Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Niet zo bang als in maart
donderdag 24 september 2020 09:47
In maart was ik erg bang en angstig voor corona. Ondanks dat de situatie nu weer heftiger is dan in de zomer, merk ik dat ik er minder angstig voor ben. Ik ben er wat meer gelaten in geworden. Net alsof ik een beetje afgestompt ben geraakt ervoor ofzo.
overigens hou ik me nog gewoon netjes aan de regels, het is niet dat het me allemaal niks meer interesseert, maar het is nu meer uit een soort gewoonte dan uit angst.
Herkennen meer mensen dit?
overigens hou ik me nog gewoon netjes aan de regels, het is niet dat het me allemaal niks meer interesseert, maar het is nu meer uit een soort gewoonte dan uit angst.
Herkennen meer mensen dit?
maandag 28 september 2020 10:06
Nee, gewoon slenteren doe ik ook niet. Het is dan gericht naar de kapper en de spullen die ik moest kopen en weer terug naar huis. Koop ook geen kleding meer in de stad en boodschappen laat ik nog steeds bezorgen .NoPepsiPlease schreef: ↑28-09-2020 09:57Idem. Horeca mijd ik weer. Ik ben wel uit eten geweest, maar woon in een gebied waar het erg oplaait, dus voor mijn gevoel kan het toch even niet. Naar de kapper of winkelcentrum om gericht iets te halen voelt ok. Maar slenteren in de binnenstad heb ik al een half jaar niet gedaan.
maandag 28 september 2020 10:32
Hier idem.Ben ook meer bang voor de neveneffekten op lange termijn (economisch,sociaal,finacieel etc).
Ik denk persoonlijk dat we er helaas nog lang niet vanaf zijn.We zitten in een soort marathon en zijn (waarschijnlijk) nog niet eens halverwege zijn. Dus way-of-life aanpassen vooral een heel lange adem hebben.Want ook een vaccin zal niet alles oplossen,helaas.Las dit weekend ook,dat de meeste vaccins in de laatste testfase alsnog afvallen.En vanmorgen ook bericht van een viroloog dat we geen wonderen moeten verwachten van een vaccin. Een citaat:
"Wat is de belangrijkste les in de race richting een goed werkend coronavaccin? Dat het niet op één dag opgelost zal zijn. Dat de coronamaatregelen niet in de vuilnisbak mogen vanaf de eerste vaccinaties”, zegt Neyts.De verwachtingen zijn nu gewoon te hoog gespannen. We zullen het volgend voorjaar en volgende zomer zeker nog niet zonder coronamaatregelen kunnen doen. Dat wil niet zeggen dat ik niet hoopvol ben dat we op termijn een effectief vaccin zullen hebben. Maar het zal niet zo snel en zo simpel gaan als we nu te vaak willen geloven.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/4945863 ... aatregelen
Vraag blijft,why is the rum gone?
maandag 28 september 2020 10:40
Nee, ik verwacht ook dat er geen (goedwerkend) vaccin zal komen. Niet zoals we mazelen- en polio-uitbraken kunnen voorkomen tenminste. Ik denk eerder aan vaccins zoals het griepvaccin, maar dat desondanks veel mensen er jaarlijks aan overlijden. Zo zal het met corona in pieken en dalen komen opzetten. Het verandert inderdaad de manier waarop je moet gaan leven. Daar heb ik overigens geen moeite mee. Beperkte toegang tot restaurants of attractieparken, overal reserveren, afstand houden, het ontsmetten etc. Waar ik wel moeite mee heb ik dat je het - behalve jezelf zoveel mogelijk afsluiten - niet 100% kunt voorkomen. En elk bezoekje (kapper/restaurant/uitstapje met de kinderen) dus gepaard gaat met hele dubbele gevoelens.
maandag 28 september 2020 10:58
Ik heb precies hetzelfde gevoel. Zelf houd ik rekening mee dat we zeker ook nog volgend jaar hiermee zullen zitten. Ik heb zelf ook niet zo'n moeite met dingen op een aangepaste manier doen maar je kunt niet alle risico vermijden. Ik zal toch af en toe naar de kapper en de tandarts moeten en soms zit daar ook een ritje met het OV bij. Dat laatste vind ik overigens aardig goed gaan. Ik merk wel dat ik liever de bus dan de trein neem. In de bus heb ik tot nu toe nog niet meegemaakt dat mensen doodleuk zonder kapje instappen. In de trein wel. Dat gezegd hebbende, gisteravond moest ik met de bus naar huis en dat was een bus die tot aan de nok toe vol zat met jongeren die op de Waddeneilanden waren geweest. Er was letterlijk geen zitplek meer. Die bus sla ik dan even over. Voor zover ik kon zien hadden ze wel allemaal een mondkapje over... maar toch... Dan maar een half uur wachten.NYC schreef: ↑28-09-2020 10:40Nee, ik verwacht ook dat er geen (goedwerkend) vaccin zal komen. Niet zoals we mazelen- en polio-uitbraken kunnen voorkomen tenminste. Ik denk eerder aan vaccins zoals het griepvaccin, maar dat desondanks veel mensen er jaarlijks aan overlijden. Zo zal het met corona in pieken en dalen komen opzetten. Het verandert inderdaad de manier waarop je moet gaan leven. Daar heb ik overigens geen moeite mee. Beperkte toegang tot restaurants of attractieparken, overal reserveren, afstand houden, het ontsmetten etc. Waar ik wel moeite mee heb ik dat je het - behalve jezelf zoveel mogelijk afsluiten - niet 100% kunt voorkomen. En elk bezoekje (kapper/restaurant/uitstapje met de kinderen) dus gepaard gaat met hele dubbele gevoelens.
maandag 28 september 2020 11:02
Nou, het is een virus, en virussen muteren. Dat maakt het wel lastiger.Vivamensje schreef: ↑28-09-2020 10:57Lekker optimistisch zeg. Niemand weet wanneer er een vaccin komt. En het komt pas als het goed werkt.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 28 september 2020 11:13
Klopt LadyDay en NYC,en soms is het idd gewoon een realistische (risico)afweging maken.Lady_Day schreef: ↑28-09-2020 10:58Ik heb precies hetzelfde gevoel. Zelf houd ik rekening mee dat we zeker ook nog volgend jaar hiermee zullen zitten. Ik heb zelf ook niet zo'n moeite met dingen op een aangepaste manier doen maar je kunt niet alle risico vermijden. Ik zal toch af en toe naar de kapper en de tandarts moeten en soms zit daar ook een ritje met het OV bij.
Persoonlijk ga ik ervan uit dat ik met een (sociaal en economisch) beperkt leven zo'n 80-90% van de risico's uitsluit.En die overige 10-20% kan gewoon domme pech zijn,helaas ...
Vraag blijft,why is the rum gone?
maandag 28 september 2020 11:18
Waarom vind je dat je eigenlijk nergens naartoe zou mogen gaan?NYC schreef: ↑28-09-2020 09:46Ik ben ook minder "bang", ik houd me nog wel aan de regels van 1.5 meter afstand, alleen met eigen huishouden ergens naartoe gaan, handen ontsmetten en hoesten/niezen in de ellenboog, maar in tegenstelling tot maart kom ik nu wel weer eens af en toe ergens (kapper, lunchcafé, een pakje naar postnl wegbrengen etc...) Ik voel me er rot onder, ook al weet ik dat het op deze manier kan en mag. Ik vind eigenlijk dat ik/wij helemaal nergens naartoe zouden moeten gaan, maar dat lastig om vol te houden...
maandag 28 september 2020 11:21
Ik geloof sowieso niet in een vaccin. Ik haal ook nooit de griepprik, collega's die deze wel haalden werden altijd standaard daarna ziek en konden zich ziekmelden.
Voor mijn gevoel haalt het ook meer je weerstand omlaag dan omhoog.
https://stichtingvaccinvrij.nl/de-griep ... em-willen/
Voor mijn gevoel haalt het ook meer je weerstand omlaag dan omhoog.
https://stichtingvaccinvrij.nl/de-griep ... em-willen/
maandag 28 september 2020 11:22
Omdat het de kans op mogelijke besmetting kan verkleinen. In maart lukte het maandenlang prima. Het voelt dus als een afweging elke keer en hoewel ik dat echt heel zorgvuldig afweeg, voelt het soms alsof ik het niet kan ofzo.
maandag 28 september 2020 11:23
In maart was het wat spannender, dat zag je ook op straat en de winkels.
Bang ben ik nooit geweest, ook niet voor mijn omgeving.
Bang ben ik dus allerminst, wel vrees ik voor weer strengere maatregelen, ik ben daar echt wel klaar mee.
Ik hou me aan de regels, maar ga toch wel graag nog uit eten, het café vermijd ik wel, al was ik sowieso geen kroegtijger.
Musea bezoek ik ook beduidend minder, maar dat komt omdat ik altijd met ov naar een stad ging om musea te bezoeken.
Voor mijn plezier pak ik nu dus ook al sinds maart geen ov. Voor werk een ochtend per week wel.
Wij werken voornamelijk thuis en kunnen via de Be Safe app een plek reserveren.
Vakanties zijn ook niet doorgegaan ( zelf geannuleerd wil het ook niet opzoeken ) , ik hoop oprecht dat dat in 2021 weer kan, al is het maar spontaan een city trip te kunnen maken.
De gelatenheid vind ik wel een dingetje, dat we het allemaal al grotendeels normaal vinden, de manier waarop we leven, het is niet normaal.
Bang ben ik nooit geweest, ook niet voor mijn omgeving.
Bang ben ik dus allerminst, wel vrees ik voor weer strengere maatregelen, ik ben daar echt wel klaar mee.
Ik hou me aan de regels, maar ga toch wel graag nog uit eten, het café vermijd ik wel, al was ik sowieso geen kroegtijger.
Musea bezoek ik ook beduidend minder, maar dat komt omdat ik altijd met ov naar een stad ging om musea te bezoeken.
Voor mijn plezier pak ik nu dus ook al sinds maart geen ov. Voor werk een ochtend per week wel.
Wij werken voornamelijk thuis en kunnen via de Be Safe app een plek reserveren.
Vakanties zijn ook niet doorgegaan ( zelf geannuleerd wil het ook niet opzoeken ) , ik hoop oprecht dat dat in 2021 weer kan, al is het maar spontaan een city trip te kunnen maken.
De gelatenheid vind ik wel een dingetje, dat we het allemaal al grotendeels normaal vinden, de manier waarop we leven, het is niet normaal.
maandag 28 september 2020 11:30
Zit je in een risicogroep? Als je daar buiten valt zijn de risico's om ernstig ziek te worden echt heel erg klein. Je houdt je dan vooral aan de maatregelen voor ons allemaal, maar je hoeft voor jezelf niet bang te zijn.
maandag 28 september 2020 11:34
Ben geen risicogroep. Ik houd sowieso wel mijn eigen gezondheid goed in de gaten en plan geen activiteiten dagen achter elkaar (zodat ik niet onbewust al van alles verspreiden kan). Het is inderdaad meer het gevoel van "je aan de maatregelen houden voor ons allemaal", maar thuis zijn voelt (of is) natuurlijk wel het veiligst.
maandag 28 september 2020 11:34
Maar dat is toch hartstikke vermoeiend om elke keer zorgvuldig af te wegen of je wel of niet naar buiten gaat? De enige afweging die ik maak is of ik wel of geen klachten heb. Bij klachten blijf ik thuis maar verder kom ik weer op net zo veel plaatsen als voor Corona. Uiteraard hou ik mij wel aan de 1.5 m regel etc en woon ik niet in een oranje of rode regio.
maandag 28 september 2020 12:29
Vanaf het begin wijs ik iedereen die roept je kan best een jaartje zonder vakantie daarop, maar het dringt niet echt door. Ook al omdat overheden weigeren daar duidelijk over te zijn.Nighttripper schreef: ↑28-09-2020 10:32Hier idem.Ben ook meer bang voor de neveneffekten op lange termijn (economisch,sociaal,finacieel etc).
Ik denk persoonlijk dat we er helaas nog lang niet vanaf zijn.We zitten in een soort marathon en zijn (waarschijnlijk) nog niet eens halverwege zijn. Dus way-of-life aanpassen vooral een heel lange adem hebben.Want ook een vaccin zal niet alles oplossen,helaas.Las dit weekend ook,dat de meeste vaccins in de laatste testfase alsnog afvallen.En vanmorgen ook bericht van een viroloog dat we geen wonderen moeten verwachten van een vaccin. Een citaat:
"Wat is de belangrijkste les in de race richting een goed werkend coronavaccin? Dat het niet op één dag opgelost zal zijn. Dat de coronamaatregelen niet in de vuilnisbak mogen vanaf de eerste vaccinaties”, zegt Neyts.De verwachtingen zijn nu gewoon te hoog gespannen. We zullen het volgend voorjaar en volgende zomer zeker nog niet zonder coronamaatregelen kunnen doen. Dat wil niet zeggen dat ik niet hoopvol ben dat we op termijn een effectief vaccin zullen hebben. Maar het zal niet zo snel en zo simpel gaan als we nu te vaak willen geloven.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/4945863 ... aatregelen
Het zal nog jaren duren.
Maar goed, ik wens alle thuisblijvers veel plezier met hun leven een paar jaar in pauzestand te zetten.
En ze mogen zichzelf ook afvragen of we studenten niet gewoon overvragen door aan hen te vragen om jarenlang zichzelf te conformeren aan het studeren en dan lekker terug je studentenhokje in.
Totaal niet realistisch.
maandag 28 september 2020 14:48
Nee, het afwegen zelf vind ik niet vermoeiend. Het feit dat ik niet meer helemaal kan genieten van ergens naartoe gaan vind ik wel vermoeiend. Omdat ik eigenlijk vind dat ik nergens meer naartoe moet gaan. En het dan elke keer als zondigen voelt en maar hopen dat je - klachtenvrij en met in acht nemen van de maatregelen - geen schade hebt aangericht aan anderen.Edelhertje schreef: ↑28-09-2020 11:34Maar dat is toch hartstikke vermoeiend om elke keer zorgvuldig af te wegen of je wel of niet naar buiten gaat? De enige afweging die ik maak is of ik wel of geen klachten heb. Bij klachten blijf ik thuis maar verder kom ik weer op net zo veel plaatsen als voor Corona. Uiteraard hou ik mij wel aan de 1.5 m regel etc en woon ik niet in een oranje of rode regio.
maandag 28 september 2020 16:04
NYC schreef: ↑28-09-2020 14:48Nee, het afwegen zelf vind ik niet vermoeiend. Het feit dat ik niet meer helemaal kan genieten van ergens naartoe gaan vind ik wel vermoeiend. Omdat ik eigenlijk vind dat ik nergens meer naartoe moet gaan. En het dan elke keer als zondigen voelt en maar hopen dat je - klachtenvrij en met in acht nemen van de maatregelen - geen schade hebt aangericht aan anderen.
Dit vind ik heel jammer voor je, dat je niet meer goed kan genieten van bepaalde activiteiten. Onthoud dat er altijd twee mensen nodig zijn voor besmetting. En als jij onbewust iemand besmet tijdens een uitstapje terwijl je geen klachten hebt, dan zul je er allereerst nooit achter komen dat jij diegene hebt besmet, maar nog belangrijker: die ander neemt zelf ook bewust het kleine risico op besmetting.
Ik ga zelf gerust naar restaurants (ook binnen) en de sportschool zolang ik geen klachten heb. Ik weet dat ik daar een bepaald coronarisico loop en dat accepteer ik. Ik weet ook dat ikzelf asymptomatisch besmet kan zijn en daardoor anderen kan besmetten. Die anderen in de sportschool of restaurant nemen ook bewust het risico besmet te raken.
Blijf thuis bij klachten en hou je aan de maatregelen, dan zondig je echt niet, zelfs niet als je onbewust en klachtenvrij toch anderen besmet. Je kan dat nooit 100% tegengaan.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
maandag 28 september 2020 17:21
Ik doe zelf alleen wat goed voelt en probeer het risico zoveel mogelijk te beperken.NYC schreef: ↑28-09-2020 14:48Nee, het afwegen zelf vind ik niet vermoeiend. Het feit dat ik niet meer helemaal kan genieten van ergens naartoe gaan vind ik wel vermoeiend. Omdat ik eigenlijk vind dat ik nergens meer naartoe moet gaan. En het dan elke keer als zondigen voelt en maar hopen dat je - klachtenvrij en met in acht nemen van de maatregelen - geen schade hebt aangericht aan anderen.
maandag 28 september 2020 17:28
Wat een onzin. Ik ben nog nooit ziek van de griepprik geweest.VGM1980 schreef: ↑28-09-2020 11:21Ik geloof sowieso niet in een vaccin. Ik haal ook nooit de griepprik, collega's die deze wel haalden werden altijd standaard daarna ziek en konden zich ziekmelden.
Voor mijn gevoel haalt het ook meer je weerstand omlaag dan omhoog.
https://stichtingvaccinvrij.nl/de-griep ... em-willen/
maandag 28 september 2020 17:44
Ik vind dat dus lastig. Mijn ouders zijn in maart al heel vroeg "op hok" gegaan. Mijn vader liep vergroot risico dus ze namen het direct heel serieus. Mijn moeder is er 2x op uit geweest voor een noodzakelijke boodschap. Toch lag mijn pa eind maart op de IC. Is dat 'het risico dat je dan neemt' of zou je er eigenlijk vanuit moeten kunnen gaan dat je veilig een vergeten boodschap kan doen. Dat laatste kan eigenlijk niet, want je weet niet waar de rest allemaal geweest is. Voor mezelf geen issue. Maar voor die mevrouw van 80 die niet weet hoe ze online moet bestellen wel. Dus ik herken wel wat NYC (dacht ik...?) voelt.malibu82 schreef: ↑28-09-2020 16:04Dit vind ik heel jammer voor je, dat je niet meer goed kan genieten van bepaalde activiteiten. Onthoud dat er altijd twee mensen nodig zijn voor besmetting. En als jij onbewust iemand besmet tijdens een uitstapje terwijl je geen klachten hebt, dan zul je er allereerst nooit achter komen dat jij diegene hebt besmet, maar nog belangrijker: die ander neemt zelf ook bewust het kleine risico op besmetting.
Ik ga zelf gerust naar restaurants (ook binnen) en de sportschool zolang ik geen klachten heb. Ik weet dat ik daar een bepaald coronarisico loop en dat accepteer ik. Ik weet ook dat ikzelf asymptomatisch besmet kan zijn en daardoor anderen kan besmetten. Die anderen in de sportschool of restaurant nemen ook bewust het risico besmet te raken.
Blijf thuis bij klachten en hou je aan de maatregelen, dan zondig je echt niet, zelfs niet als je onbewust en klachtenvrij toch anderen besmet. Je kan dat nooit 100% tegengaan.
Daarbij komt ook dat als ik 10 dagen in quarantaine moet ik ook 10 dagen niet voor de klas kan. Groot probleem voor school. Die druk voel ik dus ook heel erg. En dat ligt echt aan mezelf hoor. Ik heb ook collega's die er gewoon op uit gaan in het weekend. Maar ik zou me vreselijk schuldig voelen als een klas thuis komt te zitten omdat ik zo nodig uit eten moest...
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 28 september 2020 17:47
Ik zit al een eeuwigheid thuis en zit midden in een versoepeling, maar zoals jij het hier neerzet werkt het toch echt niet voor iedereen.malibu82 schreef: ↑28-09-2020 16:04Dit vind ik heel jammer voor je, dat je niet meer goed kan genieten van bepaalde activiteiten. Onthoud dat er altijd twee mensen nodig zijn voor besmetting. En als jij onbewust iemand besmet tijdens een uitstapje terwijl je geen klachten hebt, dan zul je er allereerst nooit achter komen dat jij diegene hebt besmet, maar nog belangrijker: die ander neemt zelf ook bewust het kleine risico op besmetting.
Ik ga zelf gerust naar restaurants (ook binnen) en de sportschool zolang ik geen klachten heb. Ik weet dat ik daar een bepaald coronarisico loop en dat accepteer ik. Ik weet ook dat ikzelf asymptomatisch besmet kan zijn en daardoor anderen kan besmetten. Die anderen in de sportschool of restaurant nemen ook bewust het risico besmet te raken.
Blijf thuis bij klachten en hou je aan de maatregelen, dan zondig je echt niet, zelfs niet als je onbewust en klachtenvrij toch anderen besmet. Je kan dat nooit 100% tegengaan.
Het is niet zo dat ik bewust het risico neem en een eventuele besmetting wel acceptabel vind en niet problematisch. Integendeel.
Dus ik breng mijn kind braaf naar de crèche, naar sport en naar ouders, ik ga braaf naar het ziekenhuis waar men alleen in wachtkamers mondmaskers draagt.
In een ziekenhuis ziet de arts de hele dag patiënten, meerdere dagen achtereen en als er bij mij geen mondmasker word gedragen....
Ik heb met mijn zakenafspraak buiten de deur geluncht op een plek waar het personeel mondschermen droeg, tussen elke gevulde tafel zat een lege tafel en wij hielden netjes afstand. Er is geen moment dat ik denk dat ik bewust een klein risico neem. De gevolgen zijn voor mij te groot. De wereld draait door, er moet ook geld binnen blijven komen, niet alleen bij mij maar ook bij mijn collega's.
Daarnaast zit ik nu al maanden thuis, ik heb de meeste collega's maanden niet irl gezien en werk alleen nog met webEx en skype. Die twee keren dat ik buitenshuis heb gewerkt voelde ik mij eindelijk weer even mens. Het begint mij mentaal op te breken.
De angst dat ik nog langer thuis moet blijven werken en dan zo mijn 3e trimester door mag brengen en kraamtijd instroom begint groter te worden dan de angst dat ik besmet raak als persoon in een risicogroep.
Feitelijk heb ik niks te klagen, ik ben niet eenzaam, ik woon niet alleen, de afgelopen tijd heb ik ook nog enigszins van een sociaal leven kunnen genieten. Al die mensen die wel alleen zijn, of al die sjaars in een andere stad die nog geen vriendenkring hebben opgebouwd.
maandag 28 september 2020 17:58
Ik snap het echt wel als je zelf tot een risicogroep behoort. Dan zou ik ook veel voorzichtiger zijn.
Maar je neemt een behoorlijk zware last op je schouders als je jezelf verantwoordelijk maakt voor het mogelijk besmetten van een ander terwijl je zelf klachtenvrij bent en je aan de maatregelen houdt.
Maar je neemt een behoorlijk zware last op je schouders als je jezelf verantwoordelijk maakt voor het mogelijk besmetten van een ander terwijl je zelf klachtenvrij bent en je aan de maatregelen houdt.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
maandag 28 september 2020 18:07
Hier ben ik het mee eens maar het is meer dat ik een ander niet vertrouw. Ik heb een paar weken geleden met een kennis geluncht. Nu was dat al een uitzondering want ik houd zelf een heel kleine bubble aan. Toen kwam ik er een dag later achter dat zijn vrouw ziek thuis zat te wachten op uitslag. Zij bleek positief. Ik was daar echt even helemaal naar van want ik heb echt langere tijd met deze persoon aan 1 tafel gezeten en zo tegenover elkaar is dat misschien krap een meter. Mocht hij naar buiten? Ja, want vrouw had geen koorts of benauwdheid en hij had geen klachten en toch vond ik het een groot risico. Als ik het had geweten had ik zeker niet afgesproken.
Hij vond mij geloof ik ook een dramaqueen dat ik er niet zo blij mee was en overdreven dat ik een bezoek aan mijn moeder dat weekend uitgesteld heb en mijn kappersafspraak van de volgende dag geannuleerd heb. Maar ik wil gewoon geen risico lopen.
Als ik op mijn FB kijk zie ik ook toch echt veel foto's voorbij komen van feesten en partijen en weinig 'bewijs' dat daar afstand gehouden wordt. Ik snap het ook, het is heel moeilijk en zeker voor zo'n lange tijd. Maar diegene die daar met jan en alleman staat te zoenen kan degene zij die mij besmet omdat hij iets vertrouwelijks met mij wil bespreken.
Goddank was die kennis negatief en het is nu lang genoeg geleden dat ik deze week op bezoek ga bij mijn moeder (risicogroep) maar ik vind het ingewikkeld hoor.
maandag 28 september 2020 18:15
Ik ook niet.Vivamensje schreef: ↑28-09-2020 17:28Wat een onzin. Ik ben nog nooit ziek van de griepprik geweest.
maandag 28 september 2020 18:20
Maar je kunt je eigen voorbeeld toch ook zien als iets positiefs? Nota bene de eigen partner van iemand die positief getest was , was niet besmet. Terwijl je mag verwachten dat zij veel tijd samen doorbrengen, bij elkaar in bed slapen, etc.Lady_Day schreef: ↑28-09-2020 18:07Hier ben ik het mee eens maar het is meer dat ik een ander niet vertrouw. Ik heb een paar weken geleden met een kennis geluncht. Nu was dat al een uitzondering want ik houd zelf een heel kleine bubble aan. Toen kwam ik er een dag later achter dat zijn vrouw ziek thuis zat te wachten op uitslag. Zij bleek positief. Ik was daar echt even helemaal naar van want ik heb echt langere tijd met deze persoon aan 1 tafel gezeten en zo tegenover elkaar is dat misschien krap een meter. Mocht hij naar buiten? Ja, want vrouw had geen koorts of benauwdheid en hij had geen klachten en toch vond ik het een groot risico. Als ik het had geweten had ik zeker niet afgesproken.
Hij vond mij geloof ik ook een dramaqueen dat ik er niet zo blij mee was en overdreven dat ik een bezoek aan mijn moeder dat weekend uitgesteld heb en mijn kappersafspraak van de volgende dag geannuleerd heb. Maar ik wil gewoon geen risico lopen.
Als ik op mijn FB kijk zie ik ook toch echt veel foto's voorbij komen van feesten en partijen en weinig 'bewijs' dat daar afstand gehouden wordt. Ik snap het ook, het is heel moeilijk en zeker voor zo'n lange tijd. Maar diegene die daar met jan en alleman staat te zoenen kan degene zij die mij besmet omdat hij iets vertrouwelijks met mij wil bespreken.
Goddank was die kennis negatief en het is nu lang genoeg geleden dat ik deze week op bezoek ga bij mijn moeder (risicogroep) maar ik vind het ingewikkeld hoor.
Dan zou ik denken dat de kans op besmetting bij vluchtig contact wel een beetje meevalt.
