Zwanger
alle pijlers
tweede leg (ik zoek twijfelaars)
zondag 17 februari 2019 om 11:37
Ik mama van 34 heb al 2 kinderen, van 13 en 11.
3,5 jaar gescheiden.
Nieuwe relatie sinds 2,5 jaar. Hij heeft geen kinderen en nooit gewild.
Nu kriebelt het bij hem, hij is nu 40 en ineens rammelen zijn “eierstokken” voor een kindje van hem zelf.
Mijn hart is er groot genoeg voor, maar twijfel.
Wie herkent dit?
3,5 jaar gescheiden.
Nieuwe relatie sinds 2,5 jaar. Hij heeft geen kinderen en nooit gewild.
Nu kriebelt het bij hem, hij is nu 40 en ineens rammelen zijn “eierstokken” voor een kindje van hem zelf.
Mijn hart is er groot genoeg voor, maar twijfel.
Wie herkent dit?
zondag 17 februari 2019 om 13:06
Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:00Ongelooflijk. Omdat ik dingen die besproken worden anders zie, doe ik mijn kinderen tekort?
Zullen we dan gelijk ook andere punten even aansnijden waar jij anders over denk dan ik, dan kan ik ook een heerlijke toetsenbord ridder zijn en jou er even op wijzen dat jouw denkwijze onjuist is. Fijn dat je even de tijd wil nemen om zo kort door de bocht een mening over mij te vormen. Fijne zondag!
Wie gaat hier nou kort door de bocht? Je ontkent gewoon glashard dat dit je huidige kinderen gaat beïnvloeden..
.
zondag 17 februari 2019 om 13:07
Dat je zussen bent (half of heel) wil niet zeggen dat je door 1 deur kunt. Ik heb niets met mijn zus gehad totdat ikzelf 16 jaar was. Voor jou nog hoop dat het gaat veranderenMinkeDeWit schreef: ↑17-02-2019 13:04Tja, ik ben zelf erg blij met mijn tweede leg. We zien het ook niet op die manier, ik heb gewoon twee kinderen en dat zijn zussen. Hun band is niet zo hecht, maar dat was niet anders geweest als het volle zussen waren geweest of het leeftijdsverschil kleiner. Een derde kind is er dus nooit gekomen. Is wel ter sprake geweest maar het samengestelde gezin was al verbroken voordat het aan de orde was. En als het wel was gebeurd, dan waren het er drie geweest (van drie vaders, en als ik heel eerlijk ben was dat de grootste belemmering - wat men dan van je denkt).
Want nu bel ik haar als ik ergens over wil praten en zie ik haar wekelijks... Ja, ik snap je. soms denk ik wel eens; wat als ik alleen naar mijn situatie hoefde te kijken en inderdaad geen rekening hoef te houden met andere mensen (buurvrouw etc) zou ik er dan anders over denken?
zondag 17 februari 2019 om 13:09
Ik ben gewoon realistisch. Er is mij geleerd ‘bij twijfel niet doen’. Een kind krijgen is vrij definitief. Het kind gaat nooit meer weg.
Je vriend wilde nooit kinderen en nu wel. Is het een bevlieging of iets wat hij echt heel erg graag wil? Realiseert hij zich dat het kind er altijd is en wat de nadelen zijn van kinderen, vooral als ze heel klein zijn? Twee kinderen kant en klaar en redelijk groot aangeleverd krijgen is iets anders dan een baby of een peuter.
zondag 17 februari 2019 om 13:10
Met de buurvrouw hoef je geen rekening te houden, maar wél met je pubers!Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:07Dat je zussen bent (half of heel) wil niet zeggen dat je door 1 deur kunt. Ik heb niets met mijn zus gehad totdat ikzelf 16 jaar was. Voor jou nog hoop dat het gaat veranderen
Ja, ik snap je. soms denk ik wel eens; wat als ik alleen naar mijn situatie hoefde te kijken en inderdaad geen rekening hoef te houden met andere mensen (buurvrouw etc) zou ik er dan anders over denken?
Hun gezin is uiteengevallen. Jij bent met je pubers nog een gezin. Als je met 'n andere man een volgende leg neemt ben jij met die baby en die man weer 'n volledig gezin terwijl je pubers nog steeds met 2 halve gezinnen moeten dealen. Loyaal zijn naar je pubers zou 'ns in de mode moeten komen.
zondag 17 februari 2019 om 13:11
Pubers, hebben voor een groot gedeelte al hun eigen leven, spreken veel af, zijn weinig thuis ivm afspraakjes en sporten. Ook gaan ze naar hun vader. Ik zeg niet dat het hun leventje niet zal beïnvloeden, ik denk alleen meer aan het leven wat er dan zou komen, want die wordt dan ook beïnvloed door mijn kids. En wil ik dat wel? Mijn mening is dat een leeftijdsverschil HET verschil maakt, niet of de kinderen van 1 of 2 verschillende papa's komen. Daar zie ik geen verschil in. Ik blijf de mama, hun band met mij zie ik niet veranderen.Anoniem262821034 schreef: ↑17-02-2019 13:06Wie gaat hier nou kort door de bocht? Je ontkent gewoon glashard dat dit je huidige kinderen gaat beïnvloeden..
zondag 17 februari 2019 om 13:13
Zit jij op overdrijven? Zat gezinnen waar nog een nakomertje om de hoek komt zeilen. Maar omdat het nu een samengesteld gezin is worden de oudsten vréselijk te kort gedaan en grote kans dat ze ontsporen.Anoniem262821034 schreef: ↑17-02-2019 13:06Wie gaat hier nou kort door de bocht? Je ontkent gewoon glashard dat dit je huidige kinderen gaat beïnvloeden..
Stel je niet zo aan man.
zondag 17 februari 2019 om 13:14
Dat heb je zelf in de hand. Mijn oudste voelt zich hier geen half kind maar bij haar vader wel. Toch hebben we de zorg altijd 50/50 gedaan. Inmiddels heeft ze daar zelf een weekendregeling van gemaakt.redbulletje schreef: ↑17-02-2019 13:10Met de buurvrouw hoef je geen rekening te houden, maar wél met je pubers!
Hun gezin is uiteengevallen. Jij bent met je pubers nog een gezin. Als je met 'n andere man een volgende leg neemt ben jij met die baby en die man weer 'n volledig gezin terwijl je pubers nog steeds met 2 halve gezinnen moeten dealen. Loyaal zijn naar je pubers zou 'ns in de mode moeten komen.
zondag 17 februari 2019 om 13:16
Als je rekening moet houden met wat anderen van je vinden dan kom je niet eens aan leven toe. Dus dat zou ik heul gauw aan de kant schuiven.Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:07Dat je zussen bent (half of heel) wil niet zeggen dat je door 1 deur kunt. Ik heb niets met mijn zus gehad totdat ikzelf 16 jaar was. Voor jou nog hoop dat het gaat veranderen
Ja, ik snap je. soms denk ik wel eens; wat als ik alleen naar mijn situatie hoefde te kijken en inderdaad geen rekening hoef te houden met andere mensen (buurvrouw etc) zou ik er dan anders over denken?
zondag 17 februari 2019 om 13:18
juist in de puberteit hebben ze heel hard nodig, niet qua verzorging wel qua aandacht en een luisterend oor.Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:11Pubers, hebben voor een groot gedeelte al hun eigen leven, spreken veel af, zijn weinig thuis ivm afspraakjes en sporten. Ook gaan ze naar hun vader. Ik zeg niet dat het hun leventje niet zal beïnvloeden, ik denk alleen meer aan het leven wat er dan zou komen, want die wordt dan ook beïnvloed door mijn kids. En wil ik dat wel? Mijn mening is dat een leeftijdsverschil HET verschil maakt, niet of de kinderen van 1 of 2 verschillende papa's komen. Daar zie ik geen verschil in. Ik blijf de mama, hun band met mij zie ik niet veranderen.
Wat bedoel je met of je wil dat de nieuwe baby beïnvloed wordt door de pubers?
En vergeet ook niet dat de dynamiek zal veranderen tussen je pubers en je vriend. Die baby is van hem, jouw kinderen niet.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2019 om 13:19
Jij hebt eenzelfde situatie? Denk je echt dat we er niet over praten? En dat hij net als bijna elke man, het liefste een klein jongetje van 2 zou willen, en de baby tijd zou willen overslaan? Maar goed, ik kan nou eenmaal geen peuter van 2 uitpoepen, dus zijn we nu samen aan het bedenken wat we handig vinden. Ik heb meer aan mensen die me echt wat willen zeggen, dan aan mensen die roepen "Bij twijfel niet doen"Jake99 schreef: ↑17-02-2019 13:09Ik ben gewoon realistisch. Er is mij geleerd ‘bij twijfel niet doen’. Een kind krijgen is vrij definitief. Het kind gaat nooit meer weg.
Je vriend wilde nooit kinderen en nu wel. Is het een bevlieging of iets wat hij echt heel erg graag wil? Realiseert hij zich dat het kind er altijd is en wat de nadelen zijn van kinderen, vooral als ze heel klein zijn? Twee kinderen kant en klaar en redelijk groot aangeleverd krijgen is iets anders dan een baby of een peuter.
Ik wist alleen niet dat je op een forum als dit, waar ik vanochtend 1 post heb gedaan, met als oproep, iemand die hetzelfde mee maakt, de twijfels etc, om daar eens gedachten over te kunnen wisselen, het waarom wel en het waarom niet, om zo een weloverwogen keuze te maken, ik meteen door diverse leden als ontaarde moeder word weggezet omdat ik denk aan een kindje met een andere man dan de papa van mijn eerste 2 kinderen...
zondag 17 februari 2019 om 13:20
Ze zijn pas 11 en 13! Niet bv al 15 en 17.Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:11Pubers, hebben voor een groot gedeelte al hun eigen leven, spreken veel af, zijn weinig thuis ivm afspraakjes en sporten. Ook gaan ze naar hun vader. Ik zeg niet dat het hun leventje niet zal beïnvloeden, ik denk alleen meer aan het leven wat er dan zou komen, want die wordt dan ook beïnvloed door mijn kids. En wil ik dat wel? Mijn mening is dat een leeftijdsverschil HET verschil maakt, niet of de kinderen van 1 of 2 verschillende papa's komen. Daar zie ik geen verschil in. Ik blijf de mama, hun band met mij zie ik niet veranderen.
Ze moeten de pubertijd nog door en zullen je daarbij hard nodig hebben. Natuurlijk zal hun leven flink veranderen als er een baby komt.
En ja, jij blijft hun moeder, maar de gezinssituatie verandert helemaal. Zij gaan naar hun vader, maar hun broertjes/zusje mag wel altijd thuis blijven.
Ook zou ik toch nog eens wat goede gesprekken met je partner hebben. Waarom nooit kinderen gewild en nu ineens wel? Omdat het nu of nooit is? Omdat iedereen om hem heen vader is? Beseft hij hoeveel jullie leven zal veranderen?
En wat als het mis gaat? Want die kans is met samengestelde gezinnen groot. Zie je het zitten alleen met twee pubers en een klein kind? Met verschillende omgangsregelingen etc?
Ik zeg niet dat je het niet moet doen, maar ik zou wel goed alle punten overwegen. Dat doe je ook, maar ik krijg toch de indruk dat je met name de invloed die het zal hebben op je twee kinderen, nogal onderschat.
zondag 17 februari 2019 om 13:20
zondag 17 februari 2019 om 13:23
Dankje, Ja dat klopt. En daar spreken we ook over. Alle punten overwegen krijg ik voor mijn gevoel de kans niet voor. Maar bedankt voor je berichtje.Rosalind schreef: ↑17-02-2019 13:20Ze zijn pas 11 en 13! Niet bv al 15 en 17.
Ze moeten de pubertijd nog door en zullen je daarbij hard nodig hebben. Natuurlijk zal hun leven flink veranderen als er een baby komt.
En ja, jij blijft hun moeder, maar de gezinssituatie verandert helemaal. Zij gaan naar hun vader, maar hun broertjes/zusje mag wel altijd thuis blijven.
Ook zou ik toch nog eens wat goede gesprekken met je partner hebben. Waarom nooit kinderen gewild en nu ineens wel? Omdat het nu of nooit is? Omdat iedereen om hem heen vader is? Beseft hij hoeveel jullie leven zal veranderen?
En wat als het mis gaat? Want die kans is met samengestelde gezinnen groot. Zie je het zitten alleen met twee pubers en een klein kind? Met verschillende omgangsregelingen etc?
Ik zeg niet dat je het niet moet doen, maar ik zou wel goed alle punten overwegen. Dat doe je ook, maar ik krijg toch de indruk dat je met name de invloed die het zal hebben op je twee kinderen, nogal onderschat.
zondag 17 februari 2019 om 13:25
Momenteel heb ik een fijne regeling waarbij mijn kids 1x per2 weken een weekend naar papa gaan, dus voor mij voelt het misschien anders maar van de 14 dagen zijn ze 12 dagen "gewoon" onderdeel van dit gezin, en zijn ze dan 2 weekenden per maand niet hier.MinkeDeWit schreef: ↑17-02-2019 13:14Dat heb je zelf in de hand. Mijn oudste voelt zich hier geen half kind maar bij haar vader wel. Toch hebben we de zorg altijd 50/50 gedaan. Inmiddels heeft ze daar zelf een weekendregeling van gemaakt.
zondag 17 februari 2019 om 13:26
hoe bedoel je dit? Krijg je hier de kans niet of bij je vriend niet?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2019 om 13:35
Guusje34 schreef: ↑17-02-2019 13:19Jij hebt eenzelfde situatie? Denk je echt dat we er niet over praten? En dat hij net als bijna elke man, het liefste een klein jongetje van 2 zou willen, en de baby tijd zou willen overslaan? Maar goed, ik kan nou eenmaal geen peuter van 2 uitpoepen, dus zijn we nu samen aan het bedenken wat we handig vinden. Ik heb meer aan mensen die me echt wat willen zeggen, dan aan mensen die roepen "Bij twijfel niet doen"
Ik wist alleen niet dat je op een forum als dit, waar ik vanochtend 1 post heb gedaan, met als oproep, iemand die hetzelfde mee maakt, de twijfels etc, om daar eens gedachten over te kunnen wisselen, het waarom wel en het waarom niet, om zo een weloverwogen keuze te maken, ik meteen door diverse leden als ontaarde moeder word weggezet omdat ik denk aan een kindje met een andere man dan de papa van mijn eerste 2 kinderen...
Toevallig zit ik in eenzelfde situatie met het enige verschil dat mijn man wel altijd al kinderen wilde maar het is ook geen must voor hem. Ik ben dus wel degene die hierin de laatste stem heeft. Ik ben net iets ouder dan jij en mijn man een jaar jonger dan ik. Mijn kinderen zijn net iets jonger dan de jouwe.
En dat er mensen zijn waarbij jij het gevoel hebt dat je wordt neergezet als ontaarde moeder staat los van mij en mijn reactie.
anoniem_372139 wijzigde dit bericht op 17-02-2019 13:38
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
1.83% gewijzigd
zondag 17 februari 2019 om 13:35
^
Eigenlijk zoals hierboven beschreven, de twijfels zijn - gezondheid (van mezelf en van kindje) - de impact op de andere kindjes - weer terug naar luiertijd... Eigenlijk de gewone "twijfels"
zondag 17 februari 2019 om 13:36
Voor mij destijds waren mijn twijfels vooral omdat ik het leeftijdsverschil met mijn al bestaande kinderen te groot vond. Ik mijzelf niet bijster jong meer vond en echt niet moest denken aan weer zwanger zijn en de babytijd met slapeloze nachten.
Ook hebben man en ik een gezamenlijke hobby en dat zou veel lastiger uit te voeren zijn met een baby.
En een klein deel twijfel bij het scenario uit elkaar gaan. Maar de voorgaande twijfels waren al zo groot dat deze twijfel eigenlijk niet eens aan bod kwam.
Ook hebben man en ik een gezamenlijke hobby en dat zou veel lastiger uit te voeren zijn met een baby.
En een klein deel twijfel bij het scenario uit elkaar gaan. Maar de voorgaande twijfels waren al zo groot dat deze twijfel eigenlijk niet eens aan bod kwam.
zondag 17 februari 2019 om 13:39
Dat laatste was ook geen reactie op jouw post. excuus daarvoor, was de bedoeling om dat algemeen in mijn topic te plaatsen.Jake99 schreef: ↑17-02-2019 13:35Toevallig zit ik in eenzelfde situatie met het enige verschil dat mijn man wel altijd al kinderen wilde maar het is ook geen must voor hem. Ik ben dus wel degene die hierin de laatste stem heeft. Ik ben net iets ouder dan jij en mijn man een jaar jonger dan ik.
En dat er mensen zijn waarbij jij het gevoel hebt dat je wordt neergezet als ontaarde moeder staat los van mij en mijn reactie.
Maar jij twijfelt niet dan?
zondag 17 februari 2019 om 13:41
Onze zoon is voor mijn man 'tweede' leg. Verschil is wel dat zijn oudste en enige dochter pas 5 was toen onze zoon werd geboren. Onze 2e zoon wordt binnen nu en 3 weken geboren.
Maar ik weet niet of we ook voor kinderen hadden gekozen als het leeftijdsverschil zo groot zou zijn geweest en/of hij al meerdere kinderen had.
Ik denk dat het ook scheelt dat man een zelfde soort regeling heeft als jouw ex en zijn dochter hier om het weekend is.
Maar ik weet niet of we ook voor kinderen hadden gekozen als het leeftijdsverschil zo groot zou zijn geweest en/of hij al meerdere kinderen had.
Ik denk dat het ook scheelt dat man een zelfde soort regeling heeft als jouw ex en zijn dochter hier om het weekend is.
anoniem_370071 wijzigde dit bericht op 17-02-2019 13:43
15.73% gewijzigd
zondag 17 februari 2019 om 13:43
Ja, dit omvat ook wel mijn twijfels een beetje. Ook gezamenlijke hobby, maar daarentegen niets wat later niet meer terug op te pakken is. Eigen hobby, moet ook op HOLD... maar ook van tijdelijke aard. Ik vond zwanger zijn wel fijn, en heb ook geen last gehad van het wakker worden om te voeden en dergelijke dingen... Het uit elkaar gaan... tja... Ik kan me nu niet voorstellen dat we uit elkaar gaan, anders had ik nooit gedacht aan een kindje..._Monti_ schreef: ↑17-02-2019 13:36Voor mij destijds waren mijn twijfels vooral omdat ik het leeftijdsverschil met mijn al bestaande kinderen te groot vond. Ik mijzelf niet bijster jong meer vond en echt niet moest denken aan weer zwanger zijn en de babytijd met slapeloze nachten.
Ook hebben man en ik een gezamenlijke hobby en dat zou veel lastiger uit te voeren zijn met een baby.
En een klein deel twijfel bij het scenario uit elkaar gaan. Maar de voorgaande twijfels waren al zo groot dat deze twijfel eigenlijk niet eens aan bod kwam.
zondag 17 februari 2019 om 13:46
