Als ouders niet op 1 lijn zitten

16-04-2018 09:30 142 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik sprak gisteren een vriendin die de zoveelste ruzie met haar partner had over de opvoeding van hun kinderen. (2 dochters: tweede helft basisschool).
Zij hebben geregeld onenigheid over hoe ze de kinderen opvoeden. Het zijn trouwens hele normale kinderen, geen etiketjes, geen zorgen.
Het verschil zit hem in hun achtergrond, hij is erg van der harde lijn. In haar ogen wat ouderwets. Hij kopieert zijn ouders, want hij heeft een goede jeugd gehad en is prima terecht gekomen. Maar zijn vader was van de harde hand. “als mijn vader ‘nee’ zei, was het nee”. Hij kan ook erg boos worden op de kinderen.
Mijn vriendin heeft daar moeite mee, gaan meer in gesprek met de kinderen.
Hij vindt haar laks, zij vindt hem ouderwets.
Ik zit meer op haar lijn, maar daarom open ik ook dit topic. Ze heeft er niet veel aan, als we samen haar man bashen. Ze wil er namelijk samen uitkomen. Maar kan dat überhaupt? Als je zo loodrecht tegenover elkaar staat op dit vlak?
Zij zit hier erg mee, ziet haar relatie verkruimelen door de continue ruzies. En ook dat de kinderen eronder lijden. Door de ruzies, maar ook door dat Wat zij goed vindt, door hem weer wordt teruggedraaid. Heel onzeker voor de kinderen.
Ze heeft geen spijt van de kinderen, wel van de keus voor hem als vader
Hoe kom je hier nou doorheen? Hoe kom je op één lijn, als je vanuit de basis er zo anders instaat?
Wie heeft dit meegemaakt en is er uitgekomen?
Ik denk dat ze een avondje uit eten moeten gaan, of het terras op, iig even een avond weg zonder kinderen en dan samen huisregels opstellen. Bij de ene regel voelt hij zich beter, bij de ander zij, misschien komen ze er wel achter dat er ook derde opties zijn of dat ze op sommige dingen best op een lijn liggen.

Zo kunnen ze één lijn trekken in de opvoeding, is er voor de kinderen geen verwarring en kunnen ze elkaar aanspreken op de afspraken.
Alle reacties Link kopieren
Misschien hadden ze dit moeten bespreken vóór dat ze aan kinderen begonnen?
Alle reacties Link kopieren
Pukkie12345 schreef:
16-04-2018 09:43
Misschien hadden ze dit moeten bespreken vóór dat ze aan kinderen begonnen?
joh....
en nu? kinderen terug frommelen?
Dat is nou juist waar zij tegen aanloopt
Alle reacties Link kopieren
HaPu schreef:
16-04-2018 09:36
Ik denk dat ze een avondje uit eten moeten gaan, of het terras op, iig even een avond weg zonder kinderen en dan samen huisregels opstellen. Bij de ene regel voelt hij zich beter, bij de ander zij, misschien komen ze er wel achter dat er ook derde opties zijn of dat ze op sommige dingen best op een lijn liggen.

Zo kunnen ze één lijn trekken in de opvoeding, is er voor de kinderen geen verwarring en kunnen ze elkaar aanspreken op de afspraken.
het zit dieper dan dat. Na elke ruzie bespreken ze wat er misging. Maar het probleem zit echt zo diep in wie zij beiden zijn.
De zorgen om hun huwelijk nemen echt toe. En dan moeten de kinderen nog gaan puberen. Mijn kinderen zijn een flink aantal jaren ouder en mijn ervaring is, dat op 1 lijn zitten juist bij pubers essentieel is.
Mijn man is ook wat strenger en ik ben wat losser. Geeft allemaal niets, zolang we maar achter elkaar staan en de andere ouder niet afvallen. (al helemaal niet waar de kinderen bij zijn!)

Het is van beide kanten wat geven en nemen. De man van je vriendin kan in overleg momenten uitkiezen waarop hij streng wordt en zij kan weer andere zaken kiezen waar ze consequenter in kan zijn.

Respecteren ze elkaars manier van opvoeden wel? Zolang dat zo is, dan zou er overlegd kunnen worden welke zaken echt belangrijk zijn en met welke dingen ze wat losser om kunnen gaan.

Of vindt de een zijn of haar manier van opvoeden de beste? Dan wordt het lastiger en zullen ze echt allebei water bij de wijn moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik volg even. Ik loop hier ook tegenaan. Al is het bij ons een light variant.
Ze komen er samen niet uit. Dus moeten ze er professionele hulp bij zoeken.
Gaat het niet fout omdat zij beiden de andere opvoedmethode bestempelen als 'fout' of 'minder goed'?

Een kind mag best weten dat er verschil zit tussen de ouders. Daar is toch niks mis mee? Het gaat pas fout als de ene ouder denkt dat hij/zij het beter weet dan de ander.
Alle reacties Link kopieren
Kunstenkitsch schreef:
16-04-2018 09:51

Respecteren ze elkaars manier van opvoeden wel? Zolang dat zo is, dan zou er overlegd kunnen worden welke zaken echt belangrijk zijn en met welke dingen ze wat losser om kunnen gaan.

Of vindt de een zijn of haar manier van opvoeden de beste? Dan wordt het lastiger en zullen ze echt allebei water bij de wijn moeten doen.
zij vinden beiden hun methode de beste en er is weinig respect voor de andere manier.
Ik ben op haar hand, maar daar schiet ze weinig mee op. Fijn hoor gelijk krijgen, maar het kost wel je huwelijk
watdachtjehiervan schreef:
16-04-2018 09:53
Ze komen er samen niet uit. Dus moeten ze er professionele hulp bij zoeken.
Dit. Die ruzies zijn funest voor de kinderen en ik ben het met je eens dat dit in de puberteit een nog veel groter probleem kan worden.
Wat ik me dan afvraag: wat was er eerder,de relatieproblemen of de opvoedproblemen? Mijn man en ik zitten ook niet altijd op 1 lijn qua opvoeding, maar ik merk wel: als onze relatie goed is, dan lukt het ons uiteindelijk wel om er samen uit te komen. Maar op momenten dat er ook nog irritaties op andere gebieden spelen,dan lukt dat lastiger en heb ik het idee dat mijn man niet meer openstaat voor mijn ideeën over de opvoeding.

Boos worden op kinderen lijkt me sowieso niet fair. Ze moeten nog veel leren over hoe alles hoort. Beseft die man dat wel? Heeft ie wel een idee wat je wel of niet kunt verwachten van kinderen van een bepaalde leeftijd?
Alle reacties Link kopieren
Wat voor dingen draait hij terug ? Wat voor zaken ondermijnt zij ?
Wel roken, geen drugs, al dan geen alcohol mogen, dat zijn nogal dingen.
Maar je kamer op ruimen voor je mag buiten spelen en moeder zegt " nou, vooruit, het is stralend weer, doe het vanavond maar " oid , daar laat je toch geen huwelijk op knallen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
lilalinda schreef:
16-04-2018 09:54
zij vinden beiden hun methode de beste en er is weinig respect voor de andere manier.
Ik ben op haar hand, maar daar schiet ze weinig mee op. Fijn hoor gelijk krijgen, maar het kost wel je huwelijk
Hebben ze aan professionele hulp gedacht?

Jammer dat ze beiden weinig respect hebben voor de andere manier. Lijnrecht tegenover elkaar staan lost niets op en uiteindelijk worden twee meisjes hiervan de dupe.

Ik zou je vriendin aansporen om hulp te zoeken. Voor de kinderen lijkt het me in ieder geval prettig als de ouders elkaar respecteren, ook al houden ze er andere ideeen op na.

Uit elkaar gaan lost ook niets op, want dan blijven ze tegen dezelfde dingen aanlopen. Lastig hoor.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
16-04-2018 09:53
Ze komen er samen niet uit. Dus moeten ze er professionele hulp bij zoeken.
dat wil hij niet, want in zijn optiek, is dat sowieso het begin van het einde.
"therapie werkt niet"
lilalinda schreef:
16-04-2018 10:02
dat wil hij niet, want in zijn optiek, is dat sowieso het begin van het einde.
"therapie werkt niet"
Klinkt lekker flexibel zeg.
Dat gaat wat worden in de puberteit.
Alle reacties Link kopieren
In dit geval zou ik er ook een professional bijhalen.. Vind het alleen lastig of dat een relatietherapeut of opvoedkundige moet zijn. Ik zou voor opvoedkundige gaan maar ergens zit het hem ook in het gebrek aan respect voor elkaar. Ingewikkeld!
ach.. ik doe ook maar wat..
lilalinda schreef:
16-04-2018 10:02
dat wil hij niet, want in zijn optiek, is dat sowieso het begin van het einde.
"therapie werkt niet"
Lastig. Met niets doen gaat het huwelijk ook klappen zoals het er nu naar uitziet. Waarom vindt hij dat therapie niet werkt? Omdat een therapeut wel eens andere inzichten kan geven? Hoe staat je vriendin tegenover therapie?
Krulliebollie, ik denk dat een relatietherapeut in deze kwestie een goed idee is. Vriendin kan daar ook in haar eentje naar toe als haar man het vertikt om mee te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Als zij hm te streng vindt en hij haar te sof en ze kunnen of willen elkaar niet in het midden vinden zou ik ze voor houden dat ze dan a. Biden niet zo goed op zijn gvoed en b. Dat die kinderen bij een scheiding totaal verschillende opvoedstijlen krijgen en wil je ze dat aan doen, als je die andere manier zo ontzettend slecht vindt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Nee is nee, daar is op zich niks mis mee, zolang je dat , als kinderen ouder worden en goede argumenten hebben, bij weet te stellen.
Waar is zij bang voor met zijn methode ? Vindt ze die lastig ( doen wat kinderen willen is lekker makkelijk ) , vindt ze het zielig, denkt ze dat ze de kinderen daar schade mee berokkent ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Hij wilt geen therapie lees ik, jammer dat kan echt enorm goed helpen in zo’n situatie. Als ze al eindeloze gesprekken hebben gehad zou ik niet weten wat nog meer kan helpen. Misschien boeken over opvoeding lezen?
Pukkie12345 schreef:
16-04-2018 09:43
Misschien hadden ze dit moeten bespreken vóór dat ze aan kinderen begonnen?
Altijd een makkelijke comment. Als het zo gemakkelijk was dan zou dit soort ellende nooit voorkomen. Je weet pas hoe je het doet als je daadwerkelijk kinderen krijgt.

Wij zijn bezig voor onze eerste en wij weten al dat ik waarschijnlijk de strengere van de twee ga zijn. Mijn man is wat losser; mag best een biertje als zijn/haar vrienden het ook mogen anders valt kind buiten de boot, etc. Ik daarentegen laat de opvoeding niet bepalen door andere ouders. Etc..

Wij hebben afgesproken dat we elkaar niet af zullen vallen waar de kinderen bij zijn en later met elkaar praten als we het niet eens zijn. We zijn ons ervan bewust dat we op sommige gebieden een middenweg moeten gaan zoeken.

Ik denk dat het dat is; een middenweg zoeken aan de hand van argumentatie en boerenverstand? Eventueel met hulp van een opvoeddeskundige/coach? Het probleem lijkt vooral te zitten in de communicatie als ik dat zo lees. Daar kan wel iets mee gedaan worden, als beide partijen willen.

Akelige situatie, dat zeker!
Tja, en nu? Ze willen allebei geen water bij de wijn doen en hij wil geen therapie. Dan maar uit elkaar en de situatie daarmee nog veel moeilijker maken?

Misschien is een gesprek met een pedagoog of kinderpsycholoog een idee, om beide opvoedmethoden te bespreken en daar eventueel tot een compromis te komen?
Hij kan ook erg boos worden op de kinderen.

Wat wil dat zeggen? Schreeuwen?

Er zijn wel genoeg onderzoeken die uitwijzen dat dat niet gezond is voor kinderen, en het later zeker problemen kan geven. Misschien kan ze hem die onderzoeken onder zijn neus houden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven