Geld & Recht alle pijlers

Grafrechten vader na 10 jaar van ons, wat kunnen wij hiermee

21-09-2020 20:36 107 berichten
Alle reacties Link kopieren
Na 10 jaar is mevrouw het zat en wil zij verder met haar leven dus krijgen wij, de kinderen het grafrecht.
Toen mijn vader overleed wilde mevrouw zeggenschap over alles en moesten wij als kinderen daarin meegaan anders zou ze ervoor zorgen dat het een stille begrafenis werd.
Nu 10 jaar later wil ze van het grafrecht af en word dit weer op ons bordje geschoven, na overleg met mijn broer hebben wij besloten dit te doen zodat mijn vader zijn plek kan blijven bestaan waar hij begraven ligt. Nu is het zo dat mijn broer er nooit komt en ik bijna nooit, dit omdat de grafsteen gemaakt is vanuit zijn vrouw en wij er dus totaal niets mee hebben of er ook maar iets op staat wat van toepassing is op ons of de band tussen vader en kinderen. Nu wij de grafrechten hebben wil ik kijken of er mogelijkheden zijn om het meer onze plek te maken. Er staat een tekst in zijn grafsteen ‘gedrukt’ die op hun band slaat (vanuit haar) dus dit krijgen we niet zomaar weg. Heeft iemand hier ervaring mee en kan diegene mij de juiste weg wijzen of heeft iemand ideeën wat ik zou kunnen doen?
Alvast bedankt voor het meedenken.
knopper wijzigde dit bericht op 21-09-2020 20:39
3.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je vader trouwde haar, dus zal hij daar zijn redenen voor hebben gehad. Mijn moeder heeft ook een hele rare/ nare vent aan de haak geslagen, ik mocht zelfs niet naar de uitvaart komen. Maar ik ga toch geen 10 jaar boos blijven op die man, zonde van mijn tijd en energie. Probeer daar iets mee te doen, je weet nooit alles he. Weet jij veel wat je vader haar heeft vertelt. Dit bedoel ik niet als verwijt, juist het tegenovergestelde. Vooral omdat ik je gun dat je hier wat neutraler in komt te staan.

Ik zou het graf gewoon zo laten en er dingetjes van jezelf bij leggen of een extra regel met iets over jullie?
KamilleT schreef:
21-09-2020 22:29
Jullie nemen haar ook niet serieus als weduwe van je vader. Ik denk dat dat haar destijds heeft gedwongen een harde lijn te trekken. De echtgenote is nu eenmaal de eerste die iets mag beslissen over een uitvaart. Bij haar is na 10 jaar de ergste pijn weg, dus nu is het aan jullie.
Zo’n steen is niet waar het om gaat he.
Sorry hoor, maar zo'n nieuwe fling waar je ouder dan een jaartje wat mee heeft zien als hoofdbeslisser zou ik ook niet kunnen. Als volwassen kind ben je gewoon hoger in rang als het op dit soort dingen aan komt. Beetje slimme mensen laten dat ook vastleggen in hun testament als ze weduwnaar worden of scheiden.
Alle reacties Link kopieren
knopper schreef:
21-09-2020 22:15
Nieuwe steen zou inderdaad een logische stap zijn maar dit kost best veel geld. Ik ga kijken naar de mogelijkheid om de steen te laten slijpen, De reden dat we er niet (vaak) komen is omdat ze er haar plek van heeft gemaakt. Ze waren maar 1 jaar getrouwd en mijn vader kennende heeft hij dat vooral uit gemakzucht gedaan. Ze heeft bij ons heel veel woede en verdriet veroorzaakt, niet alleen tijdens zijn overlijden maar ook daarna. Daarom wil ik als ik bij zijn graf ben iets van hem/ ons hebben waardoor we die plek kunnen gebruiken om te rouwen ipv woede te voelen naar haar.
Wat naar dat het zo gelopen is.
Je kunt ook iets anders doen he? Een beeld plaatsen bijvoorbeeld, je kunt dan een plaatje laten maken met tekst. Beelden kunnen heel duur zijn, maar er zijn ook echt wel goedkopere adresjes.
Alle reacties Link kopieren
Als ik eerlijk ben had ik het graf het liefste laten ruimen en wat er nog van hem over is laten cremeren, helaas wil mijn broer dit niet omdat hij ooit misschien in de toekomst daar nog een keer heen gaat. Dit kan en wil ik niet van hem afnemen en daarom ben ik er in mee gegaan om het te laten zoals het nu is. Nu ik er wel eens kom, word ik er mee geconfronteerd, en zorg ik dat het graf er netjes bij ligt. En ja je zou denken dat je na 10 jaar wel over die woede heen bent maar er is zoveel gebeurd dat ik dat helaas niet ben. Ik ben zeker opgelucht dat het nu van ons is en dat zij geen enkele reden meer heeft om ooit contact met ons te zoeken maar het steekt elke keer weer als ik zijn grafsteen zie met haar tekst. Ik ben bang dat het aardig wat kosten met zich mee zal brengen, veel geld heb ik helaas niet maar ik ga zeker naar de mogelijkheden kijken. Is dit financieel niet haalbaar dan moet ik zijn graf loslaten en dit bij mijn broer neer leggen, ben alleen bang dat er dan niets mee gebeurd qua onderhoud en dat vind ik ook weer moeilijk.

Bedankt voor de reacties tot nu toe.
Ik zou broer zeggen dat hij dan nu moet komen als hij het graf nog op deze manier wil zien en dan jouw plan uitvoeren door opgraven/cremeren en dan kun je beiden een kleine urn als aandenken bewaren.
Alle reacties Link kopieren
Noerie schreef:
22-09-2020 09:03
Wat naar dat het zo gelopen is.
Je kunt ook iets anders doen he? Een beeld plaatsen bijvoorbeeld, je kunt dan een plaatje laten maken met tekst. Beelden kunnen heel duur zijn, maar er zijn ook echt wel goedkopere adresjes.
Een beeld zou inderdaad kunnen maar in de gedachte vanuit mijn vader zou ik het mooi vinden als het strak blijft. Enige wat ik zou willen veranderen is dus die tekst. Iets toevoegen terwijl die tekst er nog staat blijft helaas hetzelfde gevoel oproepen elke keer als ik er weer ben. Ik wou dat ik de tekst hier kon neer zetten maar ivm herkenbaarheid doe ik dat niet, er staat in de tekst in ieder geval meerdere keren ‘Mijn dit mijn dat mijn zus mijn zo’
knopper wijzigde dit bericht op 22-09-2020 09:25
6.63% gewijzigd
Een een metalen plaat laten graveren en er op plakken?
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
22-09-2020 09:23
Een een metalen plaat laten graveren en er op plakken?
Dat is zeker een goede optie, dankjewel. Ook daar ga ik naar kijken.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
22-09-2020 09:22
Ik zou broer zeggen dat hij dan nu moet komen als hij het graf nog op deze manier wil zien en dan jouw plan uitvoeren door opgraven/cremeren en dan kun je beiden een kleine urn als aandenken bewaren.
Ik kan dat niet zonder mijn broer beslissen en dat wil ik ook niet. Ik wil zijn wens respecteren al is de kans erg klein dat hij er ooit naar toe gaat. Maar wie weet als er iets veranderd aan de grafsteen dat hij zich er dan ook beter bij voelt om te komen.
Ik zou ook iets toevoegen aan het graf. Dat kan van alles zijn. Een metalen plaatje of een mooie steen met een tekst die bij jullie hoort. De andere steen van zijn vrouw zou ik verder zo laten. Dat was blijkbaar ook wie hij was en dat was ook een onderdeel van zijn leven en hun band was ongetwijfeld ook belangrijk voor hem.
Feefeline schreef:
22-09-2020 07:37
Je vader trouwde haar, dus zal hij daar zijn redenen voor hebben gehad. Mijn moeder heeft ook een hele rare/ nare vent aan de haak geslagen, ik mocht zelfs niet naar de uitvaart komen. Maar ik ga toch geen 10 jaar boos blijven op die man, zonde van mijn tijd en energie. Probeer daar iets mee te doen, je weet nooit alles he. Weet jij veel wat je vader haar heeft vertelt. Dit bedoel ik niet als verwijt, juist het tegenovergestelde. Vooral omdat ik je gun dat je hier wat neutraler in komt te staan.

Ik zou het graf gewoon zo laten en er dingetjes van jezelf bij leggen of een extra regel met iets over jullie?
Wat veel ik. Je hebt niet in haar schoenen gestaan.
Ik zou er niets mee doen.
Alle reacties Link kopieren
TO, ga eerst eens navragen wat de kosten zijn voor een verlenging en wat je met dat graf mag doen. Als het een algemeen graf is mag je, in veel gemeenten, niet zomaar dingen boven de grond gaan wijzigen omdat er meerdere mensen in dat graf liggen.
"De cursus rietdekken is afgelast".

"Riet is ziek"
knopper schreef:
22-09-2020 09:27
Ik kan dat niet zonder mijn broer beslissen en dat wil ik ook niet. Ik wil zijn wens respecteren al is de kans erg klein dat hij er ooit naar toe gaat. Maar wie weet als er iets veranderd aan de grafsteen dat hij zich er dan ook beter bij voelt om te komen.

Je lijkt vooral terug te kijken op de frustratie en niet voorruit? En nu lijkt je bovendien weer een nieuwe frustratie op te bouwen rond zijn graf. Eerst bepaalde zij alles en was het niet jouw graf. Nu bepaald broer alles en is het ook niet jouw graf? Dadelijk zit je weer jarenlang in een situatie die niet aan jouw wensen tegemoet komt? Of je gaat een compromis bedenken die voor jou en je broer net niks is?

Als ik jou was zou ik nou eens goed met je broer bepraten wat jullie nou samen willen. Als jullie het samen willen behouden, zorg dan dat je samen afspreekt hoe het er uit moet zien (en wie het onderhoud doet).
Alle reacties Link kopieren
miekemv schreef:
22-09-2020 10:02
Wat veel ik. Je hebt niet in haar schoenen gestaan.
Ik praat dan ook over mijn eigen soortgelijke ervaring en gun haar rust.
Alle reacties Link kopieren
Een plaat eroverheen is misschien nog wel het beste (goedkoopste denk ook) idee.
Lastig dat je broer ook weer wat anders wil. Blijft toch lastig ieders wensen in te willigen he... Sterkte en probeer samen met je broer iets te vinden wat jullie beide fijn vinden.
Het lijkt mij dat een geheel nieuwe grafsteen goedkoper is en veel meer mogelijkheden biedt om het je eigen te maken.
Alle reacties Link kopieren
Tickel schreef:
22-09-2020 10:22
TO, ga eerst eens navragen wat de kosten zijn voor een verlenging en wat je met dat graf mag doen. Als het een algemeen graf is mag je, in veel gemeenten, niet zomaar dingen boven de grond gaan wijzigen omdat er meerdere mensen in dat graf liggen.
Wij hebben het geaccepteerd dus mijn broer en ik zullen deze kosten de komende 10 jaar delen. Wel is het goed om na te gaan of het überhaupt mogelijk is om iets te wijzigen, dankjewel voor het meedenken.
Alle reacties Link kopieren
-Shifty- schreef:
22-09-2020 10:23
Je lijkt vooral terug te kijken op de frustratie en niet voorruit? En nu lijkt je bovendien weer een nieuwe frustratie op te bouwen rond zijn graf. Eerst bepaalde zij alles en was het niet jouw graf. Nu bepaald broer alles en is het ook niet jouw graf? Dadelijk zit je weer jarenlang in een situatie die niet aan jouw wensen tegemoet komt? Of je gaat een compromis bedenken die voor jou en je broer net niks is?

Als ik jou was zou ik nou eens goed met je broer bepraten wat jullie nou samen willen. Als jullie het samen willen behouden, zorg dan dat je samen afspreekt hoe het er uit moet zien (en wie het onderhoud doet).
Ik wil juist vooruit kijken en blij zijn met het feit dat het graf nu van ons is. Toen ik de brief kreeg waarin stond dat wij de grafrechten konden overnemen is er iets in mij geknapt en ben ik begonnen met rouwen, dit heeft 10 jaar geduurd maar is zeker een stap in de goede richting. Daarom wil ik er ook iets moois van maken.

Mijn broer is geen prater helaas en is in dat soort dingen net als mijn vader heel makkelijk, terwijl ik het tegenovergestelde ben dus dat maakt het lastig. Praten over mijn vader met mijn broer gebeurd nooit, dat wil/ kan hij niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het misschien in de kern erom gaat dat jij en je broer 10 jaar lang niet verder konden in jullie rouwproces omdat het niet de plek was van je vader en de achtergebleven personen, maar voor slechts 1 persoon.

ik denk dus dat jullie er goed aan hebben gedaan om de grafrechten over te nemen voor de komende 10 jaar en ik zou denk ik de steen laten ruimen om eer een misschien stalen gedenkplaat met gravure oid. te plaatsen als een steen niet bij je vader pastte.

Ik hoop dat jullie nu de komende tijden dan eindelijk kunnen rouwen en het een plekje kunnen geven.
Waarom niet het geld in therapie steken en je vader en het graf loslaten? Misschien is een familieopstelling een idee?

Daar heb je meer aan dan aan een plek met slechte herinneringen voor veel geld proberen te veranderen. Je krijgt je vader er niet mee terug, en het vlakt niet uit wat je hebt meegemaakt met zijn vrouw.

Maak met je broer samen een eigen monument of verhaal; reis naar zijn geboorteplaats, zoek plekken van gezinsvakantie op op schrijf samen een boek/fotoalbum over hem. Dan ben je bezig met verwerken. Met een graf restylen verwerk je niets. Dan praat je over een graf en niet over je vader.

Dat is duur voor wat het je oplevert.
Alle reacties Link kopieren
knopper schreef:
21-09-2020 22:18
Als kind had ik een hele goede band met mijn vader tot mijn ouders gingen scheiden, hij is toen vooral zijn eigen weg gegaan en dat is altijd moeilijk geweest maar het contact bleef tot zijn vrouw in zijn leven kwam, toen is het contact tussen mijn vader en mij verslechterd maar heeft hij wel zijn best proberen te doen om mij af en toe te zien. Tot hij in het ziekenhuis lag en ik nergens van op de hoogte werd gehouden, pas 5 minuten voor hij overleed.

Ik lees in al je berichten heel veel boosheid naar die vrouw, maar vraag me af of zij niet ook de boosheid op haar bordje krijgt die bij je vader hoort. Ik lees nergens dat je het je vader kwalijk neemt dat hij nog nauwelijks contact met je onderhield sinds hij haar leerde kennen, je lijkt het zelfs te vergoelijken door te zeggen dat hij 'zijn best' heeft 'proberen' te doen om je af en toe te zien. Poeh. De mate van contact was echt zijn verantwoordelijkheid, niet de hare. Het voelt natuurlijk veiliger en minder pijnlijk om het haar allemaal kwalijk te nemen, dat wel. Maar het was zijn keuze om zo weinig contact te houden en daar lijkt nog heel veel pijn te zitten.
Alle reacties Link kopieren
blijmetmij schreef:
22-09-2020 11:35
Waarom niet het geld in therapie steken en je vader en het graf loslaten? Misschien is een familieopstelling een idee?

Daar heb je meer aan dan aan een plek met slechte herinneringen voor veel geld proberen te veranderen. Je krijgt je vader er niet mee terug, en het vlakt niet uit wat je hebt meegemaakt met zijn vrouw.

Maak met je broer samen een eigen monument of verhaal; reis naar zijn geboorteplaats, zoek plekken van gezinsvakantie op op schrijf samen een boek/fotoalbum over hem. Dan ben je bezig met verwerken. Met een graf restylen verwerk je niets. Dan praat je over een graf en niet over je vader.

Dat is duur voor wat het je oplevert.
Ik heb jarenlang therapie gehad voor o.a zijn overlijden. Het graf loslaten zie ik zeker als een optie maar dit vind ik lastig aangezien het nu de verantwoording is van mijn broer en mij en aangezien mijn broer er tot op heden nog nooit geweest is is het vooral mijn verantwoording, als ik het nu los laat ligt het er straks verwaarloosd bij, dat zou ik ook erg vinden.

Helaas kan ik met mijn broer niets ondernemen. Hij wilt niet praten over mijn vader of zijn overlijden. Hij is sowieso geen prater, dat maakt het ook moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
22-09-2020 11:42
Ik lees in al je berichten heel veel boosheid naar die vrouw, maar vraag me af of zij niet ook de boosheid op haar bordje krijgt die bij je vader hoort. Ik lees nergens dat je het je vader kwalijk neemt dat hij nog nauwelijks contact met je onderhield sinds hij haar leerde kennen, je lijkt het zelfs te vergoelijken door te zeggen dat hij 'zijn best' heeft 'proberen' te doen om je af en toe te zien. Poeh. De mate van contact was echt zijn verantwoordelijkheid, niet de hare. Het voelt natuurlijk veiliger en minder pijnlijk om het haar allemaal kwalijk te nemen, dat wel. Maar het was zijn keuze om zo weinig contact te houden en daar lijkt nog heel veel pijn te zitten.
Er zit inderdaad veel woede naar zijn vrouw en daar zal ook zeker een deel woede inzitten richting mijn vader, mijn vader is de laatste jaren van zijn leven absoluut geen goede vader geweest maar op het moment dat ik het contact verbrak heeft hij wel moeite gedaan om mij alsnog te zien. Dit blijf ik toch speciaal vinden aangezien mijn vader een makkelijke man was die alles wel prima vond maar hierin heeft hij wel zijn best gedaan. Dat ik het contact verbrak heeft zijn vrouw zeker iets mee te maken maar ligt vooral aan mijn vader. De woede naar haar vanuit mij komt vooral doordat ze mij tijdens zijn periode in het ziekenhuis overal heeft buiten gehouden, ik wilde mijn vader opzoeken bijvoorbeeld en toen ik in het ziekenhuis aan kwam hoorde ik daar dat hij naar een ander ziekenhuis verplaatst was, dit had ze mij prima kunnen laten weten. Dat er een kans bestond dat hij zou overlijden is mij ook nooit verteld. Pas 5 minuten voor zijn overlijden ben ik van dit alles op de hoogte gesteld, ik heb dus ook geen afscheid van hem kunnen nemen en dat neem ik haar zeer kwalijk. Toen mijn vader overleden was hadden zijn vrouw, mijn broer en ik dit met z’n 3e kunnen doen en alles kunnen regelen maar dat wilde zij niet. Zelfs de begrafenisondernemer heeft geprobeerd een gesprek te regelen met z’n 3e maar daar kwam zij niet opdagen en toen heeft zij besloten dat wij akkoord moesten gaan met haar wensen voor zijn afscheid en anders mochten wij er niet bij zijn, dit alles zorgt ervoor dat ik deze vrouw haat. Daarnaast heeft zij ons niet de kans geboden om ook maar iets van herinneringen aan onze vader te krijgen. Ze heeft alles gehouden, weg gegooid of verkocht. Zelfs de auto die aan mijn broer beloofd was heeft ze stiekem verkocht. Die vrouw is echt in en in slecht en ik wil op geen enkele manier meer aan haar herinnert worden.
knopper schreef:
22-09-2020 12:03
Ik heb jarenlang therapie gehad voor o.a zijn overlijden. Het graf loslaten zie ik zeker als een optie maar dit vind ik lastig aangezien het nu de verantwoording is van mijn broer en mij en aangezien mijn broer er tot op heden nog nooit geweest is is het vooral mijn verantwoording, als ik het nu los laat ligt het er straks verwaarloosd bij, dat zou ik ook erg vinden.

Helaas kan ik met mijn broer niets ondernemen. Hij wilt niet praten over mijn vader of zijn overlijden. Hij is sowieso geen prater, dat maakt het ook moeilijk.
Voor wie is het erg dat het er verwaarloosd uit ziet?
Je broer zou het kunnen oppakken als hij gaat kijken en zich er dan aan stoort. Dan heeft hij (therapeutisch?) wat te doen.

Jij kan niet verantwoordelijk zijn voor het openstaande rouwproces van je broer, en je hoeft geen deuren voor hem open te houden “voor als..”.

Zou het je broer niet opluchten als het graf weg is?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven