Kinderen
alle pijlers
De druk om kinderen te krijgen
woensdag 10 juli 2019 17:32
Hee iedereen,
Ik ben eind twintig en ik voel al in mijn omgeving (met name mijn ouders) dat er al een lichtelijk druk op mij gelegd wordt om kinderen te krijgen en een familie te starten. Ik heb nog geen eens een vriend en vanwege recente gebeurtenissen weet ik ook nog niet of ik echt hetero ben. Ik wil wel kinderen uiteindelijk denk ik.
Ik vroeg mij af zijn er meer vrouwen van eind twintig/begin dertig die het zelfde voelen van hun omgeving? En hoe ga je daar mee om? Want ik weet mijzelf nog geen eens een houding te geven als mensen erover beginnen.
Ik ben eind twintig en ik voel al in mijn omgeving (met name mijn ouders) dat er al een lichtelijk druk op mij gelegd wordt om kinderen te krijgen en een familie te starten. Ik heb nog geen eens een vriend en vanwege recente gebeurtenissen weet ik ook nog niet of ik echt hetero ben. Ik wil wel kinderen uiteindelijk denk ik.
Ik vroeg mij af zijn er meer vrouwen van eind twintig/begin dertig die het zelfde voelen van hun omgeving? En hoe ga je daar mee om? Want ik weet mijzelf nog geen eens een houding te geven als mensen erover beginnen.
woensdag 10 juli 2019 19:18
Hier halverwege de 30 en geen partner. Al een hele tijd niet. Gelukkig zeurt mijn omgeving niet aan mijn hoofd en blijft het bij af en toe iemand die me oprecht een leuke vent zou gunnen.
Men snapt ook wel dat het niet wenselijk is dat ik nu per ongeluk zwanger zou raken, als single.
Wat voor mij heel prettig is, is dat ik bij een vriendengroep 'terecht gekomen ben' met allemaal mensen zonder kinderen. Korte samenvatting: Ik ken ze via een hobby. Het komt er een beetje op neer dat er eerst een hele grote groep mensen was, maar dat degenen met kinderen langzaam stopten met die hobby. De groep met wie ik nu bevriend ben zijn de 40 gepasseerd, gaan veel naar festivals, op reis, etc. Door hun ging ik ziet dat het helemaal niet 'moet', dat hele kinderen-verhaal.
Zou voor jou ook fijn zijn wat vrienden te hebben die niet de hele tijd baby-kleertjes-foto's naar je sturen. Wat ik sowieso raar vind. Ongeacht of je ze ooit misschien nog wilt... gewoon even genieten van alles. Dan kun je die opmerkingen ook beter handelen denk ik.
Men snapt ook wel dat het niet wenselijk is dat ik nu per ongeluk zwanger zou raken, als single.
Wat voor mij heel prettig is, is dat ik bij een vriendengroep 'terecht gekomen ben' met allemaal mensen zonder kinderen. Korte samenvatting: Ik ken ze via een hobby. Het komt er een beetje op neer dat er eerst een hele grote groep mensen was, maar dat degenen met kinderen langzaam stopten met die hobby. De groep met wie ik nu bevriend ben zijn de 40 gepasseerd, gaan veel naar festivals, op reis, etc. Door hun ging ik ziet dat het helemaal niet 'moet', dat hele kinderen-verhaal.
Zou voor jou ook fijn zijn wat vrienden te hebben die niet de hele tijd baby-kleertjes-foto's naar je sturen. Wat ik sowieso raar vind. Ongeacht of je ze ooit misschien nog wilt... gewoon even genieten van alles. Dan kun je die opmerkingen ook beter handelen denk ik.
Je kunt méér.
woensdag 10 juli 2019 19:20
Jij doet pas wat fout als je gaat leven naar de verwachtingen van anderen. En jouw ouders doen ook behoorlijk wat fout. Je bent er niet om hen te plezieren omdat ze zelf wél naar de verwachtingen van anderen willen leven of een enorm saai bestaan hebben.WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 19:12Ze willen graag dat ik aan mijn huisje, boompje, beestje begin en ze vinden dat ik nu wel die leeftijd krijgt om er aan te beginnen en ik zie in mijn omgeving dat dit ook gebeurt als het om mijn vriendinnen gaat. En ja het klopt veel van hun vrienden zijn al opa en oma. Dus het valt wel op dat ze nog geen kleinkinderen hebben.
En ik trek het mij wel een beetje aan want het voelt net of ik iets fout doe.
woensdag 10 juli 2019 19:22
Leef je eigen leven en trotseer het gedram van je ouders. Dat is alles wat ik kan zeggen. En ik heb trouwens zelf geen kinderen. Ik hoefde ze niet en ik vind mijn leven prima zoals het is. Mijn goed recht.
En elke opmerking van je pa en ma afkappen. Mag gerust ruw. Ik denk dat je niet duidelijk genoeg bent. Je mag gerust boos worden, daar heb je alle recht toe. Ze hebben je niets door je strot te douwen wat je niet wil.
En elke opmerking van je pa en ma afkappen. Mag gerust ruw. Ik denk dat je niet duidelijk genoeg bent. Je mag gerust boos worden, daar heb je alle recht toe. Ze hebben je niets door je strot te douwen wat je niet wil.
woensdag 10 juli 2019 19:57
woensdag 10 juli 2019 20:05
Ben je ook hetero omdat dat dat 'normaal' is volgens je vrienden en familie?WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 17:47van ouders en vrienden is het wel belangrijk voor mij, niet dat ik mij laat overhalen, maar ik wordt er wel onzeker van.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 10 juli 2019 20:05
Ben je ook hetero omdat dat dat 'normaal' is volgens je vrienden en familie?WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 17:47van ouders en vrienden is het wel belangrijk voor mij, niet dat ik mij laat overhalen, maar ik wordt er wel onzeker van.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 10 juli 2019 20:33
Het is jouw leven. De manier om jouw leven fout te doen is het leven volgens de verwachtingen van anderen en je eigen wensen en verlangens te negeren. Dus je doet niets fout. Ga jezelf niet forceren en de wensen van anderen boven die van jezelf stellen. Hun leven dus eigen verantwoordelijkheid om eventuele leegtes op te vullen. Jouw ouders mogen heel graag een kleinkind willen, het is niet jouw taak om die wens te vervullen, alleen als je zelf een kind wilt. En dan op het moment dat jij er klaar voor bent.WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 19:12Ze willen graag dat ik aan mijn huisje, boompje, beestje begin en ze vinden dat ik nu wel die leeftijd krijgt om er aan te beginnen en ik zie in mijn omgeving dat dit ook gebeurt als het om mijn vriendinnen gaat. En ja het klopt veel van hun vrienden zijn al opa en oma. Dus het valt wel op dat ze nog geen kleinkinderen hebben.
En ik trek het mij wel een beetje aan want het voelt net of ik iets fout doe.
woensdag 10 juli 2019 20:39
Ik begrijp nooit zo goed waarom zo'n passief agressieve of bijdehante reactie nodig is. Er zijn genoeg reacties te bedenken waarmee het ook duidelijk is dat het ze niet aangaat. En als ze heel vasthoudend zijn, kun je heel duidelijk zeggen dat het ze niet aangaat en het er verder niet meer over wil hebben.
woensdag 10 juli 2019 21:10
Kritiek van mensen die belangrijk voor je zijn is gewoon nooit leuk, dus het is logisch dat je je het aantrekt. Dat is normaal.WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 19:12Ze willen graag dat ik aan mijn huisje, boompje, beestje begin en ze vinden dat ik nu wel die leeftijd krijgt om er aan te beginnen en ik zie in mijn omgeving dat dit ook gebeurt als het om mijn vriendinnen gaat. En ja het klopt veel van hun vrienden zijn al opa en oma. Dus het valt wel op dat ze nog geen kleinkinderen hebben.
En ik trek het mij wel een beetje aan want het voelt net of ik iets fout doe.
Gelukkig hoe je er niets mee.
Weet je wat het is, je doet het nooit goed. Wat anderen hier schrijven, men blijft 'eisen' stellen. Een vriend, trouwen, 1e kind, 2e kind, groter huis enz. En stel dat je al wel een partner en kinderen had gehad, dan had men misschien gemekkerd over dat je te vroeg er aan bent begonnen, dat je partner niet leuk is, dat je je kinderen niet goed opvoed, dat je meer/minder moet gaan werken. En stel dat je uit elkaar gaat.
Met andere woorden, andere mensen vinden altijd wel iets van jouw leven en je doet het toch nooit goed.
Het is natuurlijk niet leuk als je ouders er over blijven drammen en niet naar je willen luisteren als je een weerwoord geeft. Maakt niet uit of het: ik heb nog geen partner of ik wil geen kinderen is. Heb je al eens aangegeven dat je het kwetsend vindt dat ze zo zeuren, alsof je niet goed genoeg bent zoals je bent? Of dat het niet helpt als ze zoveel druk op je uitoefenen?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 10 juli 2019 21:28
Je hebt helemaal gelijk. Toen ik een vriend had vonden zij hem ook helemaal niets en moest ik juist meer onafhankelijk zijn. Mijn ouders geven zo hun mening al mijn hele leven dus ik ben er wel gewend aan. Maar nu al mijn vriendinnen ook in zon baby fase belanden. denk ik echt bij mijzelf misschien moet ik dat ook wel doen. Maar mijn hoofd staat daar helemaal niet naar, ik ben zelfs aan het twijfelen aan mijn eigen seksualiteit dus een baby staat voorlopig nog niet in de sterren.dianaf schreef: ↑10-07-2019 21:10
Het is natuurlijk niet leuk als je ouders er over blijven drammen en niet naar je willen luisteren als je een weerwoord geeft. Maakt niet uit of het: ik heb nog geen partner of ik wil geen kinderen is. Heb je al eens aangegeven dat je het kwetsend vindt dat ze zo zeuren, alsof je niet goed genoeg bent zoals je bent? Of dat het niet helpt als ze zoveel druk op je uitoefenen?
Maar je hebt gelijk, wat ik ook doe iedereen heeft er een mening over. Gewoon mijn eigen leven leiden.
woensdag 10 juli 2019 21:32
Niet echt ik vind mannen oprecht aantrekkelijk en ook in een romantisch opzicht. Het is alleen dat ik de laatste weken gevoelens heb gekregen voor een vrouw en dat vind ik nog moeilijk te bevatten. En verrassend genoeg zullen ze een toekomstige schoondochter nog geen eens erg vinden. Mijn ex-vriend haalde altijd het bloed onder hun nagels vandaan, dus ze zien mij liever lesbisch dan met hem.viva-amber schreef: ↑10-07-2019 20:05Ben je ook hetero omdat dat dat 'normaal' is volgens je vrienden en familie?
(PS: ik vond hem wel leuk maar mijn ouders niet, dat is trouwens niet de reden dat het is uit gegaan).
woensdag 10 juli 2019 22:17
Dat is het andere uiterste. Er is een middenweg. Ik zou ze aanspraken op hun gedrag en ze vertellen dat je er helemaal niets mee kunt, tenzij ze het zien zitten dat je aan de eerste de beste die voorbij komt blijft hangen om hun kleinkinderwens te vervullen, óf je er in je eentje aan begint. En als ze er niet over ophouden, dan zou ik minder vaak komen.
woensdag 10 juli 2019 23:45
Je trekt je wat anderen zeggen, vooral je ouders, te veel aan. Door niets terug te zeggen, door niet voor jezelf op te komen, blijft er voor anderen de ruimte om dat te blijven doen. Misschien denken je ouders je te helpen door je te sturen in de richting die zij goed vinden. Misschien zeg jij niks omdat je overrompeld raakt en vervolgens er geen 'probleem' van wil maken, oftewel je bent niet heel duidelijk dat je die uitspraken niet waardeert, omdat je je dan misschien wel schuldig zal voelen. Zoiets?
Je hebt wel hun kind, maar je bent geen kind meer. Je bent lang en breed volwassen. Doe wat jij wil en kom voor jezelf op. Laat je ouders ervaren dat jij prima je eigen volwassen keuzes kan maken en bewaak je grenzen.
En mocht dat niet uitpakken zoals gewenst (sommige mensen zijn nogal hardleers), neem je wat afstand.
Je hebt wel hun kind, maar je bent geen kind meer. Je bent lang en breed volwassen. Doe wat jij wil en kom voor jezelf op. Laat je ouders ervaren dat jij prima je eigen volwassen keuzes kan maken en bewaak je grenzen.
En mocht dat niet uitpakken zoals gewenst (sommige mensen zijn nogal hardleers), neem je wat afstand.
donderdag 11 juli 2019 08:54
Mooie post.wittereiger schreef: ↑10-07-2019 23:45Je trekt je wat anderen zeggen, vooral je ouders, te veel aan. Door niets terug te zeggen, door niet voor jezelf op te komen, blijft er voor anderen de ruimte om dat te blijven doen. Misschien denken je ouders je te helpen door je te sturen in de richting die zij goed vinden. Misschien zeg jij niks omdat je overrompeld raakt en vervolgens er geen 'probleem' van wil maken, oftewel je bent niet heel duidelijk dat je die uitspraken niet waardeert, omdat je je dan misschien wel schuldig zal voelen. Zoiets?
Je hebt wel hun kind, maar je bent geen kind meer. Je bent lang en breed volwassen. Doe wat jij wil en kom voor jezelf op. Laat je ouders ervaren dat jij prima je eigen volwassen keuzes kan maken en bewaak je grenzen.
En mocht dat niet uitpakken zoals gewenst (sommige mensen zijn nogal hardleers), neem je wat afstand.
Niet alle schuld van dit gevoel kun je bij je ouders leggen. Toen ik zelf in de leeftijd kwam van 'je zou wel eens een kind kunnen krijgen', zag ik bij veel oudere mensen om me heen dat ze inderdaad kleinkinderen kregen. De mensen die dit nog niet overkwam, hadden het daar wel eens over. En dat mag volgens mij ook. Het lijkt mij legitiem om op je 60e of 70e een hoop te hebben dat je grootouder wordt. Je hebt er geen enkele invloed op, maar ik kan best begrijpen dat er mensen zijn die daar naar verlangen of over dromen. En daar ook over praten. Het is aan jou hoe je daar op reageert en mee omgaat.
donderdag 11 juli 2019 09:16
Dat is je belangrijkste argument; je hoofd staat er gewoon nog niet naar.WinterLenteZomerZon schreef: ↑10-07-2019 21:28Je hebt helemaal gelijk. Toen ik een vriend had vonden zij hem ook helemaal niets en moest ik juist meer onafhankelijk zijn. Mijn ouders geven zo hun mening al mijn hele leven dus ik ben er wel gewend aan. Maar nu al mijn vriendinnen ook in zon baby fase belanden. denk ik echt bij mijzelf misschien moet ik dat ook wel doen. Maar mijn hoofd staat daar helemaal niet naar, ik ben zelfs aan het twijfelen aan mijn eigen seksualiteit dus een baby staat voorlopig nog niet in de sterren.
Maar je hebt gelijk, wat ik ook doe iedereen heeft er een mening over. Gewoon mijn eigen leven leiden.
Kaart het echt bij je ouders aan. Misschien hebben ze helemaal niet door dat dit bij jou zo'n druk legt.
Ik was 24-25 toen mijn ouders wel eens aangaven dat het wel leuk zou zijn als ik voor kleinkinderen zou zorgen. Let wel: ik had absoluut geen kinderwens (als in: nooit) en ik had geen vriend/scharrel/partner (en woonde nog thuis
). Het mooie was dat mijn sibling al jaaaaren een stabiele relatie had, op zichzelf woonde en er was een kinderwens. Dit heb ik ook meerdere malen aan moeten geven, voort het doordrong hoe het op mij overkwam. Want ze bedoelden het dus niet verkeerd of zo. Maar het leek ze gewoon leuk. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 11 juli 2019 16:59
Misschien, maar ik denk dat mensen (ouders, schoonouders, collega's) doorgaans ook wel negatiever zijn over de keuzes van vrouwen dan over de keuzes van mannen.
Mannen worden doorgaans meer geprezen of in de watten gelegd, dingen worden vergoelijkt of geweldig gevonden.
Is misschien waar dat vrouwen dingen vaak te persoonlijk opvatten maar ik ben er ook van overtuigd dat de maatschappij vanaf het moment dat kinderen nog een klein meisje of jongetje zijn, men meer kan hebben van de jongetjes en hen later ook begripvoller zal behandelen in hun keuzes.
