Gezondheid
alle pijlers
Hoe krijg ik weer een stabiel weekritme?
zondag 10 februari 2019 10:27
Hallo allemaal!
Vorig jaar heb ik mijn diploma gehaald en nu heb ik een tussenjaar. Heel fijn zul je zeggen. Toch ervaar ik heel erg veel stress en angsten. Helaas.
Ik ben in december weer gaan werken als caissière voor zo'n 20 à 30 uur in de week. Dit heb ik 6 weken volgehouden. Ik vond het geen leuk werk en kon niet tegen het stilzitten. Ze vroegen mij weer om op brood te komen werken en dit doe ik nu alweer 3 weken. Ik vind deze afdeling veel leuker en gevarieerder (dit heb ik daarvoor ook al 2 jaar gedaan dus de ervaring had ik al). Ook dit doe ik voor zo'n 20 à 30 uur in de week.
Toen ze mij vroegen voor brood werd ik enthousiast en ben ik er dus gelijk mee akkoord gegaan. Er toen niet van uitgaand dat ik 3 à 4 dagen om 6 of 7 uur 's ochtends moet beginnen. Opstarten had ik nog nooit gedaan i.v.m school. Mijn dagen duren niet langer dan tot 15:00.
Ik ben sowieso iemand die snel last van stress heeft. Vorig jaar in mijn examenjaar zat ik tegen een burn-out aan. En daarnaast ben ik een hele slechte slaper. Het gevolg is dat ik zo'n nacht maar maximaal 5 of 6 uur slaap. Dit hou ik misschien 1 of 2 nachten vol, maar ik merk nu dat ik gewoon ontzettend moe ben, weer veel stress ervaar en enorm tegen het werk op zie.
Gisteren liepen we ook ontzettend achter omdat ik het gewoon allemaal niet meer kon overzien.
Ik heb op dit moment weer zoveel last van stress en angsten dat ik me voor morgen heb ziekgemeld. Ik voel me hier ontzettend schuldig over, want het is een hectische afdeling en nh laat ik mijn collega's in de steek. Maar het lukt me gewoon niet.
Ik had al aangegeven dat ik niet meer dan 3 ochtenden wil beginnen om 6 of 7 uur, maar over 3 weken sta ik alweer voor 4 dagen ingeroosterd voor die tijdstippen. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik nu moet doen. Ik wil het liefst gewoon niet opstarten, want ik merk dat ik daar gewoon niet voor gemaakt ben. Echter is mijn rooster voor de komende 3 weken al gemaakt en moet ik nog zo'n 9 ochtenden heel vroeg werken.
Ik ben pas 18 ik zou dit eigenlijk gewoon moeten kunnen. En ik wil ook gewoon vraag werken. Toch lukt het me niet.
Naast werk heb ik gelukkig ook nog wel hobby's en daarnaast ben ik sinds vorige week weer aan het fitnessen. Het lukt mij alleen niet om een balans te krijgen tussen rust, hobby's en werken. Simpelweg omdat mijn werkrooster elke week weer anders is en ik vaak te moe ben om me aan een hobby te verzetten.
Wat zal ik doen? Moet ik eerlijk zijn over mijn stress- en angstklachten? Ik kan me niet blijven ziekmelden....
Dinsdag heb ik een sollicitatie bij een andere winkel. Maar stel ik ga daar werken voel ik me ook weer schuldig tegenover mijn collega's van nu...
Vorig jaar heb ik mijn diploma gehaald en nu heb ik een tussenjaar. Heel fijn zul je zeggen. Toch ervaar ik heel erg veel stress en angsten. Helaas.
Ik ben in december weer gaan werken als caissière voor zo'n 20 à 30 uur in de week. Dit heb ik 6 weken volgehouden. Ik vond het geen leuk werk en kon niet tegen het stilzitten. Ze vroegen mij weer om op brood te komen werken en dit doe ik nu alweer 3 weken. Ik vind deze afdeling veel leuker en gevarieerder (dit heb ik daarvoor ook al 2 jaar gedaan dus de ervaring had ik al). Ook dit doe ik voor zo'n 20 à 30 uur in de week.
Toen ze mij vroegen voor brood werd ik enthousiast en ben ik er dus gelijk mee akkoord gegaan. Er toen niet van uitgaand dat ik 3 à 4 dagen om 6 of 7 uur 's ochtends moet beginnen. Opstarten had ik nog nooit gedaan i.v.m school. Mijn dagen duren niet langer dan tot 15:00.
Ik ben sowieso iemand die snel last van stress heeft. Vorig jaar in mijn examenjaar zat ik tegen een burn-out aan. En daarnaast ben ik een hele slechte slaper. Het gevolg is dat ik zo'n nacht maar maximaal 5 of 6 uur slaap. Dit hou ik misschien 1 of 2 nachten vol, maar ik merk nu dat ik gewoon ontzettend moe ben, weer veel stress ervaar en enorm tegen het werk op zie.
Gisteren liepen we ook ontzettend achter omdat ik het gewoon allemaal niet meer kon overzien.
Ik heb op dit moment weer zoveel last van stress en angsten dat ik me voor morgen heb ziekgemeld. Ik voel me hier ontzettend schuldig over, want het is een hectische afdeling en nh laat ik mijn collega's in de steek. Maar het lukt me gewoon niet.
Ik had al aangegeven dat ik niet meer dan 3 ochtenden wil beginnen om 6 of 7 uur, maar over 3 weken sta ik alweer voor 4 dagen ingeroosterd voor die tijdstippen. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik nu moet doen. Ik wil het liefst gewoon niet opstarten, want ik merk dat ik daar gewoon niet voor gemaakt ben. Echter is mijn rooster voor de komende 3 weken al gemaakt en moet ik nog zo'n 9 ochtenden heel vroeg werken.
Ik ben pas 18 ik zou dit eigenlijk gewoon moeten kunnen. En ik wil ook gewoon vraag werken. Toch lukt het me niet.
Naast werk heb ik gelukkig ook nog wel hobby's en daarnaast ben ik sinds vorige week weer aan het fitnessen. Het lukt mij alleen niet om een balans te krijgen tussen rust, hobby's en werken. Simpelweg omdat mijn werkrooster elke week weer anders is en ik vaak te moe ben om me aan een hobby te verzetten.
Wat zal ik doen? Moet ik eerlijk zijn over mijn stress- en angstklachten? Ik kan me niet blijven ziekmelden....
Dinsdag heb ik een sollicitatie bij een andere winkel. Maar stel ik ga daar werken voel ik me ook weer schuldig tegenover mijn collega's van nu...
zondag 10 februari 2019 10:35
Eerlijk zijn lijkt me het beste. Even je grote-meisjes broek aantrekken en tegen de filiaalbaas zeggen dat het huidige rooster niet voor je werkt en vragen of ze je niet anders kunnen indelen. Niet teveel argumenten bedenken, daar zit niemand op te wachten. Dit trek je niet en klaar.
Het ergste wat je kan gebeuren is dat je ze ontslaan toch ? En dan ga je lekker met dat andere baantje aan de slag. Waarschijnlijker lijkt het me dat ze iets voor je gaan verzinnen want anders moeten ze weer iemand anders inwerken en dat is ook weer gedoe.
Het ergste wat je kan gebeuren is dat je ze ontslaan toch ? En dan ga je lekker met dat andere baantje aan de slag. Waarschijnlijker lijkt het me dat ze iets voor je gaan verzinnen want anders moeten ze weer iemand anders inwerken en dat is ook weer gedoe.
For whom the bell tolls
zondag 10 februari 2019 10:38
Ja, nu al 3 keer vanwege angstklachten. Ga nu wel naar een praktijkondersteunende huisarts, maar dit werkt naar mijn idee niet. Omdat ik de afgelopen dagen weer vrij angstig ben heb ik voor morgenochtend weer een afspraak gemaakt (eigenlijk moest ik er pas over anderhalve week weer naar toe). Dit is ook een van de redenen dat ik me heb ziekgemeld voor morgen. Ik wil morgen echt de nadruk gaan leggen op een doorverwijzing. Ik denk zelf namelijk dat cognitieve gedragstherapie mij meer zal gaan helpen... Dus ik hoop dat ik morgen die doorverwijzing ga krijgen.
zondag 10 februari 2019 10:39
Je hebt inderdaad gelijk. Ik ga overmorgen denk ik weer even langs werk.Tutjebelletje schreef: ↑10-02-2019 10:35Eerlijk zijn lijkt me het beste. Even je grote-meisjes broek aantrekken en tegen de filiaalbaas zeggen dat het huidige rooster niet voor je werkt en vragen of ze je niet anders kunnen indelen. Niet teveel argumenten bedenken, daar zit niemand op te wachten. Dit trek je niet en klaar.
Het ergste wat je kan gebeuren is dat je ze ontslaan toch ? En dan ga je lekker met dat andere baantje aan de slag. Waarschijnlijker lijkt het me dat ze iets voor je gaan verzinnen want anders moeten ze weer iemand anders inwerken en dat is ook weer gedoe.
zondag 10 februari 2019 11:03
Waarschijnlijk heb je op de broodafdeling, gezien de werkzaamheden, niet zo heel veel te willen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 10 februari 2019 11:28
Het is juist makkelijker om een ritme te krijgen als je vaker dezelfde tijden werkt.
Ook hoef je je niet ziek te melden als je bang bent dat het werk je teveel wordt. Met thuisblijven maak je de angst groter. Ga gewoon naar je werk en vraag hulp op concrete momenten waar je het moeilijk mee hebt. Probeer problemen niet te ontwijken, want dan kom je nooit verder. Als alles een keer misgaat komt daar ook wel weer een oplossing voor.
Ook hoef je je niet ziek te melden als je bang bent dat het werk je teveel wordt. Met thuisblijven maak je de angst groter. Ga gewoon naar je werk en vraag hulp op concrete momenten waar je het moeilijk mee hebt. Probeer problemen niet te ontwijken, want dan kom je nooit verder. Als alles een keer misgaat komt daar ook wel weer een oplossing voor.
zondag 10 februari 2019 11:56
Hoe laat zijn de andere diensten? Het lijkt me wel goed dat je telkens dezelfde tijd werkt, zeker gezien je slaapproblemen. Bijv altijd om 9 uur starten.
Na een avonddienst val je waarschijnlijk (nog) moeilijker in slaap en als je daarna weer ochtenddiensten hebt, is het lastig een ritme te krijgen.
Na een avonddienst val je waarschijnlijk (nog) moeilijker in slaap en als je daarna weer ochtenddiensten hebt, is het lastig een ritme te krijgen.
Je kunt méér.
zondag 10 februari 2019 12:03
Dat weet ik ook wel. Ik vermijd het niet persee. Ik heb morgenochtend een afspraak staan bij de huisarts en me daarom voor morgen ziekgemeld. Over een aantal dagen ga ik gewoon weer aan de slag.Nitflex schreef: ↑10-02-2019 11:28Het is juist makkelijker om een ritme te krijgen als je vaker dezelfde tijden werkt.
Ook hoef je je niet ziek te melden als je bang bent dat het werk je teveel wordt. Met thuisblijven maak je de angst groter. Ga gewoon naar je werk en vraag hulp op concrete momenten waar je het moeilijk mee hebt. Probeer problemen niet te ontwijken, want dan kom je nooit verder. Als alles een keer misgaat komt daar ook wel weer een oplossing voor.
In ieder geval bedankt
zondag 10 februari 2019 12:11
zondag 10 februari 2019 12:41
Ik weet natuurlijk niet hoe je er psychisch aan toe bent, maar ik vind ziek melden normaal wel de allerlaatste stap in het proces.AppelXroosje schreef: ↑10-02-2019 12:03Dat weet ik ook wel. Ik vermijd het niet persee. Ik heb morgenochtend een afspraak staan bij de huisarts en me daarom voor morgen ziekgemeld. Over een aantal dagen ga ik gewoon weer aan de slag.
In ieder geval bedankt
zondag 10 februari 2019 12:50
Ik zou bij je huisarts een doorverwijzing naar een psycholoog vragen. Huisarts kan een probleem zien maar je m.i. niet verder helpen.
Met iemand praten die de oorzaak van je angsten vindt en met je werken naar een oplossing heb je denk ik meer aan.
Ik heb zelf op jouw leeftijd in hetzelfde schuitje gezeten. Tijdens mijn opleidin een burn-out gehad en dit heeft veel effect op mijn stages, opleiding en privé gehad. Ik heb een jaar bij een psycholoog gelopen en die heeft me geholpen met de basis vinden waar het probleem zat.
Nu weet ik waar mijn grenzen liggen, kan ik ze beter aangeven en op tijd aan de bel trekken mocht het weer de kop op steken. Gelukkig is dat haast nooit meer zo omdat je het probleem bij de basis hebt aangepakt.
Succes! Hopelijk voel je je snel beter!
En..probeer niet teveel voor anderen in te vullen wat ze zouden kunnen denken/vinden/voelen maar maak het bespreekbaar
Met iemand praten die de oorzaak van je angsten vindt en met je werken naar een oplossing heb je denk ik meer aan.
Ik heb zelf op jouw leeftijd in hetzelfde schuitje gezeten. Tijdens mijn opleidin een burn-out gehad en dit heeft veel effect op mijn stages, opleiding en privé gehad. Ik heb een jaar bij een psycholoog gelopen en die heeft me geholpen met de basis vinden waar het probleem zat.
Nu weet ik waar mijn grenzen liggen, kan ik ze beter aangeven en op tijd aan de bel trekken mocht het weer de kop op steken. Gelukkig is dat haast nooit meer zo omdat je het probleem bij de basis hebt aangepakt.
Succes! Hopelijk voel je je snel beter!
En..probeer niet teveel voor anderen in te vullen wat ze zouden kunnen denken/vinden/voelen maar maak het bespreekbaar
zondag 10 februari 2019 13:21
Je had ook tegen je baas kunnen zeggen dat je naar de huisarts moet en vragen of je later kunt beginnen.AppelXroosje schreef: ↑10-02-2019 12:03Dat weet ik ook wel. Ik vermijd het niet persee. Ik heb morgenochtend een afspraak staan bij de huisarts en me daarom voor morgen ziekgemeld. Over een aantal dagen ga ik gewoon weer aan de slag.
In ieder geval bedankt
Je zegt het niet te vermijden, maar dat is precies wat je wel doet. Je grijpt alles aan om niet te hoeven werken.
Wat is je angst? Dat je te weinig slaapt? Dat je moe bent? Dat je geen energie meer hebt voor de leuke dingen?
Iets anders: je beseft dat als je een verwijzing krijgt voor een psycholoog, je a) niet volgende week aan de beurt bent en b) niet na een sessie wel van je angst af bent?
zondag 10 februari 2019 14:30
Dat eerste is inderdaad waar.. stom, maar niet echt 1 2 3 over nagedacht. Over een paar dagen ga ik wel weer werken.Celaena_Aelin schreef: ↑10-02-2019 13:21Je had ook tegen je baas kunnen zeggen dat je naar de huisarts moet en vragen of je later kunt beginnen.
Je zegt het niet te vermijden, maar dat is precies wat je wel doet. Je grijpt alles aan om niet te hoeven werken.
Wat is je angst? Dat je te weinig slaapt? Dat je moe bent? Dat je geen energie meer hebt voor de leuke dingen?
Iets anders: je beseft dat als je een verwijzing krijgt voor een psycholoog, je a) niet volgende week aan de beurt bent en b) niet na een sessie wel van je angst af bent?
Mijn angsten zijn bepaalde dingen uit het verleden die weer naar boven komen, bang om ineens dood neer te vallen dat soort dingen. Het is idioot en dat weet ik ook wel. Als ik gewoon een goede dag heb, heb ik nergens last van. Maar dan komen die angsten ineens weer naar boven. Heb dit al ongeveer 2 jaar, maar was nooit zo extreem. Paar weken geleden een flinke paniekaanval gehad en sindsdien zijn mijn angsten toegenomen.
Ik weet dat ik niet gelijk aan de beurt ben, hoewel er wel een praktijk in de buurt zit waar nu op dit moment een korte/geen wachtlijst is. Maar ja, als het toch een hele tijd duurt is het beter als ik daar nu al hulp voor zoek. Nu is het nog op zich dragelijk genoeg en kan ik over het algemeen nog alles doen, maar ik wil wel in de toekomst erger voorkomen. Ik hoop met therapie mijn angsten beter te kunnen aanpakken en ook een andere gedachtegang kan creeëren.
zondag 10 februari 2019 14:44
AppelXroosje schreef: ↑10-02-2019 10:27
Toen ze mij vroegen voor brood werd ik enthousiast en ben ik er dus gelijk mee akkoord gegaan. Er toen niet van uitgaand dat ik 3 à 4 dagen om 6 of 7 uur 's ochtends moet beginnen. Opstarten had ik nog nooit gedaan i.v.m school. Mijn dagen duren niet langer dan tot 15:00.
Ik ben sowieso iemand die snel last van stress heeft. Vorig jaar in mijn examenjaar zat ik tegen een burn-out aan. En daarnaast ben ik een hele slechte slaper. Het gevolg is dat ik zo'n nacht maar maximaal 5 of 6 uur slaap. Dit hou ik misschien 1 of 2 nachten vol, maar ik merk nu dat ik gewoon ontzettend moe ben, weer veel stress ervaar en enorm tegen het werk op zie.
Als ik dit zo lees, zit er wel regelmaat in je diensten, namelijk altijd om 6 of 7 uur beginnen en rond 15:00 klaar. Voer deze regelmaat door in je leven. Bedenk hoeveel tijd je 's morgens nodig hebt om vanuit je bed op je werk te komen, tel daarbij op hoeveel slaap je nodig hebt plus een half uurtje en je weet wanneer je je bed in moet. Ga alle dagen, ook in het weekend, op die tijd naar bed. En doe je eigen ritueel voor je naar bed gaat, waarvan je tot rust komt. Hou dat een maand vol en je bent er aan gewend.
Het is een kwestie van even volhouden, je lichaam moet er aan wennen.
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
maandag 11 februari 2019 05:05
Ja, of ga weer als caissière werken als dit ritme of de verantwoordelijkheden van de baan niet bij je passen.Dreamchild schreef: ↑10-02-2019 14:44Als ik dit zo lees, zit er wel regelmaat in je diensten, namelijk altijd om 6 of 7 uur beginnen en rond 15:00 klaar. Voer deze regelmaat door in je leven. Bedenk hoeveel tijd je 's morgens nodig hebt om vanuit je bed op je werk te komen, tel daarbij op hoeveel slaap je nodig hebt plus een half uurtje en je weet wanneer je je bed in moet. Ga alle dagen, ook in het weekend, op die tijd naar bed. En doe je eigen ritueel voor je naar bed gaat, waarvan je tot rust komt. Hou dat een maand vol en je bent er aan gewend.
Het is een kwestie van even volhouden, je lichaam moet er aan wennen.
Soms moet je gewoon accepteren dat het voor jezelf beter kan zijn een wat eenvoudigere baan te hebben waar je geen angsten hebt, dan je ziek te moeten melden voor een baan die je nu teveel is.
