Partner zoekt soms expres ruzie.

11-09-2019 17:44 118 berichten
Zoals de titel zegt zoekt mijn vriend soms, dus zeg maar maximaal 1x in de maand expres ruzie met mij.

Hij is niet altijd tevreden met zichzelf met zijn leven met mij.
Hij uit dat soms door mij te wijzen op mijn tekortkomingen.
Het valt niet altijd mee om dat te slikken, al heb ik gemerkt dat dat toch meestal het beste werkt, het is altijd een momentopname.
Meestal werkt het dus om gewoon een beetje stoïcijns te blijven onder zijn onvrede.
Maar soms drijft hij het volgens mij expres op de spits.
Ik zie dat meestal niet aankomen en ondanks dat ik mij heb voorgenomen om mij niet op de kast te laten jagen ga ik soms op zulke momenten toch de discussie met hem aan.
Zoals gisteren.
En dan weet ik dat het nergens op slaat, maar ik word onzeker omdat hij dreigt de relatie te verbreken.
En dan vind ik het dus moeilijk om kalm te blijven, ook al weet ik dat dat op zulke momenten de enige manier is.

Ik weet dit meestal te omzeilen door nergens echt op in te gaan door niet toe te happen en door hem even af te leiden van het moment door bvb te zeggen: ik ga even naar de wc.
Maar dus ongeveer eens per maand zoekt hij het echt op door me uit te dagen en te beledigen op mijn zwakke plekken.
Hij zegt ook op zulke momenten dat hij eigenlijk niet in een relatie wil zijn.
Hij probeert me ook echt te raken heb ik het idee, want hij zegt dingen zoals dat hij mij een slechte en egocentrische moeder vindt...en dat is denk ik nu nét het enige waar hij mij nog in kan raken, mijn moederhart; de rest heb ik allemaal al eerder meegemaakt en kan ik wel mee dealen, maar dat deed even pijn.
Want er zou misschien een kern van waarheid in kunnen zitten.

Het is niet erg, ik bedoel, ik overleef het wel en zo...maar ik heb steun nodig, emotionele.

Hij is geen agressief persoon en ik zelf heb ook veel moeten leren, was zelf vroeger ook een beetje meer zo dat ik anderen soms de schuld gaf van mijn eigen shit.

Het is alleen heel jammer dat ik soms toch aan mezelf ga twijfelen.
En dat ik soms tóch hap, zoals gisteren.

Ik zoek met dit topic steun om mij de kracht te geven om in mezelf te geloven en om mijn cool te bewaren.

Ik wil niet de strijd aangaan, niet met hem en niet in dit topic want ik ben al jaren moegestreden.
Het begon toen ik nog een kind was met een hele sadistische leraar en sindsdien heb ik moeite met mijn zelfvertrouwen.

Zoals ik al zei is mijn vriend geen kwaaie, bovendien hebben wij samen een kind van anderhalf.
Meestal is het wél oké en gezellig en soms zijn er moeilijke momenten.

Dus tja, wie heeft dat ook weleens, dat hij denkt van, oeps...daar gaan we weer?
Alle reacties Link kopieren
https://verdwenenzelf.org

Klinkt als een echte. Je gaat zeker ooit bij hem weg, beter om dat nu te doen.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
tantejans schreef:
11-09-2019 19:48
Hij legt de schuld van alles bijna altijd buiten zichzelf.
Zolang dat niet verandert zal hij nooit iets bereiken.
Alle reacties Link kopieren
Vaak zit er een diepe onzekerheid en angst achter dit gedrag. Wil je er iets mee en de relatie behouden dan zou je hem kunnen aanspreken op het feit dat er een betere en meer volwassen manier is om met zijn angsten in de relatie om te gaan. Ik denk dat hij feitelijk heel bang is dat jij de benen neemt. De vraag is waar komt die angst vandaan en waarom kan hij er niet eerlijk en open over zijn?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel_Madelief schreef:
11-09-2019 20:02
Zolang dat niet verandert zal hij nooit iets bereiken.
Spot on!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren
Geloof je in Disney films? Dat er een wonder gebeurd en dan alles goed komt? Dan heb ik slecht nieuws voor je. Die zijn nep en bestaan niet.

Dat geldt ook voor de goede man die je denkt te hebben. Die bestaat niet. Deze man gaat niet veranderen omdat jij dat fijn vindt, gaat niet lief worden omdat jij je cool bewaard en gaat niet ineens snappen dat je de taken oneerlijk verdeeld hebt. Ik denk zelfs dat deze man niet succesvol gaat zijn als zijn bedrijf maar eenmaal is opgestart.

Wil je rust? Dan is het tijd om te stoppen met wachten op een wonder en beginnen met de alarmsignalen serieus te nemen. Want de rust die je zoekt bestaat niet uit een kopje thee voor jezelf, maar uit rust in je hoofd. Rust die je nu niet hebt omdat je steeds bezig bent met ervoor zorgen dat hij niet gemeen doet. En dat houdt pas op als jij de grens trekt. Want ondanks dat man en ma je ooit anders vertelden, jij en je dreumes zijn echt veel meer waard!
Alle reacties Link kopieren
tantejans schreef:
11-09-2019 19:48
Hij legt de schuld van alles bijna altijd buiten zichzelf.
Uiteraard. Dat is typerend voor losers en slechte mensen.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
Alle reacties Link kopieren
Maandag27 schreef:
11-09-2019 20:07
Wil je rust? Dan is het tijd om te stoppen met wachten op een wonder en beginnen met de alarmsignalen serieus te nemen. Want de rust die je zoekt bestaat niet uit een kopje thee voor jezelf, maar uit rust in je hoofd. Rust die je nu niet hebt omdat je steeds bezig bent met ervoor zorgen dat hij niet gemeen doet. En dat houdt pas op als jij de grens trekt. Want ondanks dat man en ma je ooit anders vertelden, jij en je dreumes zijn echt veel meer waard!
Tante Jans, sla deze tekst op en lees hem elke dag bij het ontwaken. En slapen gaan...
Net zo lang tot de betekenis ervan tot je is doorgedrongen en je aanzet tot actie.
Hoe lang ga je nog wachten op dat 'wonder' dat nooit komt?
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
viva-amber schreef:
11-09-2019 20:04
Vaak zit er een diepe onzekerheid en angst achter dit gedrag. Wil je er iets mee en de relatie behouden dan zou je hem kunnen aanspreken op het feit dat er een betere en meer volwassen manier is om met zijn angsten in de relatie om te gaan. Ik denk dat hij feitelijk heel bang is dat jij de benen neemt. De vraag is waar komt die angst vandaan en waarom kan hij er niet eerlijk en open over zijn?
Die keren dat ik hem heb aangesproken op een hele overkoepelende en volwassen manier hielp dat ook echt direct.

Maar daarvoor moet ik dus kalm en gecentreerd blijven en vooral niet gaan twijfelen aan mezelf.

En ik heb nooit goed geleerd om kalm te communiceren, de laatste jaren doe ik daarvoor dus juist extra mijn best.

Maar zoals gisteren, dan escaleert het en ik zie het gebeuren maar kan er niks aan doen lijkt wel.

Behalve dan om een rondje te gaan lopen en verder heel normaal en rustig te blijven doen.
Alle reacties Link kopieren
maar ik word onzeker omdat hij dreigt de relatie te verbreken.
Ik zou hem ruim van te voren met klem waarschuwen dat hij op zijn woorden moet passen, want dat hij dat nog maar één keer hoeft te zeggen en hij kan voorgoed gaan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Verdienen jullie samen inmiddels trouwens voldoende om je eigen broek op te houden of teren jullie nog steeds op de zak van zijn moeder?

In dat laatste geval heb je jezelf natuurlijk wel enorm klem gezet.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren
Bovenal zou ik voor een echte kameraad gaan en deze man is veel teveel bezig met basisoverleven om van een ander te kunnen houden.

Je vergooit je leven aan iemand die nieteens merkt wie jij bent en waar jij mee zit. Hij heeft alleen een antenne voor dat waar hij jou mee kan raken, waar hij zichzelf dus beter van kan voelen, maar nul interesse voor dat wat jou gelukkig maakt.

Lees je eigen post nou eens; je klinkt als een oude vrouw stukgeslagen door het leven en dus maar van plan te blijven liggen waar je gevallen bent.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Zoals de titel zegt zoekt mijn vriend soms, dus zeg maar maximaal 1x in de maand expres ruzie met mij.

Is dat echt zo? Dat is namelijk niet de indruk die ik krijg uit deze zinnen:



Hij is niet altijd tevreden met zichzelf met zijn leven met mij.
Hij uit dat soms door mij te wijzen op mijn tekortkomingen.
Het valt niet altijd mee om dat te slikken, al heb ik gemerkt dat dat toch meestal het beste werkt

Meestal werkt het dus om gewoon een beetje stoïcijns te blijven onder zijn onvrede.
Maar soms drijft hij het volgens mij expres op de spits.

Ik weet dit meestal te omzeilen door nergens echt op in te gaan door niet toe te happen en door hem even af te leiden van het moment door bvb te zeggen: ik ga even naar de wc.

Lees het zelf nog eens goed. Meestal weet je de boel te de-escaleren (en slik je het) en zo één keer per maand niet... dat betekent dan toch dat hij zich heel vaak op je afreageert? Veel vaker dan die ene keer per maand? Besef je dat? Is dit wat je wil?



En ik weet niet er met die hele sadistische leraar speelde maar het gedrag van je vriend klinkt ook nogal sadistisch.



Zoals ik al zei is mijn vriend geen kwaaie, bovendien hebben wij samen een kind van anderhalf.
Meestal is het wél oké en gezellig en soms zijn er moeilijke momenten.

Ai.
Alle reacties Link kopieren
tantejans schreef:
11-09-2019 20:15
Die keren dat ik hem heb aangesproken op een hele overkoepelende en volwassen manier hielp dat ook echt direct.

Maar daarvoor moet ik dus kalm en gecentreerd blijven en vooral niet gaan twijfelen aan mezelf.

En ik heb nooit goed geleerd om kalm te communiceren, de laatste jaren doe ik daarvoor dus juist extra mijn best.

Maar zoals gisteren, dan escaleert het en ik zie het gebeuren maar kan er niks aan doen lijkt wel.

Behalve dan om een rondje te gaan lopen en verder heel normaal en rustig te blijven doen.
Misschien moet je eens goed lezen wat je hier eigenlijk schrijft: je voegt je helemaal naar hem om je leven nog enigszins leefbaar te houden.
Je moet je zus en zo gedragen om hem in het gareel te houden en gaat helemaal voorbij aan je eigen noden en behoeften.
Je moet kalm blijven, 'normaal en rustig' blijven doen, extra je best doen en je mag niet twijfelen aan jezelf.
Echt, ik vind het treurig om te lezen hoe je je leven verdoet aan deze man die je compleet in de tang lijkt te hebben en je ook nog eens onderuit haalt, kwetst en schoffeert. En nog treuriger is dat jullie relatie al vanaf het begin een en al drama is.
Maar met meest treurig is het voor jullie dreumes, die is het kind van de rekening!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Juist goed dat je er tegenin gaat, dat is je gezonde deel dat af en toe nog de kop op steekt.
Ik zou op een rustig moment afspraken maken, over jouw grenzen en wat je wel of niet accepteert.
Die afspraken ook nakomen. Dus ook alvast een plan b verzinnen, overleg met je familie en vrienden of je daar met de kinderen terecht kan als hij weer losgaat.
Dus niet slikken maar wel weggaan.
Dit is echt onacceptabel gedrag.
Ik zou in jouw geval echt plannen smeden hem eruit te gooien of zelf weg te gaan, dus inkomen op orde, woonruimte etc.
Hij heeft een probleem en jou daarvoor geestelijk mishandelen is niet de oplossing.
Alle reacties Link kopieren
En geen wilde gok, maar helaas gebaseerd op eigen ervaring:
Heb je ooit, begin van de relatie, in een boze bui op je moeder, wanneer dan ook, gezgd dat je moeder jou dat verwijt? Van het egocentrisch zijn?
Ik gok van wel. En dat hij dat zeer bewust tegen je aan het gebruiken is, om je onderuit te halen. Om je te laten twijfelen aan jezelf, om je rot te voelen over jezelf en je weer naar hem te laten voegen.
Ik hoop dat ik het mis heb, maar negeer jezelf niet. En die paar uurtjes oppassen, ook al ben je in het buitenland, de boel opbreken is altijd moeilijk. Maar een jaar later ben je zo blij!
Alle reacties Link kopieren
:hug:

Dit houdt niet op, niet vanzelf....
Alle reacties Link kopieren
Als ik dit soort topics lees dan ben ik toch weer extra blij met mijn eigen vent met wie ik inmiddels 31 jaar samen ben. Bij wie ik mezelf kan zijn, die me steunt, troost, met wie ik lach en jank. Die mijn enige echte beste vriend is. Bij wie ik me geborgen, geliefd en veilig voel. Dat, lieve TO, is hoe liefde zou moeten voelen. Gun je kind en jezelf het beste. Of dat nou met een partner is of niet. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk en dat van je kind.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Bedankt voor alle reacties,

Ik heb ons zoontje vanmiddag in elk geval aangemeld bij een kinderdagverblijf zodat ik onafhankelijk van mijn vriend kan zijn wat werk betreft.

Ook heb ik even met een goede vriendin kunnen praten over de situatie en over mijn gevoel vandaag, dat lucht op, voelt veel minder eenzaam.

Mijn vriend was vandaag extra behulpzaam wat betreft kleine klusjes aan mijn auto, hij probeert het misschien op die manier een beetje goed te maken...
Alle reacties Link kopieren
Ja, verdedig hem maar weer.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
tja, wat wij hier ook zeggen, je doet er toch niks mee, dat heb je nog nooit gedaan...
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Je kind gaat dit gedrag meekrijgen. Dat is erg schadelijk.
Alle reacties Link kopieren
Kortom: jullie dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was.
Weltrusten.... O_o
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren
Bloem1970 schreef:
11-09-2019 22:21
En geen wilde gok, maar helaas gebaseerd op eigen ervaring:
Heb je ooit, begin van de relatie, in een boze bui op je moeder, wanneer dan ook, gezgd dat je moeder jou dat verwijt? Van het egocentrisch zijn?
Ik gok van wel. En dat hij dat zeer bewust tegen je aan het gebruiken is, om je onderuit te halen. Om je te laten twijfelen aan jezelf, om je rot te voelen over jezelf en je weer naar hem te laten voegen.
Ik hoop dat ik het mis heb, maar negeer jezelf niet. En die paar uurtjes oppassen, ook al ben je in het buitenland, de boel opbreken is altijd moeilijk. Maar een jaar later ben je zo blij!
Tante Jans, ook hier dezelfde ervaring. Mijn ex-man weet dondersgoed dat ik onzeker ben over mijn moederschap. Dus steeds als hij zich aangevallen voelde (en dat was vaak!) kwam hij venijnig terug met iets wat ik niet goed deed met/ over de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt in ieder geval het kind dat je wilde.
Een inschattingsfout kan heel snel fataal zijn bij wat wij doen
Wat doe je je kind aan door bij deze man te blijven? Wat is dit nou voor een voorbeeld? Een ruziezoeker als vader en een labiele onzekere vrouw als moeder.
Wat een gezellige boel zal het bij jullie zijn. Je hebt je kind aangemeld voor het kinderdagverblijf. Godzijdank. Dan heeft het kind het vast nog ergens fijn. Met stabiele mensen als voorbeeld.
Je bent niet alleen bezig om je eigen leven te verpesten, maar ook dat van je kind. Je kunt kiezen voor een beter leven, maar jij blijft liever in deze situatie? Waarom? En wat is je doel van dit topic als je toch niet bereid bent om te kiezen voor een beter leven?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven