Psyche
alle pijlers
Stoppen of doorgaan met therapie
donderdag 3 januari 2019 12:19
Sinds een aantal maanden volg ik therapie bij een mannelijke therapeut. Echter voel ik steeds meer bij hem, ik heb dan ook steeds vaker gedachtes als: "Hij is zo lief voor me", "Kon ik zijn armen maar om me heen voelen", "Kon ik maar even tegen hem aanliggen", "Was hij nu maar bij me". Terwijl ik aan de andere kant ook denk, zou hij dit ook bij mij hebben? En bijna jaloers wordt als hij tegen een andere vrouwelijke cliënt praat. Weet nu echt niet wat ik moet doen? Het vertellen, het voor me houden, de therapie stoppen....? Het voelt zo verkeerd om deze gedachtes juist bij hem te hebben, aangezien ik voor hem maar gewoon 'een cliënt' ben. Wordt echt gek van mezelf. Hebben meer mensen dit wel eens gehad?
anoniem_380918 wijzigde dit bericht op 03-01-2019 14:27
3.02% gewijzigd
donderdag 3 januari 2019 13:27
dit is geen ongebruikelijk fenomeen en je zult moeten kijken of dit de therapie in de weg staat. Hoe dan ook, als hij een goede, integere therapeut is, zal hij je doorverwijzen naar een andere therapeut ongeacht zijn eigen gevoelens. Die zal hij sowieso voor zichzelf moeten houden.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 3 januari 2019 13:52
Als het je herstel in de weg zit, om een andere therapeut vragen.
Maar anders, er is op zich niks mis met fantaseren. Je kunt ook genieten van het 'verliefde' gevoel. Als je maar weet dat dit niet echt is en je er niks mee doet.
Dit hebben mensen ook welleens met een docent, baas of de getrouwde buurman. Van het verliefde gevoel het fantaseren mag je gewoon genieten. Zolang je er maar niks echt mee wil en het je herstel of leven niet belemmerd. Het geen obsessie wordt
Maar anders, er is op zich niks mis met fantaseren. Je kunt ook genieten van het 'verliefde' gevoel. Als je maar weet dat dit niet echt is en je er niks mee doet.
Dit hebben mensen ook welleens met een docent, baas of de getrouwde buurman. Van het verliefde gevoel het fantaseren mag je gewoon genieten. Zolang je er maar niks echt mee wil en het je herstel of leven niet belemmerd. Het geen obsessie wordt
donderdag 3 januari 2019 14:05
Je weet denk ik ook wel dat dit niets kan worden. En dat hij geen gevoelens voor jou heeft. En dat jij die wel voor hem hebt is niet zo raar, dat komt wel vaker voor. Hier is iemand die echt naar je luistert, die je vertrouwt en waar je al je zorgen en issues kunt bespreken. Heel verleidelijk om dan verliefde gevoelens te krijgen.
Je kunt het het beste met hem bespreken, hij zal dan met jou bespreken of het beter is om over te stappen naar een andere therapeut.
Je kunt het het beste met hem bespreken, hij zal dan met jou bespreken of het beter is om over te stappen naar een andere therapeut.
donderdag 3 januari 2019 14:09
Bespreek het met je therapeut. Iedere therapeut weet dat cliënten mogelijk gevoelens gaan krijgen voor hen en daar worden ze in de opleiding op voorbereid. Wanneer je het met je therapeut bespreekt, kan hij je uitleggen waarom je die gevoelens krijgt en of het verstandig is om door te gaan met deze therapeut of niet.
donderdag 3 januari 2019 14:09
Dit zijn overdrachtgevoelens. Heel normaal en bespreekbaar voor een therapeut.
Realiseer je dat je niet echt verliefd bent maar dat je blijkbaar geraakt wordt als iemand eens echt naar je luistert. Waarschijnlijk heb je veel gemist.
Ik zou dit zeker met hem bespreken want het zal je therapie hoogstwaarschijnlijk belemmeren. Houd in je hoofd waarom je daar zit.
Realiseer je dat je niet echt verliefd bent maar dat je blijkbaar geraakt wordt als iemand eens echt naar je luistert. Waarschijnlijk heb je veel gemist.
Ik zou dit zeker met hem bespreken want het zal je therapie hoogstwaarschijnlijk belemmeren. Houd in je hoofd waarom je daar zit.
donderdag 3 januari 2019 14:19
Voordat ik besloot therapie een serieuze kans te geven, heb ik mij ingelezen over hoe het werkt en kwam dus ook op overdracht terecht. Er zou een kans bestaan dat je je therapeut als vaderfiguur gaat zien of kan er zelfs verliefd op worden. Ik ben dus begonnen met het delen van onderwerpen die ik echt nooit met mn vader of een potentieel lief zou bespreken. Voor mij heeft dat goed gewerkt. Heb een supergoeie klik met mn psych, hij is echt mn vertrouwenspersoon, maar dat blijft binnen de praktijk.
donderdag 3 januari 2019 14:31
lijkt me de goede beslissing. Succes, het is niet fijn om weer opnieuw op zoek te moeten
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 3 januari 2019 14:32
Jammer en een gemiste kans dat je het niet met hem durft te bespreken. Doe je dat wel, dan doorbreek je een patroon bij jezelf en juist dat betekent al een vooruitgang.
Maar het is belangrijk dat je alles op jouw tempo doet, dus wil je het probleem gewoon uit de weg gaan en niet aangaan omdat je dat nog niet kunt, dan zij dat zo. Misschien zou je het met je nieuwe therapeut kunnen bespreken.
donderdag 3 januari 2019 14:44
Tja misschien is het ook wel gewoon een vlucht, maar ik probeer mezelf ook maar gewoon tegen nog meer pijn/verdriet te beschermen. En ik denk ook gewoon dat als ik dit zo tegen hem vertel, dat hij dan beslist om te stoppen of wat dan ook en dat vind ik dan nog pijnlijker dan dat ik zelf beslis om er mee te stoppen. En ja... dat is wel een patroon in mijn leven. Maar ik had niet verwacht dat bij een therapeut te hebben.
donderdag 3 januari 2019 17:30
Hoef geen vlucht te zijn. Als je dit met nieuwe therapeut ook eens bespreekt, leer je er vast wat van.Petslover schreef: ↑03-01-2019 14:44Tja misschien is het ook wel gewoon een vlucht, maar ik probeer mezelf ook maar gewoon tegen nog meer pijn/verdriet te beschermen. En ik denk ook gewoon dat als ik dit zo tegen hem vertel, dat hij dan beslist om te stoppen of wat dan ook en dat vind ik dan nog pijnlijker dan dat ik zelf beslis om er mee te stoppen. En ja... dat is wel een patroon in mijn leven. Maar ik had niet verwacht dat bij een therapeut te hebben.
Het belemmert je nu al en nadat het uitgesproken is en je blijft naar hem gaan, zal er altijd aan 2 kanten iets veranderen. Bij alles gaan jullie eerst nadenken voor je wat zegt, om verschillende redenen maar kan niet goed zijn voor herstel.
donderdag 3 januari 2019 19:03
Daar ben ik dus inderdaad ook bang voor. Ondertussen heb ik mijn therapeut ook laten weten dat ik de therapie met hem stop wil zetten en ook kort waarom. Voel me nu wel even rot, maar ik denk wel nog steeds dat dit de juiste beslissing is/was. Inmiddels ook al telefonisch contact gehad met een andere therapeut, dus ben benieuwd. Ik ga het zeker met mijn nieuwe therapeut bespreken.
zaterdag 12 januari 2019 00:35
zaterdag 12 januari 2019 00:46
@Dina, nee dat werkt niet zo. Overdracht is ook mogelijk bij hetzelfde geslacht, inclusief de verliefde gevoelens (en heeft niets te maken met de geaardheid)
TO: ik zou je toch met klem aanraden het te bespreken met je huidige therapeut. Je schiet in de vermijding nu, dat snap ik, maar wat je doet is hem afwijzen (een nieuwe therapeut zoeken) uit angst zelf afgewezen te worden. In werkelijkheid is dit gewoon bespreekbaar en zou het je herstel juist heel goed kunnen doen als je kan ervaren dat dit niet iets is waar je op wordt afgewezen. Je doet en voelt niets verkeerds of raars.
Echt, het is ontzettend eng, maar dit zou juist zo goed kunnen zijn voor je herstel!
TO: ik zou je toch met klem aanraden het te bespreken met je huidige therapeut. Je schiet in de vermijding nu, dat snap ik, maar wat je doet is hem afwijzen (een nieuwe therapeut zoeken) uit angst zelf afgewezen te worden. In werkelijkheid is dit gewoon bespreekbaar en zou het je herstel juist heel goed kunnen doen als je kan ervaren dat dit niet iets is waar je op wordt afgewezen. Je doet en voelt niets verkeerds of raars.
Echt, het is ontzettend eng, maar dit zou juist zo goed kunnen zijn voor je herstel!
zondag 13 januari 2019 23:50
Oké, dat wist ik niet.PhoebeBananahammock schreef: ↑12-01-2019 00:46@Dina, nee dat werkt niet zo. Overdracht is ook mogelijk bij hetzelfde geslacht, inclusief de verliefde gevoelens (en heeft niets te maken met de geaardheid)
Interessant, weer wat bijgeleerd.
Lijkt me wel een vreemde gewaarwording om verliefd te worden op iemand van een geslacht waar je normaal helemaal niet op valt.
Ik kende het fenomeen trouwens in het geheel niet. Zelf heb ik best veel therapie gehad, maar heb nog nooit verliefde gevoelens voor een therapeut gehad, integendeel: Ik vond die therapeutische setting altijd een omgeving waar ik me niet kon voorstellen ooit enig romantisch gevoel zou kunnen hebben, zelfs niet als het een hele knappe therapeute zou zijn, en zelfs niet in de wachtkamer. Maar zoals ik het nu begrijp heeft die overdracht sowieso niets met romantiek te maken.
zondag 20 januari 2019 19:22
Uiteindelijk ben ik toch weer teruggegaan naar mijn therapeut waar ik deze gevoelens voor had. Inderdaad omdat ik me later ook wel realieerde dat het meer een soort vlucht was om te stoppen. Maar ja, ik merk nog steeds dat ik het lastig vind om hem als mijn therapeut te zien, omdat hij voor mij niet echt meer als mijn therapeut voelt.
woensdag 23 januari 2019 21:25
Tja dat het overdrachtsgevoelens zijn, dat dat iets heel normaals binnen therapie is. Dat heel veel mensen positieve overdrachtsgevoelens (zo als wat ik heb) en/of negatieve overdrachtsgevoelens hebben en dat dat niks is om voor te schamen etc.. Alleen vraag ik me eigenlijk af of het wel overdrachtsgevoelens zijn.
