Gezondheid
alle pijlers
Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
vrijdag 24 februari 2012 om 13:24
Evi, luister maar goed naar je fysio !! Uitproberen prima, maar niet over grenzen gaan en inderdaad ook tijd nemen te stabiliseren.
(Hi, hi, we weten het voor de ander altijd beter dan voor onszelf)
Het lukt me momenteel aardig goed rustmomenten te pakken.(lees mijn luie momenten koesteren en toestaan)
En die vrije dagen lijken me heerlijk. Zoonlief gaat een weekje weg met andere kinderen met autisme en hierdoor ontstaat er extra ontspanning.
Verder ben ik aan het uitvogelen hoe ik bij mezelf extra aan mijn houding kan sleutelen. Heb de indruk dat rug steeds holler lijkt te staan. En onderug , paar cm boven staartbotje voelt wanneer ik er op druk iets pijnlijk aan, alsof er een enorme blauwe plek zit. (ja ja, dan moet ik er niet op drukken )
Hé fijn dat je er ook weer bent Schuit!
Maar vervelend dat het weer wat minder lijkt te gaan met je rug en dan ook nog het gevoel hebben dat je je welzijn moet bevechten op het werk. (of zou het met elkaar te maken hebben?)
Misschien niet even afwachten maar evt. preventief met Arbo om de tafel? Juist om te voorkomen dat klachten verergeren of dat je afknapt ??
(Hi, hi, we weten het voor de ander altijd beter dan voor onszelf)
Het lukt me momenteel aardig goed rustmomenten te pakken.(lees mijn luie momenten koesteren en toestaan)
En die vrije dagen lijken me heerlijk. Zoonlief gaat een weekje weg met andere kinderen met autisme en hierdoor ontstaat er extra ontspanning.
Verder ben ik aan het uitvogelen hoe ik bij mezelf extra aan mijn houding kan sleutelen. Heb de indruk dat rug steeds holler lijkt te staan. En onderug , paar cm boven staartbotje voelt wanneer ik er op druk iets pijnlijk aan, alsof er een enorme blauwe plek zit. (ja ja, dan moet ik er niet op drukken )
Hé fijn dat je er ook weer bent Schuit!
Maar vervelend dat het weer wat minder lijkt te gaan met je rug en dan ook nog het gevoel hebben dat je je welzijn moet bevechten op het werk. (of zou het met elkaar te maken hebben?)
Misschien niet even afwachten maar evt. preventief met Arbo om de tafel? Juist om te voorkomen dat klachten verergeren of dat je afknapt ??
vrijdag 24 februari 2012 om 13:53
leuk dat het hier weer lekker druk bezocht wordt!
Ik kan ff niet overal op reageren; afgelopen nacht weer erg slecht geslapen, daardoor lang uitgeslapen om toch mn rust te pakken, maar erg stram opgestaan. Mijn hele rug voelt gammel/instabiel en ik heb vanmorgen ook weer en ouderwets heftige adembenemende pijnscheut gehad. Durf nu niet te gaan zitten, dus waggel al de hele ochtend in slowmotion door het huis. Even staand achter pc toch reageren op dit forum.Geprobeerd om toch in elk geval mijn staande-oefeingen vol te blijven houden, maar zelfs de lichtste van de serie doet al na 5 herhalingen pijn ipv na 15.
Vanmiddag weer naar fysio. Zal het daar maar weer voorleggen.
Gisteren besloten mijn antidepresiva te gaan verdubbelen.
Ik kan ff niet overal op reageren; afgelopen nacht weer erg slecht geslapen, daardoor lang uitgeslapen om toch mn rust te pakken, maar erg stram opgestaan. Mijn hele rug voelt gammel/instabiel en ik heb vanmorgen ook weer en ouderwets heftige adembenemende pijnscheut gehad. Durf nu niet te gaan zitten, dus waggel al de hele ochtend in slowmotion door het huis. Even staand achter pc toch reageren op dit forum.Geprobeerd om toch in elk geval mijn staande-oefeingen vol te blijven houden, maar zelfs de lichtste van de serie doet al na 5 herhalingen pijn ipv na 15.
Vanmiddag weer naar fysio. Zal het daar maar weer voorleggen.
Gisteren besloten mijn antidepresiva te gaan verdubbelen.
vrijdag 24 februari 2012 om 13:55
Niet op drukken inderdaad 
. Goh, geen idee wat dat zou kunnen zijn.
Het heeft denk ik wel wat met elkaar te maken. Denk dat het ook een opstapeling is. Werk, kou en een verkoudheid. Daardoor moest ik hoesten en niezen... En nee... Dat voelt inderdaad nog steeds niet altijd fijn aan. Het geeft toch een flinke druk.
Ik kijk het nog 1 week aan! Op zich ben ik mondig genoeg om mijn grenzen aan te geven maar door de puinhoop op het werk en vakanties houdt niet iedereen daar rekening mee. Maar goed, een aandachtspunt in ieder geval.
Moet ineens denken aan je rustmomenten Marbs. Ik had net een vriendin aan de telefoon en die 'moest' vandaag vanalles omdat ze vrij heeft. Dat heb ik dus helemaal niet meer. Ik plan alles rustig in. Dat heb ik het afgelopen jaar wel geleerd. Nu is het zo dat ik geen kinderen heb want dan is het natuurlijk een ander verhaal. Maar ik 'moet' niet meer zo nodig. Dat is echt veranderd. Ik hoop echt dat je vrije dagen zullen helpen. Niet alleen lichamelijk maar ook in je hoofd!
. Goh, geen idee wat dat zou kunnen zijn. Het heeft denk ik wel wat met elkaar te maken. Denk dat het ook een opstapeling is. Werk, kou en een verkoudheid. Daardoor moest ik hoesten en niezen... En nee... Dat voelt inderdaad nog steeds niet altijd fijn aan. Het geeft toch een flinke druk.
Ik kijk het nog 1 week aan! Op zich ben ik mondig genoeg om mijn grenzen aan te geven maar door de puinhoop op het werk en vakanties houdt niet iedereen daar rekening mee. Maar goed, een aandachtspunt in ieder geval
. Moet ineens denken aan je rustmomenten Marbs. Ik had net een vriendin aan de telefoon en die 'moest' vandaag vanalles omdat ze vrij heeft. Dat heb ik dus helemaal niet meer. Ik plan alles rustig in. Dat heb ik het afgelopen jaar wel geleerd. Nu is het zo dat ik geen kinderen heb want dan is het natuurlijk een ander verhaal. Maar ik 'moet' niet meer zo nodig. Dat is echt veranderd. Ik hoop echt dat je vrije dagen zullen helpen. Niet alleen lichamelijk maar ook in je hoofd!
vrijdag 24 februari 2012 om 14:00
vrijdag 24 februari 2012 om 14:04
Schuit, ik heb dat ook. En ik wil het ook zo houden. De dingen rustig plannen en zorgen dat zo min mogelijk me 'overkomt'. Natuurlijk is het met sommige dingen niet anders. Net zoals Nummerzoveel haar man nu ziek is. Dat is zwaar waardeloos en dat overkomt je. Maar andere dingen, daar heb je wel invloed op. En waardeloos dat je rug zo instabiel aanvoelt. En dat je op je werk verder gaat dan zou moeten. Denk wel dat Marbs gelijk heeft. Dat het goed is om preventief met de arbo om de tafel te zitten en anders eerst eens heel goed na te denken, wat volgens jou beter zou zijn. Ik moet zeggen dat ik er ook een beetje tegenop zie dat alles straks weer 'normaal' wordt. Want ik kan natuurlijk wel heel makkelijk zeggen dat ik me geen dingen wil laten overkomen, maar denk dat dat op je werk juist heel moeilijk is. Daar kun je op stressvolle momenten nou eenmaal heel lastig rust inbouwen. Nou ja eigenlijk wat Marbs zegt, we weten het allemaal heel goed voor een ander...
Ikbenik, neem je rust. Dat heb je echt nodig. En probeer niet gelijk gedesillusioneerd te zijn als het niet goed voelt. Je hebt je operatie net achter de rug. Het is een lange weg naar herstel en het is niet vreemd dat je nu pijn hebt. Al is het natuurlijk heel erg vervelend en naar (en ik moet zeggen dat ik het in het begin vooral heel moeilijk vond dat mijn stemming heel erg samenhing met mijn lichamelijke toestand en nog wel eigenlijk).Maar probeer jezelf niet gelijk zo op je kop te geven als het even niet gaat. Als je oefeningen nu niet lekker gaan, doe je ze gewoon niet. Morgen weer een dag. Kop op meid
Marbs, fijn even echt een paar dagen rust dus. En aan het kijken wat je kunt doen voor je houding. Ik zat er aan te denken om straks net als Schuit iets van yoga te gaan doen en zag dat ze hier ook bodybalance hebben. Dat lijkt me ook wel wat. Maar ben aan de ene kant nu nog een beetje terughoudend. Voor mij eerst maar weer eens een beetje prive en werk opbouwen tot een normaal niveau samen met die uurtjes fysio en gewoon zelf bewegen en dan verder kijken.
Ikbenik, neem je rust. Dat heb je echt nodig. En probeer niet gelijk gedesillusioneerd te zijn als het niet goed voelt. Je hebt je operatie net achter de rug. Het is een lange weg naar herstel en het is niet vreemd dat je nu pijn hebt. Al is het natuurlijk heel erg vervelend en naar (en ik moet zeggen dat ik het in het begin vooral heel moeilijk vond dat mijn stemming heel erg samenhing met mijn lichamelijke toestand en nog wel eigenlijk).Maar probeer jezelf niet gelijk zo op je kop te geven als het even niet gaat. Als je oefeningen nu niet lekker gaan, doe je ze gewoon niet. Morgen weer een dag. Kop op meid
Marbs, fijn even echt een paar dagen rust dus. En aan het kijken wat je kunt doen voor je houding. Ik zat er aan te denken om straks net als Schuit iets van yoga te gaan doen en zag dat ze hier ook bodybalance hebben. Dat lijkt me ook wel wat. Maar ben aan de ene kant nu nog een beetje terughoudend. Voor mij eerst maar weer eens een beetje prive en werk opbouwen tot een normaal niveau samen met die uurtjes fysio en gewoon zelf bewegen en dan verder kijken.
vrijdag 24 februari 2012 om 14:19
Ja precies Marbs en Evi. Ikbenik, je gaat naar de fysio voor jezelf. Het is niet zo dat je voor hun erheen gaat. Hè toch wat een gedoe... Zoveel dingen om rekening mee te houden terwijl je daar helemaal geen zin in hebt.
Oh jee, ik ben nu toch wel benieuwd naar de plekjes haha... Ik ga ook eens even voelen.
En fijn hè die rust. Maar soms kun je inderdaad niet anders.
Oh jee, ik ben nu toch wel benieuwd naar de plekjes haha... Ik ga ook eens even voelen
. En fijn hè die rust. Maar soms kun je inderdaad niet anders.
vrijdag 24 februari 2012 om 14:28
Goh, iedereen tegelijkertijd online?
Sodeju, had laatste berichten nog niet eens gelezen.
Dat moeten heb ik voor een deel ook noodgedwongen wel afgeleerd, in ieder geval thuis, scheelt enorm.
M.b.t. grenzen op het werk. Ook ik ben over het algemeen heel mondig dus daar zit het hem niet in. Bij mij zit de valkuil met name in de hektiek en hierdoor soms door de flow van het werken soms ook onvoldoende bewust zijn van grenzen.
Sodeju, had laatste berichten nog niet eens gelezen.
Dat moeten heb ik voor een deel ook noodgedwongen wel afgeleerd, in ieder geval thuis, scheelt enorm.
M.b.t. grenzen op het werk. Ook ik ben over het algemeen heel mondig dus daar zit het hem niet in. Bij mij zit de valkuil met name in de hektiek en hierdoor soms door de flow van het werken soms ook onvoldoende bewust zijn van grenzen.
vrijdag 24 februari 2012 om 14:28
quote:ikbenik schreef op 23 februari 2012 @ 13:30:
@ikbenanoniem: ik heb meteen een email naar de school gestuurd. Bedankt voor de tip! (Het is nu vakantie, maar dan zal ik in de loop vd volgende week wel een reactie krijgen verwacht ik)
9 en 11?
Dat zijn als ik het vergelijk met de kinderen van mensen om mij heen al hele binkie's.
Als hun vader de komende dagen in de vakantie een paar keer met ze de route fietst (in het weekend of uit zijn werk). Ze wijst op de gevaren, en op de punten waar ze af moeten stappen (kruispunten lopend oversteken en dergelijke).
Als je ze dan ook nog een goedkoop pre paid toestel meegeeft zodat ze bellen zodra ze op school zijn aangekomen (of even van de juf verwachten dat ze de komende weken een belletje geeft)
De terugweg kun je ze een beetje tegemoet lopen (ik neem aan dat je opbouwende heen moet qua lopen?) Ze hebben ze ook een stok achter de deur om meteen na school richting huis te gaan.
Gaan ze niet meteen richting huis verbind er dan consequenties aan (week niet te spelen of geen toetje).
Ik fietste al vanaf groep 3 alleen naar school (2 kruispunten en mijn moeder had de mensen die aan die kruispunten woonden ingeschakeld om te bellen als ik overgestoken was ) Mijn moeder had namelijk een hersenschudding en kon mij een tijdje niet naar school brengen.
En ik weet van het kind van een vriendin die door omstandigheden haar kind niet naar school kan brengen (8 jaar, 2,5 kilometer, 5 kruispunten) dat door het vertrouwen, en de consequenties van niet om 16.00 binnen zijn het heel zelfstandig en wijs is geworden, en het fietst nu een stuk netter en rustiger als dat het met moeder deed.
(wel wordt er zo nu en dan een vriendin of ouder ingeschakeld om de route van school naar huis te rijden zonder dat kind er vanaf weet )
@ikbenanoniem: ik heb meteen een email naar de school gestuurd. Bedankt voor de tip! (Het is nu vakantie, maar dan zal ik in de loop vd volgende week wel een reactie krijgen verwacht ik)
9 en 11?
Dat zijn als ik het vergelijk met de kinderen van mensen om mij heen al hele binkie's.
Als hun vader de komende dagen in de vakantie een paar keer met ze de route fietst (in het weekend of uit zijn werk). Ze wijst op de gevaren, en op de punten waar ze af moeten stappen (kruispunten lopend oversteken en dergelijke).
Als je ze dan ook nog een goedkoop pre paid toestel meegeeft zodat ze bellen zodra ze op school zijn aangekomen (of even van de juf verwachten dat ze de komende weken een belletje geeft)
De terugweg kun je ze een beetje tegemoet lopen (ik neem aan dat je opbouwende heen moet qua lopen?) Ze hebben ze ook een stok achter de deur om meteen na school richting huis te gaan.
Gaan ze niet meteen richting huis verbind er dan consequenties aan (week niet te spelen of geen toetje).
Ik fietste al vanaf groep 3 alleen naar school (2 kruispunten en mijn moeder had de mensen die aan die kruispunten woonden ingeschakeld om te bellen als ik overgestoken was ) Mijn moeder had namelijk een hersenschudding en kon mij een tijdje niet naar school brengen.
En ik weet van het kind van een vriendin die door omstandigheden haar kind niet naar school kan brengen (8 jaar, 2,5 kilometer, 5 kruispunten) dat door het vertrouwen, en de consequenties van niet om 16.00 binnen zijn het heel zelfstandig en wijs is geworden, en het fietst nu een stuk netter en rustiger als dat het met moeder deed.
(wel wordt er zo nu en dan een vriendin of ouder ingeschakeld om de route van school naar huis te rijden zonder dat kind er vanaf weet )
vrijdag 24 februari 2012 om 14:32
Marbs, dat bedoel ik geloof ik ook wel. Met in combinatie daarmee ook mijn enthousiasme. Ik betrapte mezelf er gisteren ook op. Een nieuwe collega kwam zich voorstellen en toen kon ik mee om iets nieuws te gaan bekijken. Ik had heel erg de neiging om mee te gaan, maar mijn tijd zat erop. Dan moet ik mezelf even op mijn tong bijten en kan me voorstellen als het straks weer meer is, dat dat soort dingen sneller gebeuren. En dat is ook een beetje wat ik herken bij Ikbenik. Ik zeg ook heel makkelijk fysio afzeggen, maar ik vind het altijd een beetje dubbel. Ik heb toen de eerste keer moeten afzeggen van de groep (had eigenlijk af moeten zeggen omdat het met mij niet zo lekker liep, maar de oppas kon toen niet), maar ik vind het ook heel vervelend om af te zeggen omdat dat als een soort afgang voor jezelf voelt. Een teleurstelling dat dat nog niet gaat. Maar wat dat betreft heeft Marbs wel gelijk denk ik Ikbenik. Dat je je schema met de fysio bij moet stellen. Want op deze manier is het vreselijk frustrerend. Terwijl er waarschijnlijk veel meer eer te behalen valt als je het een beetje rustiger aan kunt doen. Mentaal gezien ook zeker!
vrijdag 24 februari 2012 om 14:36
vrijdag 24 februari 2012 om 14:40
vrijdag 24 februari 2012 om 14:41
Schuit, wat naar dat de scheuten weer terug zijn.
Bewaak je grenzen goed hoor!
Ik ben wat dat betreft ook veels te lang (voor mijn werk) over mijn grenzen gegaan. Helaas heb ik stank voor dank gekregen. Dat ik mijn eindelijk ziek meldde omdat huilend in de auto naar huis zitten niet meer te doen was hebben ze me gelijk afgeschreven.
Succes.
Bewaak je grenzen goed hoor!
Ik ben wat dat betreft ook veels te lang (voor mijn werk) over mijn grenzen gegaan. Helaas heb ik stank voor dank gekregen. Dat ik mijn eindelijk ziek meldde omdat huilend in de auto naar huis zitten niet meer te doen was hebben ze me gelijk afgeschreven.
Succes.
vrijdag 24 februari 2012 om 14:47
quote:marbs schreef op 24 februari 2012 @ 13:24:
En onderug , paar cm boven staartbotje voelt wanneer ik er op druk iets pijnlijk aan, alsof er een enorme blauwe plek zit. (ja ja, dan moet ik er niet op drukken )
Dat had ik ook!
Het blauwe plek gevoel zat alleen op een heel andere plek als de hernia de hernia zit bij mij op S1 en het blauwe plek gevoel ter hoogte van mijn navel (L5 als ik het goed heb) zou niet weten waar het vandaan komt, maar het doet verdomde pijn als ik er op druk ja
En onderug , paar cm boven staartbotje voelt wanneer ik er op druk iets pijnlijk aan, alsof er een enorme blauwe plek zit. (ja ja, dan moet ik er niet op drukken )
Dat had ik ook!
Het blauwe plek gevoel zat alleen op een heel andere plek als de hernia de hernia zit bij mij op S1 en het blauwe plek gevoel ter hoogte van mijn navel (L5 als ik het goed heb) zou niet weten waar het vandaan komt, maar het doet verdomde pijn als ik er op druk ja
vrijdag 24 februari 2012 om 14:49
Kusunum, wat ontzettend naar dat ze je gelijk afgeschreven hebben, terwijl je ondertussen over je grenzen bent gegaan.
Moet je het dus eigenlijk dubbel bekopen.
Geeft tevens wel goed aan, dat het ondanks klachten doorgaan en over grenzen heen gaat, over het algemeen niet alleen slecht is voor jezelf. Maar het "ik moet toch" vaak ook niet voor een ander hoeft.
Wat een spitsuur hier! het lezen en reageren is zo haast niet meer bij te houden
Moet je het dus eigenlijk dubbel bekopen.
Geeft tevens wel goed aan, dat het ondanks klachten doorgaan en over grenzen heen gaat, over het algemeen niet alleen slecht is voor jezelf. Maar het "ik moet toch" vaak ook niet voor een ander hoeft.
Wat een spitsuur hier! het lezen en reageren is zo haast niet meer bij te houden
vrijdag 24 februari 2012 om 14:49
Ah! Gevonden! De vraag blijft. Hoe gaat het nu met je? Gaat het beter door de spuit?
Die grenzen wat betreft werk zijn ook allang overschreden geweest en ik probeer daar nu voor te waken. Dat ik ze signaleer is al een hele stap. Nu de juiste uitvoering vinden . Maar jullie hebben gelijk. Opletten geblazen!
Die grenzen wat betreft werk zijn ook allang overschreden geweest en ik probeer daar nu voor te waken. Dat ik ze signaleer is al een hele stap. Nu de juiste uitvoering vinden . Maar jullie hebben gelijk. Opletten geblazen!
vrijdag 24 februari 2012 om 14:53
quote:Ik moet zeggen dat ik er ook een beetje tegenop zie dat alles straks weer 'normaal' wordt. Want ik kan natuurlijk wel heel makkelijk zeggen dat ik me geen dingen wil laten overkomen, maar denk dat dat op je werk juist heel moeilijk is. Daar kun je op stressvolle momenten nou eenmaal heel lastig rust inbouwen. Nou ja eigenlijk wat Marbs zegt, we weten het allemaal heel goed voor een ander...
Evi, als die prik bij jou hetzelfde reageert als bij mij dan hoef je niet bang te zijn dat je in ene snel over je grenzen gaat. De pijn is bij mij 'over all' minder geworden. Nog we een moe raar been met dat vreemde gevoel er in, en een blok boven mijn bil. Maar niet meer die scheuten.
Als ik (ik heb nu 1,5 weken halve dagen gewerkt) qua werk over mijn grenzen ga dan voel ik dat evengoed. Als ik te lang zit dan voel ik dat ook.
Dus wees niet bang dat je na de ingreep opeens aan het breakdancen sla en zo je rug weer erger maakt. Die illusie kan ik je ontnemen (Die had ik namelijk wel)
Evi, als die prik bij jou hetzelfde reageert als bij mij dan hoef je niet bang te zijn dat je in ene snel over je grenzen gaat. De pijn is bij mij 'over all' minder geworden. Nog we een moe raar been met dat vreemde gevoel er in, en een blok boven mijn bil. Maar niet meer die scheuten.
Als ik (ik heb nu 1,5 weken halve dagen gewerkt) qua werk over mijn grenzen ga dan voel ik dat evengoed. Als ik te lang zit dan voel ik dat ook.
Dus wees niet bang dat je na de ingreep opeens aan het breakdancen sla en zo je rug weer erger maakt. Die illusie kan ik je ontnemen (Die had ik namelijk wel)
vrijdag 24 februari 2012 om 14:59
