In 2017 beginnen voor de eerste

oe dat was even spannend Las Vegas!
Fijn dat er niks aan de hand is waardoor kiddo nog niet ingedaald is Sjaan! Hopen dat het indalen nog wel gebeurt!

Hier helaas niet helemaal goed, waardes zijn gestegen, dus inleiden sowieso met 37 weken (komende week dus al!). En mijn bloeddruk was ineens veel te hoog, en de eiwitten in mijn urine ook. Dus ik ben gisteren opgenomen en moet nu blijven tot de inleidingen, want ook zwangerschapsvergiftiging. Net gehoord na ook 24 uur mijn urine opvangen dat de eiwitten iets hoger zijn dan gister, en dat mogelijk zelfs besproken wordt dat ik nog iets eerder ingeleid wordt, om te voorkomen dat ik ziek word. Ik voel me gewoon goed namelijk. Dus ja, schrikken wederom, balen, maar er nu maar het beste van maken. Ze nemen alle tijd en kan alles vragen en lig op een ruime kraamkamer, dus dat is allemaal wel fijn. Ik voel me alleen goed, dus in het ziekenhuis liggen voelt een beetje gek, maar het is niet anders. Over een week heb ik iig mijn kiddo in mijn armen

Gister dacht ik wel even, jemig, ik ben er klaar mee, ik vind het eng, ik wil niet meer! Maar even alles laten bezinken en nu gaat het wel weer oke, accepteren van wat is en hopelijk start de geboorte nog wel vanzelf, want mijn baarmoedermond is al helemaal verstreken, dit hadden de artsen niet verwacht, maar was zeer gunstig voor een inleiding. Hoef dus ook geen ballonnetje ofzo. Al dagen best wat harde buiken en menstruatiekrampen in mijn onderbuik, maar het stopt steeds weer. Wie weet zet het de komende dagen wel een keer door! Nu hopen dat het een beetje stabiel blijft en ik me niet ziek ga voelen!

Jeetje das schrikken joh! Sterkte meis en gelukkig ben je in goede handen daar

Jeetje Zen, wat heftig. Gelukkig hebben ze het nu al kunnen ontdekken en ben je indd in goede handen. Maar wat een hoop spanning zal het met zich mee brengen. Sterkte! Ik duim voor je dat de bevalling straks vanzelf op gang komt!

Vegas, gelukkig is er bij jullie niks aan de hand. Zal ook wel voor wat stress gezorgd hebben zeg. En toch een draaipoging? Hoop dat het gaat lukken.

Zen, wat schrikken zal dat zijn geweest. Gelukkig ben je in goede handen. Veel succes alvast met bevallen!

Lasvegas, wat zal jij een spanning hebben ervaren. Gelukkig is er dus niets aan de hand

Budgy van harte gefeliciteerd! Ik ben heel benieuwd naar het hele verhaal .

Melletje, hoe gaat het bij jou? Ik kan het niet zien op mn telefoon, maar het staat me bij dat jij vlakbij de uitgerekende datum zit.

Konijntje, hoe voel jij je? En heb je ook een ander gevoel dan de vorige keer?

Jee Zen, das schrikken! Dan 37 weken ben je gewoon al over 3 dagen! Heel veel succes met de bevalling!

@ Melletje: jij bent uitgerekend nu, spannend!!

@ Pindakaas: ja volgende week gaan we voor de draaipoging. Heb net nog een controle bij de gyn gehad, bloeddruk was nog steeds oke gelukkig, ondanks dat ik me er uiteraard weer druk over maakte. Ze is nog niet erg ingedaald met der stuit, dus ik hoop dat er een goeie kans is dat ze haar met die draaipoging kopje kunnen laten duikelen.

Budgy van harte gefeliciteerd!!

Zen, oh dat is even schrikken lijkt me! Gelukkig wordt er goed voor jullie gezorgd. Succes komende week!

Lasvegas, snap dat je even helemaal in de stress geschoten bent. Gelukkig viel het allemaal mee!

Voor de dames bij wie het nog steeds niet gelukt is... Ik kan me indenken dat de teleurstelling steeds ontzettend groot is... Houd moed!

En voor de dames die de UD naderen
... Zet hem op!

@hier: op de gebruikelijke onzekerheid bij een eerste kindje na, en de vermoeidheid die hoort bij gebroken nachten, gaat het hier goed.
Stef groeit als kool (van 49 naar 53,5 cm en van 3290 gr bij geboorte naar 3800 gr gisteren) en is over het algemeen erg tevreden.
Hij slaapt overdag alleen het liefst op z'n buikje bovenop je dus rusten overdag is er maar mondjesmaat bij. Verder heeft hij sinds een week steeds meer last van krampjes. Volgens het CB wordt dat tot de 6 weken mogelijk nog wat erger en daarna weer langzaam aan minder. Het is zo zielig om te zien hoe hij worstelt met de pijn en het ongemak... Echt het gaat door merg en been.
Na er veel over gelezen te hebben zijn we sinds zaterdagochtend gestart met Infacol voor de voeding. Ook hebben we zijn voedingen weer verkleind van 100 naar 90. Omdat hij ineens nog maar om de 4 uur kwam en nog geen 4kg weegt stelde de wijkverpleegkundige van het CB voor hem 100 cc te gaan geven zodat hij wat sneller aankomt. Maar het was me opgevallen dat hij sindsdien ook meer krampjes had. De fysiologische maaginhoud van een baby van 3-4 weken is ook maar max 90 cc.
Nu met de infacol en 6/7x 90 cc gaat het toch wel stukken beter. Kennelijk was die 10 cc extra echt een te zware belasting. Gisteren bleek hij ondanks dat toch echt twee keer zoveel te zijn aangekomen als "moet" (15 gram per dag), dus dat was een geruststelling.
Meestal heeft hij 2 uur na de voeding zo'n 5 a 10 min wat krampjes en daarna gaat het wel weer.

Ik was gisteren wel apentrots dat hij het zo goed doet op mijn afgekolfde melk. Stiekem vergt het nogal wat van je, fulltime kolven. Het is echt dubbel werk en je moet dubbelop plannen (voeding en kolven). Zeker de dagen dat m'n vriendin er niet is (ivm haar zoontje en zijn opvang in het dorp waar ze wonen). Ik kan namelijk niet kolven en Stef vasthouden tegelijkertijd.
Maar dit was een hele mooie opsteker en ik ga vol goede moed door.

Ook zijn we met hem bij de osteopaat geweest ivm de lange en zware bevalling waarbij hij tot het laatste sterrenkijkers lag. Dit heeft hem een voorkeurshouding en een torsie in z'n schedeltje opgeleverd. Blij dat we er zo snel bij waren want nu kunnen we hier vanaf het begin op anticiperen qua hem op zijn "moeilijke" oor leggen.

Anyway, heel verhaal... Ik ga eens kijken of de kleine man het accepteerde dat ik hem even van mijn borst naar de box verhuis zodat ik me even kan aankleden en stofzuigen... Alles blijft liggen zo .

Edit: niet dus... Aankleden lukte nog, haar etc niet meer... Lang leven de draagdoek!

Wat veel verhalen weer van iedereen! Wat spannend dat het voor velen nu echt de laatste loodjes zijn. Ben erg benieuwd naar al jullie ervaringen. Wil even zeggen dat ondanks dat de laatste loodjes zwaar zijn, jullie echt moeten genieten van de kleine in de buik. Ik had na de bevalling echt een "leeg" gevoel

Ben ook benieuwd naar de nog wat priller zwangeren, Konijntje en Gryff hopelijk gaat alles voorspoedig.

Voor degene die nog niet zwanger zijn, kop op en houd moed! blijf duimen dat het snel raak is. Het voelt voor mij ook echt dubbel dat er hier gewoon al een baby is, gun jullie dit ook echt zo erg.

Zen wat spannend en fijn dat je nu goed in de gaten wordt gehouden. Heel veel succes met de bevalling hoe naar het ook gaat zijn het is (achteraf) echt zo een bijzonder mooie ervaring.

Vegas, hopelijk lukt het draaien! Ook voor jou nu het einde in zicht toch?

Sjaan ook jij succes met de laatste loodjes, ze kan elk moment komen!

Mita wat fijn dat Stef goed groeit en kan me echt voorstellen dat het allemaal dubbel zo zwaar is met kolven, super dat je het zo doet. Wel fijn om te lezen dat jij ook last hebt van de onzekerheid. Ik heb daar op momenten ook last van.

Nou hierbij het bevallingsverslag voor wie geinteresseerd is
Mijn vliezen waren al op 5 nov precies om 0.00u gebroken. Lag rustig te lezen in bed en voelde het ineens lopen, snel uit bed gesprongen waardoor er amper wat op het matras terecht is gekomen. Heel onrustig geslapen, maar helaas geen weeën. Tegen het einde van de ochtend was de verloskundige er, alles was goed, moest afwachten. Wel voelde ik wat minder leven, dacht dat het normaal was (ivm aankomende bevalling), maar als dat aanhield moest ik naar het ziekenhuis. S avonds naar het ziekenhuis geweest voor een hartfilmpje en echo en alles was ok. s nachts wel last van (voor?)weeën, dus amper geslapen. Maar niks wat doorzette. Ook maandag weer naar het ziekenhuis voor een hartfilmpje, had stiekem gehoopt te mogen blijven, maar ze hoopten dat de bevalling vanzelf op gang zou komen. Dit gebeurde niet, had wel ong elk kwartier een wee, maar dat was niet voldoende. Ben toen op 7 nov 's ochtends ingeleid. Ik bleek al wel 2 cm ontsluiting te hebben. Dit werd al snel 4 cm (binnen 2 uur), zonder dat het heel heftig werd. Dus ik was vol goede moed, toen ineens mn kamer vol met medisch personeel stond en bleek dat z'n hartslag gedaald was naar 50. Ik moest aan het zuurstof en kon dus niks zien, gelukkig na een kwartier was z'n hartslag weer omhoog gegaan. Ik kreeg echt een angst die ik niet kende en m'n man ook, ik kon alleen maar naar zijn gezicht kijken. Het infuus met weeën opwekkers is even uit geweest en toen alles weer stabiel was weer opnieuw opgebouwd. Weeen werden nu wel echt hevig, maar helaas schoot de ontsluiting niet meer op. Na 11 uur had ik nu 5 cm (de laatste cm duurde dus al 7 uur). Omdat ik helemaal kapot was en amper tijd had om tussen de weeën bij te komen heb ik toch besloten voor een ruggenprik te gaan. Deze zat er binnen 3 kwartier in en wat een heerlijkheid was dat. Daarna ging het snel en was hij na 5,5 uur geboren! Persen was binnen 14 min gedaan. Tussendoor af en toe nog spannend met z'n hartslag die weer daalde naar 80/90. Maar dan moesten ze bloed uit z'n hoofdje prikken (wat ik dan weer zielig vond) en bleek z'n conditie gelukkig ok.
Daarna moesten we nog 24u (in ons geval 36 omdat we anders s nachts naar huis zouden moeten) ter observatie in het ziekenhuis blijven.

Dit is totaal niet wat ik van te voren had verwacht. Ik was sowieso door alle snoeren en meters aan bed gekluisterd en kon weeën alleen liggend op bed opvangen. Persen had ik ook bedacht om zittend oid te doen, ook dat kon niet. Ook wilde ik geen pijnbestrijding, maar ben echt blij dat ik er toch voor gekozen heb, vooral omdat het helemaal niet opschoot.

Nu maken we het allebei erg goed, ik ben al best mobiel, vooral vermoeid en soms onzeker of ik het allemaal wel goed doe (maar ik ben van mezelf sowieso onzeker aangelegd). Ook Julian groeit goed en zit nu voor het eerst boven z'n geboortegewicht dus kunnen we binnenkort als het weer ok is naar buiten. We hebben 1 dag moeten bijvoeden met kv, maar de borstvoeding is nu goed op gang. We voeden op verzoek en vooral in de nacht komt hij vaak, dus dat is allemaal nog erg wennen. Ik ben in ieder geval heel blij dat man er ook is en we het allemaal samen beleven. Ook heb ik een hele fijne kraamhulp, die morgen voor het laatst is, ben benieuwd hoe het daarna gaat.

Hoop dat ik jullie niet vermoeid heb met het hele verhaal. Ben erg benieuwd naar de volgende

Nee, superinteressant om te lezen juist!
Is een lange bevalling geweest dus.. Jammer dat het niet spontaan op gang kwam na het breken van de vliezen!

Ik ben idd ruim 35 weken nu, dus schiet heel erg op.

Nee Budgy, zeker niet vermoeid door je verhaal. Fijn juist om wat complete bevallingservaringen te lezen. Maar jullie hebben zo te lezen wel een paar angstige momenten gehad! Fijn dat het na de ruggenprik wel opschoot en dat het nu zo goed gaat met jullie allebei!

Ik ben inderdaad heel bewust aan het genieten van alle bewegingen in mijn buik. Ik weet zeker dat ik het heel erg ga missen, vind het zo gezellig al dat getrappel. Hoewel het wel echt steeds krachtiger wordt, misschien gaan die voetjes in mijn zij nog wel pijn doen de komende weken.

Mita, ook leuk om jouw update te lezen. Wat sneu dat hij zo’n last had van krampjes. Bevalt de draagdoek goed? Ik heb daar zoveel over gelezen dat ik er vorige week ook alvast 1 besteld heb. Het lijkt me heerlijk om de kleine lekker dicht bij me te dragen straks, hopelijk vindt hij het ook leuk!

Vegas, fijn dat je toch een draaipoging kan laten doen! Ben erg benieuwd of het gaat lukken.

Hier nog steeds wachtende, nog geen baby!!! Ben nu 40 weken en 4 dagen overtijd.. ben afgelopen donderdag en vanmorgen wel gestript maar helaas, nog geen enkel resultaat ik heb nu ook een wat hogere bloeddruk waardoor ze mij extra in de gaten houden en ik wellicht volgende week wordt ingeleid.. mag in iedergeval niet meer in het kraamhotel bevallen.. ze hebben mij liever op de afdeling.

Pfff vind het echt zwaar hoor dat wachten! Ben er echt wel klaar mee als ik eerlijk ben. Vooral door die extra controles en toch door iedere dag de teleurstelling dat ze nog niet komt.. had vanacht weer voor weeeen maar helaas en na het strippen van vanmorgen ook 0.0 dus ik denk dat mijn lichaam gewoon te sterk is en die kleine het nog te goed heeft.

Budgy ik vond het prettig om je verhaal te lezen

Ik kom morgen even terug op de andere dames want deze app reageert echt raar op mijn telefoon fijne avond allemaal

Fijn dat jullie het interessant vinden

Wat spannend Melletje! Het kan iig niet meer heel lang duren! Heel veel succes alvast.

Vegas, als je telt vanaf het moment van het breken van de vliezen was het een hele lange bevalling Zal duimen dat de draaipoging lukt en dat je "gewoon" natuurlijk kan bevallen!

Goed dat je ervan geniet Pindakaas!

Melletje, wat spannend! Ik hoop dat je inmiddels je kleine meid in je armen hebt!

Zen, geldt ook voor jou. Gaat het goed met je en is de kleine man al geboren?

Vegas, draaipoging gelukt of is dat deze week?

Sjaan, bijna uitgerekend! Hoe is het?

Ik ben 35 weken vandaag en voel me goed. Lopen, fietsen, bewegen, alles gaat nog heel gemakkelijk. Ik ga deze week maar eens beginnen met alles wassen. Verder weinig nieuws. Ben vooral benieuwd naar jullie allemaal!

Wauw spannend hoor, Melletje! Lijkt me zo raar, zodra je over je uitgerekende datum heen bent!

Hier hebben we vanochtend de draaipoging gehad, maar het is niet gelukt. Ik vond het goed te doen, maar kon me ook goed ontspannen, omdat ik veel vertrouwen in de betreffende gynaecoloog had.
Hij heeft het 3x geprobeerd, maar het ging em echt niet worden. Vaginaal bevallen was geen optie gezien het geschatte gewicht. Het wordt echt een lang en groot kindje.

Nu hebben we dus een datum voor de keizersnede, zo raar! Ga em hier niet delen ivm eventuele meelezers, maar ruim voor kerst zijn wij iig weer thuis met baby!

Verder voel ik me lichamelijk echt prima, sport nog steeds, slaap wel oke en alleen dingen zoals van de bank afkomen of uit de auto komen, gaan wat moeizamer.

Hier nog niks hoor. Alles rustig, op af en toe harde buiken en voorweeen na... maar die heb ik al 2 weken.
Ik slaap ook vrij goed en voel me verder ook prima. Ben wel een luilak en voer niet veel meer uit.

LasVegas wat jammer van de draaipoging, maar wel prettig om een datum in zicht te hebben lijkt me.

Zen zal trouwens al wel bevallen zijn! Ben superbenieuwd!

Succes nog even Sjaan, nog max 2 weekjes!

Ah jammer dat het niet gelukt is Vegas. Maar toch ook leuk en spannend dat jullie nu een datum hebben om naar toe te leven!

Sjaan, succes met de laatste loodjes!

Had ik een heel verhaal getypt op mm mobiel, is ineens alles weg. Dus poging 2.

Zen en Melletje, hoe gaat het bij jullie? Inmiddels bevallen? Ik ben heel benieuwd.

Lasvegas, wat jammer dat de draaipoging niet is gelukt. Heb jij je een beetje kunnen neerleggen bij de geplande keizersnee?

Het is hier de laatste tijd erg rustig, iedereen aan het coconnen? Haha.
Hoe gaat het met de rest van de dames?

De dames die net als ik nog proberen zwanger worden, hoe zorgen jullie voor afleiding? Hoe langer het duurt, hoe lastiger het lijkt te worden..

En de zwangere dames, hoe kijken jullie naar de bevalling? Geeft het bijvoorbeeld spanning of kijk je er naar uit?

Hier gaat het met ups en downs. Ik word wekelijks gevraagd naar een kinderwens, mensen zijn echt enorm aan het vissen.. Afgelopen week hebben we gehoord dat we een beetje of nichtje krijgen. Echt heel leuk, maar we willen zelf ook zo graag. Dat maakte dat ik wel even moest slikken toen we weer met zn tweeën waren.

Verder heb ik wel hoop, we hebben mijn vruchtbare dagen goed benut. Ik heb soms een kramperig gevoel onder in mn buik in de buurt van mn blaas. Maar heb niet het idee dat het ook echt mijn blaas is. Afgelopen week had ik het zo warm, dat ik met het raam open heb gewerkt. Geen idee of dat een kwaaltje is, maar meestal heb ik het koud haha. Verder ben ik misselijk geweest toen ik honger had. Ik heb een paar dagen hoofdpijn gehad, die vergelijkbaar was met de hoofdpijn die ik had toen ik stopte met de pil (door hormonen). Daarnaast duizelig bij te snel opstaan. Maar wellicht zijn dit ook wel kwaaltjes van een wenszwangerschap en praat ik mijzelf de dingen aan..

Ik heb ook een onderzoek gehad bij een uroloog, die heeft met een camera in mn blaas gekeken. Gelukkig geen anatomische afwijkingen. Maar ik ben naar huis gestuurd met de opmerking dat het veel voor komt bij vrouwen tussen de 18 en 30 jaar. Als ik telkens last van mn blaas krijg na seks, moest ik van haar contact opnemen met mijn huisarts om een recept te krijgen voor een lage dosis antibiotica voor na de daad. Maar ik heb niet het idee dat ik er telkens last van heb na seks. Daarnaast gaat het eind begin oktober wonderbaarlijk goed, dus ik hoop dat het een fase is geweest waar ik door moet.

Lieve allemaal,

Op 23 november 2017 (thanksgiving) om 06:20 zijn wij de trotse ouders geworden van onze kleine meid: Kate Sterre Jolie ... het was echt een mega zware bevalling van 24 uur maar we maken het echt goed. Sinds (zaterdag) middag thuis en nu heerlijk genieten van de kraamtijd.

Bevallingsverhaal volgt

Melletje, gefeliciteeerd!!! Wat fijn dat ze er is (en wat en mooie datum!). Rustig aan hoor, neem je tijd! Prachtige namen uitgekozen, geniet van elkaar

Hai allemaal, een laat bericht maar even druk met andere dingen

Zondag 19 november zijn wij hele trotse ouders geworden van een prachtig ventje.

De inleiding is vrijdag de 17e toch begonnen met een ballonnetje, die er zaterdagmiddag uit kwam. Direct vliezen gebroken en weeën opwekkers gekregen. Het is daarna heel heftig geweest, ik wilde op een gegeven moment een ruggenprik maar er was iemand voor me en het duurde zo lang dat ik al 9 cm ontsluiting had en heb alles toen zonder gedaan. Veel aan de hypnobirthing ademhaling gehad. Maar ik vond het echt een hel. Wie nog moet, echt ga voor die ruggenprik. Ze zeiden wel dat inleiden zwaarder is maar toch. Iedereen vond me heel rustig en zen maar goed haha. Toch gek dat het emotionele nu al zakt. We hebben een fijne kraamweek gehad die net is afgesloten. De borstvoeding gaat heel goed en ons ventje is al over zijn geboorte gewicht! Hij was veel kleiner dan voorspelt dus we hebben nog maat 50 moeten halen wat nog ruim zit haha. Hij is echt zo mooi en lief. Er zijn ook onrustige momenten en ik ben super moe, ook veel bloed verloren dus herstel zal nog wel een tijd duren. Maar we genieten hoor!

En gefeliciteerd melletje!!

Gefeliciteeerd Zen!! Wat fijn dat je zoontje er ook al is! Klinkt inderdaad pittig, ja, maar fijn dat het goed met jullie gaat! Geniet ook van elkaar!

Gefeliciteerd Melletje en Zen!
Fijn dat jullie nu lekker kunnen genieten ook na zo'n zware bevalling allebei.


Oh ik ben wel een beetje jaloers nu hoor... 40.3 en nog geen teken van een aankomende bevalling hier

Gefeliciteerd Melletje & Zen! Gaat ineens hard hier met de baby's, lekker genieten! En ben benieuwd naar je bevallingsverhaal, Melletje!
@ Zen: dat klinkt heftig idd, ben soms best blij met m'n geplande keizersnede.

Ik ben ook jaloers al hoor, Sjaan, morgen 37 weken, dus das ook wel weer een echte mijlpaal.

@ Zoraa: ik heb het normaal ook altijd koud en in deze zwangerschap vanaf het begin af aan heet, dus ik duim voor je! Had ook vanaf de positieve test een snellere hartslag en meer buiten adem. Voor de positieve test had ik alleen steeds pijnlijker borsten.

@ Gryff: jullie 20-weken echo is bijna! Weten jullie het geslacht al of komen jullie het ook dan te weten?

Shit, heel verhaal getypt, klik ik het per ongeluk weg. Ik begin weer opnieuw.

Melletje en Zen, van harte gefeliciteerd met jullie kindjes. Geniet van elkaar! Ben erg benieuwd naar jullie volgende updates van hoe het gaat, ook van Budgy en Mita. Leuk om te lezen, want vind het nog maar moeilijk voor te stellen hoe het straks zal zijn, de zorg voor een baby. Toch wel spannend!

Zoraa ik hoop dat je gevoel qua kwaaltjes klopt. Zelf merkte ik voor mijn nod weinig, maar nu heb ik heel weinig last van de kou terwijl ik normaal echt een koukleum ben. Dus ik duim voor je! Vervelend trouwens dat veel mensen naar je kinderwens vragen. Ik ben er altijd heel open over geweest, ook toen we begonnen met proberen. Niet tegen jan en alleman natuurlijk, maar wel tegen de mensen die dichtbij staan en waarbij het goed voelde. Gelukkig vroegen zij er nooit zomaar naar, maar soms vond ik het wel fijn om het er over te hebben als het ter sprake kwam.

Over de bevalling, daar denk ik niet zoveel over na. Voel wel wat spanning als ik de verhalen hier lees of in mijn omgeving hoor, maar daar sta ik niet te lang bij stil. Ik heb me voor zover mogelijk voorbereid en laat het maar gewoon op me af komen.

Schreef ik hier laatst nog dat ik me zo goed voelde, ging ik een paar dagen later vol door mijn rug. Echt veel pijn gehad de eerste 2 dagen, ben zo stijf als een plank. Maar de yoga oefeningen van de cursus komen nu goed van pas, het gaat alweer een stukje beter.

Melletje en Zen, van harte gefeliciteerd!

Ik hou het even kort want ik heb mijn dag niet zo... Blijf veel last houden van de littekens en van de wervel waar omheen ze 11 x geprikt hebben voor die verdomde ruggenprik. Volgens de VK moet ik geduld hebben... Maar dat geduld is momenteel even op. Zullen de hormonen wel zijn denk ik... .