Kinderen
alle pijlers
Dochter (3 maanden) slaapt overdag alleen op ons
vrijdag 1 september 2017 09:57
Onze dochter (14 weken) slaapt overdag alleen in onze armen of in de draagzak. S'nachts slaapt ze zonder problemen in haar wieg bij ons op de kamer. Na de nachtvoeding(en) valt ze soms meteen in slaap, soms zing ik een paar minuten voor haar met mijn hand op haar buik.
Het breekt me op. Ik ben de hele dag met niets anders bezig dan het slapen van dochter. Het komt ook nog eens heel precies wanneer we haar laten slapen: zijn we iets te laat dan is het voor haar moeilijk om in slaap te vallen. 75 minuten wakker en dan weer slapen werkt. Dit is gewoonweg niet haalbaar om dagelijks te doen. Ik word wel eens gebeld, of moet wel eens naar de winkel, de hond moet eruit. We willen (en doen we ook) wel eens op bezoek bij vrienden en familie. Dan gaan we over die 75 minuten heen en dan is het - kort gezegd - een drama.
Ze verzet zich dan met haar hele lichaam (en sterk dat zo'n klein lijfje dan al is!) en zet het op een krijsen. We blijven haar vasthouden en dan geeft ze zich op een gegeven moment over (duurt soms lang). Dit kost veel energie, zowel voor haar als voor ons.
Slapend wegleggen werkt niet: zodra haar billen de box/kinderwagen/bed raken is ze wakker. Tot een week of drie geleden sliep ze in de kinderwagen (als er mee gereden/bewogen werd) maar dat is verleden tijd.
Ze valt alleen in slaap bij beweging. Dat betekent in de draagzak blijven lopen (gaan zitten is eigenlijk niet mogelijk) en in onze armen wiegen we haar.
We blijven de wieg overdag met regelmaat proberen. Dochter wordt rusteloos, draait en kronkelt met haar hele lijf en gaat op een gegeven moment huilen. Dit huilen gaat over in hysterisch krijsen. Ik heb er geen problemen mee als een baby wat gejengel nodig heeft om in slaap te vallen maar dochter krijst zich compleet overstuur. Dat is voor ons geen optie.
We zijn ontzettend blij dat ze s'nachts wel 'zelfstandig' slaapt maar overdag breekt het op, vooral in combinatie met de militaire precisie waarmee het gepaard moet gaan omdat we anders met een dochter zitten die compleet van de rel is. Als we met haar op pad gaan slaapt ze niet (soms wel kort in de draagzak) wat als gevolg heeft dat ze doodop is als we thuis zijn en het krijsen van oververmoeidheid is.
Wat hebben we verder geprobeerd (en blijven we proberen met regelmaat):
- Overdag in haar wiegje, wij er naast, haar al dan niet vasthoudend en/of zingend
- Puckababy slaapzak
- Achtergrondgeluiden zoals stofzuiger
- Aan de borst in slaap laten vallen. Dit lukt heel soms. Ik las tijdens mij zwangerschap dat de borst een ideaal troostmiddel is. Nou, niet voor mijn baby. Zij wil alleen borst als ze honger heeft. Als ik de borst aanbied als ze boos/moe/overstuur is wordt ze nog kwader.
Wat wil ik met dit topic......ervaringen van andere moeders? Hart onder de riem? Ik heb in mijn omgeving alleen vriendinnen met perfecte slaapbaby's en die komen dan aanzetten met laten huilen. En ja, ook dát hebben we geprobeerd maar dochter krijst zich overstuur en dat is voor ons gewoonweg geen optie.
En wie weet (wishful thinking) de gouden tip.....ik ben er van overtuigd dat ze op een dag wel in haar bed slaapt maar het zou zooooo fijn zijn als we haar weg kunnen leggen als ze slaapt. Al is het maar 1 slaapje per dag. We hebben er geen enkel probleem mee om haar in onze armen in slaap te laten vallen en ze hoeft ook echt niet boven in haar bed, beneden in de kinderwagen of box is prima.
Het breekt me op. Ik ben de hele dag met niets anders bezig dan het slapen van dochter. Het komt ook nog eens heel precies wanneer we haar laten slapen: zijn we iets te laat dan is het voor haar moeilijk om in slaap te vallen. 75 minuten wakker en dan weer slapen werkt. Dit is gewoonweg niet haalbaar om dagelijks te doen. Ik word wel eens gebeld, of moet wel eens naar de winkel, de hond moet eruit. We willen (en doen we ook) wel eens op bezoek bij vrienden en familie. Dan gaan we over die 75 minuten heen en dan is het - kort gezegd - een drama.
Ze verzet zich dan met haar hele lichaam (en sterk dat zo'n klein lijfje dan al is!) en zet het op een krijsen. We blijven haar vasthouden en dan geeft ze zich op een gegeven moment over (duurt soms lang). Dit kost veel energie, zowel voor haar als voor ons.
Slapend wegleggen werkt niet: zodra haar billen de box/kinderwagen/bed raken is ze wakker. Tot een week of drie geleden sliep ze in de kinderwagen (als er mee gereden/bewogen werd) maar dat is verleden tijd.
Ze valt alleen in slaap bij beweging. Dat betekent in de draagzak blijven lopen (gaan zitten is eigenlijk niet mogelijk) en in onze armen wiegen we haar.
We blijven de wieg overdag met regelmaat proberen. Dochter wordt rusteloos, draait en kronkelt met haar hele lijf en gaat op een gegeven moment huilen. Dit huilen gaat over in hysterisch krijsen. Ik heb er geen problemen mee als een baby wat gejengel nodig heeft om in slaap te vallen maar dochter krijst zich compleet overstuur. Dat is voor ons geen optie.
We zijn ontzettend blij dat ze s'nachts wel 'zelfstandig' slaapt maar overdag breekt het op, vooral in combinatie met de militaire precisie waarmee het gepaard moet gaan omdat we anders met een dochter zitten die compleet van de rel is. Als we met haar op pad gaan slaapt ze niet (soms wel kort in de draagzak) wat als gevolg heeft dat ze doodop is als we thuis zijn en het krijsen van oververmoeidheid is.
Wat hebben we verder geprobeerd (en blijven we proberen met regelmaat):
- Overdag in haar wiegje, wij er naast, haar al dan niet vasthoudend en/of zingend
- Puckababy slaapzak
- Achtergrondgeluiden zoals stofzuiger
- Aan de borst in slaap laten vallen. Dit lukt heel soms. Ik las tijdens mij zwangerschap dat de borst een ideaal troostmiddel is. Nou, niet voor mijn baby. Zij wil alleen borst als ze honger heeft. Als ik de borst aanbied als ze boos/moe/overstuur is wordt ze nog kwader.
Wat wil ik met dit topic......ervaringen van andere moeders? Hart onder de riem? Ik heb in mijn omgeving alleen vriendinnen met perfecte slaapbaby's en die komen dan aanzetten met laten huilen. En ja, ook dát hebben we geprobeerd maar dochter krijst zich overstuur en dat is voor ons gewoonweg geen optie.
En wie weet (wishful thinking) de gouden tip.....ik ben er van overtuigd dat ze op een dag wel in haar bed slaapt maar het zou zooooo fijn zijn als we haar weg kunnen leggen als ze slaapt. Al is het maar 1 slaapje per dag. We hebben er geen enkel probleem mee om haar in onze armen in slaap te laten vallen en ze hoeft ook echt niet boven in haar bed, beneden in de kinderwagen of box is prima.
vrijdag 1 september 2017 10:02
Herkenbaar. Ons zoontje had dit ook rond die leeftijd.
Heb je het boek 'Baby in een droomritme' gelezen? Ik ben erg tegen het laten huilen van zo'n kleine baby, en dit is 1 van de weinige boeken/methoden waarbij je je kindje troost bij het helpen zelf in slaap te vallen. Je krijgt door dit boek heel veel inzicht in slapen bij baby's en hoe dat in de hersenen geregeld is. Zo konden wij veel meer inspelen op zijn behoeften. Na (een deel van) de methode in dit boek toegepast te hebben sliep zoontje in 75% van de gevallen alleen in z'n eigen bedje. Ik heb geen aandelen in het boek trouwens Maar echt een aanrader om deze aan te schaffen.
Heb je het boek 'Baby in een droomritme' gelezen? Ik ben erg tegen het laten huilen van zo'n kleine baby, en dit is 1 van de weinige boeken/methoden waarbij je je kindje troost bij het helpen zelf in slaap te vallen. Je krijgt door dit boek heel veel inzicht in slapen bij baby's en hoe dat in de hersenen geregeld is. Zo konden wij veel meer inspelen op zijn behoeften. Na (een deel van) de methode in dit boek toegepast te hebben sliep zoontje in 75% van de gevallen alleen in z'n eigen bedje. Ik heb geen aandelen in het boek trouwens Maar echt een aanrader om deze aan te schaffen.
vrijdag 1 september 2017 10:08
Hier was het precies hetzelfde. Maar ook dat gaat weer over. Gelukkig is ook dit een faaaaseee
Wij zijn gaan oefenen door haar diep slapend in bed te leggen, dus als ze minimaal een kwartier al lag te slapen in onze armen dan legde ik haar weg. Die tijd verkortte ik steeds en uiteindelijk kon ik haar half slapend wegleggen. Uiteindelijk kon ik haar wakker wegleggen.
Wij zijn gaan oefenen door haar diep slapend in bed te leggen, dus als ze minimaal een kwartier al lag te slapen in onze armen dan legde ik haar weg. Die tijd verkortte ik steeds en uiteindelijk kon ik haar half slapend wegleggen. Uiteindelijk kon ik haar wakker wegleggen.
vrijdag 1 september 2017 10:13
Ri, fijn om te lezen dat je het herkent. Ik ga op zoek naar het boek.
Dochter heeft dit altijd al gehad trouwens. De eerste 2 weken sliep ze overdag wel in haar wieg (bij ons in de buurt), daarna lukte dat niet meer. We konden haar toen nog wel eens slapend weg leggen maar dat is al wekenlang niet meer aan de orde.
Dochter heeft dit altijd al gehad trouwens. De eerste 2 weken sliep ze overdag wel in haar wieg (bij ons in de buurt), daarna lukte dat niet meer. We konden haar toen nog wel eens slapend weg leggen maar dat is al wekenlang niet meer aan de orde.
vrijdag 1 september 2017 10:18
vrijdag 1 september 2017 10:19
Oh wat fijn al meer reacties!
Star: tot een week of 3/4 geleden sliep ze heerlijk in de kinderwagen als ik ging lopen. Dat werd steeds korter: op een gegeven moment nog maar een half uurtje en nu dus helemaal niet meer.
Hecamel: slapend wegleggen werkt niet (meer). We denken soms, zo nu is ze ECHT diep in slaap maar zodra de billen iets anders raken is ze wakker.
Queen Arachnia: wanneer was het bij jullie over?
Star: tot een week of 3/4 geleden sliep ze heerlijk in de kinderwagen als ik ging lopen. Dat werd steeds korter: op een gegeven moment nog maar een half uurtje en nu dus helemaal niet meer.
Hecamel: slapend wegleggen werkt niet (meer). We denken soms, zo nu is ze ECHT diep in slaap maar zodra de billen iets anders raken is ze wakker.
Queen Arachnia: wanneer was het bij jullie over?
vrijdag 1 september 2017 10:28
Hier was t net zo en dan vooral snachts. Bedenk je dat t een fase is...ik ben er in mee gegaan en ze heeft tot 4 maanden alleen op mijn borst geslapen snachts. Dat gaf t meeste rust voor beiden. Inmiddels is ze 3 en slaapt ze al jaren op haar eigen kamer
Lekker in de draagdoek...t gaat vanzelf over.
Bedenk me nu dat dit vast niet is wat je wilde horen...sorry.
Lekker in de draagdoek...t gaat vanzelf over.
Bedenk me nu dat dit vast niet is wat je wilde horen...sorry.
t zal wel
vrijdag 1 september 2017 10:33
vrijdag 1 september 2017 10:33
vrijdag 1 september 2017 10:49
Wij gaan er ook in mee en ik geloof ook dat het een faaaaase is.
Deze week raken vriend en ik er allebei gefrustreerd van en dat helpt niet.
We hebben behoefte aan tijd voor elkaar en voor ons zelf en dat gaat niet. Als ze op tijd slaapt s'avonds duik ik er ook in. En we weten dat dat allemaal weer terug komt, dat het allemaal tijdelijk is en meestal lukt het om dit te accepteren elkaar hier mee op te peppen maar jeeeeeemig wat is het pittig!
Deze week raken vriend en ik er allebei gefrustreerd van en dat helpt niet.
We hebben behoefte aan tijd voor elkaar en voor ons zelf en dat gaat niet. Als ze op tijd slaapt s'avonds duik ik er ook in. En we weten dat dat allemaal weer terug komt, dat het allemaal tijdelijk is en meestal lukt het om dit te accepteren elkaar hier mee op te peppen maar jeeeeeemig wat is het pittig!
vrijdag 1 september 2017 10:57
Och meis, ik had dit zelf geschreven kunnen hebben Vast niet wat je wil horen, maar bij ons heeft dit maanden geduurd, inclusief de militaire precisie. Inmiddels is dochter 7 maanden en slaapt ze perfect zelfstandig in haar eigen bedje. Het is een faaase en gaat over, echt!
Tip, baby's van andere moeders slapen altijd perfect als je ernaar vraagt, niet teveel naar luisteren. Daarom hebben zij ook wallen en zijn ze chagrijnig, ze willen gewoon niet toegeven dat hun kind net zo goed niet perfect volgens het boekje slaapt. Tenminste, dat ervaarde ik in mijn omgeving. Volg je dochter, het is frustrerend maar geeft uiteindelijk wel zowel jou als haar de meeste rust.
Tip, baby's van andere moeders slapen altijd perfect als je ernaar vraagt, niet teveel naar luisteren. Daarom hebben zij ook wallen en zijn ze chagrijnig, ze willen gewoon niet toegeven dat hun kind net zo goed niet perfect volgens het boekje slaapt. Tenminste, dat ervaarde ik in mijn omgeving. Volg je dochter, het is frustrerend maar geeft uiteindelijk wel zowel jou als haar de meeste rust.
anoniem_338549 wijzigde dit bericht op 01-09-2017 10:58
Reden: Typo
Reden: Typo
0.07% gewijzigd
vrijdag 1 september 2017 12:56
vrijdag 1 september 2017 13:25
Oh, (deels) herkenbaar en wat vreselijk zwaar . Ik snap helemaal dat jullie er op een gegeven moment gefrustreerd van raken. En nee, dat helpt inderdaad niet, maar het is ook niet gek. Het gaat inderdaad weer over, ook al weet ik dat het op dit moment niet zo voelt (tenminste, bij mij voelde dat niet zo).
Ik vond het boek 'Baby in een droomritme' ook een fijn boek en een methode waar ik achter kon staan. Het 'stappenplan' daaruit gebruiken we nog steeds en, hoewel dochter nog steeds fases heeft dat ze alleen in onze armen wil slapen, slaapt ze het grootste deel van haar slaapjes in haar eigen bedje en valt ze over het algemeen zelf in slaap. Uitzonderingen daargelaten, want we hadden pas nog een week waarin dochter alleen in mijn armen in slaap kon vallen, maar ik haar vervolgens wel slapend over kon leggen in haar bedje. Maar dat ze ooit zelf in slaap zou vallen in haar eigen bedje, dat kon ik een paar weken geleden écht nog niet geloven.
Ik kreeg trouwens ook vaak te horen dat we haar gewoon moesten laten huilen en hier dezelfde ervaring hoor: dochter huilt zichzelf echt niet in slaap, die krijst zichzelf volkomen overstuur. Buiten dat wij ervoor kiezen om dochter niet te laten huilen, is dat dus gewoon echt geen optie.
Dochter is nu bijna 5 maanden en hoewel ze met vlagen nog steeds een slechte slaper is (zoals mijn huidige topic ook laat zien), ze kan er steeds beter tegen om lang wakker te zijn. Als ze moe is, resulteert dat over het algemeen niet meer in ontroostbaar en overstuur krijsend, maar wordt ze er gewoon wat hangerig van.
Wij hadden een dieptepunt tussen 10 en 12 weken (sorry, hier wel zo'n kind waar het met 3 maanden beter werd), maar waar ik me maar aan vast bleef houden was: er komt een tijd dat ze overdag niet meer hoeft te slapen. Oké, dat duurt nog even, maar toch...
Ik vond het boek 'Baby in een droomritme' ook een fijn boek en een methode waar ik achter kon staan. Het 'stappenplan' daaruit gebruiken we nog steeds en, hoewel dochter nog steeds fases heeft dat ze alleen in onze armen wil slapen, slaapt ze het grootste deel van haar slaapjes in haar eigen bedje en valt ze over het algemeen zelf in slaap. Uitzonderingen daargelaten, want we hadden pas nog een week waarin dochter alleen in mijn armen in slaap kon vallen, maar ik haar vervolgens wel slapend over kon leggen in haar bedje. Maar dat ze ooit zelf in slaap zou vallen in haar eigen bedje, dat kon ik een paar weken geleden écht nog niet geloven.
Ik kreeg trouwens ook vaak te horen dat we haar gewoon moesten laten huilen en hier dezelfde ervaring hoor: dochter huilt zichzelf echt niet in slaap, die krijst zichzelf volkomen overstuur. Buiten dat wij ervoor kiezen om dochter niet te laten huilen, is dat dus gewoon echt geen optie.
Dochter is nu bijna 5 maanden en hoewel ze met vlagen nog steeds een slechte slaper is (zoals mijn huidige topic ook laat zien), ze kan er steeds beter tegen om lang wakker te zijn. Als ze moe is, resulteert dat over het algemeen niet meer in ontroostbaar en overstuur krijsend, maar wordt ze er gewoon wat hangerig van.
Wij hadden een dieptepunt tussen 10 en 12 weken (sorry, hier wel zo'n kind waar het met 3 maanden beter werd), maar waar ik me maar aan vast bleef houden was: er komt een tijd dat ze overdag niet meer hoeft te slapen. Oké, dat duurt nog even, maar toch...
vrijdag 1 september 2017 13:50
Tja, het is vast een fase, maar ik geloof persoonlijk zelf erg in het bieden van regelmaat, het aanhouden van wakkere tijden en ook doen wat voor jou als ouder prettig is. Ik heb dit consequent vanaf dag 1 gedaan (wakkere tijden aanhouden) en het werkt perfect. Dochter is nu 16 weken, kan dus 1,5 uur wakker zijn en dan gaat ze naar bed. Altijd bed, dus niet box of wandelwagen, dat zijn naar mijn mening geen plekken om te slapen. Ze is dit nu al zo gewend dat het heel soepel loopt. En dat is een belangrijk woord: gewenning. Je kunt baby's, zeggen ze, niet verwennen, maar wel aan dingen laten wennen en het kan knap lastig zijn (incl huilen wat veel ouders niet willen) om dingen weer af te wennen als iets niet meer werkt voor je kindje, jou als ouder, rest van gezin. Daarom heb ik zelf nooit gekozen voor in slaap wiegen, aan borst in slaap laten vallen of whatever. Maar dat heeft ook te maken met je persoonlijke stijl.
Tja, we zijn nu iets meer aan huis gebonden door haar slaapjes, maar dat is ook maar een korte tijd zo.
Tja, we zijn nu iets meer aan huis gebonden door haar slaapjes, maar dat is ook maar een korte tijd zo.
vrijdag 1 september 2017 13:51
Oh smolla! Hier net hetzelfde! (En niet enkel overdag) Ze is net 15weken.
Wat soms wel eens wil helpen is dat ik samen met dochter in de zetel lig wanneer ze honger heeft. Allebei op onze zijkant, met ons gezicht naar elkaar. Dan drinkt ze zo van de borst en valt tegen mij in slaap (met de borst in haar mondje).
Heel soms lukt het me dan om me na een half uur stilletjes los te wurmen zonder dat ze wakker wordt.
Momenteel lig ik hier zo met de dochter, maar wil ze me niet lossen.
Ik vertrouw er ook op dat het eens zal voorbij gaan...
Wat soms wel eens wil helpen is dat ik samen met dochter in de zetel lig wanneer ze honger heeft. Allebei op onze zijkant, met ons gezicht naar elkaar. Dan drinkt ze zo van de borst en valt tegen mij in slaap (met de borst in haar mondje).
Heel soms lukt het me dan om me na een half uur stilletjes los te wurmen zonder dat ze wakker wordt.
Momenteel lig ik hier zo met de dochter, maar wil ze me niet lossen.
Ik vertrouw er ook op dat het eens zal voorbij gaan...
vrijdag 1 september 2017 13:54
of je hebt een gemakkelijke babynymphaion schreef: ↑01-09-2017 13:50Tja, het is vast een fase, maar ik geloof persoonlijk zelf erg in het bieden van regelmaat, het aanhouden van wakkere tijden en ook doen wat voor jou als ouder prettig is. Ik heb dit consequent vanaf dag 1 gedaan (wakkere tijden aanhouden) en het werkt perfect. Dochter is nu 16 weken, kan dus 1,5 uur wakker zijn en dan gaat ze naar bed. Altijd bed, dus niet box of wandelwagen, dat zijn naar mijn mening geen plekken om te slapen. Ze is dit nu al zo gewend dat het heel soepel loopt. En dat is een belangrijk woord: gewenning. Je kunt baby's, zeggen ze, niet verwennen, maar wel aan dingen laten wennen en het kan knap lastig zijn (incl huilen wat veel ouders niet willen) om dingen weer af te wennen als iets niet meer werkt voor je kindje, jou als ouder, rest van gezin. Daarom heb ik zelf nooit gekozen voor in slaap wiegen, aan borst in slaap laten vallen of whatever. Maar dat heeft ook te maken met je persoonlijke stijl.
Toen ik 1 baby had, wist ik ook zeker dat haar keurige gedrag aan mijn enorme opvoedkundige kwaliteiten lag.
Goh, toen kreeg ik bab2, bleek toch een heel ander type, en alles waar ik zo van overtuigd was, werkte dus niet...
pffffffffffffffff
vrijdag 1 september 2017 13:57
Hangt ook erg van je kind af. Onze zoon sliep heel makkelijk overal. Bed, wandelwagen. Tot hij een halfjaar oud was, sliep hij overdag zelfs altijd in de box beneden. Toen dat een beetje te gezellig werd voor hem en er van slapen weinig meer kwam, hebben we hem van de een op de andere dag ook overdag in zijn bedje te slapen gelegd en dat ging probleemloos.nymphaion schreef: ↑01-09-2017 13:50Tja, het is vast een fase, maar ik geloof persoonlijk zelf erg in het bieden van regelmaat, het aanhouden van wakkere tijden en ook doen wat voor jou als ouder prettig is. Ik heb dit consequent vanaf dag 1 gedaan (wakkere tijden aanhouden) en het werkt perfect. Dochter is nu 16 weken, kan dus 1,5 uur wakker zijn en dan gaat ze naar bed. Altijd bed, dus niet box of wandelwagen, dat zijn naar mijn mening geen plekken om te slapen. Ze is dit nu al zo gewend dat het heel soepel loopt. En dat is een belangrijk woord: gewenning. Je kunt baby's, zeggen ze, niet verwennen, maar wel aan dingen laten wennen en het kan knap lastig zijn (incl huilen wat veel ouders niet willen) om dingen weer af te wennen als iets niet meer werkt voor je kindje, jou als ouder, rest van gezin. Daarom heb ik zelf nooit gekozen voor in slaap wiegen, aan borst in slaap laten vallen of whatever. Maar dat heeft ook te maken met je persoonlijke stijl.
Tja, we zijn nu iets meer aan huis gebonden door haar slaapjes, maar dat is ook maar een korte tijd zo.
vrijdag 1 september 2017 14:25
Smolla schreef: ↑01-09-2017 12:56Dank Cathelyne en anderen voor de herkenning en hart onder de riem.
Catheleyne, hoe is het nu met jouw dochter en de militaire precisie? Is dat minder geworden?
Mijn vriendinnen riepen allemaal heel hard dat het beter zou worden na 3 maanden. Dat advies ga ik dus nooit aan iemand geven
Nou, sinds ze 27 weken is slaapt ze op haar eigen kamer, zowel overdag als 's nachts, maar 's morgens verhuist ze rond 5 uur nog steeds naar mijn bed zodat we allemaal nog even kunnen slapen. Nu is ze 30 weken.
De wakkertijden overdag variëren tussen de 90 minuten en 2,5 uur, 90 minuten als mijn dochter zelf vermoeidheidssignalen vertoont en max 2,5 uur als ze dat niet doet. Als ze langer wakker is ben ik soms een uur bezig om een erg kwade baby in slaap te krijgen, een baby die dan zo hard gilt dat ik blij ben dat de buren niet zo AMK-bellerig zijn. De militaire precisie is dus minder geworden maar de klok is nog steeds erg belangrijk. Maar ik ben allang blij dat ze tegenwoordig in bed slaapt, al moet ik haar nog steeds voor ieder dutje in slaap wiegen. One step at the time zullen we maar zeggen
Terwijl ik dit typ denk ik wel, dat wil je vast niet lezen... als jouw dochter net zo is zit je dus nog 14 weken vast tijdens haar dutjes. Gelukkig is ieder kind anders, misschien ziet ze volgende week al wel het licht! Wat mij persoonlijk het hardst tegenviel waren de terugvallen, dat ze een week in haar eigen bed sliep en dan plots van de een op de andere dag weer alleen op de arm wilde slapen. Hopelijk is dat nu echt verleden tijd... maar eerlijk is eerlijk, ik hou mijn hart vast voor de volgende sprong en wat die weer met zich mee zal brengen wat slapen betreft.
vrijdag 1 september 2017 14:28
Ja dit. Wat bij mij mijn oudste (rustig kind wat al vrij snel een redelijk vast ritme had en lekker sliep) werkte, werkte totaaaaaaaal niet bij mijn jongste (temperamentvol, ritme in geen velden of wegen te bekennen en sliep ALLEEN tegen mij aan geperst )lilalinda schreef: ↑01-09-2017 13:54of je hebt een gemakkelijke baby
Toen ik 1 baby had, wist ik ook zeker dat haar keurige gedrag aan mijn enorme opvoedkundige kwaliteiten lag.
Goh, toen kreeg ik bab2, bleek toch een heel ander type, en alles waar ik zo van overtuigd was, werkte dus niet...
pffffffffffffffff
Tja.. kwam ik aan met mijn stoere praat.
vrijdag 1 september 2017 14:52
Herkenbaar. Wat kan dit frustrerend zijn hè. Ik leef met je mee. Maar baby's huilen en hebben periodes dat ze slecht slapen en daar is niet altijd een oplossing voor. Dat ze niet altijd rustig volgens het boekje slaapt betekent niet dat jij iets verkeerd doet. Ik heb op een gegeven moment de boekjes uit het raam geflikkerd. Gekeken naar na hoeveel tijd ze moe werd en dan legde ik haar in de gang in de kinderwagen. Beetje wiebelen met de wagen tot ze rustig was. Dat ging steeds beter.
Ik hoop dat je voor jullie ook een gouden oplossing vinden want die is voor iedereen anders. Sterkte in ieder geval.
Ik hoop dat je voor jullie ook een gouden oplossing vinden want die is voor iedereen anders. Sterkte in ieder geval.
vrijdag 1 september 2017 15:03
Hee Yaqui! Hoe is het met je? Ben je niet doodop? Jij hebt s'nachts je dochter ook aan je geplakt.
Heel soms valt ze overdag aan de borst in slaap en dan kan ik met een beetje geluk na een half uur uit het bed sneaken.
Vorige week heeft ze vaccinaties gehad en heeft ze 2 uur op ons bed geslapen na de voeding. Ik wist niet wat me overkwam.
Ik reageer later op de rest, dochter slaapt nu op schoot en reageren via computer vind ik handiger.
Heel soms valt ze overdag aan de borst in slaap en dan kan ik met een beetje geluk na een half uur uit het bed sneaken.
Vorige week heeft ze vaccinaties gehad en heeft ze 2 uur op ons bed geslapen na de voeding. Ik wist niet wat me overkwam.
Ik reageer later op de rest, dochter slaapt nu op schoot en reageren via computer vind ik handiger.