Relaties
alle pijlers
Iedereen vind dat we moeten samenwonen
zaterdag 30 november 2019 23:32
Hallo iedereen,
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
zondag 1 december 2019 00:09
Dit
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 1 december 2019 00:10
Ik zou vooral het gesprek overigens ingaan met de woorden:
"Ik wil minstens de komende 3 jaar niet samenwonen. Punt.
En ik weet niet of het nadien wel of niet kan met 5 kinderen."
En dat hij dus maar zijn onderdak regelt naar hoe hij het wil, maar zeker de komende 3 jaar niet bij jou.
En dat als hij nog druk oplegt hij jou straks gewoon tout court kwijt is.
Zorg bovendien dat als je ooit gaat samenwonen je ten allen tijde blijft ingeschreven bij de woningbouw.
"Ik wil minstens de komende 3 jaar niet samenwonen. Punt.
En ik weet niet of het nadien wel of niet kan met 5 kinderen."
En dat hij dus maar zijn onderdak regelt naar hoe hij het wil, maar zeker de komende 3 jaar niet bij jou.
En dat als hij nog druk oplegt hij jou straks gewoon tout court kwijt is.
Zorg bovendien dat als je ooit gaat samenwonen je ten allen tijde blijft ingeschreven bij de woningbouw.
zondag 1 december 2019 00:11
het is echt een dikke profiteur. waarom woont hij niet in een vakantiehuisjeMoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:08Hij is bijna 2,5 jaar gescheiden, ik ook pas 3 jaar, hij heeft eerst nog bij ex gewoond, toen ruim een jaar bij neef en nu dus 7 maanden bij zijn ouders. Nee hij zoekt geen huishoudster, dat weet ik wel zeker aangezien hij ongevraagd met de stofzuiger door mijn huis gaat lopen als de kinderen hagelslag hebben geknoeid en de wc schoonmaakt als hij geweest is en dergelijke. Daar gaat het dus echt niet om. Gewoon om het feit dat hij geen eigen huis heeft nu.
zondag 1 december 2019 00:12
zondag 1 december 2019 00:12
Hoe aantrekkelijk is een man die al ruim 2 jaar geen stabiele thuissituatie voor zijn kinderen creëert?MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:08Hij is bijna 2,5 jaar gescheiden, ik ook pas 3 jaar, hij heeft eerst nog bij ex gewoond, toen ruim een jaar bij neef en nu dus 7 maanden bij zijn ouders. Nee hij zoekt geen huishoudster, dat weet ik wel zeker aangezien hij ongevraagd met de stofzuiger door mijn huis gaat lopen als de kinderen hagelslag hebben geknoeid en de wc schoonmaakt als hij geweest is en dergelijke. Daar gaat het dus echt niet om. Gewoon om het feit dat hij geen eigen huis heeft nu.
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 1 december 2019 00:13
Nou, inderdaad zeg!
Ik weet dat de wachtlijsten lang zijn enzo maar als je niet veel verdient en je zoekt in meerdere woonplaatsen zonder eisen dan heb je echt wel gewoon binnen 2,5 jaar een woning hoor. Eerder trouwens ook.
Het klinkt echt heel erg als een profiteur nu je het zo opsomt.
Zie je dat zelf niet?
zondag 1 december 2019 00:13
En dat is dus niet waar.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:32
Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf.
Je hebt ook nog 3 kinderen.
Als je hem met zijn kinderen in jouw huis laat wonen dor je hen ook te kort.
zondag 1 december 2019 00:14
Hij probeert je op een goedkope manier te paaien.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:08Nee hij zoekt geen huishoudster, dat weet ik wel zeker aangezien hij ongevraagd met de stofzuiger door mijn huis gaat lopen als de kinderen hagelslag hebben geknoeid en de wc schoonmaakt als hij geweest is en dergelijke.
Zodra hij "binnen" is, doet hij geen drol meer.
zondag 1 december 2019 00:16
Ja, precies. Hij houd geen rekening met haar kinderen (of de zijne) en zijn familie al helemaal niet.
En TO vergeet ze hier in dat stukje text ook eigenlijk even.
zondag 1 december 2019 00:17
Lucifer2018 schreef: ↑30-11-2019 23:34Ik zou lekker alleen in eigen huis blijven wonen. Dit nog 1x kenbaar maken aan hem en blijft hij zo jammeren hem dumpen. Hij en zijn familie klinken echt niet als leuke mensen.
En tegen de rest kan je ook zeggen dat ze hun klep lekker moeten houden.
Kom nog een beetje meer op voor jezelf en je kinderen. Je doet het prima zo.
Eens met dit advies.
Verder vind ik jouw vriend ook claimerig klinken: dat zal alleen maar erger zijn als jullie gaan samenwonen.
En het feit dat hij geen eigen huis heeft, vind ik ook zeer zorgelijk te noemen, vind het impliceren dat hij onvoldoende zijn verantwoordelijkheid als man en vader heeft genomen en onjuiste keuzes maakt en heeft gemaakt.
Veel wijsheid toegewenst!
zondag 1 december 2019 00:17
Natuurlijk bedoelt hij dat wel zo.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:16Ik doe het juist niet nu vanwege mezelf én de kinderen, laat dat duidelijk zijn. Ik ben alleen het zielige gedoe van hem nu zo zat. En dat ik dan weer medelijden krijg. Ookal bedoeld hij het misschien niet zo
Doe je ogen nou toch eens open!!
zondag 1 december 2019 00:17
Dat zijn aannames. Hij wil gewoon een dak boven zijn hoofd ver van zijn familie maakt niet dat hij daarna 100% niks gaat zitten doen.
Maar hij is wel erg drammerig en manipulerend naar TO.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 01-12-2019 00:19
31.05% gewijzigd
zondag 1 december 2019 00:17
Co-ouderschap gaat ook gewoon niet als hij een studio heeft, maar ze mogen daar echt wel om de week een weekend komen logeren.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:14Hij kreeg laatst een studio aangeboden, maar weer “geen kinderen” zelfs als ze niet bij hem ingeschreven staan zijn er natuurlijk altijd verraders met dit soort dingen en staat hij weer op straat
zondag 1 december 2019 00:17
Maar hoe zou die kerel zich redden - samen met zijn kinderen - als jij er niet was?MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:16Ik doe het juist niet nu vanwege mezelf én de kinderen, laat dat duidelijk zijn. Ik ben alleen het zielige gedoe van hem nu zo zat. En dat ik dan weer medelijden krijg. Ookal bedoeld hij het misschien niet zo
Heeft ie daar een zinnig antwoord op?
Dan zat ie namelijk 7 op 7 bij zijn ouders met in 't weekend 2 kinderen.
zondag 1 december 2019 00:18
Dit is geen reden om de woning dan maar te weigeren. Ze kunnen hem echt niet zomaar op straat zetten.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:14Hij kreeg laatst een studio aangeboden, maar weer “geen kinderen” zelfs als ze niet bij hem ingeschreven staan zijn er natuurlijk altijd verraders met dit soort dingen en staat hij weer op straat
Hij kan ook tijdelijk op een camping gaan zitten.
Reageert hij op alles wat maar kan ook al is het in een andere stad/ dorp? Of wil hij per se in de randstad blijven ofzo?
Anyway. Ik heb net snel je andere topic gelezen. Je lijkt iemand te zijn die moeite heeft met grenzen stellen.
Je probeert het u it alle macht, maar de profiteurs voelen, ruiken dat er ruimte is. Twijfel. Dat je niet stevig genoeg bent in je ‘nee’. En dús is die nee voor hun geen nee maar een misschien. En doen ze er alles aan om er een ja toe maar van te maken.
Probeer eens nóg duidelijker te zijn. Dan maar een ‘bitch’. Je mag best nog harder voor jezelf (en in dit geval ook je kinderen) opkomen
zondag 1 december 2019 00:19
Dit is de kern.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:16Ik doe het juist niet nu vanwege mezelf én de kinderen, laat dat duidelijk zijn. Ik ben alleen het zielige gedoe van hem nu zo zat. En dat ik dan weer medelijden krijg. Ookal bedoeld hij het misschien niet zo
Hij laat jou nu haarfijn zien hoe hij in elkaar steekt. Dit zegt veel over hoe hij met tegenslag om gaat (slachtoffer). Hoe hij grenzen respecteert (niet). Hoe hij anderen de schuld geeft van wat hij zelf doet (zijn ouders jagen je niet weg, hij zelf!).
Je zegt graag weer een normale relatie te willen, maar dit is je relatie. Mooier wordt het niet.
Want nu is het een huis. Straks verliest hij zijn baan, of zijn gezondheid. Dan zullen dezelfde eigenschappen de kop op steken.
merl0t wijzigde dit bericht op 01-12-2019 00:21
0.13% gewijzigd
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 1 december 2019 00:20
Das waar.
Ik heb niet bepaald een goede indruk van deze meneer gekregen.
zondag 1 december 2019 00:21
Dat hoef je helemaal niet met hem te bespreken, het is namelijk jouw probleem helemaal niet.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 00:20Ik heb geen idee wat zijn plan zou worden als ik er niet was/niet meer in de picture ben. Ik weet het oprecht niet. Dat is wel iets om te bespreken wellicht als we het er weer over hebben.