Werk & Studie
alle pijlers
Stotteren en solliciteren
woensdag 11 juli 2012 om 10:32
Ik ben benieuwd hoe jullie over het volgende denken.
Mijn man verkoopt auto's in het hogere segment. Nu heeft er een hele leuke man gesolliciteerd, maar hij stottert, en blijft vaak in zijn tekst hangen.
Nu is mijn man erg in twee strijd, de sollicitant is erg geschikt voor de baan, maar mijn man is bang dat het stotteren de aandacht van de auto/verkoop afleid, en omdat het om dure aankopen gaat, is de verkoop wel erg belangrijk, niet dat de klant gaat twijfelen/afgeleid wordt oid, en daarom niet de auto koopt.
Wat denken/vinden jullie?
Mijn man verkoopt auto's in het hogere segment. Nu heeft er een hele leuke man gesolliciteerd, maar hij stottert, en blijft vaak in zijn tekst hangen.
Nu is mijn man erg in twee strijd, de sollicitant is erg geschikt voor de baan, maar mijn man is bang dat het stotteren de aandacht van de auto/verkoop afleid, en omdat het om dure aankopen gaat, is de verkoop wel erg belangrijk, niet dat de klant gaat twijfelen/afgeleid wordt oid, en daarom niet de auto koopt.
Wat denken/vinden jullie?
woensdag 11 juli 2012 om 10:59
Misschien is er ook een andere kant. Als de man sympathiek is en zoals je zegt geen gladde verkoper, kan het misschien ook de andere kant opwerken. Met grote aankopen speelt bij veel mensen ook de gunfactor mee. Grote kans dat de klanten hem juist onthouden en de koop gunnen, omdat hij anders is dan de standaard autoverkoper.
Ik zou hem de kans geven, maar vooaf wel hele duidelijke verwachtingen scheppen. Als na 2 maanden het stotteren toch een te grote handicap is, komt het niet als een konijn uit se hoge hoed.
Ik zou hem de kans geven, maar vooaf wel hele duidelijke verwachtingen scheppen. Als na 2 maanden het stotteren toch een te grote handicap is, komt het niet als een konijn uit se hoge hoed.
woensdag 11 juli 2012 om 11:04
quote:savoije schreef op 11 juli 2012 @ 10:57:
[...]
Aaapje, merk jij wel eens dat mensen je gesprek proberen af te kappen, of dat hun aandacht van het gesprek afgaat? Ik bedoel dan eigenlijk "vreemde" mensen, geen vrienden.
Nee, eigenlijk niet. Soms zie ik mensen natuurlijk wel even schrikken, ze verwachten het gewoon niet. Maar dan houd ik gewoon oogcontact, blijf onverstoord doorgaan alsof er niets aan de hand is en dan vindt de ander het vanzelf ook 'normaal'. Als ik voel dat het toch nog een dingetje is (en daar heb je als stotteraar hele gevoelige voelsprieten voor), maak ik er een luchtig grapje over. Dat haalt gelijk de spanning uit de lucht.
Dat stotteraars volgens sommigen onzeker overkomen, komt denk ik doordat ze over het algemeen geen oogcontact maken. Ik doe dat wel (vroeger heel bewust aangeleerd) en hoor juist altijd dat ik zo zelfverzekerd overkom.
[...]
Aaapje, merk jij wel eens dat mensen je gesprek proberen af te kappen, of dat hun aandacht van het gesprek afgaat? Ik bedoel dan eigenlijk "vreemde" mensen, geen vrienden.
Nee, eigenlijk niet. Soms zie ik mensen natuurlijk wel even schrikken, ze verwachten het gewoon niet. Maar dan houd ik gewoon oogcontact, blijf onverstoord doorgaan alsof er niets aan de hand is en dan vindt de ander het vanzelf ook 'normaal'. Als ik voel dat het toch nog een dingetje is (en daar heb je als stotteraar hele gevoelige voelsprieten voor), maak ik er een luchtig grapje over. Dat haalt gelijk de spanning uit de lucht.
Dat stotteraars volgens sommigen onzeker overkomen, komt denk ik doordat ze over het algemeen geen oogcontact maken. Ik doe dat wel (vroeger heel bewust aangeleerd) en hoor juist altijd dat ik zo zelfverzekerd overkom.
woensdag 11 juli 2012 om 11:04
woensdag 11 juli 2012 om 11:05
quote:Mirjam762 schreef op 11 juli 2012 @ 10:57:
Wel aannemen, met een proefperiode en wellicht meebetalen aan een cursus om het stotteren te verminderen? In het hogere segment zijn de klanten gemiddeld wellicht ook wel zo beschaafd dat ze hem gewoon laten uitpraten/niet zijn zinnen afmaken. Ik vind het persoonlijk nooit ongemakkelijk om met mensen te praten die stotteren, dat is juist een mooi lesje in geduldig luisteren.
Dit zou ik ook doen. En vragen of hij eerder therapie heeft gehad om van zijn stotteren af te komen. Zo niet, dan is er best kans (hoewel ik er geen verstand van heb) dat het nog flink kan verbeteren. Mits hij dat wil natuurlijk.
Maar dat de klanten in het hogere segment wellicht beschaafder zouden zijn, daar zou ik dan weer niet direct op rekenen.....
Wel aannemen, met een proefperiode en wellicht meebetalen aan een cursus om het stotteren te verminderen? In het hogere segment zijn de klanten gemiddeld wellicht ook wel zo beschaafd dat ze hem gewoon laten uitpraten/niet zijn zinnen afmaken. Ik vind het persoonlijk nooit ongemakkelijk om met mensen te praten die stotteren, dat is juist een mooi lesje in geduldig luisteren.
Dit zou ik ook doen. En vragen of hij eerder therapie heeft gehad om van zijn stotteren af te komen. Zo niet, dan is er best kans (hoewel ik er geen verstand van heb) dat het nog flink kan verbeteren. Mits hij dat wil natuurlijk.
Maar dat de klanten in het hogere segment wellicht beschaafder zouden zijn, daar zou ik dan weer niet direct op rekenen.....
woensdag 11 juli 2012 om 11:09
Ikzelf en mijn vrouw stotteren. We zijn nu beiden AOW-er, maar tijdens ons werkbare leven hebben we veel last gehad. Niet van dat stotteren zelf, maar wel van de vooroordelen die mensen hebben tav (ons) stotteren.
Stotteren hoeft geen probleem te zijn! Er zijn mensen die mét stotteren beter communiceren dan mensen die niet stotteren! Het gaat erom dat de boodschap overkomt en dat degene die stottert zich ook verantwoordelijk weet voor het probleem van zijn gesprekspartner.
Geef deze man een eerlijke kans!
[...]
Stotteren hoeft geen probleem te zijn! Er zijn mensen die mét stotteren beter communiceren dan mensen die niet stotteren! Het gaat erom dat de boodschap overkomt en dat degene die stottert zich ook verantwoordelijk weet voor het probleem van zijn gesprekspartner.
Geef deze man een eerlijke kans!
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 08-07-2013 13:02
Reden: Spam
Reden: Spam
% gewijzigd
Je kunt alleen van fouten leren als je niet bang bent ze te maken.
woensdag 11 juli 2012 om 11:28
Goed om te lezen dat jullie hem een eerlijke kans gaan geven!
Ik ken veel stotteraars en ze zijn er in alle soorten en maten. Zowel in stotterernst als in hoe ze ermee omgaan. Je hebt erbij die zielig wegkwijnen (de slachtoffers), maar je hebt ook hele succesvolle zakenmensen met eigen bedrijven en een groot sociaal leven. Het is maar net wat je er zelf van maakt, net als bij niet-stotteraars eigenlijk.
Ik ken veel stotteraars en ze zijn er in alle soorten en maten. Zowel in stotterernst als in hoe ze ermee omgaan. Je hebt erbij die zielig wegkwijnen (de slachtoffers), maar je hebt ook hele succesvolle zakenmensen met eigen bedrijven en een groot sociaal leven. Het is maar net wat je er zelf van maakt, net als bij niet-stotteraars eigenlijk.
woensdag 11 juli 2012 om 12:16
Bij een dealer lijkt me dat geen enkel probleem. Mensen willen vaak toch gewoon kijken en proefritjes maken. Het langste zul je praten als men tot verkoop over gaat en de opties moeten worden besproken. Vaak zijn mensen dan alleen nog maar geïnteresseerd in de auto en niet in de verkoper.
Kan hij niet eens een paar zaterdagen meedraaien? (dan hoeft hij ook nog niet gelijk zijn huidige baan op te zeggen)
Ik heb wel eens gehad dat ik naar zn telefonische helpdesk moest bellen en dat daar iemand zat die stotterde. Dat gesprek duurde uuuuren en ik kwam met hem niet verder. Dan vind ik wel, zet zo iemand niet op een eerste lijns support waar je zelf als klant (en op eigen kosten) naar toe moet bellen.
Kan hij niet eens een paar zaterdagen meedraaien? (dan hoeft hij ook nog niet gelijk zijn huidige baan op te zeggen)
Ik heb wel eens gehad dat ik naar zn telefonische helpdesk moest bellen en dat daar iemand zat die stotterde. Dat gesprek duurde uuuuren en ik kwam met hem niet verder. Dan vind ik wel, zet zo iemand niet op een eerste lijns support waar je zelf als klant (en op eigen kosten) naar toe moet bellen.
woensdag 11 juli 2012 om 14:20
Misschien heel kort door de bocht en een beetje bevooroordeeld, maar TO zegt auto's uit het wat hogere segment. Neem aan dat de mensen die daar komen om een auto te kopen wat te besteden hebben, succesvol zijn en professioneel zijn. Zie het niet voor me dat bij deze mensen het veel voorkomt dat de verkoper bijvoorbeeld raar aangekeken wordt/uitgelachen wordt.
Iemand hierboven noemt het voorbeeld van een wat autoritaire functie in de horeca, hierbij zal stotteren naar mijn idee veel meer een probleem zijn. Dronken mensen, vaak al dan niet vervelend, die op de regels gewezen moeten worden door iemand. Als iemand dan stottert kan ik begrijpen dat dat voor problemen zorgt; misschien niet serieus genomen worden, uitgelachen worden etc.
Bij een wat meer serieuze/oudere doelgroep zoals mensen die wat duurdere auto's kopen denk ik dat dit niet zo gauw zal voorkomen.
Daarnaast denk ik ook dat iemand die stottert sympathie opwekt; hij staat er toch mooi even en blijft zichzelf. Dit komt meer authentiek over, alsof hij niets te verbergen heeft, en dat is alleen maar goed; de klant vertrouwt hem als hij dan advies geeft. Gladde verkopers wekken bij mij juist vaak argwaan op, iemand die misschien iets heeft zou ik persoonlijk juist eerder vertrouwen (roep hier maar iets hoor, weet niet of dit voor iedereen zo is).
TO zegt dat de man eigenlijk perfect voor de functie is, op het stotteren na. Ik zou zeggen, geef hem een kans. Als de man in kwestie een leuke persoonlijkheid heeft, verkooptalent heeft en toch dicht bij zichzelf blijft denk ik zelfs dat mensen liever met hem praten dan met een gladde praatjes-verkoper.
Heeft de man in kwestie zelf ook wat gezegd over zijn stotteren? Bijvoorbeeld waar het vandaan komt; een aandoening, hoelang het speelt, of gewoon zenuwen?
Iemand hierboven noemt het voorbeeld van een wat autoritaire functie in de horeca, hierbij zal stotteren naar mijn idee veel meer een probleem zijn. Dronken mensen, vaak al dan niet vervelend, die op de regels gewezen moeten worden door iemand. Als iemand dan stottert kan ik begrijpen dat dat voor problemen zorgt; misschien niet serieus genomen worden, uitgelachen worden etc.
Bij een wat meer serieuze/oudere doelgroep zoals mensen die wat duurdere auto's kopen denk ik dat dit niet zo gauw zal voorkomen.
Daarnaast denk ik ook dat iemand die stottert sympathie opwekt; hij staat er toch mooi even en blijft zichzelf. Dit komt meer authentiek over, alsof hij niets te verbergen heeft, en dat is alleen maar goed; de klant vertrouwt hem als hij dan advies geeft. Gladde verkopers wekken bij mij juist vaak argwaan op, iemand die misschien iets heeft zou ik persoonlijk juist eerder vertrouwen (roep hier maar iets hoor, weet niet of dit voor iedereen zo is).
TO zegt dat de man eigenlijk perfect voor de functie is, op het stotteren na. Ik zou zeggen, geef hem een kans. Als de man in kwestie een leuke persoonlijkheid heeft, verkooptalent heeft en toch dicht bij zichzelf blijft denk ik zelfs dat mensen liever met hem praten dan met een gladde praatjes-verkoper.
Heeft de man in kwestie zelf ook wat gezegd over zijn stotteren? Bijvoorbeeld waar het vandaan komt; een aandoening, hoelang het speelt, of gewoon zenuwen?
woensdag 11 juli 2012 om 17:53
Mijn man is niet bang dat klanten hem zullen uitlachen, en als ze dat wel doen, dan worden ze daar echt wel even op gewezen! Hij is er ook niet bang voor dat hij uitgelachen wordt, alleen dus dat het stotteren de aandacht van de verkoop leid. Hij gaat eerst nog even een 2e gesprek met hem aan, en zal daarin zijn twijfels voorleggen. Als het aan mij ligt, zeg ik doen, maar ja....
Zelf heeft de sollicitant geen enkel probleem met zijn stotteren, en hij heeft ook een vrij groot sociaal netwerk, hij zegt ook dat zijn vrienden er totaal geen probleem mee hebben, maar dat is ook niet mijn man zijn probleem.
Ik laat wel weten hoe het afloopt, ergens volgende week!
Wat ikzelf trouwens ook erg fijn vind om te horen, is dat veel mensen er sympathiek tegenover staan!
Bedankt allemaal voor de reacties, dit is erg fijn geweest, we gaan alle reacties vanavond samen even doornemen.
Zelf heeft de sollicitant geen enkel probleem met zijn stotteren, en hij heeft ook een vrij groot sociaal netwerk, hij zegt ook dat zijn vrienden er totaal geen probleem mee hebben, maar dat is ook niet mijn man zijn probleem.
Ik laat wel weten hoe het afloopt, ergens volgende week!
Wat ikzelf trouwens ook erg fijn vind om te horen, is dat veel mensen er sympathiek tegenover staan!
Bedankt allemaal voor de reacties, dit is erg fijn geweest, we gaan alle reacties vanavond samen even doornemen.
woensdag 11 juli 2012 om 20:13
Twijfel twijfel of ik zou reageren...
Ok, ik ga het doen.
Ik stotter ook!
Ik zal mijn ervaringen als stotteraar opschrijven.
Ik lach mij rot als mensen echt denken dat mensen die hoger opgeleid zijn en "sjieker" zijn, stotteraars serieuzer nemen.
Nee mensen zijn mensen. En het ligt aan hun persoonlijkheid/ karakter.
Ik heb ooit als weekend baantje geslolliciteerd in een sjiek restaurant. Weet je wat die vrouw vroeg aan het eidn van het gesprek? Of ik altijd zo praatte? (dan gaat het niet door)
Ik kan je vertellen ik ging door de grond. Want dit was echt denigrerend bedoeld.
Ik kreeg niet eens een kans...
Jarenlang heb ik op 1 plek gewerkt. In de hulpverlening en serieus nooit geen problemen.
Na een faillisement kwam ik bij een nieuwe werkgever en collega's.
Ik heb het mezelf toen lastig gemaakt omdat ik dacht dat mensen mij storend vonden en ging situaties uit de weg.
Ik ben toen in stottertherapie gegaan en kwam erachter dat ik mezelf het lastig maakte omdat ik dacht dat mensen mij "dom" zouden vinden omdat ik stotter. Inmiddels is het zelfvertrouwen weer 95% terug. En ben ik er weer...ik durf weer te vragen en praten. Af en toe met een techniek...
Ik wil hier eigenlijk mee zeggen dat het gaat om iemand zijn zelfvertrouwen, persoonlijkheid en kunnen bij een baan.
En ja de mensen kijken de eerste minuten even vreemd maar daarna is er niks aan de hand.
Ik bedoel ik vind het te ver gaan om iemand een therapie aan te bieden. Waarom? Als hij er geen last van heeft...
Zou iemand NIET een auto kopen omdat hij stottert?
Als hij vriendelijk, spontaan, kennis heeft en weet te verkopen?
Kom op...
Ik weet hoe het werkt in de wereld maar we veroordelen alleen maar verder...Dat is zo jammer.
Ik wilde alleen mijn mening even laten horen. Want zulke dingen kriebelen gewoon bij mij.
Ik zou ervoor kiezen om aan te zien in de proeftijd maar dit niet te bespreken. Waarom?
Kijk of hij auto's verkoopt, goed in het team ligt, goede ideeen heeft enz. Daar draait het toch om.
En ja er zijn verschillen tussen stotteren en stotteren
Dan zingt hij het toch
Succes ermee en laat het zeker weten.
Gr. Deana
Ok, ik ga het doen.
Ik stotter ook!
Ik zal mijn ervaringen als stotteraar opschrijven.
Ik lach mij rot als mensen echt denken dat mensen die hoger opgeleid zijn en "sjieker" zijn, stotteraars serieuzer nemen.
Nee mensen zijn mensen. En het ligt aan hun persoonlijkheid/ karakter.
Ik heb ooit als weekend baantje geslolliciteerd in een sjiek restaurant. Weet je wat die vrouw vroeg aan het eidn van het gesprek? Of ik altijd zo praatte? (dan gaat het niet door)
Ik kan je vertellen ik ging door de grond. Want dit was echt denigrerend bedoeld.
Ik kreeg niet eens een kans...
Jarenlang heb ik op 1 plek gewerkt. In de hulpverlening en serieus nooit geen problemen.
Na een faillisement kwam ik bij een nieuwe werkgever en collega's.
Ik heb het mezelf toen lastig gemaakt omdat ik dacht dat mensen mij storend vonden en ging situaties uit de weg.
Ik ben toen in stottertherapie gegaan en kwam erachter dat ik mezelf het lastig maakte omdat ik dacht dat mensen mij "dom" zouden vinden omdat ik stotter. Inmiddels is het zelfvertrouwen weer 95% terug. En ben ik er weer...ik durf weer te vragen en praten. Af en toe met een techniek...
Ik wil hier eigenlijk mee zeggen dat het gaat om iemand zijn zelfvertrouwen, persoonlijkheid en kunnen bij een baan.
En ja de mensen kijken de eerste minuten even vreemd maar daarna is er niks aan de hand.
Ik bedoel ik vind het te ver gaan om iemand een therapie aan te bieden. Waarom? Als hij er geen last van heeft...
Zou iemand NIET een auto kopen omdat hij stottert?
Als hij vriendelijk, spontaan, kennis heeft en weet te verkopen?
Kom op...
Ik weet hoe het werkt in de wereld maar we veroordelen alleen maar verder...Dat is zo jammer.
Ik wilde alleen mijn mening even laten horen. Want zulke dingen kriebelen gewoon bij mij.
Ik zou ervoor kiezen om aan te zien in de proeftijd maar dit niet te bespreken. Waarom?
Kijk of hij auto's verkoopt, goed in het team ligt, goede ideeen heeft enz. Daar draait het toch om.
En ja er zijn verschillen tussen stotteren en stotteren
Dan zingt hij het toch
Succes ermee en laat het zeker weten.
Gr. Deana
woensdag 11 juli 2012 om 23:48
Paloma (en anderen)
Ik denk (dat geldt voor mij) doe maar gewoon zoals je bij ieder ander doet.
Ik zoek ook altijd oogcontact...en ik vind het vervelend als iemand mijn zinnen afmaakt. Maar ja dat geldt voor mij.
Ik heb ook eens geleerd als ik het oogcontact eng vind om iemand aan te kijken naar zijn wenkbrauwen. De ander zal dan niet zien dat je geen echt oogcontact maakt.
Ik had een collega met een glazen oog, dit wist ik niet. Nooit geen problemen om hem aan te kijken. Tot iemand mij vertelde dat hij een glazen oog had. Ik wist niet meer waar en naar welk oog ik kijken moest
Vaak ontwijken mensen iemand ook die heel ziek is of iemand heeft verloren. Ik ontwijk niet want dat deed ik nooit maar ik zeg gewoon dat ik niet weet wat ik moet zeggen...enz.
Dus ik waardeer iemand die eerlijk is. Kinderen of mensen met een beperking zijn vaak recht doorzee en zeggen gewoon: stotter jij?
En dan kun je iets vertellen/ uitleggen en dan is het goed.
Uiteindelijk gaat het er niet om hoe iemand iets zegt maar wat iemand zegt!
Snap je mijn gedachtengang een beetje?
Gr. Deana
Ik denk (dat geldt voor mij) doe maar gewoon zoals je bij ieder ander doet.
Ik zoek ook altijd oogcontact...en ik vind het vervelend als iemand mijn zinnen afmaakt. Maar ja dat geldt voor mij.
Ik heb ook eens geleerd als ik het oogcontact eng vind om iemand aan te kijken naar zijn wenkbrauwen. De ander zal dan niet zien dat je geen echt oogcontact maakt.
Ik had een collega met een glazen oog, dit wist ik niet. Nooit geen problemen om hem aan te kijken. Tot iemand mij vertelde dat hij een glazen oog had. Ik wist niet meer waar en naar welk oog ik kijken moest
Vaak ontwijken mensen iemand ook die heel ziek is of iemand heeft verloren. Ik ontwijk niet want dat deed ik nooit maar ik zeg gewoon dat ik niet weet wat ik moet zeggen...enz.
Dus ik waardeer iemand die eerlijk is. Kinderen of mensen met een beperking zijn vaak recht doorzee en zeggen gewoon: stotter jij?
En dan kun je iets vertellen/ uitleggen en dan is het goed.
Uiteindelijk gaat het er niet om hoe iemand iets zegt maar wat iemand zegt!
Snap je mijn gedachtengang een beetje?
Gr. Deana
woensdag 11 juli 2012 om 23:52
quote:eliana schreef op 11 juli 2012 @ 10:41:
Ik zou als jouw man zijnde de sollicitant een kans geven. De zorg uitspreken. Ook zeggen dat hij niet weet óf het van invloed is, en dat tijdens een proeftijd van 2 maanden bekijken.
Eens!
Ik vind het mooi hoe je man erin staat. Zijn zorgen zijn begrijpelijk. Zeg dat eerlijk tegen de sollicitant en geef hem een kans. Daar is de proeftijd ook voor.
Wat heeft je man dan te verliezen?
Ik zou als jouw man zijnde de sollicitant een kans geven. De zorg uitspreken. Ook zeggen dat hij niet weet óf het van invloed is, en dat tijdens een proeftijd van 2 maanden bekijken.
Eens!
Ik vind het mooi hoe je man erin staat. Zijn zorgen zijn begrijpelijk. Zeg dat eerlijk tegen de sollicitant en geef hem een kans. Daar is de proeftijd ook voor.
Wat heeft je man dan te verliezen?
donderdag 12 juli 2012 om 00:44
Ik vind een "imperfectie" als stotteren wel charmant en ik heb altijd bewondering voor mensen die zich ondanks dat, zo goed mogelijk net als ieder ander staande weten te houden in onze toch al harde maatschappij.
Dus, voor mij zou het geen verschil maken, integendeel zelfs.
Dus, voor mij zou het geen verschil maken, integendeel zelfs.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
