Relaties
alle pijlers
Moeder appt ..nogal veel.
dinsdag 19 januari 2021 14:06
Ik ben 33, heb een goede stabiele basis met man en dochtertje.
Werken allebei en hebben het samen prima.
Ik ben beschermd opgevoed door mijn moeder. Ze hield mij en mijn broer altijd "kort". We mochten weinig ontdekken en ze wilde altijd weten hoe en wat.
Het vond gelukkig een nieuwe balans toen ik uit huis ging , ging trouwen etc. Dit duurde wel even want het was voor haar moeilijk
Nu met Corona zit mijn moeder meer thuis, is minder uren gaan werken en ik word langzamerhand gek van het aantal momenten contact dat ze wil.
Ze appt meerdere keren per dag. Wat doe je vandaag / hoe is het met dochter op kdv / waar is manlief / kijk uit want er ligt sneeuw / hoe was het daar en daar / moet je nog dit en dat doen.
Daarnaast kan ze dan ook nog typen "spreek je vanavond" = bellen.
Ze wil eigenlijk gewoon precies weten wat je allemaal uitspookt.
Ik bel 2x per week en doe af en toe uit eigen initiatief een appje. Al is er weinig ruimte meer om dit te doen omdat zij constant die ruimte neemt.
Ik wijd al niet te veel uit over welke afspraken enz ik heb want ze slaat alles op.
Ik weet dat ze het in de kern niet slecht bedoeld maar het is niet fijn meer.
Mijn vader is relaxed, hoor ik niet vaak, spreek is soms en dat gaat prima.
Hij vind ook dat mijn moeder teveel bezig is met mij, haar zoon, en verdere familie.
Mijn broer en schoonzus vinden het wel prima, geven mijn moeder veel ruimte, ze strijkt bij hem, doet boodschappen , haalt pakketjes op etc.
Wij willen dit absoluut niet. Dus dit gebeurt ook niet.
Rechtstreeks uitspreken of til ik hier te zwaar aan?
Werken allebei en hebben het samen prima.
Ik ben beschermd opgevoed door mijn moeder. Ze hield mij en mijn broer altijd "kort". We mochten weinig ontdekken en ze wilde altijd weten hoe en wat.
Het vond gelukkig een nieuwe balans toen ik uit huis ging , ging trouwen etc. Dit duurde wel even want het was voor haar moeilijk
Nu met Corona zit mijn moeder meer thuis, is minder uren gaan werken en ik word langzamerhand gek van het aantal momenten contact dat ze wil.
Ze appt meerdere keren per dag. Wat doe je vandaag / hoe is het met dochter op kdv / waar is manlief / kijk uit want er ligt sneeuw / hoe was het daar en daar / moet je nog dit en dat doen.
Daarnaast kan ze dan ook nog typen "spreek je vanavond" = bellen.
Ze wil eigenlijk gewoon precies weten wat je allemaal uitspookt.
Ik bel 2x per week en doe af en toe uit eigen initiatief een appje. Al is er weinig ruimte meer om dit te doen omdat zij constant die ruimte neemt.
Ik wijd al niet te veel uit over welke afspraken enz ik heb want ze slaat alles op.
Ik weet dat ze het in de kern niet slecht bedoeld maar het is niet fijn meer.
Mijn vader is relaxed, hoor ik niet vaak, spreek is soms en dat gaat prima.
Hij vind ook dat mijn moeder teveel bezig is met mij, haar zoon, en verdere familie.
Mijn broer en schoonzus vinden het wel prima, geven mijn moeder veel ruimte, ze strijkt bij hem, doet boodschappen , haalt pakketjes op etc.
Wij willen dit absoluut niet. Dus dit gebeurt ook niet.
Rechtstreeks uitspreken of til ik hier te zwaar aan?
dinsdag 19 januari 2021 14:11
Mijn vader kon dit ook doen. Ik heb mijn app op stil gezet en tegen hem gezegd dat mijn app altijd op stil staat (vanwege te onrustig overdag) en dat ik vaak in de avond even bijlees en waar nodig antwoord geef. Daardoor weet hij, dat ik niet overdag ga reageren. Ook neem ik niet altijd op als hij belt (ik was wandelen/ kind naar bed brengen/ netflix kijken met man).
Je hoeft het niet rechtstreeks uit te spreken, maar je kunt wel je eigen grenzen aangeven. En gewoon niet overal op reageren kan ook helpen.
Je hoeft het niet rechtstreeks uit te spreken, maar je kunt wel je eigen grenzen aangeven. En gewoon niet overal op reageren kan ook helpen.
dinsdag 19 januari 2021 14:12
Zet het geluid van de app van je moeder op stil. Dat kun je instellen.
En aan het einde van de dag app of bel je even 10 minuten met haar. Even contact, toch even aandacht, maar op jouw tijd. Reguleer het dus binnen wat jij acceptabel vind.
En aan het einde van de dag app of bel je even 10 minuten met haar. Even contact, toch even aandacht, maar op jouw tijd. Reguleer het dus binnen wat jij acceptabel vind.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 19 januari 2021 14:21
Ik herken je volkomen ! Alleen is het bij mij niet mijn mama, maar mijn schoonmama. Een echte Italiaanse "mama", die het liefst van al alle dagen wil dat we bij haar gaan eten. Mijn wederhelft heeft er een gruwelijke hekel aan en neemt geen blad voor de mond, maar ik blijf altijd diplomatisch ... Maar het is gewoonweg niet fijn. De berichtjes zijn goed bedoeld, maar zijn simpelweg teveel.
Ik zou je aanraden om de situatie rustig aan te kaarten en duidelijk jouw/jullie grenzen aan te geven, vooraleer alles uit de hand loopt. Gemoederen lopen vaak snel op en dat is niet de bedoeling. Maar je hebt wel het recht om aan te geven wat voor jou wel en niet een plaats heeft in jouw leven. Op een kalme, maar duidelijke manier. Succes !
Ik zou je aanraden om de situatie rustig aan te kaarten en duidelijk jouw/jullie grenzen aan te geven, vooraleer alles uit de hand loopt. Gemoederen lopen vaak snel op en dat is niet de bedoeling. Maar je hebt wel het recht om aan te geven wat voor jou wel en niet een plaats heeft in jouw leven. Op een kalme, maar duidelijke manier. Succes !
narkomeid1981 wijzigde dit bericht op 19-01-2021 14:27
32.97% gewijzigd
dinsdag 19 januari 2021 14:23
Heb je een reden waarom je dit niet zou uitspreken? Als jij het niet leuk vindt, waarom zou je er dan niet wat van mogen zeggen? Bepaalt jouw moeder alleen hoe de omgang tussen jullie 2 verloopt?
dinsdag 19 januari 2021 14:24
dinsdag 19 januari 2021 14:26
Hoe zou je het vinden als jij eens ophoudt om jezelf klein te houden.
En haar respectvol aanspreekt van mens tot mens.
Je moeder heeft zich kennelijk al jaren toegeëigend de norm te mogen bepalen voor jouw grenzen.
Doe eens gek en toon jouw kind(eren) eens dat zij een ander voorbeeld krijgen dan dat jij hebt gehad. Leerzaam voor hen en wellicht ook nog verfrissend voor het contact met je moeder.
En haar respectvol aanspreekt van mens tot mens.
Je moeder heeft zich kennelijk al jaren toegeëigend de norm te mogen bepalen voor jouw grenzen.
Doe eens gek en toon jouw kind(eren) eens dat zij een ander voorbeeld krijgen dan dat jij hebt gehad. Leerzaam voor hen en wellicht ook nog verfrissend voor het contact met je moeder.
dinsdag 19 januari 2021 14:35
Ik zou wel aanspreken. Dat is het meest volwassen.
Negeren is kinderachtig en creeert uiteindelijk ook conflict.
Wat misschien helpt: maak het bespreekbaar vanuit een zorg. Het klinkt namelijk niet alsof het goed gaat met haar, en dan is het misschien moeilijk om dit gedrag te beperken.
En misschien kent zij jouw wens ook nog niet? Dan is het voor haar natuurlijk ook lastig rekening te houden met wat je wil. Probeer concreet te maken hoe jij een fijne moeder/dochter relatie voor je ziet. Je kunt het contact wat je met je vader hebt als voorbeeld nemen. Daar spreekt vertrouwen uit en betrokkenheid; zónder overmatig contact (bemoeienis).
Negeren is kinderachtig en creeert uiteindelijk ook conflict.
Wat misschien helpt: maak het bespreekbaar vanuit een zorg. Het klinkt namelijk niet alsof het goed gaat met haar, en dan is het misschien moeilijk om dit gedrag te beperken.
En misschien kent zij jouw wens ook nog niet? Dan is het voor haar natuurlijk ook lastig rekening te houden met wat je wil. Probeer concreet te maken hoe jij een fijne moeder/dochter relatie voor je ziet. Je kunt het contact wat je met je vader hebt als voorbeeld nemen. Daar spreekt vertrouwen uit en betrokkenheid; zónder overmatig contact (bemoeienis).
dinsdag 19 januari 2021 14:39
wat een diplomatiek antwoord.
dinsdag 19 januari 2021 14:54
Ik herken dit heel erg. Ik kreeg op een gegeven moment de opmerking van mijn moeder dat ze het jammer vond dat ik nooit initiatief nam. Toen heb ik haar uitgelegd dat ze met al het contact dat zij zocht al ver over mijn grenzen ging. Er was dus geen ruimte voor mij om ook een keer het initiatief te nemen. Het was een pijnlijk gesprek maar heeft uiteindelijk de relatie wel verbeterd. Ik krijg nu meer ruimte en zij ziet dat ik moeite doe.
dinsdag 19 januari 2021 14:58
Dat zou ik echt al veel te veel vinden. Elke dag een half uur bellen. Ik ben absoluut geen beller, zou niet weten wat ik steeds moet zeggen.sinsfromthylips schreef: ↑19-01-2021 14:38En een vast contactmoment afspreken? Ik heb de afspraak met mijn moeder dat we iedere dag een halfuurtje bellen en dat ze mij voor de rest alleen bericht als ze heel dringend iets nodig heeft.
Ik app met mn moeder wanneer ik echt iets wil vragen of gewoon wanneer ik een leuke foto heb ofzo/er iets leuks is gebeurd. Maar dat kan ook op de familie app zijn.
Ik zou er zeker iets van zeggen, dat het iets minder kan. Reageer je trouwens altijd gelijk wanneer ze appt? Als ze iets niet belangrijks appt kam je ook proberen gewoon eens de hele middag niet te antwoorden. Lijkt me dat het dan ook wel duidelijk wordt dat je druk bent of hier niet op zit te wachten.
dinsdag 19 januari 2021 15:21
Bij ons was het de gezinsapp. Verschrikkelijk. Ook nichtjes van in de 20 zaten er in. Op een vrije zaterdag ging dat ding rustig 123 keer af om werkelijk niets. Een foto van een beker chocolademelk en daarop dan weer 20 reacties. Vroeger kon ik dat beter hebben, sinds corona en ik dus thuis werk en dus de hele dag al aan de telefoon zit heb ik hem op stil gezet. Ik open hem een keer per dag. Kijk niet eens naar de berichtjes en sluit hem dan weer. Dan is de melding achter de appnaam (123) meteen weg. Ik werd er echt gillend gek van. Imiddels nu mam is overleden en mijn band met zusjes ronduit kut is te noemen al jaren (ik bedoel ik krijg niet eens een appje op mijn verjaardag, ook niet in de groepsapp) overweeg ik er uit te stappen. Maar dat is nogal wat. Ze doen me al jaren enorm veel verdriet sinds ik ons geboortedorp ben verlaten. Mijn vader (die al bij ma weg was toen haar eerste tekenen van dementie kwamen en meteen een andere vrouw vond nog het meest trouwens. Ik ging weg bij mijn ex vorig jaar nadat hij in een bui me compleet in elkaar had gebeukt. En dat na 18 jaar. In dat geval doe ik niet aan tweede kansen. De politie had hem meegenomen en ik lag daar moederziel alleen en met een compleet opgezwollen en paars/zwart hoofd in het ziekenhuis toen ik hem belde. Hij nam niet op dus stuurde ik een appje. Hij zei; 'dat hij hier nu even geen zin in had'. Daarna heb ik hem nog geappt, begreep er niets van en was zo boos. De buurman heeft me opgehaald destijds. Dat appte ik hem dus. En wie belde hij...... de man die het me had aangedaan. Niet mij. Toen was het wel klaar met pa even dacht ik. Maar ik ben nog steeds klaar met hem eigenlijk. Ik moet daar gewoon nog even naar toe groeien. Maar bij elke 'ping' krijg ik de zenuwen. Misschien moet ik hier een apart topic over maken. Tips zijn meer dan welkom maar wil dit dit topic gewoon niet 'kapen'
dinsdag 19 januari 2021 15:50
Ik weet niet hoe de relatie nu met je moeder is, maar hier zou je toch op een volwassen manier over moeten kunnen praten. En bedenk ook: ooit krijg je geen appjes meer van haar en dan zou je ze misschien nog heel graag willen krijgen. Mijn moeder is helaas al 15 jaar geleden overleden, maar soms zou ik willen dat de appjes om mijn oren vlogen.
dinsdag 19 januari 2021 15:56
Zet de app op stil en op geen push berichten.
Wees volwassen en bespreek het met je moeder. En wanneer ze je niet goed begrijpt vraag je haar hoe zei zich gevoeld zou hebben toen, wanneer zij een jong gezin had, haar (schoon)moeder zo veel contact zou willen.
Wees volwassen en bespreek het met je moeder. En wanneer ze je niet goed begrijpt vraag je haar hoe zei zich gevoeld zou hebben toen, wanneer zij een jong gezin had, haar (schoon)moeder zo veel contact zou willen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover