Kinderen
alle pijlers
Angst om te moeten plassen
woensdag 26 februari 2020 10:21
Onze zoon van 5 is ruim 2 jaar zindelijk. Dit is heel 'natuurlijk' gegaan en zover ik weet is er sindsdien niets speciaals voorgevallen. Maar de laatste tijd lijkt hij een soort angst om te moeten plassen te hebben. Vandaag wilde hij zelfs niet naar school omdat ze lopend op excursie zouden gaan en hij bang was dat hij onderweg zou moeten plassen en dat hij dat niet bij een boom zou mogen doen. Voor vertrek van huis gaat hij vaak 2 keer plassen. Voor het slapen gaan 3 keer. Daarbij drinkt hij heel weinig, al helemaal als hij weet dat hij straks van huis gaat.
Voor de rest gaat alles prima (doet het goed op school, heeft vriendjes).
Vorige maand hebben we z'n urine laten onderzoeken, maar daar kwam niets uit.
Is dit herkenbaar voor iemand?
Voor de rest gaat alles prima (doet het goed op school, heeft vriendjes).
Vorige maand hebben we z'n urine laten onderzoeken, maar daar kwam niets uit.
Is dit herkenbaar voor iemand?
woensdag 26 februari 2020 10:24
Ik denk dat het angst is dat áls hij moet plassen, er geen gelegenheid voor is. En hij het dan in zijn broek doet.
Even met juf af proberen te spreken dat ze vóór ze gaan lopen, hem even naar de wc stuurt. En bij aankomst wellicht ook weer even daar op locatie laat gaan.
Even met juf af proberen te spreken dat ze vóór ze gaan lopen, hem even naar de wc stuurt. En bij aankomst wellicht ook weer even daar op locatie laat gaan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 26 februari 2020 10:36
Ja precies, en dat als ze tussendoor moeten, ze dat gewoon tegen de juf kunnen zeggen.
woensdag 26 februari 2020 10:36
Herkenbaar. Onze dochter van 7 heeft hier ook last van. Ik weet dat ze er niks aan kan doen maar ik word er gillend gek van. Zelf weet ze ook dat het tussen haar oren zit; het is mijn plasmodus (zo noemt ze dat) maar het voelt zo echt, zegt ze dan.
Altijd als we ergens heen gaan waar even geen toilet voor handen is (een stuk wandelen, in de auto, een winkel waar we lang moeten zijn, noem het maar op, dan is het drama. Wat er vaak (heel slecht, ik weet het. Kom maar op perfect mommy's) op uitdraait dat zij huilt en schreeuwt dat ze écht nú moet (terwijl ze nog geen 10 minuten geleden geweest is) en ik boos roep dat ik er verdorie níks meer over wil horen, dat ik haar nog nooit in de broek heb laten plassen En dat ik helaas geen wc voor dr kan toveren.
En ja, we weten zeker dat het tussen de oren zit, want eenmaal op een plek waar ze weer kan is ze het vaak alweer vergeten en dan gaat ze een uur later eens een keer.
Altijd als we ergens heen gaan waar even geen toilet voor handen is (een stuk wandelen, in de auto, een winkel waar we lang moeten zijn, noem het maar op, dan is het drama. Wat er vaak (heel slecht, ik weet het. Kom maar op perfect mommy's) op uitdraait dat zij huilt en schreeuwt dat ze écht nú moet (terwijl ze nog geen 10 minuten geleden geweest is) en ik boos roep dat ik er verdorie níks meer over wil horen, dat ik haar nog nooit in de broek heb laten plassen En dat ik helaas geen wc voor dr kan toveren.
En ja, we weten zeker dat het tussen de oren zit, want eenmaal op een plek waar ze weer kan is ze het vaak alweer vergeten en dan gaat ze een uur later eens een keer.
woensdag 26 februari 2020 11:08
woensdag 26 februari 2020 11:42
Misschien een keer buikpijn gekregen, omdat er geen WC was? Of te vaak gehoord 'je moet wel plassen voor je de deur uit gaat, want onderweg kan het niet'? (Realiseer me op dit moment namelijk dat ik dit zelf veel doe) Of iemand uit zijn klas heeft eens geroepen dat broekplassers echt baby's zijn?
Het kan iets kleins zijn waar je mogelijk nooit achter komt. Ik zou voor dit specifieke geval inderdaad aangeven dat hij tegen de juf kan zeggen dat hij het een beetje spannend vindt, dat zal voor haar niet de eerste keer zijn en voor de rest eens hulp vragen over hoe je dit uit zijn hoofd kunt krijgen.
Het kan iets kleins zijn waar je mogelijk nooit achter komt. Ik zou voor dit specifieke geval inderdaad aangeven dat hij tegen de juf kan zeggen dat hij het een beetje spannend vindt, dat zal voor haar niet de eerste keer zijn en voor de rest eens hulp vragen over hoe je dit uit zijn hoofd kunt krijgen.
anoniem_383378 wijzigde dit bericht op 26-02-2020 11:45
9.34% gewijzigd
woensdag 26 februari 2020 12:18
Aan wat voor hulp denk je dan? Eerst de huisarts?TijdvoorTaart schreef: ↑26-02-2020 11:42Het kan iets kleins zijn waar je mogelijk nooit achter komt. Ik zou voor dit specifieke geval inderdaad aangeven dat hij tegen de juf kan zeggen dat hij het een beetje spannend vindt, dat zal voor haar niet de eerste keer zijn en voor de rest eens hulp vragen over hoe je dit uit zijn hoofd kunt krijgen.
Z'n juf is trouwens op de hoogte van z'n 'plas-angst'. Zij dacht dat het iets medisch was, maar ik heb haar laatst uitgelegd dat het m.i. tussen z'n oren zit.
woensdag 26 februari 2020 12:46
Ik zou denken aan een kinderpsycholoog. En dan bedoel ik niet dat je kind een langdurig psychologisch proces in hoeft, maar ik weet van mijn ouders dat ze een info-sessie hebben gehad toen mijn broertje begon te stotteren. De psycholoog heeft toen handvatten gegeven over hoe ze er als ouders mee om konden gaan en dat heeft enorm geholpen.
Misschien is het iets waar hij vanzelf overheen groeit, maar als het probleem al zo groot is dat hij er leuke dingen voor af wil zeggen is dat misschien wel de moeite waard?
woensdag 26 februari 2020 12:48
MRES, jouw verhaal klinkt een beetje als mijn vriend (is wel volwassen ). Die moet dan ook echt echt, krijgt echt een plasprikkel door zeg maar. Maar dat kan ook zo weer wegzakken en dan hoeft hij pas uren later weer. Hij is daar, als volwassene, voor bij de huisarts geweest en die gaf toen aan dat hij als kind een verkeerd lichamelijk signaal heeft aangeleerd (zoiets, weet details niet exact), en dat dat nu bijna niet meer te veranderen is. Het kan dus misschien wel handig zijn om met je huisarts te overleggen of ze iets kunnen doen voor je dochter, voor zij er ook haar hele leven mee loopt.
TO, is het bij jou ook zo als bij MRES dat jouw kind dan ook echt moet? Of is hij alleen bang dat hij moet? Dat is wel een verschil denk ik.
TO, is het bij jou ook zo als bij MRES dat jouw kind dan ook echt moet? Of is hij alleen bang dat hij moet? Dat is wel een verschil denk ik.
woensdag 26 februari 2020 14:35
stokbootje schreef: ↑26-02-2020 12:48MRES, jouw verhaal klinkt een beetje als mijn vriend (is wel volwassen ). Die moet dan ook echt echt, krijgt echt een plasprikkel door zeg maar. Maar dat kan ook zo weer wegzakken en dan hoeft hij pas uren later weer. Hij is daar, als volwassene, voor bij de huisarts geweest en die gaf toen aan dat hij als kind een verkeerd lichamelijk signaal heeft aangeleerd (zoiets, weet details niet exact), en dat dat nu bijna niet meer te veranderen is. Het kan dus misschien wel handig zijn om met je huisarts te overleggen of ze iets kunnen doen voor je dochter, voor zij er ook haar hele leven mee loopt.
TO, is het bij jou ook zo als bij MRES dat jouw kind dan ook echt moet? Of is hij alleen bang dat hij moet? Dat is wel een verschil denk ik.
Echt ?! oké.. Ga dan toch maar even met de huisarts overleggen. Dank voor je reactie!
Wij hebben het idd altijd aan de kant geschoven met 'Zie ie wel je hoeft helemaal niet' wanneer ze vervolgens op de bestemming pas na een uur eens een keer zei dat ze 'trouwens nog moest plassen'.
woensdag 26 februari 2020 14:59
Wat kan helpen is je kind inzicht geven in de tijd die er tussen zit dat het kind wél echt moet plassen. Dus als kind naar de wc moet zeggen kijk het is nu zo laat en bij de volgende keer dat ze kijk het is zo lang vol gehouden. Als de angst dan op komt zetten kun je zeggen, Maar we hebben gezien dat je het zo lang op kunt houden en je hoeft maar xxx lang weg van de wc.
woensdag 26 februari 2020 15:05
Dat kan voor een kind van vijf echt nog te lastig zijn.lolllaaa schreef: ↑26-02-2020 14:59Wat kan helpen is je kind inzicht geven in de tijd die er tussen zit dat het kind wél echt moet plassen. Dus als kind naar de wc moet zeggen kijk het is nu zo laat en bij de volgende keer dat ze kijk het is zo lang vol gehouden. Als de angst dan op komt zetten kun je zeggen, Maar we hebben gezien dat je het zo lang op kunt houden en je hoeft maar xxx lang weg van de wc.
woensdag 26 februari 2020 15:41
In zekere zin heb ik dit vanochtend ook gedaan. 'Toen we in de bioscoop zaten hoefde je niet te plassen, dat duurde veel langer dan dat je moet wandelen'. En toen vroeg hij meerdere keren: wat duurt langer; dit of dat? Dus dat leek hij wel te begrijpen.lolllaaa schreef: ↑26-02-2020 14:59Wat kan helpen is je kind inzicht geven in de tijd die er tussen zit dat het kind wél echt moet plassen. Dus als kind naar de wc moet zeggen kijk het is nu zo laat en bij de volgende keer dat ze kijk het is zo lang vol gehouden. Als de angst dan op komt zetten kun je zeggen, Maar we hebben gezien dat je het zo lang op kunt houden en je hoeft maar xxx lang weg van de wc.
zaterdag 29 februari 2020 13:18