Relaties
alle pijlers
Verhuizing over afstand richting partner met eigen zaken
woensdag 10 oktober 2018 23:56
Na twee jaar samen op twee locaties die 130 km van elkaar af lagen gewoond te hebben, zijn mijn vriend en ik nu permanent in “zijn” woning ingetrokken. Samen mooi de hypotheek afbetaald en ook zodra wij de stap naar ouderschap wilden zetten hier meteen zwanger geworden. Het droomplaatje voor een stel van 29 jaar, zou een buitenstaander opmerken.
We wonen nu buitenaf. Heerlijk deze rust. En na het opzeggen van mijn tweede baan in een managementpositie in de internationale mode- en reclamewereld was ik er zeker van hier ook snel een mooie functie te vinden op basis van minder uren. Dat ging mooi niet door. Hier in het oosten blijkt de bedrijfscultuur toch anders te zijn dan in mijn oude vertrouwde stadje en het buitenland. Ik ben al tweemaal aangenomen voor een mooie baan maar voelde mij snel een indringer in beide bedrijven. Geen creatieve vrijheid en veel wrok van oudere collega’s die echt niet zaten te wachten op een miep van 29 die even kwam vertellen hoe een vastgeroeste workflow te optimaliseren.
Ik kom niet verder, en werk is mijn geluk. Mijn partner heeft 9 grote zaken in de regio, waarvan ik bij de opbouw van drie van deze vestigingen achter hem stond en meewerkte aan realisatie van een beter concept. Door de negatieve spiraal waarin ik zit, de 30 weken zwangerschap en toch wel het missen van familie en vrienden merk ik dat hij deze bedroefdheid niet leuk vind en minder deelt. Ik zou dolgraag, al is het 1 dag in de week, voor hem aan de slag gaan uit zicht van werknemers. Alleen heeft hij aangegeven nooit samen in zijn zaak te kunnen werken omdat dit onze relatie zou kunnen verpesten.
Ik ben mijn geluk aan het verliezen, en ben vaker in tranen als wij beiden thuiszijn. Nog ga ik 3 dagen per week savonds mee om de rondes door de zaken te doen, en ben ik smiddag’s aanwezig voor een kop koffie en een praatje. Ik sta 100% achter mijn vriend en zijn werkmethode, drive, hobbies en ideetjes. Kan het zijn dat hij wél ziet dat ik ongelukkiger wordt door het niet werken, maar dat hij denkt dat dit verergerd zodra hij mij iets te doen geeft? Het blijft een onbespreekbaar punt, het samenwerken.
Geld is geen issue, maar het is niet mijn geluk.
We wonen nu buitenaf. Heerlijk deze rust. En na het opzeggen van mijn tweede baan in een managementpositie in de internationale mode- en reclamewereld was ik er zeker van hier ook snel een mooie functie te vinden op basis van minder uren. Dat ging mooi niet door. Hier in het oosten blijkt de bedrijfscultuur toch anders te zijn dan in mijn oude vertrouwde stadje en het buitenland. Ik ben al tweemaal aangenomen voor een mooie baan maar voelde mij snel een indringer in beide bedrijven. Geen creatieve vrijheid en veel wrok van oudere collega’s die echt niet zaten te wachten op een miep van 29 die even kwam vertellen hoe een vastgeroeste workflow te optimaliseren.
Ik kom niet verder, en werk is mijn geluk. Mijn partner heeft 9 grote zaken in de regio, waarvan ik bij de opbouw van drie van deze vestigingen achter hem stond en meewerkte aan realisatie van een beter concept. Door de negatieve spiraal waarin ik zit, de 30 weken zwangerschap en toch wel het missen van familie en vrienden merk ik dat hij deze bedroefdheid niet leuk vind en minder deelt. Ik zou dolgraag, al is het 1 dag in de week, voor hem aan de slag gaan uit zicht van werknemers. Alleen heeft hij aangegeven nooit samen in zijn zaak te kunnen werken omdat dit onze relatie zou kunnen verpesten.
Ik ben mijn geluk aan het verliezen, en ben vaker in tranen als wij beiden thuiszijn. Nog ga ik 3 dagen per week savonds mee om de rondes door de zaken te doen, en ben ik smiddag’s aanwezig voor een kop koffie en een praatje. Ik sta 100% achter mijn vriend en zijn werkmethode, drive, hobbies en ideetjes. Kan het zijn dat hij wél ziet dat ik ongelukkiger wordt door het niet werken, maar dat hij denkt dat dit verergerd zodra hij mij iets te doen geeft? Het blijft een onbespreekbaar punt, het samenwerken.
Geld is geen issue, maar het is niet mijn geluk.
donderdag 11 oktober 2018 07:14
Oei, wat veel lifechanging events in 1 keer! Geen wonder dat dat z'n weerslag heeft op jou.
Ik snap je vriend wel, ik wil mijn partner ook niet in mijn zaak laten werken.
Je klinkt heel negatief over die twee bedrijven waar je werkte. Als nieuwkomer binnenstappen en direct roepen dat alles anders moet is nergens een goed idee, niet alleen hier in het oosten.
Kun je geen werk zoeken in Arnhem, Amersfoort, Utrecht, op een uur reisafstand? Als je denkt dat het wel aan de regio ligt. Kijk wel eerst eens kritisch naar je eigen houding in een nieuwe baan.
Ik snap je vriend wel, ik wil mijn partner ook niet in mijn zaak laten werken.
Je klinkt heel negatief over die twee bedrijven waar je werkte. Als nieuwkomer binnenstappen en direct roepen dat alles anders moet is nergens een goed idee, niet alleen hier in het oosten.
Kun je geen werk zoeken in Arnhem, Amersfoort, Utrecht, op een uur reisafstand? Als je denkt dat het wel aan de regio ligt. Kijk wel eerst eens kritisch naar je eigen houding in een nieuwe baan.
donderdag 11 oktober 2018 07:23
Heftig allemaal. Maar ik sluit me volledig aan bij Marana: samen met je partner in een zaak is risicovol. En je klinkt inderdaad nogal negatief, om niet te zeggen arrogant, en niet alleen over die twee bedrijven.
Het oosten kennende, valt dat niet zo lekker
Het oosten kennende, valt dat niet zo lekker
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 11 oktober 2018 07:27
Allereerst: 
Je bent niet happy. Maar dat heeft allerlei oorzaken: je bent verhuisd naar andere regio, bent hoogzwanger, je mist vrienden en familie en je hebt twee werkplekken gehad die gewoon niet bij je pasten.
Jouw oplossing: werken voor bedrijf van je vriend. Hij wil dit niet. Heeft hij vast goede redenen voor. En ookal heeft hij ze niet: dan nog moet je dat accepteren.
Jouw verdriet bij hem neerleggen, door hem verantwoordelijk te maken voor werk voor jou, dat maakt problemen groter ipv kleiner.
Mensen met jouw capaciteiten vinden echt wel een plek, ook in een boerengat. Focus je op de zwangerschap, je eigen ontwikkeling en je netwerk en over een jaar ben je een heel stap verder op ‘eigen kracht’.
Je bent niet happy. Maar dat heeft allerlei oorzaken: je bent verhuisd naar andere regio, bent hoogzwanger, je mist vrienden en familie en je hebt twee werkplekken gehad die gewoon niet bij je pasten.
Jouw oplossing: werken voor bedrijf van je vriend. Hij wil dit niet. Heeft hij vast goede redenen voor. En ookal heeft hij ze niet: dan nog moet je dat accepteren.
Jouw verdriet bij hem neerleggen, door hem verantwoordelijk te maken voor werk voor jou, dat maakt problemen groter ipv kleiner.
Mensen met jouw capaciteiten vinden echt wel een plek, ook in een boerengat. Focus je op de zwangerschap, je eigen ontwikkeling en je netwerk en over een jaar ben je een heel stap verder op ‘eigen kracht’.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 11 oktober 2018 07:29
donderdag 11 oktober 2018 07:45
donderdag 11 oktober 2018 07:46
donderdag 11 oktober 2018 07:46
Ik snap ook iets niet. Je schrijft “werk is mijn geluk”. Maar je hebt wel de goede baan die je had opgezegd, en het plan gemaakt minder uren te werken. Dat lijkt erop of je relatie en gezin toch veel belangrijker vindt dan werk. Het is waarschijnlijk mijn persoonlijke eigenaardigheid, maar ik zou een fijne baan niet opzeggen voor man en zeker niet voor kinderen.
donderdag 11 oktober 2018 08:06
Precies! Niet bekend met de cultuur als jonkie die ook nog op springen staat met dr zwangere buik mensen de les komen lezen is natuurlijk sowieso nooit 'n goed idee. Kan me voorstellen dat haar vriend haar niet in zijn bedrijf wil als ie waarde aan z'n relatie/gezin hecht.
donderdag 11 oktober 2018 08:08
Ja dit.
Als TO dit serieus meent, dan maakt het denk ik niet veel uit waar ze woont/werkt, van een jong ding/nieuwkomer wordt zoiets nergens gewaardeerd.
Verder vind ik de tip van eerst focussen op bevallen en baby en daarna zelf iets uit de grond stampen wel een goeie.
En hou er rekening mee dat je hormonen misschien ook een rol spelen in je gevoel.
Ik geloof best dat je ontevreden bent, maar ga voor jezelf na of en in hoeverre de zwangerschap een en ander verergert?
Kan het ook zijn dat je stiekem bang bent om te bevallen/het moederschap niet aan te kunnen... en dat je dat wegduwt door te focussen op werk?
donderdag 11 oktober 2018 08:11
Waarom zet je niet je eigen bedrijf op?
Hoef je geen vastgeroeste medewerkers te activeren en motiveren om het anders te doen.
Begin je met personeel dat je kan kneden in jouw richting.
Alleen nergens in het oosten worden randstedwlelingen getolereerd die meteen hoog van de toren gaan blazen dat ze het beter weten.
Hoef je geen vastgeroeste medewerkers te activeren en motiveren om het anders te doen.
Begin je met personeel dat je kan kneden in jouw richting.
Alleen nergens in het oosten worden randstedwlelingen getolereerd die meteen hoog van de toren gaan blazen dat ze het beter weten.
donderdag 11 oktober 2018 08:12
Dit inderdaad. Relax! Ga inderdaad niet bij je vriend in de zaak. Ga daarnaast kritisch kijken naar je eigen houding als je ergens binnen komt. Want ik denk dat daar wel een en ander aan schort.
donderdag 11 oktober 2018 08:12
Noch in het noorden, zuiden, midden of, heel gek misschien, westensugarmiss schreef: ↑11-10-2018 08:11Waarom zet je niet je eigen bedrijf op?
Hoef je geen vastgeroeste medewerkers te activeren en motiveren om het anders te doen.
Begin je met personeel dat je kan kneden in jouw richting.
Alleen nergens in het oosten worden randstedwlelingen getolereerd die meteen hoog van de toren gaan blazen dat ze het beter weten.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 11 oktober 2018 08:13
sugarmiss schreef: ↑11-10-2018 08:11Waarom zet je niet je eigen bedrijf op?
Hoef je geen vastgeroeste medewerkers te activeren en motiveren om het anders te doen.
Begin je met personeel dat je kan kneden in jouw richting.
Alleen nergens in het oosten worden randstedwlelingen getolereerd die meteen hoog van de toren gaan blazen dat ze het beter weten.
En in de rest van NL ook niet. Want to, het ligt niet altijd aan een ander.
Ik zou deze periode gebruiken om na te denken welke nieuwe richting je uit gaat.
donderdag 11 oktober 2018 08:20
In het westen zijn ze wel mondiger om dingen aan te geven. Durven ze eerder aan te geven dat wat to wil geen goed idee isJollyRider schreef: ↑11-10-2018 08:12Noch in het noorden, zuiden, midden of, heel gek misschien, westen
In het oosten knikken ze van ja ja en denken vervolgens nee nee.
donderdag 11 oktober 2018 08:26
Dank voor het bevestigen wat ik zei
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 11 oktober 2018 08:30
het is een kwestie van de signalen juist interpreteren. Ik werk veel met Britten en die kunnen je heel beleefd vertellen, dat het een slecht voorstel is. Mijn Twentse collega's doen het net zo. (ach en zoalng ze af & toe respectievelijk 'love' of 'deerntje' tegen me zeggen, vind ik alles prima
donderdag 11 oktober 2018 08:38
Als jonge nieuwkomer in een bedrijf en meteen gaan roepen dat het anders moet, is nooit een goed idee.
Dat jouw vriend je niet in zijn bedrijf wil hebben, dat snap ik. Niet zo leuk om te horen voor jou als vriendin, denk ik. Het gaat niet altijd goed als partners samenwerken.
Focus je eerst op je zwangerschap en bevalling. Ga daarna kijken wat je zou willen. En ga wat vaker naar je familie en vrienden.
Dat jouw vriend je niet in zijn bedrijf wil hebben, dat snap ik. Niet zo leuk om te horen voor jou als vriendin, denk ik. Het gaat niet altijd goed als partners samenwerken.
Focus je eerst op je zwangerschap en bevalling. Ga daarna kijken wat je zou willen. En ga wat vaker naar je familie en vrienden.
