‘Kater’ na thuiskomst van vakantie

12-08-2019 09:45 82 berichten
Alle reacties Link kopieren
Niks zwaars of heftigs hoor, maar altijd als ik thuiskom van een leuke vakantie heb ik zo’n katterig gevoel, kennen jullie dat?

Zaterdagavond laat thuis gekomen van 2 heerlijke relaxte weken in frankrijk met het gezin. Al bij het wegrijden van de camping moest ik bijna janken. Gister ging het nog wel omdat ik druk was met wassen, opruimen, boodschappen enzo. Maar vandaag zijn we nog 1 dag allemaal thuis en ik voel me rot, onrustig. Wil graag het relaxte gevoel van de vakantie vasthouden maar merk nu al dat ik van alles moet van mezelf.

Hebben meer mensen dit? En nogmaals, dit is geen enorm probleem hoor, maar meer dat ik benieuwd ben of anderen dit ook hebben.
lilalinda schreef:
12-08-2019 09:57
het rare is, dat ik wel weer naar huis wil. En dan ook in 1x. Liever een hele langde dag in de auto, dan 2 minder lange

Ook zoiets ja. Op de heenweg altijd rustig aan, desnoods met meerdere overnachtingen op leuke plekjes, terug in een keer doorsjeesen naar huis.
Heb ik ook altijd, maar wij gaan altijd eerst 2 weken weg en zijn dan nog een week thuis en doen dan ook nog leuke dingen. Dit jaar is de overgang lastiger, Ivm een overlijden moesten we onze vakantie hals over kop afbreken.
Alle reacties Link kopieren
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(
Een zebra is geen paard met strepen
Alle reacties Link kopieren
Jamaarhoe schreef:
12-08-2019 10:20
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(
Wat akelig!
Is het eventueel nog mogelijk om je vakantiedagen te ruilen voor zorgverlof? In veel CAO’s krijg je 72 uur zorgverlof. Maar ik weet natuurlijk niet wat jouw situatie is.
wiriehorn wijzigde dit bericht op 12-08-2019 10:26
1.07% gewijzigd
Your ego is not your amigo!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook altijd de volgende vakantie al gepland staan, soms pas voor een jaar later maar het geeft me houvast om weer naar een vakantie uit te kunnen kijken :lol:
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Alle reacties Link kopieren
Nee, heb ik niet. Op vakantie gaan vind ik leuk, thuis zijn ook.
ik geef mn bek ook maar een douw
Lente19251003 schreef:
12-08-2019 10:15
Overnachten op de terugweg wil ik idd ook nooit, dan maar zo snel mogelijk doorrijden en naar huis. Terwijl we op de heenweg altijd lekker relaxt rijden, met overnachting in een leuke b&b.

Wij rijden terug ook rustig aan en gaan lekker overnachten. Dit jaar waren we vroeg weg en om 15:30 al bij de overnachting. Nog een kleine vijf uur te gaan, had best gekund. Maar dan nog lekker even de vouwwagen opzetten, wandelingetje maken, uit eten daar wordt mijn vakantie dan echt een dag langer van.

De overnachtingcamping was echt heel leuk dus gewoon nog een leuke ervaring erbij.
Jamaarhoe schreef:
12-08-2019 10:20
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(

Oh dat is kut. Met een hoofdletter. Kind wel weer helemaal beter? :hug:
Jamaarhoe schreef:
12-08-2019 10:20
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(
Kun je geen lang weekend naar een zonnige bestemming? Doen wij ook vaak.
Wij krijgen juist altijd ontzettend heimwee een dag of twee voor we naar huis mogen. Op vakantie zijn is leuk, maar het naar huis gaan is een van de beste dingen :-) We zijn twee weken weg geweest, week thuis en nu heb ik nog een week officiële vakantie te gaan. De twee weken daarna heb ik studieverlof, maar ik denk dat ik wel even naar kantoor ga nog. Ik ben dan wel klaar met het thuis zitten (in mijn eentje want beide kinderen op vakantie).
Alle reacties Link kopieren
Jamaarhoe schreef:
12-08-2019 10:20
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(
Dat is echt heel erg rot! Dan mag ik niet klagen... sterkte!

Het was bij mij zelfs zo fijn op vakantie dat de doktersbezoeken (1x ambulance +ziekenhuis met nichtje die met mij mee op stap was, 1x dokter met dochter met oorontsteking en 1x dokter met daarna verplicht rust moeten houden voor mezelf) me eigenlijk niets hebben gedeerd. Ondanks dat heb ik zo enorm genoten.
Klinkt alsof je te veel 'moet' in je dagelijkse leven waardoor het je aanvliegt om weer thuis te zijn. Een deel zal in het praktische zitten, een deel zal ook zitten in de manier waarop jij naar het leven kijkt, de dingen die je jezelf oplegt enz. Daar kan je wat mee. Wat zou jouw leven meer lucht geven? En dan niet bij bepaalde dingen denken 'ja, maar dat kan niet' want daar zit vaak juist de foute overtuiging in die zorgt voor de moetens.
Alle reacties Link kopieren
Alleen in de winter als het hier koud en donker is en ik kom net van een zonbestemming terug.

Een keer mijn auto onder 20 cm aangevroren sneeuw vandaan moeten bikken om 6:30 's morgens op Schiphol langparkeren. Om daarna in de file te gaan staan. :"-(

In de zomer ga ik meestal niet op vakantie, prima om thuis te zijn, beetje werken, lekker rustig op de weg. Maar dat zal wel heel anders gaan als je kinderen hebt :)
Alle reacties Link kopieren
tu1nhek schreef:
12-08-2019 10:52
Klinkt alsof je te veel 'moet' in je dagelijkse leven waardoor het je aanvliegt om weer thuis te zijn. Een deel zal in het praktische zitten, een deel zal ook zitten in de manier waarop jij naar het leven kijkt, de dingen die je jezelf oplegt enz. Daar kan je wat mee. Wat zou jouw leven meer lucht geven? En dan niet bij bepaalde dingen denken 'ja, maar dat kan niet' want daar zit vaak juist de foute overtuiging in die zorgt voor de moetens.
Heb je het nu tegen TO? Ik kan natuurlijk niet voor haar spreken, maar volgens mij maak je het wel erg zwaar zo.
Ik heb het verder prima naar mijn zin in het dagelijks leven (met de gebruikelijke ups en downs uiteraard) en na een paar dagen is dat katerige gevoel vanzelf weer weg, weet ik uit ervaring. En daarom til ik er ook niet zo zwaar aan.
Nothing happens for a reason
Herkenbaar. Ik zeg altijd dat ik last heb van 'fernweh'. Als we thuis zijn van een reis heb ik vaak wel 2 weken nodig om ook weer van mijn dagelijks leven te kunnen genieten. Wat mij altijd helpt is direct bij terugkomst een nieuwe reis te boeken. Ik wil wel minstens 1 of 2 reizen in het vooruitzicht hebben.

Het heeft bij mij overigens niks te maken met dat ik mijn "normale" leven niet leuk vind. Hoewel ik niks kan met routine en regelmaat. Maar daar pas ik mijn leven dus op aan (onregelmatig werken bijv). Ik vind reizen gewoon leuker :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Sowieso thuiskomen met alle vakantiewas is balen. Ik was tussen door wel maar die camping wasmachines vind ik toch beduidend minder schoonwassen

Dit jaar beetje opluchting dat we naar huis gingen. De spanningen tussen man en zoons waren de hele vakantie aanwezig. Hij (man) ziet ze domweg te weinig (hij werkt veel en meestal in buitenland ) en hij snapt ze gewoon niet meer. Hij wil zich dan laten gelden , gaat zich autoritair gedragen en dat pikken de jongens niet meer. De heren hebben als drie autisme dus wederzijds begrip is er niet. Man wil niet van mij horen wat hij mogelijk anders zou kunnen doen zodat de jongens minder heftig reageren en omgekeerd willen de jongens ook hun gelijk. Ik zat er middenin om alles te sussen. Uit te praten en het gezellig te houden. Ik werd er echt verdrietig van. De jongens willen niet meer met hem op vakantie. En ik snap dat aan de ene kant wel maar begrijp ook mijn man. Hij doet op zijn manier zijn best maar ziet niet in dat de jongens geen jochies meer zijn. Hij heeft dusdanig veel gemist in de afgelopen jaren. En de jongens trekken overduidelijk naar mij toe. Dat kan ook niet anders maar het doet pijn aan beide kanten.

Ik ben de eerste week met de twee jongens naar het land gereden waar hij zat en in die week 0,0 gedoe. Ik kan lezen en schrijven met ze. Man komt erbij en binnen een uur was een gedoe. Pff.

Maar o, wat is die man toch moeilijk op zijn tijd. Het was dus halen en brengen deze vakantie. Het was grotendeels geweldig. Mooi land. Veel gedaan en gezien. Weer zat mee maar het was keihard werken om iedereen blij te houden.
Hoor net dat ik ondanks het overlijden mijn vakantiedagen kwijt ben omdat ik al vakantie had. Had ik gewerkt had ik betaald verlof gekregen en mijn vakantieuren kunnen behouden. Heel zuur en een extra domper op alles.
Madeliefjees schreef:
12-08-2019 10:28
Nee, heb ik niet. Op vakantie gaan vind ik leuk, thuis zijn ook.
Dat. Nou moet ik zeggen dat ik het enige nadeel aan het 'gewone' leven vind, dat ik op tijd mijn bed uit moet. Maar verder leg ik mezelf niet zoveel op en leidt ik een redelijk stressloos bestaan.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, ik vind het ook altijd verschrikkelijk dat het afgelopen is. Vooral omdat we nooit lang weg kunnen ivm het werk van mijn man. Dan heb ik het idee dat we er net zijn en moeten we alweer naar huis.

Wat betreft overnachten op de terugweg als we met de auto zijn: ik boek dan altijd een heel fijn, luxe hotel, waar we dan nog even heerlijk kunnen chillen. Anders heb ik inderdaad ook de neiging om zo snel mogelijk thuis te willen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Jamaarhoe schreef:
12-08-2019 10:20
Doordat een kind ziek werd op vakantie (incl ziekenhuisopname) heb ik echt geen seconde vakantie gehad. En nu zijn we weer thuis en aan t werk. Ik ben echt zooooo toe aan vakantie. Al mn dagen weg. En ik heb zelfs niet eens die leuke vakantie gehad die ik normaal zo mis.
Geen kater hier, maar een Tijger :(
:hug: hoe gaat het nu met je kind?
poldervrouw schreef:
12-08-2019 11:11
Dit jaar beetje opluchting dat we naar huis gingen. De spanningen tussen man en zoons waren de hele vakantie aanwezig. Hij (man) ziet ze domweg te weinig (hij werkt veel en meestal in buitenland ) en hij snapt ze gewoon niet meer. Hij wil zich dan laten gelden , gaat zich autoritair gedragen en dat pikken de jongens niet meer. De heren hebben als drie autisme dus wederzijds begrip is er niet. Man wil niet van mij horen wat hij mogelijk anders zou kunnen doen zodat de jongens minder heftig reageren en omgekeerd willen de jongens ook hun gelijk. Ik zat er middenin om alles te sussen. Uit te praten en het gezellig te houden. Ik werd er echt verdrietig van. De jongens willen niet meer met hem op vakantie. En ik snap dat aan de ene kant wel maar begrijp ook mijn man. Hij doet op zijn manier zijn best maar ziet niet in dat de jongens geen jochies meer zijn. Hij heeft dusdanig veel gemist in de afgelopen jaren. En de jongens trekken overduidelijk naar mij toe. Dat kan ook niet anders maar het doet pijn aan beide kanten.

Ik ben de eerste week met de twee jongens naar het land gereden waar hij zat en in die week 0,0 gedoe. Ik kan lezen en schrijven met ze. Man komt erbij en binnen een uur was een gedoe. Pff.

Maar o, wat is die man toch moeilijk op zijn tijd. Het was dus halen en brengen deze vakantie. Het was grotendeels geweldig. Mooi land. Veel gedaan en gezien. Weer zat mee maar het was keihard werken om iedereen blij te houden.
Wat eerlijk beschreven. En heel lastig lijkt me. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Wat lief van jullie!
Met kind gaat t wel ok. We hebben een controle gehad in NL en dat was OK. Over drie weken weer. In de tussentijd mag kind alleen niet naar school. Super handig dus. Not.
Zorgverlof heb ik dus opgevraagd voor de school/bso dagen. Ik zal nog eens vragen hoe t zit met mn vakantiedagen. Zou op zich wel fijn zijn als we inderdaad nog kort weg zouden kunnen (alleen hoe gaan we dat dan betalen... t vakantiegeld is dit jaar uitgegeven aan de (mislukte) vakantie, ga het er vanavond maar eens over hebben met man).

Dat van die was herken ik ook. Wij doen altijd een zo snel mogelijk de was wegwassen, alleen daarna moet t nog allemaal opgevouwen en opgeruimd, dat vind ik echt t stomste. Al die kleren weer terug in de laatjes en kasten
Een zebra is geen paard met strepen
raindrop57 schreef:
12-08-2019 11:12
Hoor net dat ik ondanks het overlijden mijn vakantiedagen kwijt ben omdat ik al vakantie had. Had ik gewerkt had ik betaald verlof gekregen en mijn vakantieuren kunnen behouden. Heel zuur en een extra domper op alles.
Geldt het niet zo als bij ziekte tijdens je vakantie? Als ik ziek word in mijn vakantie worden die dagen omgezet in 'ziek' en behoud ik mijn vakantiedagen. Bij een overlijden van een eerstegraads famlid dan heb ik ook recht op een paar vrije dagen. Exacte hoeveelheid weet ik niet, maar is niet erg veel.

Als je met dit overlijden recht had op betaald verlof dan lijkt het me dat je je vakantiedagen terug moet krijgen. Als het een ver familielid is of iemand uit je vriendenkring dan is het logisch dat je je vakantiedagen gewoon kwijt bent. Je hebt in zulke gevallen ook geen recht op vrije dagen als je gewoon aan het werk bent.
Heel herkenbaar. Wij gaan altijd 3 weken weg en als we over de helft van de vakantie zijn begin ik me al wat rotter te voelen en de laatste dagen helemaal. Zeker het moment dat je moet gaan werken vind ik vreselijk. 4 weken achterstand en een uitpuilende mailbox. Ik heb echt weken heimwee naar de vakantie, maanden zelfs al wordt het gevoel wel wat minder gelukkig.
Ik had dat gevoel ook altijd heel erg, tot we langer dan twee weken weggingen. De eerste keer was het vier weken, en daarna waren we echt klaar om weer naar huis te gaan. Het was zelfs net iets te lang. Nu gaan we meestal drie weken aan één stuk (wel meerdere bestemmingen) en dat is precies goed. Na die drie weken vinden we het allemaal wel weer lekker om in eigen bed te slapen en hun eigen ding te doen.
Het scheelt misschien ook dat, al moeten man en ik meteen weer aan het werk na terugkomst, de kinderen nog vakantie hebben. Dus nog even geen gehaast naar clubjes, sporten en muziekles. Het opstarten gaat dus relatief rustig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven