dochter met anorexia wil met vriendinnen weg

16-05-2019 14:26 150 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter van 16 jaar is langdurig opgenomen geweest en nu inmiddels 1,5 maand thuis.
Het gaat tot nu toe goed, al kan dit zo weer anders zijn.
Mijn dochter zit in het examen jaar maar omdat ze nog geen les heeft kunnen volgen doet ze dit jaar over, alleen haar Engels examen doet ze dit jaar.
Gisteren was ze even op school, heeft ze bij kunnen kletsten en kreeg ze de vraag of ze ook mee op vakantie ging.
Dochter wil dit dus heel graag, zelf ziet ze ook wel dat 2 weken niet haalbaar dus haar voorstel is 2 nachten.
Vanmorgen dit in het ziekenhuis besproken, maar de psycholoog is hier heel terughoudend in.

Ik gun het haar zo ontzettend, en met 16 jaar moet dat gewoon kunnen.
Punt is zij mag vanwege haar gewicht nog niet naar school moet nog 1,7 kg aankomen om dit te mogen ook sporten mag nog niet.
Zij heeft een hele strenge eetlijst waar we haar steeds aan moeten helpen herinneren anders vergeet ze ( zogenaamd) toch wat.
Ze heeft inmiddels een gewicht gehaald wat echt jaren geleden is geweest dat ze dat woog, ze ziet er nu zoveel gezonder uit.
Ze is nu ook veel vrolijker, we dringen weer tot haar door.
Hoe fijn is het dat ze het normale leven weer stukje bij beetje op mag pakken en hoe motiverend kan zo'n weekend met vriendinnen dan zijn.

Mijn man en ik vinden dit best een dilemma.
Alle reacties Link kopieren
lisbeth schreef:
16-05-2019 16:09
als voormalig anorexia patient kan ik je zeggen dat het zo niet werkt. Het heeft jaren geduurd voordat ik in staat was te eten waar andere bij waren en nog steeds vind ik het bijvoorbeeld niet prettig snackend door de stad te lopen. Mensen die mij zien eten, vreemden dan ook nog. Voor mij zou het toen juist de drang om niet te eten groter zijn geweest. van mij zou ze mogen gaan want beloning, therapie gehad, doelen gehaald maar minimaal 1 a 2 maaltijden per dag met mij. en ik zou dus mee willen gaan.

Voor sommigen wel. Het in een andere omgeving zijn kán helpen om het 2 dagen totaal los te laten. Het kán ook precies averechts werken.
Het is aan TO, de professionals en dochter zelf om dit in te schatten.
.
Ceylon schreef:
16-05-2019 16:07
Weet ik niet. Dat ligt dus aan de groep. De ene puber is de andere niet. En nee, geen twee weken. Maar ze vragen Dochter mee, dus dan neem ik even aan dat ze bereid zijn om zich die twee dagen aan te passen.

Zo niet, kan ze dus niet mee.

Ik zou het groepje eens thuis uitnodigen en in gesprek gaan.
Ik zou dat in een later stadium van herstel doen. Niet nu. Niet voor die vriendinnen maar vooral niet voor de dochter van TO zelf. Behandelaar raadt het af.
Ze komt net uit een kliniek, kan nu nog niet eens naar school. Dan kan ze wel over 8 weken ineens 2 dagen ( als dan niet met hulp van andere 16 jarigen) wel die verantwoording aan.

Het risico van dat het misloopt of een terugval is gewoon zo groot dat het nu dit jaar overwegen echt vragen om problemen is.
Alle reacties Link kopieren
Anoniem262821034 schreef:
16-05-2019 16:24
Voor sommigen wel. Het in een andere omgeving zijn kán helpen om het 2 dagen totaal los te laten. Het kán ook precies averechts werken.
Het is aan TO, de professionals en dochter zelf om dit in te schatten.

Ik geloof niet dat het averechts kan werken in slechts twee dagen.
Als het dan minder goed gaat in die twee dagen, staat dat er nu ook al zo voor.
Ik weet uit ervaring......een trigger kan de boel opnieuw laten instorten.
En niet dood gaan van twee dagen niet eten.........puur letterlijk opvattende klopt dat, echter hier gaat het om een ziek meisje waarvoor eten en niet eten een waar gevecht zijn.

Lieve TO, luister naar de psycholoog/behandelaar. Dat is ook liefde. In dit geval meer liefde voor je kind dan haar met alle goede bedoelingen wel laten gaan.
consuelabananahammok schreef:
16-05-2019 16:28
Ik geloof niet dat het averechts kan werken in slechts twee dagen.
Als het dan minder goed gaat in die twee dagen, staat dat er nu ook al zo voor.

Het kan al om het kleinste ding helemaal mis gaan. Kan in 2 seconden 180 graden draaien als je pech hebt.
Dat jij dat niet gelooft mag hoor, maar ik weet uit ervaring bij mijn zus dat daar geen 2 dagen of langer voor nodig is.

En in TO's verhaal lijkt het mij een heel slecht plan om dit te gaan laten doen. Nu.
redbulletje schreef:
16-05-2019 15:45
Als die meiden extreem met hun uiterlijk en lijn bezig zijn niet. Als die meiden een positieve invloed hebben doordat ze op vakantie lekker los gaan op de pizza, ijsjes en hamburgers, trekt het je dochter wellicht wel mee om ook weer te genieten van eten.
Als we jou bij kinderen zetten krijg je dan ook een kinderwens ?
2019 schreef:
16-05-2019 14:50
Ik heb gisteren de docu op Belgie gezien hier over van Louis Teroux.

:hug:
Dat is toevallig, to ook gekeken? Hoop dat je je erin gaat verdiepen, ik heb het idee dat je de ziekte onderschat.
Je kan er dood aan gaan. Wat een onzin om mee te gaan in haar plannen. Ik zou mijn kind in leven houden belangrijker vinden dan een keer ruzie.
Ze test je uit en dat lukt haar prima.... Je twijfelt al!
Alle reacties Link kopieren
Yildizlar schreef:
16-05-2019 16:35
Als we jou bij kinderen zetten krijg je dan ook een kinderwens ?
:rofl:
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Yildizlar schreef:
16-05-2019 16:35
Als we jou bij kinderen zetten krijg je dan ook een kinderwens ?
:HA:
Alle reacties Link kopieren
consuelabananahammok schreef:
16-05-2019 16:28
Ik geloof niet dat het averechts kan werken in slechts twee dagen.
Als het dan minder goed gaat in die twee dagen, staat dat er nu ook al zo voor.

Ja nou ja, ik bedoel averechts in de zin van dat ze de eetlijst direct los zal laten en eetmomenten gaat skippen als er geen toezicht is.
.
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
16-05-2019 16:24
Ik zou dat in een later stadium van herstel doen. Niet nu. Niet voor die vriendinnen maar vooral niet voor de dochter van TO zelf. Behandelaar raadt het af.
Ze komt net uit een kliniek, kan nu nog niet eens naar school. Dan kan ze wel over 8 weken ineens 2 dagen ( als dan niet met hulp van andere 16 jarigen) wel die verantwoording aan.

Het risico van dat het misloopt of een terugval is gewoon zo groot dat het nu dit jaar overwegen echt vragen om problemen is.
Die terugval gaat dochter echt niet door die twee nachten weg krijgen.
Zo werkt dat niet met een eetstoornis, die heeft ze gewoon nog in haar hoofd en als er een terugval komt, komt deze ook wel als ze thuis is.

Wat kan er mislopen?
Ze zal niet dood gaan van twee dagen anders eten, als ze dat gaat doen.
Het gaat niet over weken op vakantie, maar om een logeerpartij bij haar vriendinnen die op vakantie zijn.

Ik word er eigenlijk eerder verdrietig van om te lezen hoe betuttelend het is.
Dochter heeft hard gewerkt, is ontslagen uit de kliniek, heeft geen ondergewicht meer en heeft al zoveel moeten opgeven en moeten missen door haar ziekte.
Het feit dat ze zelf graag wil gaan geeft aan dat ze weer behoefte heeft om weer mee te kunnen doen. Echt, ik zou een gat in de lucht springen.
Anoniem262821034 schreef:
16-05-2019 16:24
Voor sommigen wel. Het in een andere omgeving zijn kán helpen om het 2 dagen totaal los te laten. Het kán ook precies averechts werken.
Het is aan TO, de professionals en dochter zelf om dit in te schatten.
Dit.
Alle reacties Link kopieren
SadButTrue999 schreef:
16-05-2019 16:35
Dat is toevallig, to ook gekeken? Hoop dat je je erin gaat verdiepen, ik heb het idee dat je de ziekte onderschat.
Je kan er dood aan gaan. Wat een onzin om mee te gaan in haar plannen. Ik zou mijn kind in leven houden belangrijker vinden dan een keer ruzie.
Ze test je uit en dat lukt haar prima.... Je twijfelt al!

Wat gemeen om zo te denken. Omdat mensen met een eetstoornis over het algemeen vrij goed zijn in manipuleren wil dat niet zeggen dat het áltijd het geval is hoor.
.
Alle reacties Link kopieren
Lastig dilemma. Ik snap dat je het je dochter gunt maar ik vrees dat je dochter nog niet zo ver is.
Misschien kunnen jullie in de buurt op vakantie gaan een paar dagen zodat ze een paar dagen iets met haar vriendinnen kan doen? Een dag iets doen, een dag rust? Misschien ook wel fijn voor jullie. Het is voor jullie ook niet makkelijk geweest.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
consuelabananahammok schreef:
16-05-2019 16:38
Die terugval gaat dochter echt niet door die twee nachten weg krijgen.
Zo werkt dat niet met een eetstoornis, die heeft ze gewoon nog in haar hoofd en als er een terugval komt, komt deze ook wel als ze thuis is.

Wat kan er mislopen?
Ze zal niet dood gaan van twee dagen anders eten, als ze dat gaat doen.
Het gaat niet over weken op vakantie, maar om een logeerpartij bij haar vriendinnen die op vakantie zijn.

Ik word er eigenlijk eerder verdrietig van om te lezen hoe betuttelend het is.
Dochter heeft hard gewerkt, is ontslagen uit de kliniek, heeft geen ondergewicht meer en heeft al zoveel moeten opgeven en moeten missen door haar ziekte.
Het feit dat ze zelf graag wil gaan geeft aan dat ze weer behoefte heeft om weer mee te kunnen doen. Echt, ik zou een gat in de lucht springen.

Je doet nogal een uitspraak. Hele reactie vind ik bijzonder. Maar die eerste 2 zinnen spannen wel de kroon.

Ik hoop dat TO naar de behandelaar van haar dochter luistert.
Alle reacties Link kopieren
Anoniem262821034 schreef:
16-05-2019 16:38
Ja nou ja, ik bedoel averechts in de zin van dat ze de eetlijst direct los zal laten en eetmomenten gaat skippen als er geen toezicht is.

Nou en.
Dat zal ze de komende tijd nog vaak genoeg wel of niet doen.
Het is vallen en opstaan.
Dat zal ze wellicht daar doen, dat zal ze thuis doen.
Aan het gezonde deel werken bestaat niet enkel uit het eten, even belangrijk is om mentaal/ sociaal ook uit het systeem van anorexia te gaan stappen.
Weer te ervaren hoe het is om plezier te kunnen maken, te leven, te lachen, over andere dingen te kunnen praten.
Prachtig oefenmateriaal die twee nachten.
Alle reacties Link kopieren
wat een hoop reacties.

De vriendinnen zijn hele lieve meiden die haar ook meerdere malen hebben opgezocht in zowel het ziekenhuis als de kliniek.
Het zijn vriendinnen die zich niet met uiterlijk bezig houden, zij waren echt een clubje op de middelbare school die elkaar daarom juist gevonden hebben omdat andere meiden zo met make up en jongens bezig hielden.
Het is gelijk een soort afscheid van de middelbare school, iedereen gaat daarna een totaal andere studie doen.

Volgende week wilde de psycholoog dit verder bespreken.
Mijn man heeft zoiets prima maar dan zorg je nu de komende weken dat je laat zien dat je je aan je lijst kan houden en dat je in 2 weken tijd minimaal 1 kilo aankomt.

Ik vind het echt lastig want nu gaat het goed maar volgende week of de week daarop kan het zomaar anders zijn als zij begint af te vallen kan ik ook echt niet meer doordringen tot haar.
Nu is de sfeer sinds jaren eindelijk weer gezellig omtrent eten, ze zeurt niet bij het opscheppen van het eten, smokkelt eten niet meer tussen plinten of ondergoed of weet ik het waar ze het allemaal ook stopte.

Met Pinksteren gaat ze een weekend kamperen met haar vader en zusjes en dit gewicht wat wij met de psycholoog hebben afgesproken heeft ze gehaald, maar dan moet ze niet afvallen dat is voor haar wel een stok achter de deur.
Ze wil absoluut niet thuis blijven dat weekend en daar ik nachtdiensten heb dat weekend moet ze naar mijn schoonouders wat ze vreselijk vindt.

Ze zouden dan zo rond hemelvaart dag gaan, mijn dochter weet het zelf ook nog niet precies daar ze haar gisteren pas spontaan mee hebben gevraagd.
Ik ben die dagen vrij waar ze precies zitten weet mijn dochter niet wel is die provincie niet heel ver rijden.

De psycholoog heeft het niet definitief afgeraden zij wil hier volgende week verder op in gaan, maar was wel terughoudend.

Alle films en documentaires over deze ziekte hebben we gezien en zo ook boeken stuk gelezen hierover.

Het druist zo tegen mijn gevoel in, zo streng moeten zijn, ik zou mijn dochter zo graag willen zien leven.
En is het anders een idee om die 2 dames mee te nemen op een kort tripje? Weekendje weg in leuke omgeving voor hen.

Zijn we wel weg, doen ze wat leuks samen maar ben jij of je partner ergens ( op de achtergrond) ook om het eten in de gaten te houden.
Alle reacties Link kopieren
consuelabananahammok schreef:
16-05-2019 16:43
Nou en.
Dat zal ze de komende tijd nog vaak genoeg wel of niet doen.
Het is vallen en opstaan.
Dat zal ze wellicht daar doen, dat zal ze thuis doen.
Aan het gezonde deel werken bestaat niet enkel uit het eten, even belangrijk is om mentaal/ sociaal ook uit het systeem van anorexia te gaan stappen.
Weer te ervaren hoe het is om plezier te kunnen maken, te leven, te lachen, over andere dingen te kunnen praten.
Prachtig oefenmateriaal die twee nachten.

Hé ik heb verder geen mening over de consequenties hoor, ik geef alleen aan dat een andere omgeving zonder toezicht voor de één heel positief kan werken en voor de ander minder.
.
Wat zijn de plannen qua activiteiten die dagen?
Je dochter mag nog niet sporten, dus intensieve dagen kan denk ik nog niet?

Ik denk wel dat een paar dagen weg erg fijn kan zijn, in kader van ontspanning & herstel, maar als de psycholoog het afraadt...
Lastig.
Alle reacties Link kopieren
Die verschillende meningen die ik hier krijg spelen dus allemaal door mijn hoofd.
Wat ik zo moeilijk vind aan een 16-jarige (of überhaupt een kind) met een eetstoornis, is dat diegene nog niet helemaal verantwoordelijk is over haar eigen gezondheid en dus moeten de ouders daarop letten. Dat maakt het naar mijn idee weer moeilijker om van je eetstoornis af te komen, want dan maak je nog steeds niet zelf bewust de keuze om weer te gaan eten. Je komt als ouder en kind in een rol die je niet zou moeten hebben. Dat heeft mijn behandelaar toen ook tegen mijn moeder gezegd, maar ik was toen al 18, dus dat maakt het een andere situatie.

Inzien dat er leuke dingen zijn om voor te leven, zoals een uitje met vriendinnen, kan heel motiverend zijn om verder te werken aan je herstel. Als de psycholoog ook mee kan denken aan een middenweg zou dat denk ik heel fijn zijn. Maar als de psycholoog dan met klem adviseert van niet, zou ik ook eerder voor een dag dan een overnachting kiezen.
slappewas schreef:
16-05-2019 16:50
Die verschillende meningen die ik hier krijg spelen dus allemaal door mijn hoofd.
Sterkte ook voor jou :hug:
slappewas schreef:
16-05-2019 16:50
Die verschillende meningen die ik hier krijg spelen dus allemaal door mijn hoofd.
Ik zou vooral op haar behandelaars vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
slappewas schreef:
16-05-2019 16:44
wat een hoop reacties.

De vriendinnen zijn hele lieve meiden die haar ook meerdere malen hebben opgezocht in zowel het ziekenhuis als de kliniek.
Het zijn vriendinnen die zich niet met uiterlijk bezig houden, zij waren echt een clubje op de middelbare school die elkaar daarom juist gevonden hebben omdat andere meiden zo met make up en jongens bezig hielden.
Het is gelijk een soort afscheid van de middelbare school, iedereen gaat daarna een totaal andere studie doen.

Volgende week wilde de psycholoog dit verder bespreken.
Mijn man heeft zoiets prima maar dan zorg je nu de komende weken dat je laat zien dat je je aan je lijst kan houden en dat je in 2 weken tijd minimaal 1 kilo aankomt.

Ik vind het echt lastig want nu gaat het goed maar volgende week of de week daarop kan het zomaar anders zijn als zij begint af te vallen kan ik ook echt niet meer doordringen tot haar.
Nu is de sfeer sinds jaren eindelijk weer gezellig omtrent eten, ze zeurt niet bij het opscheppen van het eten, smokkelt eten niet meer tussen plinten of ondergoed of weet ik het waar ze het allemaal ook stopte.

Met Pinksteren gaat ze een weekend kamperen met haar vader en zusjes en dit gewicht wat wij met de psycholoog hebben afgesproken heeft ze gehaald, maar dan moet ze niet afvallen dat is voor haar wel een stok achter de deur.
Ze wil absoluut niet thuis blijven dat weekend en daar ik nachtdiensten heb dat weekend moet ze naar mijn schoonouders wat ze vreselijk vindt.

Ze zouden dan zo rond hemelvaart dag gaan, mijn dochter weet het zelf ook nog niet precies daar ze haar gisteren pas spontaan mee hebben gevraagd.
Ik ben die dagen vrij waar ze precies zitten weet mijn dochter niet wel is die provincie niet heel ver rijden.

De psycholoog heeft het niet definitief afgeraden zij wil hier volgende week verder op in gaan, maar was wel terughoudend.

Alle films en documentaires over deze ziekte hebben we gezien en zo ook boeken stuk gelezen hierover.

Het druist zo tegen mijn gevoel in, zo streng moeten zijn, ik zou mijn dochter zo graag willen zien leven.
Natuurlijk wil je je dochter zien leven.
En plezier kunnen maken, gewoon de dingen doen die bij haar leeftijd passen.
Het hoort allemaal bij het gezonde deel, en hoe meer daar aandacht aan gegeven kan worden hoe sterker dit ( hopelijk ) kan gaan groeien.
Ik snap je zorg en je dilemma.

Ik heb zelf zeker 20 jaar eetstoornis gehad, nu nog wel wat restverschijnselen.
Heb anorexia tot boulimia gehad.
Je kan niet voorkomen dat ze evt terugvalt. Die grip heb je er simpelweg niet op.
Je kan haar steunen en haar gezonde deel blijven aanspreken.

Ik zou dochter eerst zelf over het voorstel na laten denken, nu ik lees dat ze er zelf ook nog niet helemaal over uit is.
Wacht af waar ze mee komt en ga in gesprek met haar.
Als ze het zelf echt graag wil en aandurft, zou ik haar er zeker in steunen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven