Relaties
alle pijlers
Zwanger van een ander.
dinsdag 14 november 2017 11:24
Hoi iedereen,
Hier komt mijn GTST verhaal,
Mijn man en ik zijn al een poosje uit elkaar we zijn 11 jaar samen geweest.
ondertussen allebei al een andere partner gehad.
We lieten elkaar met rust en hadden alleen nog contact voor onze dochter.
Nu 2 maand geleden stuurde hij een bericht dat hij mij erg miste en nog heel veel van mij hield.
Daarna hebben we samen afgesproken en uren gepraat van hoe we het zouden kunnen aanpakken om op nieuw te beginnen.
Alles was goed en we groeiden weer erg naar elkaar toe.
Totdat ik anderhalve week geleden er achter kwam dat ik zwanger was.
Na het allemaal na te hebben gerekend kwamen we tot de conclusie dat het kindje niet van hem kon zijn.
Toen we erachter kwamen was hij zelfs nog een soort van blij en zelf vond ie dit ook een beetje gek, Hij ging gelijk kijken naar baby kleding en andere dingen.
Gisteren heb ik m'n eerste echo gehad en vertelde vol trots dat alles goed was, En toen kwam de klap, Hij kon niet blij voor mij zijn want het deed teveel pijn ( Wat ik absoluut kan begrijpen het is ook niet niks )
Het enige wat mij zo pijn doet is dat we over onze toekomst gehad hebben zelfs met dit kindje erbij en hij zag het helemaal zitten.
Nu wil hij mij niet kwijt want hij zegt dat Hij zoveel van mij houdt.
Maar hij kan zich niet vastleggen aan het kindje.
En zegt dat dit misschien wel veranderd binnen een half jaar etc.
Maar ik kan toch niet een half jaar lang in de stres en vol emoties zitten?
Nu stort mijn hele wereld weer in want het was zo fijn geweest als we gewoon weer een gezin konden zijn met onze dochter en het kindje in mijn buik.
Sorry voor mijn lang verhaal maar niemand weet er iets van.
En inmiddels ben ik een emotioneel wrak met wallen die wallen hebben haha!
Liefs
Hier komt mijn GTST verhaal,
Mijn man en ik zijn al een poosje uit elkaar we zijn 11 jaar samen geweest.
ondertussen allebei al een andere partner gehad.
We lieten elkaar met rust en hadden alleen nog contact voor onze dochter.
Nu 2 maand geleden stuurde hij een bericht dat hij mij erg miste en nog heel veel van mij hield.
Daarna hebben we samen afgesproken en uren gepraat van hoe we het zouden kunnen aanpakken om op nieuw te beginnen.
Alles was goed en we groeiden weer erg naar elkaar toe.
Totdat ik anderhalve week geleden er achter kwam dat ik zwanger was.
Na het allemaal na te hebben gerekend kwamen we tot de conclusie dat het kindje niet van hem kon zijn.
Toen we erachter kwamen was hij zelfs nog een soort van blij en zelf vond ie dit ook een beetje gek, Hij ging gelijk kijken naar baby kleding en andere dingen.
Gisteren heb ik m'n eerste echo gehad en vertelde vol trots dat alles goed was, En toen kwam de klap, Hij kon niet blij voor mij zijn want het deed teveel pijn ( Wat ik absoluut kan begrijpen het is ook niet niks )
Het enige wat mij zo pijn doet is dat we over onze toekomst gehad hebben zelfs met dit kindje erbij en hij zag het helemaal zitten.
Nu wil hij mij niet kwijt want hij zegt dat Hij zoveel van mij houdt.
Maar hij kan zich niet vastleggen aan het kindje.
En zegt dat dit misschien wel veranderd binnen een half jaar etc.
Maar ik kan toch niet een half jaar lang in de stres en vol emoties zitten?
Nu stort mijn hele wereld weer in want het was zo fijn geweest als we gewoon weer een gezin konden zijn met onze dochter en het kindje in mijn buik.
Sorry voor mijn lang verhaal maar niemand weet er iets van.
En inmiddels ben ik een emotioneel wrak met wallen die wallen hebben haha!
Liefs
dinsdag 14 november 2017 11:27
Jaa sorry de ander weet het ook, Maar boeit het allemaal niet zoveel.s-a-r-kast schreef: ↑14-11-2017 11:26Hoe lang ben je zwanger?
Weet je van wie?
Weet die ander het ook?
Inmiddels ben ik 10 week zwanger
dinsdag 14 november 2017 11:29
Waarom heb je geen voorbehoedsmiddelen gebruikt? Gewoon zomaar een vraag hoorGewoonanoniem schreef: ↑14-11-2017 11:27Jaa sorry de ander weet het ook, Maar boeit het allemaal niet zoveel.
Inmiddels ben ik 10 week zwanger
dinsdag 14 november 2017 11:31
Jaa ik weet wie de biologische vader is, Maar die voelt er niet veel voor.
En als we geen contact hadden gehad dan had ik het allemaal alleen gedaan.
Wat ik ook niet erg zou vinden (Wel jammer natuurlijk)
Maar het doet gewoon pijn dat hij een week lang blij en vrolijk erom heeft gedaan toekomst samen besproken, En dan in 1 klap is alles weer weg
Nee dames heb het niet onveilig gedaan, Maar dat ongeluk in een klein hoekje snap ik nu maar al te goed
En als we geen contact hadden gehad dan had ik het allemaal alleen gedaan.
Wat ik ook niet erg zou vinden (Wel jammer natuurlijk)
Maar het doet gewoon pijn dat hij een week lang blij en vrolijk erom heeft gedaan toekomst samen besproken, En dan in 1 klap is alles weer weg
Nee dames heb het niet onveilig gedaan, Maar dat ongeluk in een klein hoekje snap ik nu maar al te goed
dinsdag 14 november 2017 11:36
Ja, ik ook. Moeilijk, maar met 'pas' 10 weken kan het nog zonder veel heisa.
dinsdag 14 november 2017 11:37
heel rot voor jou, maar ik snap je man wel. Dat hij eerst er wel blij mee was, is denk ik de eerste euforie. Nu is alles een beetje gezakt en nog werkelijker geworden door de echo en nu gaat ie zich realiseren dat dit niet zijn kindje is. Of dit nog verandert, zal de tijd moeten uitwijzen, maar er is een kans dat dit voor altijd tussen jullie in zal komen te staan
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 14 november 2017 11:43
Jullie waren niet voor niks gescheiden neem ik aan, het werkte niet meer. En toen gingen jullie elkaar missen en werden weer verliefd maar zijn de issues waardoor jullie uit elkaar gingen opgelost? Zijn de omstandigheden dusdanig veranderd dat een hereniging kans van slagen heeft?
Ik denk dat je een keuze zult moeten maken, alleen verder met je kindje of verder met je partner na een abortus. Met kans dat je én jezelf én hem dat heel lang blijft kwalijk nemen.
Ik zou het wel weten.
Ik denk dat je een keuze zult moeten maken, alleen verder met je kindje of verder met je partner na een abortus. Met kans dat je én jezelf én hem dat heel lang blijft kwalijk nemen.
Ik zou het wel weten.
...
dinsdag 14 november 2017 11:44
Ik vind het razend knap van je man dat hij heeft geprobeerd enthousiast te zijn over het kind van een ander.
Heel simpel, de bal ligt bij jou wat je wil met deze situatie. Je gaan wentelen in teleurstelling over zijn verdwenen enthousiasme dient geen enkel doel, zijn wisselende gevoel is volkomen begrijpelijk.
Heel simpel, de bal ligt bij jou wat je wil met deze situatie. Je gaan wentelen in teleurstelling over zijn verdwenen enthousiasme dient geen enkel doel, zijn wisselende gevoel is volkomen begrijpelijk.
dinsdag 14 november 2017 11:52
Erg rot dit. Vanuit perspectief van dit kind: zijn vader moet hem niet, zijn stiefvader moet hem niet. Dit is niet een goede start voor dit kind.
Ik zou kiezen voor abortus en als je daar niet voor bent, zou ik kiezen voor alleen dit kind opvoeden, zonder de stiefvader.
Beide zijn erg lastige keuzes.
Ik zou kiezen voor abortus en als je daar niet voor bent, zou ik kiezen voor alleen dit kind opvoeden, zonder de stiefvader.
Beide zijn erg lastige keuzes.
dinsdag 14 november 2017 12:13
TO, 10 weken geleden was je nog met een andere man waarmee dit kindje hebt gemaakt en 4 weken later ben je weer met je ex ( vader van je dochter).
Je gaat zo snel en ik krijg de indruk dat je alleen een vader voor het "nieuwe" kindje zoekt, net een sneltrein.
Je gaat van de ene relatie naar de andere relatie.
Neem eens rust en bedenk wat jij zelf wil en voelt.
Je gaat zo snel en ik krijg de indruk dat je alleen een vader voor het "nieuwe" kindje zoekt, net een sneltrein.
Je gaat van de ene relatie naar de andere relatie.
Neem eens rust en bedenk wat jij zelf wil en voelt.
dinsdag 14 november 2017 12:23
Als ze 10 weken zwanger is, heeft de bevruchting 8 weken geleden plaatsgevonden. Tegelijkertijd dus met de hereniging met exmanflexibel schreef: ↑14-11-2017 12:13TO, 10 weken geleden was je nog met een andere man waarmee dit kindje hebt gemaakt en 4 weken later ben je weer met je ex ( vader van je dochter).
Je gaat zo snel en ik krijg de indruk dat je alleen een vader voor het "nieuwe" kindje zoekt, net een sneltrein.
Je gaat van de ene relatie naar de andere relatie.
Neem eens rust en bedenk wat jij zelf wil en voelt.
dinsdag 14 november 2017 12:34
En de pijn van een idee van enkele dagen om het samen te doen, is beetje heftig hoor. En je was zelf ook vast al aan het denken van, mmm is dit nu wel zo goed en is dit wel realistisch? MIjn ex vragen nu na korte hereniging voor zoiets zwaars, het opvoeden van een ander kind, zo na een scheiding? Lijkt me de slechtse basis om het weer te proberen met je ex, je verzoek hem de stiefvader te laten worden van je kind.Gewoonanoniem schreef: ↑14-11-2017 11:31Jaa ik weet wie de biologische vader is, Maar die voelt er niet veel voor.
En als we geen contact hadden gehad dan had ik het allemaal alleen gedaan.
Wat ik ook niet erg zou vinden (Wel jammer natuurlijk)
Maar het doet gewoon pijn dat hij een week lang blij en vrolijk erom heeft gedaan toekomst samen besproken, En dan in 1 klap is alles weer weg
Nee dames heb het niet onveilig gedaan, Maar dat ongeluk in een klein hoekje snap ik nu maar al te goed
Kan door de hormonen komen. Maar, je bent nog maar net weer bij hem, na relatie ander, dus neem het niet te zwaar. Focus op de realiteit, je was gescheiden, je hebt andere relaties gehad, en het klikte eventjes net weer, en je zit vol hormonen.
Beter is het op eigen benen te doen, mocht je ex het leuk vinden, en jou leuk nog, wees dan niet zo happig, je dochter is er ook nog en heeft ook stabiliteit nodig, en geen ouders die weer bij elkaar komen en dan weer uit elkaar. Heftig voor haar dan weer.
En regel goed wat de bio vader zijn rol is, minimaal dan. Wellicht draait die bij na geboorte nog.