Steeds maar slaan, hoe het beste te reageren

11-01-2019 20:42 43 berichten
Zoontje van 2,5 heeft er nu al een maand of 2 een houtje van om zo nu en dan een flinke mep uit te delen. Midden in je gezicht het liefst. Uit enthousiasme en soms ook uit boosheid. Op de peuterspeelzaal deed hij het ook de eerste periode daar maar laatste tijd niet meer nadat hij daar straf kreeg. Heeft denk ik indruk gemaakt (is een best gevoelig kind). Wel is hij nu op school nog wat te fysiek (duwen/trekken) en volgens de juffen gaat het vooral om impulsen die hij nog niet goed onder controle heeft. Ze zien geen agressie maar wel even iets waar op gelet moet worden en goed moet worden bijgestuurd.

Alleen, hoe?

Ik heb zelf afgelopen tijd steeds heel duidelijk laten merken dat het niet mag (strenge toon, ooghoogte) en dan aangegeven wat wel mag (zachtjes aaien of als hij boos is op de bank/kussen slaan) en weer verder.

Zie alleen nog geen enkele verbetering en twijfel nu of ik toch strenger moet zijn. Ben niet zo erg van het straffen namelijk (time-out ed liefst niet) maar wil ook zeker niet dat hij blijft slaan etc.

Zouden jullie bij dergelijk slaan eerder lik op stuk beleid aanhouden of juist niet teveel aandacht aangeven? Net deed hij het weer na het tandenpoetsen omdat hij zn tandenborstel niet wilde opruimen en heb direct gezegd “geen verhaal, gelijk slapen” (geen waarschuwing want hij weet ondertussen best dat het niet mag). Nou hele huilbui voor het slapen natuurlijk. Ook niet ideaal. Wel voet bij stuk gehouden en nog wat afgeleid/lol gemaakt. Maar waar doe je dus goed aan he... ☺️

Niet te druk om maken of op dit punt strenger worden/blijven...

Ben benieuwd hoe jullie dat (zouden) doen
Alle reacties Link kopieren
Je straf kwam te snel en te onverwacht. Ik zou gezegd hebben; als je je tandenborstel niet opruimt zijn kan ik niet meer voorlezen. Dan had hij kunnen kiezen.

Mijn motto was altijd; zeg wat je doet en doe vervolgens wat je zegt.

En ja, hij weet best dat het niet mag. Maar het is ook een peuter. Peuters zijn dol op herhalingen. En nog een keer, nog een keer, nog een keer, nog honderd keer. Dus ja, ook nog een keer die tandenborstel niet opruimen en nog een keer horen dat dat toch echt moet.

Voor wat betreft het slaan ook vooraf melden welke straf er gaat gelden. Als jij mij slaat lees ik geen verhaal voor. En houd je er vervolgens ook aan.

Maak het wel zo kort mogelijk. Slaan bij het ontbijt koppelen aan het verhaal ´s avonds heeft niet zoveel nut, dan is hij dat allang weer vergeten. Kies dus iets dat hij leuk vindt op zo kort mogelijke termijn. Je hebt in de ochtend vast een tv kwartiertje en in de middag misschien voor het middagdutje ook een verhaaltje?
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Ik zou wel eerst een waarschuwing geven. Ik deed dat bij mijn jongste wel vrij streng: op ooghoogte, armpje vast en op strenge toon zeggen “je mag niet slaan, dat doet pijn”. Niet met aaien enz, dat vind ik meer voor kinderen die echt nog niet weten dat het niet mag/pijn doet.
En die waarschuwing gewoon: tandenborstel opruimen, anders geen verhaaltje. Meteen geen verhaaltje is recept voor groot drama en hij is nog jong; het zal nog wel vaker misgaan.
@ceylon Bedankt voor je reactie. Moet denk ik even verduidelijken dat hij sloeg omdat hij niet wilde opruimen. Dus ik pak de tandenborstel van m over en hij mept in mn gezicht en toen zei ik “geen verhaal”. Omdat ie dus al lang en breed weet dat ik dat slaan niet wil.

Normaal ben ik ook altijd van de opties geven alleen vind ik het slaan uitermate vervelend en twijfel ik aan de aanpak

Niet te streng zijn en blijven herhalen dus toch wel denk je?

Update: las later je hele reactie 👍
anoniem_642e9ba6a836b wijzigde dit bericht op 11-01-2019 20:58
5.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lol maken en laten merken dat hij iets gedaan heeft wat niet mag, gaat natuurlijk niet samen.
Dan weet dat kind nog niet waar hij aan toe is.
Consequent zijn dus en je aan je woord houden .
En ik was wel van de time-out. Werkte een stuk beter want straffen met " geen verhaaltje voorlezen " werkte bij mijn kinderen averechts. Dan gingen ze uit boosheid nog niet slapen en brulden ze nog uren.
Anders misschien eens vragen welke methode school gebruikt?
Want dat werkt blijkbaar wél..
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Ik pakte hun armen altijd even vast en zei heel duidelijk (dus serieuze en lage stem) op hun gezichtshoogte "we gaan niét slaan, dat wil ik niet hebben". Ze wisten hier al heel gauw dat ik dat dus echt niet leuk vond en gelukkig werkte het. Bij zulke dingen ben ik niet zo van negeren/ afleiden, voor mij gaat slaan wel een grens over, met 2,5 jaar in elk geval.

Maar kan me voorstellen dat sommige kindjes alsnog niet onder de indruk zijn en doorgaan. Dan zou ik ze wel even op een stoeltje/bank apart zetten als een soort time-out op deze leeftijd.
florita wijzigde dit bericht op 11-01-2019 21:01
0.54% gewijzigd
newbie1987 schreef:
11-01-2019 20:57
Bedankt voor je reactie. Moet denk ik even verduidelijken dat hij sloeg omdat hij niet wilde opruimen. Dus ik pak de tandenborstel van m over en hij mept in mn gezicht en toen zei ik “geen verhaal”. Omdat ie dus al lang en breed weet dat ik dat slaan niet wil.

Normaal ben ik ook altijd van de opties geven alleen vind ik het slaan uitermate vervelend en twijfel ik aan de aanpak

Niet te streng zijn en blijven herhalen dus toch wel denk je?
Hij is gewoon nog te jong om de volgende keer te weten/overzien: als ik sla, krijg ik geen verhaaltje. Door hem die waarschuwing te geven kan hij dat wel overzien.
Dus in dit geval: bestraffend toespreken wegens slaan, dan alsnog de kans geven om op te ruimen met de waarschuwing: anders geen verhaaltje. Zou ik doen hè.
lientje69 schreef:
11-01-2019 20:57
Lol maken en laten merken dat hij iets gedaan heeft wat niet mag, gaat natuurlijk niet samen.
Dan weet dat kind nog niet waar hij aan toe is.
Consequent zijn dus en je aan je woord houden .
En ik was wel van de time-out. Werkte een stuk beter want straffen met " geen verhaaltje voorlezen " werkte bij mijn kinderen averechts. Dan gingen ze uit boosheid nog niet slapen en brulden ze nog uren.
Anders misschien eens vragen welke methode school gebruikt?
Want dat werkt blijkbaar wél..

Lol maken en straf gaat natuurlijk niet samen. Was meer achteraf om m weer even af te leiden. Maar snap dat het inderdaad verwarrend kan zijn ja.

Verder gedraagt hij zich op school toch anders dan thuis. Houdt zich meer in/sneller onder de indruk van een standje
Waarom wil je nog strenger zijn?
Je bent toch al steeds heel duidelijk inclusief alternatief
(mijn zusje doet nog steeds na hoe ik tegenstribbelend meppende kind het handje pak en met suikerzoet stemmetje 'niet slaan maar aaien..nee..aaaaaai aaaaaai'. Of de uit wanhoop geboren te jolige uitroep
-eenmalig wegens slappe lach rest van het gezin- 'niet slaan, bakbanaan!')
Leren is herhalen he.
Mijne is dus afgeleerd om te slaan omdat ze er op het kdv ook een enorme campagne van maakten.
Nu weet hij dus niet meer wat hij moet doen als hijzelf een nep krijgt want 'het zeggen' of weglopen of 'stop hou op' 🤮
zorgt er dus 90% van de tijd niet voor dat het meppen van de ander ophoudt.
Dus hij is weer aan het leren dat terugmeppen wel mag, en snapt er niks van.
Alle reacties Link kopieren
newbie1987 schreef:
11-01-2019 20:57
@ceylon Bedankt voor je reactie. Moet denk ik even verduidelijken dat hij sloeg omdat hij niet wilde opruimen. Dus ik pak de tandenborstel van m over en hij mept in mn gezicht en toen zei ik “geen verhaal”. Omdat ie dus al lang en breed weet dat ik dat slaan niet wil.

Normaal ben ik ook altijd van de opties geven alleen vind ik het slaan uitermate vervelend en twijfel ik aan de aanpak

Niet te streng zijn en blijven herhalen dus toch wel denk je?

Update: las later je hele reactie 👍
Yep. Herhalen herhalen herhalen herhalen herhalen.

En tja, je bent niet van de time-out maar dat is wel de meest passende straf die altijd en overal direct toe te passen is. Je kind heeft daar inmiddels ook wel de leeftijd voor. Hoeft niet lang te zijn (leeftijd in minuten) maar omdat het direct kan koppel je verkeerd gedrag meteen aan ´straf´ en dat werkt echt beter dan pas over een half uurtje of nog langer.

In het verlengde daarvan;
Als je je schoenen niet aantrekt kunnen we niet naar de speeltuin.
Als je niet goed eet krijg je ook geen snoepje. (Let op; goed eten is iets anders dan het bord leegeten).
Als je je blokken niet opruimt zijn ze dalijk weg.

Dreig nooit met iets dat je niet kunt of wilt waarmaken.
Als je je schoenen niet aantrekt kunnen we geen boodschappen doen. Is geen handige tekst als je nog naar de supermarkt moet. Dan kun je beter kiezen voor; als je je schoenen nu niet aantrekt hebben we na het boodschappen doen geen tijd meer over voor een boekje. Maar als je zoiets zegt moet je het wel dóen. Houd je aan je eigen afspraken. Dat verkleint voor een kind onveilige gevoelens. Plus; je wilt ook dat hij zich aan afspraken houdt over een tijdje. Als je kind over een poosje belooft dat ie na school meteen naar huis is het wel zo fijn als hij dat ook echt doet. De basis daarvan begint nu al.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Onze jongste had een tijdje dat ze beet, uit onvermogen voornamlijk. Vooral in de tafel bijvoorbeeld.
Maar ook wl eens in een mij.
Zwaar irritant, en niks hielp. Tot....
Ze een keer in onze oudste beet, dwars door het shirt, wond in de rug....
Toen werd ik zo boos.... Dat ze het nooit meer gedaan heeft.
Zeer zeer zeer onverantwoord ouderschap.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
11-01-2019 21:05

Dus hij is weer aan het leren dat terugmeppen wel mag, en snapt er niks van.

Op zo´n momenten realiseer je je wat zo´n kleintje eigenlijk allemaal nog moet leren in het leven.

Totaal offtopic maar ik herinner me nog dat ik tegen Lon zei dat we morgen naar de Efteling zouden gaan. Toen ze wakker werd vroeg ze; Is het nou morgen?

Nee, het is nu vandaag. Maar ja, we gaan wel nu naar de Efteling.

Was ook zo´n situatie waarin ik haar hersens zag kraken.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Voordeel van time-out als ´straf´; het is altijd hetzelfde. Dus herkenbaar. Herhaling. Prima voor peutertjes dus.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Oke en met die time-out. Heb het geprobeerd hoor maar of hij vond het leuk en interessant (mama zet je de wekker aan? :yes: ) of hij loopt steeds van zn plek af met bijbehorende uitdagende look

Iemand daar tips voor? Kan ik m bijvoorbeeld ook naast me op de bank zetten evt vasthouden 2 min? Voelt zo geforceerd?
lilalinda schreef:
11-01-2019 21:16
Onze jongste had een tijdje dat ze beet, uit onvermogen voornamlijk. Vooral in de tafel bijvoorbeeld.
Maar ook wl eens in een mij.
Zwaar irritant, en niks hielp. Tot....
Ze een keer in onze oudste beet, dwars door het shirt, wond in de rug....
Toen werd ik zo boos.... Dat ze het nooit meer gedaan heeft.
Zeer zeer zeer onverantwoord ouderschap.
Je zal je inderdaad behoorlijk rot gevoeld hebben achteraf! Maar ik snap je reactie ook goed. Lastig soms hoor 😬 gelukkig had het tenminste wel het gewenste effect!
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook.... is er voor hem iets veranderd? Onze middelste deed het rond 2.5 jaar toen hij naast zijn broertje (ging net lopen), ook nog 2 zusjes kreeg....

Bij ons heeft geholpen, steeds weer op het "strafstoeltje" zitten.... Wij werden er gek van....
Alle reacties Link kopieren
Lastig zeg, maar ik zou hier ook strenger in zijn. Slaan is echt niet ok.
Ceylon geeft al erg goede tips. Vooral het op kort termijn oorzaak gevolg vertellen.


Time out is time out, dus uitleggen waarom, tijd zetten, weggaan en negeren.
Komt hij van zn plek af, opnieuw naar zn plek en tijd weer opnieuw zetten en negeren.
Zal even tijd kosten maar uiteindelijk snapt hij het wel.
Geforceerd vasthouden is ook aandacht dus zou ik niet doen.
Tralalalala
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje is ook 2,5. Heeft ook nooit geslagen, gebeten, geschopt maar sinds aantal weken wel slaan nadat hij op de opvang zelf vaak is geslagen.

Hij doet het niet uit agressie, meer uittesten. Zo slaat hij mij (niet meer) maar de poes wel. Dat mag natuurlijk ook absoluut niet. Wij hebben een ‘stoutstoel’. En ik geef ALTIJD de keuze, dus een waarschuwing: ‘Wat je nu doet is niet oke. Doe je het nog een keer, dan...’ De ene keer is 2 minuten op de stoutstoel (wel gewoon in de kamer, nooit afzonderen), de andere keer is speelgoed weghalen waar hij bijvoorbeeld mee slaat. Ik vind het belangrijk dat hij weet dat hij vrij is in zijn keuzes, maar ook de consequenties dan moet dragen en dat hij daar niet vrij in is.

Dit helpt echt enorm goed! Je bereidt hem voor op wat er kan komen. Zelf zou ik echt nooit na een bepaald gedrag iets ontzeggen zonder waarschuwing, daar is hij nog te klein voor om te begrijpen denk ik persoonlijk.

Dus samengevat (hoe ik het doe):
- zoontje vertoont gedrag
- ik benoem het gedrag (duidelijk zijn, ‘doe eens rustig’ daar kan hij niks mee) en zeg dat het niet mag. Als hij het nog een keer doet, dan volgt er een consequentie.
- zoontje vertoont nogmaals het gedrag.
- direct de consequentie doorvoeren.

Werkt bij mij dus echt super! Succes!
Alle reacties Link kopieren
Oh ja! Wat ik ook wilde zeggen: de consequentie moet eigenlijk meteen door te voeren zijn. Dus niet iets in de toekomst (5 minuten is ook al toekomst) maar nu meteen op het moment zelf.
Alle reacties Link kopieren
newbie1987 schreef:
11-01-2019 21:30
Oke en met die time-out. Heb het geprobeerd hoor maar of hij vond het leuk en interessant (mama zet je de wekker aan? :yes: ) of hij loopt steeds van zn plek af met bijbehorende uitdagende look

Iemand daar tips voor? Kan ik m bijvoorbeeld ook naast me op de bank zetten evt vasthouden 2 min? Voelt zo geforceerd?

Vasthouden niet.

Time-out doe je op een plek die niet leuk en interessant is. Ook geen wekker zetten; mama bepaalt wanneer het klaar is. Dat jij de tijd in de gaten houdt hoeft hij niet te weten. Die twee minuten is omdat zo´n kindje anders niet meer weet waarom hij daar ook alweer zat.

Reageer ook telkens hetzelfde. Vastpakken, terug op het stoeltje. Alleen de tekst ´je gaat voor straf op de stoel´. Eventueel toevoegen dat hij nog eens moet als hij er vanaf komt. Elke keer hetzelfde. Het is de bedoeling dat het saai, vervelend en eentonig wordt.
Als extra zetje kun je er nog voor zorgen dat er in de woonkamer iets leuks is. Als er net teletubbies zijn komt die straf harder aan dan wanneer jij net stond te strijken.

En word eens boos. Je hoeft niet te schreeuwen om je punt duidelijk te maken, maar je moet het wel menen. Een kind voelt meestal haarscherp aan of je het gedrag afkeurt omdat je dat nou eenmaal hóórt af te keuren, of omdat je er echt helemaal klaar mee bent. Dat zie je ook aan de reactie van één van de anderen. Eenmaal écht boos, heel diep van binnen, probleem opgelost.

Als ik ergens genoeg van heb hoef ik iemand alleen maar aan te kijken. Ik lach er vriendelijk bij, maar als blikken konden doden... Mensen merken dat. Kinderen ook. Of, zoals mijn man het uitdrukt; bij ons thuis luisteren zelfs de planten ;-D .
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Bedankt allemaal voor de fijne tips!

Ga ze morgen nog eens doorlezen en krijg vast snel de kans om ze uit te proberen ☺️

Oh ja en iemand vroeg nog of er iets is veranderd onlangs in zijn situatie, maar dat is niet het geval hoor. Geen bijzonderheden, gewoon flink uittesten denk ik ook
Alle reacties Link kopieren
Ceylon schreef:
11-01-2019 22:19
Vasthouden niet.

Time-out doe je op een plek die niet leuk en interessant is. Ook geen wekker zetten; mama bepaalt wanneer het klaar is. Dat jij de tijd in de gaten houdt hoeft hij niet te weten. Die twee minuten is omdat zo´n kindje anders niet meer weet waarom hij daar ook alweer zat.

Reageer ook telkens hetzelfde. Vastpakken, terug op het stoeltje. Alleen de tekst ´je gaat voor straf op de stoel´. Eventueel toevoegen dat hij nog eens moet als hij er vanaf komt. Elke keer hetzelfde. Het is de bedoeling dat het saai, vervelend en eentonig wordt.
Als extra zetje kun je er nog voor zorgen dat er in de woonkamer iets leuks is. Als er net teletubbies zijn komt die straf harder aan dan wanneer jij net stond te strijken.

En word eens boos. Je hoeft niet te schreeuwen om je punt duidelijk te maken, maar je moet het wel menen. Een kind voelt meestal haarscherp aan of je het gedrag afkeurt omdat je dat nou eenmaal hóórt af te keuren, of omdat je er echt helemaal klaar mee bent. Dat zie je ook aan de reactie van één van de anderen. Eenmaal écht boos, heel diep van binnen, probleem opgelost.

Als ik ergens genoeg van heb hoef ik iemand alleen maar aan te kijken. Ik lach er vriendelijk bij, maar als blikken konden doden... Mensen merken dat. Kinderen ook. Of, zoals mijn man het uitdrukt; bij ons thuis luisteren zelfs de planten ;-D .
Die blik heb ik blijkbaar ook ;-)
Alle reacties Link kopieren
Straffen en time outs geven op de lange termijn juist niet het juiste effect.
Misschien heb je hier iets aan:
https://www.janetlansbury.com/2012/09/b ... -behavior/
Alle reacties Link kopieren
Ha, herkenning. Heb het bij 2 van de 3 dochters gehad. Ook zo rond 2 jaar. Bij de eerste werd ik er zelf wat onzeker van en dacht even of het aan mij lag. Was ook de periode dat ze soms spontaan bleven zitten op straat. En niet verder wilden lopen. Heerlijke tijd eigenlijk als ik eraan terugdenk. En nog zo eenvoudig ook!

Bij de eerste dochter wat halfbakken aangepakt. "Nee, dat mag niet!" of iets in die strekking zeggen. Heeft naar mijn gevoel best wel 'n tijdje geduurd.

Toen kwam de 2e, die was niet zo van het slaan. De 3e wel weer. Ik zelf weer 'n aantal jaren ouder en wijzer, over dingen nagedacht, paste ik bij deze dochter m'n oer instinct toe. Denk ik trouwens bij meerdere situaties aan. Zit vaak 'n kern van waarheid in.

Die kleintjes van 2 communiceren nog nauwelijks, althans, verbaal niet. Dus afkijken van leeuwen, poezen, honden enz. Die geven hun welp 'n flinke knauw. Omdat ze van hun welpen houden. Preventief tegen gevaar, of om ze tot de orde te roepen. Dus deed ik dat ook.

Flinke snauw terug, armpje fysiek pakken, zeer strenge toon op volume en strak aankijken. Het is 'n paar keer voorgekomen en toen was het over en nooit meer teruggekomen.

Overigens is bij alle drie er nooit fysieke correctie aan te pas gekomen anders dan deze incidenten. Mijn vrouw is er zeker niet van en ik keur het niet af. Vind corrigerend fysiek echt niet altijd verkeerd. Heb dit echter never nooit gedaan bij alle drie uit respect naar mijn vrouw en omdat je in relaties de gulden middenweg moet zoeken. Elkaars wensen tegemoet komen.

Vind overigens wel dat het na vele, vele jaren wat is doorgeslagen naar vrouw's kant, maar dat is volgens mij weer 'n ander topic.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet eerlijk zeggen.... mijn kinderen zijn nu alle 5 tussen 19 en 15.....Bij ons ging het spelenderwijs.... Man studeerde liep Co-schappen, en ik werkte 30% in de nachtdienst. We hadden niet die stress van kinderdagverblijf, carrière maken en alles wat "nu" zo erg belangrijk is!

We leefden van weinig geld, en we waren gelukkig.....
We zijn nog steeds erg gelukkig, want ook 2 kinderen erven is niet zo makkelijk.....Maar vind wel dat de maatschappij niet in voordeel veranderd is.... Heb veel respect voor vrouwen die alles onder een hoed brengen.....Want denk nog steeds dat de vrouw in een gezin het meeste draagt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven