Angst bevallen

13-06-2017 18:52 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal. Al voor ik zwanger was ben ik al extreem bang bij de gedachte van een bevalling. Dit heeft er mede voor gezorgd dat ik de kinderwens maar heel erg uitgesteld heb om eerst wat te leren relativeren. Helaas dus niet gelukt. Nu ben ik nog maar heel kort 5 weken zwanger de blijdschap wisselt nu al af met de angst. Ik kan het gewoon niet helpen en snap dat sommigen het belachelijk vinden. Ikzelf had het ook liever anders gezien. Ikzelf hoop allereerst uiteraard dat de zwangerschap goed verloopt. Maar als ik aan de bevalling denk ( ookal weet ik dat het vaak anders loopt dan gedacht ) zie ik het liefst het volgende gebeuren. De eerste weeen zelf opvangen ( want kan nog wel iets hebben) en dan hopelijk tot een aantal cm ontsluiting , dan de ruggenprik erin en dan het uit kunnen zingen tot de 10 cm. Het klinkt misschien heel simpel maar met deze gedachte klinkt het gewoon niet zo eng. Is dit haalbaar of zegt een ziekenhuis dan, doe lekker even normaal, je krijgt pas zon ruggenprik als je de pijn echt niet te houden is. Ik ben trouwens niet zo bang voor de persweeen alleen de nare verhalen van de ontsluitingsweeen. Ik heb deze angst voor extreme pijn trouwens gekregen na 2 klaplongen en echt extreme pijn met te weinig pijnmedicatie. Ik hoop zo op een beetje begrip en misschien wat tips??
Alle reacties Link kopieren
Hier hetzelfde hoor. Vanwege stuitligging de eerste keer een keizersnede gehad, wat was ik blij! Geen draaipoging of niks laten doen, ik was zo opgelucht! Nu zwanger vd 2e en gelukkig mag ik nu kiezen dus ik krijg weer een keizersnede. Bespreek je angsten met je verloskundige, je bent echt niet de enige.
~ It takes a rad mama to be a father too ~
Alle reacties Link kopieren
bam_1984 schreef:
13-06-2017 18:59
Hier hetzelfde hoor. Vanwege stuitligging de eerste keer een keizersnede gehad, wat was ik blij! Geen draaipoging of niks laten doen, ik was zo opgelucht! Nu zwanger vd 2e en gelukkig mag ik nu kiezen dus ik krijg weer een keizersnede. Bespreek je angsten met je verloskundige, je bent echt niet de enige.
Wat fijn al zon eerste reactie!! Het is zelfs in mijn hoofd rondgegaan! Wat een opluchting dat zou zijn. Heel fout misschien hoor. Maar soms overstijgt een angst echt alles.
Alle reacties Link kopieren
Bespreek je angsten met een verloskundige of gyn.

Het is niet raar of heel ongewoon. Ik was de eerste twee keer helemaal niet bang.
Nu bij de derde wel omdat mijn eerste bevalling weinig pijn deed en de tweede wel.

Maar praat er met iemand over, ga niet afwachten want die baby moet er hoe dan ook uit!
Jaren terug zat ik in hetzelfde schuitje en ben om die reden in overleg met verloskundige naar gynaecoloog over gegaan en daar in het ziekenhuis de hele zwangerschap ben begeleid, op een hele prettige manier is dat gegaan en ook tijdens de bevalling.
Wat vervelend dat je zo angstig bent. Misschien is hypnobirthing iets voor je? Hoebeter je kunt ontspannen hoe minder pijn het doet, zeggen ze. Hier klopte dat in elk geval wel,maar misschien heb ik geluk gehad.
Alle reacties Link kopieren
:hug: Hier 5x bevallen en 5 keer vroeg ik mij af hoe ik in hemelsnaam het kind eruit ging krijgen. Bespreek je angsten inderdaad met je verloskundige. Misschien helpt het een klein beetje om te weten dat de pijn die je voelt bij de bevalling een functie heeft en aan het eind vd rit iets heel moois in handen hebt.En er is zoveel mogelijk op gebied van bevallen. Het komt vast goed!
anoniem_341161 wijzigde dit bericht op 13-06-2017 19:08
0.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Praat er over met de VK en ga later in je zwangerschap iets van zwangerschapshapno doen ofzo. Dat kan je heel goed helpen om te ontspannen en los te laten.
Ik was bij mijn eerste ook best bang voor de bevalling ( vooral ook het stukje controle verlies en angst voor de pijn , hoe erg zou dat zijn etc) ruggenprik wilde ik liever niet na mij te hebben ingelezen te hebben.
Uiteindelijk ook niet gehad.

Als je aan het bevallen bent, kan je het...er komt ook een soort oerkracht bij je naar boven
Alle reacties Link kopieren
jua schreef:
13-06-2017 19:08
Praat er over met de VK en ga later in je zwangerschap iets van zwangerschapshapno doen ofzo. Dat kan je heel goed helpen om te ontspannen en los te laten.
Ik was bij mijn eerste ook best bang voor de bevalling ( vooral ook het stukje controle verlies en angst voor de pijn , hoe erg zou dat zijn etc) ruggenprik wilde ik liever niet na mij te hebben ingelezen te hebben.
Uiteindelijk ook niet gehad.

Als je aan het bevallen bent, kan je het...er komt ook een soort oerkracht bij je naar boven
Vooral dat laatste. Je bent echt zo met jezelf bezig. Je lichaam wijst je ook als alles goed gaat de weg.
Mijn schoonzus was na haar eerste bevalling erg bang geworden, ze had veel pijn gehad. En ze is een paar weken geleden bevallen van de tweede met een ruggenprik en totaal geen pijn gehad. De ruggenprik gezet voor ze de vliezen braken en hij mocht tijdens het persen blijven zitten. Echt niets vervelends gevoeld, ze was ook heel relaxed na de bevalling.
anoniem_15025 wijzigde dit bericht op 13-06-2017 19:17
2.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik was er ook heel bang voor, ook voor ik überhaupt zwanger was. Eenmaal zwanger wilde ik vanaf het begin in het ziekenhuis bevallen met een ruggenprik en ik was me toch een partij blij toen bij de 20-wekenecho bleek dat mijn placenta tegen de baarmoedermond aan zat, want als dat zo bleef werd het een keizersnee.

Op advies van de verloskundige heb ik een bepaalde zwangerschapscursus gedaan en dat heeft heel erg geholpen. Tegen het eind vd zwangerschap keek ik er zelfs naar uit. Oké, voornamelijk naar het eind vd bevalling, eindelijk mijn zoon ontmoeten!
Alle reacties Link kopieren
Te vlug gepost, wat ik eigenlijk wou zeggen is: Het kan zomaar dat je er anders in gaat staan naarmate het dichterbij komt. Ik heb mezelf en iedereen die mij kent echt verbaasd met hoe relaxt ik de bevalling in ging.
Alle reacties Link kopieren
reisa1978 schreef:
13-06-2017 19:12
Mijn schoonzus was na haar eerste bevalling erg bang geworden, ze had veel pijn gehad. En ze is een paar weken geleden bevallen van de tweede met een ruggenprik en totaal geen pijn gehad. De ruggenprik gezet voor ze de vliezen braken en hij mocht tijdens het persen blijven zitten. Echt niets vervelends gevoeld, ze was ook heel relaxed na de bevalling.
Dit lijkt mij dus echt een droombevalling. Precies zoals ik het in mijn hoofd heb maar ja moet maar net zo lopen helaas 😏
Alle reacties Link kopieren
Bumba1985 schreef:
13-06-2017 19:06
Wat vervelend dat je zo angstig bent. Misschien is hypnobirthing iets voor je? Hoebeter je kunt ontspannen hoe minder pijn het doet, zeggen ze. Hier klopte dat in elk geval wel,maar misschien heb ik geluk gehad.
Ik heb meerdere keren meditatie/ yoga / ontspanningsoefeningen gedaan maar als ik mij Moet ontspannen resulteert dat in overgeven. Heel stom maar ben van nature zon gespannen stresskip dat mijn lijf heel rot reageert op ontspanning. Maar wat zou het heerlijk zijn.
Alle reacties Link kopieren
Candy16 schreef:
13-06-2017 19:05
Jaren terug zat ik in hetzelfde schuitje en ben om die reden in overleg met verloskundige naar gynaecoloog over gegaan en daar in het ziekenhuis de hele zwangerschap ben begeleid, op een hele prettige manier is dat gegaan en ook tijdens de bevalling.
Heb jij nog pijnbestrijding gehad toen??? Deze manier klinkt wel heel prettig! Heb je dan als je in ziekenhuis bevalt een andere verloskundige dan die je de eerste maanden hebt voor controles ed??
Daniek30 schreef:
13-06-2017 19:22
Ik heb meerdere keren meditatie/ yoga / ontspanningsoefeningen gedaan maar als ik mij Moet ontspannen resulteert dat in overgeven. Heel stom maar ben van nature zon gespannen stresskip dat mijn lijf heel rot reageert op ontspanning. Maar wat zou het heerlijk zijn.
Dit klinkt echt heel ongezond. Sorry.

Verder klinkt jouw bevallingswens niet gek. Lijkt me prima haalbaar als je het van tevoren bespreekt met de VK. Maar houd er wel rekening mee dat je een bevalling gewoon maar deels in de hand hebt. Er is dus nooit 100% garantie dat het loopt zoals jij wilt dat het loopt.
Daniek30 schreef:
13-06-2017 19:20
Dit lijkt mij dus echt een droombevalling. Precies zoals ik het in mijn hoofd heb maar ja moet maar net zo lopen helaas 😏
Daar moet je afspraken over maken. Bij je verloskundige aangeven dat je een ruggenprik wil en dat je dus in een ziekenhuis wil bevallen waar je dag en nacht een ruggenprik kan krijgen.
Hier ook de angst toen ik zwanger was van de eerste. Nou Doreia, dat heb je prachtig voor elkaar! Jij met je naaldenfobie gaat er nu een kind uit willen persen zeker?!

Maar weet je: een zwangerschap duurt niet voor niets 9 maanden. Jij mag er ook 9 maanden aan wennen. En tegen het einde heb je het gehad en wil je graag bevallen. Heeft de natuur zo geregeld. Niet om je angsten te bagatelliseren, maar om aan te geven dat de Natuur ook wat tips en trucs voor je heeft bedacht. En ik smeekte uiteindelijk bij de tweede om een ruggenprik. Ik met mijn naaldenfobie, vroeg om the mother of all needles :hyper:

Leg je angsten voor bij de verloskundige en lees je nog eerder in over bevallen en welke manieren er zijn. Sluit een goede aanvullende zorgverzekering af en dan kun je eigenlijk te kust en te keur kijken naar welke bevalling bij je past.
Alle reacties Link kopieren
Ik zag ook enorm op tegen de bevalling. Als het goed is heb je op een bepaald moment een gesprek over de naderende bevalling. Daar kun je je angsten bij bespreken. Bij mij werd gevraagd of ik pijnstilling wilde. Ik heb toen gezegd dat ik dat ter plekke wilde kunnen beslissen(mijn bevalling was sowieso poliklinisch, dus in zh met verlos). Ik had nogal een snelle bevalling, en de pijn werd snel erger en de weeën korter op elkaar. Heb toen vrij snel aangegeven een ruggenprik gevraagd(wilt u nog over de voor en na... NEE! Ik heb 2 cursussen gevolgd en ik hoef geen uitleg. Ik wil een ruggenprik!).
In mijn ziekenhuis is het toen gelukkig heel snel geregeld. Ik zat klappertandend op bed, maar de anesthesist heeft hem er uiteindelijk goed ingekregen. Aanvankelijk zat ie niet goed, en toen is hij nogmaals gezet. Hij liet me niet weggaan voor het goed zat. Ik heb daarna uren geslapen, en bij de eerste keer toucheren('3 cm zou mooi zijn'), zat ik al op 10 cm! Persen mocht op halve ruggenprik(ze zetten m dan lager), en binnen een halfuur was mijn zoontje er.
Ik zou het zo weer doen. Ik heb een hele fijne bevalling gehad op deze manier. IK denk dat het belangrijk is dat je alles goed bespreekt van tevoren, ook je wens voor pijnstilling. Ik weet niet in wat voor ziekenhuis je bevalt, maar in mijn ziekenhuis werd er dus heel fijn mee omgegaan. En het is het ZO WAARD! :love:
Ik zou echt aanraden hier direct werk van te maken. Dus melden aan je verloskundige/gyn en het liefst een psych zoeken die hiermee werkt. Vaak kan je verloskundige/gyn hierbij helpen.

Het nadeel is namelijk dat zo'n angst groeit want het is en blijft onbekend. Je weet niet hoe het gaat lopen. Over het algemeen valt het hartstikke mee. Ja het doet zeer etc.


Even heel cru, aan die pijn van die klaplong heb je helemaal geen zak. Het doet pijn en het is oneerlijk en dan ook nog te weinig medicatie. Deze pijn helpt je concentreren naar een heel mooi doel: je kindje!
Die gedachte hielp mijn nicht heel erg, want die is ook altijd doodsbang voor pijn. Die huilt al als je tegen haar aanstoot bij wijze van.
anoniem_182272 wijzigde dit bericht op 14-06-2017 08:18
63.36% gewijzigd
Ik ben ruim een week geleden bevallen en had andere angsten. Vooraf in het bevalplan gezet dat ik vroeg een ruggenprik wilde. Na de eerste wee die ik heftig vond stonden ze meteen in mijn kamer en kreeg ik die prik. Ze zeiden dat het goed was dat ik dit vooraf aangegeven had en niet in het heetst van de strijd erom riep. Daardoor konden ze zich erop voorbereiden en ook richting mij aangeven als het team vrij was.

Overigens zijn wel al mijn angsten uitgekomen, maar was daar op het moment totaal niet mee bezig. Baby moest eruit, dat was veel belangrijker.
Ik heb bij de tweede bevalling een ruggeprik gehad en dat was ge-wel-dig.
Bij de eerste had ik andere pijnbestrijding en die vond ik heel onpretttig omdat het èn alleen de scherpe kantjes eraf haalde èn ik heel duf werd waardoor ik nog wel wist dat ik iets wilde zeggen, maar mij niet meer goed kon uiten.

Toen ik bij de tweede om een ruggeprik vroeg, begonnen ze eerst nog over een infuusje bladiebla maar toen heb ik direct gezegd dat niet te willen en een ruggeprik te willen. Werd verder niet moeilijk over gedaan.

Wat ik je aanraad: bespreek je wensen heel duidelijk (en herhaaldelijk) met verloskundige/gynaecoloog en met je partner. Dit zodat hij je tijdens de bevalling in je wens kan ondersteunen. En kies ook een ziekenhuis uit waar je 24/7 een ruggeprik kunt krijgen (ook hier kan je verloskundige je bij helpen).
Alle reacties Link kopieren
Kashri schreef:
13-06-2017 19:30
Dit klinkt echt heel ongezond. Sorry.

Verder klinkt jouw bevallingswens niet gek. Lijkt me prima haalbaar als je het van tevoren bespreekt met de VK. Maar houd er wel rekening mee dat je een bevalling gewoon maar deels in de hand hebt. Er is dus nooit 100% garantie dat het loopt zoals jij wilt dat het loopt.
Daar hoef je geen sorry voor te zeggen hoor, daar heb je ook helemaal gelijk in! Ik werk al 4 jaar aan mijzelf, laat nu alle medicatie staan ( al ruim voor de zwangerschap ) dus helaas komen ook de lichamelijke klachten terug. Die kan ik hebben maar de angst krijg ik niet weg. Bij mij is het altijd zo dat ik wel red maar wetende dat ik op tijd pijnbestrijding kan krijgen zal bij mij al zoveel angst wegnemen.
Alle reacties Link kopieren
Als ik ooit zal moeten bevallen zou ik denken: duizenden vrouwen gingen mij voor waarbij 95% het overleefd en na korte tijd weer gewoon de oude zijn. Dus zal ik het ook wel overleven en na korte tijd weer de oude zijn.
Ik ken meerdere vrouwen die zeiden dat het niets voorstelde; ik denk dat met hoe gespannen jij erin staat het bij jou alleen maar mee kan vallen...
Rhode schreef:
13-06-2017 20:08
Als ik ooit zal moeten bevallen zou ik denken: duizenden vrouwen gingen mij voor waarbij 95% het overleefd en na korte tijd weer gewoon de oude zijn. Dus zal ik het ook wel overleven en na korte tijd weer de oude zijn.
Ik ken meerdere vrouwen die zeiden dat het niets voorstelde; ik denk dat met hoe gespannen jij erin staat het bij jou alleen maar mee kan vallen...
Ik ken werkelijk waar niet één vrouw die het niets vond voorstellen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven