Thuis wonen

11-01-2018 00:28 349 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat is een 'normale' leeftijd om het huis uit te gaan?

Ik ben nu 24 jaar oud en woon nog bij mijn ouders. Dat ik enigst kind ben heeft hier misschien ook iets mee te maken. De band met mijn ouders is goed, er is voor mij simpelweg geen reden om het huis uit te gaan. Hier heb ik met niemand iets te maken, mijn ouders laten mij rustig mijn gang gaan ( binnen beperken, waar ik mee kan leven ).

Op dit moment volg ik een BBL opleiding waar ik over twee jaar mee klaar hoop te zijn. Dan wil ik wel eens gaan kijken naar een huisje.
Daarnaast heb ik ook een vriend, al bijna drie jaar. Alleen voel ik totaal geen behoefte om samen te gaan wonen met hem.

Wat denken jullie?
Solomio schreef:
11-01-2018 09:17
Ook tegenwoordig is een deel van de studiebeurs nog steeds een gift, als je tenminste binnen (ik dacht) 10 jaar je diploma haalt.
Iedereen roept wel dat het tegenwoordig alleen nog maar een lening is, maar dat is niet waar.
Oja? Bedoel je dan het gratis reizen of de aanvullende beurs?
Ik beken. Iemand die als eind 20-er of 30-er nog thuis woont vind ik onaantrekkelijk relatiemateriaal. Zou voor mij echt een no-go zijn. Tenzij er redenen zijn, zoals tijdelijk onderdak ivm verhuizing of terug vanuit buitenland etc. Echter dat ben ik he.

Als je studeert en om en nabij in dezelfde stad woont als je studeert zie ik geen dilemma om thuis te wonen. Echter op gegeven moment wil je volgens mij toch graag zelfstandig verkennen wat het leven je te bieden heeft? Lekker je eigen stekje, je eigen planning, je eigen leven zonder ouders om je heen 24/7.

Tip: ga op jezelf wonen voordat je gaat samenwonen. Ik startte ooit samenwonend en kan het niemand adviseren. Eerst lekker je eigen ding en dan pas samenwonen. Echter ook dat ben ik.
Alle reacties Link kopieren
plek schreef:
11-01-2018 09:20
Oja? Bedoel je dan het gratis reizen of de aanvullende beurs?
Hier kun je er meer informatie over vinden.

duo.nl/particulier/studiefinanciering/gift-of-terugbetalen.jsp
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Troeteltje schreef:
11-01-2018 09:24
Ik beken. Iemand die als eind 20-er of 30-er nog thuis woont vind ik onaantrekkelijk relatiemateriaal. Zou voor mij echt een no-go zijn. Tenzij er redenen zijn, zoals tijdelijk onderdak ivm verhuizing of terug vanuit buitenland etc. Echter dat ben ik he.

Als je studeert en om en nabij in dezelfde stad woont als je studeert zie ik geen dilemma om thuis te wonen. Echter op gegeven moment wil je volgens mij toch graag zelfstandig verkennen wat het leven je te bieden heeft? Lekker je eigen stekje, je eigen planning, je eigen leven zonder ouders om je heen 24/7.

Tip: ga op jezelf wonen voordat je gaat samenwonen. Ik startte ooit samenwonend en kan het niemand adviseren. Eerst lekker je eigen ding en dan pas samenwonen. Echter ook dat ben ik.
Dat is dus voor iedereen anders. Ik ben vanuit mijn ouderlijk huis gaan samen wonen. Voor mij zou het helemaal niks zijn geweest om eerst een tijd alleen te wonen en ik zou dat weggegooid geld gevonden hebben. Niet dat ik zo veel gespaard heb in die tijd maar heb wel lekker kunnen leven wat betreft flink uit gaan en vakanties.
Blondie456 schreef:
11-01-2018 09:01
Mijn zoon is net 25 geworden en woont ook thuis. Hij heeft vorig jaar wel een half jaar op zichzelf gewoond in Spanje omdat hij daar studeerde. Hij hoeft geen kostgeld te betalen en kan lekker sparen. Hij spaart om een huis met mooie tuin te kunnen kopen en niet te hoeven beginnen in een appartement of zo iets.
Wat is er zo mis om te beginnen met een appartement? DAT is dus wat ik niet snap. Is dat te min voor meneer?
Alle reacties Link kopieren
Wat ik denk is dat ik heel bij ben dat ik op mijn 18e op kamers ben gegaan en dat allemaal mee heb mogen maken voor ik op mijn 25ste ging samenwonen en rond mijn 28ste een eerste huisje kocht. Ik zou mijn dochters nooit aanraden tot halverwege hun twintiger jaren thuis te wonen en dan gelijk een eengezinswoning te kopen (met tuin, en die dan direct laten betegelen) om al dan niet samen te gaan wonen.
Solomio schreef:
11-01-2018 09:26
Hier kun je er meer informatie over vinden.

duo.nl/particulier/studiefinanciering/gift-of-terugbetalen.jsp
Ja dus.
Het is weer zo ver voor zo'n discussie? De week is al voorbij?
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
11-01-2018 09:32
Wat ik denk is dat ik heel bij ben dat ik op mijn 18e op kamers ben gegaan en dat allemaal mee heb mogen maken voor ik op mijn 25ste ging samenwonen en rond mijn 28ste een eerste huisje kocht. Ik zou mijn dochters nooit aanraden tot halverwege hun twintiger jaren thuis te wonen en dan gelijk een eengezinswoning te kopen (met tuin, en die dan direct laten betegelen) om al dan niet samen te gaan wonen.
Terwijl ik heel ongelukkig geworden ben doordat ik voor mezelf moest zorgen terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe was.

Dit soort zaken zijn zo persoonlijk, daar kun je nauwelijks advies over geven.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
11-01-2018 09:26
Hier kun je er meer informatie over vinden.

duo.nl/particulier/studiefinanciering/gift-of-terugbetalen.jsp
Die informatie ken ik. Maar ik zie echter ook allerlei voorwaarden. Het is me niet duidelijk òf en zo ja hoeveel je als gift krijgt. Heb jij enig idee hoeveel schuld je dan wel opbouwt in vier jaar?
SilverShadow schreef:
11-01-2018 09:32
Wat is er zo mis om te beginnen met een appartement? DAT is dus wat ik niet snap. Is dat te min voor meneer?
Ik zou zelf ook niet in een appartement willen wonen. Beter even door sparen en je geld gelijk goed besteden. Mijn zoon wil sowieso iets gaan kopen en niet huren.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt het over 2 jaar ga ik wel eens naar huizen kijken en mijn vader kijkt regelmatig op funda.

Sta je eigenlijk wel ingeschreven bij een een woningstichting?

Ik kan mij niet voorstellen dat als je straks net klaar bent met je opleiding je gelijk genoeg verdient om iets te kunnen kopen.

Aangezien je nou ook niet zo'n zin hebt in samenwonen en altijd thuis blijven women ook niets is lijkt het jij de hoogste tijd om je in te schrijven bij een woningstichting.
Blondie456 schreef:
11-01-2018 09:46
Ik zou zelf ook niet in een appartement willen wonen. Beter even door sparen en je geld gelijk goed besteden. Mijn zoon wil sowieso iets gaan kopen en niet huren.
Mijn appartement is groter dan menig woonhuis. 80m2
Andersom schreef:
11-01-2018 07:25
Dit soort reacties lees ik hier vaker. Komt het wel eens in jullie op dat je ook thuis kunt wonen zonder dat dat thuis 'Hotel Mama is?'

En dat het niet voor iedereen weggelegd is om op zijn 18e gelijk op kamers te gaan? Om financiële redenen of juist praktische?
Deze vraag werd niet op die manier gesteld. TO heeft geld niet genoemd. Als het sowieso geen optie is, hoeft ze het niet te vragen. Er werd om meningen gevraagd. Ik heb geen woord over hotel mama gezegd. Maar ik vind 24 oud. Er wonen er genoeg thuis die het zich wel kunnen veroorloven om zelfstandig te wonen. Ja, in een kleiner huis, of op kamers, dat wel.
Ik vind het vreemd dat je niet op eigen benen wil staan op jouw leeftijd. Maar als jij en je ouders het best vinden is dat jullie pakkie an.
8102 schreef:
11-01-2018 09:48
Mijn appartement is groter dan menig woonhuis. 80m2
Dan nog zou ik er niet willen wonen. Ik vind een tuin hebben heel belangrijk. Met mooi weer ben ik altijd buiten in mijn eigen tuin.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
11-01-2018 09:37
Terwijl ik heel ongelukkig geworden ben doordat ik voor mezelf moest zorgen terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe was.

Dit soort zaken zijn zo persoonlijk, daar kun je nauwelijks advies over geven.
Bij mijn eigen kinderen niet? Dank voor je ongerustheid, maar ik denk dat ik mijn eigen kinders wel ken. En ik zou ze niet uit huis zetten als ze daar niet aan toe zijn. Maar de tendens dat het doornormaal is om tot diep twintig bij mama en papa te blijven wonen zodat je met een bruidsschat gelijk naar je droomhuis kunt vertrekken vind ik onwenselijk voor mijn eigen kinderen, ik gun ze meer dan dat. Je hebt ook niet direct je droombaan (al denken veel jongeren wel dat ze direct na hun studie op een hoge positie binnen kunnen komen, bakken geld binnenhalen en zijn ze totaal van de leg als blijkt dat die rode loper niet klaarligt en ze niet zo speciaal zijn als ze denken.)
SilverShadow schreef:
11-01-2018 07:52
Als ik moeder was, zou ik er niet blij van worden dat mijn kind tot het 30e thuis woonde.
Inderdaad, dat is echt ongezond voor alle partijen.
Alle reacties Link kopieren
Blondie456 schreef:
11-01-2018 09:01
Mijn zoon is net 25 geworden en woont ook thuis. Hij heeft vorig jaar wel een half jaar op zichzelf gewoond in Spanje omdat hij daar studeerde. Hij hoeft geen kostgeld te betalen en kan lekker sparen. Hij spaart om een huis met mooie tuin te kunnen kopen en niet te hoeven beginnen in een appartement of zo iets.
Dat is toch de grootste onzin die er bestaat... hoeveel kun je dan per jaar sparen? 10.000e? Nounou daar kun je dan ineens een prachtig huis van kopen na een paar jaar.
Alle reacties Link kopieren
Sophiever schreef:
11-01-2018 09:53
Inderdaad, dat is echt ongezond voor alle partijen.
Dat ligt natuurlijk wel een beetje aan de situatie... als TO verwacht dat ouders rekening met haar houden met eten, huishouden, vakanties ed is wel het ongezond.

Maar als TO alles zelf doet dan is het minder erg. Hoewel erg een holle frase is als alle partijen de situatie gedogen.
Solomio schreef:
11-01-2018 09:37
Terwijl ik heel ongelukkig geworden ben doordat ik voor mezelf moest zorgen terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe was.

Dit soort zaken zijn zo persoonlijk, daar kun je nauwelijks advies over geven.
Dan ben je maar even ongelukkig. Dat hoort bij volwassen worden. Zo erg is dat toch niet? Je komt er wel weer doorheen.
ghostly41 schreef:
11-01-2018 09:56
Dat is toch de grootste onzin die er bestaat... hoeveel kun je dan per jaar sparen? 10.000e? Nounou daar kun je dan ineens een prachtig huis van kopen na een paar jaar.
Hij heeft al veel eigen geld omdat ik hem ivm erfenis een grote schenking heb gedaan.
ghostly41 schreef:
11-01-2018 09:58
Dat ligt natuurlijk wel een beetje aan de situatie... als TO verwacht dat ouders rekening met haar houden met eten, huishouden, vakanties ed is wel het ongezond.

Maar als TO alles zelf doet dan is het minder erg. Hoewel erg een holle frase is als alle partijen de situatie gedogen.
Natuurlijk ligt het aan de situatie, net relatie verbroken en moeilijk liggen in de woningmarkt bijvoorbeeld maar geen motivatie hebben om het huis uit te gaan is raar, dan is er echt iets mis met het kind.
Waarom moeten die kinderen meteen een huis kopen met tuin als ze vanuit ouderlijk huis vandaan komen? Waarom? Is het minderwaardig om in een sociale huurwoning te wonen? Of is het minderwaardig om in een appartement /flat te wonen? Nee meteen een zak geld mee huis kopen met tuin.

Zodat je niet weg hoeft te kwijnen in een flatje? Of ben je goed "" relatie"materiaal voor een vriendin/partner? Soort status?
Alle reacties Link kopieren
LizBakker schreef:
11-01-2018 09:58
Dan ben je maar even ongelukkig. Dat hoort bij volwassen worden. Zo erg is dat toch niet? Je komt er wel weer doorheen.
Vaak klopt dat, vaak ook niet. Ikzelf ben geen moment ongelukkig geweest, maar je hebt ook mensen die niet 'maar even' ongelukkig zijn en er hun studie niet door halen. Da's heel persoonlijk en kan weldegelijk een probleem zijn.

Net zoals je ook studenten hebt die wèl heel gelukkig zelfstandig wonen, maar de vrijheid niet aankunnen en daardoor falen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven