Autisme wie ook? Deel 4

01-08-2018 08:14 3005 berichten
Alle reacties Link kopieren
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
05-01-2019 05:14
oooh echt he! ik kon me daar ook aan ergeren, of dat je dekbed niet meer perfect in de hoes zit dat je dan aan het einde een loos stukje stof hebt.. Het voordeel van op de carib wonen is dat ik geen dekbed meer heb, ik slaap gewoon onder het losse hoesje, en uiteraard moet die ook recht liggen haha.
Precies dit! ik kan ook echt niet lekker slapen dan, snap nooit zo goed dat andere mensen daar geen last van lijken te hebben haha

Ik schrijf overigens voor het eerst mee op dit topic. Ik heb geen diagnose, maar heb zelf wel al een tijdje het vermoeden dat ik autisme zou kunnen hebben. Ik merk vooral vaak problemen met communicatie, en voel me de laatste tijd ook veel vaker overprikkeld.
Ik slaap sinds deze zomer onder 'n polydaun bamboo dekbed en doe er géén hoes meer omheen. Dat scheelt echt zoveel ergernissen! Het dekbed zelf is wasbaar i.t.t. mijn oude van dons.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat ook vreselijk irritant, zo'n loos stukje stof. Als kind lag ik ook een periode in de clinch met mijn kussen. Dan vond ik dat aan beide kanten naast mijn hoofd evenveel ruimte moest zijn. Dat lukte niet goed en was ik gerust 2 uur bezig mijn hoofd steeds te verleggen. Doodvermoeiend. Toen maar een breder kussen gekocht en toen was het over.
Alle reacties Link kopieren
Haha, ik kan niet onder een dekbed slapen met een hoes er over. Ik kan echt niet tegen die loze stof, en als het overtrek 'los' gaat van het dekbed en je voet er zo in draait.

Ik slaap onder een sprei (katoen, van de Leenbakker geloof ik) en daarover mijn 4 seizoenen dekbed(wel met overtrek). Sprei was ik elke week, samen met al het andere beddengoed.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Alle reacties Link kopieren
Toen ik bleek allergisch te zijn voor huisstofmijt van sprei naar dekbed gegaan. Heel mijn kamer is ook leeg enkel bed en nachttafeltje. Maar de grootse bron is de matras nu hoes rond en hoofdkussen elk jaar nieuw nu.

Met hoofdkussen heb ik ook wel problemen gehad, bij sommige klit die vulling samen na een week. En dan kun je dat niet meer los schudden en ligt je hoofd niet als in een zachte wolk. Maar op een prop die zich niet aanpast aan de vorm van je hoofd. In de supermarkt heb je goedkope en dure kussens en allemaal klitten ze samen. In een speciaalzaak voor bedden zijn de goedkoopste kussens vaak wel goed is mijn ervaring.
Als kussen heb ik nog wel gewoon dons, dat vind ik het lekkerst liggen. Van een zogenaamd 'gezondheidskussen' krijg ik 'n stijve nek.
redbulletje schreef:
05-01-2019 19:45
Als kussen heb ik nog wel gewoon dons, dat vind ik het lekkerst liggen. Van een zogenaamd 'gezondheidskussen' krijg ik 'n stijve nek.
Je hebt tegenwoordig ook waterkussens. Ik zou echt gek worden als zo'n ding klotst. Waterbed is al dramalama. Mijn huisgenoot heeft een waterbed. Ik heb er wel eens op gezeten, moet nodig bijgevuld en ontlucht worden. Ik zou zeeziek worden man.. als je neukt hoort het hele huis klots klots klots :rofl:
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
08-01-2019 16:19
Je hebt tegenwoordig ook waterkussens. Ik zou echt gek worden als zo'n ding klotst. Waterbed is al dramalama. Mijn huisgenoot heeft een waterbed. Ik heb er wel eens op gezeten, moet nodig bijgevuld en ontlucht worden. Ik zou zeeziek worden man.. als je neukt hoort het hele huis klots klots klots :rofl:
:HA:
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
08-01-2019 16:19
...als je neukt hoort het hele huis klots klots klots :rofl:
Ze zijn weer aan het klotsen. :rofl: Dat heeft dan een extra betekenis gekregen!
World of Warcraft: Legion
Wil zeker niet met een zielig en/of deprimerend verhaal op de proppen komen, maar regelmatig kom ik tot het pijnlijke besef dat er veel mis is met mij.
Ik wil me uiteraard niet alleen maar achter mijn ASS verschuilen.
Ergens heb ik ook het gevoel dat ik te weinig verantwoordelijkheidsbesef heb en daardoor niet altijd even betrouwbaar lijk te zijn.
Dat stemt me bijzonder triest.
Met werk of dagbesteding gaat het moeizaam; ik heb veel moeite om regelmatig te komen opdagen.
Ook met het aangaan van een relatie ondervind ik veel problemen.
En dat terwijl ik best een leuk sociaal netwerk heb.
Verder merk ik dat ik te soft ben in mijn doen en laten en weinig doorzettingsvermogen lijk te hebben.
Mijn weerbaarheid is nog steeds een groot probleem en ik heb dan ook grote moeite om voor mezelf op te kunnen komen (bij nare opmerkingen oid).
Ik probeer aan deze problemen wel te werken, maar ik heb regelmatig het gevoel dat ik hierop de grip verlies en dat alles steeds bij hetzelfde lijkt te blijven.
En dat is een verkeerde ontwikkeling.
Dit moest ik echt van me afschijven.
oh ik klaag even met je mee hoor Lee, ik heb spierpijn, hoofdpijn en heb echt teveel gedaan gister. Vanavond is pyama en netflix avond. Ik had gisteravond al hoofdpijn en vannochtend nog steeds, ook te weinig slaap (6 uren).

Ik begin mijn eigen grenzen steeds beter te kennen en aan te geven, maar dat aangeven is nog wel eens een probleem, niet elke vage kennis is op de hoogte van alle kwalen die ik heb, ook snappen ze het dan toch niet.

dus als ik naar huis wil om 22:30 na een intensieve dansles, omdat ik de volgende ochtend weer om 05:50 mijn bed uit moet en ik al helemaal moe ben, dan is het aaah please ga mee nog ff drankje doen, gezellig, slapen kan altijd nog. En dan vergelijken ze zich met zichzelf (10 jaar jonger, en met 2 uurtjes slapen 12 uren kunnen werken op een dag, chefkok). Ja leuk voor je, maar ik kan dat dus gewoon niet, lijkt me dat er meer mensen zijn (ook neurotypischen) die dat niet kunnen..

Met sporten gaat het ook kut, ik zit zo gevangen in mijn eigen lichaam. alles wat ik wil kunnen kan ik niet, en het lukt me maar niet om lagere doelen te stellen.
biobitch1984 schreef:
14-01-2019 22:22


Ik begin mijn eigen grenzen steeds beter te kennen en aan te geven, maar dat aangeven is nog wel eens een probleem, niet elke vage kennis is op de hoogte van alle kwalen die ik heb, ook snappen ze het dan toch niet.


Zo echt exact dit. Bij mij gaat het ook steeds beter maar niet iedereen heeft er begrip voor.
Zoals deze week. Ik ben bezig met de laatste examens van mijn studie, en heb nog wat andere dingen die ik deze week echt moet doen. Het is dus al een drukke week, en ben maar 2 dagen vrij. Waarvan 1 dag alweer 3kwart is ingevuld. Die andere dag heb ik echt geblokt voor mezelf, anders ben ik 7 dagen (eigenlijk 9 als ik volgende week maandag en dinsdag meereken) alleen maar bezig.
biobitch1984 schreef:
14-01-2019 22:22
dus als ik naar huis wil om 22:30 na een intensieve dansles
Sowieso heel een heel laat tijdstip om nog te sporten. Neem aan dat je thuis nog moet douchen en af moet schakelen voor je uberhaupt kunt slapen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn sporten beperkt zich tot wandelen meestal in huis soms met mijn ouders buiten. Met mijn slechte knie is stappen al moeilijk genoeg. Hoofdpijn heb ik eigenlijk bijna nooit meer terwijl toen ik naar school ging was dit meer wel dan niet.
Alle reacties Link kopieren
Iemand ervaring met een hulphond voor autisme? Lees er veel over bij kinderen maar niet over de ervaringen bij volwassenen. Ben heel benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij zag ik daar iets over op het Autsider forum. En ook ergens anders, maar weet niet meer waar...

Voor mezelf zou ik niet weten wat een hulphond toe kan voegen.

Ik ga zo sporten en ben dan ook pas na 11 uur thuis. Na het werk blijft er gewoon niet zo veel tijd meer over... (en ik sport 3 uur achter elkaar).
Ik vind een hond teveel een belasting. Doordat zo'n beest continu om je heen aanwezig is voel ik me teveel 'aan' staan. Vraag me ook af wat het nut is. Wellicht afleiding voor geestelijk beperkte autisten die sowieso een verzorger hebben die ook die hond verzorgt?
Ik heb juist heel veel steun aan honden.
Toen ik 16 was hadden we een hond, hij was echt mijn maatje. Hij voelde aan als ik niet lekker in mijn vel zat (wat toen ook aan de orde was) en kwam altijd bij me liggen. Juist door zijn aanwezigheid voelde ik me gesteund.
Nu heb ik geen tijd voor een hond helaas, maar ik weet zeker dat er ooit weer eentje hier in huis komt.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik jonger was hadden wij een beagle. Ik lag in de zetel te rusten, was ziek lag achter die zetelrand. Komt die hond plots volle vaart over die rand gesprongen en bloedneus. Gelukkig geen oog uit geef mij maar katten. Die zijn veel zelfstandiger en letten op wat ze doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 kleine hondjes. Ze hebben mijn leven enorm verrijkt. Ondanks dat eentje wel een "zorgenkindje" en wisselvallig is. Maar ze heeft ook haar goede momenten. Vind het heerlijk om met hen te wandelen, ga graag naar verschillende plekken. Daar word ik rustig van. En het is gezellig.
Ik wandel liever alleen. Zo'n hond moet je de hele tijd in de gaten houden en weer terug roepen als er andere mensen naderen. Of hij trekt aan de lijn of jij moet hem vooruit sleuren omdat ie ergens wil snuffelen terwijl jij één tempo wil lopen.
Alle reacties Link kopieren
marriette87 schreef:
15-01-2019 15:24
Iemand ervaring met een hulphond voor autisme? Lees er veel over bij kinderen maar niet over de ervaringen bij volwassenen. Ben heel benieuwd.



Ik denk dat dit wel wat goede info is.
http://iksimij.blogspot.com/2013/02/kwi ... ehond.html
Alle reacties Link kopieren
Biebeltje schreef:
15-01-2019 17:25
Volgens mij zag ik daar iets over op het Autsider forum. En ook ergens anders, maar weet niet meer waar...

Voor mezelf zou ik niet weten wat een hulphond toe kan voegen.
Ik vraag mij dat ook af. Bovendien, zo'n hond moet ook worden verzorgd. Met een volledige werkweek is dat niet in te plannen. Ik red me degelijk zonder zo'n hond. Dat is altijd zo geweest. Anderen zouden baat kunnen hebben bij zo'n hond; maar dat zal van hun situatie afhangen.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg binnenkort een gesprek met het WMO. Ik ben vooral op zoek naar dagbesteding en op ten duur naar een begeleide woonvorm. Hier lees ik veel over mensen die 'gewoon' een baan hebben. Hoe is jullie dat gelukt? Ik weet niet of ik dat wel kan.
Ik heb een gewone baan, maar wel met begeleiding.
Voor dagbesteding kom ik niet in aanmerking. Het UWV werkte wat dat betreft echt niet mee, ze vinden dat ik prima kan werken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven