Kinderen
alle pijlers
Baby's december 2018/ januari 2019
maandag 28 januari 2019 21:37
maandag 28 januari 2019 23:04
Laat ik zelf het spits afbijten.
Ik ben een werkende moeder van twee, 34 jaar, samenwonend met een iets wat jongere partner, 29 jaar. Eerder heb ik meegeschreven onder een andere naam. Deze zwangerschap was een stuk pittiger dan de eerste. Na een fysiek zware zwangerschap (met bekkeninstabiliteit) is mijn dochter via een keizersnede geboren. Gedurende de zwangerschap lag zij in stuitligging en helaas heeft een draaipoging niet mogen baten. Ik zag erg op tegen de keizersnede vanwege het fysieke herstel in combinatie met een actieve, zeer mamagerichte, peuter. Gedurende de zwangerschap heb ik regelmatig het gevoel gehad er niet volledig voor hem te kunnen zijn als gevolg van mijn klachten. Na de bevalling had ik de hoop snel te herstellen om er voor beide kinderen te kunnen zijn. Helaas liep het anders.
De bevalling zelf was een stuk fijner dan verwacht. Door de gentle sectio heb ik mee kunnen kijken met het geboorte proces en was direct huid op huid contact mogelijk. Dochterlief mocht direct naar mij toe en daar is ze gedurende de rest van de operatie en ver daarna gebleven.
Eenmaal thuis na het verblijf in het ziekenhuis blijkt het zijn van een gezin van vier een fikse uitdaging. Zoonlief had het erg moeilijk met de veranderingen, net als ikzelf. De eerste weken was ik dagelijks overstuur en had ik opnieuw het gevoel mijzelf kwijt te zijn. Bij zoonlief heb ik dezelfde klachten aan de hand gehad en met professionele hulp hoop ik ook ditmaal alles een plaats te kunnen geven. Morgen is dochterlief 6 weken en eindelijk beginnen wij onze draai te vinden.
Mijn dochter is een ontspannen baby, die in vergelijking met mijn zoon weinig huilt. De borstvoeding heeft langzaam aan plaats gemaakt voor flesvoeding, aangezien ik zowel fysiek als mentaal slecht reageer op het borstvoeden. Overdag slaapt dochterlief relatief veel, s nachts maakt ze het iets te gezellig. Hopelijk kunnen wij dat de komende periode iets op schuiven zodat we aan iets meer slaap komen.
Ik ben een werkende moeder van twee, 34 jaar, samenwonend met een iets wat jongere partner, 29 jaar. Eerder heb ik meegeschreven onder een andere naam. Deze zwangerschap was een stuk pittiger dan de eerste. Na een fysiek zware zwangerschap (met bekkeninstabiliteit) is mijn dochter via een keizersnede geboren. Gedurende de zwangerschap lag zij in stuitligging en helaas heeft een draaipoging niet mogen baten. Ik zag erg op tegen de keizersnede vanwege het fysieke herstel in combinatie met een actieve, zeer mamagerichte, peuter. Gedurende de zwangerschap heb ik regelmatig het gevoel gehad er niet volledig voor hem te kunnen zijn als gevolg van mijn klachten. Na de bevalling had ik de hoop snel te herstellen om er voor beide kinderen te kunnen zijn. Helaas liep het anders.
De bevalling zelf was een stuk fijner dan verwacht. Door de gentle sectio heb ik mee kunnen kijken met het geboorte proces en was direct huid op huid contact mogelijk. Dochterlief mocht direct naar mij toe en daar is ze gedurende de rest van de operatie en ver daarna gebleven.
Eenmaal thuis na het verblijf in het ziekenhuis blijkt het zijn van een gezin van vier een fikse uitdaging. Zoonlief had het erg moeilijk met de veranderingen, net als ikzelf. De eerste weken was ik dagelijks overstuur en had ik opnieuw het gevoel mijzelf kwijt te zijn. Bij zoonlief heb ik dezelfde klachten aan de hand gehad en met professionele hulp hoop ik ook ditmaal alles een plaats te kunnen geven. Morgen is dochterlief 6 weken en eindelijk beginnen wij onze draai te vinden.
Mijn dochter is een ontspannen baby, die in vergelijking met mijn zoon weinig huilt. De borstvoeding heeft langzaam aan plaats gemaakt voor flesvoeding, aangezien ik zowel fysiek als mentaal slecht reageer op het borstvoeden. Overdag slaapt dochterlief relatief veel, s nachts maakt ze het iets te gezellig. Hopelijk kunnen wij dat de komende periode iets op schuiven zodat we aan iets meer slaap komen.
anoniem_381799 wijzigde dit bericht op 30-01-2019 10:07
0.85% gewijzigd
dinsdag 29 januari 2019 05:51
Jouw dochter is dan 10 dagen jonger dan die van mij. Leuk. Hoe gaat het met jullie?
dinsdag 29 januari 2019 07:10
Blij om te lezen dat jullie je draai beginnen te vinden!
Naar dat je zwangerschap zo zwaar was. Lijkt me extra moeilijk als je al een kindje hebt rondlopen. Ik heb zelf geen makkelijke zwangerschap gehad ook en hen regelmatig gedacht "hoe had dit gemoeten als we al een kindje hadden?" Ben blij voor jullie dat het ergste achter de rug is en jullie je draai nu gaan vinden. Heb je al professionele hulp nu of moet dat nog starten?
Werken jij en je partner beiden trouwens? Wanneer moet jij weer beginnen?
Over mezelf;
Ik ben begin 30. Getrouwd met mijn man en we hebben een kat en nu dus een prachtige dochter! In 2017 heb ik eerst een miskraam gehad en dat had lichamelijk nog wat gevolgen (emotioneel ook). Na een hersteloperatie een half jaar na de miskraam, zou ik weer zwanger moeten kunnen worden en dat gebeurde in april 2018. We waren enorm blij! Bij een kleine 6 weken zwangerschap werd ik intens misselijk en bleef ik maar overgeven. Ik dacht aan een voedselvergiftiging. Maar het ging maar niet over. Uiteindelijk bleek ik HG (Hyperemesis Gravidarum) te hebben. Tot en met week 18 gaf ik dagelijks 10x of meer over en was ik Dag en nacht misselijk. 2x een ziekenhuisopname gehad vanwege uitdroging. Kregen we wel weer een extra echo, dat was wel weer leuk
. Vanaf week 18 ging het stapje voor stapje beter en bij week 33 was ik echt van de HG af. Wat een opluchting! In deze periode heb ik deels helemaal niet kunnen werken en uiteindelijk tot 60% kunnen ophouwen tot mn verlof.
Met 41+1 thuis bevallen (dat wilde ik ook). De bevalling was zwaar maar is goed verlopen. Ons meisje werd op mn buik gelegd en heb haar nog heerlijk kunnen vasthouden en drinken kunnen geven. Daarna moest ik helaas alsnog naar het ziekenhuis omdat het bloedverlies te veel werd. Na een curretage (placenta niet volledig) en een dagje in de familiekamer, mocht ik savonds naar huis. Omdat ik 2L bloed ben verloren, vooral de eerste dagen nog erg slap maar mn herstel verliep heel goed
Inmiddels is L een maand oud alweer.
We zijn enorm blij met haar! Wel de nodige probleempjes gehad door spruw en krampjes en me soms.ook even machteloos gevoeld (zie ander topic) maar over het algemeen genieten we echt van haar♡
Naar dat je zwangerschap zo zwaar was. Lijkt me extra moeilijk als je al een kindje hebt rondlopen. Ik heb zelf geen makkelijke zwangerschap gehad ook en hen regelmatig gedacht "hoe had dit gemoeten als we al een kindje hadden?" Ben blij voor jullie dat het ergste achter de rug is en jullie je draai nu gaan vinden. Heb je al professionele hulp nu of moet dat nog starten?
Werken jij en je partner beiden trouwens? Wanneer moet jij weer beginnen?
Over mezelf;
Ik ben begin 30. Getrouwd met mijn man en we hebben een kat en nu dus een prachtige dochter! In 2017 heb ik eerst een miskraam gehad en dat had lichamelijk nog wat gevolgen (emotioneel ook). Na een hersteloperatie een half jaar na de miskraam, zou ik weer zwanger moeten kunnen worden en dat gebeurde in april 2018. We waren enorm blij! Bij een kleine 6 weken zwangerschap werd ik intens misselijk en bleef ik maar overgeven. Ik dacht aan een voedselvergiftiging. Maar het ging maar niet over. Uiteindelijk bleek ik HG (Hyperemesis Gravidarum) te hebben. Tot en met week 18 gaf ik dagelijks 10x of meer over en was ik Dag en nacht misselijk. 2x een ziekenhuisopname gehad vanwege uitdroging. Kregen we wel weer een extra echo, dat was wel weer leuk
. Vanaf week 18 ging het stapje voor stapje beter en bij week 33 was ik echt van de HG af. Wat een opluchting! In deze periode heb ik deels helemaal niet kunnen werken en uiteindelijk tot 60% kunnen ophouwen tot mn verlof. Met 41+1 thuis bevallen (dat wilde ik ook). De bevalling was zwaar maar is goed verlopen. Ons meisje werd op mn buik gelegd en heb haar nog heerlijk kunnen vasthouden en drinken kunnen geven. Daarna moest ik helaas alsnog naar het ziekenhuis omdat het bloedverlies te veel werd. Na een curretage (placenta niet volledig) en een dagje in de familiekamer, mocht ik savonds naar huis. Omdat ik 2L bloed ben verloren, vooral de eerste dagen nog erg slap maar mn herstel verliep heel goed
Inmiddels is L een maand oud alweer.
We zijn enorm blij met haar! Wel de nodige probleempjes gehad door spruw en krampjes en me soms.ook even machteloos gevoeld (zie ander topic) maar over het algemeen genieten we echt van haar♡
dinsdag 29 januari 2019 12:18
Leuk dit topic, ik schrijf ook graag mee! Op 18 december zijn mijn vriend en ik (allebei rond de 30) ouders geworden van een zoon. Het is ons eerste kind, en we zijn heel gelukkig met m! Hij huilt gelukkig niet veel, en de borstvoeding loopt ook goed. Ik merk wel dat ik best bezorgd ben, ben sowieso van nature een bezorgd persoon en dat is er niet minder op geworden sinds ik moeder ben geworden. Extra fijn om hier mee te kunnen schrijven en af en toe advies te vragen dus!
dinsdag 29 januari 2019 12:21
Ook ik ga hier gezellig meeschrijven!
Wij zijn 15 december bevallen van ons zoontje. Wij zijn zelf 27 en 31 jaar, en mijn partner heeft al 2 dochters van 3 en 4.5 jaar oud.
Dit was mijn eerste zwangerschap, en ik was 2 januari uitgerekend uiteindelijk met 37+3 bevallen. Met 37+1 had ik veel last van nare krampen, waarvan ik zelf dacht dat het voorweeen waren. Kinderen van mijn vriend waren er begin vd avond. Rond 22u kwam de verloskundige langs voor controle welke ons voor de zekerheid naar het ziekenhuis stuurde ivm de hartslag van ons zoontje welke meer hoge pieken had dan dalen wat haar aanleiding gaf voor controle in het ziekenhuis. Rond 23u in het ziekenhuis belandt met hartfilmpje, en bloed en urine test en om 01.30 kregen we de uitslag: verhoogde kans op zwangerschapsvergiftiging dus je wordt ingeleid en binnen 48u zullen jullie ouders worden..
Uiteindelijk de zaterdagochtend om 7.41 bevallen van onze zoon. Vanaf gebroken vliezen tot de bevalling heeft het c.a 10u geduurd. Uiteindelijk wel +/- 1100ml bloed verloren. Dit heeft mij bijna 3 weken herstel gekost met ijzer tabletten.
Inmiddels gaat het goed met ons
Wij zijn 15 december bevallen van ons zoontje. Wij zijn zelf 27 en 31 jaar, en mijn partner heeft al 2 dochters van 3 en 4.5 jaar oud.
Dit was mijn eerste zwangerschap, en ik was 2 januari uitgerekend uiteindelijk met 37+3 bevallen. Met 37+1 had ik veel last van nare krampen, waarvan ik zelf dacht dat het voorweeen waren. Kinderen van mijn vriend waren er begin vd avond. Rond 22u kwam de verloskundige langs voor controle welke ons voor de zekerheid naar het ziekenhuis stuurde ivm de hartslag van ons zoontje welke meer hoge pieken had dan dalen wat haar aanleiding gaf voor controle in het ziekenhuis. Rond 23u in het ziekenhuis belandt met hartfilmpje, en bloed en urine test en om 01.30 kregen we de uitslag: verhoogde kans op zwangerschapsvergiftiging dus je wordt ingeleid en binnen 48u zullen jullie ouders worden..
Uiteindelijk de zaterdagochtend om 7.41 bevallen van onze zoon. Vanaf gebroken vliezen tot de bevalling heeft het c.a 10u geduurd. Uiteindelijk wel +/- 1100ml bloed verloren. Dit heeft mij bijna 3 weken herstel gekost met ijzer tabletten.
Inmiddels gaat het goed met ons
woensdag 30 januari 2019 15:32
Half maart ga ik weer aan de slag. Ik ben kostwinnaar. Mijn partner is zijn masterscriptie aan het afronden en werkt daarnaast enkele uren. Volgende week heb ik een gesprek op mijn werk over de invulling ervan na mijn verlof. Gedurende mijn verlof ben ik boventallig verklaard omdat mijn functie vervallen is. Het is dus nog even spannend wat ik ga doen.
Sinds vorige week heb ik gesprekken met maatschappelijk werk om alles weer een plaatsje te geven. Zelf baal ik er wel van, aangezien ik gehoopt had er ditmaal beter op voorbereid te zijn. Helaas toch weer overvallen door de impact van alle veranderingen. Daarnaast reageer ik erg slecht op de plotselinge wijziging van hormonen. Vandaar ook dat het stoppen met borstvoeden noodzakelijk is om mij snel weer stabiel te voelen.
Deze week heb ik de laatste borstvoeding gegeven. Toch aan de 6 weken gekomen, waar ik dan toch wel trots op ben. Zeker gezien het feit dat de productie heel slecht op gang kwam.
Op het moment is de kleine meid wel wat onrustig en wil ze eigenlijk niet weggelegd worden. Ook drinkt ze een stuk slechter dan normaal en laat ze veel staan. Hierdoor komt ze weer eerder voor een voeding en raken we ons ritme een beetje kwijt. Ik probeer het te nemen zoals het komt. Wetend dat er tevens een sprongetje aan zit te komen. Maar stiekem baal ik er wel van. Hopelijk trekt het snel weer bij.
Yellow;
Wat verdrietig van de miskraam voorafgaande aan deze zwangerschap.
De zwangerschap klinkt wat mij betreft best zwaar. En dan ook nog zo overtijd lopen. Dat lijkt mij echt pittig! Na een thuisbevalling alsnog naar het ziekenhuis moeten was 1 van mijn grootste angsten, toen ik nog dacht zelf te kunnen kiezen hoe en waar te bevallen. Maar wel fijn dat je thuis hebt kunnen bevallen.
Bruschetta
Welkom en gefeliciteerd met je zoon! Leuk nog een baby van de 18e! Ik was erg blij toen bleek dat mijn keizersnede de 18e gepland stond. Als het dan toch gepland moest worden dan liever op een leuke datum.
Fijn dat alles goed loopt en jullie kunnen genieten van elkaar. Bezorgdheid kan soms wel eens in de weg komen te staan met zo'n kleintje. Er is dan ook zoveel om zorgen over te maken.
Suusj
Jij ook welkom en van harte!
Het lijkt me best heftig om opeens te horen dat je een stuk eerder dan gepland ouders word. Was je al eerder met verlof? Of heb je tot 36 weken gewerkt? Zijn de kinderen van je vriend vaak/ structureel bij jullie? Hoe vinden zij het dat er een broertje bij is?
Sinds vorige week heb ik gesprekken met maatschappelijk werk om alles weer een plaatsje te geven. Zelf baal ik er wel van, aangezien ik gehoopt had er ditmaal beter op voorbereid te zijn. Helaas toch weer overvallen door de impact van alle veranderingen. Daarnaast reageer ik erg slecht op de plotselinge wijziging van hormonen. Vandaar ook dat het stoppen met borstvoeden noodzakelijk is om mij snel weer stabiel te voelen.
Deze week heb ik de laatste borstvoeding gegeven. Toch aan de 6 weken gekomen, waar ik dan toch wel trots op ben. Zeker gezien het feit dat de productie heel slecht op gang kwam.
Op het moment is de kleine meid wel wat onrustig en wil ze eigenlijk niet weggelegd worden. Ook drinkt ze een stuk slechter dan normaal en laat ze veel staan. Hierdoor komt ze weer eerder voor een voeding en raken we ons ritme een beetje kwijt. Ik probeer het te nemen zoals het komt. Wetend dat er tevens een sprongetje aan zit te komen. Maar stiekem baal ik er wel van. Hopelijk trekt het snel weer bij.
Yellow;
Wat verdrietig van de miskraam voorafgaande aan deze zwangerschap.
De zwangerschap klinkt wat mij betreft best zwaar. En dan ook nog zo overtijd lopen. Dat lijkt mij echt pittig! Na een thuisbevalling alsnog naar het ziekenhuis moeten was 1 van mijn grootste angsten, toen ik nog dacht zelf te kunnen kiezen hoe en waar te bevallen. Maar wel fijn dat je thuis hebt kunnen bevallen.
Bruschetta
Welkom en gefeliciteerd met je zoon! Leuk nog een baby van de 18e! Ik was erg blij toen bleek dat mijn keizersnede de 18e gepland stond. Als het dan toch gepland moest worden dan liever op een leuke datum.
Fijn dat alles goed loopt en jullie kunnen genieten van elkaar. Bezorgdheid kan soms wel eens in de weg komen te staan met zo'n kleintje. Er is dan ook zoveel om zorgen over te maken.
Suusj
Jij ook welkom en van harte!
Het lijkt me best heftig om opeens te horen dat je een stuk eerder dan gepland ouders word. Was je al eerder met verlof? Of heb je tot 36 weken gewerkt? Zijn de kinderen van je vriend vaak/ structureel bij jullie? Hoe vinden zij het dat er een broertje bij is?
woensdag 30 januari 2019 16:00
Hoi!
Eigenlijk heb ik een november baby. Maar aangezien ze in dat topic al behoorlijk veel hebben geschreven en ikzelf meeschreef in het ‘uitgerekend in december 2018/januari 2019 topic, lijkt het me leuker om hier mee te schrijven, als dat mag? Ook omdat een aantal dames uit dat topic hier nu ook schrijven
Officieel was ik 22 december uitgerekend, maar onze kleine vond het met 36+2 wel genoeg geweest in de buik
Eigenlijk heb ik een november baby. Maar aangezien ze in dat topic al behoorlijk veel hebben geschreven en ikzelf meeschreef in het ‘uitgerekend in december 2018/januari 2019 topic, lijkt het me leuker om hier mee te schrijven, als dat mag? Ook omdat een aantal dames uit dat topic hier nu ook schrijven
Officieel was ik 22 december uitgerekend, maar onze kleine vond het met 36+2 wel genoeg geweest in de buik
woensdag 30 januari 2019 17:16
Dan meld ik me ook maar hier vanuit het ‘uitgerekend’ topic.
Ik ben 2 december bevallen van mijn eerste kind, een dochter. Ik ben 38, alleenstaand, en ben zwanger geworden met behulp van een donor (via ziekenhuis, dus voor mij anoniem, dochter kan als ze 16 is wel de gegevens opvragen als ze dat wil). De zwangerschap was ook hier niet heel makkelijk, ben tot week 25 vreselijk misselijk geweest. Niet veel overgeven en daarom geen ziekenhuisopname, maar ook extreem veel moeite met eten. Hoe klotig ook, voordeel is dan weer dat ik een dag na de bevalling al onder mijn oude gewicht zat.
Ik bleek gelukkig beter in bevallen dan in zwanger zijn, ik belde om 13u de verloskundige om te overleggen over wat ik dacht dat oefenweeen waren, en om 17 was dochter er al. Bevallen in het ziekenhuis zoals gepland, wel wat veel bloedverlies maar verder eigenlijk heel goed gegaan. Herstel ging ook goed, alleen conditie dweil door bloedverlies, maar dat trekt ook weer bij.
Inmiddels dus acht weken verder, en dochter doet het heel goed. Ze was een vrij klein guppie (onder de 2800g met 38+5), maar groeit precies op haar lijntje. Ik heb vanaf het begin flesvoeding gegeven, dus weet precies wat ze binnenkrijgt, en ze eet/drinkt hartstikke goed. En heel fijn voor mij: na een lastige start qua slapen (alleen op iemand), slaapt ze nu al een maand lekker in haar eigen kamertje, en vaak een uur of 7 aan een stuk. Daar is mama heel blij mee, zeker omdat ik de zorg dus nooit even over kan dragen. (Wel oppas of zo natuurlijk, maar niet ‘doe jij deze fles even, of neem jij haar even’). Dan is een beetje slaap wel heel erg lekker.
We beginnen er nu wat vaker op uit te gaan, ergens koffie drinken of zo, winkelen, wandelen. En we doen sinds vorige week samen een yoga cursus. Ik had niet durven hopen dat ik het zo mooi zou vinden allemaal.
Enige mindere puntje: mijn opvang heeft al voor de bevalling afgezegd, dus ik ben nu heel hard aan het zoeken naar een alternatief. Babyplekken zijn schaars hier ivm veranderde wetten over aantal babies per leidster, dus dat is wel een ding. Ik heb nog 5,5 week voor ik weer ga werken, dus de tijd begint nu wel een beetje te dringen.
Ik ben 2 december bevallen van mijn eerste kind, een dochter. Ik ben 38, alleenstaand, en ben zwanger geworden met behulp van een donor (via ziekenhuis, dus voor mij anoniem, dochter kan als ze 16 is wel de gegevens opvragen als ze dat wil). De zwangerschap was ook hier niet heel makkelijk, ben tot week 25 vreselijk misselijk geweest. Niet veel overgeven en daarom geen ziekenhuisopname, maar ook extreem veel moeite met eten. Hoe klotig ook, voordeel is dan weer dat ik een dag na de bevalling al onder mijn oude gewicht zat.
Ik bleek gelukkig beter in bevallen dan in zwanger zijn, ik belde om 13u de verloskundige om te overleggen over wat ik dacht dat oefenweeen waren, en om 17 was dochter er al. Bevallen in het ziekenhuis zoals gepland, wel wat veel bloedverlies maar verder eigenlijk heel goed gegaan. Herstel ging ook goed, alleen conditie dweil door bloedverlies, maar dat trekt ook weer bij.
Inmiddels dus acht weken verder, en dochter doet het heel goed. Ze was een vrij klein guppie (onder de 2800g met 38+5), maar groeit precies op haar lijntje. Ik heb vanaf het begin flesvoeding gegeven, dus weet precies wat ze binnenkrijgt, en ze eet/drinkt hartstikke goed. En heel fijn voor mij: na een lastige start qua slapen (alleen op iemand), slaapt ze nu al een maand lekker in haar eigen kamertje, en vaak een uur of 7 aan een stuk. Daar is mama heel blij mee, zeker omdat ik de zorg dus nooit even over kan dragen. (Wel oppas of zo natuurlijk, maar niet ‘doe jij deze fles even, of neem jij haar even’). Dan is een beetje slaap wel heel erg lekker.
We beginnen er nu wat vaker op uit te gaan, ergens koffie drinken of zo, winkelen, wandelen. En we doen sinds vorige week samen een yoga cursus. Ik had niet durven hopen dat ik het zo mooi zou vinden allemaal.
Enige mindere puntje: mijn opvang heeft al voor de bevalling afgezegd, dus ik ben nu heel hard aan het zoeken naar een alternatief. Babyplekken zijn schaars hier ivm veranderde wetten over aantal babies per leidster, dus dat is wel een ding. Ik heb nog 5,5 week voor ik weer ga werken, dus de tijd begint nu wel een beetje te dringen.
woensdag 6 februari 2019 18:52
Hoe gaat het met de kleintjes m (en moeders?). Ik zit vandaag even helemaal door dat gezeur met opvang heen. Ik had netjes afgelopen juni iets uitgezocht en ingeschreven, maar dat gaat dus niet door. En dankzij de nieuwe wetgeving die meer leidsters vereist voor babies, is er dus echt nergens plek. Alle crèches zitten maandenlang vol, ik ben al flexibel qua dagen (zowel hoeveel als welke dagen, alles is een optie), maar dat mag niet baten. Toen maar op zoek naar oppas aan huis, wat me een redelijk fortuin zou kosten, maar het moet maar. Maar ook die zijn dus totaal niet te vinden.
Ik weet het, first word problems, mijn meisje en ik doen het goed enz. Maar ik baal er even echt gigantisch van dat ik mijn halve verlof nu besteed aan het zoeken van opvang in plaats van knuffelen met dochter omdat die k*toverheid weer een nieuw regeltje moet bedenken.
Sorry voor de rant, maar ik baal echt even heel erg na weer tig afwijzingen vandaag
.
Ik weet het, first word problems, mijn meisje en ik doen het goed enz. Maar ik baal er even echt gigantisch van dat ik mijn halve verlof nu besteed aan het zoeken van opvang in plaats van knuffelen met dochter omdat die k*toverheid weer een nieuw regeltje moet bedenken.
Sorry voor de rant, maar ik baal echt even heel erg na weer tig afwijzingen vandaag
.
woensdag 6 februari 2019 20:26
Ahhh Nausicaa dat is ook echt heel rot 
het geeft gewoon stress en het slokt tijd op die je juist met je meisje wil doorbrengen. Zijn er ook geen gastouders beschikbaar?
En kan die opvang die eerst had toegezegd hun (professioneel) netwerk nog vragen? Zij hebben immers een steek laten vallen en jij zit met een probleem nu...
het geeft gewoon stress en het slokt tijd op die je juist met je meisje wil doorbrengen. Zijn er ook geen gastouders beschikbaar?En kan die opvang die eerst had toegezegd hun (professioneel) netwerk nog vragen? Zij hebben immers een steek laten vallen en jij zit met een probleem nu...
woensdag 6 februari 2019 22:40
Nee, die kunnen helaas niks doen. Het zit overal gewoon echt heel vol.Yellow002 schreef: ↑06-02-2019 20:26Ahhh Nausicaa dat is ook echt heel rot
En kan die opvang die eerst had toegezegd hun (professioneel) netwerk nog vragen? Zij hebben immers een steek laten vallen en jij zit met een probleem nu...
Ik ben nu inderdaad naar gastouders aan het kijken, hoewel dat niet helemaal goed voelt. De meeste hier in de buurt hebben zelf ook 2/3 kinderen, en dan komt het toch over als ‘bij de kinderen blijven en nog wat verdienen’. Bovendien ben ik een beetje bang dat mijn kleine guppie nogal ondergesneeuwd raakt in een groep met vooral grotere kinderen. Bij de meeste crèches hebben ze een babygroep, maar dit is meer bijna-kleuters met een baby er bij. Natuurlijk zijn er goede gastouders, maar bij een heleboel heb ik gewoon echt geen goed gevoel. Ik hoop heel hard dat die paar die me wel ok lijken nog plek hebben.
woensdag 6 februari 2019 23:07
Ik hoop met je mee!
En ga je dan tijdelijk voor een gastouder totdat de opvang plek heeft?
Mijn buren hebben hun kindje bij een gastouder. Hij is ook de jongste daar maar krijgt daardoor juist volop aandacht, ook van de andere kinderen die hem dan juist schattig vinden.
Maar snap je gevoel, vooral omdat het gewoon niet je keuze was en nu dus een soort noodoplossing maarja je dochter is er wel een groot deel van de week dus moet wel een beetje goed voelen natuurlijk....
Wanneer weet je of de "goede" gastouders plek hebben?
En ga je dan tijdelijk voor een gastouder totdat de opvang plek heeft?
Mijn buren hebben hun kindje bij een gastouder. Hij is ook de jongste daar maar krijgt daardoor juist volop aandacht, ook van de andere kinderen die hem dan juist schattig vinden.
Maar snap je gevoel, vooral omdat het gewoon niet je keuze was en nu dus een soort noodoplossing maarja je dochter is er wel een groot deel van de week dus moet wel een beetje goed voelen natuurlijk....
Wanneer weet je of de "goede" gastouders plek hebben?
donderdag 7 februari 2019 06:48
Bah zo vervelend voor je Nausicaa! Ik hoop voor je dat er snel duidelijkheid komt over een geschikte plek. Wij zaten met hetzelfde, maar dan de gastouder die we hadden gevonden die had afgezegd. Gelukkig vorige week een nieuwe gevonden, hoop dat het bij jou ook snel gebeurt heel stressvol inderdaad!
Hier gaan de nachten helaas erg slecht. Baby heeft veel last van krampjes, zo zielig! Hij slaapt daardoor amper en is volgens mij echt oververmoeid. Vannacht weer maar sporadisch slaapjes van een halfuur, in totaal 4u geslapen. Hoop zo dat het snel beter gaat met m, het gaat echt door merg en been als hij pijn heeft
. Hij ligt nu lekker te slapen op mijn buik, het nadeel daarvan is weer dat je zelf niet kan slapen natuurlijk.
Heb een aanrader qua app trouwens: baby tracker. Kun je alle slaap en voedingen in bij houden.
Hier gaan de nachten helaas erg slecht. Baby heeft veel last van krampjes, zo zielig! Hij slaapt daardoor amper en is volgens mij echt oververmoeid. Vannacht weer maar sporadisch slaapjes van een halfuur, in totaal 4u geslapen. Hoop zo dat het snel beter gaat met m, het gaat echt door merg en been als hij pijn heeft
. Hij ligt nu lekker te slapen op mijn buik, het nadeel daarvan is weer dat je zelf niet kan slapen natuurlijk.Heb een aanrader qua app trouwens: baby tracker. Kun je alle slaap en voedingen in bij houden.
donderdag 7 februari 2019 09:28
Ook hier gaat t erg goed met de kleine. Hij wordt al lekker sterk in zijn nekje, hij tilt zichzelf al n aardig en die overeind. Hij heeft de laatste dagen wel clustermonenten, en merk dat hij overdag al minder wilt slapen de nachten gaan goed en hij slaapt de ochtend lang door. Overdag dan wat wakkere momentjes en kortere slaapjes. Meestal slaapt hij anderhalf uur en zit er c.a 2 uur tussen de voedingen overdag heb ook het idee dat hij af en toe vaker komt om wat kleinere beetjes te drinken.
Wat hij ons verder nog een hele grote verandering is, als je hem weglegt in bijv zn bedje of nestje dat hij bijna niet meer huilt. Hij valt dan niet altijd in slaap, maar hij blijft in ieder geval rustig
Wat hij ons verder nog een hele grote verandering is, als je hem weglegt in bijv zn bedje of nestje dat hij bijna niet meer huilt. Hij valt dan niet altijd in slaap, maar hij blijft in ieder geval rustig
donderdag 7 februari 2019 09:42
Natuurlijk mag dat Felyar. Kun je wat meer over jullie vertellen? Hoe is de start van je kleintje geweest? En hoe gaat het nu? Mijn neefje is ook met 36 weken geboren en zij hebben met voeding e.d. wel een lastigere start gehad.
Welkom Nausicaa! Mijn eerste reactie is wat heftig om er alleen voor te staan. Maar het is ook heel helder. Je weet precies waar je aan toe bent. Zonder verwachtingen waar je partner mogelijk niet aan voldoet.
Inderdaad een kleintje. Mijn dochter was 3690 gram bij 38+5 dagen. Fijn dat ze precies volgens haar lijn groeit. Heerlijk die nach uren van 7 uur. Doe mij die ook maar!
Echt mega balen van de opvang. Dit jaar is natuurlijk de nieuwe wetgeving ingegaan wat echt grote gevolgen heeft voor zowel klanten als de kinderdagverblijven zelf. Tel daar een enorm personeel te kort bij op, dan ontstaan er inderdaad dergelijke situaties. Zelf ben ik, of moet ik zeggen, was ik, werkzaam als leidinggevende in de kinderopvang. En ook bij ons hebben wij heel veel nee moeten verkopen, ondanks het feit dat wij wel gekozen hebben extra personeel in te zetten vanwege de grote aanwas van baby's.
Een gastouder is niet voor iedereen weggelegd. Daarom heb ik bewust voor het kinderdagverblijf gekozen. En een ander dagverblijf verder van huis? Of in de plaats waar je werkt? (Indien dit een andere plaats is)
Is extra (ouderschaps)verlof opnemen een optie? Of tijdelijk hulp van ouders, broers of zussen?
Het gevoel wat je omschrijft over stress en zorgen over werk gerelateerde zaken ervaar ik op het moment ook. Maandag ben ik op mijn werk geweest. Helaas kunnen zij mij niet eenzelfde, danwel een andere gewenste functie bieden. Wat maakt dat ik of akkoord moet gaan met een functie die ik niet wil. Of buiten de organisatie een baan moet gaan zoeken. Mijn stress level vloog dus door het plafond en sindsdien alleen maar zorgen aan het maken. In plaats van bewust te zijn en aan het genieten van mijn dochter en verlof. Waar ik echt van baal, zeker omdat ik deze tijd niet terug ga krijgen.
Dochterlief is weer haar vrolijke zelf en de flessen gaan weer op. Wat erg fijn is! De eerste glimlach is ook al gesignaleerd. S ochtends is ze echt al een langere periode wakker dan voorheen. Slapen s nachts gaat ondertussen ook beter. Lees sneller in slaap na een voeding. Helaas komt ze wel gewoon om de 3,5 a 4 uur. Wat maakt dat we regelmatig nog 2 nachtvoedingen hebben. De laatste voeding in tussen 23:30 en 00:30. Daarna is ze heel onrustig en komt ze niet in slaap. Vaak slaapt ze dan pas rond half 3. Vriendlief neemt deze voeding op zich en raakt erg gefrustreerd waardoor ik toch ook wakker blijf. Heeft een van jullie ervaring met eerder wakker maken voor de late fles? Zodat ze hopelijk eerder in slaap is omdat haar wakkere periode na de fles vroeger is.
Welkom Nausicaa! Mijn eerste reactie is wat heftig om er alleen voor te staan. Maar het is ook heel helder. Je weet precies waar je aan toe bent. Zonder verwachtingen waar je partner mogelijk niet aan voldoet.
Inderdaad een kleintje. Mijn dochter was 3690 gram bij 38+5 dagen. Fijn dat ze precies volgens haar lijn groeit. Heerlijk die nach uren van 7 uur. Doe mij die ook maar!
Echt mega balen van de opvang. Dit jaar is natuurlijk de nieuwe wetgeving ingegaan wat echt grote gevolgen heeft voor zowel klanten als de kinderdagverblijven zelf. Tel daar een enorm personeel te kort bij op, dan ontstaan er inderdaad dergelijke situaties. Zelf ben ik, of moet ik zeggen, was ik, werkzaam als leidinggevende in de kinderopvang. En ook bij ons hebben wij heel veel nee moeten verkopen, ondanks het feit dat wij wel gekozen hebben extra personeel in te zetten vanwege de grote aanwas van baby's.
Een gastouder is niet voor iedereen weggelegd. Daarom heb ik bewust voor het kinderdagverblijf gekozen. En een ander dagverblijf verder van huis? Of in de plaats waar je werkt? (Indien dit een andere plaats is)
Is extra (ouderschaps)verlof opnemen een optie? Of tijdelijk hulp van ouders, broers of zussen?
Het gevoel wat je omschrijft over stress en zorgen over werk gerelateerde zaken ervaar ik op het moment ook. Maandag ben ik op mijn werk geweest. Helaas kunnen zij mij niet eenzelfde, danwel een andere gewenste functie bieden. Wat maakt dat ik of akkoord moet gaan met een functie die ik niet wil. Of buiten de organisatie een baan moet gaan zoeken. Mijn stress level vloog dus door het plafond en sindsdien alleen maar zorgen aan het maken. In plaats van bewust te zijn en aan het genieten van mijn dochter en verlof. Waar ik echt van baal, zeker omdat ik deze tijd niet terug ga krijgen.
Dochterlief is weer haar vrolijke zelf en de flessen gaan weer op. Wat erg fijn is! De eerste glimlach is ook al gesignaleerd. S ochtends is ze echt al een langere periode wakker dan voorheen. Slapen s nachts gaat ondertussen ook beter. Lees sneller in slaap na een voeding. Helaas komt ze wel gewoon om de 3,5 a 4 uur. Wat maakt dat we regelmatig nog 2 nachtvoedingen hebben. De laatste voeding in tussen 23:30 en 00:30. Daarna is ze heel onrustig en komt ze niet in slaap. Vaak slaapt ze dan pas rond half 3. Vriendlief neemt deze voeding op zich en raakt erg gefrustreerd waardoor ik toch ook wakker blijf. Heeft een van jullie ervaring met eerder wakker maken voor de late fles? Zodat ze hopelijk eerder in slaap is omdat haar wakkere periode na de fles vroeger is.
donderdag 7 februari 2019 11:22
Bruschetta_ schreef: ↑07-02-2019 06:48
Hier gaan de nachten helaas erg slecht. Baby heeft veel last van krampjes, zo zielig! Hij slaapt daardoor amper en is volgens mij echt oververmoeid. Vannacht weer maar sporadisch slaapjes van een halfuur, in totaal 4u geslapen. Hoop zo dat het snel beter gaat met m, het gaat echt door merg en been als hij pijn heeft
echt super zielig. Wij hebben een paar van die nachten gehad met uren achter elkaar krampjes. Wakker zijn is 1 ding maar je kindje zo overstuur zien maakt zo'n nacht echt zwaar vind ik. Hier gaat het trouwens ineens beter (nu heeft ze last van maagzuur dus na het drinken nog een tijd rechtop en hoofdeinde bedje wat opgehoogd. Maar dat is beter te doen dan die krampen). Ik weet niet wat heeft geholpen. Wel valt me op dat ze zelf minder en vaker is gaan drinken. Wellicht pakt dat positief uit op dr krampen. Zit nu dus wel weer zo aan de 9 a 10 voedingen maar minder krampen is ook wat waard.Ik hoop echt dat het snel beter wordt voor jullie want het is echt zielig en je bent zelf ook gebroken na zo'n nacht.
donderdag 7 februari 2019 11:33
Oh, dat is zo naar hè! Ik ben redelijk immuun voor de ‘ik ben gewoon even boos’ en ‘ik heb honger maar mama moet nog even een fles maken’ huiltjes, maar die krampjes gaan echt door merg en been. Zo zielig is dat. Bij mij bleek overigens een andere speen de oplossing. Ze heeft nog steeds speen 1, die ‘officieel’ tot een maand is of zo. En dan ook nog de langzame variant (er bleken er twee te zijn). Laatst de normale weer geprobeerd, en meteen weer een onrustig en huilerige baby.
Mijn meisje slaapt s avonds met name bij mij, maar op een bepaald moment wil ik toch ook wel graag naar bed. Dus rond 23.30 maak ik haar dan wel wakker, en dan wil ze ook wel eten. Soms is het door omstandigheden later, maar ik heb niet het idee dat haar ‘volgende fles’ dan ook verschuift, die blijft op dezelfde tijd. Maar je zou het kunnen proberen. Het zou kunnen dat ze dan zelfs iets rustiger drinkt omdat ze geen enorme honger heeft, en als gevolg ook iets minder krampjes. Maar dat weet je nooit.
Ik ben absoluut voorstander van de baby volgen, maar het moet wel te doen blijven natuurlijk.
Mijn meisje slaapt s avonds met name bij mij, maar op een bepaald moment wil ik toch ook wel graag naar bed. Dus rond 23.30 maak ik haar dan wel wakker, en dan wil ze ook wel eten. Soms is het door omstandigheden later, maar ik heb niet het idee dat haar ‘volgende fles’ dan ook verschuift, die blijft op dezelfde tijd. Maar je zou het kunnen proberen. Het zou kunnen dat ze dan zelfs iets rustiger drinkt omdat ze geen enorme honger heeft, en als gevolg ook iets minder krampjes. Maar dat weet je nooit.
Ik ben absoluut voorstander van de baby volgen, maar het moet wel te doen blijven natuurlijk.
donderdag 7 februari 2019 13:00
Ja hij heeft ook last van maagzuur/melk die weer omhoog komt dus het is echt een combi. Hij drinkt al heel vaak (en ook veel de laatste tijd), ik dacht zelf juist dat het daar misschien mee te maken heeft. Hij zit nu op rond de 17 voedingen per 24u. Sinds vannacht probeer ik alleen elke 3u van borst te wisselen ipv elke voeding. Had gelezen dat veel wisselen ook kan bijdragen aan krampjes, dus hopelijk sorteert dat effect.. Verder laat ik hem vandaag zoveel mogelijk slapen in de draagzak zodat hij hopelijk wat kan bijslapen. Zooo zielig om hem zo oververmoeid te zien.
donderdag 7 februari 2019 14:14
Voor mijn vriend en mij is dit ons eerste kindje, ik ben 28 en mijn vriend wordt 30.
Ik heb een hele fijne zwangerschap gehad, enige klachten die ik waren vermoeidheid en kokhalzen. Ik heb gewerkt tot 34 weken en toen ben ik met verlof gegaan.
Ik zat net 2 weken thuis, toen ineens de vliezen braken. Ik was net 36+1. Tja, dat was wel even onverwachts, aangezien ik de dagen ervoor nog nergens last van had. Ik was die dag zelfs nog gewoon aan het winkelen geweest
Nadat de vk bij ons thuis was geweest, werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. De gynaecoloog daar wilde graag dat ik de rest van de week in het ziekenhuis zou blijven. Mocht de kleine zich ondertussen melden, dan zou ik geen weeënremmers krijgen en mocht ze gewoon komen. Maar ze hoopte dat de kleine nog even tot 37 week lekker in mijn buik zou blijven zitten en dan zou ik ingeleid worden. Mijn vriend mocht gelukkig ook overnachten, dus die ging nog even snel naar huis om zijn eigen spullen op te halen (vluchtkoffertje stond nog maar half klaar 
) In die tussentijd, zo’n 1,5 uur, kreeg ik ineens last van rugweeen en was het toch wel duidelijk dat de kleine niet lang op zich liet wachten
Op het moment dat mijn vriend weer terug kwam, werd ik gelijk weer terug gereden naar de verloskamer, waar bleek dat ik al 9 cm ontsluiting had. Even later mocht ik al persen en 19 minuten verder had ik onze dochter in mijn armen 
3045 gr en 49 cm en ze deed het gelijk al heel goed eigenlijk. We moesten nog wel even 3 dagen ter controle in het ziekenhuis blijven, maar daarna mochten we naar huis.
Helaas moesten we, nadat we net 2 dagen thuis waren, weer terug naar het ziekenhuis. Dit omdat ze geelzucht had en de bloedwaarden waren dusdanig hoog, dat we direct weer naar het ziekenhuis moesten. Hier heeft ze 3 dagen onder een lamp gelegen, maar daarna mochten we gelukkig weer naar huis.
Ze heeft wel veel last van krampjes gehad, dat vond ik echt verschrikkelijk. Sinds we dr Brown flesjes gebruiken en water uit de winkel gebruiken, gaat dat gelukkig een stuk beter.
Nu is ze inmiddels al weer ruim 10 weken oud en gaat het heel goed. Heerlijk vrolijk meisje die het lachen heeft ontdekt. Zo leuk om te zien!
Ondanks dat ze goed drinkt en groeit, blijft het een klein poppetje, maatje 56 is nog te groot
. Sinds een week slaapt ze goed door, rond 23.00/23.30 krijgt ze de laatste flesje. Meestal rond 05.00 wordt ze nog wel even wakker, maar speentje erin en ze slaapt door tot 06.30/07.00.
Afgelopen dagen zijn we even met zn drietjes voor het eerst weg geweest en hebben we voor het eerst gezwommen. Dat was zeker voor herhaling vatbaar.
donderdag 7 februari 2019 14:25
Ik snap wat je bedoelt. Hier in de omgeving zitten ook heel veel gastouders en je vraagt je soms echt af hoe het mogelijk is dat die mensen überhaupt kinderen mogen opvangennausicaa schreef: ↑06-02-2019 22:40Nee, die kunnen helaas niks doen. Het zit overal gewoon echt heel vol.
Ik ben nu inderdaad naar gastouders aan het kijken, hoewel dat niet helemaal goed voelt. De meeste hier in de buurt hebben zelf ook 2/3 kinderen, en dan komt het toch over als ‘bij de kinderen blijven en nog wat verdienen’. Bovendien ben ik een beetje bang dat mijn kleine guppie nogal ondergesneeuwd raakt in een groep met vooral grotere kinderen. Bij de meeste crèches hebben ze een babygroep, maar dit is meer bijna-kleuters met een baby er bij. Natuurlijk zijn er goede gastouders, maar bij een heleboel heb ik gewoon echt geen goed gevoel. Ik hoop heel hard dat die paar die me wel ok lijken nog plek hebben.
Hier zaten helaas de goede gastouders al vol of ze waren dicht op de dag dat wij opvang nodigen hebben
Wij hebben het voorlopig met mijn ouders kunnen oplossen, maar we willen wel onze dochter over een tijdje naar een gastouder hebben, als er weer plek is.
Ik hoop heel hard voor je mee!
donderdag 7 februari 2019 18:31
Ik zie al een hoop bekende namen dus ik schrijf ook graag mee!
Ik, 29 en manlief, 31, zijn 15 december ouders geworden van ons eerste mannetje. Zwangerschap ging vrij soepel, alleen last van vermoeidheid en kokhalzen gehad. Bevalling was er eigenlijk ook 1 uit t boekje. In ieder geval precies zoals ik t graag gewild had. ‘S morgens vroeg wakker geworden van weeen, vk is geweest en toen had ik 3 cm ontsluiting. Ze verwachtte dat t wel even rustig zou blijven als we naar t ziekenhuis zouden gaan, maar daar had ik om 10 uur al 10 cm. Wel 2,5 uur geperst maar uiteindelijk zonder pijnstilling of gekke ingrepen gelukt!
Ik t begin had ie ook erg veel last van krampen, maar ook zn tongriempje en lipbandje bleken enorm kort. Nadat ie daaraan behandeld is gaat de borstvoeding stukken beter. ‘S nachts slapen we vrij aardig, hij ligt in de wieg naast mij en komt nog voor 1 of 2 nachtvoedingen.
Overdag is t echter drama, hij drinkt elke 2 uur wat op zich prima is, maar slaapt amper.
Wakker in bed leggen lukt echt niet, hij valt gewoon niet in slaap. Speen wil hij ook niet dus daar zijn we nog erg mee aan t stoeien. T is behoorlijk vermoeiend om de hele dag alleen maar bezig te zijn met voeden en proberen hem in slaap te krijgen.
Ik, 29 en manlief, 31, zijn 15 december ouders geworden van ons eerste mannetje. Zwangerschap ging vrij soepel, alleen last van vermoeidheid en kokhalzen gehad. Bevalling was er eigenlijk ook 1 uit t boekje. In ieder geval precies zoals ik t graag gewild had. ‘S morgens vroeg wakker geworden van weeen, vk is geweest en toen had ik 3 cm ontsluiting. Ze verwachtte dat t wel even rustig zou blijven als we naar t ziekenhuis zouden gaan, maar daar had ik om 10 uur al 10 cm. Wel 2,5 uur geperst maar uiteindelijk zonder pijnstilling of gekke ingrepen gelukt!
Ik t begin had ie ook erg veel last van krampen, maar ook zn tongriempje en lipbandje bleken enorm kort. Nadat ie daaraan behandeld is gaat de borstvoeding stukken beter. ‘S nachts slapen we vrij aardig, hij ligt in de wieg naast mij en komt nog voor 1 of 2 nachtvoedingen.
Overdag is t echter drama, hij drinkt elke 2 uur wat op zich prima is, maar slaapt amper.
Wakker in bed leggen lukt echt niet, hij valt gewoon niet in slaap. Speen wil hij ook niet dus daar zijn we nog erg mee aan t stoeien. T is behoorlijk vermoeiend om de hele dag alleen maar bezig te zijn met voeden en proberen hem in slaap te krijgen.
donderdag 7 februari 2019 19:23
@Yellow: ik geef borstvoeding. Hij doet ongeveer 20 minuten over een voeding, soms iets langer of korter. Vandaag probeer ik m alleen maar te laten slapen (op voeden en verschonen na). Heb een draagzak gekocht en daar hangt hij de hele dag zo'n beetje in nu, hij slaapt er goed in! Ik hoop dat hij op deze manier een beetje bij kan tanken zodat de nachten ook weer wat beter gaan. Keerzijde is dat hij nu weer minder heeft gedronken, omdat hij veel meer heeft geslapen. Zit nu op 11 voedingen sinds 12u vannacht. Hoop dat hij wel genoeg binnen krijgt nu..
Hoe gaat het bij jou met de spruw Yellow? Is die over?
Hoe gaat het bij jou met de spruw Yellow? Is die over?
