Relaties
alle pijlers
Iedereen vind dat we moeten samenwonen
zaterdag 30 november 2019 23:32
Hallo iedereen,
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
zaterdag 30 november 2019 23:58
Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
zaterdag 30 november 2019 23:59
En hij is een slapjanus dat ie dat toelaat. Hij zou ze de mond moeten snoeren of in elk geval zorgen dat ze jou niet aan je kop zeuren hierover.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:55Zijn hele familie bemoeid zich ermee.
En hij had toen ik hem net ontmoette een huis samen met zijn neef, dit probleem kwam pas later, dus hij heeft gewoon indruk op me gemaakt omdat het wel een leuke vent is zoals hij is. Tot dit probleem erbij kwam, sinds een week of 6-8 is word het steeds erger
Hij doet er zelfs nog een schepje bovenop door zelf te zeuren en verongelijkt te gaan lopen doen. Want hij vindt dat zijn familie gelijk heeft.
zaterdag 30 november 2019 23:59
het is geen wereldvent, en jullie zijn ook niet wijs om al zo snel met al die kinderen van de rekening op vakantie te gaanMoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:58Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
zaterdag 30 november 2019 23:59
Hobbelster schreef: ↑30-11-2019 23:59En hij is een slapjanus dat ie dat toelaat. Hij zou ze de mond moeten snoeren of in elk geval zorgen dat ze jou niet aan je kop zeuren hierover.
Hij doet er zelfs nog een schepje bovenop door zelf te zeuren en verongelijkt te gaan lopen doen. Want hij vindt dat zijn familie gelijk heeft.
Handig man, groepsdruk.
Hips, hopsakee en pierlala.
zaterdag 30 november 2019 23:59
Ja, laat hem dit topic lezen en de reacties.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:58Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
zondag 1 december 2019 00:00
Hij blijft leuk doen tot hij zijn zin krijgt.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:53Ik wil dat het gezeur ophoud en we weer een normale relatie kunnen hebben, want die is afgezien hiervan wel fijn
Het zeuren gaat nooit stoppen.
Tot jij het stopt.
zondag 1 december 2019 00:01
MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:58Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
Tip voor een mededeling:
Mijn huis is voor mij en mijn kinderen.
Lijkt me verder geen gesprek over mogelijk toch?
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 1 december 2019 00:02
Ja.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:58Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
Beste Arie
Ik heb je nu meerdere keren gezegd dat ik niet wil en ga samenwonen. Als jij niet stopt met drammen hierover en jouw ouders, tantes, nichten en neven aan banden legt; dan zoek je het maar uit. Je bent een stuk minder leuk een aantrekkelijk geworden sinds ik heb ontdekt dat je een enorme drammer bent, die blijkbaar mijn ‘nee’ niet accepteert. Overigens die familie van je ook. Dus wat gaat het worden? Is het nu klaar of ga je door?
enn wijzigde dit bericht op 01-12-2019 00:04
0.12% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 1 december 2019 00:03
Hoe lang is hij trouwens uit elkaar met zijn ex?
Blijkbaar had hij ooit co-ouder, maar als hij sinds de scheiding geen eigen dak boven zijn hoofd had kan dat toch nooit heel lang geweest zijn?
Zoekt hij voor een stuk - naast dat nieuw dak boven zijn hoofd - ook niet gewoon een nieuwe huishoudster?
Ik zou ervoor passen en hij gaat eerst maar een tijd écht op zichzelf wonen voor hij ooit intrekt bij jou.
Blijkbaar had hij ooit co-ouder, maar als hij sinds de scheiding geen eigen dak boven zijn hoofd had kan dat toch nooit heel lang geweest zijn?
Zoekt hij voor een stuk - naast dat nieuw dak boven zijn hoofd - ook niet gewoon een nieuwe huishoudster?
Ik zou ervoor passen en hij gaat eerst maar een tijd écht op zichzelf wonen voor hij ooit intrekt bij jou.
zondag 1 december 2019 00:03
Oh en hij kan dan dus niet zeggen: tante Toos waar bemoei jij je mee?MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:02Hij vind het wel vervelend dat de familie zich ermee bemoeid maar kan daar naar zeggen niks aan doen, dat is hun probleem.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 1 december 2019 00:04
Goeie!Enn schreef: ↑01-12-2019 00:02Ja.
Beste Arie
Ik heb je nu meerdere keren gezegd dat ik niet wil en ga samenwonen. Als jij niet stopt met drammen hierover en jouw ouders, tantes, nichten en neven aan banden legt; dan zoek je het maar uit. Je bent een stuk minder leuk een aantrekkelijk geworden sinds ik hebt ontdekt dat je een enorme drammer bent die blijkbaar mijn ‘nee’ niet accepteert. Overigens die familie van je ook. Dus wat gaat het worden? Is het nu klaar of ga je door?
zondag 1 december 2019 00:04
Je legt de lat wel heel erg laag. Zijn problemen zijn geen toeval, hij heeft er een groot aandeel in en jij voelt je veilig bij hem?MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:55Zijn hele familie bemoeid zich ermee.
En hij had toen ik hem net ontmoette een huis samen met zijn neef, dit probleem kwam pas later, dus hij heeft gewoon indruk op me gemaakt omdat het wel een leuke vent is zoals hij is. Tot dit probleem erbij kwam, sinds een week of 6-8 is word het steeds erger
zondag 1 december 2019 00:04
Hij kan ze wel duidelijk vertellen dat hun plaat blijft hangen en jij die plaat beu bent gehoord.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:02Hij vind het wel vervelend dat de familie zich ermee bemoeid maar kan daar naar zeggen niks aan doen, dat is hun probleem.
De komende 3 jaar wil jij wel eens andere muziek van hen horen.
Het zou mij op de duur ook geen zin meer geven om bij mijn schoonfamilie over de vloer te komen of ze uit te nodigen.
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 01-12-2019 00:05
14.18% gewijzigd
zondag 1 december 2019 00:04
zondag 1 december 2019 00:05
natuurlijk wel, maak het uit, dit wil je toch niet? en hou je kinderen ver van deze ventMoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:02Hij vind het wel vervelend dat de familie zich ermee bemoeid maar kan daar naar zeggen niks aan doen, dat is hun probleem.
zondag 1 december 2019 00:06
en wat doet hij er dan aan?MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:04Ik weet dat hij echt wel een eigen woning zou willen, hij wil alles aannemen wat betaalbaar is. En ik hoop gewoon dat dat snel gebeurd en we het de komende 2 jaar niet meer over samenwonen als oplossing hoeven te hebben. Maar het duurt nu al zo lang voor mijn gevoel
zondag 1 december 2019 00:06
zondag 1 december 2019 00:06
De bemoeienis is in zijn voordeel. Hij zal gek zijn daar wat van te vinden.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:02Hij vind het wel vervelend dat de familie zich ermee bemoeid maar kan daar naar zeggen niks aan doen, dat is hun probleem.
Als hij het echt niet oké vond, wat daar gezegd wordt door anderen, dan kan hij in een volle kamer zeggen: 'tante Truus, wil je mijn vriendin niet lastig vallen met bemoeienis over haar keuzes?'
En als hij echt achter jou zou staan met de toevoeging dat het samenwonen niet aan de orde is omdat jij het simpelweg niet wenst.
Nu zegt hij lafjes, ja nee bemoeienis niet mijn zaak bla bla.
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 1 december 2019 00:08
ik denk dat hij ze op het idee brengt, een echte kerel laat de familie weten dat het niet hun zaak is en zou allang een plek hebben. Maar nee eerst profiteren van neef, nu van zijn ouders en straks van TO. Deze man lijkt wel een parasietMerl0t schreef: ↑01-12-2019 00:06De bemoeienis is in zijn voordeel. Hij zal gek zijn daar wat van te vinden.
Als hij het echt niet oké vond, wat daar gezegd wordt door anderen, dan kan hij in een volle kamer zeggen: 'tante Truus, wil je mijn vriendin niet lastig vallen met bemoeienis over haar keuzes?'
En als hij echt achter jou zou staan met de toevoeging dat het samenwonen niet aan de orde is omdat jij het simpelweg niet wenst.
Nu zegt hij lafjes, ja nee bemoeienis niet mijn zaak bla bla.
zondag 1 december 2019 00:08
Hij is bijna 2,5 jaar gescheiden, ik ook pas 3 jaar, hij heeft eerst nog bij ex gewoond, toen ruim een jaar bij neef en nu dus 7 maanden bij zijn ouders. Nee hij zoekt geen huishoudster, dat weet ik wel zeker aangezien hij ongevraagd met de stofzuiger door mijn huis gaat lopen als de kinderen hagelslag hebben geknoeid en de wc schoonmaakt als hij geweest is en dergelijke. Daar gaat het dus echt niet om. Gewoon om het feit dat hij geen eigen huis heeft nu.
zondag 1 december 2019 00:08
Het duurt al de helft van jullie relatie, dat is ook gewoon heel erg lang..MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:04Ik weet dat hij echt wel een eigen woning zou willen, hij wil alles aannemen wat betaalbaar is. En ik hoop gewoon dat dat snel gebeurd en we het de komende 2 jaar niet meer over samenwonen als oplossing hoeven te hebben. Maar het duurt nu al zo lang voor mijn gevoel
