Werk & Studie
alle pijlers
Hoi - ik kan nog steeds geen werk vinden
vrijdag 13 december 2019 om 22:57
De "erfgoed sector" is breed, geschiedenis, cultuur, (im)materieel, archeologie, wetenschappelijk, duurzaam, juridisch enz. Beleid en uitvoering op verschillende niveaus: Min. OCW, provincie, gemeente, monumentenwacht, Unesco cie, waterschappen. Ook zijn er lokale particuliere organisaties met budget voor een wetenschapper die academische kennis en netwerk kan combineren met maatschappelijk relevant beleid.
Alles sal reg kom
vrijdag 13 december 2019 om 23:06
Er is iets in jouw manier van schrijven dat enorm afstoot. Ik merk dat ik me aan je erger, terwijl je eigenlijk helemaal niet zulke gekke dingen zegt. Maar je hebt een bepaalde toon - anderen noemden het ook al verheven - die impliceert dat je jezelf heel speciaal vindt en veel te goed voor deze wereld.
Ik weet niet of dat ook doorklinkt in je sollicitaties. Maar ik zou dat serieus onderzoeken als ik jou was. Want ik heb in best veel bedrijven gewerkt, variërend van 50 FTE tot 1000 FTE en een heel groot deel van mijn collega's door de jaren heen heeft een vergelijkbare achtergrond, in ieder geval qua studie, als jij. Echt, ik ben de meest obscure, heb-je-niks-aan, doen-maar-6-mensen-in-heel-Europa studies al tegen gekomen en dat weerhield mijn werkgevers er niet van die mensen toch aan te nemen.
Ik weet niet of dat ook doorklinkt in je sollicitaties. Maar ik zou dat serieus onderzoeken als ik jou was. Want ik heb in best veel bedrijven gewerkt, variërend van 50 FTE tot 1000 FTE en een heel groot deel van mijn collega's door de jaren heen heeft een vergelijkbare achtergrond, in ieder geval qua studie, als jij. Echt, ik ben de meest obscure, heb-je-niks-aan, doen-maar-6-mensen-in-heel-Europa studies al tegen gekomen en dat weerhield mijn werkgevers er niet van die mensen toch aan te nemen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 14 december 2019 om 00:06
Ach ach koetsje koetsje meisje. We geven advies. Soms kan dat denigrerend overkomen soms kan het open deuren intrappen zijn. Beetje huidje kweken. Als je dit al denigrerend vindt.
En eens en is, tja. Gelukkig maak jij nooit een foutje. Oh wacht toch wel. Als we ‘eens’ pietluttig gaan zijn.
Helemaal netjes en officieel : enkele aanhalingstekens wanneer je een woord op een bepaalde manier wilt accentueren of wilt laten weten dat het bijvoorbeeld overdrachtelijk of cynisch of niet letterlijk gebruikt moet worden. Dubbele aanhalingstekens gebruik je in een citaat of spreekzin.
Gelukkig citeer je niets met dubbele aanhalingstekentjes niet waar. Wijsneus.
zaterdag 14 december 2019 om 00:37
Dit triggert me. Ik ben ook een postdoc-academicus. Maar no way dat ik op deze wijze me zou introduceren. Het voelt wat arrogant, een collectief "anders zijn".SaartjeHopeloos schreef: ↑13-12-2019 15:42Bedankt voor alle adviezen! Netwerken ben ik niet goed in; contacten onderhouden gaat me met vrienden en familie al moeizaam af. Ik heb veel hele fijne collega's over de hele wereld, maar dat zijn dus allemaal academici.
zaterdag 14 december 2019 om 00:46
Wat maakt dat je dat laatste stuk schrijft? Opeens zo devaluerend over jezelf. Komt sarcastisch en niet ok over. Lees het zelf eens over...SaartjeHopeloos schreef: ↑14-12-2019 00:21Ik herken wat je zegt, fashionvictim. Ik weet alleen niet of ik er veel mee kan. Er zijn meerdere mensen die een (extreem) negatieve reactie op mij hebben gehad, of mij heel vervelend bleken te vinden. Als klein kind al. Ik ben daar altijd een beetje van geschrokken, ook omdat ik het niet herken. Ik vind mensen eigenlijk altijd sympathiek, tenzij ze echt nare dingen doen of zeggen. Dat is ook meer wat ik bedoel met gebrek aan sociale vaardigheden. Presenteren en me aan vreemden voorstellen is niet het probleem. Goed -of misschien neutraal- overkomen wel. Mensen inschatten ook (daarom moet ik altijd dat Echt Nare Ding afwachten voordat ik doorheb dat iemand een eikel is). Mensen zich veilig laten voelen. Ik heb een intense bewondering voor mensen die iedereen op hun gemak kunnen lijken te stellen.
Wat ik bedoel is dat ik met deze tekortkoming al meerdere malen geconfronteerd ben, ook in mijn privéleven, en dat ik door de pijn en onzekerheid die daaruit voort is gekomen ook echt geprobeerd heb te veranderen. Maar je blijft toch jezelf. Ik loop er in ieder geval steeds weer tegenaan. En ik wil mezelf ook geen geweld aandoen en dat is steeds het resultaat van bespiegelingen: ik verstop mijn persoonlijkheid.
Voor de duidelijkheid: ja, ik vind mezelf goed en speciaal, in bepaalde opzichten. Ik heb zeker ook mindere kwaliteiten en eigenschappen. Ik vind veel andere mensen ook goed en speciaal, niet in het minst sommige forummers hier en daarom kom ik hier voor advies. Ik voel me dus absoluut niet te goed voor deze wereld. Sterker nog: ik hoop dat mijn kinderen veel beter zijn dan ik. Gelukkig hebben ze een leuke vader.
Desalniettemin kan ik me indenken dat je er moedeloos van wordt als je altijd maar hoort dat je sociaal net niet aansluit. Het siert je dat je zo serieus reageert en weet wat het punt is dat mensen opmerken.
Wat zou je droombaan zijn To? Als er geen mitsen of maren of missende opleidingen zouden meespelen?
zaterdag 14 december 2019 om 01:51
Wat heb je aan werkervaring opgedaan in die 9 jaar?SaartjeHopeloos schreef: ↑13-12-2019 15:22Voor veel traineeships ben ik helaas te oud, of heb ik te lang geleden mijn master behaald (dat is dus al 9 jaar geleden). Een carriere switch sta ik zeker voor open.
Ik reageer op startersfuncties in educatie (niet voor de klas, maar bijvoorbeeld als projectmedewerker, ontwikkelaar), en culturele instellingen. Dezelfde vacatures waar de master studenten die ik begeleid op solliciteren.
Ik lees studeren, uit pure ellende maar een phd en hummels gekregen en wat bijbaantjes maar geen serieuze baan.
Je kennis is verouderd? Je bent thuis gebleven voor de kinderen?
zaterdag 14 december 2019 om 02:10
Ze werkt 32 uur.
Bovendien is een werken op een promotieplek ook een baan, vaak ook fulltime.
zaterdag 14 december 2019 om 02:40
Ik heb zo eens wat dingen uit de OP gehaald. 'Ik heb een probleem' 'ik word er moedeloos van.' 'Wel was ik zo'n domme muts...' 'Toen ben ik uit pure armoede maar een PhD gaan doen.'' 'een soort versleten Gandalf' 'was daarom vaak een buitenbeentje'. 'mijn studiebol-stigma'?fashionvictim schreef: ↑13-12-2019 23:06Er is iets in jouw manier van schrijven dat enorm afstoot. Ik merk dat ik me aan je erger, terwijl je eigenlijk helemaal niet zulke gekke dingen zegt. Maar je hebt een bepaalde toon - anderen noemden het ook al verheven - die impliceert dat je jezelf heel speciaal vindt en veel te goed voor deze wereld.
Ik weet niet of dat ook doorklinkt in je sollicitaties. Maar ik zou dat serieus onderzoeken als ik jou was. Want ik heb in best veel bedrijven gewerkt, variërend van 50 FTE tot 1000 FTE en een heel groot deel van mijn collega's door de jaren heen heeft een vergelijkbare achtergrond, in ieder geval qua studie, als jij. Echt, ik ben de meest obscure, heb-je-niks-aan, doen-maar-6-mensen-in-heel-Europa studies al tegen gekomen en dat weerhield mijn werkgevers er niet van die mensen toch aan te nemen.
Daarnaast staat er ook ik: ik weet niet wat mijn doel is, ik wil niet minder verdienen, ik wil geen leraar op een middelbare school.
Wanneer je zo ontevreden en negatief bent over wie je bent en je prestaties terwijl je ook geen verder doel hebt behalve aan de academische wereld ontsnappen dan straal je dat ook uit in je sollicitaties. Wat moet een werkgever daarmee?
Ik zou denk ik eerst je overtuigingen nog eens onder de loep nemen en je afvragen: is dit wel waar?
Daarnaast heb je meer dan genoeg doelen bereikt die voor de meeste mensen nooit haalbaar zijn.
Geloof mij als projectmedewerker of leider in een lean omgeving heb je ook zaken om ontevreden over te zijn. Het betaalt niet heel best, de werkdruk is mega en je staat continu onder prestatiedruk. Het is competitief en een deel van het werk is fors gestandaardiseerd en biedt geen echte uitdaging behalve dat het snel moet.
Misschien heb je iets aan een arbeidspsycholoog waarbij je onderzoekt welk deel bij jezelf ligt mbt ontevredenheid en welk deel je zou kunnen oplossen door in werk te veranderen.
zaterdag 14 december 2019 om 02:59
Een ander hoeft je niet naar beneden te halen, je doet het zelf al de hele tijd en daarmee maak je van jezelf een pispaaltje.SaartjeHopeloos schreef: ↑14-12-2019 00:21ik hoop dat mijn kinderen veel beter zijn dan ik. Gelukkig hebben ze een leuke vader.
Kijk alleen al naar de keuze van je naam....
Eerlijk gezegd wordt ik ook een beetje boos van je zielige gedrag. Je bent niet zielig.
zaterdag 14 december 2019 om 03:15
Ik vind je overigens juist wel sympathiek overkomen in je openingspost. Je hebt beetje onderkoelde humor, vind ik tof.
Wel moet je jezelf niet kleineren. ‘Gelukkig hebben ze een leuke vader.’ Dat is echt voor niemand goed.
Wel moet je jezelf niet kleineren. ‘Gelukkig hebben ze een leuke vader.’ Dat is echt voor niemand goed.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zaterdag 14 december 2019 om 03:30
Ik lees ook niets verhevens. Gewoon iemand die zich realiseert dat haar opleiding en achtergrond niet op het eerste gezicht gezocht wordt. Dus moet je dat op een andere manier oppoetsen. Uitleggen waarom een werkgever wellicht tóch wat heeft aan iemand met een culturele/geschiedenis-studie. Gedane projecten vergelijken met projecten bij de werkgever.
zaterdag 14 december 2019 om 03:38
Je bent meer dan je studie. Je bent ook een verzameling aan positieve eigenschappen en vaardigheden. Je studie zegt iets over het niveau dat je aan kan...een werkgever overtuigen dat hij toch iets heeft aan iemand die een culturele studie of geschiedenis heeft gedaan lijkt mij vooral zinvol als dat ook is waar de werkgever naar op zoek is, in alle andere gevallen dien je aan te tonen dat jouw specifieke eigenschappen, vaardigheden en talenten passen bij de aangeboden baan ondanks het feit dat dat niet direct is op te maken vanuit het c.v.
Een lasser gaat een bakker er ook niet van overtuigen dat hij een lasser nodig heeft die zal toch moeten aantonen dat hij een geweldige hobby bakker is dan wel dat hij heel goed kan verkopen.
Een lasser gaat een bakker er ook niet van overtuigen dat hij een lasser nodig heeft die zal toch moeten aantonen dat hij een geweldige hobby bakker is dan wel dat hij heel goed kan verkopen.
zaterdag 14 december 2019 om 08:02
SaartjeHopeloos schreef: ↑14-12-2019 00:21Ik herken wat je zegt, fashionvictim. Ik weet alleen niet of ik er veel mee kan. Er zijn meerdere mensen die een (extreem) negatieve reactie op mij hebben gehad, of mij heel vervelend bleken te vinden. Als klein kind al. Ik ben daar altijd een beetje van geschrokken, ook omdat ik het niet herken. Ik vind mensen eigenlijk altijd sympathiek, tenzij ze echt nare dingen doen of zeggen. Dat is ook meer wat ik bedoel met gebrek aan sociale vaardigheden. Presenteren en me aan vreemden voorstellen is niet het probleem. Goed -of misschien neutraal- overkomen wel. Mensen inschatten ook (daarom moet ik altijd dat Echt Nare Ding afwachten voordat ik doorheb dat iemand een eikel is). Mensen zich veilig laten voelen. Ik heb een intense bewondering voor mensen die iedereen op hun gemak kunnen lijken te stellen.
Wat ik bedoel is dat ik met deze tekortkoming al meerdere malen geconfronteerd ben, ook in mijn privéleven, en dat ik door de pijn en onzekerheid die daaruit voort is gekomen ook echt geprobeerd heb te veranderen. Maar je blijft toch jezelf. Ik loop er in ieder geval steeds weer tegenaan. En ik wil mezelf ook geen geweld aandoen en dat is steeds het resultaat van bespiegelingen: ik verstop mijn persoonlijkheid.
Voor de duidelijkheid: ja, ik vind mezelf goed en speciaal, in bepaalde opzichten. Ik heb zeker ook mindere kwaliteiten en eigenschappen. Ik vind veel andere mensen ook goed en speciaal, niet in het minst sommige forummers hier en daarom kom ik hier voor advies. Ik voel me dus absoluut niet te goed voor deze wereld. Sterker nog: ik hoop dat mijn kinderen veel beter zijn dan ik. Gelukkig hebben ze een leuke vader.
Ik lees best veel pijn over dat sociale aspect, zowel op gebied van privé als werk. Ook onzekerheid daardoor, onderzoeken bij jezelf, proberen te veranderen. En allemaal eigenlijk vruchteloos behalve soms het verstoppen van jezelf. De confrontaties zijn er nog steeds, de pijn en onzekerheid ook, maar ook jezelf naar beneden halen: zou je het niet eens onder begeleiding van een professional willen onderzoeken? Misschien levert je dat heel veel op (zowel privé als op gebied van werk, maar vooral voor je zelfbeeld), zónder jezelf geweld aan te doen. Ik zou dat het wel waard vinden.
zaterdag 14 december 2019 om 08:21
En daarin verschillen beroepsopleidingen dus van wetenschappelijk onderwijs....Kerstvrouw schreef: ↑14-12-2019 03:38Een lasser gaat een bakker er ook niet van overtuigen dat hij een lasser nodig heeft die zal toch moeten aantonen dat hij een geweldige hobby bakker is dan wel dat hij heel goed kan verkopen.
zaterdag 14 december 2019 om 08:36
Als je een switch wil maken, ga dan eerst bij je zelf na welk beroep je wil gaan doen. Ik lees uit jouw berichten dat je solliciteert op junior-functies (projectmedewerker). Dan snap ik dat het mis gaat. Tijdens je tijd op de uni zal je ook in projectgroepen gewerkt hebben. Dus je weet dat je als medewerker een ondersteunende rol hebt. Daarvoor ben je te oud (duur) en te hoog opgeleid (niet ondersteunend) voor een werkgever. Goedkopere werknemers (jonger, lager opgeleid) zullen dan de voorkeur krijgen. Als jij solliciteert op een baan waarvoor je te hoog bent opgeleid, weet een werkgever dat je je in no time verveelt en verder gaat zoeken.
Bedenk welk beroep je echt wil en solliciteer op niveau, een functie met hoge opleidingseis en aansluitend bij jouw competenties. Om in de projectenwereld te blijven, is dat een functie als projectleider/programmamanager en niet als projectmedewerker. Maar alleen als je competenties hebt als leider/manager.
Bedenk welk beroep je echt wil en solliciteer op niveau, een functie met hoge opleidingseis en aansluitend bij jouw competenties. Om in de projectenwereld te blijven, is dat een functie als projectleider/programmamanager en niet als projectmedewerker. Maar alleen als je competenties hebt als leider/manager.
zaterdag 14 december 2019 om 09:50
Soms kan het helpen om te gaan schrappen in je CV. Je CV straalt "theoreticus" uit en dat maakt de stap naar het bedrijfsleven moeilijker. Je hebt ook intermediairs zoals Brunel die jonge mensen inzetten op projecten om zo te ontdekken waar hun kracht zit. Daarnaast zou ik desnoods 2 dagen in de kroeg werken, a. om te laten zien dat je kan "werken" en b. het is goed voor je sociale omgangsvormen of je inderdaad laten omscholen in IT (hoe goed ben je in beta vakken?). Een kleine tip, in semi-overheid zijn ze vaak geïnteresseerd in academici voor beleid (SVB,AFM,DNB,Toezichthouders). Succes hoor want de aansluiting tussen onderwijs en commercieel is niet makkelijk, maar ik zou echt 1 studie schrappen van je CV, en van jezelf een herintreder maken om die jaren op te vullen (je zorgde voor de kinderen of zo.)
zaterdag 14 december 2019 om 10:18
Je hebt vast recht op een loopbaantraject op de universiteit, TO. Ga dat doen! Na mijn afstuderen te lang blijven hangen op de universiteit en was ook moedeloos mbt het vinden van een andere baan. Ik herken veel in wat je schrijft.
Tijdens het loopbaantraject zijn mijn cv en brieven goed onder de loep genomen en heb ik geleerd hoe ik werkvelden wat meer ‘naar de mond’ kon schrijven. Dus hoe ik mijn ervaring en kwaliteiten op zo’n manier kon verwoorden dat het de bedrijven waar ik solliciteerde echt aansprak. En dat hielp enorm. Ik werd van nooit naar vrijwel altijd uitgenodigd en had snel een andere baan.
Tijdens het loopbaantraject zijn mijn cv en brieven goed onder de loep genomen en heb ik geleerd hoe ik werkvelden wat meer ‘naar de mond’ kon schrijven. Dus hoe ik mijn ervaring en kwaliteiten op zo’n manier kon verwoorden dat het de bedrijven waar ik solliciteerde echt aansprak. En dat hielp enorm. Ik werd van nooit naar vrijwel altijd uitgenodigd en had snel een andere baan.
zaterdag 14 december 2019 om 10:27
Nou, bijna niemand in mijn omgeving, op wat artsen, advocaten, accountants en een tandarts na, heeft een beroep waarvoor je echt opgeleid wordt. Er bestaan zo ontzettend veel functies bij bedrijven, daar moet je ook een beetje inrollen, en wat dat betreft maakt je exacte opleiding vaak niets uit. Ik heb zelfs een vriend die geneeskunde heeft afgerond, maar na 6 jaar studeren toch wat anders wilde en nu marketing director is.Rhododendron schreef: ↑14-12-2019 08:21En daarin verschillen beroepsopleidingen dus van wetenschappelijk onderwijs....
zaterdag 14 december 2019 om 10:46
Kan best je hebt niet maar talent in 1 richting en voor 1 ding. Beleidsmatige functies zijn ook een goede idee. Daarbij is het niveau vaak veel belangrijker dan de exacte richting die je hebt gestudeerd. Zelfde geldt ook voor advies functies. Er wordt soms wel bestuurlijke ervaring of beleidsmatige ervaring gevraagd voor de wat zwaardere functies. Er bestaan echter genoeg trajecten voor starters op beleidsmatig gebied. Wanneer leidinggeven je ligt zou je ook nog aan management functies kunnen denken in bepaalde sectoren.
anoniem_393563 wijzigde dit bericht op 14-12-2019 13:18
0.28% gewijzigd
zaterdag 14 december 2019 om 10:46
Ja, dat bedoel ik juist te zeggen....Nitflex schreef: ↑14-12-2019 10:27Nou, bijna niemand in mijn omgeving, op wat artsen, advocaten, accountants en een tandarts na, heeft een beroep waarvoor je echt opgeleid wordt. Er bestaan zo ontzettend veel functies bij bedrijven, daar moet je ook een beetje inrollen, en wat dat betreft maakt je exacte opleiding vaak niets uit. Ik heb zelfs een vriend die geneeskunde heeft afgerond, maar na 6 jaar studeren toch wat anders wilde en nu marketing director is.
zaterdag 14 december 2019 om 11:50
Ik denk dat je eerst beter moet vaststellen wat je zou willen doen of welke richting. Ik heb zelf een redelijk nutteloze studie gedaan en ben via een baantje in het buitenland uiteindelijk in een managementfunctie gerold. Nu zie ik zelf vaak sollicitaties van anderen en vind ik het reuze irritant als iemand solliciteert en iets schrijft wat eigenlijk neerkomt op "Ik wil een baan" of "Ik wil een betere functie en dit is vrij". Dan kies ik de persoon die me kan vertellen waarom ze deze functie willen en waarom zij daar geschikt voor zijn. Ik heb zelf in het verleden ook wel eens het verwijt gehad op een gesprek dat het niet duidelijk was wat ik wilde. Dat vond ik toen vaag, maar nu snap ik het heel goed. En vooral op deze leeftijd heb je dan ook concurrentie van mensen die precies deze functie willen en daar jaren naartoe hebben gewerkt. En als jouw brief dan "Ik wil een baan, geen idee wat" ademt, lig je direct op de nee-stapel.
Je noemt bijvoorbeeld projectmedewerker. Dat is sowieso een vrij breed begrip, maar daar zal je ook de concurrentie hebben van een 26-jarige die al jaren regelbaantjes heeft en fris afgestudeerd is.
Je schrijft dat je sociaal niet zo handig bent, maar je bent wel goed in feedback geven bijvoorbeeld. Ga voor jezelf na hoeveel je kunt en wat niet kan. Ik ben bijvoorbeeld redelijk introvert, maar ik kan inmiddels wel voor een dag heel sociaal zijn en met een cliënt besprekingen hebben. Dat kost me wel veel energie, dus dat is niet iets wat ik dagen achter elkaar kan. Dat zijn nuttige dingen om te leren. Vraag misschien ook om feedback van je omgeving als je vaker hoort dat mensen sterk (negatief) op je reageren. Waar gaat dat fout en kan je daar iets aan veranderen of in wat soort baan maakt dat niet uit?
Als laatste: Ken je niemand in je wereldwijde academische kring die iets anders is gaan doen? Welke stappen hebben zij genomen? Welke functies hebben zij nu?
Je noemt bijvoorbeeld projectmedewerker. Dat is sowieso een vrij breed begrip, maar daar zal je ook de concurrentie hebben van een 26-jarige die al jaren regelbaantjes heeft en fris afgestudeerd is.
Je schrijft dat je sociaal niet zo handig bent, maar je bent wel goed in feedback geven bijvoorbeeld. Ga voor jezelf na hoeveel je kunt en wat niet kan. Ik ben bijvoorbeeld redelijk introvert, maar ik kan inmiddels wel voor een dag heel sociaal zijn en met een cliënt besprekingen hebben. Dat kost me wel veel energie, dus dat is niet iets wat ik dagen achter elkaar kan. Dat zijn nuttige dingen om te leren. Vraag misschien ook om feedback van je omgeving als je vaker hoort dat mensen sterk (negatief) op je reageren. Waar gaat dat fout en kan je daar iets aan veranderen of in wat soort baan maakt dat niet uit?
Als laatste: Ken je niemand in je wereldwijde academische kring die iets anders is gaan doen? Welke stappen hebben zij genomen? Welke functies hebben zij nu?
zaterdag 14 december 2019 om 12:07
Laat je niet gek maken. Op mij kom je bijzonder sympathiek over. En als we het dan toch hebben over een toon, dan is die niet neerbuigend naar anderen maar vooral naar jezelf. Ik bedoel: SaartjeHopeloos??!? Met jouw opleiding,, betaald werk en kleine kinderen? Doe eens lief naar jezelf?SaartjeHopeloos schreef: ↑14-12-2019 00:21Ik herken wat je zegt, fashionvictim. Ik weet alleen niet of ik er veel mee kan. Er zijn meerdere mensen die een (extreem) negatieve reactie op mij hebben gehad, of mij heel vervelend bleken te vinden. Als klein kind al. Ik ben daar altijd een beetje van geschrokken, ook omdat ik het niet herken.
Als introvert in een extraverte wereld krijg je vaak klop. Er zijn helaas veel mensen die het persoonlijk opvatten dat je niet in staat bent te kletsen over hun caravan, kindern of cavia’s. Maar dat is echt hun probleem, maak het niet het jouwe.
Dat je niet uitgenodigd wordt op een startersfunctie in de culturele sector ligt aan het gigantische overaanbod van sollicitanten. (Been there, done that).
Weleens over primair onderwijs nagedacht? Heel ander publiek dan pubers. En als je wat kunt, ben je binnen een paar jaar directeur en hoef je alleen in noodgeval nog voor de klas.
