Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan?
dinsdag 12 februari 2019 14:52
Hoi allen
Mijn man en ik zijn ruim 11 jaar samen en hebben na een vol abonnement aan IVF behandelingen, 2 kindjes.
Onnodig te zeggen dat deze jaren enorm zwaar waren maar samen hebben we deze periode doorstaan.
Nu merk ik wel sedert de geboorte van ons 2de meisje dat mijn man zeer prikkelbaar is. Ook naar de kinderen toe kan hij onbeleefd uit de hoek komen.
vb als de kleinste huilt zegt hij snel ‘hou uw klep eens’ of ‘trunt es niet’…
Als ik hem daarop aanspreek zegt hij dan dat ze het toch nog niet begrijpen…zucht
Ook naar ons oudste toe (2 jaar) kan hij kort zijn. Meestal eindigt het dat de oudste zit te wenen en hij te zuchten. Dan wordt ons kind als ‘moeilijk’ bestempelt door hem.
Ik heb zelden problemen met mijn dochters, heb gewoon meer geduld…
Deze uitspraken naar de kinderen toe kwetsen mij, daar ik hen niet zo wil opvoeden. Zelf praat ik nooit zo tegen hen, zou nog liever mijn tong afbijten.
Ook ben ik ontgoocheld in mijn man. Had meer van hem verwacht…
Ook naar mij toe ben ik de laatste maanden voor van alles en nog wat uitgemaakt. (dwaas, dom, zaag…)
Laatst was ik ziek en wou ik rusten. Kreeg ik als antwoord ‘ge zijt gij goed, dan kan ik weer alles alleen doen!’
Bijna iedere week hebben we ruzie over dergelijke uitspraken. Dan verontschuldigd hij zich maar herhaalt het zich weer de dag nadien
Steeds zoek ik naar oplossingen voor zijn rot humeur : ga vroeger gaan slapen? Neemt eens een dag verlof op zonder dat er iemand thuis is?
We zijn onlangs ook verhuisd naar een nieuwe woning, zoals hij wou. Door een gift van mijn kant konden we meteen ook de buitenwerken laten doen zodat alles afgewerkt was.
Dit bedrag liet ik bij de notaris schrijven (wat ik maar normaal vind) en nadien liet hij me weten dat ik ‘gierig’ ben?!
Pardon…
Ik weet niet meer hoe ik hierop kan reageren. Steeds zadelt hij me op met schuldgevoelens, is bijna niks goed…
Mijn man en ik zijn ruim 11 jaar samen en hebben na een vol abonnement aan IVF behandelingen, 2 kindjes.
Onnodig te zeggen dat deze jaren enorm zwaar waren maar samen hebben we deze periode doorstaan.
Nu merk ik wel sedert de geboorte van ons 2de meisje dat mijn man zeer prikkelbaar is. Ook naar de kinderen toe kan hij onbeleefd uit de hoek komen.
vb als de kleinste huilt zegt hij snel ‘hou uw klep eens’ of ‘trunt es niet’…
Als ik hem daarop aanspreek zegt hij dan dat ze het toch nog niet begrijpen…zucht
Ook naar ons oudste toe (2 jaar) kan hij kort zijn. Meestal eindigt het dat de oudste zit te wenen en hij te zuchten. Dan wordt ons kind als ‘moeilijk’ bestempelt door hem.
Ik heb zelden problemen met mijn dochters, heb gewoon meer geduld…
Deze uitspraken naar de kinderen toe kwetsen mij, daar ik hen niet zo wil opvoeden. Zelf praat ik nooit zo tegen hen, zou nog liever mijn tong afbijten.
Ook ben ik ontgoocheld in mijn man. Had meer van hem verwacht…
Ook naar mij toe ben ik de laatste maanden voor van alles en nog wat uitgemaakt. (dwaas, dom, zaag…)
Laatst was ik ziek en wou ik rusten. Kreeg ik als antwoord ‘ge zijt gij goed, dan kan ik weer alles alleen doen!’
Bijna iedere week hebben we ruzie over dergelijke uitspraken. Dan verontschuldigd hij zich maar herhaalt het zich weer de dag nadien
Steeds zoek ik naar oplossingen voor zijn rot humeur : ga vroeger gaan slapen? Neemt eens een dag verlof op zonder dat er iemand thuis is?
We zijn onlangs ook verhuisd naar een nieuwe woning, zoals hij wou. Door een gift van mijn kant konden we meteen ook de buitenwerken laten doen zodat alles afgewerkt was.
Dit bedrag liet ik bij de notaris schrijven (wat ik maar normaal vind) en nadien liet hij me weten dat ik ‘gierig’ ben?!
Pardon…
Ik weet niet meer hoe ik hierop kan reageren. Steeds zadelt hij me op met schuldgevoelens, is bijna niks goed…
dinsdag 12 februari 2019 15:21
Jullie zijn geen eenheid: een gift aan je eigen gezin. Doe even normaal. Jullie zijn toch samen verantwoordelijk voor alles.
Praten jullie weleens zonder verwijten. Dus de kinderen naar opa en oma, iets lekker op tafel en praten over hoe het gaat. Vraag ook eens wat de ander voelt, of hij stress ervaart, nog gelukkig is, wat er beter kan.
Dus niet meteen met een oplossing komen zonder dat je het probleem begrijpt.
Praten jullie weleens zonder verwijten. Dus de kinderen naar opa en oma, iets lekker op tafel en praten over hoe het gaat. Vraag ook eens wat de ander voelt, of hij stress ervaart, nog gelukkig is, wat er beter kan.
Dus niet meteen met een oplossing komen zonder dat je het probleem begrijpt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 12 februari 2019 15:26
Ga eens echt met elkaar in gesprek. Kinderen een avond of nacht bij opa en oma en even ergens gaan eten. En luister dan eens wat de ander echt zegt. Stel vragen om de ander echt te begrijpen, denk niet in verwijten en oplossingen. Geef elkaar de ruimte om de gevoelens eens duidelijk te maken, schiet niet in de verdediging. Dit is niet makkelijk, maar het is wel belangrijk om eens echt te weten wat de ander ervaart.
dinsdag 12 februari 2019 15:36
Correctie : geld die ik gekregen heb (los van onze verhuis) zal ik toch wel laten schrijven bij de notaris.
Ik heb het geld geïnvesteerd in onze woning, dus mij moet je niks verwijten viva-amber. Kon het geld evengoed op rekeningen zetten voor onze kinderen.
Daar gaat de topic niet over.
Ik vraag raad hoe ik met zijn gedrag om kan gaan
Ik heb het geld geïnvesteerd in onze woning, dus mij moet je niks verwijten viva-amber. Kon het geld evengoed op rekeningen zetten voor onze kinderen.
Daar gaat de topic niet over.
Ik vraag raad hoe ik met zijn gedrag om kan gaan
dinsdag 12 februari 2019 15:53
eerst vervuil je je eigen topic, en dan mogen wij het er niet over hebben?
dinsdag 12 februari 2019 15:54
Het geld DAT je hebt gekregen.
Voorderest heb ik geen tip voor je, want het straalt van je tekst af dat jij jezelf perfect vindt en dat alles de fout van je man is. Natuurlijk klinkt hij niet ok, maar wat is jouw aandeel hierin? Heb je je eigen gedrag ook al onder de loep genomen? Misschien ben jij niet zo heilig als jij je hier voordoet. Hoe leuk ben jij als partner en moeder? Ben je eigenlijk nog wel een partner? Of alleen nog maar moeder?
Voorderest heb ik geen tip voor je, want het straalt van je tekst af dat jij jezelf perfect vindt en dat alles de fout van je man is. Natuurlijk klinkt hij niet ok, maar wat is jouw aandeel hierin? Heb je je eigen gedrag ook al onder de loep genomen? Misschien ben jij niet zo heilig als jij je hier voordoet. Hoe leuk ben jij als partner en moeder? Ben je eigenlijk nog wel een partner? Of alleen nog maar moeder?
dinsdag 12 februari 2019 15:55
dinsdag 12 februari 2019 15:57
Waarom zet je dat geneuzel over geld dan in je topic? Als het niet ter zake doet dan hoef je niet te vermelden. Ik kom uit een gezin waar wat van mijn vader is van mijn moeder is en andersom. Het gezin is een wij....Dus wanneer mijn vader een wasmachine kreeg of 5.000 van zijn ouders dan was dat ons geld.
Maar goed misschien kun je niets met mijn tip om eens echt te praten ipv direct oplossingen voor te stellen. Je man is ongelukkig Je wijst naar je man maar wanneer je wijst wijzen er altijd 3 vingers terug naar jezelf. Een gezin heb je samen en praten doe je ook samen. Dus ben je allebei 50/50 verantwoordelijk voor hoe het gaat. Een houding van mijn man moet maar veranderen en dan is alles opgelost zal je niet helpen zolang jezelf ook op een ineffectieve manier communiceert.
Maar goed misschien kun je niets met mijn tip om eens echt te praten ipv direct oplossingen voor te stellen. Je man is ongelukkig Je wijst naar je man maar wanneer je wijst wijzen er altijd 3 vingers terug naar jezelf. Een gezin heb je samen en praten doe je ook samen. Dus ben je allebei 50/50 verantwoordelijk voor hoe het gaat. Een houding van mijn man moet maar veranderen en dan is alles opgelost zal je niet helpen zolang jezelf ook op een ineffectieve manier communiceert.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 12 februari 2019 16:35
Twee kinderen waarvan 1 pasgeboren
Lekker aan het vitten op elkaar
Snel geagiteerd en moe
Goh, zou het zomaar kunnen dat meneer er gewoon even doorheen zit, oftewel, dat hij een paar dagen bij moet slapen zodat hij wat meer kan hebben. En jij ook TO, zodat jij hem niet op alles aanvalt en daarmee zijn humeur ook wegsloopt.
Maar nee, TO, jij moet weer zonodig er een drama van maken ipv dat jullie eerst eens solo bijtanken.
Lekker aan het vitten op elkaar
Snel geagiteerd en moe
Goh, zou het zomaar kunnen dat meneer er gewoon even doorheen zit, oftewel, dat hij een paar dagen bij moet slapen zodat hij wat meer kan hebben. En jij ook TO, zodat jij hem niet op alles aanvalt en daarmee zijn humeur ook wegsloopt.
Maar nee, TO, jij moet weer zonodig er een drama van maken ipv dat jullie eerst eens solo bijtanken.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
dinsdag 12 februari 2019 16:40
hm, misschien door niet zo te hakken wanneer iemand iets zegt dat je niet blieft?
hoe jij met zijn gedrag omgaat is ook gedrag he, alles is verweven.
waarmee ik niet zeg dat zijn gedrag goed is en dat van jou verkeerd, maar wat ik wel denk is dat jullie interactie niet optimaal is, en daar ben je wel zelf bij... wat heb je al geprobeerd aan communicatie ?
hoe jij met zijn gedrag omgaat is ook gedrag he, alles is verweven.
waarmee ik niet zeg dat zijn gedrag goed is en dat van jou verkeerd, maar wat ik wel denk is dat jullie interactie niet optimaal is, en daar ben je wel zelf bij... wat heb je al geprobeerd aan communicatie ?
Lorem Ipsum
dinsdag 12 februari 2019 17:56
'Van mijn kant' is de Vlaamse manier om te zeggen dat iets van mijn familie komt.
Moest normaal gezien trouwens niet beschreven worden bij de notaris, zelfs bij een huwelijk in gemeenschap van goederen blijft wat je van jouw familie krijgt/erft, van jou.
TO zoals hier al ergens staat is je man niet gelukkig. Alleen hij kan je vertellen waarom.
Moest normaal gezien trouwens niet beschreven worden bij de notaris, zelfs bij een huwelijk in gemeenschap van goederen blijft wat je van jouw familie krijgt/erft, van jou.
TO zoals hier al ergens staat is je man niet gelukkig. Alleen hij kan je vertellen waarom.
