Gezondheid
alle pijlers
hypochonder/knobbel borst
woensdag 28 januari 2015 om 10:42
Hoi allemaal
Ik ben nieuw op dit forum en heb jullie hulp nodig
ben een erge hypochonder, met name op borstknobbel gebied. Ben er erg bang voor en heb al maanden gevoeld en knobbels gevoeld die toch niks zijn. Maar vorige week tijdens het insmeren voelde ik echt iets! Helemaal in paniek natuurlijk. Was tijdens de eisprong dus ga mijn menstruatie afwachten. Ben paar maanden terug ook al bij de huisarts geweest , was ook niks te zien op de echo. Maar moet dus wachten tot volgende week. Heeft iemand tips om niet te paniekerig te zijn? Ik denk zelf dat t gewoon klierweefsel is, maar mijn hypochonder denkt hier anders over.... Ben 32, knobbel is goed beweeglijk en voelt als de andere kant alleen veeel dikker. Heb een kleintje van 2 en moet al huilen als ik eraan denk haar achter te moeten laten ☹ heeft iemand tips??? Heel erg bedankt!!!!
Ik ben nieuw op dit forum en heb jullie hulp nodig
ben een erge hypochonder, met name op borstknobbel gebied. Ben er erg bang voor en heb al maanden gevoeld en knobbels gevoeld die toch niks zijn. Maar vorige week tijdens het insmeren voelde ik echt iets! Helemaal in paniek natuurlijk. Was tijdens de eisprong dus ga mijn menstruatie afwachten. Ben paar maanden terug ook al bij de huisarts geweest , was ook niks te zien op de echo. Maar moet dus wachten tot volgende week. Heeft iemand tips om niet te paniekerig te zijn? Ik denk zelf dat t gewoon klierweefsel is, maar mijn hypochonder denkt hier anders over.... Ben 32, knobbel is goed beweeglijk en voelt als de andere kant alleen veeel dikker. Heb een kleintje van 2 en moet al huilen als ik eraan denk haar achter te moeten laten ☹ heeft iemand tips??? Heel erg bedankt!!!!
woensdag 28 januari 2015 om 11:00
De enige tip waar je wat aan hebt, is: zoek nog meer hulp voor je hypochondrie. Elke keer naar de huisarts rennen, maakt je alleen maar ongeloofwaardiger. Bovendien heb je andere mensen ermee als je steeds zoveel kosten maakt, de zorgpremie zal er niet lager van worden zullen we maar zeggen. Als je een paar maanden geleden een echo hebt gehad, zou ik nu gewoon niks doen. Ik heb ook onrustig klierweefsel en toen ik nog de pil slikte, was het nog veel erger. De arts met wie ik mijn mammografie besprak, gaf aan dat die klieren net een trosje druiven zijn waarvan er een paar soms wat groter of harder zijn. Als jij zegt dat de ene kant hetzelfde voelt als de andere, alleen wat dikker, lijkt mij dat er niks aan de hand is. Pas als je echt duidelijke andere afwijkingen voelt, zou ik naar de huisarts gaan.
woensdag 28 januari 2015 om 11:04
woensdag 28 januari 2015 om 11:07
Bedankt voor alle reacties!! Heel fijn. Klopt dat de HA wellicht denkt, komt ze weer aan. Vandaar dat ik nu netjes wacht en niet meteen ga. En de echo was van de andere kant op mijn aandringen. Deze kant wat ik nu voel is nog niet bekeken. Ik wil alleen zo graag zeker weten dat er niks is zodat ik weer gewoon kan genieten. Ik zal de ademhalingsoefening proberen, wellicht helpt t toch!
woensdag 28 januari 2015 om 11:17
Zoals reacties hierboven ook al aangeven: Het is heel normaal om knobbeltjes te voelen. Ik heb dat zelf rond mijn eisprong ook vaak, dat ik echt bobbeltjes etc kan voelen. Maar juist omdat ik weet dat het rond mijn eisprong is én dat het daarna weer verdwijnt maak ik me hier verder geen zorgen over.
En als je het in de gaten wilt houden, zorg dat dat je niet te vaak gaat voelen maar probeer het bijvoorbeeld een week te laten rusten en voel dan volgende week nog eens om te kijken of je het knobbeltje op die plek nog voelt.
En als je het in de gaten wilt houden, zorg dat dat je niet te vaak gaat voelen maar probeer het bijvoorbeeld een week te laten rusten en voel dan volgende week nog eens om te kijken of je het knobbeltje op die plek nog voelt.
woensdag 28 januari 2015 om 11:17
quote:Sunshine2015 schreef op 28 januari 2015 @ 11:07:
Bedankt voor alle reacties!! Heel fijn. Klopt dat de HA wellicht denkt, komt ze weer aan. Vandaar dat ik nu netjes wacht en niet meteen ga. En de echo was van de andere kant op mijn aandringen. Deze kant wat ik nu voel is nog niet bekeken. Ik wil alleen zo graag zeker weten dat er niks is zodat ik weer gewoon kan genieten. Ik zal de ademhalingsoefening proberen, wellicht helpt t toch!Dat genieten zal dan voor korte duur zijn, want volgende week of maand vind je weer iets anders waar je bang voor bent. Ik zou toch betere hulp daarvoor vragen en voor nu idd op je ademhaling letten en afleiding zoeken. Sterkte.
Bedankt voor alle reacties!! Heel fijn. Klopt dat de HA wellicht denkt, komt ze weer aan. Vandaar dat ik nu netjes wacht en niet meteen ga. En de echo was van de andere kant op mijn aandringen. Deze kant wat ik nu voel is nog niet bekeken. Ik wil alleen zo graag zeker weten dat er niks is zodat ik weer gewoon kan genieten. Ik zal de ademhalingsoefening proberen, wellicht helpt t toch!Dat genieten zal dan voor korte duur zijn, want volgende week of maand vind je weer iets anders waar je bang voor bent. Ik zou toch betere hulp daarvoor vragen en voor nu idd op je ademhaling letten en afleiding zoeken. Sterkte.
woensdag 28 januari 2015 om 11:37
Ja klopt helemaal. Ben altijd wel ergens bang voor! En daarom dwing ik mezelf om echt af te wachten tot de menstruatie er is, zodat ik kan bekijken of t dan weg is. Zo niet dan pas ga ik naar de huisarts. Als het minder is na menstruatie ga ik ook echt niet naar de dokter want dat is onzin!! Ben ik met jullie eens!!
woensdag 28 januari 2015 om 14:45
Je zit je eigen leven te verpesten en je kind voelt ook dat er gevaar is door jouw angst ook al probeer je nog zo gewoon te doen. Ik zou mezelf verbieden om eraan te denken. Afleiden is het sleutelwoord. Het is immers onder behandeling? Dan is het niet slim om je er nu druk over te maken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 28 januari 2015 om 14:53
quote:Sunshine2015 schreef op 28 januari 2015 @ 11:27:
Hi Noa
Ja ik weet dat ik er vanaf moet blijven, alleen het stomme is dat ik dit keer het voelde tijdens insmeren. Maar tijdens je ovulatie kan t toch allemaal wat hobbeliger zijn?
Ja, maar ook door andere hormonale schommelingen. Volkomen normaal.
Bovendien heb je al een echo gehad. Als ze toen enigszins het vermoeden hadden gehad dat je mss iets had, dan hadden ze je wel op controle laten komen.
Komt het mss omdat je nu een kind hebt dat je je bewuster wordt van jouw sterfelijkheid en de kwetsbaarheid van jouw kind of had je dit altijd al?
Hi Noa
Ja ik weet dat ik er vanaf moet blijven, alleen het stomme is dat ik dit keer het voelde tijdens insmeren. Maar tijdens je ovulatie kan t toch allemaal wat hobbeliger zijn?
Ja, maar ook door andere hormonale schommelingen. Volkomen normaal.
Bovendien heb je al een echo gehad. Als ze toen enigszins het vermoeden hadden gehad dat je mss iets had, dan hadden ze je wel op controle laten komen.
Komt het mss omdat je nu een kind hebt dat je je bewuster wordt van jouw sterfelijkheid en de kwetsbaarheid van jouw kind of had je dit altijd al?
Cum non tum age
woensdag 28 januari 2015 om 15:36
Nou, dit had mijn topic kunnen zijn. Zo herkenbaar. 3 maanden geleden gedoe gehad met knobbels die niets bleken te zijn. Me toen voorgenomen niet meer aan mijn borsten te komen, eergisteren toch gevoeld en ja hoor, voel meteen weer een knobbel. Niet in de borst die toen is onderzocht (mammografie en echo), maar in de andere. Die is toen wel door huisarts en specialist handmatig onderzocht en toen was er niets aan de hand. De paniek is minder dan de vorige keer, maar het knaagt wel weer.
Verder ben ik de afgelopen jaren meerdere keren bij de huisarts geweest met moedervlekjes en andere bultjes, die ook allemaal geen kanker bleken te zijn.
Ook ik heb kleine kinderen en ik heb de afgelopen jaren een angst voor kanker ontwikkeld (verder ben ik gek genoeg voor geen enkele andere ziekte bang).
Ik weet gewoon niet waar de grens zit tussen goed op jezelf letten (dus op tijd naar de huisarts bij knobbels enz.) en je onnodig druk maken. Nu ook denk ik aan de ene kant, gewoon even naar de huisarts maar die verwijst je meestal toch door voor de zekerheid en dan raak ik (nog meer) in paniek.
Sunshine 2015, ik heb dus geen tips voor je maar ben wel heel blij dat je topic hebt geopend. Sterkte!
Verder ben ik de afgelopen jaren meerdere keren bij de huisarts geweest met moedervlekjes en andere bultjes, die ook allemaal geen kanker bleken te zijn.
Ook ik heb kleine kinderen en ik heb de afgelopen jaren een angst voor kanker ontwikkeld (verder ben ik gek genoeg voor geen enkele andere ziekte bang).
Ik weet gewoon niet waar de grens zit tussen goed op jezelf letten (dus op tijd naar de huisarts bij knobbels enz.) en je onnodig druk maken. Nu ook denk ik aan de ene kant, gewoon even naar de huisarts maar die verwijst je meestal toch door voor de zekerheid en dan raak ik (nog meer) in paniek.
Sunshine 2015, ik heb dus geen tips voor je maar ben wel heel blij dat je topic hebt geopend. Sterkte!
woensdag 28 januari 2015 om 15:49
De kant die ik nu voel is de vorige keer geen echo van gemaakt. Alleen links en nu voel ik rechts... Probleem is inderdaad; ga je wel of niet naar de huisarts? Pfff vind t lastig. Hopelijk gaat t gewoon week volgende week. En inderdaad nu ik een kindje heb is het vele malen erger. Alleen t idee al dat ze zonder mama opgroeit, maakt me misselijk. Krijg er nu weer tranen van in mijn ogen. En inderdaad, waar ligt de grens van goed opletten en overdrijven? Gelukkig staat mijn man achter me en die gaat volgende keer mee zodat we het rustig met de HA kunnen bespreken. Kattie2: Ben blij dat ik niet de enige ben
woensdag 28 januari 2015 om 16:11
Fijn dat jullie herkenning vinden bij elkaar!
Misschien een gekke opmerking van mij maar toch dit: Ik heb in het verleden kanker gehad. En na de tijd voelde ik natuurlijk van alles en was ik veel sneller ongerust dan normaal. Maar hoe ernstig kanker ook kan zijn, bij de meeste soorten is het niet zo dat je er écht a la minute bij moet zijn. Oké, maanden ergens mee blijven lopen is natuurlijk niet verstandig. Maar wat tegen mij is gezegd: iets voelen (in mijn geval heftige buikpijnen etc.) kan heel veel oorzaken hebben. Pas als het langer dan 2 weken aanhoudt moet je contact zoeken met een arts. (Dat wil dan nog niet zeggen dat het slechte boel is, maar dan heb je in ieder geval meer reden om verder te onderzoeken dan als je slechts een paar dagen ergens last van hebt).
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je je lichaam totaal moet negeren en natuurlijk is elke situatie weer anders. Maar het helpt mij juist om áls ik iets voel veel beter durf om het nog even aan te kijken. Waarna ik vaak merk dat het - wat het ook geweest moge zijn - vanzelf weer wegtrekt.
Verder eens met eerdere opmerkingen dat jouw verhaal meer klinkt als hypochondrie dan dat er echt reden is om ongerust te zijn (hoewel wij/ik natuurlijk ook geen artsen zijn). Hypochondrie is super naar en vervelend, maar eerder op te lossen door psychologische hulp dan door regelmatige bezoekjes aan de HA.
Misschien een gekke opmerking van mij maar toch dit: Ik heb in het verleden kanker gehad. En na de tijd voelde ik natuurlijk van alles en was ik veel sneller ongerust dan normaal. Maar hoe ernstig kanker ook kan zijn, bij de meeste soorten is het niet zo dat je er écht a la minute bij moet zijn. Oké, maanden ergens mee blijven lopen is natuurlijk niet verstandig. Maar wat tegen mij is gezegd: iets voelen (in mijn geval heftige buikpijnen etc.) kan heel veel oorzaken hebben. Pas als het langer dan 2 weken aanhoudt moet je contact zoeken met een arts. (Dat wil dan nog niet zeggen dat het slechte boel is, maar dan heb je in ieder geval meer reden om verder te onderzoeken dan als je slechts een paar dagen ergens last van hebt).
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je je lichaam totaal moet negeren en natuurlijk is elke situatie weer anders. Maar het helpt mij juist om áls ik iets voel veel beter durf om het nog even aan te kijken. Waarna ik vaak merk dat het - wat het ook geweest moge zijn - vanzelf weer wegtrekt.
Verder eens met eerdere opmerkingen dat jouw verhaal meer klinkt als hypochondrie dan dat er echt reden is om ongerust te zijn (hoewel wij/ik natuurlijk ook geen artsen zijn). Hypochondrie is super naar en vervelend, maar eerder op te lossen door psychologische hulp dan door regelmatige bezoekjes aan de HA.
woensdag 28 januari 2015 om 16:32
Dankjewel voor je advies, Epinephrine87! Wat heftig dat jij kanker hebt gehad. Gaat het nu goed met je?
Het probleem bij mij is dat als ik besluit het aan te kijken, het toch blijft knagen, ik blijf dan voelen en dingen op internet zoeken die me gerust kunnen stellen (wat natuurlijk averechts werkt). Als ik direct naar een arts ga, en deze uitsluit dat het iets ernstigs is, kan ik het wel meteen uit mijn hoofd zetten. Maar zoals al eerder opgemerkt hier, is dat maar van korte duur.
En ik weet blijkbaar gewoon echt niet wat wel/niet normaal is. Die knobbel van 3 maanden geleden zit er nog. Als ik die nu voor het eerst zou voelen, zou ik weer in paniek raken.
Maar goed, sorry Sunshine, het is jouw topic. Alleen zo bizar dat ik echt mezelf hoor praten als ik jouw woorden zie.
Voor nu besluit ik het inderdaad aan te kijken, ik zit ook nog eens midden in mijn menstruatie.
Goed trouwens dat je je man meeneemt naar de huisarts.
Het probleem bij mij is dat als ik besluit het aan te kijken, het toch blijft knagen, ik blijf dan voelen en dingen op internet zoeken die me gerust kunnen stellen (wat natuurlijk averechts werkt). Als ik direct naar een arts ga, en deze uitsluit dat het iets ernstigs is, kan ik het wel meteen uit mijn hoofd zetten. Maar zoals al eerder opgemerkt hier, is dat maar van korte duur.
En ik weet blijkbaar gewoon echt niet wat wel/niet normaal is. Die knobbel van 3 maanden geleden zit er nog. Als ik die nu voor het eerst zou voelen, zou ik weer in paniek raken.
Maar goed, sorry Sunshine, het is jouw topic. Alleen zo bizar dat ik echt mezelf hoor praten als ik jouw woorden zie.
Voor nu besluit ik het inderdaad aan te kijken, ik zit ook nog eens midden in mijn menstruatie.
Goed trouwens dat je je man meeneemt naar de huisarts.
woensdag 28 januari 2015 om 16:46
Hoi Sunshine2015,
Ook hier een echte hypochonder. Vorig jaar heb ik cognitieve gedragstherapie gevolg om er mee om te kunnen gaan. Dit heeft mij echt geholpen. Dat wil niet zeggen dat het af en toe niet enorm knaagt, maar het lukt steeds beter om dit te parkeren. Ik hou mezelf voor dat alle keren dat ik in blinde paniek bij de huisarts zat (en dat was erg vaak), er uiteindelijk niets aan de hand bleek te zijn of iets goedaardigs.
Bij mij is de hypochondrie een rol gaan spelen toen mijn moeder voor de derde keer kanker kreeg en ik zwanger was van onze jongste. In die zwangerschap is veel gebeurd, onrustige moedervlek, zwangerschapsgedoe wat erg spannend was, een schoonvader op de IC en een moeder die werd opgegeven. Dat is in combinatie met een verbouwing een beetje teveel geweest. inmiddels begrijp ik ook beter dat het alles bij elkaar niet zo gek is dat ik hypochondrie ontwikkelde. Eerst had ik daar echt geen last van. Het kwam toen ik meer ging beseffen dat het leven eindig is en niet zo maakbaar als ik in mijn jongere jaren dacht.
Wat mij ook helpt is te stoppen met voelen en met google. Die combi is echt een hele slechte voor ons. Ik weet dat het moeilijk is, maar het is echt heel belangrijk. Probeer elke keer dat je behoefte hebt om de googlen en te voelen iets anders te doen wat je leuk vind. Ik werk de hele dag met de PC dus internet is altijd toegankelijk. Ik kijk dan bijvoorbeeld op people.com. Dat is lekker luchtig en leidt af van wat je voelt. Soms moet je de paniek ook even over je heen laten komen. Vaak zakt het dan sneller af dan dat je er tegen gaat vechten.
Je kunt ook met je huisarts afspreken dat je eens per zoveel weken langs komt en dan al je dan nog bestaande klachten bespreekt. dat hielp bij mij ook en al snel werd de frequentie minder. Nu bespreek ik ook als ik ergens bang voor ben waar ik bang voor ben, je bent echt niet de enige. Het vraagt wat inzet, maar het kan echt beter worden. Heb vertrouwen.
Ook hier een echte hypochonder. Vorig jaar heb ik cognitieve gedragstherapie gevolg om er mee om te kunnen gaan. Dit heeft mij echt geholpen. Dat wil niet zeggen dat het af en toe niet enorm knaagt, maar het lukt steeds beter om dit te parkeren. Ik hou mezelf voor dat alle keren dat ik in blinde paniek bij de huisarts zat (en dat was erg vaak), er uiteindelijk niets aan de hand bleek te zijn of iets goedaardigs.
Bij mij is de hypochondrie een rol gaan spelen toen mijn moeder voor de derde keer kanker kreeg en ik zwanger was van onze jongste. In die zwangerschap is veel gebeurd, onrustige moedervlek, zwangerschapsgedoe wat erg spannend was, een schoonvader op de IC en een moeder die werd opgegeven. Dat is in combinatie met een verbouwing een beetje teveel geweest. inmiddels begrijp ik ook beter dat het alles bij elkaar niet zo gek is dat ik hypochondrie ontwikkelde. Eerst had ik daar echt geen last van. Het kwam toen ik meer ging beseffen dat het leven eindig is en niet zo maakbaar als ik in mijn jongere jaren dacht.
Wat mij ook helpt is te stoppen met voelen en met google. Die combi is echt een hele slechte voor ons. Ik weet dat het moeilijk is, maar het is echt heel belangrijk. Probeer elke keer dat je behoefte hebt om de googlen en te voelen iets anders te doen wat je leuk vind. Ik werk de hele dag met de PC dus internet is altijd toegankelijk. Ik kijk dan bijvoorbeeld op people.com. Dat is lekker luchtig en leidt af van wat je voelt. Soms moet je de paniek ook even over je heen laten komen. Vaak zakt het dan sneller af dan dat je er tegen gaat vechten.
Je kunt ook met je huisarts afspreken dat je eens per zoveel weken langs komt en dan al je dan nog bestaande klachten bespreekt. dat hielp bij mij ook en al snel werd de frequentie minder. Nu bespreek ik ook als ik ergens bang voor ben waar ik bang voor ben, je bent echt niet de enige. Het vraagt wat inzet, maar het kan echt beter worden. Heb vertrouwen.
woensdag 28 januari 2015 om 17:25
quote:kattie2 schreef op 28 januari 2015 @ 16:32:
Dankjewel voor je advies, Epinephrine87! Wat heftig dat jij kanker hebt gehad. Gaat het nu goed met je?
Gelukkig goed! Het is/lijkt helemaal weg te zijn en hoewel het natuurlijk af en toe nog spannend is of het daadwerkelijk weg blijft, zijn de vooruitzichten goed
Maar dit staat natuurlijk los van dit topic verder dus hoop dat jullie wat hebben aan elkaars goede adviezen en, indien niet voldoende, professionele hulp overwegen wanneer jullie dat nog niet eerder hebben gehad.
Dankjewel voor je advies, Epinephrine87! Wat heftig dat jij kanker hebt gehad. Gaat het nu goed met je?
Gelukkig goed! Het is/lijkt helemaal weg te zijn en hoewel het natuurlijk af en toe nog spannend is of het daadwerkelijk weg blijft, zijn de vooruitzichten goed
Maar dit staat natuurlijk los van dit topic verder dus hoop dat jullie wat hebben aan elkaars goede adviezen en, indien niet voldoende, professionele hulp overwegen wanneer jullie dat nog niet eerder hebben gehad.
woensdag 28 januari 2015 om 19:12
Hoi allemaal
Wat een fijne reacties!! Ik herken inderdaad alles. Zeker ook het even aankijken lukt wel. En ik weet dat je inderdaad niet meteen naar de dokter hoeft, bedankt Epinephrine, dat helpt echt en hoe meer mensen herkenning zien hoe beter, dus het geeft niet dat er meerdere reacties/ verhalen door elkaar gaan haha. Ik moet inderdaad ook niet voelen en googlen en beter mijn oefeningen doen. Ben al trots dat ik niet meteen naar de dokter ben gerend.... Dan neemt de angst inderdaad af. Hopelijk lukt t iedereen met therapie om er vanaf te komen want soms denk ik, ik leef liever niet dan steeds die angst. Maar ik wil juist niet dood, raar he
Wat een fijne reacties!! Ik herken inderdaad alles. Zeker ook het even aankijken lukt wel. En ik weet dat je inderdaad niet meteen naar de dokter hoeft, bedankt Epinephrine, dat helpt echt
en hoe meer mensen herkenning zien hoe beter, dus het geeft niet dat er meerdere reacties/ verhalen door elkaar gaan haha. Ik moet inderdaad ook niet voelen en googlen en beter mijn oefeningen doen. Ben al trots dat ik niet meteen naar de dokter ben gerend.... Dan neemt de angst inderdaad af. Hopelijk lukt t iedereen met therapie om er vanaf te komen want soms denk ik, ik leef liever niet dan steeds die angst. Maar ik wil juist niet dood, raar he
woensdag 28 januari 2015 om 19:29
quote:Sunshine2015 schreef op 28 januari 2015 @ 19:12:
Hoi allemaal
Wat een fijne reacties!! Ik herken inderdaad alles. Zeker ook het even aankijken lukt wel. En ik weet dat je inderdaad niet meteen naar de dokter hoeft, bedankt Epinephrine, dat helpt echt en hoe meer mensen herkenning zien hoe beter, dus het geeft niet dat er meerdere reacties/ verhalen door elkaar gaan haha. Ik moet inderdaad ook niet voelen en googlen en beter mijn oefeningen doen. Ben al trots dat ik niet meteen naar de dokter ben gerend.... Dan neemt de angst inderdaad af. Hopelijk lukt t iedereen met therapie om er vanaf te komen want soms denk ik, ik leef liever niet dan steeds die angst. Maar ik wil juist niet dood, raar he Niet raar. Liever dood zijn is dan misschien een beetje overtrokken (omdat dat heel ondankbaar klinkt), maar die angsten beheersen en verzieken je leven. Daarom ben ik ook niet meer van plan om mijn leven door die angsten te laten overheersen.
Hoi allemaal
Wat een fijne reacties!! Ik herken inderdaad alles. Zeker ook het even aankijken lukt wel. En ik weet dat je inderdaad niet meteen naar de dokter hoeft, bedankt Epinephrine, dat helpt echt
en hoe meer mensen herkenning zien hoe beter, dus het geeft niet dat er meerdere reacties/ verhalen door elkaar gaan haha. Ik moet inderdaad ook niet voelen en googlen en beter mijn oefeningen doen. Ben al trots dat ik niet meteen naar de dokter ben gerend.... Dan neemt de angst inderdaad af. Hopelijk lukt t iedereen met therapie om er vanaf te komen want soms denk ik, ik leef liever niet dan steeds die angst. Maar ik wil juist niet dood, raar he Niet raar. Liever dood zijn is dan misschien een beetje overtrokken (omdat dat heel ondankbaar klinkt), maar die angsten beheersen en verzieken je leven. Daarom ben ik ook niet meer van plan om mijn leven door die angsten te laten overheersen.
