Halfbloedjes maar in de ogen van anderen toch buitenlanders.

07-09-2019 21:46 299 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het moet toch eens een keer gezegd worden, ik weet dat velen zich beledigd zullen voelen maar ik beschrijf dit topic uit mijn eigen ervaringen.

Ik ben in Nederland geboren, ik heb een Nederlandse vader en ik draag ook zijn Nederlandse achternaam.
Mijn moeder komt uit het buitenland, uit Latijns-Amerika, ik wil niet zeggen uit welk land precies ivm privacy.

Al mijn hele leven wordt ik door Nederlanders gezien als een buitenlandse vrouw, zelfs door mijn Nederlandse vrienden.
Die zeggen dan bijvoorbeeld tegen mij : 'wat een rotweer vandaag zeg, koud en regen, waar jij vandaan komt is het altijd mooi weer, waarom ga je niet terug?'
Dan denk ik bij mezelf : 'terug'? Hoe kan ik nou ergens heen terug gaan als ik er nooit eerder gewoond heb?

Ik krijg met zulke opmerkingen direct het gevoel dat ik buiten de groep geplaatst wordt en als iemand die eigenlijk niet hier in Nederland thuis hoort.

En zo is het altijd zo geweest, altijd mij het gevoel geven dat ik niet hier vandaan kom.
Mijn Nederlandse vader, mijn familienaam en het feit dat ik hier geboren en getogen ben wordt volledig achterwege gelaten.

Zal het komen door mijn uiterlijk? Ik ben niet blond en ik heb ook geen blauwe ogen, wel ben ik ontzettend wit qua huidskleur.
Ik heb niet echt een heel opvallend buitenlands uiterlijk, maar absoluut geen typisch Nederlands uiterlijk, vaak genoeg denken mensen wel dat ik volledig Nederlands ben van afkomst maar als ze eenmaal weten dat mijn moeder uit het buitenland komt dan ben ik ook een buitenlander.

En de hele grap is namelijk, dat mijn moeder qua huidskleur nog witter dan mijn vader is en altijd verbrand onder de zon en mijn vader juist bruin wordt.
Ook heeft mijn moeder een lichte kleur ogen, lichter dan mijn vader.
Verder heeft ze wel zwart haar en is het wel echt een typisch latina vrouwtje.

Voor mijn broertje is het anders gesteld, die ziet er heel donker uit.
Tijdens sollicitaties heeft ie al vaker te horen gekregen : bent jij (en dan noemen ze zijn naam+achternaam) ik had een heel iemand anders verwacht.
Opvallend genoeg werd ie meestal uitgenodigd, maar na de ontmoeting meestal afgewezen.
Gelukkig heeft hij nu een vaste baan.

Ik zie vaker bij halfbloedjes waaronder ook mijn broertje, dat ze zich meer verbonden voelen met het andere land dan met Nederland...
Ra Ra Ra hoe zou dat nou toch komen...

Ik heb een keer meegemaakt op een verjaardag dat ik helemaal als buitenlandse werd benaderd en dat er een volbloed Portugese meid naast me zat en aan de andere kant een half Nederlandse/Italiaanse jongeman die als autochtonen werden behandeld aangezien ze toevallig blond waren met blauwe ogen.

Ik denk persoonlijk ook dat onze koningin Maxima zo goed in de smaak valt bij het volk omdat ze blank is, blond is en lang is.
Als het nou zo een Argentijnse indianen type of meer typische Zuid-Amerikaanse latina typetje was geweest was ze wel minder in de smaak gevallen, dat weet ik zeker.
Maar niet te spreken over de prinsessen, die worden ondanks dat het halfbloedjes zijn niet als buitenlanders beschouwd zoals ik, dankzij hun hoogblonde haren en zeer lichte voorkoming.

Wie heeft er nog meer één ouder afkomstig uit het buitenland en herkent zich in mijn ervaringen?
Mensen willen je vaak plaatsen en dat hoeft op zich niet vervelend te zijn. Het is pas vervelend wanneer mensen allerlei aannames over je doen of je anders behandelen. Je kunt er gewoon iets van zeggen. Als mensen dat flauw vinden, dan is dat maar zo.
*TanteSjaan* schreef:
07-09-2019 22:02
Wat vreemd.

Ik heb een hoop 'halfbloedjes' in mijn vrienden- en kennissenkring. Nog nooit, en ik ken ze allemaal toch al heel wat jaren, is er iets vreemds gezegd of zijn er discriminerende opmerkingen gemaakt.

Een keer heb ik aan een vriendin gevraagd wat haar culturele achtergrond eigenlijk is. Gewoon een Hollandse meid met een Hollandse naam, maar exotisch uiterlijk en een hoop familie over de hele wereld. Haar achtergrond was inderdaad nogal divers en ze had van vier continenten bloed gekregen. Nou mooi, wisten we dat ook weer. (toen ik dit vroeg kende ik haar al dertig jaar. Het was gewoon nieuwsgierigheid)

Zelf ben ik een Hollandse met boerennamen en een donkerder dan doorsnee oud-Hollands uiterlijk. Ik krijg wel eens vragen waar ik nou precies vandaan kom en vind het eerlijk gezegd altijd wel grappig. Mijn moeder was een Francaise en zo wordt er wel eens lollig gezegd dat Sjaantje de Nederlandse stokbroden niet blieft, maar daar kan ik me niet druk over maken. Mijn oma van mijn vaders kant was Slavisch en ook dat zie je terug als je goed kijkt. Er worden wel eens grappen over gemaakt, maar ik kan er niet mee zitten.

Vaak is het gewoon interesse. Het wordt anders als je zelf zegt dat je bijvoorbeeld Braziliaans bent en daar prat op gaat, maar intussen je Nederlandse achtergrond vergeet. Dat kan voor wat irritatie zorgen.
Dat was dan dus gewoon een kennis, je kunt niet 30 jaar een diepe vriendschap met iemand hebben zonder het ooit eens over je ouders te hebben of hoe je aan bepaalde vrienden komt.
Daarnaast bespreek ik zelf racistische ervaringen liefst met poc's juist omdat je gewoon geen zin hebt om in soortgelijke
'iiiiiiik ben kleurenblind en iiiik kan het niet geloven dat dit gebeurt want iiiiiiik ben dikke vrienden met mensen van allerlei kleur maar weet verder niks van ze' gelul.
Want de volgende is: lag dat dan niet een beetje aan jezelf? Die hebben we hier in dit topic op de bingo ook al kunnen afvinken.
Alle reacties Link kopieren
Moon-Alisa schreef:
07-09-2019 22:26
Kan het ook afhangen van waar je woont? Dat je in een grote stad hier minder last van hebt dan op het platteland van Oost-Groningen bij wijze van spreken?

Zelf ben ik soms wel geïnteresseerd in iemands roots (is dat ook een vervelend woord?) omdat het leuk is om te horen. Bij sommigen zie je duidelijk dat ze geen witte Hollanders zijn maar soms zie je niet goed of iemand nou half Surinaams is of half Indonesisch of half Zuid-Amerikaans. Maar dat is niet bedoeld als discriminatie, eerder interesse in iemands verhaal.

Heb je zelf iets meegenomen uit de cultuur van je moeder? Taal, dans, oid?
Ja dat interesse tonen vind ik niet erg, waar het mij om gaat is dat je dan gelijk maar tot die andere helft wordt beschouwd als zijnde daarvandaan te komen.
De taal heb ik wel meegekregen, muziek en dans ook, alleen het eten niet zo.
Dat maak ik nu zelf op volwassen leeftijd wel vaak maar dat heb ik mezelf aangeleerd.
Vroeger aten we thuis meestal Hollandse pot omdat mijn moeder dat makkelijk vond om te maken en er ook niet veel tijd in zat.
Alleen met speciale gelegenheden maakte ze iets uit waar zij vandaan komt.
Alle reacties Link kopieren
Onze kinderen zijn halfbloedjes. De helft van hun vader en de helft van mij. Snap dat politiek correcte gedoe om deze term nooit zo. En mijn kinderen al helemaal niet gelukkig.
Cateautje schreef:
07-09-2019 22:28
Mijn blanke kant is niet ter zake doende en als men mij vraagt waar ik vandaan kom en vertel dat mijn familie tot de 16de eeuw terug te vinden is in zuid Holland, dan wordt wel tien keer herhaald dat dat niet bedoeld wordt en dan vertel ik maar waar ik het laatst ben geweest, ik kom van huis of uit de stad of van de Aldi of waar dan ook vandaan. Ik heb ook al lang geleden besloten dat zolang er geen interesse is voor mijn blanke kant ik ook niets vertel over mijn bruine kant.
Goeie.
ladyboy schreef:
07-09-2019 22:18
Ja maar bij jou is dat anders, ik vind het ook niet erg als er naar gevraagd wordt en zie dat ook als interesse het is alleen meer dat die Nederlandse helft van mij dan ineens niet meer telt, dat er over mij wordt gezegd die zuid Amerikaanse en dat is waar het mij om gaat, die verdeling maken en mij het gevoel geven hier niet thuis te horen.
Ik vind dat ik eigenlijk niet goed over je situatie kan oordelen omdat ik er zelf geen ervaring mee heb, maar denk oprecht dat je dat laatste wel zelf invult.. ik heb ook wel wat 'halfbloedjes' of volledig buitenlandse vrienden en ik besteed ook wel eens aandacht aan hun afkomst, maar dat is in mijn geval omdat ik geïnteresseerd ben in andere landen en culturen, en eigenlijk ben ik ook altijd een beetje jaloers op mensen met een interessante afkomst of dubbele nationaliteit. Je krijgt dan mooie dingen mee van twee culturen, zo zie ik het. En als iemand vraagt waarom je niet naar Zuid-Amerika gaat als het hier regent, is dat ook wat ze bedoelen denk ik. Het is even heel kortzichtig natuurlijk omdat ze dan alleen het weer uitlichten uit het land waar je moeder vandaan komt maar juist daarom zou ik het ook niet te zwaar nemen. Als er in het nieuws iets is over een negatieve kwestie in dat land zeggen ze misschien weer tegen je: wees blij dat je in Nederland zit.
Het-groepje schreef:
07-09-2019 22:32
Dat was dan dus gewoon een kennis, je kunt niet 30 jaar een diepe vriendschap met iemand hebben zonder het ooit eens over je ouders te hebben of hoe je aan bepaalde vrienden komt.
Daarnaast bespreek ik zelf racistische ervaringen liefst met poc's juist omdat je gewoon geen zin hebt om in soortgelijke
'iiiiiiik ben kleurenblind en iiiik kan het niet geloven dat dit gebeurt want iiiiiiik ben dikke vrienden met mensen van allerlei kleur maar weet verder niks van ze' gelul.
Want de volgende is: lag dat dan niet een beetje aan jezelf? Die hebben we hier in dit topic op de bingo ook al kunnen afvinken.
Mee eens ja.. als ik 30 jaar met iemand omging en een exotische achternaam had (of iets dergelijks) zou ik het echt super raar vinden als dat nooit ter sprake was gekomen c.q. die ander er nooit naar gevraagd had.
maze schreef:
07-09-2019 22:34
Onze kinderen zijn halfbloedjes. De helft van hun vader en de helft van mij. Snap dat politiek correcte gedoe om deze term nooit zo. En mijn kinderen al helemaal niet gelukkig.
Dan vind ik je naïef maar moet je zelf weten, maar als je weet dat anderen dat niet vinden kun je daar rekening mee houden.
Alle reacties Link kopieren
Voor mij niet herkenbaar. Vrienden, collega’s... geen enkel moment voel ik mij ‘anders’.

Alleen de Marokkaanse en Algerijnse uitbaters van pizzeria’s en kebabzaken kijken opvallend een tweede keer en dan standaard een ‘Hallo....Ehm.. Memmesh em kaan?’ en porren elkaar dan om te kijken of ik het versta. ‘Hoezo? Miendeej tgezaath?’ En dan lachen ze, zeggen ‘sorry, sorry’ en krijg ik korting. Tenzij blijkt dat de roots van de eigenaar in dezelfde streek liggen als die van mijn moeders familie, dan krijg ik alles gratis :-D
lemoos2 wijzigde dit bericht op 07-09-2019 22:41
0.81% gewijzigd
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Liadan schreef:
07-09-2019 22:20
Dit idee heb ik ook niet trouwens. Maar ik herken wel wat TO bedoelt.

Ik besteed zelf weinig aandacht aan het niet-Nederlandse deel van mijn afkomst, ik ben Nederlandse, geboren en getogen. Maar in de ogen van anderen is dat op het eerste gezicht blijkbaar niet evident, inclusief verwachtingen die mensen hebben op basis van mijn uiterlijk; dat ik de taal spreek, de culturele gewoonten heb, de gerechten kan koken, in dat land ben geboren of er regelmatig op vakantie ga, etcetera.

Geen ramp, wel regelmatig dezelfde gesprekken waarin dit aan bod komt. "Moeten" uitleggen hoe het zit.
Oh, dit herken ik wel maar ik zie dit niet als iets negatiefs of iets groots. Het is onderdeel van wie ik ben. Mensen zijn wel vaak verbaasd dat ik die andere taal nauwelijks spreek... sja... Ik ben 'Nederlands' opgevoed. Mijn ouders spraken Nederlands tegen mij en met elkaar. Ik heb nooit het idee gehad dat ik 'anders' was dan mijn klasgenoten en vrienden terwijl ik in een heel 'wit' dorp opgegroeid ben. Ik was de enige 'exotische' bij mij in de klas.
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
07-09-2019 22:28
Mijn blanke kant is niet ter zake doende en als men mij vraagt waar ik vandaan kom en vertel dat mijn familie tot de 16de eeuw terug te vinden is in zuid Holland, dan wordt wel tien keer herhaald dat dat niet bedoeld wordt en dan vertel ik maar waar ik het laatst ben geweest, ik kom van huis of uit de stad of van de Aldi of waar dan ook vandaan. Ik heb ook al lang geleden besloten dat zolang er geen interesse is voor mijn blanke kant ik ook niets vertel over mijn bruine kant.
Goedzo! Dat ga ik voortaan ook doen.
En dan ken je nagaan, dan is het je overgrootvader die bruin was, dan kunnen ze al aan jou zien dat je niet volledig bruin of misschien helemaal niet bruin bent maar ben je toch een allochtoon, terwijl je volgens mij alleen een allochtoon bent als beiden of 1 van je ouders in het buitenland geboren is, dat zal denk ik bij jou allang het geval niet eens meer zijn, laat staan bij je zoon.
Van de vader van mijn kinderen denkt men ook altijd dat hij uit een ander gebied komt. Inclusief de vooroordelen over de inwoners van dat gebied. Maar goed, deze zomer waren we in de regio op vakantie en ook daar waren mensen soms verbaasd, zelfs geïrriteerd dat hij de taal niet sprak, hij was immers een van hun, dat konden zij heus zelf wel zien. Mijn jongste kind zit ook in die hoek. Krijg ik ook regelmatig opmerkingen over, want donkerbruine ogen zijn hier blijkbaar heel uitzonderlijk.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
07-09-2019 22:37
Dan vind ik je naïef maar moet je zelf weten, maar als je weet dat anderen dat niet vinden kun je daar rekening mee houden.
Ik benoem mijn kinderen hier nu zo omdat het topic hierover gaat. In het dagelijkse leven gebruik ik deze term nooit simpelweg omdat het eigenlijk nooit een onderwerp van gesprek is
Alle reacties Link kopieren
En als je ‘iets’ hebt, kun je van alles wat zijn. Zo werd ik vaak aangezien voor een Bosnische (Ey Bosna!), kijken cv-monteuren op de familienaam bij de voordeur en begroeten mij met een restje vakantie-Italiaans, denken Italianen dat ik een Spaanse ben en Spanjaarden dat ik een Portugees ben.

In Nederland hoef ik mijn mond maar open te trekken en dan ben ik ‘een Limbo’ (correct), een Belg (op papier ook juist) of een Duitser. Als mijn accent hoorbaar is dan kijkt niemand naar de kleurstelling is mijn ervaring.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wat verder weg wat buiten Hollands bloed en ik ben er door Nederlanders nooit anders door behandeld. Af en toe krijg ik wel de opmerking; jij bent niet helemaal Nederlands he? Meestal uit pure interesse omdat het niet helemaal te plaatsen is. Van allochtone Nederlanders krijg ik veel vaker te horen ' wij... (vul ieder zuid/midden Amerikaans of mediterraans land in of indonesie) hebben daar altijd mee te maken he?' Of jij begrijpt het wel, is onze cultuur. :biggrin: Ik heb echt een oer Hollandse achternaam. Stoor mij er eigenlijk niet aan.
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
07-09-2019 22:28
Mijn blanke kant is niet ter zake doende en als men mij vraagt waar ik vandaan kom en vertel dat mijn familie tot de 16de eeuw terug te vinden is in zuid Holland, dan wordt wel tien keer herhaald dat dat niet bedoeld wordt en dan vertel ik maar waar ik het laatst ben geweest, ik kom van huis of uit de stad of van de Aldi of waar dan ook vandaan. Ik heb ook al lang geleden besloten dat zolang er geen interesse is voor mijn blanke kant ik ook niets vertel over mijn bruine kant.
Mijn kinderen zijn “trots” op hun bruine kant en als mensen ernaar vragen vertellen ze er graag over. Ze vinden het wel stoer geloof ik
Wat apart, hier nooit zulke opmerkingen gehad. Zeker niet in de vriendengroep.

Wel eens de vraag gehad of ik geadopteerd was, als ik met mijn hoogblonde moeder liep en mijn vader uit zicht was.
maze schreef:
07-09-2019 22:55
Mijn kinderen zijn “trots” op hun bruine kant en als mensen ernaar vragen vertellen ze er graag over. Ze vinden het wel stoer geloof ik
Ik heb het er na 57 jaar wel mee gehad.
Alle multitientallen nieuwsgierigen voelen zich allemaal uniek met hun vraag, ik ben er doodmoe van.
maze schreef:
07-09-2019 22:47
Ik benoem mijn kinderen hier nu zo omdat het topic hierover gaat. In het dagelijkse leven gebruik ik deze term nooit simpelweg omdat het eigenlijk nooit een onderwerp van gesprek is
Dat vind ik oprecht vreemd. Het is niet mijn ervaring.
Mijn blonde broer (andere mix zeg maar) nam mijn blonde zoontje een keer mee naar zijn werk. Werkt in een grote stad.
Drie verschillende collega's vroegen wat de afkomst van zoontje was.
Zoontje is dus kwart getint, maar toch vonden mensen dat iets 'bijzonders' terwijl ik hem er niet echt exotisch vind uitzien.
Daarnaast ben ik door een moeder als jij opgevoed maar werden we toch horendol van de vele vraaggesprekken van jan en alleman die even de stamboom wilden doornemen.
Het is dus niet zo dat je dat ontwijkt als je er niet mee bezig bent is mijn ervaring. Pas nu ik ouder ben en er geen geduld meer mee heb is het wat minder maar zeker niet weg.
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
07-09-2019 22:59
Ik heb het er na 57 jaar wel mee gehad.
Alle multitientallen nieuwsgierigen voelen zich allemaal uniek met hun vraag, ik ben er doodmoe van.
Nieuwsgierig of geïnteresseerd?
Maar goed mijn kinderen zijn nog lang geen 57 jaar, wie weet vinden ze het tzt ook een vervelende vraag.
maze schreef:
07-09-2019 23:11
Nieuwsgierig of geïnteresseerd?
Maar goed mijn kinderen zijn nog lang geen 57 jaar, wie weet vinden ze het tzt ook een vervelende vraag.
Nieuwsgierig, daar ben ik van overtuigd, want als ik over mijn blanke kant begin te vertellen, dan wil niemand dat weten. Ik heb zelfs meegemaakt dat mensen er kwaad om werden. Ik mag van een flink aantal mensen gewoonweg geen Nederlandse zijn.
Alle reacties Link kopieren
Soms denk ik dat ik maar gewoon ga zeggen dat ik zuid Amerikaanse ben.
Als er dan verder wordt gevraagd naar hoe ik hier beland ben dan pas zal ik zeggen dat ik een Nederlandse vader heb.
Als ze dan, wat toch nooit zal gebeuren zullen vragen waarom ik me Nederlandse helft nooit benoemt heb dan zal ik zeggen : tja, ik ben niet blond ik heb geen blauwe ogen ik ben niet lang, ik heb geen doorsnee Hollands uiterlijk dus vandaar zeg ik maar Zuid-Amerikaanse.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
07-09-2019 23:06
Dat vind ik oprecht vreemd. Het is niet mijn ervaring.
Mijn blonde broer (andere mix zeg maar) nam mijn blonde zoontje een keer mee naar zijn werk. Werkt in een grote stad.
Drie verschillende collega's vroegen wat de afkomst van zoontje was.
Zoontje is dus kwart getint, maar toch vonden mensen dat iets 'bijzonders' terwijl ik hem er niet echt exotisch vind uitzien.
Daarnaast ben ik door een moeder als jij opgevoed maar werden we toch horendol van de vele vraaggesprekken van jan en alleman die even de stamboom wilden doornemen.
Het is dus niet zo dat je dat ontwijkt als je er niet mee bezig bent is mijn ervaring. Pas nu ik ouder ben en er geen geduld meer mee heb is het wat minder maar zeker niet weg.
Nee ik bedoel dat het woord “halfbloed” niet valt. Wel de vraag “waar hij vandaan komt” enzo. Meer “o heeft hij een donkere vader” of “o waar komt die achternaam vandaan”
Maar nooit:”is hij een halfbloedje”
Alle reacties Link kopieren
ladyboy schreef:
07-09-2019 22:09
Haha wel leuk!
Tja waar ik me gewoon aan irriteer is dat er vaak wordt gezegd dat waar ik vandaan kom het mooi weer is, dat waar ik vandaan kom de zon altijd schijnt, etc etc.
Waarom ik niet daar ga wonen, waarom ik hier blijf.
Niet dat het vaak gebeurd, maar wel vaak genoeg.
Dan denk ik wel van en hoe zit het met mijn andere Nederlandse helft? Telt dat niet mee?
Als ik naar moeders land ga en weer terug kom is iedereen altijd verbaasd dat ik even wit ben terug gekomen.
Ten eerste hou ik niet eens van zonnen en strand en ten tweede kan ik er ook niet goed tegen en ten derde, vergeten mensen altijd dat ik er heen ga voor familie bezoek en niet om daar in een hotel resort aan het zwembad of dergelijke te liggen.
Ik vind dat je nogal een drama maakt van een paar onschuldige opmerkingen. Nederlanders klagen nou eenmaal graag over t weer.
Hello, can you hear me?
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
07-09-2019 23:13
Nieuwsgierig, daar ben ik van overtuigd, want als ik over mijn blanke kant begin te vertellen, dan wil niemand dat weten. Ik heb zelfs meegemaakt dat mensen er kwaad om werden. Ik mag van een flink aantal mensen gewoonweg geen Nederlandse zijn.
Dat vind ik ook echt heel herkenbaar, als mensen tegen mij beginnen over mijn Zuid-Amerikaans roots en over het mooie weer en de muziek en het lekkere eten en ik aan het einde van het zuid Amerikaanse onderwerp begin over mijn vaderskant en over dat zijn hele stamboom tot 500 jaar terug gaat en dat allemaal bijna op dezelfde plek van Nederland dan lijkt het net alsof ze dat niet willen horen en geïrriteerd raken, echt ontzettend herkenbaar.
Dan wordt er zo snel mogelijk een einde gemaakt aan het gespreksonderwerp.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven