Relaties
alle pijlers
Dat was een vriend! :'-(
zondag 18 oktober 2020 09:03
Dit moet ik kwijt en wellicht dat er iemand is die er zijn of haar licht over wil laten schijnen. Het wordt een lang verhaal, ik ben zelf nogal breedsprakerig en ik kan het niet beknopter krijgen. Alvast excuses voor de lezer: haak af als je er geen zin meer in hebt. 
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
zondag 18 oktober 2020 09:46
Het is een beetje beperkt zicht van TO. Iemand die 2 auto's kan kopen kan misschien wel niet inleven dat iemand met net leefgeld soms beloftes gaat doen die ze niet kunnen waarmaken op financieel gebied.
En ja, dat hij kunnen weten, maar helaas is er soms ook een reden dat ze in die positie zitten. En zelfs als 100% buiten hun schuld is dan is het vaak bij zulke dingen dat het graag willen het kunnen overstijgt.
Of dat ze bij een meevaller het meteen moeten uitgeven enz.
Als je iemand die moeite heeft met rondkomen en auto cadeau doet is een verzekering en benzine iets wat je dan ook cadeau moet doen.
Zeker als hij geen OV gebruikt maar de fiets. Dan zijn het echt zoveel extra kosten en valt bijvoorbeeld een OV abo er niet voor weg.
Neemt niet weg dat gedrag van die 'vriend' gewoon klootzakkerig is. Daar zou ik verder geen vriendschap mee hoeven.
Maar het is wel een goede les voor TO in de toekomst.
En ja, dat hij kunnen weten, maar helaas is er soms ook een reden dat ze in die positie zitten. En zelfs als 100% buiten hun schuld is dan is het vaak bij zulke dingen dat het graag willen het kunnen overstijgt.
Of dat ze bij een meevaller het meteen moeten uitgeven enz.
Als je iemand die moeite heeft met rondkomen en auto cadeau doet is een verzekering en benzine iets wat je dan ook cadeau moet doen.
Zeker als hij geen OV gebruikt maar de fiets. Dan zijn het echt zoveel extra kosten en valt bijvoorbeeld een OV abo er niet voor weg.
Neemt niet weg dat gedrag van die 'vriend' gewoon klootzakkerig is. Daar zou ik verder geen vriendschap mee hoeven.
Maar het is wel een goede les voor TO in de toekomst.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 18-10-2020 09:48
10.37% gewijzigd
zondag 18 oktober 2020 09:47
Dit is precies wat op naam zetten is: daarmee gaat het eigendom niet over, maar er ontstaat wel een bewijsvermoeden dat de tenaamgestelde de eigenaar is. Je bent je rechten dus niet kwijt, maar staat wel op achterstand als je je rechten wilt laten gelden, want je zult moeten aantonen dat sprake was van bruikleen en niet van schenking. Maar goed, voor deze casus maakt het uiteindelijk weinig uit want ze heeft de auto weer terug en hij staat weer op haar naam.
TO, ik snap je gedachtegang. Je dacht dat je zijn leven iets makkelijker kon maken als hij een auto tot zijn beschikking had en je ging ervan uit dat hij zelf in de gaten zou houden of de baten nog op zouden wegen tegen de kosten en zo niet, dat hij tijdig aan de bel zou trekken dat hij de kosten, inclusief zorgvuldig onderhoud, niet meer kon opbrengen, zodat hij de auto terug op jouw naam kon zetten. Helaas heb je hem daarmee overschat. Jullie hebben allebei denk ik onderschat hoeveel kosten de auto voor hem zouden meebrengen en wat een aanslag dat zou vormen op zijn beperkte budget, hoewel dat eigenlijk wel te voorzien was. Hij heeft zich daarna toch tamelijk asociaal gedragen door te denken 'ik rijd hem wel op, met wat goedkopere brandstof, en daarna brengt hij misschien nog wat op', terwijl hij had moeten weten dat dat niet de intentie was. Dat maakt hem enigszins een lul, hoewel je je wel moet realiseren dat veel stress door geldzorgen nogal wat doet met je vermogen om langetermijnbeslissingen te nemen. Het geheel maakt jou een beetje naïef. Helaas, vriendschap en auto zijn nu redelijk kapot, beide vind ik erg verdrietig voor je want je had duidelijk de beste intenties. Maar probeer ervan te leren en je verliezen te accepteren.
zondag 18 oktober 2020 09:47
Heb ik dit gemist?
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
zondag 18 oktober 2020 09:52
Ja vind ik ook raar.Vera8 schreef: ↑18-10-2020 09:40En wat ik ook vreemd vind: Waarom had je twee auto’s?
Als ik een auto heb die me niet bevalt/te duur is of onpraktisch dan moet ik dus op zoek naar een andere auto.
En wanneer ik die heb gevonden dan ruil ik de oude auto daarop in.
Waarom is dat bij jou niet zo gegaan?
Je wilt van je oude auto af omdat hij te duur is in het gebruik en vervolgens koop je een andere en houdt de oude auto aan?
Edit; oh, het was uit eigenbelang van TO natuurlijk, want zij wilde die youngtimer liever niet kwijt, toch?
Je had m dan beter ergens kunnen stallen en schorsen.
justagirly wijzigde dit bericht op 18-10-2020 10:03
14.14% gewijzigd
zondag 18 oktober 2020 09:53
De gedachte dat je iemand wilt 'helpen' door een auto te laten overschrijven naar hem (om niets?) is een rare.
En dan wil je het ding in dezelfde staat terug en zo niet dan vind je dat er misbruik van je is gemaakt.
Meer dan wa zal het ding dan niet verzekerd zijn gezien de bijstand van de krijger, dus als er door een eenzijdig ongeluk het ding total loss verklaard wordt dan is er weer misbruik van TO gemaakt. Etc etc.
TO heeft risico willen afwentelen op deze bijstandsmeneer. Het kwam haarzelf niet meer zo goed uit, dat risico/kosten, en aldus de overschrijving naar de bijstandsmeneer, onder het mom van 'met een goed hart'.
Er zit gewoon een stevige denkfout in de goedheid van het geven van deze auto, en het in dezelfde staat terug willen.
zondag 18 oktober 2020 09:59
Eens, alleen is de auto op je eigen naam houden terwijl een ander erin rijdt ook riskant, dan ben jij verantwoordelijk voor alle boetes en ellende.
Conclusie: niet te lief willen zijn voor mensen en je auto niet langdurig uitlenen.
zondag 18 oktober 2020 09:59
Gemeen van hem en naïef van jou.
Meer kan ik er niet van maken.
Dit soort constructies met auto's is vragen om problemen.
Los van het feit dat er niks mis is met boodschappen doen op de fiets, wist je al dat hij dit naar alle waarschijnlijkheid niet kon betalen. Waarom het dan toch doen? Het redderssymdroom?
Meer kan ik er niet van maken.
Dit soort constructies met auto's is vragen om problemen.
Los van het feit dat er niks mis is met boodschappen doen op de fiets, wist je al dat hij dit naar alle waarschijnlijkheid niet kon betalen. Waarom het dan toch doen? Het redderssymdroom?
zondag 18 oktober 2020 10:02
Er worden hier toch weer rare aannames gedaan
- Ex ging vreemd
- Goede vrienden kun je niet vertrouwen als ze in de bijstand zitten
- TO heeft de vriend ergens toe gedwongen
- Een youngtimer kost altijd veel geld
- Een hoog verbruik zorgt altijd voor veel kosten, ongeacht hoeveel kilometers je maakt
TO: het klinkt alsof die vriend lang niet zo open en eerlijk tegen jou is geweest als jij tegen hem, en dat kan heel pijnlijk en verdrietig zijn. Trek wel nu je conclusie: die "vriend" verschilt nogal van je en gedraagt zich nogal labiel. Lijkt me reden om geen contact meer te hebben.
zondag 18 oktober 2020 10:08
babbeleo schreef: ↑18-10-2020 09:53De gedachte dat je iemand wilt 'helpen' door een auto te laten overschrijven naar hem (om niets?) is een rare.
En dan wil je het ding in dezelfde staat terug en zo niet dan vind je dat er misbruik van je is gemaakt.
Meer dan wa zal het ding dan niet verzekerd zijn gezien de bijstand van de krijger, dus als er door een eenzijdig ongeluk het ding total loss verklaard wordt dan is er weer misbruik van TO gemaakt. Etc etc.
TO heeft risico willen afwentelen op deze bijstandsmeneer. Het kwam haarzelf niet meer zo goed uit, dat risico/kosten, en aldus de overschrijving naar de bijstandsmeneer, onder het mom van 'met een goed hart'.
Er zit gewoon een stevige denkfout in de goedheid van het geven van deze auto, en het in dezelfde staat terug willen.
Neenee, zeker niet, dit wil ik even rechtzetten! Ik heb het puur gedaan om hem te helpen, in die tijd kon ik nog een behoorlijk bedrag krijgen voor de youngtimer, ik had al verschillende biedingen gehad van o.a. de automonteur. Maar ik wilde hem houden, eventueel om mensen er soms een plezier mee te doen.
Natuurlijk heb ik hem nergens toe gedwongen, ik heb het gewoon gevraagd omdat ik wist dat hij graag een auto wilde maar er geen geld voor had. We hebben echt heel goed overlegd en hij gaf aan het wel te kunnen betalen, de wegenbelasting was bijna niets trouwens.
Ook hebben we duidelijk afgesproken dat de auto direct weer op mijn naam zou komen wanneer de kosten te hoog zouden worden voor hem.
Hij wilde hem zelf juist graag op zijn naam hebben, zodat hij er altijd gebruik van kon maken. Niet voor lange afstanden, maar voor boodschappen en familiebezoek wanneer het slecht weer was.
zondag 18 oktober 2020 10:08
Uit de OP:babbeleo schreef: ↑18-10-2020 09:53En dan wil je het ding in dezelfde staat terug en zo niet dan vind je dat er misbruik van je is gemaakt.
[...]
TO heeft risico willen afwentelen op deze bijstandsmeneer. Het kwam haarzelf niet meer zo goed uit, dat risico/kosten, en aldus de overschrijving naar de bijstandsmeneer, onder het mom van 'met een goed hart'.
Er zit gewoon een stevige denkfout in de goedheid van het geven van deze auto, en het in dezelfde staat terug willen.
Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak
zondag 18 oktober 2020 10:12
Sinned77 schreef: ↑18-10-2020 09:18Eigen schuld, jij zadelt een vader in de bijstand op met jouw auto die hij gewoon niet kan betalen, je dwingt hem om die auto op naam te zetten en gaat vervolgens klagen dat hij hem niet goed heeft onderhouden. Als hij daarna van de auto af wil moet dat ook nog op jouw tempo. Wat denk je zelf nu van je eigen verhaal? Jij zat hier fout.
‘Dwingen’? Met een pistool op zijn hoofd? En dan ook nog geen mond gekregen om mee te praten. De arme schat!
zondag 18 oktober 2020 10:13
Ceder schreef: ↑18-10-2020 10:02Er worden hier toch weer rare aannames gedaan
- Ex ging vreemd
- Goede vrienden kun je niet vertrouwen als ze in de bijstand zitten
- TO heeft de vriend ergens toe gedwongen
- Een youngtimer kost altijd veel geld
- Een hoog verbruik zorgt altijd voor veel kosten, ongeacht hoeveel kilometers je maakt
TO: het klinkt alsof die vriend lang niet zo open en eerlijk tegen jou is geweest als jij tegen hem, en dat kan heel pijnlijk en verdrietig zijn. Trek wel nu je conclusie: die "vriend" verschilt nogal van je en gedraagt zich nogal labiel. Lijkt me reden om geen contact meer te hebben.
Dat is ook precies wat ik voel Ceder. Het verdriet is niet eens zozeer om de staat van de auto, maar omdat hij er nooit eerlijk over is geweest. Als hij dat wel was geweest was ik misschien even pissed geweest, maar dan had ik gekeken hoe de problemen weer hersteld konden worden en dat was het dan..
Het dwingen en dreigen vond ik echt heel erg. We hadden ook geen ruzie of conflicten, dat kwam zomaar uit de lucht vallen.
Ik denk nu dat hij heeft gedacht: Aanval is de beste verdediging.
Van een vriend verwacht je dit helemaal niet.
zondag 18 oktober 2020 10:16
Ok, en dat is nu gebeurd. De hoge kosten zijn er. En het staat weer op jouw naam.
Dus waarom dan de klacht in de openingspost? Waarom ben je gekrenkt?
zondag 18 oktober 2020 10:18
Dat is ook zo hoor.
Het is niet TO's schuld. Het was hooguit naief. Les om te leren om dat gewoon niet meer zo te doen.
En verder is die 'vriend' gewoon een klootzak.
Weg ermee.
zondag 18 oktober 2020 10:19
Dat begrijp jij echt niet? Hij heeft hem niet direct weer op TO’s naam laten zetten. Hij heeft er verkeerde brandstof in gegooid en hem afgeragd.
zondag 18 oktober 2020 10:19
-Helena- schreef: ↑18-10-2020 09:47Dit is precies wat op naam zetten is: daarmee gaat het eigendom niet over, maar er ontstaat wel een bewijsvermoeden dat de tenaamgestelde de eigenaar is. Je bent je rechten dus niet kwijt, maar staat wel op achterstand als je je rechten wilt laten gelden, want je zult moeten aantonen dat sprake was van bruikleen en niet van schenking. Maar goed, voor deze casus maakt het uiteindelijk weinig uit want ze heeft de auto weer terug en hij staat weer op haar naam.
TO, ik snap je gedachtegang. Je dacht dat je zijn leven iets makkelijker kon maken als hij een auto tot zijn beschikking had en je ging ervan uit dat hij zelf in de gaten zou houden of de baten nog op zouden wegen tegen de kosten en zo niet, dat hij tijdig aan de bel zou trekken dat hij de kosten, inclusief zorgvuldig onderhoud, niet meer kon opbrengen, zodat hij de auto terug op jouw naam kon zetten. Helaas heb je hem daarmee overschat. Jullie hebben allebei denk ik onderschat hoeveel kosten de auto voor hem zouden meebrengen en wat een aanslag dat zou vormen op zijn beperkte budget, hoewel dat eigenlijk wel te voorzien was. Hij heeft zich daarna toch tamelijk asociaal gedragen door te denken 'ik rijd hem wel op, met wat goedkopere brandstof, en daarna brengt hij misschien nog wat op', terwijl hij had moeten weten dat dat niet de intentie was. Dat maakt hem enigszins een lul, hoewel je je wel moet realiseren dat veel stress door geldzorgen nogal wat doet met je vermogen om langetermijnbeslissingen te nemen. Het geheel maakt jou een beetje naïef. Helaas, vriendschap en auto zijn nu redelijk kapot, beide vind ik erg verdrietig voor je want je had duidelijk de beste intenties. Maar probeer ervan te leren en je verliezen te accepteren.
Dank je wel Helena. een mooie reactie, ik herken mezelf er wel in. En ik denk dat je de situatie goed inschat.
zondag 18 oktober 2020 10:19
Klopt..pamelacourson schreef: ↑18-10-2020 10:19Dat begrijp jij echt niet? Hij heeft hem niet direct weer op TO’s naam laten zetten. Hij heeft er verkeerde brandstof in gegooid en hem afgeragd.
zondag 18 oktober 2020 10:20
Je hebt niet voldoende overlegd, of had het op papier moeten zetten.Cecilie schreef: ↑18-10-2020 10:08Neenee, zeker niet, dit wil ik even rechtzetten! Ik heb het puur gedaan om hem te helpen, in die tijd kon ik nog een behoorlijk bedrag krijgen voor de youngtimer, ik had al verschillende biedingen gehad van o.a. de automonteur. Maar ik wilde hem houden, eventueel om mensen er soms een plezier mee te doen.
Natuurlijk heb ik hem nergens toe gedwongen, ik heb het gewoon gevraagd omdat ik wist dat hij graag een auto wilde maar er geen geld voor had. We hebben echt heel goed overlegd en hij gaf aan het wel te kunnen betalen, de wegenbelasting was bijna niets trouwens.
Ook hebben we duidelijk afgesproken dat de auto direct weer op mijn naam zou komen wanneer de kosten te hoog zouden worden voor hem.
Hij wilde hem zelf juist graag op zijn naam hebben, zodat hij er altijd gebruik van kon maken. Niet voor lange afstanden, maar voor boodschappen en familiebezoek wanneer het slecht weer was.
En je wilt er mensen soms een plezier mee doen, maar het heeft gewoon een groot risico. Mijn stelregel is altijd dat je pas iets groots uitleent(een hoog bedrag, een auto voor langere tijd) als je het zelf kunt missen.
Dat ontslaat die ander niet van de verantoordelijkheid om er goed mee om te gaan, maar anders is het vragen om gedoe. Zeker als het mondelinge afspraken betreft.
anoniem_228343 wijzigde dit bericht op 18-10-2020 10:24
0.07% gewijzigd
zondag 18 oktober 2020 10:21
He bah, wat is het toch rot als er misbruik wordt gemaakt van je wens om te helpen. Deze man is slecht omgegaan met iets dat hij in bruikleen had. Hij zou de auto goed behandelen (onderhoud, zodra hij het niet meer kon betalen overleg met jou etc.) en hij heeft er bewust tractordiesel ingedaan. Hij is er enorm slordig mee omgesprongen.
Dit zou voor mij geen vriend meer zijn. Jammer dus. Niet zozeer om de auto maar om de mentaliteit van vriend. Ik zou er nog wel een gesprek aan wagen met hem. Uitleggen hoe je je belazerd voelt. Wie weet zit er nog een hele kant aan het verhaal dat voor jou nog niet helder is.
En het daarna laten gaan en de lessen meenemen voor het vervolg. Sterkte!
Dit zou voor mij geen vriend meer zijn. Jammer dus. Niet zozeer om de auto maar om de mentaliteit van vriend. Ik zou er nog wel een gesprek aan wagen met hem. Uitleggen hoe je je belazerd voelt. Wie weet zit er nog een hele kant aan het verhaal dat voor jou nog niet helder is.
En het daarna laten gaan en de lessen meenemen voor het vervolg. Sterkte!
zondag 18 oktober 2020 10:23
Best To ik snap dat je boos bent en was die ‘vriend’ heeft gedaan is alles behalve sjiek. Maar haal even diep adem.
De auto is waarschijnlijk veel te duur geweest voor hem. Verzekering plus wegenbelasting dat kost je al snel 100 euro per maand. Daarop nog de benzine... in de bijstand kan je zulke bedragen helemaal niet betalen.
Het is een lief gebaar geweest maar daarmee heb je hem misschien juist verder in de shit geholpen. Dat kan ook wel verklaren waarom hij er snel vanaf wilde. Hij kon de kosten misschien wel niet dragen. Misschien zou er wel beslag op de auto gelegd worden omdat hij schulden had gemaakt?
Ik zou dus heel even uit je slachtofferrol kruipen, je vermannen en het gesprek aangaan.
En verder voor de toekomst. Als je iemand graag wil helpen in dergelijke situaties voor de boodschappen enzo. Leen hem dan gewoon af en toe de auto of neem een keer boodschappen voor hem mee wanneer het prutweer is.
Maar het is zonde om een lang vriendschap zo te beëindigen terwijl jullie er duidelijk beide schuld aan hebben. Hij heeft waarschijnlijk echt met de auto in zn maag gezeten.
De auto is waarschijnlijk veel te duur geweest voor hem. Verzekering plus wegenbelasting dat kost je al snel 100 euro per maand. Daarop nog de benzine... in de bijstand kan je zulke bedragen helemaal niet betalen.
Het is een lief gebaar geweest maar daarmee heb je hem misschien juist verder in de shit geholpen. Dat kan ook wel verklaren waarom hij er snel vanaf wilde. Hij kon de kosten misschien wel niet dragen. Misschien zou er wel beslag op de auto gelegd worden omdat hij schulden had gemaakt?
Ik zou dus heel even uit je slachtofferrol kruipen, je vermannen en het gesprek aangaan.
En verder voor de toekomst. Als je iemand graag wil helpen in dergelijke situaties voor de boodschappen enzo. Leen hem dan gewoon af en toe de auto of neem een keer boodschappen voor hem mee wanneer het prutweer is.
Maar het is zonde om een lang vriendschap zo te beëindigen terwijl jullie er duidelijk beide schuld aan hebben. Hij heeft waarschijnlijk echt met de auto in zn maag gezeten.
