Scheve verdeling of maak ik een denkfout?

pejeka schreef: ↑

23-12-2018 16:53

Ik denk dat ik te oud ben voor dit soort onzin. Zoals eerder gezegd, wij hebben alleen bankrekeningen die en/of zijn, en allebei vrije toegang tot de tegoeden en we zeuren nooit als één van beiden een keer gaat shoppen voor kleding, of iets anders uitgeeft. Daar werken we allebei voor. Alleen echt grote uitgaven overleggen we samen. Maar dat lijkt me normaal.

Ik snap dat angstvallig dingen voor jezelf willen houden niet binnen een (goede) relatie. Net zo goed als dat mensen er blijkbaar panisch voor zijn als een partner in zijn/haar telefoon kijkt. Wat is het probleem, wat heb je te verbergen dan? Mijn man heeft zelfs de inloggegevens van mijn persoonlijke email e.d., waarom niet? Ik zou niet weten wat ik te delen heb met anderen wat mijn man niet zou mogen weten. Niet dat hij dus elke dag mijn email checkt, want hij weet dat ik belangrijke dingen toch wel met hem deel en omgekeerd, maar mijn hemel, lijkt me erg vermoeiend om binnen een relatie zo angstvallig dingen te moeten afschermen.

Stampertje12 schreef: ↑

23-12-2018 20:00

Wat zou ik in vredesnaam met de logingegevens van de mail van mijn partner moeten.

pejeka schreef: ↑

23-12-2018 20:07

Niks. Ik moet er ook niks mee. Ik kijk er ook nooit op. Maar voor het geval dát, ligt de inlogcode in de la. Net zo goed als van mijn email. Net zo goed als ik gewoon de mobiele telefoon opneem als die overgaat en manlief is toevallig even naar het toilet of onder de douche. Ik zou niet weten waarom niet. Ik zou me pas zorgen gaan maken als dat niet meer zou kunnen.

Gebruna schreef: ↑

21-12-2018 18:44

Groot gelijk dat je alles goed overdenkt en rustig de tijd neemt.
Als je sec naar de financiën kijkt, dan heb je dus een deel van je spaargeld aan reguliere huishoudelijke uitgaven uitgegeven. Op zich heel jammer, onterecht, e.d. En wat daarin voor jou te ‘winnen’ valt, is dat dit wordt rechtgetrokken. Het zou vervelend zijn als dit nooit gebeurt, maar het is ook weer niet zo dat je per direct in de goot terecht komt als dit geld niet wordt gecompenseerd.

Je hebt een baan en verdient zelf een salaris dat ook vanaf nu voor een deel (want zo is ook de afspraak die jullie gemaakt hebben) iedere maand op gaat.
Maar vanaf nu kun je in elk geval stoppen met de extra (spaargeld)uitgaven. En zodra je de kans krijgt, kun je méér uren gaan werken – en dus ook weer sparen (bijvoorbeeld als de jongste van jullie 3 kinderen iets ouder is?).

In het begin was je misschien te verliefd en/of te goed van vertrouwen of je dacht dat hij nog wel bij zou draaien… hoe dan ook, het is gelopen zoals het gelopen is en nu sta je op zo’n punt van “hoe nu verder”.
Het is misschien allemaal niet ideaal, maar het alternatief ‘scheiden’, is dat ook zeker niet.

Zonder kinderen zou je makkelijker kunnen zeggen óké, ik pak mijn verlies en ik start opnieuw’, maar ik snap dat je, behalve je eigen ego en portemonnee, ook de verantwoordelijkheid voor het algehele welzijn van de kinderen sterk in je overwegingen laat meewegen.
Ik neem aan dat kinderen doorgaans niet weten wie van de ouders precies hoeveel euro’s inbrengt, dus ik zou mij ook niet gek laten maken door verhalen alsof je ‘de kinderen het foute voorbeeld zou geven’ door bij elkaar te blijven als de ouders geen gelijke hoeveelheid geld inbrengen?

En op zich zijn er wel meer mensen die een beetje handig om het ‘lastige’ kantje van hun partner heen laveren; dat zijn vaak hele wijze en verstandige mensen – heeft in elk geval niets te maken met het beeld van “een soort angstig vrouwtje dat wereldvreemd en onderdanig in het leven staat en ‘kruipt’ voor haar man…”

Hoe zwaar eventuele andere issues (voor jou) wegen en of er voldoende toekomst in jullie relatie zit, is uiteraard aan jou ter beoordeling.
Volgens mij ben je goed bezig, complimenten voor de manier waarop je er tegen aan kijkt en de zaken nu zo nuchter mogelijk –en met de nodige behoedzaamheid- aanpakt.