Geld & Recht
alle pijlers
Scheve verdeling of maak ik een denkfout?
zondag 16 december 2018 15:41
Ik kan me echt helemaal vinden in wat stampertje zegt. Wij doen het precies zo. Met kinderen krijgen ga ik me trouwens ook niet in een afhankelijke positie brengen. Enige verschil dat er dan zal zijn is dat er een rekening voor de kosten van het kind komt. Als er ooit een situatie ontstaat met ziekte oid, zal dat natuurlijk wel de zaken veranderen. Ik begrijp echt niet waarom je alles op 1 hoop wilt gooien en waarom je financieel zo verweven wilt zijn met je partner/ jezelf afhankelijk wil maken. Dan ben ik maar kil. Gelukkig heb ik een partner die er hetzelfde in staat.
zondag 16 december 2018 15:47
Het is niet zo dat er nooit geldzorgen zijn, er zijn er alleen geen ruzies over. Wij hebben allebei de instelling wat van mij is, is van jou.boebezoebe schreef: ↑16-12-2018 15:34"Geld is niet zo belangrijk namelijk" vind ik een luxe uitspraak van iemand die geen geldzorgen heeft.
Je leeft samen in een huis en bouwt samen iets op.
zondag 16 december 2018 16:30
Dreamer schreef: ↑16-12-2018 12:41Ik vind na rato sowieso niet zo eerlijk. Je leeft samen maar je verdient niet hetzelfde. Dat komt vaker voor. Ook als je even veel uren maakt. Er zijn zelfs mensen, die met meer uren dan hun partner toch minder zouden verdienen. Als je samen bent, dan is het toch fijn dat je allebei dezelfde standaard kunt aanhouden? Dan is het toch niet leuk als de ene lekker op vakantie kan en dure spullen kopen, terwijl de ander elk dubbeltje om moet draaien (gechargeerd, natuurlijk)
Ik vind naar rato ook vrijwel altijd oneerlijk. Of je betaalt allebei 50% van de gezamenlijke lasten, of je zorgt dat je ieder evenveel 'zakgeld' overhoudt. Waarbij ik het laatste eigenlijk de enige juiste keuze vindt als je samen besluit dat 1 van beiden minder gaat werken ivm de kinderen.
(Als je geen kinderen hebt en 1 van beiden wil toch graag veel minder werken, als eenzijdig besluit, dan vind ik 50/50 veel logischer).
zondag 16 december 2018 16:32
zusanne1968 schreef: ↑15-12-2018 14:44Waarom niet alles op 1 hoop? jullie hebben kinderen , en een gezamenlijk huishouden!! Ik begrijp hier niet zoveel van. Dit is toch niet samen ...dit is ieder voor zich. Alles op 1 hoop doen en daar de kosten en alles van betalen enz enz.
Dat zal vast ouderwets zijn maar jullie zijn een gezin !!
Wij hebben ook gescheiden rekeningen ivm privé vermogen/lijfrente maar wel een gezamenlijke huishoud rekening waar alle gezamenlijke kosten vanaf gaan, en we ieder hetzelfde bedrag op storten(inkomen is gelijk) .
Ik heb veel meer spaargeld uit erfenis op mijn naam maar als we extra hypotheek aflossen doen we beide hetzelfde bedrag zodat alles 50/50 blijft.
Overigens wel getrouwd op hv.
zondag 16 december 2018 16:37
zondag 16 december 2018 16:40
Stampertje12 schreef: ↑16-12-2018 15:08Als je nu zou lezen wat ik schrijf zou dat een hoop schelen...
Zoals ik al zeg: er is bij ons geen sprake van kinderen, een handicap of andere issues waardoor een van de twee niet of minder kan werken. Als dat wel het geval is zit je in een totaal andere wereld. Dus niemand bijt op een houtje. Dat zou toch ook idioot zijn in een relatie? Dan krijg je een situatie zoals TO beschrijft. Maar daar heb ik het helemaal niet over, dat maak jij ervan.
Dat maak ik er niet van; dat vroeg ik me af. Als je het nu omschrijft als "liefdadigheid", ben je dan later in staat om dat anders te zien?
Wij hebben gewoon gescheiden financiën en dat werkt prima. Werkt het bij jullie ook zo dat als een van de twee 10.000 euro van zijn of haar ouders krijgt dat dat dan ook op één hoop moet? En dat als een van de twee studieschuld heeft de ander daar dan ook voor de helft eigenaar van wordt?
Bedragen die we extra kregen, gingen bij ons inderdaad op de grote hoop. We deelden de lasten, maar ook de lusten. Studieschuld of andere schulden hebben we nooit gehad, maar dat zou ook gewoon uit dezelfde pot afbetaald zijn. We hebben financieel moeilijke tijden gekend en betere tijden, maar we hebben altijd gewoon één pot gehad waaruit we alles betaalden.
Wij hebben plezier in ons werk, kunnen kopen wat we willen kopen. Er is helemaal geen sprake van enige noodzaak om alles op een hoop te gooien, dus waarom zouden we? Als de een wil sparen en de ander wil beleggen is dat prima, als de ander een dure laptop wil kopen terwijl de een een goedkope prima vindt, dan is dat ook prima. Heerlijk om dat soort dingen gewoon te kunnen doen ipv samen te moeten gaan beslissen welke telefoon of laptop iemand van de gezamenlijke pot mag kopen.
Dat is helemaal prima; wij kochten ook gewoon wat we wilden hebben, het was zeker niet zo dat we samen beslisten wat de ander mocht kopen. Bij grotere uitgaven bekeken we samen of dat financieel mogelijk was op dat moment, dat was alles. Ik heb ook geen oordeel over hoe anderen dat regelen, moet iedereen zelf weten. Het was die uitspraak over "liefdadigheid" die voor mij alles in een vreemd daglicht zette.
Dus jij kunt het een nare, kille manier vinden van een relatie. Wij vinden het juist een blijk van gelijkwaardigheid en supporten elkaar liever om elkaar te verbeteren dan met cash geld. Geld is niet zo belangrijk namelijk.
Wij supporten elkaar ook niet met cash geld; ik begrijp eerlijk gezegd niet wat je daarmee bedoeld?
zondag 16 december 2018 16:41
Bedankt allemaal voor alle reacties, hoe confronterend ook.
Ik zal proberen om op de meest voorkomende vragen antwoord te geven.
Velen vragen zich af waarom ik dit zo lang heb gepikt. In het begin ben ik erin mee gegaan (om redenen die ik eerder heb genoemd). Vanaf een bepaald punt heb ik echter heel vaak aan de bel getrokken, maar dit liep steevast uit op hoog oplopende ruzies.
Niet pikken is ook een rekbaar begrip. Ik had/heb zijn medewerking nodig en wat als ik die niet krijg? Een relatie verbreken met 3 jonge kinderen omwille van de financiën vind ik ver gaan.
Dan het vraagstuk over eigendom van het huis. Ik heb uiteraard de koopakte ondertekend (iemand vroeg dat) en het huis staat ook op mijn naam. Afspraak is 50-50. Hij heeft eigen geld gebruikt om extra af te lossen en mochten we om wat voor reden dan ook het huis moeten verkopen, dan krijgt hij dat bedrag ahw terug; wat er dan overblijft wordt 50-50 verdeeld. Het is dus niet zo dat mijn “vermogen” groter wordt door zijn extra stortingen. Terwijl ik wel op mijn spaargeld heb ingeteerd.
Daar wil ik voor gecompenseerd worden.
Ik zal proberen om op de meest voorkomende vragen antwoord te geven.
Velen vragen zich af waarom ik dit zo lang heb gepikt. In het begin ben ik erin mee gegaan (om redenen die ik eerder heb genoemd). Vanaf een bepaald punt heb ik echter heel vaak aan de bel getrokken, maar dit liep steevast uit op hoog oplopende ruzies.
Niet pikken is ook een rekbaar begrip. Ik had/heb zijn medewerking nodig en wat als ik die niet krijg? Een relatie verbreken met 3 jonge kinderen omwille van de financiën vind ik ver gaan.
Dan het vraagstuk over eigendom van het huis. Ik heb uiteraard de koopakte ondertekend (iemand vroeg dat) en het huis staat ook op mijn naam. Afspraak is 50-50. Hij heeft eigen geld gebruikt om extra af te lossen en mochten we om wat voor reden dan ook het huis moeten verkopen, dan krijgt hij dat bedrag ahw terug; wat er dan overblijft wordt 50-50 verdeeld. Het is dus niet zo dat mijn “vermogen” groter wordt door zijn extra stortingen. Terwijl ik wel op mijn spaargeld heb ingeteerd.
Daar wil ik voor gecompenseerd worden.
anoniem_379860 wijzigde dit bericht op 16-12-2018 16:43
0.87% gewijzigd
zondag 16 december 2018 16:42
Hoezo zouden wij nooit geldzorgen hebben? Ik vind het zo opvallend dat men hier vaak de neiging heeft om altijd maar alles naar een soort standaardsituatie te willen trekken waardoor de keuze van iemand anders niet goed zou zijn.boebezoebe schreef: ↑16-12-2018 15:34"Geld is niet zo belangrijk namelijk" vind ik een luxe uitspraak van iemand die geen geldzorgen heeft.
Als je je financiën scheidt dan wordt er meteen geroepen: ja, maar als er dan één niet meer kan werken... wat kil! En als je zegt: we vinden het geld niet zo belangrijk in de relatie, dan is er meteen de conclusie: ja maar dat is makkelijk praten als je geen geldzorgen hebt.
Ik denk dat wij dezelfde geldzorgen hebben als een hoop andere mensen: je kunt prima rondkomen, kunt binnen het redelijke doen wat je leuk vindt, maar kan ook best af en toe eens een tegenslag hebben als de wasmachine in dezelfde maand kapot gaat als de auto. Kortom: niet zulke dramatische issues, maar ook niet dat je je privéjet naar Dubai neemt als je eens leuk wil winkelen.
Wij kiezen nu eenmaal voor een oplossing waarbij we zolang er geen aanleiding is om dingen op één hoop te gooien of een geldstroom van de een naar de ander te hebben dit gewoon niet te doen. Straks gaat de relatie uit moet je alles uit elkaar gaan zitten trekken terwijl er nooit de noodzaak was het in elkaar te vlechten. Geld gelijk verdelen is in onze relatie dus niet echt een ding en vandaar mijn uitspraak dat we geld niet zo belangrijk vinden.
Krijgen we straks kinderen, tsja dan wordt dat een financiële aderlating met nu twee meer dan full time banen. Dat betekent dat we of onze werkuren moeten opgeven of een oppas moeten aannemen. Dát is nu precies zo'n moment waarbij je anders naar de verdeling gaat kijken. En dan is ons uitgangspunt nog steeds dat elkaar stimuleren en helpen te groeien voor gaat op de financiële verdeling. Dus ook al is het financieel voordeliger dat de een thuis op de kinderen gaat passen terwijl de ander werkt, dan kiezen we in de praktijk waarschijnlijk toch voor de oplossing dat de een dan maar wat meer bijdraagt zodat er een oppas kan worden aangenomen en we beiden kunnen blijven werken zoals we willen. Op die manier stimuleren we elkaar en financiën zijn daarbij eigenlijk vrij onbelangrijk. En omdat we geld niet zo belangrijk vinden is er geen enkel moment geweest waarop we ook maar hebben overwogen dat alles op één grote hoop moet omdat dat het "eerlijkst" zou zijn.
zondag 16 december 2018 16:43
Deze man manipuleert inderdaad.
Hele scheve verhouding en ik snap totaal niet waarom jullie de financiele verdeling niet opnieuw hebben 'berekend' zodra er werd besloten dat jij minder gaat werken en dus verdienen.
Hoe kun je dan zo lang diezelfde afspraken als voorheen aanhouden?
Andere reacties zoals "alles op 1 hoop, en eigen rekeningen opheffen" vind ik aan de andere kant ook bizar en dom.
Je bent geen siamese tweeling als je samen bent/getrouwd bent.
Je maakt jezelf afhankelijk.
In mijn ogen enorm apart om je eigen rekening(en) op te heffen, en gigantisch onhandig ook.
Alles op 1 hoop is zo chaotisch en je wilt toch je eigen persoon blijven?
Eigen rekening houden + een gezamelijke rekening waar alles naar rato wordt gestort aan de hand van ieders inkomen.
Het is heel simpel eigenlijk....
Hele scheve verhouding en ik snap totaal niet waarom jullie de financiele verdeling niet opnieuw hebben 'berekend' zodra er werd besloten dat jij minder gaat werken en dus verdienen.
Hoe kun je dan zo lang diezelfde afspraken als voorheen aanhouden?
Andere reacties zoals "alles op 1 hoop, en eigen rekeningen opheffen" vind ik aan de andere kant ook bizar en dom.
Je bent geen siamese tweeling als je samen bent/getrouwd bent.
Je maakt jezelf afhankelijk.
In mijn ogen enorm apart om je eigen rekening(en) op te heffen, en gigantisch onhandig ook.
Alles op 1 hoop is zo chaotisch en je wilt toch je eigen persoon blijven?
Eigen rekening houden + een gezamelijke rekening waar alles naar rato wordt gestort aan de hand van ieders inkomen.
Het is heel simpel eigenlijk....
zondag 16 december 2018 16:44
Dit vind ik alleen logisch als degene die minder gaat werken, niet vervolgens alleen verantwoordelijk wordt voor het huishouden.Marana-- schreef: ↑16-12-2018 16:30Ik vind naar rato ook vrijwel altijd oneerlijk. Of je betaalt allebei 50% van de gezamenlijke lasten, of je zorgt dat je ieder evenveel 'zakgeld' overhoudt. Waarbij ik het laatste eigenlijk de enige juiste keuze vindt als je samen besluit dat 1 van beiden minder gaat werken ivm de kinderen.
(Als je geen kinderen hebt en 1 van beiden wil toch graag veel minder werken, als eenzijdig besluit, dan vind ik 50/50 veel logischer).
Met ex had ik ook de constructie dat we beiden hetzelfde bedrag overhielden.
zondag 16 december 2018 16:46
Met supporten met cash geld bedoel ik het overmaken van jouw geld naar de ander omdat de ander minder verdient dan jij, terwijl je wel beiden een fulltime baan hebt en dezelfde uitgangspositie hebt om een goede baan te hebben.
Als een van ons om wat voor een reden niet meer voor zichzelf kan zorgen is het logisch dat de partner die zorg overneemt. Dus nee, dat zie ik niet als liefdadigheid, maar als een relatie hebben waarin je elkaar steunt door slechte tijden heen. Maar zolang we beiden prima voor onszelf kunnen zorgen is geld overmaken naar de ander omdat jij toevallig meer verdient toch een soort liefdadigheid.
zondag 16 december 2018 16:47
Ach, hoeveel huishouden is er nou helemaal te doen bij 2 volwassenen zonder kinderen. Dan moet je ook kijken wie er dagelijks eerder thuis is bijv wegens weinig woonwerkafstand, en daardoor wellicht meer huishouden doet.
zondag 16 december 2018 16:49
In ons geval is het inderdaad “oneerlijk” want het bedrag dat hij overhoudt is stukken hoger dan hetgene wat ik overhoud. Maar vergeleken met hoe het eerst was, is dit voor mij al een hele verbetering.Marana-- schreef: ↑16-12-2018 16:30Ik vind naar rato ook vrijwel altijd oneerlijk. Of je betaalt allebei 50% van de gezamenlijke lasten, of je zorgt dat je ieder evenveel 'zakgeld' overhoudt. Waarbij ik het laatste eigenlijk de enige juiste keuze vindt als je samen besluit dat 1 van beiden minder gaat werken ivm de kinderen.
(Als je geen kinderen hebt en 1 van beiden wil toch graag veel minder werken, als eenzijdig besluit, dan vind ik 50/50 veel logischer).
zondag 16 december 2018 16:51
anoniem07121825 schreef: ↑16-12-2018 16:41Bedankt allemaal voor alle reacties, hoe confronterend ook.
Ik zal proberen om op de meest voorkomende vragen antwoord te geven.
Velen vragen zich af waarom ik dit zo lang heb gepikt. In het begin ben ik erin mee gegaan (om redenen die ik eerder heb genoemd). Vanaf een bepaald punt heb ik echter heel vaak aan de bel getrokken, maar dit liep steevast uit op hoog oplopende ruzies.
Niet pikken is ook een rekbaar begrip. Ik had/heb zijn medewerking nodig en wat als ik die niet krijg? Een relatie verbreken met 3 jonge kinderen omwille van de financiën vind ik ver gaan.
Dan het vraagstuk over eigendom van het huis. Ik heb uiteraard de koopakte ondertekend (iemand vroeg dat) en het huis staat ook op mijn naam. Afspraak is 50-50. Hij heeft eigen geld gebruikt om extra af te lossen en mochten we om wat voor reden dan ook het huis moeten verkopen, dan krijgt hij dat bedrag ahw terug; wat er dan overblijft wordt 50-50 verdeeld. Het is dus niet zo dat mijn “vermogen” groter wordt door zijn extra stortingen. Terwijl ik wel op mijn spaargeld heb ingeteerd.
Daar wil ik voor gecompenseerd worden.
Ik snap dat je dat ver vind gaan TO, maar voor zover ik het op grond van deze informatie kan beoordelen, gaat het om veel meer dan de financiën. Het gaat om de manier waarop hij tegen je aankijkt, tegen je praat, met je omgaat. Als hij om je gaf, dan zou hij het de accountant een keer duidelijk op papier laten zetten om je zorgen weg te nemen. Maar dit hele verhaal geeft me het gevoel dat er aan alle kanten niets van deugt. Hem confronteren en duidelijkheid eisen is de eerste stap. De relatie verbreken is de laatste stap. Hopelijk hoeft het zover niet te komen, maar mocht je die conclusie moeten trekken, denk dan niet dat je je kinderen tekort doet. Uiteindelijk zal dit een belangrijke levensles voor ze zijn. Ik wens je veel sterkte
zondag 16 december 2018 16:53
Stampertje12 schreef: ↑16-12-2018 16:46Met supporten met cash geld bedoel ik het overmaken van jouw geld naar de ander omdat de ander minder verdient dan jij, terwijl je wel beiden een fulltime baan hebt en dezelfde uitgangspositie hebt om een goede baan te hebben.
Als een van ons om wat voor een reden niet meer voor zichzelf kan zorgen is het logisch dat de partner die zorg overneemt. Dus nee, dat zie ik niet als liefdadigheid, maar als een relatie hebben waarin je elkaar steunt door slechte tijden heen. Maar zolang we beiden prima voor onszelf kunnen zorgen is geld overmaken naar de ander omdat jij toevallig meer verdient toch een soort liefdadigheid.
Wij maakten geen geld over; alles kwam gewoon binnen op één rekening.
zondag 16 december 2018 17:01
Stampertje12 schreef: ↑16-12-2018 16:46Met supporten met cash geld bedoel ik het overmaken van jouw geld naar de ander omdat de ander minder verdient dan jij, terwijl je wel beiden een fulltime baan hebt en dezelfde uitgangspositie hebt om een goede baan te hebben.
Als een van ons om wat voor een reden niet meer voor zichzelf kan zorgen is het logisch dat de partner die zorg overneemt. Dus nee, dat zie ik niet als liefdadigheid, maar als een relatie hebben waarin je elkaar steunt door slechte tijden heen. Maar zolang we beiden prima voor onszelf kunnen zorgen is geld overmaken naar de ander omdat jij toevallig meer verdient toch een soort liefdadigheid.
Mm kan ik het helaas niet mee eens zijn. Vriend zal altijd meer verdienen en het verschil word ook alleen maar groter. Wij zetten een bepaald bedrag op onze gezamenlijke rekening en dan hebben we allebei nog geld om zelf uit te geven. Dit is nooit officieel berekend. Hij houd meer over omdat hij minder kosten heeft dan mij en meer verdiend. Maar hij betaald dan wel bijvoorbeeld meeste uitjes. Ik betaal alle cadeau's e.d.
Eigenlijk hebben wij dezelfde regeling als 1 pot nat.
In ons samenlevongscontract is ook opgenomen dat beide rekeningen (privé en gezamenlijk) 50-50 wordt verdeeld mocht de relatie uitgaan. Dit omdat we allebei hetzelfde opgebouwd hadden.
zondag 16 december 2018 17:19
Staat dat ergens op schrift, of heeft hij jou dat vertelt?anoniem07121825 schreef: ↑16-12-2018 16:41
Dan het vraagstuk over eigendom van het huis. Ik heb uiteraard de koopakte ondertekend (iemand vroeg dat) en het huis staat ook op mijn naam. Afspraak is 50-50. Hij heeft eigen geld gebruikt om extra af te lossen en mochten we om wat voor reden dan ook het huis moeten verkopen, dan krijgt hij dat bedrag ahw terug; wat er dan overblijft wordt 50-50 verdeeld. Het is dus niet zo dat mijn “vermogen” groter wordt door zijn extra stortingen. Terwijl ik wel op mijn spaargeld heb ingeteerd.
Daar wil ik voor gecompenseerd worden.
zondag 16 december 2018 17:23
Dat valt nog maar te bezien of dat juridisch stand houdt.anoniem07121825 schreef: ↑16-12-2018 16:41
Dan het vraagstuk over eigendom van het huis. Ik heb uiteraard de koopakte ondertekend (iemand vroeg dat) en het huis staat ook op mijn naam. Afspraak is 50-50. Hij heeft eigen geld gebruikt om extra af te lossen en mochten we om wat voor reden dan ook het huis moeten verkopen, dan krijgt hij dat bedrag ahw terug; wat er dan overblijft wordt 50-50 verdeeld. Het is dus niet zo dat mijn “vermogen” groter wordt door zijn extra stortingen. Terwijl ik wel op mijn spaargeld heb ingeteerd.
Daar wil ik voor gecompenseerd worden.
Mocht het wel stand houden kan je nog een extra duw van de belastingdienst verwachten als je na het verbreken van de relatie een nieuw huis wil kopen. Lees dit maar eens http://www.vandoornmfp.nl/fiscaliteiten ... scheiding/
Hier gaat het om een schenking maar het is ook in jullie situatie van toepassing.
zondag 16 december 2018 17:29
Ik snap dat het voor jullie werkt hoor en dat is mooi, maar dat 'wij gunnen elkaar' en dan vervolgens 'we willen geen liefdadigheid van elkaar'. Ik weet niet, dat klinkt zo in tegenspraak.Stampertje12 schreef: ↑16-12-2018 14:18Wij doen al aan nivelleren via de belasting.
Zolang we beiden alle vrijheid hebben om aan onze carrière te werken (geen kinderen, handicaps of iets dergelijks) zien we er absoluut geen enkel nut in dat de een de ander iedere maand geld gaat geven. Wij hechten veel waarde aan onafhankelijkheid en hoeven geen liefdadigheid van elkaar in een relatie. Het plezier van beiden werken en dan ergens aan bouwen is groter als je dat kan doen zonder dat een van de twee steeds meer bijdraagt. We hebben voldoende budget om samen te doen wat we leuk vinden en we gunnen het elkaar ook als een van de twee meer verdient en daardoor misschien eens een mooier paar nieuwe ski's kan kopen dan de ander of een keer extra met vrienden een weekendje weg kan. En als we uit eten gaan of een weekendje weg dan betaalt de meer verdienende wat vaker. Is ook absoluut niet nodig om met een rekenmachine te gaan zitten.
Mijn man en ik verdienen samen, het is óns geld, net zoals het óns huis is. Als ik wat koop voor mezelf, is dat gewoon van ons geld. Niets 'liefdadigheid' omdat man meer verdient.
Later is nu
zondag 16 december 2018 17:31
Dank je, ik heb veel aan je postsIkzegookwat schreef: ↑16-12-2018 16:51Ik snap dat je dat ver vind gaan TO, maar voor zover ik het op grond van deze informatie kan beoordelen, gaat het om veel meer dan de financiën. Het gaat om de manier waarop hij tegen je aankijkt, tegen je praat, met je omgaat. Als hij om je gaf, dan zou hij het de accountant een keer duidelijk op papier laten zetten om je zorgen weg te nemen. Maar dit hele verhaal geeft me het gevoel dat er aan alle kanten niets van deugt. Hem confronteren en duidelijkheid eisen is de eerste stap. De relatie verbreken is de laatste stap. Hopelijk hoeft het zover niet te komen, maar mocht je die conclusie moeten trekken, denk dan niet dat je je kinderen tekort doet. Uiteindelijk zal dit een belangrijke levensles voor ze zijn. Ik wens je veel sterkte
zondag 16 december 2018 17:32
boebezoebe schreef: ↑16-12-2018 15:34"Geld is niet zo belangrijk namelijk" vind ik een luxe uitspraak van iemand die geen geldzorgen heeft.
Ik denk dat TO's man ook zo denkt. Hij heeft genoeg. Dat het voor haar wel belangrijk is, nu ze al ingeteerd heeft op haar spaargeld, om gewoon in het huis te kunnen functioneren, boeit hem niet. Geld is immers niet belangrijk
Later is nu
