Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (4)

19-04-2018 19:38 3043 berichten
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
Alle reacties Link kopieren
Dina80 schreef:
22-04-2018 15:59
Het verloop van deze reeks is net The Big Bang Theory, waarin in het eerste seizoen niemand iemand kon krijgen, en in latere seizoenen opeens bijna iedereen (min of meer) succesvol ging daten en relaties kreeg. ;)
Haha ja lijkt erop. :proud:

Het was gezellig vanavond.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Nou ik blijf gewoon trouw hoor aan jullie. Ik heb een relatie met dit forum.. Daar kan geen chick tussenkomen lol.

Lijkt me hilarisch een keer een meet up van dit topic mee te maken...
Eslarealidad schreef:
23-04-2018 00:41
Haha ja lijkt erop. :proud:

Het was gezellig vanavond.

Ik durf het bijna niet te vragen, maar mijn nieuwsgierigheid overwint.....een klein verslagje? :love:
biobitch1984 schreef:
23-04-2018 03:08
Nou ik blijf gewoon trouw hoor aan jullie. Ik heb een relatie met dit forum.. Daar kan geen chick tussenkomen lol.

Lijkt me hilarisch een keer een meet up van dit topic mee te maken...
:-D

Ja, dat lijkt me ook tof. :cheers:
Het werkt wel aanstekelijk, jullie date-gedrag. Niet dat ik nu ook meteen de hort op ga, maar toen de zon zo mooi scheen kreeg ik toch een soort gedachteflits van "met een leuke vent aan de wijn op een zonnig terras." Nou drink ik overdag nooit wijn, maar het was een visioen. Uiteindelijk belandde ik op zowel de zaterdag als de zondag in de tuinen van twee lieve vrienden van me. Lekker in de zon, ook gezellig.
Ik moet er echt wat meer op uit, mijn leven is zo stressvol en sociaal wel heel erg saai. Het is werken en thuis en veel ruimte voor iets anders is er niet. Ik heb ook tijd nodig om een beetje bij te komen van het harde werken. Andere mensen storten zich meteen in het sociale leven, maar ik kan dat niet. Ik moet eerst tot mezelf komen.

"Hoe is het met de liefde?" vroeg de vriend bij wie ik zaterdag op bezoek was. "Niets" antwoordde ik.
"Hoe kan dat nou, je bent zo mooi" merkte hij op.
"Sja"
Ik vind mezelf gewoon niet mooi en interessant en dat heeft in het verleden gemaakt dat ik verkeerde keuzes maakte. Ik "koos" (onbewust) mannen met wie niet te leven viel vanuit het gevoel niet beter te kunnen krijgen. En dat klopte ook wel, want ook met de leuke, goede mannen beklijfden de relaties niet.

Als ik ga daten gebeuren er te vaak aparte dingen. Ik koos vaak mannen uit bij wie ik avontuur vermoedde. Heel bizar, want ik ben eigenlijk helemaal niet avontuurlijk. Mijn hele leven verlangde ik vooral naar een rustig huisje-boompje-beestje en zo leef ik nu dus al jaren. Zonder man dus.
Mijn leven draait om kinderen, familie, vrienden en werk. En de hond niet te vergeten! :-)
De hond haat vreemde mannen. Ze lijkt het te ruiken wanneer een man iets met me wil. En dan gaat ze als een idioot blaffen en grommen. :puppy:

Vandaag ga ik eerst de hond uitlaten, dan wil ik naar de sportschool (normaal werk ik elke ochtend, maar deze week is mijn programma wat rustiger), vervolgens ga ik boodschappen doen zodat de jongste een pizza in de oven kan schuiven, dan ga ik werken en na het werk ga ik eten met een collega. Daarna ga ik naar huis om met de jongste tv te kijken en dan kachel ik in mijn bedje.

Wat denken jullie....moet ik me toch een beetje open gaan stellen voor iets romantisch? Ik zie zoveel beren op de weg... :nooo:
Ja, je moet je open stellen. Ik ken je niet persoonlijk, maar hoe ik je lees heb je een heel mooi, zacht karakter. Je lijkt me heel lief en zorgzaam.
Dymphnatam schreef:
23-04-2018 08:45
Ja, je moet je open stellen. Ik ken je niet persoonlijk, maar hoe ik je lees heb je een heel mooi, zacht karakter. Je lijkt me heel lief en zorgzaam.

Hmmm, ik ga er eens over nadenken Dymph. Er is toch altijd wel de angst dat ik een "fout" type tref die me slecht behandelt, vernedert enz., maar daar ben ik zelf bij en dan ben ik snel weg. We zullen zien! :-)

Hoe is het met jouw liefde? :heart:
francieneke schreef:
23-04-2018 09:24
Hmmm, ik ga er eens over nadenken Dymph. Er is toch altijd wel de angst dat ik een "fout" type tref die me slecht behandelt, vernedert enz., maar daar ben ik zelf bij en dan ben ik snel weg. We zullen zien! :-)

Hoe is het met jouw liefde? :heart:

Heb je je hier wel eens in verdiept dmv boeken of zo?

Mijn liefde loopt als een trein. We hebben het intens goed met elkaar...
Alle reacties Link kopieren
francieneke schreef:
23-04-2018 07:36

Ik vind mezelf gewoon niet mooi en interessant en dat heeft in het verleden gemaakt dat ik verkeerde keuzes maakte. Ik "koos" (onbewust) mannen met wie niet te leven viel vanuit het gevoel niet beter te kunnen krijgen. En dat klopte ook wel, want ook met de leuke, goede mannen beklijfden de relaties niet.
Vergelijkbaar: ik ging online automatisch profielen van knappere vrouwen overslaan, hoe minder goed iemand er uitzag, hoe sneller ik er op klikte, een omgekeerde vleeskeuring, uiterlijk boeit mij ook gewoon niet. Toen dacht ik wel dat ik met een knappere vrouw sowieso geen kans maakte, zeker online niet, maar intussen weet ik ook wel beter. Ik probeer nu vooral in te schatten welk type vrouw het is, meer niet, maar ik zit wel nog met het idee dat ik vrij onzeker zou zijn in een relatie met een vrouw die uiterlijk (ver) boven mijn stand is.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken wel wat je schrijft hoor Francien. Dat tot jezelf moeten komen, dat heb ik ook. Ik kan maar beperkte sociale contacten aan en heb veel tijd alleen nodig. (Ben introvert wat dat betreft.)

Of je er meer op uit moet? Ik weet het niet. Als het goed voelt: ja, maar ga het jezelf ook niet opleggen.
Alle reacties Link kopieren
francieneke schreef:
23-04-2018 07:04
Ik durf het bijna niet te vragen, maar mijn nieuwsgierigheid overwint.....een klein verslagje? :love:
Het is zo dat ik een tijdje niet gedate had omdat ik die bewuste klik steeds niet had.
Daarom ben ik het nu wat anders gaan doen.
Omdat date en ik daar meer komen zijn we daar wat gaan drinken. Vrijblijvender.
We hebben ook met anderen erbij gesproken en niet zo gericht nu. In de wandelpaden. :lol: Ja, wel even natuurlijk maar we kenden elkaar al van daar, ook met andere gelachen erbij. Ik heb nog geen klik dus mijn taktiek heeft nog niet gewerkt.
Hij is ontzettend aardig.
Volgende keer weer zo proberen.

En jij, ik las jouw andere reactie.
Ga ook eens daten en laat het verleden achter je. En neem je assertieve wil mee. En niet zo onzeker, dat hoeft ZEKER niet.
Je trekt nu toch geen verkeerde mannen meer aan?
Je hebt er toch wel de leer uitgetrokken?
Ik weet nu wel wat ik niet wil.
Het was gewoon leuk en niet geforceerd. Een lieve man.
Het gaat toch ook om mij en wat goed voelt doe ik.
Leuk met een man weer eens. :-o (geintje).
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Dymphnatam schreef:
23-04-2018 09:33
Heb je je hier wel eens in verdiept dmv boeken of zo?

Mijn liefde loopt als een trein. We hebben het intens goed met elkaar...

Ja, ik heb er heel wat over gelezen! Tegenwoordig ben ik ook wat minder kwetsbaar daarin, ik ken de klappen van de zweep en het is iets geworden wat me heel erg tegenstaat. Toch heb ik in....ik meen 2014?....een date gehad met een man die me al heel snel schoffeerde. Al op de eerste date droeg hij me op een soa-test te doen. Dat vond ik stuitend, maar omdat ik de man aantrekkelijk vond vervormde ik het tot iets als "een wat onhandige opmerking". Hij en ik hebben nog een aantal dates gehad, maar hij bleek ook rare buien te hebben. Om niks begon hij tegen me te schreeuwen, me uit te maken voor van alles en nog wat. En zo waren er nog wat dingetjes. Ja, toen had ik het snel bekeken.
Dat was toch vrij recent nog.
Het verschil met "vroeger" was dat ik mezelf geen moment de schuld heb gegeven van zijn bizarre gedrag, ik was gewoon aardig en ik stond ervoor open hem beter te leren kennen. Daar kon het niet aan gelegen hebben.
Ook heeft het me geen verdriet gedaan.

Wat prachtig dat jij nu zo'n heerlijke relatie hebt!! Ik ben nog steeds verbaasd over de verandering die zich zo plotseling aandiende. Het geeft me ook een soort hoop, in ieder geval het gevoel dat het leven ook leuke verrassingen in petto kan hebben. Ook wanneer je somber en eenzaam bent.
Josken schreef:
23-04-2018 10:35
Vergelijkbaar: ik ging online automatisch profielen van knappere vrouwen overslaan, hoe minder goed iemand er uitzag, hoe sneller ik er op klikte, een omgekeerde vleeskeuring, uiterlijk boeit mij ook gewoon niet. Toen dacht ik wel dat ik met een knappere vrouw sowieso geen kans maakte, zeker online niet, maar intussen weet ik ook wel beter. Ik probeer nu vooral in te schatten welk type vrouw het is, meer niet, maar ik zit wel nog met het idee dat ik vrij onzeker zou zijn in een relatie met een vrouw die uiterlijk (ver) boven mijn stand is.

Dat is inderdaad wel een goede vergelijking Josken! Deed je het ook onbewust, was het iets waarvan je achteraf duidelijk zag hoe dat bij jou werkte? Ik wilde namelijk helemaal geen man die me slecht behandelde, maar achteraf realiseerde ik me wel dat ik de tekenen dat iemand weleens slecht voor me zou kunnen worden wel registreerde. Ik deed er alleen niets mee. Ik registreerde het vluchtig en duwde het weg...

Je kunt inderdaad veel beter proberen uit te vinden hoe iemand is. Uiterlijk zegt echt niet zoveel. Ik krijg nog altijd "mannen" in mijn mailbox van de site Match4me (ik ben mijn wachtwoord kwijt en ik laat het maar zo) en dan kan ik een deel van de profielen lezen. Daar zitten opscheppers bij hoor. Ook de eisen die er aan vrouwen worden gesteld zijn soms bizar. Wat denkt zo'n kerel wel niet, dat hij zo begeerlijk is dat hij zulke eisen mag stellen? Sommige vrouwen zullen zich vast ook zo profileren.
De wat bescheidener types lijken me veel aardiger.
Ooit stond ik ook op datingsites. Ik schreef dan: Ik ben gewoon een mens, met goede en slechte eigenschappen. Niks bijzonders.

Daar kwamen niet veel reacties op! :-D
mick87 schreef:
23-04-2018 10:50
Ik herken wel wat je schrijft hoor Francien. Dat tot jezelf moeten komen, dat heb ik ook. Ik kan maar beperkte sociale contacten aan en heb veel tijd alleen nodig. (Ben introvert wat dat betreft.)

Of je er meer op uit moet? Ik weet het niet. Als het goed voelt: ja, maar ga het jezelf ook niet opleggen.

Ja, ik wil mezelf het ook niet opleggen Mick! Ik heb echter wel het gevoel dat ik veel mis, dat mijn leven leuker zou kunnen zijn wanneer ik me wat meer op het sociale zou storten. Nou heb ik een leuk beroep hoor (docente), ik ben de hele dag met mensen in de weer, dus ik communiceer wat af op zo'n werkdag. Het valt me wel op dat ik dan amper nog de behoefte heb erop uit te gaan. Mijn hoofd suist van alle indrukken die ik heb moeten verwerken, van het continu in interactie zijn. Het is leuk en boeiend, maar ook vermoeiend.
Net als jij heb ik een duidelijke limiet in sociaal kunnen zijn. Op een gegeven moment gaat mijn hoofd als het ware op slot. Ik kom in een soort watterig nirwana terecht en dan kan ik even niet meer normaal communiceren. Zoiets als een volle maag: er kan geen hap meer bij, het moet eerst zakken.

Ik benijd mensen die dat niet hebben.
Eslarealidad schreef:
23-04-2018 11:34
Het is zo dat ik een tijdje niet gedate had omdat ik die bewuste klik steeds niet had.
Daarom ben ik het nu wat anders gaan doen.
Omdat date en ik daar meer komen zijn we daar wat gaan drinken. Vrijblijvender.
We hebben ook met anderen erbij gesproken en niet zo gericht nu. In de wandelpaden. :lol: Ja, wel even natuurlijk maar we kenden elkaar al van daar, ook met andere gelachen erbij. Ik heb nog geen klik dus mijn taktiek heeft nog niet gewerkt.
Hij is ontzettend aardig.
Volgende keer weer zo proberen.

En jij, ik las jouw andere reactie.
Ga ook eens daten en laat het verleden achter je. En neem je assertieve wil mee. En niet zo onzeker, dat hoeft ZEKER niet.
Je trekt nu toch geen verkeerde mannen meer aan?
Je hebt er toch wel de leer uitgetrokken?
Ik weet nu wel wat ik niet wil.
Het was gewoon leuk en niet geforceerd. Een lieve man.
Het gaat toch ook om mij en wat goed voelt doe ik.
Leuk met een man weer eens. :-o (geintje).

Ah, dus jullie hebben gewoon een heel vrijblijvende afspraak gemaakt, niet zozeer gefocust op elkaar, maar juist tussen de mensen. Ik vind dat wel heel slim, zo leer je iemand veel meer ongedwongen kennen en je kunt iemand ook van een wat grotere afstand bekijken.
Je voelt dus nog geen vlinders, maar je wilt nog wel vaker iets met je date gaan doen omdat je je wel plezierig bij elkaar voelt?
spell68 schreef:
10-04-2018 13:58
@ Safrat


Hmm, die boekwerken worden steeds langer zo.
Ik doe mijn best om minder woorden te gebruiken. Dit is de samenvatting van de ingekorte versie.

Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat je bedoelt met emotionele investering. Als jij het hebt over investeren in het spel denk ik aan de combinatie van geest en lichaam. Wiskundig inzicht en goede motoriek. Dat zijn vaardigheden die je deels aan kunt leren. Het aanleren is een investering. Over welke emoties heb je het dan? En hoe investeer je die? Ik zie het verband niet tussen de ander leren kennen en emotionele investeringen. Het denken over kost geen energie. Het betrekken van de ander in het onderzoek wel en dat moet omdat bij zoiets contact maken uiteindelijk wel gewenst is. Hechten komt pas veel later.

Tussen de regels door te lezen is een interpretatie. Je hebt geen zekerheid. Als je jouw interpretatie aanneemt voor waar kan je gemakkelijk de mist ingaan. Geen verwijt, maar je hebt in mijn geval wel wat aannames gedaan, die niet juist zijn. Ik speel bijvoorbeeld niet om te winnen. Ik denk dat navragen jou ook energie kost omdat je dan contact moet maken. Wij zijn toch personen die bij het nadenken niet gewend zijn anderen te betrekken. Ik doe zelf ook aardig wat aannames, maar meestal maakt het mij niet uit of wat ik zie klopt. Het gaat pas wat uitmaken als het echt belangrijk is en dan vraag ik na. Dat doe jij ook?

De relatie met mijn ouders is complex. Ik ben het favoriete kind. Nog steeds. Ik kreeg te veel liefde en mijn broer te weinig. Ik weet niet of ik die liefde vroeger als verstikkend heb ervaren. De opvoeding was zowel grenzeloos als heel begrensd. Ik denk dat dat verschil in liefde ons deels heeft gemaakt tot hoe wij nu zijn. Mijn broer is onzeker in contacten. Hij denkt dat niemand hem aardig vindt. Verzamelt zoveel mogelijk mensen om zich heen. Zijn zelfbeeld schommelt en zijn eigenwaarde is laag. Ik heb dat alles niet. Eerder het tegenovergestelde. Dus deels is het jeugd. Een ander deel heeft te maken met mijn eerste relatie. Ik zie daar een patroon in. Dezelfde isolatietechniek. Emotionele chantage wellicht.

Ik ben ook afwijzend en vermijdend qua hechtingstijl. Ik herken me wel in de beschrijving, maar als ik kijk naar de oorzaken lijkt dat weer niet te kloppen. Misschien omdat ik niet altijd afwijzend of vermijdend ben. Hechten lijkt een keuze te zijn. Net als vertrouwen. Alsof ik het knopje aan en uit kan zetten. Afweren zit niet mijn natuurlijke staat. Ik voel mezelf soms als Gandalf met zijn “you cannot pass”. Dat kost mij energie. Contact maken kost mij ook energie. Het is wikken en wegen.

Ik geloof in vrijheid van keuze. Voor alles. In dwang geloof ik niet. Als jij een afwijzend-vermijdende hechtingsstijl hebt, omdat jouw ouders emotioneel niet beschikbaar waren dan ben je toch min of meer gedwongen de persoon te worden die je nu bent? Zou het dan niet goed zijn om te onderzoeken of je meer gevoel hebt dan je nu denkt te hebben? Ik heb bijvoorbeeld een probleem met boosheid. Bij mijzelf en bij anderen. Ik mag van mijzelf wel boos zijn, maar ik moet eerst nadenken of mijn boosheid redelijk is. Daar zit een vertraging in en helaas kan je niet met terugwerkende kracht je stem verheffen. Het uiten gaat dus niet altijd goed. Misschien heb jij dat wel met een andere emotie?

Je had trouwens met mij die discussie over manipuleren. :P Voor mij hebben die woorden niet echt een negatieve betekenis. Het kan wel, maar in deze context niet. Ik weet niet of ik de ander tekort doe met het afsluiten. Misschien doe ik mezelf tekort, maar ook dat is een kwestie van wikken en wegen.

Wij zijn beide wel een beetje provocateurs hé. Van binnen lach ik vaak. Bij mij is het overigens ook voor een groot deel onvermogen. Onkunde eigenlijk. Ik ben te langzaam om snel te zijn. Te star en te bedachtzaam. Daarnaast is het een maniertje om met dingen weg te komen.

Het stalken is een running gag van mijn vrienden. Slechts ten dele serieus te nemen. De 2 echte stalkers waren niet onzeker. Bedoel je dat zij narcistisch zijn of dat ik het ben? Ik heb zelf niet het idee dat narcisme een rol speelde. Er zijn veel verschillen en maar weinig overeenkomsten. De constante ben ik natuurlijk zelf. De ex-scharrel/vriend van 4 jaar geleden durfde niet meer door mijn straat te rijden omdat hij bang was dat hij me zou stalken of dat ik dat zou denken. Maar hij zei ook dat hij bijna elke dag boodschappen deed in onze gezamenlijke supermarkt in de hoop mij tegen te komen. Dat raakte mij wel. Ik begrijp mijn exen ook wel. Wat jij schreef over Bob Marley: "The biggest coward of a man is to awaken the love of a woman without the intention of loving her", klopt natuurlijk, dat weet ik wel, maar ondertussen verstrijken de jaren en zit ik al die tijd seksloos thuis. Beter jezelf vastbinden dan dat een ander dat doet.

Mijn tweederelatie-ex kreeg die diagnoses later en ik hoorde dat via via. Ik wist toen nog niet wat het inhield. In het eerste jaar was er niets aan de hand. Alles was fijn. Geen terughoudendheid. Het keerpunt kwam nadat iemand een hele kwetsende opmerking maakte. Het leek alsof alle zelfverzekerdheid - en wellicht arrogantie - oploste. Hij werd tobberig, liep weg, wilde latten, kocht een huis, wilde terug samenwonen. Er was elke keer wat. Ik hield vooral van hem hoe hij was, maar ook omdat ik elke keer kon kiezen of ik hem terug zou halen of niet. In het begin was er helemaal geen sprake van energiekosten. Dat kwam pas later en het besef daarvan kwam nog veel later.

Was het verhaal met de Thaise masseuse dan een kwestie van uit het oog uit het hart of was je al eerder tot de ontdekking gekomen dat daar geen gevoel bij kwam kijken? Van een man had ik dat evenmin geaccepteerd. In andere situaties heb ik natuurlijk geen enkel probleem met een massage van een man. Van een vrouw weet ik dat niet.

Het verschil in leeftijd tussen jou en het sportmeisje is wel groot, maar ook niet onoverkomelijk toch? Het hebben van een klik is voor jou zeldzaam genoeg om dit als bijzonder te ervaren, lijkt mij. Zo bijzonder wellicht dat je er iets mee móét doen. Mannen kijken sowieso anders naar leeftijd. Ooit had ik een relatie-tje met een man die 15 jaar ouder was. Mijn vrienden vonden dat veel te oud, maar zij kijken zelf alleen naar 15 jaar jonger en daaronder. Daar zit iets ongerijmds in. Gelukkig voor jou ben jij een man en dan mag het... Ik voorzie ook nog wel andere dingen waar je eventueel tegenaan zal lopen. Werk en privé bijvoorbeeld.

Ze stelt vragen? Ik zou dat ook opvatten als belangstellend, maar belangstelling hoeft niet amoureus te zijn. Vaker niet dan wel. Het niet stellen van vragen is overigens niet altijd een teken van desinteresse. Negeren ook niet, maar misschien is dat te atypisch. Waar gaan de gesprekken over? Zijn er andere signalen?

Ik zou denken dat jij jezelf qua uiterlijk en gedrag heel serieus neemt of hang je elke dag in de sportschool rond om te social talken? Maar goed, ik lanterfant graag en ben een enorme prutser, niet te verwarren met verprutsen. Zoiets bedoelde je.

Misschien hou ik wel van taboes doorbreken. Misschien denk ik vaak aan seks. Misschien snijdt iemand dat onderwerp aan en praat ik verder in plaats van het af te kappen. Seks is niet hét melkvee-gesprek, maar slechts één van de. Het is vast ook minder expliciet dan jij denkt. Met sommige mensen doe ik dat wel, maar dat zijn geen onbekenden. Met vreemden praat ik vaker over relaties – wat voor mij vrijwel hetzelfde is, maar dat weet de ander natuurlijk niet. Allemaal heel netjes en ingetogen.

Voor mij is seks niet gekoppeld aan liefde. Ik kan zonder, want ik heb het gedaan. Kwalitatief is er wel verschil. Met is beter.

Niettegenstaande het bovenstaande heb ik geen promiscue seksleven. Helaas, gelukkig. Ik ben er nog niet uit. :)
anoniem_234989 wijzigde dit bericht op 23-04-2018 18:52
0.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Teleurstelling. Date morgen gaat niet door. Hij appte dat hij niet kan, omdat hij was vergeten dat hij naar een bijeenkomst moet uit zijn bedrijfstak. Hij is ondernemer en het was echt belangrijk voor hem om te gaan. Hij stuurde screenshot van de herinnering van de uitnodiging mee. Hij zette er bij: "zo weet je dat ik dit niet verzin. " Hij zei het heel jammer te vinden en wil graag een andere keer afspreken.

Wat denken jullie daarvan? Ik neem aan dat het echt waar is.

teleurgesteld ben ik wel.
Hij vertrouwt er niet op dat jij hem vertrouwt.
Is dat terecht?

Maar verder gewoon afwachten. Die afspraak komt wel.
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
23-04-2018 09:33
Heb je je hier wel eens in verdiept dmv boeken of zo?

Mijn liefde loopt als een trein. We hebben het intens goed met elkaar...
Wat leuk zeg! :heart: :heart:
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
francieneke schreef:
23-04-2018 13:32
Ah, dus jullie hebben gewoon een heel vrijblijvende afspraak gemaakt, niet zozeer gefocust op elkaar, maar juist tussen de mensen. Ik vind dat wel heel slim, zo leer je iemand veel meer ongedwongen kennen en je kunt iemand ook van een wat grotere afstand bekijken.
Je voelt dus nog geen vlinders, maar je wilt nog wel vaker iets met je date gaan doen omdat je je wel plezierig bij elkaar voelt?
Ik wil het wel een kans geven.
Hij is een sympathieke man en ik voel me met en zonder hem nog plezierig. :lol:
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Eslarealidad schreef:
23-04-2018 19:10
Ik wil het wel een kans geven.
Hij is een sympathieke man en ik voel me met en zonder hem nog plezierig. :lol:


O kijk!! Dat is toch heel mooi? Of het wat kan worden zie je later dan wel en anders houd je er misschien een leuke vriendschap aan over. Maar ik lees in jouw berichten wel dt je nog steeds plezier hebt van de date. Zijn dat toch geen voorzichtige vlindertjes?
mick87 schreef:
23-04-2018 17:57
Teleurstelling. Date morgen gaat niet door. Hij appte dat hij niet kan, omdat hij was vergeten dat hij naar een bijeenkomst moet uit zijn bedrijfstak. Hij is ondernemer en het was echt belangrijk voor hem om te gaan. Hij stuurde screenshot van de herinnering van de uitnodiging mee. Hij zette er bij: "zo weet je dat ik dit niet verzin. " Hij zei het heel jammer te vinden en wil graag een andere keer afspreken.

Wat denken jullie daarvan? Ik neem aan dat het echt waar is.

teleurgesteld ben ik wel.

Ik denk wel dat hij het goed meent, anders had hij jou geen "bewijs" gestuurd. Dat geeft voor mij toch aan dat hij de afspraak heel serieus nam, maar dat hij onmogelijk onder die bijeenkomst uit kon.
Helemaal zeker hiervan kun je natuurlijk niet zijn, maar dit is wat ik eruit opmaak.
Net wat Safrat ook zegt: Nog even geduld, de afspraak komt er wel.

Maar ik kan me ook voorstellen dat je teleurgesteld bent. Je leefde er toch naartoe.
Alle reacties Link kopieren
francieneke schreef:
23-04-2018 13:10
Ja, ik heb er heel wat over gelezen! Tegenwoordig ben ik ook wat minder kwetsbaar daarin, ik ken de klappen van de zweep en het is iets geworden wat me heel erg tegenstaat. Toch heb ik in....ik meen 2014?....een date gehad met een man die me al heel snel schoffeerde. Al op de eerste date droeg hij me op een soa-test te doen. Dat vond ik stuitend, maar omdat ik de man aantrekkelijk vond vervormde ik het tot iets als "een wat onhandige opmerking". Hij en ik hebben nog een aantal dates gehad, maar hij bleek ook rare buien te hebben. Om niks begon hij tegen me te schreeuwen, me uit te maken voor van alles en nog wat. En zo waren er nog wat dingetjes. Ja, toen had ik het snel bekeken.
Dat was toch vrij recent nog.
Het verschil met "vroeger" was dat ik mezelf geen moment de schuld heb gegeven van zijn bizarre gedrag, ik was gewoon aardig en ik stond ervoor open hem beter te leren kennen. Daar kon het niet aan gelegen hebben.
Ook heeft het me geen verdriet gedaan.

Wat prachtig dat jij nu zo'n heerlijke relatie hebt!! Ik ben nog steeds verbaasd over de verandering die zich zo plotseling aandiende. Het geeft me ook een soort hoop, in ieder geval het gevoel dat het leven ook leuke verrassingen in petto kan hebben. Ook wanneer je somber en eenzaam bent.
Wat een griezel met zijn geschreeuw.
Zou voor mij gelijk de laatste keer zijn geweest en ik zou hem succes met zijn therapie wensen.
Ik ben juist niet bang dat ik de verkeerde tref.
Ik heb lieve dates gehad.
1 jaloerse die het liefst in een boom zou klimmen om me te bespieden.
Hij zei dat hij in een boom zat.
Ik voelde me gelijk opgelaten.
Hij was best grappig maar te bezitterig. :sick: :D
Nette mannen ook.
Te kort om ze echt te leren kennen. Geen klik.
Ze zijn er wel hoor.
Ik heb wel voelsprieten.
Ik praat nu over jaren.
In het begin meer gedate dan nu.
Nu meer comfort-zone.
Wil ik ook niet meer zo. :)
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
francieneke schreef:
23-04-2018 19:16
O kijk!! Dat is toch heel mooi? Of het wat kan worden zie je later dan wel en anders houd je er misschien een leuke vriendschap aan over. Maar ik lees in jouw berichten wel dt je nog steeds plezier hebt van de date. Zijn dat toch geen voorzichtige vlindertjes?
Ik weet het niet.
Ik kan ook gezellig met mijn buurman (buiten) praten. Net zoiets voelt dat nu.
De volgende keer denk ik dat ik meer weet.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Eslarealidad schreef:
23-04-2018 19:28
Ik weet het niet.
Ik kan ook gezellig met mijn buurman (buiten) praten. Net zoiets voelt dat nu.
De volgende keer denk ik dat ik meer weet.

Houd ons op de hoogte he? Ach, een vriendschap is ook leuk toch? Al moet het dan niet zo zijn dat hij meer wil....dat loopt niet goed af. Ik ben (voor mij) mooie vriendschappen kwijtgeraakt omdat de man meer wilde. En dan was ik heel verdrietig omdat we het als vrienden zo gezellig hadden gehad.
Je moet wel allebei op een lijn zitten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven