Borderline/ persoonlijkheidsstoornis en werk

07-05-2020 12:44 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik worstel al enige tijd met het volgende: momenteel zit ik in het diagnostisch traject bij een psycholoog waarbij men vermoedt dat ik borderline of andere persoonlijkheidstrekken heb.. Nu weet ik dat daarop een behoorlijk stigma is..

het zit zo: Ik werk als verpleegkundige in een ziekenhuis, en mijn werk etcetera voer ik allemaal goed uit zonder problemen. Ik werk ook gewoon mijn contract uren En er zit eigenlijk op werkgebied helemaal geen belemmering. Ik haal ook heel veel plezier er energie en voldoening uit mijn werk.
Daarnaast ben ik ook gewoon moeder en dit gaat ook allemaal heel goed. Het is meer dat ik een innerlijke strijd of onrust heb.

Ik vraag me af als er echt borderline of iets anders wordt gediagnosticeerd of ik dan even goed mijn werk kan blijven doen..? Het werk hoeft het natuurlijk niet te weten maar ik vraag me af of iemand met zo'n stoornis haar werk nog wel kan en mag blijven doen.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij dat je gewoon prima je werk kan blijven doen?
Inderdaad zit er een behoorlijk stigma op borderline persoonlijkheidsstoornis, maar je hoeft het je collega's toch niet te vertellen? Mocht het een heel intensief traject worden bij de psycholoog waarvoor je minder zou kunnen werken, dan zou je natuurlijk wel kunnen zeggen dat je psychische problemen hebt, maar meer details hoef je ze toch niet te geven?

(Ik zit in ongeveer dezelfde situatie, en ben niet van plan mijn collega's te vertellen over borderline. Ik ervaar net als jij helemaal geen problemen op het werk. Iedereen is altijd zeer tevreden over mijn functioneren. Dat verandert niet als ik een diagnose zou hebben.)
Alle reacties Link kopieren
Als het tot nu toe ging, dan gaat het straks toch ook nog gewoon goed? De diagnose an sich hoeft hier toch niets aan te veranderen? Er is nu al een vermoeden, en straks wordt dit misschien bevestigd. Alleen maar fijn want dan kun je wellicht meer doelgerichter een therapie in. En wordt het daarmee (hopelijk) alleen nog maar beter te begrijpen en/of te accepteren.
Alle reacties Link kopieren
Het label op zichzelf verandert jou toch niet in iemand anders?
Daarbij heb je een label nodig om er daarna aan te kunnen werken en dat is juist een positieve stap.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
De diagnose hoef je toch niet op je werk te delen? Als jij gewoon kan werken en daarnaast eventueel therapie volgt gaat het niemand iets aan. Succes
Alle reacties Link kopieren
Het zou niet moeten uitmaken! En wellicht heb jij de stille variant van borderline? Hier het geval namelijk
Never stop making wishes♡
Alle reacties Link kopieren
Als je de diagnose krijgt, dan “heb je borderline” ipv “ben je borderline”.

Een diagnose bepaalt niet jouw persoonlijkheid, dat bepaal je zelf door hoe je met jouw diagnose in het leven staat.

Als je een diagnose hebt, dan leer je jezelf beter kennen, en kun je strategieën leren om makkelijker met de eventuele valkuilen om te gaan die bij jouw diagnose horen.

Kortom, het leven wordt na de diagnose niet slechter maar juist beter, als je zelf positief in het leven staat en er het beste van wil maken.
Je kunt je werk prima uitvoeren nu maar als je een stempeltje krijgt kan dat ineens niet meer? Dat is geen logische gedachtegang. De diagnose heeft toch helemaal geen impact op jouw vaardigheden en kennis?
Het is niet toegestaan om iemand te verbieden zijn/haar werk nog uit te voeren op basis van zo'n diagnose. Mocht je behandeling impact op je werk gaan krijgen kan je altijd nog zien wat je gaat delen en met wie.
Probeer het niet te zien als een negatief stempel, maar als een hulpmiddel om de juiste hulp te krijgen. Veel sterkte met je behandeling!
Alle reacties Link kopieren
Als jouw klachten nu ook niet van invloed zijn dan zal dat niet ineens veranderen. Het spectrum persoonlijkheidsstoornissen is enorm groot.
Wellicht zijn sommige van jouw kenmerken juist wel wat jou goed maakt in je werk.

Ik ken iemand bij wie al jaren het werk problematisch was en vervolgens door een incident thuis eindelijk een diagnose kreeg. Nu ze weet wat er is en een beetje haar beperkingen kent kon ze ander werk zoeken dat beter passend was.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
als het allemaal goed gaat waarom loop je dan bij een psycholoog?

ik ken twee mensen die de diagnose borderline hebben gehad en beide personen vinden dat hun niets mankeert en dat het allemaal best goed gaat. in beide gevallen is het niet helemaal waar. de mensen die veel met hen omgaan merken dat er 'iets' is zegmaar. anders zouden ze de diagnose borderline überhaupt niet hebben gekregen.
dat wil niet zeggen dat je jouw werk niet goed kan doen, maar er is vaak wel iets wat anders gaat als normaal. een persoonlijkheidsstoornis is vaak aardig op te merken als je veel met iemand omgaat, bijvoorbeeld een directe collega.
Als je echt goed en normaal functioneert en nergens tegenaan loopt heb je geen bordeline. Of een andere persoonlijkheidstoornis.

Of heb je dus wel last in je werk en thuis? Wees eens eerlijk?


En als iemand je een diagnose geeft dan ben je heus niet ineens dat moment niet meer oke en heel anders ofzo. Wat is dat voor bijzondere gedachtengang?
Alle reacties Link kopieren
Luci_Morgenster schreef:
07-05-2020 14:54
Als je echt goed en normaal functioneert en nergens tegenaan loopt heb je geen bordeline. Of een andere persoonlijkheidstoornis.

Of heb je dus wel last in je werk en thuis? Wees eens eerlijk?


En als iemand je een diagnose geeft dan ben je heus niet ineens dat moment niet meer oke en heel anders ofzo. Wat is dat voor bijzondere gedachtengang?
dat is net wat ik aangeef. Ik zorg goed voor mijn zoon en mijn werk gaat goed zonder beperkingen alleen zit ik met een innerlijke strijd. dat wil zeggen in mijn geval: drie keer een depressie gehad terwijl ik 25 jaar ben ( waarbij werk overigens wel goed ging en gezien ik daar echt afleiding had van mijn gedachten), incidenteel automutilatie, In mijn puberteit heb ik anorexia gehad, In mijn puberteit ook een suïcidepoging ondernomen, extreme verlatingsangst en impulsiviteit, en heel veel angsten. Heel perfectionistisch waardoor dat waarschijnlijk ook mijn werk en de zorg voor mijn zoon en mijn gezin heel goed gaat.

Al het bovenstaande heeft mij nooit beperkt in mijn werk of zorg voor mijn zoontje. Wel dat ik instabiele vriendschappen heb gehad.. nu ook in een depressie en dit uit zich inderdaad in somberheid en suïcidale gedachten, maar ondanks dat haal ik veel energie en plezier uit mijn werk en mijn gezin en dit is ook een beetje de drive waarom ik door ga. Ik slik nu clomipramine.
Op financieel vlak overigens ook geen problemen en ik volg op dit moment ook nog een studie dat ook goed gaat
Alle reacties Link kopieren
FlowerBomb19 schreef:
07-05-2020 14:52
als het allemaal goed gaat waarom loop je dan bij een psycholoog?

ik ken twee mensen die de diagnose borderline hebben gehad en beide personen vinden dat hun niets mankeert en dat het allemaal best goed gaat. in beide gevallen is het niet helemaal waar. de mensen die veel met hen omgaan merken dat er 'iets' is zegmaar. anders zouden ze de diagnose borderline überhaupt niet hebben gekregen.
dat wil niet zeggen dat je jouw werk niet goed kan doen, maar er is vaak wel iets wat anders gaat als normaal. een persoonlijkheidsstoornis is vaak aardig op te merken als je veel met iemand omgaat, bijvoorbeeld een directe collega.
Dat kan natuurlijk, maar dat hoeft niet per se.

Ik ben niet TO maar heb zelf alleen moeite met hechte vriendschappen en relaties, en echt niet dat ze daar op het werk last van hebben hoor. ;)
Hoe is die diagnose bepaald dan?? Waarom wordt Borderline gediagnosticeerd?
Klinkt eerder als depressieve stoornis of dysthyme stoornis. Misschien second opinion?
Alle reacties Link kopieren
hippie_meisje schreef:
07-05-2020 15:41
Hoe is die diagnose bepaald dan?? Waarom wordt Borderline gediagnosticeerd?
Klinkt eerder als depressieve stoornis of dysthyme stoornis. Misschien second opinion?
Is nog niet bepaald maar ze denken er wel aan. Ook ivm automutilatie, depressies, persoonskenmerken, instabiele relaties, impulsiviteit etc.
Hakunaxmatataa schreef:
07-05-2020 15:50
Is nog niet bepaald maar ze denken er wel aan. Ook ivm automutilatie, depressies, persoonskenmerken, instabiele relaties, impulsiviteit etc.
Oké...
Maar kun je me dan uitleggen waarom het werk, wat nu gewoon goed gaat, niet meer zou lukken als je de diagnose wél hebt?

Want de logica ontgaat mij volledig.
Alle reacties Link kopieren
Hakunaxmatataa schreef:
07-05-2020 15:15
dat is net wat ik aangeef. Ik zorg goed voor mijn zoon en mijn werk gaat goed zonder beperkingen alleen zit ik met een innerlijke strijd. dat wil zeggen in mijn geval: drie keer een depressie gehad terwijl ik 25 jaar ben ( waarbij werk overigens wel goed ging en gezien ik daar echt afleiding had van mijn gedachten), incidenteel automutilatie, In mijn puberteit heb ik anorexia gehad, In mijn puberteit ook een suïcidepoging ondernomen, extreme verlatingsangst en impulsiviteit, en heel veel angsten. Heel perfectionistisch waardoor dat waarschijnlijk ook mijn werk en de zorg voor mijn zoon en mijn gezin heel goed gaat.

Al het bovenstaande heeft mij nooit beperkt in mijn werk of zorg voor mijn zoontje. Wel dat ik instabiele vriendschappen heb gehad.. nu ook in een depressie en dit uit zich inderdaad in somberheid en suïcidale gedachten, maar ondanks dat haal ik veel energie en plezier uit mijn werk en mijn gezin en dit is ook een beetje de drive waarom ik door ga. Ik slik nu clomipramine.
Op financieel vlak overigens ook geen problemen en ik volg op dit moment ook nog een studie dat ook goed gaat
Je hebt een heftig verleden en hoe je je functioneren op diverse leefgebieden nu beschrijft vind ik je heel erg sterk en zo te lezen gaat dit best goed toch, al kan perfectionisme ook een valkuil zijn.

Je zult ook best weten dat borderline in diverse profielen bestaat, zoveel mensen, zoveel verschillen.
De diagnose kan als heftig ervaren worden door alle horrorverhalen in media en op fora, waar wellicht best een deel van op waarheid berust.
Niet iedereen met borderline automutileert, manipuleert, trekt aan en stoot af en gaat van crisis naar relatiebreuk en weer terug, uiteraard zijn die er wel maar ik ga ervan uit dat als jij m.u.v. je heftige verleden functioneert zoals je beschrijft, je echt niet over een jaar de dingen gaat doen die ik hierboven beschrijf, anders was dat denk ik allang gebeurd in een eerder stadium al.

Waar ik benieuwd naar ben:
Kun je je vinden in de (voorlopige) diagnose?
Ben je tevreden over je behandelaar, voelt het traject waar je in zit goed?
Ga je op enig moment nog iets van behandeling volgen: DGT, of VERS training o.i.d? Ter ondersteuning in het dagelijks leven.

En makkelijker gezegd dat gedaan: maar probeer je zo min mogelijk aan te trekken van het 'stigma' wat een persoonlijkheidsstoornis helaas oproept.
Stel, je hebt inderdaad borderline, je bent ook nog vrouw, moeder, mens, vriendin, verpleegkundige etc.
Je kunt er niets aan doen, je kunt er wel iets MEE doen.
Sterkte.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
hippie_meisje schreef:
07-05-2020 15:41
Hoe is die diagnose bepaald dan?? Waarom wordt Borderline gediagnosticeerd?
Klinkt eerder als depressieve stoornis of dysthyme stoornis. Misschien second opinion?
Sorry, maar misschien moet je op basis van de beperkte info van TO niet met termen als "klinkt als" gaan strooien...zullen we diagnostiek gewoon aan professionals overlaten?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
hippie_meisje schreef:
07-05-2020 16:13
Oké...
Maar kun je me dan uitleggen waarom het werk, wat nu gewoon goed gaat, niet meer zou lukken als je de diagnose wél hebt?

Want de logica ontgaat mij volledig.
Eens.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Natuurlijk mag dit! Zo te lezen doet het je goed en maakt het je gelukkig en zijn mensen blij met je. Het is heel vervelend dat je met innerlijke onrust zit. Maar of je nu wel of geen borderline hebt, je mag gewoon werken hoor.
Trekken van hebben of de persoonlijkheidsstoornis zijn 2 verschillende dingen in een gestelde diagnose. Bij beide heb je emotieregulatie problematiek. De therapieën die genoemd worden VERS e.d. Of bv schema gerichte gedrag therapie In een groep of 1op 1 worden veel aangeraden bij dit “label”en hebben goede resultaten. Inzicht krijgen in wat in jezelf gebeurt en contact met anderen en hoe daar mee om te gaan en jezelf te ‘sturen’.
Ik ken genoeg mensen met psychiatrische problematiek die goed functioneren op werk en in gezin. Structuur is fijn is duidelijk.

Ik weet niet waar jou aandachtspunten liggen behalve de door jou genoemde instabiele vriendschappen?

Leuke vrienden vinden en behouden is best lastig zeker als je werkt op school zit en moeder bent.

Moedig dat je hulp hebt gezocht!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven