Crisisdienst GGZ

08-11-2019 20:50 343 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie heeft er ervaring met de crisisdienst van de GGZ. Wanneer schakel je die in?
Maar vooral, wat houdt het in?
Ik stel me er denk ik iets ergers bij voor dan het in werkelijkheid is.
Wie kan mij er iets meer over vertellen?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Alle reacties Link kopieren
Sudrì schreef:
08-11-2019 21:26
Kijk, stuk fijner om hier op te antwoorden.


Ik heb een aantal keer de crisisdienst gebeld. Meestal vooraf met behandelaar al afgesproken, dan kwam ik daar op ‘het bord’ met gegevens en wat wenselijk was mbt medicatie.
Dan belde ik dus de hap, zij de crisisdienst, die mij weernom e vragen wat er was etc. en dan gingen zij overleggen met de dienstdoende psychiater en beldem ze me weer terug met wat te doen.
Inmiddels bepaal ik zelf wat ik wel en niet slik, dus is bellen niet meer nodig.

Nooit iemand gezien, nog nooit een kind uit huis geplaatst. Zelfs niet tijden een vrijwillige opname.
Ik slik geen medicatie. Of nou ja.... nu zit ik tijdelijk een paar weken aan de oxazepam.
Ik ben geen cliënt bij GGZ daarom zal ik ws echt eerst via HAP moeten, mocht het nodig zijn.
Dank voor het delen van jouw ervaring.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Anoniem262821034 schreef:
08-11-2019 21:37
Hoe ziet dat circus eruit dan? Hier is het gewoon de SEH of de HAP die ze belt en dan krijg je ze wel of niet te zien/ spreken. Niets meer, niets minder.
De HAP die zegt dat je naar de crisisdienst moet bellen, de crisisdienst die zegt dat je naar de HAP moet bellen, zo van het kastje naar de muur gestuurd worden totdat je helemaal buiten zinnen bent.

Of inderdaad in paniek op de SEH zitten, waar iedereen je lastig vind maar de psychiater heeft 2 uur nodig en ze willen je zelf niks kalmerends geven.

Ik heb dat toch wel als de meest nare en “kleine” momenten uit mijn leven ervaren. Even simpel bellen was het zeker niet.
anoniem_291865 wijzigde dit bericht op 08-11-2019 21:44
0.21% gewijzigd
estrellas2 schreef:
08-11-2019 21:35
Nee, ben alleen. Of nou ja, met mn kinderen.
Het is niet zo erg nu als vd week.
Maar als ik dan denk wat als....
Wat gaat er dan gebeuren.
Ik ken het niet.
Vandaar mijn vragen.
Bij twijfel gewoon de hap bellen om te overleggen. Of iemand in je omgeving iemand bellen. Het is vaak minder erg als je het openbreekt, dus bespreek je zorgen. Met mensen om je heen, met de crisisdienst. Het zijn mensen die je willen helpen als het echt lastig wordt. En het is geen circus, soms is het alleen een telefoontje, maar het kan wel wat houvast geven. Wat ibi beschrijft klopt ook, het is vaak druk en vol dus ze kunnen niet altijd veel doen, maar het is fijn als er mensen met je meedenken


Sterkte :hug:
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:44
De HAP die zegt dat je naar de crisisdienst moet bellen, de crisisdienst die zegt dat je naar de HAP moet bellen, zo van het kastje naar de muur gestuurd worden totdat je helemaal buiten zinnen bent.

Of inderdaad in paniek op de SEH zitten, waar iedereen je lastig vind maar de psychiater heeft 2 uur nodig en ze willen je zelf niks kalmerends geven.

Ik heb dat toch wel als de meest nare en “kleine” momenten uit mijn leven ervaren. Even simpel bellen was het zeker niet.
En hoe gaat dit to helpen?
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
08-11-2019 21:26
Ah gos dat is wel kut. Ik denk dat de therapeut je gewoon wilde uitleggen wat je moet doen in geval van nood buiten kantooruren of als het echt nodig is.
Dat moet ze. Maar je krijgt geen kruis achter je naam door contact met crisisdienst, je krijgt ook geen kruis achter je naam als je met een gebroken been op de spoedeisende hulp belandt.

Maak je geen zorgen, het is hulp. Je problemen worden er niet groter van en kinderen worden niet uit huis geplaatst doordat je als ouder hulp nodig hebt. Het niet zoeken van hulp is een groter probleem als het om kinderen gaat
Hm ja, haar advies was gister. Maar liet het in de mail toch wel een beetje aan mij over.
Maar ik kan dat voor mijzelf gewoon niet zo goed inschatten.
Zal snel zeggen, ah joh valt mee en komt wel weer goed.
Tot ik weer in paniek ben en dan "domme" dingen doe.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Malinois schreef:
08-11-2019 21:45
En hoe gaat dit to helpen?
Ze moet bellen wanneer het nodig is.

Maar wanneer je verwacht dat het zo simpel is als hier door sommige gesteld word dan vind ik dat persoonlijk toch niet fair.

Maargoed ik zal me verder stil houden.
Alle reacties Link kopieren
noa schreef:
08-11-2019 21:34
Ik moest er naartoe toen het echt niet goed ging. Paar keer per week om met n psych en verpleegkundige praten. Ben daar geweest totdat ze me ok genoeg vonden om weer in therapie te gaan.
Van wie moest jij daar naar toe dan?
Via de huisarts?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
estrellas2 schreef:
08-11-2019 21:44
Ik slik geen medicatie. Of nou ja.... nu zit ik tijdelijk een paar weken aan de oxazepam.
Ik ben geen cliënt bij GGZ daarom zal ik ws echt eerst via HAP moeten, mocht het nodig zijn.
Dank voor het delen van jouw ervaring.
Ook ik moest echt eerst via de HAP. Zij doen de triage, anders is de crisisdienst alleen maar bezig met onzin ipv echte crisis.
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:48
Ze moet bellen wanneer het nodig is.

Maar wanneer je verwacht dat het zo simpel is als hier door sommige gesteld word dan vind ik dat persoonlijk toch niet fair.

Maargoed ik zal me verder stil houden.
Ik stel het niet simpel. Zo simpel is het hier.
Je krijgt niet eens het telefoonnummer van de crisisdienst. Gewoon niet. Nooit.
Alle reacties Link kopieren
Anoniem262821034 schreef:
08-11-2019 21:35
Oh ik bedoelde met ‘bekend bij de GGZ’ meer of je in behandeling bent of niet. Niet dat je de HAP niet zou mogen bellen als dat niet zo is, maar dat zij je dan beter kunnen helpen dan een vrijwilligersorganisatie die je behalve een luisterend oor niks kan bieden.
;)
Ik ben niet in behandeling bij de GGZ
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Sudrì schreef:
08-11-2019 21:49
Ik stel het niet simpel. Zo simpel is het hier.
Je krijgt niet eens het telefoonnummer van de crisisdienst. Gewoon niet. Nooit.
Ik heb het niet over jouw reactie. Ik vind het erg prettig dat het bij jou zo gegaan is.

Maar er word net gezegd dat de crisisdienst niet meer is dan 2 mensen die een gesprek voeren. En als je denkt dat het met een simpel telefoontje geregeld is dan kun je wel eens heel makkelijk afgewimpeld worden, je moet soms echt volhardend zijn.
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:48
Ze moet bellen wanneer het nodig is.

Maar wanneer je verwacht dat het zo simpel is als hier door sommige gesteld word dan vind ik dat persoonlijk toch niet fair.

Maargoed ik zal me verder stil houden.
Zo simpel is het soms wel. Als iemand twijfelt over de hap bellen met een blinde darm ontsteking, ga je dan ook verhalen ophangen over alle mensen die je kent die onterecht weg zijn gestuurd met klachten?

Waar mensen werken gaat weleens iets mis.
estrellas2 schreef:
08-11-2019 21:46
Hm ja, haar advies was gister. Maar liet het in de mail toch wel een beetje aan mij over.
Maar ik kan dat voor mijzelf gewoon niet zo goed inschatten.
Zal snel zeggen, ah joh valt mee en komt wel weer goed.
Tot ik weer in paniek ben en dan "domme" dingen doe.
Kun je iets zeggen over de ‘domme dingen’ die je doet? Voel je die paniek aankomen?

Je kunt ook bellen en dit voorleggen. Dan beoordelen zij wel. Of je maakt een afspraak om te bellen als het erger wordt. Maar dan is de drempel tenminste weg, dat helpt soms
anoniem_391194 wijzigde dit bericht op 08-11-2019 21:55
17.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
IBIopviva schreef:
08-11-2019 21:35
Afgelopen maanden is de crisisdienst 2 keer betrokken geweest bij mijzelf. Beide keren zijn ze in de avond hierheen gekomen inderdaad met 2 personen. Beide keren was een opname wenselijk maar was er geen plek.
Dus ik kreeg IHT aangeboden dan komen ze gedurende 1 of 2 weken dagelijks hier aan huis, soms zelfs 2 keer per dag indien nodig.
Bij mij moest het wel perse via de huisarts mijn woonbegeleiding kreeg ze niet eens aan de lijn.

Inmiddels sta ik op de wachtlijst voor therapie (daar kan ik hopelijk september 2020! starten dus ruim een jaar wachten) en heb ik naast mijn woonbegeleider ook contacten met het FACT. Dat is in gang gezet door de crisisdienst.

Er is best veel mogelijk indien nodig en nee dat is geen heel circus maar het is volgens mij vrij prijzig dus het is wel echt als "laatste" oplossing.

Ik wens je in ieder geval veel sterkte toe!
Dank je IBI voor het delen van je verhaal (ken je verhaal van tijd terug nog) :hug:
Wat jammer dat je de crisisdienst nodig hebt gehad, maar fijn dat het er voor je was.
Wat een enorme wachtlijst voor die therapie!!
Wens je sterkte en dank je voor het delen.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn moeder kwam soms iemand van de GGZ. En een andere keer een dienstdoende huisarts met psychologe en een verpleger, zij overlegden dan telefonisch met de GGZ.
Was 't heel nodig dan zorgden ze voor een opname.
Soms was 't te druk en zorgden ze voor een slaapmiddel zodat ze 's nachts niets kon doen.
En soms zaten ze een uur bij mijn moeder te praten, gaven een slaapmiddel en verhoogden de medicijnen en volgde een afspraak.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Malinois schreef:
08-11-2019 21:53
Zo simpel is het soms wel. Als iemand twijfelt over de hap bellen met een blinde darm ontsteking, ga je dan ook verhalen ophangen over alle mensen die je kent die onterecht weg zijn gestuurd met klachten?

Waar mensen werken gaat weleens iets mis.
Vergelijk de crisisdienst wachtlijsten met die van een operatie van een blinde darm ontsteking. Er zit hier net iemand te vertellen dat er letterlijk geen plek is voor opname. :sarcastic:
Alle reacties Link kopieren
estrellas2 schreef:
08-11-2019 21:48
Van wie moest jij daar naar toe dan?
Via de huisarts?
Ja, maar ik had een voorgeschiedenis en de huisarts kende mij al lang, schatte het dus juist in.
Was heel snel geregeld. Door de huisarts dus.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:44
De HAP die zegt dat je naar de crisisdienst moet bellen, de crisisdienst die zegt dat je naar de HAP moet bellen, zo van het kastje naar de muur gestuurd worden totdat je helemaal buiten zinnen bent.

Of inderdaad in paniek op de SEH zitten, waar iedereen je lastig vind maar de psychiater heeft 2 uur nodig en ze willen je zelf niks kalmerends geven.

Ik heb dat toch wel als de meest nare en “kleine” momenten uit mijn leven ervaren. Even simpel bellen was het zeker niet.

Je kúnt de crisisdienst helemaal niet zelf bellen.
En dat je lang moet wachten en dat dat k*t is als je zo in paniek bent, ja, feit. Maar dat maakt het nog geen circus.
(En 2u wachten op de psychiater, lucky you, ik heb vaak genoeg de hele nacht gezeten om na een gesprekje van 10 min weer naar huis te kunnen).

Als ik zelf denk dat ik aan telefonisch contact niet genoeg heb loop ik soms ook gewoon naar de SEH. Al zouden ze me daar in de wachtkamer laten zitten, soms is weten dat hulpverleners in de buurt zijn al genoeg om geen ‘stomme dingen’ te doen. En daar gaat het uiteindelijk om.
.
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:55
Vergelijk de crisisdienst wachtlijsten met die van een operatie van een blinde darm ontsteking. Er zit hier net iemand te vertellen dat er letterlijk geen plek is voor opname. :sarcastic:
Dat is niet anders als je gaat bevallen (sorry ziekenhuis vol) of als je in een durp woont met een ziekenhuis op 40 km afstand. Dat is nooit een reden om maar niet te bellen! Iemand afraden of ontmoedigden om te bellen vanwege je eigen verjaarde kutervaring is iemands leven mogelijk in gevaar brengen. Waarom zou je dat doen?
En hier krijg je echt niet zelf het nr van de crisisdienst. Dat gaat via de hap
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:55
Vergelijk de crisisdienst wachtlijsten met die van een operatie van een blinde darm ontsteking. Er zit hier net iemand te vertellen dat er letterlijk geen plek is voor opname. :sarcastic:
Crisisdienst staat niet automatisch gelijk aan een opname.
Alle reacties Link kopieren
Wij kregen ook geen nummer. Altijd via de HAP. Wel soms gedoe om door te dringen dat 't echt nodig was dat er iemand langskwam.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Anoniem262821034 schreef:
08-11-2019 21:57
Je kúnt de crisisdienst helemaal niet zelf bellen.
En dat je lang moet wachten en dat dat k*t is als je zo in paniek bent, ja, feit. Maar dat maakt het nog geen circus.
(En 2u wachten op de psychiater, lucky you, ik heb vaak genoeg de hele nacht gezeten om na een gesprekje van 10 min weer naar huis te kunnen).

Als ik zelf denk dat ik aan telefonisch contact niet genoeg heb loop ik soms ook gewoon naar de SEH. Al zouden ze me daar in de wachtkamer laten zitten, soms is weten dat hulpverleners in de buurt zijn al genoeg om geen ‘stomme dingen’ te doen. En daar gaat het uiteindelijk om.
Vertel de HAP dat je de crisisdienst niet zelf kan bellen. :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
YellowLemon schreef:
08-11-2019 21:52
Ik heb het niet over jouw reactie. Ik vind het erg prettig dat het bij jou zo gegaan is.

Maar er word net gezegd dat de crisisdienst niet meer is dan 2 mensen die een gesprek voeren. En als je denkt dat het met een simpel telefoontje geregeld is dan kun je wel eens heel makkelijk afgewimpeld worden, je moet soms echt volhardend zijn.

Nee hoor. Dan moet je het zelf niet moeilijker maken dan het is.
Dan ga je naar de SEH. Laat ze de politie maar bellen als ze je weg willen hebben, ben je in elk geval veilig. (In de praktijk gaan ze dat echt niet doen hoor).
.
Bij ons is de crisisdienst een bereikbaarheidsdienst (een achterwacht) van een ggz instelling. Meestal een psychiater. Dat zijn dus idd maar 1 of 2 mensen die op dat moment als eerste contactpersoon fungeren. Die kun je niet zelf bellen. Dat gaat via de hap of in enkele gevallen via de politie (vaak als iemand belt voor iemand anders die een gevaar dreigt te zijn). Mocht de crisisdienst inschatten dat er "een heel circus" nodig is dan zal dat ingeschakeld worden, maar dat hoeft lang niet altijd. Soms is telefonisch contact voldoende, soms zullen langskomen, maar altijd vanaf het eerste contact wordt pas gekeken hoe verder. Ze komen niet obv 1 telefoontje met het arrestatieteam en een ambulance je huis binnenstormen.

Er gebeurt echt niks geks als je belt. Geen uithuisplaatsingen, geen kruis achter je naam, geen uitzettingen. Echt niet. Wat zou de crisisdienst daar aan hebben? Mocht je om een of andere reden acuut opgenomen moeten worden dan zal er voor je kinderen gewoon in je omgeving gekeken worden of ze tijdelijk opgevangen kunnen worden. Niet voor altijd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven