Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad

25-05-2017 21:27 3014 berichten
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
Alle reacties Link kopieren
Annah84 schreef:
26-05-2017 10:08
Ja hij praat er wil is over met mij.
Ik zeg altijd tegen hem dat hij de hoop niet moet op geven.
Maar ik zie wel dat hij het erg moeilijk mee heeft :(
Dat is wel lief. Ik sprak er ooit met mijn ouders over, dat is wel weer anders.

Heeft hij, heb jij een idee of er iets is dat je kunt doen?
Alle reacties Link kopieren
Tulpje25 schreef:
26-05-2017 10:10
Het is heel moeilijk om die muur af te breken. Ik ben er wel mee bezig. Ik krijg vaak het idee dat de liefde voor mij niet is weggelegd. Een poosje geleden had ik de eerste stap gezet of een man mee naar de film wilde met mij. Maakte hij domme grapjes erover, dus was er gelijk weer klaar mee
Huh? Dan heb je een verkeerde man te pakken. Als een man zich naar jou toe zich eerder kwetsbaar opstelt, gaat je dat helpen?
Alle reacties Link kopieren
Tulpje25 schreef:
26-05-2017 10:10
Het is heel moeilijk om die muur af te breken. Ik ben er wel mee bezig. Ik krijg vaak het idee dat de liefde voor mij niet is weggelegd. Een poosje geleden had ik de eerste stap gezet of een man mee naar de film wilde met mij. Maakte hij domme grapjes erover, dus was er gelijk weer klaar mee
Dat idee heeft mijn broer ook dat het niet voor hem is weggelegd.
Ik denk dat het met zijn verleden te maken heeft hij is beroeps militair geweest en op uitzending geweest en niet bepaald leuke dingen daar gezien.
Hij vereenzaamd ook, weinig vrienden.....
Als ik ging stappen nam ik hem wel is mee.
Ik praat er veel met hem over en hoop zo dat hij ook een keer gelukkig word :(
Alle reacties Link kopieren
ooitverlegen schreef:
26-05-2017 10:12
Dat is wel lief. Ik sprak er ooit met mijn ouders over, dat is wel weer anders.

Heeft hij, heb jij een idee of er iets is dat je kunt doen?
Ik heb niet het idee dat ik iets kan doen.
Ik kan geen meisje dwingen met hem een relatie aan te gaan.
Kan hem alleen een stevige knuffel geven
Hier ook een. Bn 45 en nog nooit een relatie gehad. Van mijn kant dachte ik het wel, 2x mijn neus hard gestoten. Een zei ooit, dit is geen liefde wat ik voor jou voel, werd ingeruild voor een drugsverslaafde. En een bij wie ik ook dacht het zit goed, nope, ingeruild voor een ander.
Tja, en heel vroeger werd er ooit tegen mij gezegt, jij zal nooit liefde vinden, je zal altijd vrijgezel zijn en blijven. En als je naar jou gevoel ook nooit liefde hebt ghad van ouders, tenminste kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit tegen mij hebben gezegt, we houden van je, we zijn trots op je. Tja hoe moet ik dan wetn wat liefde is en hoe het voelt om echt verliefd te zijn
Alle reacties Link kopieren
Annah84 schreef:
26-05-2017 10:19
Ik heb niet het idee dat ik iets kan doen.
Ik kan geen meisje dwingen met hem een relatie aan te gaan.
Kan hem alleen een stevige knuffel geven
Nee, hij zal het zelf moeten doen. Maar een knuffel is al heel veel waard! Geef hem er ook een van iemand die zich net zo heeft gevoeld.
Alle reacties Link kopieren
ooitverlegen schreef:
26-05-2017 10:30
Nee, hij zal het zelf moeten doen. Maar een knuffel is al heel veel waard! Geef hem er ook een van iemand die zich net zo heeft gevoeld.
Zal ik doen :hug: :heart:
Alle reacties Link kopieren
Hier ook
Ben 20 jaar nooit relatie gehad.
Ik zie inderdaad in de supermarkt veel mensen van mijn leeftijd met een vriendin.
Dan denk ik wil ik ook heel graag. maar ben gewoon slecht met meisjes En kan er lastig tegen praten
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of er hier een Date topic is, anders zou ik heel graag voor hem is een oproepje doen :)
Alle reacties Link kopieren
ooitverlegen schreef:
26-05-2017 10:30
Nee, hij zal het zelf moeten doen. Maar een knuffel is al heel veel waard! Geef hem er ook een van iemand die zich net zo heeft gevoeld.
Hoi ooitverlegen ik had je een pbtje terug gestuurd, maar volgens mij is er iets mis met mijn profiel, want als ik een berichtje terugstuur verschijnt er niks in mijn postvak uit of verzonden berichten :(
Ik ben 33, en ook 'eeuwig' single. Vroeg wel eens vriendjes gehad. En gedatet. Maar nu al jaren helemaal niks meer. Ook niet zoenen of seksen. Ik ben behoorlijk zwaar en het is makkelijk om daar alles op te gooien. Maar dat is natuurlijk niet alles. Ook te zware mensen om me heen hebben allemaal een relatie.
In het begin vond ik het moeilijk. Ik wilde ook een relatie, net als (letterlijk) al m'n vriendinnen. Maar nu... lijk ik het prima te vinden. Mijn kinderwens lijkt weg te ebben. Ik zie m'n vriendinnen nu bijna allemaal met kind(eren). Het is keihard aanpoten voor ze. Mijn leven is wat dat betreft erg 'makkelijk'. Ik doe m'n eigen dingen. Ik spreek veel af en heb genoeg sociale activiteiten. Zeker nu ik fulltime werk. Toen ik een tijdje werkloos was vond ik het moeilijker. Toen wilde ik graag veel afspreken in het weekend als anderen vrij waren, maar die spraken dan voor m'n gevoel vooral met partner/familie af. Nu ik een paar jaar weer werk zitten al m'n weekenden super vol. Dus geen idee hoe dat precies werkt. Ook maak ik regelmatig een verre reis. In m'n eentje. En dat vind ik heerlijk.
Soms vraag ik me af of ik mezelf voor de gek houd. Dat ik eigenlijk liever zou willen kamperen in Frankrijk. Dat ik spijt krijg als ik straks over 7 jaar nog steeds kinder- en manloos ben. Dat is eigenlijk mijn grootste angst. Dat ik nu uit gemak m'n best niet doe, weinig doe om slanker te worden, niet echt iets onderneem om een date te vinden. Ben nu bijvoorbeeld aan het chatten met een man via een datingsite. Maar ik word er weinig enthousiast van. Volgens vriendinnen moet ik gewoon wel gaan afspreken. Zelf vraag ik me af: waarom mezelf door die hel duwen (echt een date met iemand die ik niet ken lijkt me gruwelijk), als ik hem niet eens leuk vind?
De balans tussen 'een relatie is de norm' en 'single zijn is ook ok' vind ik moeilijk. Ik wil ook niet afgewezen worden. Ben twee keer vrij hard gedumpt. Wegen de voordelen van een relatie wel op tegen (potentiële) nadelen.

Ben wel benieuwd naar verhalen van mensen die wel 'te laat' waren en spijt hebben. En hoe de rest hier tegenaan kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Annah84 schreef:
26-05-2017 10:56
Hoi ooitverlegen ik had je een pbtje terug gestuurd, maar volgens mij is er iets mis met mijn profiel, want als ik een berichtje terugstuur verschijnt er niks in mijn postvak uit of verzonden berichten :(
Kan zijn dat dat niet aan je profiel ligt, maar nog aan het niet helemaal goed functionerende nieuwe forum.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
tonkje schreef:
26-05-2017 11:01
Kan zijn dat dat niet aan je profiel ligt, maar nog aan het niet helemaal goed functionerende nieuwe forum.
Ik heb begrepen dat hij uit het postvak uit verdwijnt zodra het bericht is aangekomen. Aangezien ik ingelogd was komt het direct aan.
Heb het PB bericht ook beantwoord.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben achterin de 30 en heb één relatie gehad, en dat was een niet zo heel leuke (hij was verslaafd en er zijn daarnaast wat dingen gebeurd waar ik verder niet over wil uitwijden) .

Ik ben nooit iemand geweest die op zoek was/is naar een relatie, ik heb altijd het gevoel dat ik beter tot mijn recht kom in mijn uppie.
Het op zoek zijn herken ik vanuit mezelf dan ook niet, maar ik lees wel graag mee.
Alle reacties Link kopieren
watmoetikhiervandenken schreef:
26-05-2017 09:49
Is jouw hechtingsprobleem en zijn jouw terugkerende depressies inmiddels onder controle of ben je nog in therapie?
Ik ben voor beiden nog in therapie. De depressies zijn grotendeels onder controle (goddank, mocht dat niet het geval zijn zou ik sowieso nóóit een relatie aangaan) maar het traject voor de hechtingsstoornis begint net en zit erg diep. Heb jij een soortgelijk traject doorlopen?
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren
MiniMe3 schreef:
26-05-2017 11:01


Ben wel benieuwd naar verhalen van mensen die wel 'te laat' waren en spijt hebben. En hoe de rest hier tegenaan kijkt.
Ben ik ook benieuwd naar ja. Of het uiteindelijk allemaal wel meevalt of toch een groot gemis is gebleken.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren
Dina, we hebben helemaal niet gezegd dat TO meestal aftrapt. Of lees je eerst nog een tijdje mee? Het is wel een mooi topic!
Alle reacties Link kopieren
Ben zelf weliswaar geen maagd meer, maar het is al wel bijna 20 jaar geleden dat ik voor het laatst een relatie heb gehad.
Inmiddels ben ik al 40 en het lijkt wel alsof het steeds moeilijker gaat worden.
Gelukkig ben ik niet op zoek oid en/of ongewenst single, maar soms kan de eenzaamheid er wel behoorlijk in hakken.
Door mijn ASS en ADD is het ook lastig om een relatie aan te gaan en al helemaal om dit in stand te houden.
Alle reacties Link kopieren
ooitverlegen schreef:
26-05-2017 11:06
Ik heb begrepen dat hij uit het postvak uit verdwijnt zodra het bericht is aangekomen. Aangezien ik ingelogd was komt het direct aan.
Heb het PB bericht ook beantwoord.
Gelukkig!
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Annah84 schreef:
26-05-2017 10:18
Dat idee heeft mijn broer ook dat het niet voor hem is weggelegd.
Ik denk dat het met zijn verleden te maken heeft hij is beroeps militair geweest en op uitzending geweest en niet bepaald leuke dingen daar gezien.
Hij vereenzaamd ook, weinig vrienden.....
Als ik ging stappen nam ik hem wel is mee.
Ik praat er veel met hem over en hoop zo dat hij ook een keer gelukkig word :(
Geef hem een knuffel van mij. Hij zal heel veel hebben meegemaakt. Ik denk dat iedereen een rugzakje met zich mee draagt. Ik vind dat je je bij iemand fijn moet voelen en je gevoel moet kunnen delen.

Ik trek volgens mij de verkeerde mannen aan:s
Alle reacties Link kopieren
Tulpje25 schreef:
26-05-2017 11:51
Geef hem een knuffel van mij. Hij zal heel veel hebben meegemaakt. Ik denk dat iedereen een rugzakje met zich mee draagt. Ik vind dat je je bij iemand fijn moet voelen en je gevoel moet kunnen delen.

Ik trek volgens mij de verkeerde mannen aan:s
Zal ik doen tulpje25 :hug:
Alle reacties Link kopieren
Hoewel ik feitelijk niet (meer) tot de doelgroep van dit topic behoor, vind ik het wel een heel interessant thema. Vandaar een tvp...
Zelf ben ik tot mijn 29e 'de eeuwige vrijgezel' geweest. Toen leerde ik mijn vriend kennen; destijds 38 en nooit eerder een relatie gehad. Waar ik tot mijn 29e altijd riep dat ik vast uiteindelijk bij een 'tweedehandsje' (man met relatieverleden en wellicht zelfs kinderen) zou belanden, vond ik dus toch een verse man.
Eigenlijk vind ik dat best fijn. We hadden beiden geen idee van hoe 'een relatie hoort te zijn'. We hadden geen verwachtingen of relatierichtlijnen die we op elkaar projecteerden. We functioneren in het dagelijks leven redelijk onafhankelijk van elkaar, misschien wel juist omdat we al die jaren gewend waren ons eigen gang te gaan. Ook vind ik het heerlijk dat hij al bijna 20 jaar alleen woonde voor hij mij leerde kennen; hij kan dus prima met een wasmachine, kookgerei, stofzuiger e.d. overweg. ;-D

In de jaren dat ik single was (vooral van mijn 26e tot 29e) begon ik ook te denken dat er iets mis was met me. Van dates (want die had ik wel) hoorde ik wel eens dat ik uitstraalde geen man nodig te hebben en dat ik hen daarmee afschrikte. Daarnaast had ik zelf ook nog allerlei theorieën, die o.a. met mijn niet zo heel stabiele jeugd / slechte band met mijn vader te maken hadden. Maar hee... misschien was het wel gewoon toeval!?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
In mijn leven ben ik met meerdere vrouwen op uiteenlopende manieren romantisch samen geweest. Van een flirt die net wat meer betekende dan zomaar een flirt, tot het delen van hetzelfde bed. Hoewel dat laatste vooral letterlijk was; na wat gezoend te hebben, sliepen we die nacht in hetzelfde bed.
Voor deze momenten ben ik heel dankbaar; Ik heb de liefde gekend, hoe kort ook. Ik weet hoe het is om wederzijdse romantische gevoelens in de ogen van een vrouw te zien, haar armen om me heen. Wat mij betreft is dat het beste gevoel dat er bestaat.
Dat is echter wel gelijk de schaduwkant van mijn herinneringen; Omdat ik weet hoe het is, weet ik ook wat ik mis.
Als de aarde morgen zou vergaan, dan zou ik deze vrouwen vandaag vertellen hoeveel mijn herinneringen aan hen voor me betekenen. Dit doe ik nu niet omdat ik bang ben dat ze zeggen dat het voor hen niet zo belangrijk was, of dat ze me op een andere manier kwetsen. Dat mijn mooie herinneringen aangetast of bezoedeld worden. Daarom hou ik ze voor mezelf, in mijn hart.
Alle reacties Link kopieren
Zoals er veel soorten stellen zijn, zijn er ook veel soorten singles.
In dit topic overheersen de "ongelukkige" singles, lijkt het. Ik gebruik even de term ongelukkig om aan te geven dat er geen tevredenheid is over de situatie. Ongetwijfeld zullen de meeste mensen het niet hebben van een relatie als ongewenst beschouwen. Een relatie is nou eenmaal de norm en je valt uit de toon als je die niet hebt, daarbij twijfel je ook aan jezelf, want je ziet stapels minder leuke, knappe, sociaal veel onhandiger types die wél een relatie hebben. Dus wat is er mis?

Zelf accepteer ik nogal makkelijk feiten die zijn zoals ze zijn. Ik ben 47, man, vrijgezel en vind dat erg prettig.
En nee, dit heb ik niet altijd prettig gevonden. Maar zo'n dikke 10 jaar terug heb ik een knop omgezet en heb besloten dat dit blijkbaar mijn leven is. En dat ik het daarmee te doen heb.
Dat ik dus niet zal gaan voldoen aan de sociale norm, en ook geen enkele poging meer ga ondernemen hier verandering in aan te brengen, met alle frustraties van eenzijdige verliefdheden van dien.

Ik gebruik voor mezelf de term vrijgezel.
Voor mij persoonlijk maak ik onderscheid tussen de termen single en vrijgezel. Een single is op zoek naar een relatie, een vrijgezel niet. Let wel, dit is mijn persoonlijke definitie.

De vraag werd gesteld waar je je levensgeluk uit haalt als je geen partner hebt.
Rare vraag.
Ontleen je dan alleen maar levensgeluk aan een partner? Deze pijler van het forum wel eens goed gelezen? Wat een relatie-ellende!
Dus een relatie is echt niet alleen maar leuk.
Ik haal mijn geluk uit vrienden, familie, mijn woonomgeving, mijn vrijheid en ja, ook de materiële zaken die soms wat over de top zijn, maar die ik kan doen zonder met iemand te moeten overleggen.

Erg veel levensvreugde heb ik van mijn beste vriendin. Al 20 jaar goed mee bevriend, beide zonder partner.
Een bijzondere dame, waar ik ooit graag wat mee wilde beginnen, maar op tijd gerealiseerd dat dit het einde zou gaan worden van de goede vriendschap. We zouden als partners elkaar de tent uitgevochten hebben. Maar als vrienden nog nooit ruzie gehad.
We voelen dat we als vrienden bij elkaar horen, ze komt al jaren over de vloer bij de familie, en ik beschouw haar zoontje (mijn petekind) bijna als mijn eigen kind. DIt jaar gaan we voor de tweede keer met z'n drieën op vakantie.
Maar we hebben dus géén relatie, we zoenen niet, vrijen niet, hebben geen sex en doen niet aan knuffels.

Het is niet dat ik geen goede voorbeelden heb, mijn beide zussen hebben uitstekende relaties, al heel veel jaren, met heel erg fijne zwagers. Ik kom uit een liefdevol gezin, dus ik kan het ook al niet op mijn ouders gooien., die zijn 47 jaar zeer gelukkig getrouwd geweest, tot mijn vader overleed.

Ik denk dat het in je eigen acceptatie scheelt als je omgeving er ook niet moeilijk over doet.
Wanneer er constant wordt gevraagd of je al een partner hebt, ze met "leuke" single vrienden en vriendinnen aankomen die ze wel aan je willen voorstellen en ouders die zuchten dat ze geen kleinkinderen van je krijgen, is het best lastig. En daar heb ik geen last van.
When in doubt, the auditor is always right!
Alle reacties Link kopieren
Ook voor mij heel herkenbaar. Heb één serieuze relatie gehad, maar inmiddels negen jaar niet meer. Wel veel dates en twee hele korte relaties gehad. En ook bij mij begint het besef door te dringen dat het er misschien wel gewoon niet in zit.

En dat gevoel een muur om je hart te hebben. Ook zo herkenbaar. Of eigenlijk voelt het meer als prikkeldraad.
belle_epoque schreef:
26-05-2017 00:15
Zonder het al te zwaar te maken, waar halen jullie je levensgeluk uit?

Ik vind dat namelijk best moeilijk. Geluk is iets wat ik vooral vind in momenten en niet in perioden. Ik kan niet echt een langere periode aanwijzen waarin ik me gelukkig voelde. Maar aan de andere heb ik heel regelmatig gelukkige momenten. Die momenten zijn over het algemeen wel met andere mensen. Een fijn gesprek, een borrel met collega's of vrienden, dansen in een club of op een festival, knuffels van mijn neefjes/nichtjes, lekker eten met vrienden of familie, een gezellige pauze op mijn werk. Ik ben best een mensen-mens, voel mij goed in contact met anderen.

Maar de perioden ertussen, de avonden/weekenden alleen thuis vind ik vlak (en soms ook naar). Ik merk dat ik van moment naar moment zoals ik hierboven omschrijf, leef. Graag zou ik me daartussen wat meer tevreden/senang of hoe je het ook wilt noemen voelen.
Wat mij vooral geluk brengt zijn werk en hobby's, waarin ik echt mijn ei kwijt kan en het gevoel heb constructief bezig te zijn. Ben erg dankbaar dat ik dat wel heb gevonden in mijn leven.
En samenzijn met anderen inderdaad.
kennis is knowledge

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven