Werk & Studie
alle pijlers
Geen klik op het werk
maandag 17 juli 2017 11:00
Over dat gesprek: ik vind het erg onprofessioneel van jouw leidinggevenden dat ze dit op deze manier doen. Jij kon je niet voorbereiden. Het kan zijn dat ze vinden dat er verbeterpunten zijn, maar ik vraag me af of je nu concrete punten hebt waar je aan kunt werken. Als dat niet het geval is, kun je nog een keer een gesprek aanvragen. Dan kun je vertellen dat je de eerste keer niet voorbereid was, maar dat je er graag van wilt leren en daar concrete verbeterpunten voor nodig hebt. Als je deze hebt gekregen, kun je ook tijdens het gesprek overleggen hoe je op deze punten kunt verbeteren. Misschien kunnen ze je koppelen aan een collega zodat je van hem/haar kunt leren. Dan leer je deze collega meteen ook beter kennen.
Heb je hier iets aan TO? Veel succes.
Heb je hier iets aan TO? Veel succes.
maandag 17 juli 2017 11:50
Ik zou me meer zorgen maken over het feit dat je niet aan de verwachtingen voldoet, dan dat je nog niet in de groep past.
Grote kans dat deze twee dingen verband met elkaar houden.
Je zegt dat je 'overvallen' werd door het gesprek, heb je zelf het idee dat je je werk goed doet?
Ja; vraag een nieuw gesprek aan en bewijs dat, vraag dan ook naar hun verwachtingen die jij misschien niet aanvoelt.
Nee: concentreer je op je werk, vraag hulp waar nodig.
Werk is werk, het hoeft geen gezellige boel te zijn. Als je niet gepest wordt moet je even doorzetten want het is inderdaad goed wat langere ervaring te hebben als starter.
Grote kans dat deze twee dingen verband met elkaar houden.
Je zegt dat je 'overvallen' werd door het gesprek, heb je zelf het idee dat je je werk goed doet?
Ja; vraag een nieuw gesprek aan en bewijs dat, vraag dan ook naar hun verwachtingen die jij misschien niet aanvoelt.
Nee: concentreer je op je werk, vraag hulp waar nodig.
Werk is werk, het hoeft geen gezellige boel te zijn. Als je niet gepest wordt moet je even doorzetten want het is inderdaad goed wat langere ervaring te hebben als starter.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
maandag 17 juli 2017 11:58
Als ik iets schrijf, merk ik dat ik mijn eigen fouten niet meer zie, juist als ik er lang en intensief mee bezig ben. Het helpt mij dan om het een paar dagen weg te leggen en het dan weer te lezen. Is dat een mogelijkheid?
Verder zou ik toch proberen om een maatje te zoeken. Misschien een keer met iemand gaan lunchen en je probleem voorleggen? Er is vast wel iemand bij wie je een goed gevoel hebt. En als jij het rustig hebt, kun je dan de tijd nemen om je kennis te vergroten? Is er vakliteratuur die je kunt lezen, kun je je verdiepen in een lopende zaak? Ik zou toch aan je manager vragen om je hierbij te helpen. Nogmaals aangeven dat je je werk graag goed wilt doen en dat je een manier zoekt om jezelf te verbeteren.
Verder zou ik toch proberen om een maatje te zoeken. Misschien een keer met iemand gaan lunchen en je probleem voorleggen? Er is vast wel iemand bij wie je een goed gevoel hebt. En als jij het rustig hebt, kun je dan de tijd nemen om je kennis te vergroten? Is er vakliteratuur die je kunt lezen, kun je je verdiepen in een lopende zaak? Ik zou toch aan je manager vragen om je hierbij te helpen. Nogmaals aangeven dat je je werk graag goed wilt doen en dat je een manier zoekt om jezelf te verbeteren.
maandag 17 juli 2017 12:09
Je bent dus aangesproken op het maken van ( slordigheids) fouten.
Waarop jouw reactie is ja maar op mijn vorige werk ging het allemaal heel anders en met die mensen had ik een betere klik.
Als je het daar zo goed vond dan had je daar meten blijven.
Nu zit je hier en wordt er van je verwacht dat je nauwkeurig werkt.
Ja maar daar hadden ze er secretaresse. Nou hier niet en moet je het zelf goed doen. Er wordt je als tip gegeven dat je dan wellicht iets meer tijd aan je werk moet besteden.
Ja maar bij mijn vorige werk moest het snel. Je bent niet meer op je vorige werk dus pas je aan. En zo goed ging het daar ook niet als je bijna met een burn out bent weggegaan.
Als je deze houding blijft volhouden dan haal je daar echt niet een verlenging van e contract binnen. Dan vlieg je eruit.
Ook opvallend is dat je wordt aangesproken op fouten en jij klaagt nu over je collega's.
Kennelijk vindt jij je werk goed doen niet zo belangrijk. Het kan best zijn dat je collega's zich daardoor aan je irriteren.
Waarop jouw reactie is ja maar op mijn vorige werk ging het allemaal heel anders en met die mensen had ik een betere klik.
Als je het daar zo goed vond dan had je daar meten blijven.
Nu zit je hier en wordt er van je verwacht dat je nauwkeurig werkt.
Ja maar daar hadden ze er secretaresse. Nou hier niet en moet je het zelf goed doen. Er wordt je als tip gegeven dat je dan wellicht iets meer tijd aan je werk moet besteden.
Ja maar bij mijn vorige werk moest het snel. Je bent niet meer op je vorige werk dus pas je aan. En zo goed ging het daar ook niet als je bijna met een burn out bent weggegaan.
Als je deze houding blijft volhouden dan haal je daar echt niet een verlenging van e contract binnen. Dan vlieg je eruit.
Ook opvallend is dat je wordt aangesproken op fouten en jij klaagt nu over je collega's.
Kennelijk vindt jij je werk goed doen niet zo belangrijk. Het kan best zijn dat je collega's zich daardoor aan je irriteren.
maandag 17 juli 2017 12:22
Ga uit jezelf een nieuw gesprek aan. Voorbereid. Geef aan dat je wilt werken aan je groei. Als starter moet je ook willen werken en initiatief tonen.
Het nu al zeggen na 3 maanden ik pas niet aan de groep zou ik te snel opgeven vinden. Als het een hechte groep is duurt dan eenmaal eventjes voordat je er goed tussenpast. Mensen moeten je leren kennen en andersom. Investeer daarin.
Je zult echt zelf heft in handen moeten nemen en keuze maken: wil ik blijven ja of nee. Als het ja is (overigens mijn eerste 2 banen waren 7 maanden en 1,5 jaar helaas door omstandigheden, als starter is dat nog minder shocking als je het maar niet jaren achter elkaar doet) Daarna wel ergens jaren gezeten. Ergens blijven werken om er maar '3 jaar te zitten' ga je niet volhouden.
Op je 26e al een burn out hebben door een stressbaan van paar maanden vind ik wel zorgelijk. Dat terzijde.
Ik zou het kennis niet kwetsend ervaren maar juist het tegendeel willen laten zien. Vraag ook 'hoe kan ik mijn kennis nog meer vergroten'
Het nu al zeggen na 3 maanden ik pas niet aan de groep zou ik te snel opgeven vinden. Als het een hechte groep is duurt dan eenmaal eventjes voordat je er goed tussenpast. Mensen moeten je leren kennen en andersom. Investeer daarin.
Je zult echt zelf heft in handen moeten nemen en keuze maken: wil ik blijven ja of nee. Als het ja is (overigens mijn eerste 2 banen waren 7 maanden en 1,5 jaar helaas door omstandigheden, als starter is dat nog minder shocking als je het maar niet jaren achter elkaar doet) Daarna wel ergens jaren gezeten. Ergens blijven werken om er maar '3 jaar te zitten' ga je niet volhouden.
Op je 26e al een burn out hebben door een stressbaan van paar maanden vind ik wel zorgelijk. Dat terzijde.
Ik zou het kennis niet kwetsend ervaren maar juist het tegendeel willen laten zien. Vraag ook 'hoe kan ik mijn kennis nog meer vergroten'
maandag 17 juli 2017 13:02
Ik zou ook vragen of er iemand aangewezen kan worden die fungeert als jouw mentor. Die kan erop toezien dat je een beetje ingewerkt raakt en tijdig voorziet van feedback voor simpele zaken zoals die dingen die je anders gewend bent uit je vorige werk. Het is dan natuurlijk wel nog steeds belangrijk dat je zelf initiatief neemt en jij degene bent die proactief in zulke zaken bent, maar het is wel handig dat iemand zicht heeft op of jij een beetje goed ingewerkt raakt. Voor degenen die er al langer werken zijn bepaalde dingen vanzelfsprekend waardoor er altijd kleine dingetjes kunnen zijn waar jij niet van op de hoogte bent, maar die wel belangrijk zijn.
Uiteraard kun je ook zelf vragen stellen. Je wist zelf ook niet wat er verwacht werd van de kwaliteit van je werk, daar had je best naar kunnen informeren.
Uiteraard kun je ook zelf vragen stellen. Je wist zelf ook niet wat er verwacht werd van de kwaliteit van je werk, daar had je best naar kunnen informeren.
maandag 17 juli 2017 13:05
Ik vind het een beetje over komen alsof jij vindt dat jouw nieuwe werkgever en jouw nieuwe collega's zich aan jou aan moeten passen, ipv andersom. Overal wordt anders gewerkt en constant de vergelijking met je vorige werk maken, helpt je niet. Daarnaast, daar ben je ook weggegaan omdat het daar te zwaar was, dus zo goed was het daar ook niet. Jij kunt vinden dat dingen langzaam gaan bij je nieuwe werk, maar blijkbaar is dat ook nodig, anders zou je met jouw snelheid niet zoveel fouten maken. Probeer wat met de tips te doen die je hebt gekregen, en blijf in gesprek met je leidinggevende.
Aangezien je toch wel een enigszins negatieve houding naar je nieuwe werk lijkt te hebben, zou het zomaar kunnen zijn dat je dat onbewust ook uitdraagt naar je nieuwe collega's. Probeer eens wat meer open te staan naar het bedrijf en de mensen toe, ipv perse willen doen wat jij gewend bent te doen. Dat zou al een groot verschil kunnen maken.
En wie weet is dit gewoon niet het bedrijf voor je, dat is ook geen schande. Maar dan zou ik niet 3 jaar blijven zitten, omdat je dat beter op je cv vindt staan. Solliciteren vanuit een positie waarin je ongelukkig bent, gaat over het algemeen veel moeizamer, dan solliciteren vanuit een positie waarin je wel blij bent.
Aangezien je toch wel een enigszins negatieve houding naar je nieuwe werk lijkt te hebben, zou het zomaar kunnen zijn dat je dat onbewust ook uitdraagt naar je nieuwe collega's. Probeer eens wat meer open te staan naar het bedrijf en de mensen toe, ipv perse willen doen wat jij gewend bent te doen. Dat zou al een groot verschil kunnen maken.
En wie weet is dit gewoon niet het bedrijf voor je, dat is ook geen schande. Maar dan zou ik niet 3 jaar blijven zitten, omdat je dat beter op je cv vindt staan. Solliciteren vanuit een positie waarin je ongelukkig bent, gaat over het algemeen veel moeizamer, dan solliciteren vanuit een positie waarin je wel blij bent.
maandag 17 juli 2017 14:41
heel eerlijk? De houding die je hier aanneemt siert je niet.Paridah1991 schreef: ↑17-07-2017 14:13Ter aanvulling, ik had geen burn out maar doordat 2 van mijn directe collega's een burnout kregen en ik vervolgens ook hun werk moest doen werd het me teveel maar nog niet zodanig dat ik een burn out kreeg. Mijn werk gaat gepaard met diverse deadlines, als daarbij ook deadlines van andere komen en ik van 40 uur ineens naar bijna 60 uur per week ga, dan is dat logischerwijs - voor mij in elk geval - reden om te kijken naar een andere werkgever.
De reden dat ik weet dat het goed ging bij mijn vorige werkgever is omdat ik (zelfs nadat ik mijn ontslag had ingediend) een forse loonsverhoging kreeg. Tuurlijk ging het niet altijd van een leien dakje, ik begon er immers terwijl ik nog aan het afstuderen was.
Na het gesprek bij mijn huidige werkgever heb ik overigens direct mijn houding aangepast en rustig aan gedaan. Ik lees nu wederom diverse vakliteratuur en ik werk er dagelijks aan. Het lastige is met mijn werk dat het een kwestie is van doen. Ik krijg te weinig werk waardoor ik niet leer.
Bovendien klaag ik niet over mijn collega's na dit gesprek. Dat speelde al ervoor. Ik dacht alleen continu 'geef het wat tijd'. Je zult begrijpen als je dergelijke kritiek krijgt, je behoorlijk gedemotiveerd raakt als het ook qua collega's niet klikt.
Direct je houding aangepast door het rustiger aan te doen? Waarom dat precies, ze vallen over de slordige fouten die je maakt, je secuur werken en denken dat dit samengaat met je tempo. Als je alles goed doet kun je vragen om meer werk. Punt is: je doet je werk niet goed.
Daar vindt je leidinggevende wat van, en terecht.
maandag 17 juli 2017 14:56
Ik vind een heel informeel bedrijf met veel (soms ook verplichte) uitjes vaak een red flag. Je bent er om te werken, niet om de populaire Joost uit te hangen. Heel leuk als collega's goed met elkaar op kunnen schieten - ook zeker niet abnormaal om onder je collega's 1 of 2 goede vrienden te hebben, maar over het algemeen is het prettiger als werk en privé gescheiden is. Maar goed, dat is mijn mening.
Ik denk dat de bedrijfscultuur je gewoon niet aanstaat. Dan kan je hoog of laag springen, dan ga je je er gewoon niet prettig voelen. Is het een idee om uit te kijken naar iets nieuws?
Om even op anderen te reageren: ik weet niet of TS haar werk niet goed doet, noch kunnen jullie daar iets over zeggen. Het is vaak een wisselwerking: als je niet lekker in het team ligt, gaat men ook meer op je letten en als het ware naar fouten zoeken. Andersom voelt TS zich niet prettig en bekeken, waardoor ze geen motivatie voelt om de volle 100% te geven. Vaak gaat dit gepaard met gedachten als: "Ik kan het in hun ogen toch niet goed doen." Iedereen die ooit een vervelende docent heeft gehad voor een vak waar hij/zij eigenlijk wel goed in was, weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel.
Ik denk dat de bedrijfscultuur je gewoon niet aanstaat. Dan kan je hoog of laag springen, dan ga je je er gewoon niet prettig voelen. Is het een idee om uit te kijken naar iets nieuws?
Om even op anderen te reageren: ik weet niet of TS haar werk niet goed doet, noch kunnen jullie daar iets over zeggen. Het is vaak een wisselwerking: als je niet lekker in het team ligt, gaat men ook meer op je letten en als het ware naar fouten zoeken. Andersom voelt TS zich niet prettig en bekeken, waardoor ze geen motivatie voelt om de volle 100% te geven. Vaak gaat dit gepaard met gedachten als: "Ik kan het in hun ogen toch niet goed doen." Iedereen die ooit een vervelende docent heeft gehad voor een vak waar hij/zij eigenlijk wel goed in was, weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel.
maandag 17 juli 2017 16:01
Dankjewel voor je reactie! Je verwoordt exact wat ik bedoel, de bedrijfscultuur staat mij niet aan. Ik ben wel een sociaal persoon, maar ik hou er niet van om mijn hele leven open en bloot te leggen. Ik weet nu ook niet meer of ik mijn werk goed doe. Als ik mijn werkgever moet geloven ben ik kennelijk niet goed genoeg, wellicht dat het dan inderdaad een beter idee is om uit te kijken naar iets anders.NDD93 schreef: ↑17-07-2017 14:56Ik vind een heel informeel bedrijf met veel (soms ook verplichte) uitjes vaak een red flag. Je bent er om te werken, niet om de populaire Joost uit te hangen. Heel leuk als collega's goed met elkaar op kunnen schieten - ook zeker niet abnormaal om onder je collega's 1 of 2 goede vrienden te hebben, maar over het algemeen is het prettiger als werk en privé gescheiden is. Maar goed, dat is mijn mening.
Ik denk dat de bedrijfscultuur je gewoon niet aanstaat. Dan kan je hoog of laag springen, dan ga je je er gewoon niet prettig voelen. Is het een idee om uit te kijken naar iets nieuws?
Om even op anderen te reageren: ik weet niet of TS haar werk niet goed doet, noch kunnen jullie daar iets over zeggen. Het is vaak een wisselwerking: als je niet lekker in het team ligt, gaat men ook meer op je letten en als het ware naar fouten zoeken. Andersom voelt TS zich niet prettig en bekeken, waardoor ze geen motivatie voelt om de volle 100% te geven. Vaak gaat dit gepaard met gedachten als: "Ik kan het in hun ogen toch niet goed doen." Iedereen die ooit een vervelende docent heeft gehad voor een vak waar hij/zij eigenlijk wel goed in was, weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel.
Bedankt voor je input!
maandag 17 juli 2017 16:02
Bij groeien van starter naar professional horen dit soort dingen erbij. Zeker in een aantal beroepsgroepen (accountancy, advocatuur, detachering, sales en ICT) wordt er de eerste jaren meer van je verwacht. Je wordt hard aangesproken op je fouten (soms voelt dat onrechtvaardig), het is competitief, werkweken van 50/60/70 uur zijn heel normaal en werk en privé zijn verstrengeld in elkaar. Zoals ik het lees, ben jij werkzaam in één van deze beroepsgroepen, klopt dat?
In dat geval moet je je echt afvragen of carrière maken je veel waard is of dat je liever iets anders gaat doen. Die werelden gaan namelijk niet veranderen (en ik geef toe: soms zou dat fijn zijn), maar jij kunt wel bepalen of het bij je past.
In dat geval moet je je echt afvragen of carrière maken je veel waard is of dat je liever iets anders gaat doen. Die werelden gaan namelijk niet veranderen (en ik geef toe: soms zou dat fijn zijn), maar jij kunt wel bepalen of het bij je past.
maandag 17 juli 2017 16:03
Dankjewel voor je reactie. Ik print het nu inderdaad uit en kijk er na twee dagen naar. Ik merk inderdaad dat ik dan al meer zie dan als ik het direct nakijk! Vakliteratuur lees ik de afgelopen maanden al de hele tijd, omdat ik niets te doen heb. Ik ga nu oude (voltooide) stukken bestuderen om iets meer te leren. En een maatje ga ik proberen te vinden, zo niet dan is het inderdaad tijd om verder te kijken.sandra1905 schreef: ↑17-07-2017 11:58Als ik iets schrijf, merk ik dat ik mijn eigen fouten niet meer zie, juist als ik er lang en intensief mee bezig ben. Het helpt mij dan om het een paar dagen weg te leggen en het dan weer te lezen. Is dat een mogelijkheid?
Verder zou ik toch proberen om een maatje te zoeken. Misschien een keer met iemand gaan lunchen en je probleem voorleggen? Er is vast wel iemand bij wie je een goed gevoel hebt. En als jij het rustig hebt, kun je dan de tijd nemen om je kennis te vergroten? Is er vakliteratuur die je kunt lezen, kun je je verdiepen in een lopende zaak? Ik zou toch aan je manager vragen om je hierbij te helpen. Nogmaals aangeven dat je je werk graag goed wilt doen en dat je een manier zoekt om jezelf te verbeteren.
Bedankt voor het meedenken!!
maandag 17 juli 2017 16:09
Het klopt dat ik in een van die beroepsgroepen werkzaam ben. Ik heb ook niet zozeer moeite met het harde werken. Integendeel, ik vind lange dagen maken niet erg. Ik vind persoonlijk de grens tussen werk en privé gewoon belangrijk. Daarnaast merk ik gewoon dat ik de sfeer op een kantoor erg belangrijk vind. Te informeel is kennelijk niets voor mij. Ik heb gedurende mijn vorige werk en mijn stages altijd te maken gehad met redelijk formele relaties in plaats van dit hele informele. Ik zou dat denk ik minder erg vinden als ik wist dat er niet zoveel geroddeld zou worden.Tadderak30 schreef: ↑17-07-2017 16:02Bij groeien van starter naar professional horen dit soort dingen erbij. Zeker in een aantal beroepsgroepen (accountancy, advocatuur, detachering, sales en ICT) wordt er de eerste jaren meer van je verwacht. Je wordt hard aangesproken op je fouten (soms voelt dat onrechtvaardig), het is competitief, werkweken van 50/60/70 uur zijn heel normaal en werk en privé zijn verstrengeld in elkaar. Zoals ik het lees, ben jij werkzaam in één van deze beroepsgroepen, klopt dat?
In dat geval moet je je echt afvragen of carrière maken je veel waard is of dat je liever iets anders gaat doen. Die werelden gaan namelijk niet veranderen (en ik geef toe: soms zou dat fijn zijn), maar jij kunt wel bepalen of het bij je past.
Wat je aankaart is zeker een terechte vraag, ik ga dit dan ook zeker overwegen. Dankjewel voor je input!
maandag 17 juli 2017 16:16
Goed dat je het in ieder geval meeneemt. Onderschat echter niet het belang van de borrel, de lunch en het diner: voor veel managers is dit het moment om na te gaan of jij, naast een goede werknemer, ook een leuk mens/collega bent om op te nemen in de hogere rangen van de organisatie.Paridah1991 schreef: ↑17-07-2017 16:09Het klopt dat ik in een van die beroepsgroepen werkzaam ben. Ik heb ook niet zozeer moeite met het harde werken. Integendeel, ik vind lange dagen maken niet erg. Ik vind persoonlijk de grens tussen werk en privé gewoon belangrijk. Daarnaast merk ik gewoon dat ik de sfeer op een kantoor erg belangrijk vind. Te informeel is kennelijk niets voor mij. Ik heb gedurende mijn vorige werk en mijn stages altijd te maken gehad met redelijk formele relaties in plaats van dit hele informele. Ik zou dat denk ik minder erg vinden als ik wist dat er niet zoveel geroddeld zou worden.
Wat je aankaart is zeker een terechte vraag, ik ga dit dan ook zeker overwegen. Dankjewel voor je input!
