Liefdesverdriet atm? Schrijf hier mee! Liefdesverdriet-2019

15-07-2019 17:03 551 berichten
Alle reacties Link kopieren
Liefdesverdriet, contact verbroken, relatie uit en wil je van je afschrijven? Iedereen die zijn/haar verhaal van zich af wilt schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic! Laten we elkaar steunen!!

Mijn verhaal: relatie samen uitgemaakt in okt 2018. Daarna "vrienden" gebleven waarin we elkaar nog zagen en nog af en toe samen sliepen. In juni ziet meneer dat het gras groener is aan de overkant. Mij deed dit zo'n pijn dat we het contact hebben verbroken begin juli. Maatje kwijt, mis hem ontzettend, 8 dagen geen contact gehad, voel me vreselijk. Ik merk dat het me goed doet erover te schrijven en te delen en hoop in dit topic elkaar te steunen en hoe we ermee om gaan en hoe verder :)

Ik kwam op dit idee, omdat ik een mooi topic vond uit 2017-2018 waarin mensen elkaar steunden.

Wees welkom!
Alle reacties Link kopieren
En jullie allemaal bedankt voor jullie eerdere verhalen. Het is fijn om te weten dat ik niet alleen ben en elk van jullie verhaal geeft mij weer een beetje kracht
BowGirl35 schreef:
15-08-2019 07:56
Waarom voel ik me zo klote en zo leeg na dinsdag. Normaal hadden we voor het slapen gaan contact en als hij wakker was kreeg ik ook altijd een lief berichtje. Nu helemaal niet. Ik mis hem ook vreselijk. Ik zou zo graag antwoorden willen waarom hij zo doet/gedaan heeft. Dit is toch niet te doen zo? Hij gaat gewoon vrolijk door alsof er niets gebeurd is en ik zit met teveel vragen. Echt om gek van te worden. En ik wil ook niemand lastig vallen met mn emoties. Is nix voor mij dit. Ik kan alleen maar janken op het moment..... :cry:
:hug: Besef dat het feit dat hij je heeft geblokkeerd zonder enige uitleg, het antwoord is op je vraag.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben toch naar hem gereisd. Dat had ie niet verwacht, maar ik wilde gewoon wat antwoorden. Die heb ik gehad en hij heeft gezegd dat ie niets meer van/met me wil. We zijn alleen niet zo goed uit elkaar gegaan maar heb tenminste wel mn zegje gedaan en hem aangehoord. Nu weer verder... zal zwaar worden maar komt uiteindelijk wel goed
Alle reacties Link kopieren
@bowgirl wat een naar antwoord van hem... Hopelijk ga je snel inzien dat je veel te goed bent voor dit soort types! Je verdient veel beter! :hug: En uiteindelijk komt het inderdaad goed. Het kost even tijd, maar je komt er vanzelf bovenop. Hopelijk heb je lieve vrienden en/of familie waar je bij terecht kan. En anders heb je altijd ons nog! :heart:
Alle reacties Link kopieren
flamingo2019 schreef:
15-08-2019 19:09
@bowgirl wat een naar antwoord van hem... Hopelijk ga je snel inzien dat je veel te goed bent voor dit soort types! Je verdient veel beter! :hug: En uiteindelijk komt het inderdaad goed. Het kost even tijd, maar je komt er vanzelf bovenop. Hopelijk heb je lieve vrienden en/of familie waar je bij terecht kan. En anders heb je altijd ons nog! :heart:
Ergens was het precies zoals ik verwacht had dat hij zou reageren. Zonder enige emotie. Dat ik in brokken ligt dat interesseert hem niet, zolang hij maar verder kan met zn leven. Maar goed, achter me laten en verdergaan met mn leven.
BowGirl35 schreef:
15-08-2019 18:25
Ik ben toch naar hem gereisd. Dat had ie niet verwacht, maar ik wilde gewoon wat antwoorden. Die heb ik gehad en hij heeft gezegd dat ie niets meer van/met me wil. We zijn alleen niet zo goed uit elkaar gegaan maar heb tenminste wel mn zegje gedaan en hem aangehoord. Nu weer verder... zal zwaar worden maar komt uiteindelijk wel goed
Wees er op alert dat er een (grote) kans bestaat dat hij toch weer terug komt.

Ik heb dit ook een aantal keren meegemaakt met die van mij. Dat hij zei dat hij me nooit meer wou zien/spreken, niks meer voor me voelde. Me ontvriend op Facebook (ben ik nog steeds btw), mijn nummer verwijderd. En weken, een maand later nam hij weer contact op. Waar ik dan weer op inging (fout) en tijdje later was ie dan weer weg (lag dan helemaal aan mij en t was dan weer een fout dat hij contact opnam...).

Ik hoop van harte dat het niet bij jou gebeurt want het brengt je alleen maar ellende. Dat besef ik nu achteraf heel goed. Toendertijd voelde t meer als "zie je wel, hij mist me, hij heeft spijt". Uiteindelijk veranderde er helemaal niks en rende hij gewoon keihard weer weg als t ongemakkelijk voelde voor hem.

Dus zie dit als een waarschuwing 🙂
Alle reacties Link kopieren
Dank je, maar zoals hij deed daar strax denk ik niet dat ie ooit nog terugkomt. Hij wil verder met zn leven zonder mij. Prima. Ik blokkeer hem ook op mn telefoon en whatsapp. Ik wil hem nu alleen nog zo snel mogelijk uit mn hoofd hebben.
Ohhh geloof mij, die van mij was ook heel stellig!
Goed dat je m blokkeert! Had ik ook al gelijk moeten doen....

Zo snel mogelijk uit je hoofd....Probeer het niet te forceren. Echt, geef het de tijd. Tijd is je beste vriend in deze.
Alle reacties Link kopieren
@bowgirl goed dat je hem al geblokkeerd hebt! Maar inderdaad wat Cherokee zegt: geef het tijd. Liefdesverdriet doet nou eenmaal pijn en dat moet even verwerkt worden.

Maar ga vooral leuke dingen doen en blijf zo sterk! Zo iemand als dit moet je niet terug willen...

Hoe gaat het ondertussen met de rest?
Alle reacties Link kopieren
Cherokee hier ook hoor, hij was diegene die terugkrabbelde, na een week, na een paar maand en ook diegene die het terug uitmaakte. Tijdverspilling, uit is uit vanaf nu.

Bowgirl heeft het je goed gedaan, dat gesprek? Meestal helemaal niet. Dat het uit is, is je afronding. Wat, waarom,... Dat doet er allemaal niet toe en meestal krijg je zelfs het eerlijke antwoord niet (er is een ander).

Ik heb ex niet geblokkeerd of zo. Op FB heb ik er voor gezorgd dat ik het niet meer zie als hij daar iets plaatst (is sowieso niet heel actief) en als hij een berichtje stuurt reageer ik lauw of als hij geen vraag stelt reageer ik niet.
Zag wel de ex van een kennis van hem tussen de mensen die ik misschien ken staan dus die heeft mijn fb gecheckt, daar voelde ik me gisteren wat opgelaten over. Die verkondigde zo graag in bijzijn van ons dat ze nu zo blij is dat ze vrije seks kan beleven na haar lange monogamie relatie. Dat ze haar gang maar gaat.
Alle reacties Link kopieren
@attraverso, ik moest het gewoon voor mezelf doen. Uiteraard was het niet wat ik wilde horen maar het sluit wel af en het maakte me ook een hoop duidelijk. Ik heb hem gisteren met heel andere ogen bekeken dan in het begin. Misschien moet ik er maar rekening mee houden dat er idd een ander is. Iemand die hij beter en leuker vind dan mij. Het zou me niets verbazen btw.

Vandaag is er weinig liefde meer, maar is het voornamelijk haat en woede geworden. Echt heel raar. In gedachte heb ik hem al heel veel klappen en schoppen gegeven. En boos op mezelf dat ik zoveel voor hem over heb gehad en me eigenlijk al wat wegcijferde voor hem ook al had ik dat zelf nog niet door. Stomme roze bril ook :whip:
Tijdverspilling idd, het blokkeert je in t verwerkingsproces. Als iemand t echt weer wil proberen, dan moet diegene dat ook bewijzen. En dan nog is t aan JOU om te besluiten of dat is wat je echt wil.

Dat gevoel heb ik bij mezelf genegeerd. Dat ik eigenlijk heel veel twijfels had maar er toch weer voor koos om hem in mijn leven toe te laten.

Geblokkeerd heb ik m ook niet. Ik heb m alleen nog op Facebook Messenger maar hij staat op de "ignore". Dus ik krijg geen meldingen mocht hij wat sturen en als hij wat stuurt, komt t in de "spam" folder in Facebook Messenger.

Voelde me daar eerst wel een beetje schuldig over want stel dat hij wel wat heeft gestuurd en ik reageer niet?
Maar het gaat niet om wat hij doet of denkt. Het hebben van geen contact doe ik voor mezelf.

Ook omdat hij, zoals hier eerder verteld, niet meer in Nederland is (terug gegaan naar zijn vaderland om daar zijn studie af te maken). Dus er valt voor mij gewoon niks meer te halen.
Alle reacties Link kopieren
Hoe laten jullie los? Ik heb elke fasen wel gehad, ontkenning, verdriet, wanhoop, woede... Ik moet het loslaten maar ik weet niet hoe. Hoe zorg je ervoor dat je er niet meer aan denkt (op een manier van; hij draait wel bij en het komt weer goed). Hoe zorg je ervoor dat je zelf iemand niet meer wilt?

Weet dat ze zeggen tijd is je grote vriend, maar hoe meer tijd er verstrijkt hoe shitter het is :|
Alle reacties Link kopieren
BowGirl35 schreef:
16-08-2019 10:35
@attraverso, ik moest het gewoon voor mezelf doen. Uiteraard was het niet wat ik wilde horen maar het sluit wel af en het maakte me ook een hoop duidelijk. Ik heb hem gisteren met heel andere ogen bekeken dan in het begin. Misschien moet ik er maar rekening mee houden dat er idd een ander is. Iemand die hij beter en leuker vind dan mij. Het zou me niets verbazen btw.

Vandaag is er weinig liefde meer, maar is het voornamelijk haat en woede geworden. Echt heel raar. In gedachte heb ik hem al heel veel klappen en schoppen gegeven. En boos op mezelf dat ik zoveel voor hem over heb gehad en me eigenlijk al wat wegcijferde voor hem ook al had ik dat zelf nog niet door. Stomme roze bril ook :whip:
Dikke knuffel voor jou! Wel al heel fijn dat je hem/de relatie nu al anders kan bekijken, dat is al een hele grote stap! Gaan waarsch ook nog dagen komen dat je het wel nog helemaal romantiseert, maar dat is gewoon even de achtbaan aan emoties.

Je verdiend veel beter dan zo'n lompe hork en vind het super knap dat je toch verhaal bent gaan halen! Ook als je niet hoort wat je wilt horen/waar je op hoopt, zelf je zegje kunnen doen lucht vaak al enorm op.
Alle reacties Link kopieren
Tussendoor ook even een snelle update: soms gister heb ik ineens heel sterk het gevoel dat de situatie met mijn ex nu totaal.niet is wat ik wil/verdien. Ik ben klaar met het 'geef het tijd, de verliefdheid moet groeien', 'ben nu gewoon wat terughoudend' en alle andere opmerkingen waarmee hij zn gevoel zo lekker vaag omschrijft.

Ik wil iemand die er volledig voor gaat. Je wil het of je wil het niet. Aaarghhh. :hamer:

Hij komt me dus opzoeken over een week En ik heb er nog steeds zin in, maar ik wil niet meer in deze situatie zitten. Ik wil niet het idee hebben dat hij het wel prima vindt zo en dat ik er alles aan doe om in zijn tempo mee te gaan.
flamingo2019 schreef:
15-07-2019 17:49
Misschien niet helemaal on topic, maar ik merk dat ik even advies nodig heb.

Laatst is mijn relatie ook uitgegaan, allebei met veel moeite en verdriet gekozen voor onszelf, nu een tijdje later zitten we allebei wat beter in ons vel en vroeg hij vanmiddag ineens via whatsapp hoe het met me gaat nu. Hebben een bijgepraat en allebei voelen we ons een stuk beter. Hebben ook aangegeven dat het ons leuk lijkt om als vrienden weer eens wat te gaan doen, aangezien we ons altijd super goed konden vermaken samen. Maar het is nog net geen maand geleden dat we echt uit elkaar zijn gegaan (zat een lange periode voor waarin we weinig contact hadden etc) en daarom weet ik even niet zo goed of dit wel echt verstandig is.

Ik hoop oprecht dat we vrienden kunnen zijn, want we waren echt de allerbeste maatjes die je je kunt voorstellen, vanaf dag 1. Maar ik ben bang dat ik misschien nog te veel gevoelens heb als ik hem zie. Wat denken jullie? Gewoon proberen en zien wat ik voel? Of beter niet en het afkappen?

Nogmaals sorry als het niet on topic is, maar aangezien ik af en toe nog wel wat verdriet ervaar, wilde ik wat advies van mensen die zich misschien kunnen inleven in deze situatie.
Heb het er met hem over! Mischien ervaart hij dit ook zo en kun je het er over hebben. Een keer afspreken kan geen kwaad, als je je daarna alsnog niet goed voelt kun je het alsnog erover hebben en komt er niet nog een afspraak
Diediear schreef:
16-08-2019 11:17
Hoe laten jullie los? Ik heb elke fasen wel gehad, ontkenning, verdriet, wanhoop, woede... Ik moet het loslaten maar ik weet niet hoe. Hoe zorg je ervoor dat je er niet meer aan denkt (op een manier van; hij draait wel bij en het komt weer goed). Hoe zorg je ervoor dat je zelf iemand niet meer wilt?

Weet dat ze zeggen tijd is je grote vriend, maar hoe meer tijd er verstrijkt hoe shitter het is :|
Ik denk niet dat het loslaten is. Het is accepteren, het een plekje kunnen geven.
Alle reacties Link kopieren
Diediear schreef:
16-08-2019 11:17
Hoe laten jullie los? Ik heb elke fasen wel gehad, ontkenning, verdriet, wanhoop, woede... Ik moet het loslaten maar ik weet niet hoe. Hoe zorg je ervoor dat je er niet meer aan denkt (op een manier van; hij draait wel bij en het komt weer goed). Hoe zorg je ervoor dat je zelf iemand niet meer wilt?

Weet dat ze zeggen tijd is je grote vriend, maar hoe meer tijd er verstrijkt hoe shitter het is :|
Jezelf dwingen om te denken dat je het niet meer wil. Aan de slechte momenten denken.
Alle reacties Link kopieren
Waar het bij mij vooral misgaat met het loslaten en accepteren is in het denken hoe zijn leven eruit ziet of gaat uitzien vooral rondom die gedachtes voel ik veel angsten. tot op het niveau dat ik geen zin meer heb in mijn eigen leven of zelf geen energie meer ervoor omdat het hele negatieve gedachtes zijn die mijn levenslust doen laten krimpen tot het minimale


bijv.

Hij zal wel met meisjes dit en dat gaan doen.
Hij zal gelukkiger worden dan ik
Hij gaat nooit meer aan me denken als het beter met hem gaat.
Hij zal wel weer dit en dat doen wan dat deed hij in onze relatie ook.
Hij gaat weer een relatie zoeken



Of ik dacht laat ik eens Badoo aanmaken. Daar zie je allemaal van die 18 jarige ''sletten'' om het ff cruw te zeggen. En dan denk ik oh jee. dit ziet hij ook hij gaat dat dadelijk aanmaken. zijn beste fotos plaatsen en met zon tiener meisjes afspreken.

en dan voel ik me zo ellendig of zo. Omdat ik zelf 10 jaar ouder ben dan die meiden. En ik hoor dan van andere mannen bijv dat ze heel makkelijk kunnen daten voor seks. en dan koppel ik dat meteen door naar mijn ex zovan ''hij zal ook wel''

En dan voel ik me ellendig. Herkent iemand dit? dus je bent vooral met je gedachte bij wat hij allemaal doet, waardoor je eigen leven wegvalt en zelf ongelukkig maakt. je voelt alleen maar angst en een kut gevoel qua jaloezie en afgunst. 'En dat heb ik vooral omdat ik weet dat we een een aarde delen, voor mij is het nu 17:22 uur maar voor hem ook. Dat maakt me zo ongelukkig...
Desperatewomen schreef:
16-08-2019 17:22
Waar het bij mij vooral misgaat met het loslaten en accepteren is in het denken hoe zijn leven eruit ziet of gaat uitzien vooral rondom die gedachtes voel ik veel angsten. tot op het niveau dat ik geen zin meer heb in mijn eigen leven of zelf geen energie meer ervoor omdat het hele negatieve gedachtes zijn die mijn levenslust doen laten krimpen tot het minimale


bijv.

Hij zal wel met meisjes dit en dat gaan doen.
Hij zal gelukkiger worden dan ik
Hij gaat nooit meer aan me denken als het beter met hem gaat.
Hij zal wel weer dit en dat doen wan dat deed hij in onze relatie ook.
Hij gaat weer een relatie zoeken



Of ik dacht laat ik eens Badoo aanmaken. Daar zie je allemaal van die 18 jarige ''sletten'' om het ff cruw te zeggen. En dan denk ik oh jee. dit ziet hij ook hij gaat dat dadelijk aanmaken. zijn beste fotos plaatsen en met zon tiener meisjes afspreken.

en dan voel ik me zo ellendig of zo. Omdat ik zelf 10 jaar ouder ben dan die meiden. En ik hoor dan van andere mannen bijv dat ze heel makkelijk kunnen daten voor seks. en dan koppel ik dat meteen door naar mijn ex zovan ''hij zal ook wel''

En dan voel ik me ellendig. Herkent iemand dit? dus je bent vooral met je gedachte bij wat hij allemaal doet, waardoor je eigen leven wegvalt en zelf ongelukkig maakt. je voelt alleen maar angst en een kut gevoel qua jaloezie en afgunst. 'En dat heb ik vooral omdat ik weet dat we een een aarde delen, voor mij is het nu 17:22 uur maar voor hem ook. Dat maakt me zo ongelukkig...
Je kan ook je eigen topics lezen en al de adviezen die je daar hebt gekregen ipv in dit topic wéér t zelfde verhaal op te hangen en aandacht op te eisen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben die rollercoaster van emoties nu al wel zat. Vanmorgen was ik echt woedend, daarna werd ik weer verdrietig en nu mis ik hem onwijs. Dit is het tijdstip dat we altijd contact hadden als ie weer thuis kwam van werk. Voel me echt een wrak. Ben ook de mensen zat die constant maar aan me vragen “of het wel gaat met me”. Vooral 1 persoon die belt steeds als het niet uitkomt en het er dan ook steeds over moet hebben. Ik zeg dat ik er dan geen zin in heb en voel ik me weer klote omdat ik dan weer aan hem moet denken. Aan de mooie momenten die we hadden. Ik word er knettergek van...
Alle reacties Link kopieren
CherokeeRose1977 schreef:
16-08-2019 17:30
Je kan ook je eigen topics lezen en al de adviezen die je daar hebt gekregen ipv in dit topic wéér t zelfde verhaal op te hangen en aandacht op te eisen.
Ook al volg ik dat op die gedachtes blijven gewoon. Natuurlijk ligt het wel aan de dag.
Alle reacties Link kopieren
Dag iedereen

Helaas kan ik me bij dit topic aansluiten. Mijn ex en ik zijn nu twee weken uit elkaar. Het werkte niet tussen ons: slechte communicatie, andere verwachtingen wat betreft autonomie versus affectie, problemen met elkaar vertrouwen. De gevoelens waren er nog, langs beide kanten, maar als het niet werkt, dan werkt het niet.

De eerste week was heel intens voor mij, ik heb opnieuw gerookt, kreeg geen hap door mijn keel en ik heb veel gehuild. Gelukkig kon ik met heel wat vrienden afspreken op dat moment, wat me geholpen heeft om af en toe mijn gedachten te verzetten.

Deze week ging het al een pak beter. Terug gestopt met roken, terug het fitnessen opgenomen en ik eet weer beter. Hoewel ik hem nog steeds mis, me afvraag waar hij zou uithangen, lukt het me al beter om hem af en toe te "vergeten", ook al is dat maar eventjes. Ik probeer me vooral te focussen op mijn toekomst voor nu.

Toch heb ik nog last van "valse hoop" dat we elkaar nog zullen terugvinden. Daarnaast word ik soms overvallen met de angst dat hij me al compleet vergeten zou zijn en/of dat hij zelfs al iemand anders heeft. Ik weet echter dat hij me niet zo gemakkelijk zal vergeten, want zo zit hij nu eenmaal in elkaar. Maar ik kan het niet helpen dan af en toe door zo'n gevoel overvallen te worden.

Blij dat dit topic er is :) . Ik moet zeggen, sinds de breuk heb ik ook regelmatig last van eenzaamheid, dus praten met mensen die ongeveer hetzelfde meemaken (al is het bij de ene intenser dan bij de andere) geeft toch troost.
helena_z wijzigde dit bericht op 16-08-2019 17:37
Reden: Typfoutjes
0.82% gewijzigd
leeg
Alle reacties Link kopieren
Helena_z schreef:
16-08-2019 17:34
Dag iedereen

Helaas kan ik me bij dit topic. Ik en mijn ex zijn nu twee weken uit elkaar. Het werkte niet tussen ons: slechte communicatie, andere verwachtingen wat betreft autonomie versus affectie, problemen met elkaar vertrouwen. De gevoelens waren er nog, langs beide kanten, maar als het niet werkt, dan werkt het niet.

De eerste week was heel intens voor mij, ik heb opnieuw gerookt, kreeg geen hap door mijn keel en ik heb veel gehuild. Gelukkig kon ik met heel wat vrienden afspreken op dat moment, wat me geholpen heeft om af en toe mijn gedachten te verzetten.

Deze week ging het al een pak beter. Terug gestopt met roken, terug het fitnessen opgenomen en ik eet weer beter. Hoewel ik hem nog steeds mis, me afvraag waar hij zou uithangen, lukt het me al beter om hem af en toe te "vergeten", ook al is dat maar eventjes. Ik probeer me vooral te focussen op mijn toekomst voor nu.

Toch heb ik nog last van "valse hoop" dat we elkaar nog zullen terugvinden. Daarnaast word ik soms overvallen met de angst dat hij me al compleet vergeten zou zijn en/of dat hij zelfs al iemand anders heeft. Ik weet echter dat hij me niet zo gemakkelijk zal vergeten, want zo zit hij nu eenmaal in elkaar. Maar ik kan het niet helpen dan af en toe door zo'n gevoel overvallen te worden.


Blij dat dit topic er is :) . Ik moet zeggen, sinds de breuk heb ik ook regelmatig last van eenzaamheid, dus praten met mensen die ongeveer hetzelfde meemaken (al is het bij de ene intenser dan bij de andere) geeft toch troost.
Dit herken ik wel ja. Gewoon dat je soms merkt je alleen eigenlijk troost voelt op de dagen dat je ''hoop'' hebt. en de dagen dat die hoop er niet is dan vaak erg verdrietig en bewust van dat iets kapot is. maar toch weer jezelf laten troosten door de hoop van er zal ooit wel iets komen...….(op andere dagen)
Het is nu vijf weken uit en het ergste is nu wel voorbij. De eerste twee weken heel erg verdrietig, daarna ben ik veel gaan lezen. Over liefdesverdriet, over relaties enz. Mijn reden om het uit te maken was dat ik voor hem totaal geen prioriteit ben. Alles ging voor en afspraken werden rustig verlaat of afgezegd. En ik, ik ging steeds harder mijn best doen. Dus naast verdriet was ik ook boos. Boos over hoe snel ik mezelf verloren had in de tijd dat we samen waren en boos om hoe hij met me omging, hij, hij, hij.....tot ik vandaag besefte dat ik nog steeds bezig was met hem. Hoe hij denkt, wat hij doet...terwijl IK toch het belangrijkst ben in MIJN leven? Dus ik verwijt hem dat hij mij niet op nummer 1 zet, terwijl ik mezelf niet eens op nummer 1 zet. Wow! Dat brengt in mijn hoofd en hart wel heel wat in beweging. Ineens kan hem heel makkelijk loslaten. Het maakt niet uit wat hij doet. Het draait nu om mij. Ik zet mezelf op nummer 1 en vind eindelijk mezelf prioriteit. Dat had ik veel eerder moeten doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven