Wat betekent voor jullie balans tussen werk en gezin?

21-11-2020 14:44 403 berichten
Alle reacties Link kopieren
In de serie 'Waarom werken vrouwen niet? wordt aangekaart dat een groot deel van de vrouwen in Nederland parttime werkt, terwijl dat in andere landen helemaal niet zo gebruikelijk is.

Mede naar aanleiding hiervan, maar ook door onze eigen zoektocht naar balans, ben ik benieuwd wat balans nou bij andere gezinnen inhoudt?
Heb je die gevonden? Blijft het een eeuwige zoektocht?
Alle reacties Link kopieren
Positivevibes schreef:
21-11-2020 17:42
Gek genoeg is dat alleen maar logisch als het de vrouw is die minder werkt.

Uit alle onderzoeken blijkt namelijk ook dat als de partners evenveel werken of de vrouw meer uren werkt, de vrouw alsnog meer zorg en huishouden doet.

We moeten met zijn allen als maatschappij mannen meer 'opvoeden' en voorleven dat zorgen en huishouden een heel normaal onderdeel van je leven is.
Ik denk dat het aantal vrouwen dat méér uren maakt in haar baan dan haar man, bijzonder klein is. Nederland is kampioen waar het vrouwen betreft die slechts een klein aantal uren per week werken naast een fulltime werkende man. Zelfs vrouwen zónder relatie beginnen vanaf hun 25e al in deeltijd of parttime te werken, niet omdat ze geen fulltime baan zouden kúnnen krijgen, maar omdat ze op de één of andere manier het idee hebben dat parttime wel genoeg is, en ze liever een dag of twee dagen per week over hebben om te luieren, Netflix te kijken, hun mindfullness training te volgen, naar yoga te gaan, of wat dan ook. Mannen uit dezelfde leeftijdsgroep daarentegen bouwen gestadig door aan hun loopbaan en werken over het algemeen wél fulltime, ook als jonge vrijgezel.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
ExodusRedux schreef:
21-11-2020 16:09
Als man en ik allebei fulltime werken verdient man bruto het dubbele dan ik terwijl we dezelfde opleidingsniveau hebben en in hetzelfde vakgebied werken. Niet echt in balans.

Ik kan net zo goed niet werken want mijn man verdient toch genoeg maar dan heb ik jaren gestudeerd voor niks dus ik werk.

In de huidige maatschappij is het nog steeds dat vrouwen minder verdienen dan mannen waardoor het vaak is dat de vrouw minder gaat werken wanneer er kinderen komen. Zo lang bedrijven daar niet in veranderd zal dat ook niet in balans zijn.
Hoezo kun jij dan net zo goed niet werken? Die snap ik nooit. Hier scheelt het iets, maar alleen omdat hij 4 uur meer werkt dan ik. Bij beiden zou het verschil minder dan 150,- zijn denk ik.

Vrouwen verdienen ook minder dan mannen omdat ze kiezen voor banen die makkelijk part time te doen zijn, voor banen in de zorg. Ook bij gelijke banen verdienen mannen nog iets meer, maar het grote verschil komt vaak doordat hij 50 uur werkt en daardoor promotie maakt in het bedrijfsleven en zij 24 in de verpleging.
Alle reacties Link kopieren
Positivevibes schreef:
21-11-2020 17:42
Gek genoeg is dat alleen maar logisch als het de vrouw is die minder werkt.

Uit alle onderzoeken blijkt namelijk ook dat als de partners evenveel werken of de vrouw meer uren werkt, de vrouw alsnog meer zorg en huishouden doet.

We moeten met zijn allen als maatschappij mannen meer 'opvoeden' en voorleven dat zorgen en huishouden een heel normaal onderdeel van je leven is.
Dit.....wij werken beiden fulltime en bij ons is 65%/35% komt ook deels omdat bij mij fulltime 36 uur is en bij man 40 uur.
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
21-11-2020 17:50
Hoezo kun jij dan net zo goed niet werken? Die snap ik nooit. Hier scheelt het iets, maar alleen omdat hij 4 uur meer werkt dan ik. Bij beiden zou het verschil minder dan 150,- zijn denk ik.

Vrouwen verdienen ook minder dan mannen omdat ze kiezen voor banen die makkelijk part time te doen zijn, voor banen in de zorg. Ook bij gelijke banen verdienen mannen nog iets meer, maar het grote verschil komt vaak doordat hij 50 uur werkt en daardoor promotie maakt in het bedrijfsleven en zij 24 in de verpleging.
Klopt! Ik heb een mannenrichting gekozen en ben 6 jaar jonger dan partner maar verdien net zoveel als puur door de goede sector.
Altijd wel fijn dat een kinderloze man die richting pensioen gaat, met enkel een partner en dito financieel plaatje, weet hoe een huishouden van een man en vrouw van 30 met 2 kleuters en een tiener georganiseerd zou moeten worden.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
21-11-2020 17:49
Ik denk dat het aantal vrouwen dat méér uren maakt in haar baan dan haar man, bijzonder klein is. Nederland is kampioen waar het vrouwen betreft die slechts een klein aantal uren per week werken naast een fulltime werkende man. Zelfs vrouwen zónder relatie beginnen vanaf hun 25e al in deeltijd of parttime te werken, niet omdat ze geen fulltime baan zouden kúnnen krijgen, maar omdat ze op de één of andere manier het idee hebben dat parttime wel genoeg is, en ze liever een dag of twee dagen per week over hebben om te luieren, Netflix te kijken, hun mindfullness training te volgen, naar yoga te gaan, of wat dan ook. Mannen uit dezelfde leeftijdsgroep daarentegen bouwen gestadig door aan hun loopbaan en werken over het algemeen wél fulltime, ook als jonge vrijgezel.
Afbeelding
Ballys_ schreef:
21-11-2020 17:46
Ik vind dit altijd zo raar, wat heb je zelf gedaan om een hoger loon te krijgen? Onderhandel je wel eens over je salaris? Hoe denk je dat die mannen een hoger salaris hebben gekregen?
Nou, dat ligt ook veel complexer blijkt uit (recentelijk) onderzoek. De gender- pay gap is erg hardnekkig gebleken.
Vrouwen onderhandelen net zoveel en vragen net zo vaak om een salarisverhoging. Vrouwen krijgen vaak niet hetzelfde salaris als mannelijke collega's met vergelijkbare functie/ ervaring etc en minder snel een loonsverhoging.

Een van de redenen hiervoor is, dat werkgevers er nog steeds vanuit gaan (vaak onbewust) dat de vrouwen werken voor 'extra's' naast de zorg voor het gezin, terwijl de man een hoofdkostwinner is. Het werkt echt overal in door helaas, de huidige sociale normen/ traditionele rolpatronen.
Alle reacties Link kopieren
Hier is het over het algemeen eerlijk verdeeld. De 3e shift heeft wel lang bij mij gelegen, maar dat vond ik niet zo erg. Ik ben sowieso sneller dan man en kan beter plannen. Dus als wij beiden bezig zijn, doe ik in dezelfde tijd meer dan man. Hij is alleen wel een stuk grondiger en secuurder dan ik.

Anyway, ik deed meer totdat man werkloos raakte en ik net een hele drukke periode op het werk had. Toen deed man alles en ik niks. En tegenwoordig doet man net iets meer dan ik, denk ik.

Ik vond vooral als we de deur uitgingen met kleine kinderen het duidelijk werd dat ik veel meer deed. Man was vooral met zichzelf bezig en ik regelde de kinderen en mezelf in dezelfde tijd. Man heeft vaak niet door hoe langzaam hij is. Dus daar hebben we soms ruzie over. Als man kookt (en hij kookt meestal) is hij ook 2x zolang bezig als ik. Nu smaakt het bij hem ook beter, dus tja.

Maar goed. Momenteel doet man meer dan ik en daar ben ik helemaal prima mee. Staat mooi in verhouding tot de jaren dat ik meer deed.

Overigens hebben we op werkloosheid man na altijd allebei fulltime gewerkt, ook toen de kinderen kwamen. Je wil niet weten hoeveel commentaar ik daar altijd op heb gehad. Terwijl tegen man natuurlijk nooit wat gezegd werd over zijn fulltime werken.
Alle reacties Link kopieren
Voor de kinderen kwamen werkte ik 4 dagen ( de max in mijn vakgebied) partner werkte 5 dagen. Toen kreeg hij een andere functie, 36 uur en ging 4 x9 werken toen ik zwanger was.
Ik ben toen 3 dagen gaan werken omdat a ik minder verdiende, b partner in zijn functie niet minder kon werken en c ik per se die tijd bij mijn kinderen wilde zijn en niet meer opvang/oppasdagen wilde.
Nu hebben we 2 kinderen en zijn we verhuisd naar een groter huis met grote tuin.
Ik werk nu 28 uur en gemiddeld 3 uur per week extra in de avonduren of op mijn vrije dag. De oudste gaat naar school en de jongste is bij mij op de dagen dat ik niet werk. Dan doen we af en toe een boodschap of een klein klusje, verder veel quality time. Partner is vaak laat thuis dus kook ik en eet met de kinderen en ruim de keuken op. Dan het avondritueel en om 8 uur slapen de kinderen en heeft part er gegeten. Dan heb ik tijd voor mezelf en tijd voor elkaar. In het weekend gaat veel tijd op aan het huishouden zoals badkamer en keuken poetsen alles stoffen zuiden en dweilen, bedden verschonen, wassen draaien en opvouwen, grote boodschappen, afval, tuin. Op zo doen we vaak iets met het hele gezin.
Ik regel alle regelzaken zoals tandarts, huisarts, cadeautjes, feestjes, sinterklaas, dingen voor school en opvang en sport.

Ik vind het nu al druk en ben savonds vaak echt moe zowel fysiek als mentaal, ik probeer dan ook alle sociale contacten te onderhouden. Nu vooral digitaal.

Ik zou echt niet weten hoe ik het allemaal moet doen als ik meer uren zou werken.
Ja dan zou ik eea moeten uitbesteden zoals een poetshulp, tuinman, oppas. Maar dat vind ik zonde van het geld en ik vind het fijn om nu ze nog klein zijn veel tijd met hen door te brengen.

Ik heb leuk werk en in de uren die ik maak kan ik prima mijn steentje bijdragen en wanneer iets meer moet dan doe ik dat ook.
dannas schreef:
21-11-2020 18:04
Hier is het over het algemeen eerlijk verdeeld. De 3e shift heeft wel lang bij mij gelegen, maar dat vond ik niet zo erg. Ik ben sowieso sneller dan man en kan beter plannen. Dus als wij beiden bezig zijn, doe ik in dezelfde tijd meer dan man. Hij is alleen wel een stuk grondiger en secuurder dan ik.

Anyway, ik deed meer totdat man werkloos raakte en ik net een hele drukke periode op het werk had. Toen deed man alles en ik niks. En tegenwoordig doet man net iets meer dan ik, denk ik.

Ik vond vooral als we de deur uitgingen met kleine kinderen het duidelijk werd dat ik veel meer deed. Man was vooral met zichzelf bezig en ik regelde de kinderen en mezelf in dezelfde tijd. Man heeft vaak niet door hoe langzaam hij is. Dus daar hebben we soms ruzie over. Als man kookt (en hij kookt meestal) is hij ook 2x zolang bezig als ik. Nu smaakt het bij hem ook beter, dus tja.

Maar goed. Momenteel doet man meer dan ik en daar ben ik helemaal prima mee. Staat mooi in verhouding tot de jaren dat ik meer deed.

Overigens hebben we op werkloosheid man na altijd allebei fulltime gewerkt, ook toen de kinderen kwamen. Je wil niet weten hoeveel commentaar ik daar altijd op heb gehad. Terwijl tegen man natuurlijk nooit wat gezegd werd over zijn fulltime werken.

Dat hadden wij hier ook. Was vooral heel lastig als man alleen met de kinderen op pad moest. Gaf niet zo als er geen tijdslimiet aan hing. Maar school en zwemles enzo vonden de kinderen heel vervelend.

Kwam overigens niet doordat hun langzaam was maar was gewoon gebrek aan planning en overzicht. Hij kon in zijn eentje binnen drie minuten de deur uit zijn, en begreep niet dat het met drie kinderen onder de zes minstens tien minuten kost om iedereen in jassen, schoenen, autostoelen en -gordels te hijsen. Dat hij zelf moest opletten of alle tassen die klaarstonden ook daadwerkelijk mee gingen.

Alleen thuis met baby en dreumes of later met dreumes en peuter ging hem prima af. Maar toen begon school en zwemles enzo en dat was behoorlijk wennen.
Alle reacties Link kopieren
Ballys_ schreef:
21-11-2020 17:46
Ik vind dit altijd zo raar, wat heb je zelf gedaan om een hoger loon te krijgen? Onderhandel je wel eens over je salaris? Hoe denk je dat die mannen een hoger salaris hebben gekregen?
Man en ik werkte bij hetzelfde bedrijf onder dezelfde directeur. Allebei salarisonderhandeling gedaan en ik krijg gewoon te horen, ga maar ergens anders werken als je het niet genoeg vind.

Allebei 40 uur in de week en hij verdiend bruto het dubbele dan ik. Dat is netto natuurlijk anders.
Hier BE en dat hele Nederlandse gedoe om met alle geweld parttime te moeten werken, is idd best wel raar om te zien :).

Allebei full time hier (en allebei in functies die vlotjes 40+ uren per week vereisen), met twee kleinde kids, maar dat gaat zonder issues. Voor de kleinste is er de creche, voor de andere de kleuterschool + opvang.

Feministisch gedoe over exacte taakverdelingen in het huis, daar doen we hier niet aan mee. Zaken als de (af)was, de plas en de doorsnee huishoudelijke taken, daar komt manlief niet in de buurt, maar dat doe ik evenmin. Daar dient de huishoudster voor. Daar draait balans voor ons trouwens om: de tijd om te focussen op wat belangrijk is. Voor ons is dat niet alleen de carrière, maar ook de tijd om met het gezin dingen te doen, samen te zijn en te beleven, zonder dat er tijd verloren moet gaan aan zaken die geen toegevoegde waarde bieden. Die laatste zaken kan je beter uitbesteden.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
21-11-2020 17:49
Ik denk dat het aantal vrouwen dat méér uren maakt in haar baan dan haar man, bijzonder klein is. Nederland is kampioen waar het vrouwen betreft die slechts een klein aantal uren per week werken naast een fulltime werkende man. Zelfs vrouwen zónder relatie beginnen vanaf hun 25e al in deeltijd of parttime te werken, niet omdat ze geen fulltime baan zouden kúnnen krijgen, maar omdat ze op de één of andere manier het idee hebben dat parttime wel genoeg is, en ze liever een dag of twee dagen per week over hebben om te luieren, Netflix te kijken, hun mindfullness training te volgen, naar yoga te gaan, of wat dan ook. Mannen uit dezelfde leeftijdsgroep daarentegen bouwen gestadig door aan hun loopbaan en werken over het algemeen wél fulltime, ook als jonge vrijgezel.
Je kunt denken wat je wil maar de onderzoeken zijn duidelijk.

Ik zie het ook om me heen hoor. Ook de vrouwen die bv medisch specialist zijn en zowel meer uren draaien als meer geld binnenhalen doen alsnog thuis meer.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken overigens niemand in mijn omgeving (veelal hoogopgeleid) die zonder kinderen parttime is gaan werken. Allemaal fulltime. Zij zijn wel allemaal stuk voor stuk max 3 dagen gaan werken toen de kinderen kwamen. Vanuit de gedachte dat ze geen kinderen hebben gekregen om die door anderen te laten opvoeden.
Iedereen voelt zich hier prima bij. Leven en laten leven.
Sinjoren schreef:
21-11-2020 18:33
Hier BE en dat hele Nederlandse gedoe om met alle geweld parttime te moeten werken, is idd best wel raar om te zien :).

Allebei full time hier (en allebei in functies die vlotjes 40+ uren per week vereisen), met twee kleinde kids, maar dat gaat zonder issues. Voor de kleinste is er de creche, voor de andere de kleuterschool + opvang.

Feministisch gedoe over exacte taakverdelingen in het huis, daar doen we hier niet aan mee. Zaken als de (af)was, de plas en de doorsnee huishoudelijke taken, daar komt manlief niet in de buurt, maar dat doe ik evenmin. Daar dient de huishoudster voor. Daar draait balans voor ons trouwens om: de tijd om te focussen op wat belangrijk is. Voor ons is dat niet alleen de carrière, maar ook de tijd om met het gezin dingen te doen, samen te zijn en te beleven, zonder dat er tijd verloren moet gaan aan zaken die geen toegevoegde waarde bieden. Die laatste zaken kan je beter uitbesteden.

Ben jij man of vrouw?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het best lastig de combinatie werk en privé. Vooral omdat wij allebei dol zijn op ons werk, dat is echt een verlengstuk van onze passie. In combinatie met een jong gezin willen we gewoon allebei soms teveel.
Maar energie is niet onbeperkt dus soms lopen we daarin tegen onszelf aan.
Qua uren/werkdagen is het 45-55 vrouw/man. Ik neem iets meer de lead in regeldingen dat is 60-40. Uitvoering ligt weer meer bij man. Sport halen/brengen, boodschappen (ik maak het lijstje, hij haalt), ik was, hij ruimt op. Ik doe de tandarts, hij de kapper. Ik de contacten met school en andere ouders, hij sport.

Herken wel dat het soms lastig is, de vrouw word altijd als eerste benaderd door instanties of andere ouders en het doorgeefluik zijn vind ik soms vermoeiend.
Andersom schreef:
21-11-2020 18:47
Ben jij man of vrouw?
Zij
Bloemetjefresia schreef:
21-11-2020 18:45
Ik ken overigens niemand in mijn omgeving (veelal hoogopgeleid) die zonder kinderen parttime is gaan werken. Allemaal fulltime. Zij zijn wel allemaal stuk voor stuk max 3 dagen gaan werken toen de kinderen kwamen. Vanuit de gedachte dat ze geen kinderen hebben gekregen om die door anderen te laten opvoeden.
Iedereen voelt zich hier prima bij. Leven en laten leven.
Ik werkte ook zeker 40 uur toen er nog geen kinderen waren. En inderdaad bijna iedereen om mij heen ook. Een enkeling werkte 36 uur.
Ik heb toen veel gespaard.
Alle reacties Link kopieren
Bloemetjefresia schreef:
21-11-2020 18:10
Voor de kinderen kwamen werkte ik 4 dagen ( de max in mijn vakgebied) partner werkte 5 dagen. Toen kreeg hij een andere functie, 36 uur en ging 4 x9 werken toen ik zwanger was.
Ik ben toen 3 dagen gaan werken omdat a ik minder verdiende, b partner in zijn functie niet minder kon werken en c ik per se die tijd bij mijn kinderen wilde zijn en niet meer opvang/oppasdagen wilde.
Nu hebben we 2 kinderen en zijn we verhuisd naar een groter huis met grote tuin.
Ik werk nu 28 uur en gemiddeld 3 uur per week extra in de avonduren of op mijn vrije dag. De oudste gaat naar school en de jongste is bij mij op de dagen dat ik niet werk. Dan doen we af en toe een boodschap of een klein klusje, verder veel quality time. Partner is vaak laat thuis dus kook ik en eet met de kinderen en ruim de keuken op. Dan het avondritueel en om 8 uur slapen de kinderen en heeft part er gegeten. Dan heb ik tijd voor mezelf en tijd voor elkaar. In het weekend gaat veel tijd op aan het huishouden zoals badkamer en keuken poetsen alles stoffen zuiden en dweilen, bedden verschonen, wassen draaien en opvouwen, grote boodschappen, afval, tuin. Op zo doen we vaak iets met het hele gezin.
Ik regel alle regelzaken zoals tandarts, huisarts, cadeautjes, feestjes, sinterklaas, dingen voor school en opvang en sport.

Ik vind het nu al druk en ben savonds vaak echt moe zowel fysiek als mentaal, ik probeer dan ook alle sociale contacten te onderhouden. Nu vooral digitaal.

Ik zou echt niet weten hoe ik het allemaal moet doen als ik meer uren zou werken.
Ja dan zou ik eea moeten uitbesteden zoals een poetshulp, tuinman, oppas. Maar dat vind ik zonde van het geld en ik vind het fijn om nu ze nog klein zijn veel tijd met hen door te brengen.

Ik heb leuk werk en in de uren die ik maak kan ik prima mijn steentje bijdragen en wanneer iets meer moet dan doe ik dat ook.
Dus je verdient al minder en dan ga je jezelf nog minder gunnen? Nog minder verdienen, voorgoed een achterstand die je nooit meer inhaalt en jezelf in een kwetsbare positie zetten. Onbegrijpelijk vind ik dat.

En dan ook nog niet zien dat die lullige parttime baan in combi met een vent die nauwelijks wat doet, meer werk is dan een goede fulltime job en een vent die zijn hersens en handen niet alleen op kantoor laat wapperen, maar ook thuis.

Jouw verhaal is voor mij echt het voorbeeld van hoe ver we nog zijn van echte gelijkwaardigheid op alle fronten tussen man en vrouw.

Je doet meer, veel meer, dan je vent en toch denk je dat fulltime werken teveel zou zijn. Wat het natuurlijk ook is als je vent niet ook gewoon zijn deel gaat doen.

Ik verdien een stuk meer dan de werkster en heb een pleurishekel aan schoonmaken. Winwin dus wat mij betreft. En ik was maar wat blij dat ik de slogan ' een slimme meid is op haar toekomst voorbereid' ter harte heb genomen. Anders was dat jaar werkloos zijn van man een enkeltje voedselbank geweest.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou wel willen dat ik eerder 4x9 was gaan werken en dan een hele dag vrij voor mezelf.

Ik vind het huishouden verdelen lastig. Ik kan wel bij vlagen een hoop doen, maar vriend is veel beter in dingen bijhouden, en dingen waar je niet over struikelt zoals planten die water moeten.

Hij is hier ook degene die beter is in de goede dingen in tassen van kinderen doen. Ik ben het doorgeefluik voor de mail, maar dat komt omdat het mailadres van kind doorgelinkt staat naar mij. Hij wordt altijd gebeld door de crèche en zit in de klasse appgroep. Ik herken dus eigenlijk niet dat de vrouw het meest benaderd wordt.
Ja, als mannen hun handen ook zouden laten wapperen zouden het leven van vrouwen en de keuzemogelijkheden die ze hebben hebben er heel anders uit zien. Maar het punt is: dat doen ze niet. In al die onderzoeken over de taakverdeling tussen mannen en vrouwen is er één constante, die onafhankelijk is van hoeveel de vrouw werkt, en die is dat de man minder in zorg en huishouden doet dan zij. Zèlfs als de vrouw meer buitenshuis werkt, is haar totale taken pakket gemiddeld groter dan die van haar man. Dat kun je vrouwen verwijten, je kan jezelf op de borst kloppen als het bij jou anders is, maar de kern is: het maakt niet uit wat de vrouw doet, kiest, zegt of wil, het maakt niet uit hoeveel ze buitenshuis gaat werken of hoeveel ze thuisblijft: haar man doet in 90% van de gezinnen minder dan zij.
Alle reacties Link kopieren
Lafae schreef:
21-11-2020 19:30
Ja, als mannen hun handen ook zouden laten wapperen zouden het leven van vrouwen en de keuzemogelijkheden die ze hebben hebben er heel anders uit zien. Maar het punt is: dat doen ze niet. In al die onderzoeken over de taakverdeling tussen mannen en vrouwen is er één constante, die onafhankelijk is van hoeveel de vrouw werkt, en die is dat de man minder in zorg en huishouden doet dan zij. Zèlfs als de vrouw meer buitenshuis werkt, is haar totale taken pakket gemiddeld groter dan die van haar man. Dat kun je vrouwen verwijten, je kan jezelf op de borst kloppen als het bij jou anders is, maar de kern is: het maakt niet uit wat de vrouw doet, kiest, zegt of wil, het maakt niet uit hoeveel ze buitenshuis gaat werken of hoeveel ze thuisblijft: haar man doet in 90% van de gezinnen minder dan zij.
Juist, dit dus.
Alle reacties Link kopieren
Balans voor ons als gezin:
Als we, zo goed als iedere ochtend, zelf de kinderen naar school kunnen brengen. Als ze na school gehaald kunnen worden en lekker thuis kunnen zijn.
En of ik, mijn man, mijn vader, mijn moeder of mijn zus dat doet, dat maakt niet uit. De kinderen vinden het heerlijk om na school naar huis te kunnen en dat lukt iedere dag.
Fijn als we, zeg, zes van de zeven avonden de kinderen zelf op bed kunnen leggen (of een van ons). Lukt altijd.
Als we de weekenden en schoolvakanties naar de camping kunnen, werk aan de kant schuiven en lekker kunnen knutselen, spelletjes spelen, wandelen, zwemmen etc.

Ik werk zo’n 45 uur, man zo’n 36 uur (in loondienst, daarnaast ook nog als zzp). Dus hij doet een hoop meer dan ik, brengt ze iedere dag bijvoorbeeld naar school, maar doet ook de derde helft. Moeders van school weten heel goed dat ze hem moeten hebben.

Hij is er gewoon beter in dan ik.

Ik heb plezier in mijn werk en vind het zelf niet prettig om mijn leidinggevende functie parttime te doen. Wat overigens prima zou moeten kunnen, maar dat is lastig voor mijn gevoel.
Man doet ongeveer hetzelfde, maar kan dat beter loslaten, maar dat is ook omdat dat op zijn werk beter geaccepteerd wordt.
Alle reacties Link kopieren
Lafae schreef:
21-11-2020 19:30
Ja, als mannen hun handen ook zouden laten wapperen zouden het leven van vrouwen en de keuzemogelijkheden die ze hebben hebben er heel anders uit zien. Maar het punt is: dat doen ze niet. In al die onderzoeken over de taakverdeling tussen mannen en vrouwen is er één constante, die onafhankelijk is van hoeveel de vrouw werkt, en die is dat de man minder in zorg en huishouden doet dan zij. Zèlfs als de vrouw meer buitenshuis werkt, is haar totale taken pakket gemiddeld groter dan die van haar man. Dat kun je vrouwen verwijten, je kan jezelf op de borst kloppen als het bij jou anders is, maar de kern is: het maakt niet uit wat de vrouw doet, kiest, zegt of wil, het maakt niet uit hoeveel ze buitenshuis gaat werken of hoeveel ze thuisblijft: haar man doet in 90% van de gezinnen minder dan zij.
Dit klinkt misschien wat overdreven, maar ik kwam vandaag gewoon wat emotioneel bij een kraamvisite van een vriendin vandaan. Zij heeft een zware bevalling gehad, waarna een hersteloperatie is gevolgd. Haar partner is twee dagen na de bevalling weer gaan werken en doet nu vooral zijn eigen ding en werkt 6 dagen in de week "omdat hij het huilen zo vervelend vindt". En hij was degene die al een jaar of 2 aandrong op kinderen (mijn vriendin had ook een grote kinderwens hoor, maar hij was echt de kartrekker in die keuze). Ze zat er best een beetje sipjes bij en zei iets als "Soms lijkt het me zo fijn om ook wat meer samen te kunnen doen" en mijn hart brak gewoon een beetje voor haar; ook omdat zij nu gewoon fysiek/mentaal zo kwetsbaar is en niet goed in staat om haar grenzen aan te geven bij haar partner.

Ik snap niet hoe je zoals deze man eerst a) kan aandringen op een baby en het daarna toch even redelijk laat afweten en b) hoe je je vriendin eerst 9 maanden ziet worstelen met een zwangerschap en daarna met een zware bevalling en herstel en dat je dan nog zulk egoïstisch gedrag kunt laten zien. Werkelijk.
Alle reacties Link kopieren
Lafae schreef:
21-11-2020 19:30
Ja, als mannen hun handen ook zouden laten wapperen zouden het leven van vrouwen en de keuzemogelijkheden die ze hebben hebben er heel anders uit zien. Maar het punt is: dat doen ze niet. In al die onderzoeken over de taakverdeling tussen mannen en vrouwen is er één constante, die onafhankelijk is van hoeveel de vrouw werkt, en die is dat de man minder in zorg en huishouden doet dan zij. Zèlfs als de vrouw meer buitenshuis werkt, is haar totale taken pakket gemiddeld groter dan die van haar man. Dat kun je vrouwen verwijten, je kan jezelf op de borst kloppen als het bij jou anders is, maar de kern is: het maakt niet uit wat de vrouw doet, kiest, zegt of wil, het maakt niet uit hoeveel ze buitenshuis gaat werken of hoeveel ze thuisblijft: haar man doet in 90% van de gezinnen minder dan zij.
Dit dus.

Gooi er ook bovenop dat mannen onder elkaar ook gewoon als "watje" worden gezien als ze dan toch de helft - of meer - thuis doen.
Dan "liggen ze vast wel onder de plak van hun vrouw".


Het helpt bovendien al helemaal niet dat elke werkgever er vanuit gaat dat een vrouw wel een stap terug doet als ze kinderen krijgt.
Zeker bij kind 2 of volgenden.

Mijn nichtje had een zwaar leidinggevende voltijdse job die ze dolgraag deed.

Toen ze terugkwam uit zwangerschapsverlof 4 heeft ze er de rechter moeten bijhalen om haar job terug te krijgen.
Want "met 4 kinderen kon ze die job waarschijnlijk toch niet meer aan" en "ging ze vast wel deeltijds werken" en dus hadden ze de job tijdens haar verlof maar aan een ander gegeven.
Nooit 1 klacht gehad bij 3 kinderen, nooit 1 woord gezegd over minder werken of ouderschapsverlof, ...

Ze dachten haar wel even in een andere - mindere - functie te kunnen draaien.

En zo hoor ik wel meer bazen die bij elke zwangerschap er al maar vanuit gaan dat je wil minder gaat werken als vrouw.
En toch zowat geen enkele werkgever die hetzelfde denkt als een man een zwangerschap van zijn vrouw aankondigt.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven