Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
zaterdag 5 november 2011 om 09:33
Hee nummerzoveel, hoe ben je in hemelsnaam gevallen??? Pffff dat is een ramp in onze toestanden. Hoop dat je er niet teveel ongemak van hebt gehad.
Wauw Hanneke, dat is top!!! Geniet van je vrijbriefje, maar blijf bewust van je lijf he.
Ik wens iedereen een fijn weekend (ik hoop er iets mee te kunnen doen met dat mooie weer, maar been zeurt nu al van de pijn.... dus vandaag zal het hem niet gaan worden ben ik bang)
Wauw Hanneke, dat is top!!! Geniet van je vrijbriefje, maar blijf bewust van je lijf he.
Ik wens iedereen een fijn weekend (ik hoop er iets mee te kunnen doen met dat mooie weer, maar been zeurt nu al van de pijn.... dus vandaag zal het hem niet gaan worden ben ik bang)
zaterdag 5 november 2011 om 10:03
Goedemorgen allemaal! Hier is het bewolkt, zal de zon nog gaan schijnen? Het valt me ook op dat de blaadjes opeens echt heel snel van de bomen vallen. Ik denk dat het binnen een week allemaal wel gevallen is 
Ik weet niet meer precies hoe de val ging. Ik was met de hond aan het spelen en deed zelf iets stoms waardoor ik mijn evenwicht verloor. Tenminste, mijn man zei gister dat ik zoiets riep toen ik gevallen was. Ik kan me alleen herinneren dat het een harde val was waarbij ik loodrecht op de billen landde en dat het even zoveel pijn deed dat ik de wereld voor mijn ogen zag draaien.
Het stomme is dat ik tegelijk ook een enorme angst voelde. Hebben jullie dat ook? Dat je meteen bang wordt voor de gevolgen? Ik durfde amper meer op te staan. (Watje! Hahaha)
Maar inmiddels gaat het beter, hoor. Het doet wel zeer, maar dat mag je verwachten. Maar ik voel ook dat het herstelt en dat betekent dat mijn angst ongegrond was. Gelukkig!
Ik weet niet meer precies hoe de val ging. Ik was met de hond aan het spelen en deed zelf iets stoms waardoor ik mijn evenwicht verloor. Tenminste, mijn man zei gister dat ik zoiets riep toen ik gevallen was. Ik kan me alleen herinneren dat het een harde val was waarbij ik loodrecht op de billen landde en dat het even zoveel pijn deed dat ik de wereld voor mijn ogen zag draaien.
Het stomme is dat ik tegelijk ook een enorme angst voelde. Hebben jullie dat ook? Dat je meteen bang wordt voor de gevolgen? Ik durfde amper meer op te staan. (Watje! Hahaha)
Maar inmiddels gaat het beter, hoor. Het doet wel zeer, maar dat mag je verwachten. Maar ik voel ook dat het herstelt en dat betekent dat mijn angst ongegrond was. Gelukkig!
zaterdag 5 november 2011 om 10:20
Nummerzoveel, van die blaadjes vind ik ook, van de week door het bos gereden (woon op de Veluwe) en de kleuren waren zó prachtig!
Ik heb gisteren nog gevraagd of er iets met de wond van binnen kan gebeuren, niet dus
Neemt niet weg dat wanneer je valt je hartstikke bang bent dat er iets beschadigd zou kunnen zijn, ik denk dat iedereen die angst nu nog heeft
Dat is ook logisch.
Ik kon daarnet mijn voeten weer behandelen, was tussendoor naar de pedicure geweest, en dat ging redelijk maar toen ik weer recht ging zitten... Zeer en trekken, maar binnen een paar seconden: weg!
Nu heb jij gek genoeg meer vertrouwen in je lichaam denk ik!
Hopelijk trekt de spierpijn snel weg.
Ik heb ook elke dag spierpijn maar dan van de apparaten bij de fysio, ben geen dag zonder Misschien met één keer per week dat het beter gaat, krijgen de spieren de gelegenheid om een beetje bij te trekken.
Patricia, hoop dat het met je been snel de goede kant opgaat.
Ik hoef trouwens geen strenge winter...
Ik heb gisteren nog gevraagd of er iets met de wond van binnen kan gebeuren, niet dus
Neemt niet weg dat wanneer je valt je hartstikke bang bent dat er iets beschadigd zou kunnen zijn, ik denk dat iedereen die angst nu nog heeft
Dat is ook logisch.
Ik kon daarnet mijn voeten weer behandelen, was tussendoor naar de pedicure geweest, en dat ging redelijk maar toen ik weer recht ging zitten... Zeer en trekken, maar binnen een paar seconden: weg!
Nu heb jij gek genoeg meer vertrouwen in je lichaam denk ik!
Hopelijk trekt de spierpijn snel weg.
Ik heb ook elke dag spierpijn maar dan van de apparaten bij de fysio, ben geen dag zonder Misschien met één keer per week dat het beter gaat, krijgen de spieren de gelegenheid om een beetje bij te trekken.
Patricia, hoop dat het met je been snel de goede kant opgaat.
Ik hoef trouwens geen strenge winter...
zaterdag 5 november 2011 om 10:53
@Hanneke
Ik denk dat het geen spierpijn is, maar dat de klap ervoor gezorgd heeft dat de hernia - waarvan ik sterk vermoed dat die er nog zit - er verder uitdrukte waardoor mijn zenuw weer een nieuwe opdoffer heeft gehad. Die theorie klopt ook wel met de toename van uitval in mijn been.
Achter mijn huis bij de buren staat een grote boom die ook zo prachtig verkleurde. Maar nu zijn alle blaadjes er al af. Zo jammer! Ik kan echt zo genieten van de natuur om mee heen, maar die kale winter daar vind ik echt niets aan. We hebben veel wintergroen in onze tuin, maar dan nog zie je zoveel kale grijze takken overal. Ik kan niet wachten tot de lente zich weer aandient!
Ik denk dat het geen spierpijn is, maar dat de klap ervoor gezorgd heeft dat de hernia - waarvan ik sterk vermoed dat die er nog zit - er verder uitdrukte waardoor mijn zenuw weer een nieuwe opdoffer heeft gehad. Die theorie klopt ook wel met de toename van uitval in mijn been.
Achter mijn huis bij de buren staat een grote boom die ook zo prachtig verkleurde. Maar nu zijn alle blaadjes er al af. Zo jammer! Ik kan echt zo genieten van de natuur om mee heen, maar die kale winter daar vind ik echt niets aan. We hebben veel wintergroen in onze tuin, maar dan nog zie je zoveel kale grijze takken overal. Ik kan niet wachten tot de lente zich weer aandient!
zaterdag 5 november 2011 om 14:28
@Hanneke
Jij kwam later insteken, dus hier in het kort mijn verhaal.
Ik ben na ruim 2 jaar klachten en allerlei onderzoeken uiteindelijk geopereerd aan een forse hernia. Die hernia kwam bij geen enkele scan, foto of onderzoek aan het licht (en dat waren er veel, bij een hele rits artsen). Pas bij de operatie bleek het toch een hernia te zijn, en zelfs een forse dus.
Die arts die me ondanks alles toch serieus nam en uiteindelijk opereerde, was echt een goeroe op dit gebied. En hij had dus gelijk. Hij zei echter ook dat er mogelijk nog eentje zat, maar hij wilde eerst 1 niveau proberen. Na de operatie leek het beter te gaan, totdat ik weer moest autorijden. Ik ben 3x naar mijn werk gereden, verspreid over een week, en de pijn nam toe en is nooit meer afgenomen tot het niveau waar ik daarvoor op zat.
Mijn vermoeden is dus dat mijn goeroedokter gelijk had, en dat er nog steeds eentje op dat andere niveau zit, die na de operatie door het autorijden is verergerd. Zodra ik te lang zit of auto rijd, neemt de pijn weer toe. Het probleem is alleen dat mijn goeroedokter ziek is geworden en moest stoppen. En ik nu dus weer te maken heb met een rits doktoren die allerlei onderzoeken doen waar totnogtoe geen (zichtbare) hernia uit naar voren komt.
Jij kwam later insteken, dus hier in het kort mijn verhaal.
Ik ben na ruim 2 jaar klachten en allerlei onderzoeken uiteindelijk geopereerd aan een forse hernia. Die hernia kwam bij geen enkele scan, foto of onderzoek aan het licht (en dat waren er veel, bij een hele rits artsen). Pas bij de operatie bleek het toch een hernia te zijn, en zelfs een forse dus.
Die arts die me ondanks alles toch serieus nam en uiteindelijk opereerde, was echt een goeroe op dit gebied. En hij had dus gelijk. Hij zei echter ook dat er mogelijk nog eentje zat, maar hij wilde eerst 1 niveau proberen. Na de operatie leek het beter te gaan, totdat ik weer moest autorijden. Ik ben 3x naar mijn werk gereden, verspreid over een week, en de pijn nam toe en is nooit meer afgenomen tot het niveau waar ik daarvoor op zat.
Mijn vermoeden is dus dat mijn goeroedokter gelijk had, en dat er nog steeds eentje op dat andere niveau zit, die na de operatie door het autorijden is verergerd. Zodra ik te lang zit of auto rijd, neemt de pijn weer toe. Het probleem is alleen dat mijn goeroedokter ziek is geworden en moest stoppen. En ik nu dus weer te maken heb met een rits doktoren die allerlei onderzoeken doen waar totnogtoe geen (zichtbare) hernia uit naar voren komt.
zaterdag 5 november 2011 om 15:35
Nummerzoveel, ik denk dat je gevoel heel goed kan kloppen. En wat een toestand zeg die val. Dat heeft echt pijn gedaan! Ken trouwens ook een verhaal van iemand die geopereerd was aan een hernia. Pijn was niet weg, daarna bleek nog een hernia te zitten op een ander niveau. Geopereerd, pijn weg. Kan dus best pfff... En de blaadjes, ik vond het van de week zo mooi. Van die oranjerode bladeren die op het groene gras lagen. Grappig het is mij dus ook opgevallen en vriend vond me maar sentimenteel ouwehoeren toen ik het zei haha.
Patricia, hou vol! Dat rustig aan doen gaat vast zijn vruchten afwerpen. Het is niet leuk, maar komt dan vast goed!
Hanneke, wat fijn dat dat nu lukte. En elke dag spierpijn dus. Ben benieuwd als ik straks met mijn spieren aan de slag ga.
Hier is de pijn weer minder. Weer gestopt met ibuprofen vanaf gisteren en dat gaat goed. ,et in mijn achterhoofd dat ik dan niet gelijk alles tegelijk moet gaan doen is mijn voornemen voor deze week om in ieder geval zoveel mogelijk op te blijven. En als ik al ga liggen dan even tien minuten ofzo op de bank. Nou ja weet nu wel dat het niet heel veel zin heeft om echt te plannen, maar nu gaat het goed. Ben met de oudste alleen vandaag en dat is heel gezellig. Lekker een paar keer naar buiten geweest en het is echt heerlijk weer!
Patricia, hou vol! Dat rustig aan doen gaat vast zijn vruchten afwerpen. Het is niet leuk, maar komt dan vast goed!
Hanneke, wat fijn dat dat nu lukte. En elke dag spierpijn dus. Ben benieuwd als ik straks met mijn spieren aan de slag ga.
Hier is de pijn weer minder. Weer gestopt met ibuprofen vanaf gisteren en dat gaat goed. ,et in mijn achterhoofd dat ik dan niet gelijk alles tegelijk moet gaan doen is mijn voornemen voor deze week om in ieder geval zoveel mogelijk op te blijven. En als ik al ga liggen dan even tien minuten ofzo op de bank. Nou ja weet nu wel dat het niet heel veel zin heeft om echt te plannen, maar nu gaat het goed. Ben met de oudste alleen vandaag en dat is heel gezellig. Lekker een paar keer naar buiten geweest en het is echt heerlijk weer!
zaterdag 5 november 2011 om 16:49
Nummerzoveel, je kunt zeker niet meer in contact komen met die "goeroe" maar je kunt misschien wel verwijzen naar wat hij vermoedde (dat heb je natuurlijk al gedaan).
Dit is echt balen!
Misschien is deze nu wél zichtbaar op een foto?
Ik vind het erg vervelend voor je!
Fijn Evi dat de pijn minder is; wat een gedoe toch..
Hoe gaat het met dé oefening, heb je hem al onder de knie?
Denk wel dat het goed is om meer tussendoor wat te rusten.
Dit is echt balen!
Misschien is deze nu wél zichtbaar op een foto?
Ik vind het erg vervelend voor je!
Fijn Evi dat de pijn minder is; wat een gedoe toch..
Hoe gaat het met dé oefening, heb je hem al onder de knie?
Denk wel dat het goed is om meer tussendoor wat te rusten.
zaterdag 5 november 2011 om 16:58
Heb even teruggelezen Nummerzoveel en vond onderstaand bericht maar ja, daar had je al op gereageerd.... zou het toch niet iets zijn om te opperen?
Of kom ik nu een beetje achteraan...
quote:kuukelesaan schreef op 03 september 2011 @ 22:57:
Klinkt heel stom wat ik nu zeg: bij een MRI-scan líg je, terwijl sommige hernia's alleen zichtbaar zijn bij belasting... dus zittend. Er zijn (maar) een paar ziekenhuizen in Nederland met zo'n scan. Liggend had ik een 'dreigende' hernia. Zittend waren er ineens 2 te zien.... SMK in Nijmegen heeft er één, wachtlijst is alleen wel erg lang!
Of kom ik nu een beetje achteraan...
quote:kuukelesaan schreef op 03 september 2011 @ 22:57:
Klinkt heel stom wat ik nu zeg: bij een MRI-scan líg je, terwijl sommige hernia's alleen zichtbaar zijn bij belasting... dus zittend. Er zijn (maar) een paar ziekenhuizen in Nederland met zo'n scan. Liggend had ik een 'dreigende' hernia. Zittend waren er ineens 2 te zien.... SMK in Nijmegen heeft er één, wachtlijst is alleen wel erg lang!
zaterdag 5 november 2011 om 17:22
Goedzo, Evi!
Ik heb al heel veel tests gehad, zowel voor als na de operatie, die allemaal de hernia zouden moeten aantonen en dat niet deden. Rontgen (5x), MRI (4x), Discografie (au!, gelukkig maar 1x), Botscan, zenuwblokkades, enz. Die botscan van de onderrug is ook zittend gedaan. Omdat mijn tussenwervelschijven zijn uitgedroogd, had de hernia daar geloof ik ook zichtbaar bij moeten worden. Maar nee. Ik krijg nu eerst een epiduroscopie (littekenbehandeling) en dan hoop ik dat of dat gaat helpen (wat ik niet verwacht) of dat ze daarna eindelijk wel willen opereren.
Ik heb al heel veel tests gehad, zowel voor als na de operatie, die allemaal de hernia zouden moeten aantonen en dat niet deden. Rontgen (5x), MRI (4x), Discografie (au!, gelukkig maar 1x), Botscan, zenuwblokkades, enz. Die botscan van de onderrug is ook zittend gedaan. Omdat mijn tussenwervelschijven zijn uitgedroogd, had de hernia daar geloof ik ook zichtbaar bij moeten worden. Maar nee. Ik krijg nu eerst een epiduroscopie (littekenbehandeling) en dan hoop ik dat of dat gaat helpen (wat ik niet verwacht) of dat ze daarna eindelijk wel willen opereren.
zondag 6 november 2011 om 14:53
Hallo allemaal,
Ben eigenlijk niet van de forums, maar wil toch graag even jullie verhaal lezen en mijn eigen verhaal kwijt..
Ben al ruim 2 jaar aan het sukkelen met mijn rug. In 2009 mijn eerste hernia gehad, hier werd gezien mijn leeftijd en risico's niks aan gedaan. Veel rust en fysio. Was toen net 3 maanden geleden bevallen. Moeilijke periode aangezien ik mijn kleine niet eens uit bed kon halen. nu 2 jaar later heb ik weer een dubbele hernia met zenuwafknelling. Totaal geen gevoel in been en voet, vreselijke pijn! Na aandringen ben ik reeds 7 weken geleden geopereed. En het gaat prima, pijn is weg en ben nu aan het herstellen. Veel wandelen, fysio en kan nu zelfs gaan fietsen. Nu is mijn vraag; zijn er mensen die na een hernia operatie weer zwanger zijn geworden en welk termijn zat daar tussen? Volgens de neurochirurg is het geen probleem, maar is je rug hier sterk genoeg voor? en de bevalling?
Alvast bedankt voor de reacties!
Ben eigenlijk niet van de forums, maar wil toch graag even jullie verhaal lezen en mijn eigen verhaal kwijt..
Ben al ruim 2 jaar aan het sukkelen met mijn rug. In 2009 mijn eerste hernia gehad, hier werd gezien mijn leeftijd en risico's niks aan gedaan. Veel rust en fysio. Was toen net 3 maanden geleden bevallen. Moeilijke periode aangezien ik mijn kleine niet eens uit bed kon halen. nu 2 jaar later heb ik weer een dubbele hernia met zenuwafknelling. Totaal geen gevoel in been en voet, vreselijke pijn! Na aandringen ben ik reeds 7 weken geleden geopereed. En het gaat prima, pijn is weg en ben nu aan het herstellen. Veel wandelen, fysio en kan nu zelfs gaan fietsen. Nu is mijn vraag; zijn er mensen die na een hernia operatie weer zwanger zijn geworden en welk termijn zat daar tussen? Volgens de neurochirurg is het geen probleem, maar is je rug hier sterk genoeg voor? en de bevalling?
Alvast bedankt voor de reacties!
zondag 6 november 2011 om 15:18
Goedemiddag allemaal.
Hé hallo Bien 81,welkom! Ben normaliter ook geen forum of ander social media type, maar vond het maar al te fijn dit forumtopic gevonden te hebben in deze periode.
Kan geen antwoord geven op je vraag. Kan me voorstellen dat je na 2 jaar sukkelen na bevalling je huiverig bent geworden en angstig bent voor herhaling. Zou in jou geval proberen toch te vertrouwen op de neurochirurg....ervan uitgaande dat deze toch te vertrouwen moet zijn!
Goed om te lezen dat het met de meerderheid de goede kant opgaat. Maarre oeps, die val nummerzoveel! Kan het niet meer terugvinden, maar wanneer kun je weer terecht bij een specialist? Vind het wanneer ik je verhaal lees wel schrikbarend lang duren hoor, juist omdat de klachten blijven en soms ook verergeren.
Hier gaat het lichamelijk nog steeds goed. Natuurlijk nog niet de oude ,maar het blijft de goede kant opgaan en blijf aardig pijnvrij!
Prijs me hier gelukkig mee ,juist omdat dit niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is.
Het werken afgelopen week viel me lichamelijk wel mee, behalve een vergadering (op andere stoelen) viel wat tegen. Wil wel verder uitbouwen, maar merk dat ik dit heel lastig vind. Juist vanwege de vele ontslagen die gaan vallen, waar ik misschien zelf ook bij zal zitten. Wanneer ik wel mijn baan behoud, is er een grote kans dat ik in ander gebied moet werken of andere taken krijg. Lastig dus dat opbouwen.
Hé hallo Bien 81,welkom! Ben normaliter ook geen forum of ander social media type, maar vond het maar al te fijn dit forumtopic gevonden te hebben in deze periode.
Kan geen antwoord geven op je vraag. Kan me voorstellen dat je na 2 jaar sukkelen na bevalling je huiverig bent geworden en angstig bent voor herhaling. Zou in jou geval proberen toch te vertrouwen op de neurochirurg....ervan uitgaande dat deze toch te vertrouwen moet zijn!
Goed om te lezen dat het met de meerderheid de goede kant opgaat. Maarre oeps, die val nummerzoveel! Kan het niet meer terugvinden, maar wanneer kun je weer terecht bij een specialist? Vind het wanneer ik je verhaal lees wel schrikbarend lang duren hoor, juist omdat de klachten blijven en soms ook verergeren.
Hier gaat het lichamelijk nog steeds goed. Natuurlijk nog niet de oude ,maar het blijft de goede kant opgaan en blijf aardig pijnvrij!
Prijs me hier gelukkig mee ,juist omdat dit niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is.
Het werken afgelopen week viel me lichamelijk wel mee, behalve een vergadering (op andere stoelen) viel wat tegen. Wil wel verder uitbouwen, maar merk dat ik dit heel lastig vind. Juist vanwege de vele ontslagen die gaan vallen, waar ik misschien zelf ook bij zal zitten. Wanneer ik wel mijn baan behoud, is er een grote kans dat ik in ander gebied moet werken of andere taken krijg. Lastig dus dat opbouwen.
zondag 6 november 2011 om 16:33
@bien
Welkom hier! Ik heb ook geen ervaring met bevallen na een hernia, maar ken wel verhalen van vrouwen bij wie dat probleemloos verliep. Ik denk wel dat het slim is om dan spierversterkende oefeningen te doen, nu al en tijdens je zwangerschap, zodat je spieren jouw rug zoveel mogelijk kunnen ontlasten.
Welkom hier! Ik heb ook geen ervaring met bevallen na een hernia, maar ken wel verhalen van vrouwen bij wie dat probleemloos verliep. Ik denk wel dat het slim is om dan spierversterkende oefeningen te doen, nu al en tijdens je zwangerschap, zodat je spieren jouw rug zoveel mogelijk kunnen ontlasten.
zondag 6 november 2011 om 16:38
@marbs
Kun je tijdens vergaderingen je eigen stoel niet meenemen? Of anders af en toe even lopen? De combinatie van beiden heeft mij door veel vergaderingen heen geholpen.
Verder zou ik gewoon opbouwen zonder daar de reorganisatie op van invloed te laten zijn. Doe wat je kunt en laat het maar gebeuren. Juist die onzekerheid en de stress die dat oplevert, gaat ten koste van je lichamelijke gesteldheid. Dat kun je er nu helemaal niet bij hebben. Misschien helpt het als ik zeg dat een gedwongen ontslag (in mijn geval wegens faillisement, een overname en nog een faillisement) mij eigenlijk altijd alleen maar in een betere positie heeft gebracht?
Kun je tijdens vergaderingen je eigen stoel niet meenemen? Of anders af en toe even lopen? De combinatie van beiden heeft mij door veel vergaderingen heen geholpen.
Verder zou ik gewoon opbouwen zonder daar de reorganisatie op van invloed te laten zijn. Doe wat je kunt en laat het maar gebeuren. Juist die onzekerheid en de stress die dat oplevert, gaat ten koste van je lichamelijke gesteldheid. Dat kun je er nu helemaal niet bij hebben. Misschien helpt het als ik zeg dat een gedwongen ontslag (in mijn geval wegens faillisement, een overname en nog een faillisement) mij eigenlijk altijd alleen maar in een betere positie heeft gebracht?
zondag 6 november 2011 om 21:44
Kan niet overal eigen stoel (wel met wieltjes) meenemen, maar zal andere keer wel kijken of er in nabije ruimte een soortgelijke stoel is die ik aan kan rollen Had hier nog niet aan gedacht aangezien ik dacht zolang wel goed te kunnen zitten en anders maar even in de benen.
Tja, dat krijg je dus wanneer je je goed voelt........ denk je dat gelijk alles wel weer wil. Thuis gaat het afwisselen automatisch en denk ik er niet eens bij na, maar werkend moet ik toch bewuster meer gaan bewegen en afwisselen merk ik.
Nummerzoveel, ik laat het ook wel gebeuren aangezien ik er geen enkele invloed op heb. Probeer daarom ook wel mijn ding te doen, maar ontkom niet helemaal aan belemmeringen door reorganisatie. Verder hoop ik dat er binnen zeer korte termijn duidelijkheid is, zodat ik weet waar ik aan toe ben.
Tja, dat krijg je dus wanneer je je goed voelt........ denk je dat gelijk alles wel weer wil. Thuis gaat het afwisselen automatisch en denk ik er niet eens bij na, maar werkend moet ik toch bewuster meer gaan bewegen en afwisselen merk ik.
Nummerzoveel, ik laat het ook wel gebeuren aangezien ik er geen enkele invloed op heb. Probeer daarom ook wel mijn ding te doen, maar ontkom niet helemaal aan belemmeringen door reorganisatie. Verder hoop ik dat er binnen zeer korte termijn duidelijkheid is, zodat ik weet waar ik aan toe ben.
maandag 7 november 2011 om 14:28
maandag 7 november 2011 om 15:50
Goedemiddag dames! Goede berichten en ook minder goede berichten!
Marbs, ik merk echt dat stress funest is voor herstel. Je kan daar weer zo stijf van worden! Hoop echt dat je herstel en de reorganisatie apart van elkaar kunt blijven zien. Iedereen kan tegen je zeggen dat je gezondheid belangrijker is. Het in de praktijk brengen is een ander verhaal.
Nummerzoveel, wat een onderzoeken zeg... Je wordt heel voorzichtig in je dagelijks functioneren door pijn. Mijn fysio heeft weleens gezegd 'wat kapot is, is kapot'. Elke keer als ik angstig was herhaalde ik het zinnetje in mijn hoofd. Niet dat het altijd hielp... Maar toch .
Bien, ik heb ook geen ervaring met bevallen. Mijn chirurg gaf ook aan dat het geen probleem was. Ik heb geen kinderen en ik zou graag kinderen willen. Op het moment nog niet in ieder geval
Hanneke wat een goede berichten! Ik heb ook gevraagd hoe het met de wond zit. Die is na 6 weken wel dicht . Nu de rest nog inderdaad.
Evi, bij elke oefening die ik doe moet ik 'die' buikspieren aanspannen. Als je het eenmaal onder de knie hebt dan ben je al een heel eind . Hoe is het ermee vandaag?
Hier gaat alles goed. Zijn gangetje. Soms lichtelijk gefrustreerd. Mijn schoonmoeder heeft de vorige week de voortuin onder handen genomen. Ik sta er dan naast te koekeloeren. Heb een aantal keren gebukt en dan voel ik dat het wel weer genoeg is. Op dat soort momenten voel ik dat ik nog niet voor 100 procent mee kan doen! Vraag me dan af... Wanneer kan ik eindelijk weer alles doen? Daar word ik soms ontzettend moe van.
Deze week werk ik 4 dagen, 4 uur! Kijk hoe dat zal gaan!
Marbs, ik merk echt dat stress funest is voor herstel. Je kan daar weer zo stijf van worden! Hoop echt dat je herstel en de reorganisatie apart van elkaar kunt blijven zien. Iedereen kan tegen je zeggen dat je gezondheid belangrijker is. Het in de praktijk brengen is een ander verhaal.
Nummerzoveel, wat een onderzoeken zeg... Je wordt heel voorzichtig in je dagelijks functioneren door pijn. Mijn fysio heeft weleens gezegd 'wat kapot is, is kapot'. Elke keer als ik angstig was herhaalde ik het zinnetje in mijn hoofd. Niet dat het altijd hielp... Maar toch .
Bien, ik heb ook geen ervaring met bevallen. Mijn chirurg gaf ook aan dat het geen probleem was. Ik heb geen kinderen en ik zou graag kinderen willen. Op het moment nog niet in ieder geval
Hanneke wat een goede berichten! Ik heb ook gevraagd hoe het met de wond zit. Die is na 6 weken wel dicht . Nu de rest nog inderdaad.
Evi, bij elke oefening die ik doe moet ik 'die' buikspieren aanspannen. Als je het eenmaal onder de knie hebt dan ben je al een heel eind . Hoe is het ermee vandaag?
Hier gaat alles goed. Zijn gangetje. Soms lichtelijk gefrustreerd. Mijn schoonmoeder heeft de vorige week de voortuin onder handen genomen. Ik sta er dan naast te koekeloeren. Heb een aantal keren gebukt en dan voel ik dat het wel weer genoeg is. Op dat soort momenten voel ik dat ik nog niet voor 100 procent mee kan doen! Vraag me dan af... Wanneer kan ik eindelijk weer alles doen? Daar word ik soms ontzettend moe van.
Deze week werk ik 4 dagen, 4 uur! Kijk hoe dat zal gaan!
maandag 7 november 2011 om 16:23
Neeheee geen strenge winter pleazzzzzzze
Vandaag voor het eerst na de operatie de banken gezogen, weet nu dat te lang bukken niet prettig is...
Het is niet niks wat er in die rug gebeurd is, probleem is dat je het niet kunt zien en dat het in je hoofd niet revaliderend voelt.
Het gaat niet snel genoeg maar elke dag een stapje dichterbij en dan ben je op het punt dat je alles weer kan!
Vandaag voor het eerst na de operatie de banken gezogen, weet nu dat te lang bukken niet prettig is...
Het is niet niks wat er in die rug gebeurd is, probleem is dat je het niet kunt zien en dat het in je hoofd niet revaliderend voelt.
Het gaat niet snel genoeg maar elke dag een stapje dichterbij en dan ben je op het punt dat je alles weer kan!