Schema therapie kletspraat

31-10-2018 09:32 1693 berichten
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd

Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.

Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
Nee ik ben het ook met jullie eens hoor, het ligt echt niet alleen aan hem. Jullie feedback is confronterend maar wel nuttig, Ik snoer hem volledig de mond en wals over hem heen. Ik voel me daar ook wel een beetje lullig over, maar er is ook gewoon geen match, dat speelt ook mee. Tijd om hem dat maar te vertellen, denk ik. Ik heb ook niet het geduld mede omdat de klik er eigenlijk niet v
Oldoede is, oeps te vroeg op enter gedrukt
Prazo, wat vervelend zeg, wat er is gebeurd tussen jou en je vriend tijdens jullie vakantie.
Jullie lijken elkaar te triggeren waardoor oud zeer (en daardoor bepaalde schema's) flink wordt opgeroepen.
Het lijkt me helemaal lastig wanneer jullie achteraf er samen ook niet zo goed over kunnen communiceren en er op terug kunnen kijken. Ik vind het heel vervelend voor je. :hug:
Cestlavie83 schreef:
18-08-2019 21:05
Prazo, wat vervelend zeg, wat er is gebeurd tussen jou en je vriend tijdens jullie vakantie.
Jullie lijken elkaar te triggeren waardoor oud zeer (en daardoor bepaalde schema's) flink wordt opgeroepen.
Het lijkt me helemaal lastig wanneer jullie achteraf er samen ook niet zo goed over kunnen communiceren en er op terug kunnen kijken. Ik vind het heel vervelend voor je. :hug:
Dankjewel hoor :hug:
Ja niks aan hoor en we triggeren elkaar inderdaad, zowel hij als ik ook niet altijd wetende wat en waarom, dus dat maakt het niet eenvoudiger om tot een goed gesprek te komen. Daarnaast zoek ik toch wat meer galantheid in een man dan hij, met of zonder schema’s, in zijn karakter heeft zitten en zo nog wat dingen die op een mismatch duiden dus ik maak me klaar om het slechte nieuws te brengen. Wel moeilijk hoor want hij geeft wel aan gek op mij aan het worden te zijn (wat een zin)..
Hé vervelend Prazo. Vroeg me tijdens het lezen van je post wat nou leuk was aan deze man? Zijn die kanten er ook? Klinkt alsof hij een 'boze beschermer' in zich heeft die getriggerd wordt. Zijn jullie nou echt in contact? Of zijn het de modi die op elkaar (af)reageren in een poging je te beschermen of je behoeftes vervuld te krijgen?
tu1nhek schreef:
19-08-2019 10:51
Hé vervelend Prazo. Vroeg me tijdens het lezen van je post wat nou leuk was aan deze man? Zijn die kanten er ook? Klinkt alsof hij een 'boze beschermer' in zich heeft die getriggerd wordt. Zijn jullie nou echt in contact? Of zijn het de modi die op elkaar (af)reageren in een poging je te beschermen of je behoeftes vervuld te krijgen?
Ja eigenlijk niks. Nee dat is een grapje, hij heeft wel leuke kanten. Humor en over het algemeen wel sociaal/vriendelijk. Maar er moet niet iets tegen gaan zitten, want dan komt er ineens een mokkende kleuter naar boven. De 'mokkende kleuter' wordt getriggerd. Nee hoor, zo benoem ik het dan weer, omdat ik er natuurlijk afkeer van heb. Daar word ik dan weer boos van, maar ik benoem ook in die boosheid wel zo mogelijk mijn eigen gevoel. Toch heb ik niet kunnen voorkomen dat ik hem ook afrekende op zijn gedrag, omdat ik teleurgesteld was in hem / de situatie.

Echt contact is het niet, niet zolang hij die muur heeft en ik daar heftig op reageer.
Ik zal er ook eerlijk bij vermelden dat voor mij de klik dusdanig weg is dat ik het het niet waard vind om voor te vechten. Dat zou toch een behoorlijke strijd zijn en daar is echt gewoon wel een goede basis voor nodig. Hij verdient ook gewoon iemand die voor hem vecht, het is echt een goede jongen maar gewoon niet voor mij.
Ik wil eigenlijk ook graag iets delen. Dit weekend heb ik een vrijgezellenfeest en ik kijk er enorm tegenop en vraag me echt af waarom ik geen nee heb gezegd.

Ik voel me blijkbaar nog steeds niet comfortabel om nee te zeggen. Daar baal ik van.

Nu moet ik naar een vrijgezellenfeest waar ik 5 uur voor in de trein zit. Daar baal ik ook van.

Ik ben gewoon geneigd om een buikgriep te faken. Doe ik niet hoor maar ik fantaseer er wel over. Gewoon om niet te hoeven gaan.

Ik merk dat het ook om dwangmatige redenen is: geen geld willen uitgeven. Angst om teveel te eten of honger te hebben.... Ik ben hier zo niet blij mee, ik dacht dat het achter me lag!
@snorrie, ik wilde vragen wat maakt dat je niet wil gaan, maar ik lees het stukje over dwangmatige redenen. Lijkt me een goede kans om te oefenen dus! Laat je je angst en dwanggedachten/regels regeren of ga je jezelf gunnen om te ontspannen en proberen op je gevoel af te stemmen?

@prazo, klinkt nou niet echt of jullie een goede match zijn. Denk dat jullie elkaar behoorlijk triggeren als ik het zo lees. Hij lijkt snel in de boze beschermer te schieten en jij hoge eisen te stellen (vanuit schema). Ga je er een punt achter zetten?

@cestlavie, hoe is het met jou nu?

en @martje, hoe is het met jou?

Hier niet zo veel bijzonders. Het gaat wel goed.
Het zijn eigenlijk meerdere redenen: ten eerste ik ben gewoon moe van de hele week met zoon alleen thuis zijn. Dan is mijn man eindelijk een dag vrij en dan moet ik wéér iets gaan doen waar ik geen zin in heb.

Ten tweede: het kost geld, wat ik liever ergens anders aan zou willen uitgeven.

Ten derde: ik ben aan de lijn, het gaat supergoed, en dan moet ik weer allerlei dingen eten waar ik helemaal geen zin in heb (of honger hebben).


Ik heb er gisteravond een heel gesprek over gehad met mijn man. De grootste reden is toch wel reden nummer 1. Als ik die niet had, dan zou ik het geld en het niet kunnen letten op mijn eten wel ok vinden. Maar het is gewoon even allemaal teveel.

Gelukkig ga ik volgende week een dagje naar de sauna, dat is echt broodnodig.
Alle reacties Link kopieren
Snorriemorrie, dat vrijgezellenfeestje klinkt als een kluwen. Jouw 1e reden klinkt heel gezond, als je te moe bent, moet je niet gaan. De volgende 2 klinken meer als ongezonde uitvluchten. Hoe zwaar weegt elk argument voor jou?

Prazo, er achteraf niet over kunnen praten is denk ik wel killing voor een relatie. Ga je met je vriend praten om het uit te maken? Ik merk dat het mij heel erg raakt, ik vind het een heftige beslissing.

Twee dagen geleden was heftig voor mij. Ik had mooie lingerie aangedaan voor mijn nieuwe vriend. Hij reageerde wat lacherig. Ik vroeg hem eerlijk te zeggen wat hij dacht. Hij vond het niet bij mij staan. Ik hoorde alleen maar: ik vind je niet mooi. En daarop ging ik helemaal kapot. Heleboel verdriet en paniek. Het lukte om mezelf uit de paniek te krijgen, maar ik schoot er weer net zo hard in. Na een paar keer heen en weer schieten, ging ik in de afstandelijke beschermer zitten. Zo toch kunnen slapen. De volgende dag er veel met hem over gepraat. En ik ben bij m'n gevoel gebleven en heb goed voor mijn kinderen kunnen zorgen. Dus ik ben al met al trots op de manier waarop ik de situatie heb aangepakt, heb doorstaan.

Ik vind het fijn dat ik met hem dan ook praat over: dit kan vaker voorkomen, hoe voelt dat voor jou, hoe bewaak jij je eigen grenzen. Daar zijn we heel bewust mee bezig.
Oei dat zou ik ook lastig vinden hoor! Je laat jezelf dan zo kwetsbaar zien en als je dan wordt uitgelachen is dat ook heel pijnlijk. Hopelijk heeft je vriend daar ook wel begrip voor?
@Martje55 is vroeg me toch nog even af wat je bedoelde met dat het vrijgezellenfeest als een kluwen klinkt?

Ik moet zeggen dat ik er vandaag wel wat anders insta dan gister, inmiddels denk ik: het is niet iets waar ik mega naar uitkijk, maar ik weet toch al dat ik het niet af ga zeggen, want dat vind ik niet leuk voor de bruid to be. Dus ik ga me er gewoon overheen zetten en dan op maandag ga ik eens even keihard bijkomen in de sauna
Martje wat knap hoe je er mee omgegaan bent! Ik herken wat je zegt, hoe zo'n relatief kleine boodschap zo een grooot impact kan hebben en kan binnenkomen.
Hebben jullie ook besproken wat jullie zou kunnen helpen, mocht het nog een keer voor komen.
Ik heb zulke momenten vaak meegemaakt met mijn partner, onlangs een zelfde situatie, alleen dan met een outfit en schoenen. Ik droeg mijjn nieuwe sneakers onder een jurkje en mijn vriend maakt de opmerking/ stelde de vraag, waar mijn hoge laarzen waren..... Ik hoorde, 'ik vind je lelijk'
We hebben afgesproken dat wanneer ik dan in mijn emotie schiet, dat hij mij heel even moet laten uitrazen en niet moet reageren door te noemen dat hij mijn reactie overdreven vind. Want dan reageer ik daar ook weer op en dan loopt het vaak uit de hand. Ik heb gemerkt dat wanneer mijn emotie iets zakt, ik beter kan begrijpen wat hij zegt. Vervolgens helpt het dat we het daarna rustig uitpraten.

Snorrie, wat lastig om eerst al die gedachten te ordenen in prioriteit. Maar als ik je verhaal goed begrijp, is je uitkomst dat inleveren voor de ander je uiteindelijk een 'beter' gevoel geeft dan niet te gaan en je dan 'schuldig/ rot' voelen tov de toekomstige bruid?

Met mij gaat het niet zo fijn, ik kan het ook niet slecht noemen, maar zeker ook niet goed. Ik ben weer gestopt met mijn alcohol gebruik... Ik drink te veel en te vaak, iedere avond en ik merkte dat ik steeds meer nodig heb om mij rustig te voelen. Voor de zoveelste keer probeer ik toch te stoppen, want ik weet dat het mij zo niet helpt op lang termijn. De eerste dagen zijn het moeilijkst qua strijd gevoel, maar nu voel ik mij vooral leeg. Leeg betekent voor mij een gevoel van zinloosheid, waardeloosheid en eenzaamheid. Alsof niks goed voelt en je ook nergens zin aan hebt en toch steeds wat mist in je ziel. Dat vind ik behoorlijk zwaar, waardoor ik elke avond geneigd ben om te denken, laat het ook maar zitten en ik drink me helemaal lam. Op het moment heb ik ook vakantie opgenomen, omdat werken niet goed lukt, omdat de structuur weg is. (Wat ik al eerder schreef, geen flow in de afspraken gezien het feit dat veel clienten op vakantie zijn en ik eigenlijk mijn werk moet creeren.)
Maar nu heb ik lege dagen in het vooruit zicht en dat vind ik heel lastig. Wat moet je 16 uur per dag doen in je eentje zonder gek te worden.... ? een paar uur per dag vul ik met schoonmaken en opruimen, een wandeling maken en internetten... maar verder.... zucht lastig.
Tips (wat geen geld kost) zijn welkom.
Alle reacties Link kopieren
Snorriemorrie, ja daar heeft hij zeker begrip voor. En hij benadrukt ook dat hij het mooi vindt dat ik me kwetsbaar durf op te stellen.

Met kluwen bedoel ik dat er zoveel tegengestelde belangen lijken te spelen. En het lastig is onderscheid te maken in "gezonde" argumenten en "niet-gezonde" argumenten.

Cestlavie, als eerste een hele dikke knuffel. Wat pijnlijk om zoveel leegte, zinloosheid, eenzaamheid te voelen. Super knap dat je het hier wel deelt? Lukt het ook in de groep?

Dit kan twee kanten op gaan... Is het misschien leuk om een uitdaging voor jezelf te bedenken? Ikzelf heb me een hele tijd begraven in kennis opdoen over Tiny Houses. Ik vind een sportieve uitdaging ook leuk, bijv. 7 dagen lang elke dag yoga doen (met een programma).

Wat "fijn" dat je zo'n situatie herkent. Dat ik dus niet de enige ben. Ik weet niet of er veel is wat hij in het moment zelf kan doen. Behalve wat hij al deed, me vasthouden en zeggen: ik ben er voor je. Naderhand heb ik hem specifiek gevraagd om een aantal dingen te herhalen die hij toen zei, maar in het moment niet bij mij binnenkwamen. Dat kan ik nog wel benadrukken, dat ik dat fijn vind.
martje55 schreef:
21-08-2019 12:34

Cestlavie, als eerste een hele dikke knuffel. Wat pijnlijk om zoveel leegte, zinloosheid, eenzaamheid te voelen. Super knap dat je het hier wel deelt? Lukt het ook in de groep?

Dit kan twee kanten op gaan... Is het misschien leuk om een uitdaging voor jezelf te bedenken? Ikzelf heb me een hele tijd begraven in kennis opdoen over Tiny Houses. Ik vind een sportieve uitdaging ook leuk, bijv. 7 dagen lang elke dag yoga doen (met een programma).
Martje dankjewel voor je steun en knuffel en ook voor de tips.
Een uitdaging zoeken..... vandaag ben ik naar de sportschool geweest en ik heb in de middag een uur gewandeld in het bos.
Ik heb in ieder geval niet op bed gelegen, dat ik vind ik wel goed van mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat is goed zorgen voor jezelf! Heb je interesse in de 7 dagen yoga kalender? Die kan ik wel voor je downloaden. De yoga filmpjes staan dan op YouTube.

Ik had ook een lege dag vandaag. Ik ben naar de Mediamarkt en de bioscoop geweest. Op de terugweg nog bloemen voor mezelf gekocht, daar word ik blij van :)
Hey Martje, jaa lijkt me hartstikke leuk 7 dagen yoga en ook nog eens goed voor mijn lichaam.
Hi dames,

Ik weet helaas niet overal over mee te schrijven, ik wou dat ik wat meer advies had, maar helaas op het moment is het allemaal een beetje leeg van binnen. Ik ben zó ongelofelijk moe van de vakantie. Zoon heeft nog een week en het kost me inmiddels echt zoveel energie om er nog een beetje goede moed in te houden, want ik ben heel erg moe in mijn hoofd. Lichamelijk niet zo, denk ik, maar dus wel van binnen.

Ik merk dat ik me dan ook een beetje begin af te sluiten voor andermans problemen. misschien niet goed, maar het is even niet anders. ik voel me dan ook erg schuldig dat ik nu wel weer over mezelf aan het praten ben. Maar ik kom weer terug zodra het weer wat beter gaat. Ik lees trouwens wel alles.
Hoi,

@snorrie, weet je waar je moe van bent? Kan het helpen om een paar rustdagen in te bouwen en zorgen dat je zo min mogelijk moet op die dagen? Kan het hormonaal zijn? Kan het spanning zijn voor de nieuwe baan? Je mag hier altijd over je problemen praten hoor, of gewoon waar je mee zit, dat weet je :hug: :)

@martje, hoe was de bioscoop, heb je een goede film gezien? Dat was een pittige situatie met je vriend, goed dat je er wel uit bent gekomen en ook dat jullie bezig zijn met de gezonde grenzen bewaken gelijk vanaf de start.

@cestlavie, inderdaad goed van je dat je niet op bed bent gaan liggen. En je bent er ook op uit geweest en hebt bewogen - dat zijn gezonde dingen, goed van je. Ben je creatief? Ik ben eigenlijk best creatief, maar heb dat jaaaaren laten liggen , maar kocht een tijd geleden wat goedkope verf en kwastjes bij de action en heb wat leuke dingen gemaakt de laatste tijd (heb wel een doel nodig), ook met handlettering bezig geweest. Moest mezelf wel echt over de drempel heen duwen. Jij was een tijd met schilderen bezig, toch? Er zijn ook veel leuke kleurboeken tegenwoordig, dat geeft al wat meer structuur. Je zou ook kunnen wandelen met een luisterboek of podcast op. Of op de bank liggen en luisteren. Elke dag zorgen voor goed eten voor jezelf, met een balans tussen gezonde basis, maar ook dingen waar je gewoon trek in hebt ook al zijn ze niet het allergezondst. Misschien een schrijfmoment voor jezelf inplannen elke dag. Je zou ook een klein berichtje vanuit de liefdevolle ouder aan jezelf kunnen schrijven elke dag. Zijn er mensen met wie je kan afspreken? (niet bij voorbaat vanuit gaan dat zij niet willen of geen tijd hebben of jij nu niet gezellig genoeg bent). Als je moeite hebt met lege dagen kan het ook helpen om een planning te maken voor jezelf, dan hou je wat structuur erin. Ik had er vaak last van dat, omdat niks echt moest ik alles maar voor me uit ging schuiven en daar werd ik eigenlijk alleen maar nog lamlendiger van. Een goed boek dat ik je kan aanraden is trouwens 'Op je lijf geschreven' van Mayra Louise, gaat over lichaamsbeeld en zelfbeeld.

Goed dat je weer bewuster omgaat met je alcoholgebruik, dat zal wel pijnlijk zijn, niet kunnen sussen, maar het is wel beter. Je kop uit het zand trekken is naar, het licht is opeens scherp en fel en verblindend, het enige wat je wil is je kop weer diep in het zand steken. Maar het went en dan ga je dingen weer helderder zien (zo voelde het voor mij als ik stopte met sussen). Wellicht dat iets met mindfulness of meditatie (headspace app?) je kan helpen met het lege gevoel, want dat gevoel zelf zal niet zo snel opgelost worden, maar misschien kan je wel iets met hoe je er tegenaan kijkt, hoe het je overweldigt, evt oordelen die je erover hebt. En voor nu ook gewoon een warme :hug: het is niet makkelijk zo.

Met mij gaat het goed, maar ik moet zeggen ik schrok toch een beetje van wat ik bij mezelf tegenkwam van de week. Het gaat gewoon goed met mij, ik voel me prima, kan goed reguleren, kan mild en compassievol zijn naar mezelf toe, ben actief, werk gaat goed, heb het over het algemeen naar mijn zin. Niet alles is perfect, maar juist dat vind ik eigenlijk fijn. We hebben het er hier wel eens eerder over gehad, maar juist dat 'normale' met ook de alledaagse problemen kan ik best van genieten. Perfect voelt ook niet realistisch. Maar moest wat voor mijn werk doen deze week, buiten mijn comfort zone, ook buiten mijn gewone activiteiten en dan merk ik wel hoe angstig ik in de basis ben in contact. Dat mijn eerste, automatische reacties vanuit die angst zijn, en de overtuiging niet goed genoeg te zijn. En waarschijnlijk zullen de meeste mensen het totaal niet merken, maar ík merk het aan mezelf, aan hoe ik doe, aan hoe gespannen ik me van binnen voel, dat ik echt in een soort 'overlevingsstand' sta op die momenten. En ook dat er veel negatieve gedachten opkomen over mezelf, en veel zelfstigma. Het helpt me dan wel om iets van Brené Brown in te zetten, als ik merk dat die negatieve gedachten gaan rollen, plaats ik het wel in het perspectief van 'the story I'm telling myself is...' dan is de negatieve gedachte niet direct een waarheid. Ik kan me dan wel heel stom gaan voelen, alsof ik beperkt en mislukt ben hierdoor, maar dan denk ik als Brené Brown dit zélf gewoon doet dan zal het niet gek zijn om last te hebben van die negatieve overtuigingen soms. Ik heb inmiddels genoeg wat ik er tegenover kan zetten.

Het is wel alsof ik steeds beter kan zien wat er mis is/was. Misschien omdat ik steeds meer vanuit het perspectief van de gezonde volwassene kijk en die ook steeds meer groeit en ik er niet (meer) zelf middenin zit. Dat ik veel beter weet wat 'gezond' is terwijl ik voorheen gewoon gewend was aan hoe het was en niet echt beter wist, althans, misschien wel beter wist rationeel gezien, maar niet écht de ervaring had van hoe het anders kon. Ik had niet gevoeld hoe het anders kon, dus ik was me minder bewust van hoe veel moeite ik eigenlijk had. Soms kan ik nu pas dingen plaatsen die mijn therapeut tijdens de therapie heeft gezegd. Als hij hamerde op die angst en ik dacht 'nouja, dat valt ook wel mee...' ik had gewoon geen beter voorbeeld.

Zomaar wat gedachten. En dat buiten mijn comfort zone....ik herken de laatste tijd eindelijk wat mensen bedoelen als ze zeggen dat je groeit van buiten je comfort zone gaan. Dat wist ik natuurlijk wel, maar ik kon dat niet voelen, omdat dat 'buiten je comfort zone gaan' om te groeien er niet bij was. Want die groei kwam niet, omdat buiten mijn comfort zone de angst altijd zó verlammend was. Niet te doen. Nu weet ik ook wat gezonde spanning en frictie is, in plaats van alleen verlammende, bestaansbedreigende angst en spanning. Dus hoewel het eng voelt om buiten mijn comfort zone te gaan word ik er ook nieuwsgierig van (in plaats van doodsbang) en dat is gezond. Het lucht me op om dit soort dingen ook te kunnen voelen inmiddels.

Jemig...kan wel veel typen voor iemand die niet zo veel heeft ;-D

@prazo, hoe is het met jou?
@Tu1nhek: de rustdagen staan inderdaad ingepland, we gaan maandag naar de sauna en dan lekker een nachtje daar overnachten. Daar kijk ik enorm naar uit.

Waar ik (denk ik) vooral moe van ben is eigenlijk (heel zweverig gezegd) het gat tussen wat de échte snorriemorrie kan doen en wat de veeleisende ouder in mij vindt dat ik moet kunnen. Want ik ben opzich denk ik best wel een redelijk goede moeder,maar geen moeder die de hele dag met haar kind speelt,in speeltuinen doorbrengt enz. En ik vind eigenlijk wel dat ik dat moet doen. Maar in plaats daarvan heb ik ook tijd voor mezelf nodig soms, en als ik dat niet neem word ik chagrijnig. Maar het stomme is dat ik de tijd voor mezelf ook niet goed benut, ik ga dan zitten internetten ipv even echt bij te komen. Dus ja, vandaar erg moe.

Bovendien zou mijn man ook een paar dagen vrij nemen tijdens de vakantie om de "last" te delen, maar dat is er ook niet van gekomen.

Nu de laatste dagen probeer ik wel wat bewuster mijn grenzen aan te geven en ook bewust tijd voor mezelf af te bakenen en dan ook te lezen of puzzelen. Maar inmiddels ben ik ook weer richting mijn menstruatie aan het gaan, denk ik (nog geen regelmaat na het stoppen met de pil) en dat kost ook weer meer energie. Dus ik zal denk ik even moeten accepteren dat het even niet zo gaat als ik zou willen. En er gewoon maar het beste van maken...
@ Snorrie, begrijpelijk dat wanneer je moe bent dat reageren niet zo goed lukt. Hopelijk lukt het je komende week om energie bij te tanken.

@ Tu1nhek, Ik vind het echt rete knap van je dat het je lukt om op de momenten de gezonde volwassene zo bewust naar voren te halen of om de tips en tricks rondom zelfcompassie, bijvoorbeeld die van brené Brown toe te passen. Het klinkt voor mij ontzettend ver weg om te bedenken/ te voelen dat buiten de comfortzone gevoelens zoals nieuwsgierigheid zou kunnen oproepen in plaats van verlammende angst. Maar ik vind het erg fijn voor jou dat je dat nu kan ervaren. Onlangs probeerde ik in een moment van onzekerheid mezelf te bedenken dat het ook mijn eigen verhaal is, The Story I'm telling Myself. Echter weet ik soms ook niet wat mijn waarheid is of de waarheid. Mijn hoofd interpreteert bijna automatisch alles negatief. Toch probeer ik mijn best te doen om niet alles meteen als fout of slecht te bestempelen. Het schijnt wanneer je dat vaak genoeg doet hersenen eraan kunnen wennen, dat er een nieuw pad wordt aangelegd in het brein.
De tips en spiegel die je mij geeft zijn ook waardevol. Het klopt inderdaad, dat ik mezelf , mijn gevoelens en gedachten nuchter bijna niet kan verdragen, ik vind het moeilijk, maar anders heeft therapie weinig zin wanneer ik boel aan het boycotten ben. Dus ik moet het leren om het te verdragen.
Dankjewel voor de tips en ook de boeken tip, ik kan daar wel wat mee!
Een zomerse knuffel voor jullie :hug:
@tu1nhek, wauw wat ongelofelijk knap hoe jij boven de situatie kunt blijven staan in lastige, beangstigende momenten. Dat is denk ik wel echt de ingang naar verbetering, kwestie van tijd en het regelmatig blijven herhalen dat je helemaal oké bent en goed bent zoals jij bent, lijkt me in deze situaties uiteindelijk ook de succes factor! Ik moest even over je commentaar nadenken over dat ik hoge eisen heb vanuit schema’s. Is dat zo? Ik zie het zo, iedereen heeft likes en dislikes aan personen. Mijn dislike is botheid en ik zou andere eigenschappen die anderen misschien zouden doen afknappen wel voor lief nemen. Ik zie het als, trekt iets me wel of niet aan in een persoon. Ik heb er zelf nog geen eisen aan gelinkt, maar misschien heb je wel gelijk. Ik zou alleen niet weten hoe dat zich verhoudt tot een schema, bij schema’s doe je jezelf toch juist eerder tekort dan dat je het jezelf riant naar wens maakt? Anderzijds misschien bescherming, maar hier mist echt een klik, ik wil er niet mee verder. Ik ben bereid om mindere kanten voor lief te nemen maar dit is een dealbreaker, volgens mij omdat het niet bij me past.

@martje, het is inderdaad killing om niet te praten. Dat is voor ons allebei dan toch nog te moeilijk ofzo of een te hoge drempel maar in elk geval heb ik me volledig van hem afgesloten door zijn eigen geslotenheid. Dus inderdaad versterken we elkaar daarin, wat zeker niet goed is voor een relatie. Ik heb ook niet door wat het bij mij is maar ik voel nu ook absoluut geen verbondenheid meer. Ik heb het uitgemaakt en eerlijk gezegd voelt het als een opluchting. Ik zei dat hij iemand verdiende die de klik wel voelde en dat ik m niet meer voelde. Het is voor hem moeilijker dan voor mij denk ik, hij moet het echt verwerken terwijl ik juist opluchting voel en zeker niet rouwig ben. Dit bevestigt voor mij ook dat het een goede beslissing was.

Wat goed van je dat het jou wel lukt om je zo kwetsbaar op te stellen naar je nieuwe vriend. En fijn dat hij uiteindelijk zo goed reageert en het uitgepraat kan worden. Mijn (ex)vriend had zich bijvoorbeeld na zoiets al aangevallen gevoeld. Zo van, ik maak je toch ongelukkig en verpest alles, net zo lang tot jij zegt dat het wel meevalt. Ik ben blij dat er bij jou in de relatie ruimte is voor jouw emoties en die van hem, zo hoort het en ook een goed fundament voor een sterke relatie. Hoe gaat het nu met je?

@snorrie ik hoop dat je een beetje kunt opladen deze week, de hele tijd zo moe zijn is super irritant. Het geeft niet dat je niet de puf hebt om te reageren op dingen, dat heb ik ook echt best wel vaak. Dat is begrijpelijk. Het is best moeilijke materie wat we hier behandelen, ook.

@cestlavie voel je je alweer wat beter? En lukt het om alcohol wat te matigen? Ik ben zelf ook erg geneigd om als ik me rot voel en leeg voel mezelf te verdoven, ik zou je ook nooit veroordelen. Ik vind het goed van je zoals je toch ondanks het zware gevoel jezelf zet tot activiteiten buiten.

Bij mij is het druk, weer werken en in het weekend veel werken aan onderwijsmodules. Ik heb door alles wat gebeurd is en te weinig tijd voor mn opleiding ook een achterstand opgebouwd welke ik nu in de weekenden probeer weg te werken. Na elk klein stapje dat ik maak waardoor ik weer een stukje heb ingehaald probeer ik mezelf te belonen en erbij stil te staan wat ik heb gedaan. In plaats van: ik ben er nog lang niet, denk ik nu: naast je fulltime baan is elk stukje module dat je nu wegwerkt echt een prestatie, ook nog in je vrije weekend. En dan krijg ik vaak wel weer moed. Knuffel voor iedereen :hug:
Alle reacties Link kopieren
Cestlavie83 schreef:
23-08-2019 21:29
Hey Martje, jaa lijkt me hartstikke leuk 7 dagen yoga en ook nog eens goed voor mijn lichaam.
Ik zal je een pb doen
Alle reacties Link kopieren
Snorriemorrie, ik herken het heel goed. Ik wil zó graag een goede (misschien wel perfecte) moeder zijn. Maar tegelijk heb ik eigenlijk nauwelijks referentie hoe dat er uit moet zien. Het is nog één van mijn grootste leerpunten om mild voor mezelf te zijn in het moederschap.

Nog één tip, als ik me even afzonder van mijn kinderen, dan doe ik tegenwoordig vaak een meditatie of mindfulness oefening. Daar knap ik echt van op.

Tuinhek, ja, de nieuwe film van Quentin Tarantino :D
Dank je wel, ik ben er trots op dat wij allebei zo bewust in de relatie staan. En er veel over praten.

En wat ontzettend bijzonder, dat je buiten je comfort zone geen doodsangst meer ervaart. Dat is een plek die ik ook graag wil bereiken.

Prazo, je hebt het dus uitgemaakt. Wat je schrijft, klinkt het idd alsof jullie geen goede klik hebben. Kan je wel zien dat je nu niet in een boze of afstandelijke beschermer zit? Ooit vond je hem leuk genoeg om een relatie mee aan te gaan. Is het ook verdrietig dat het nu uit is?

Dank je wel voor je lieve woorden. Ja ik denk dat we een stevig fundament aan het leggen zijn nu.

Wow, ik zit hier met m'n oren te klapperen. Naast een fulltime baan en het managen van je emoties, doe je ook nog een opleiding?? Ik vind het echt veel en heb bewondering voor je!
Hoi allemaal,

Ik ben er weer (soort van). Dagje sauna heeft me wel goed gedaan. Onderweg erheen had ik nog wel een gigantische huilbui, echt hardop huilen. Klinkt misschien gek maar het voelde ook heel goed om even te huilen, ik had het echt een hele tijd opgekropt en nu kwam het er eindelijk uit en dat was héél fijn.

Ik merkte echt dat ik vandaag weer met een fris gevoel voor mijn zoon kon zorgen.

Hoe gaat het met jullie?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven