Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Overspannen van de kinderen?

27-01-2021 11:19 124 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zit overspannen thuis sinds anderhalve week. Enorm moe, elke dag hoofdpijn, chaos in m'n hoofd, emotioneel, lusteloos, ik voel me een wrak. Voornamelijk vanwege corona en de sluiting van de scholen. Mijn kinderen (7 en 8 jaar) zijn druk, emotioneel en heftig (en lief natuurlijk!) Ze hebben zo'n slechte concentratie dat je er constant naast moet zitten, anders doen ze niks. Vanuit school is er al wel een traject opgestart voor beiden (vermoeden ADD/ADHD), maar voordat dat echt loopt zijn we weer maanden verder. En intussen ploeteren we door.

Ik werk in de GGZ met een zware doelgroep en hoge werkdruk, maar dit kon ik altijd prima aan. Ik werk hier nu drie jaar, ervoor werkte ik meer uren met een nog zwaardere doelgroep, dus mijn werk voelde altijd als vakantie. Nu helaas niet meer. Ik ben voor ik me ziek meldde zelfs heel erg uitgevallen tegen een patiënte die dit absoluut niet verdiende, iets wat ik nooit zou doen normaal gesproken.

Toch voel ik dat de overspannenheid echt van thuis komt, van de non-stop drukte, de ruzies, het lawaai. Ook mijn zorgen spelen mee, ik wil dat ze gelukkig zijn maar dat is nu niet zo. Ondertussen zijn we in gesprek met de IB-er, het CJG, de fysiotherapeut, de GGZ en ik weet dat het goed gaat komen, maar dankzij wachtlijsten zijn we er nog lang niet. En ondertussen is het thuis elke dag 'feest'.

Mijn man is zzp'er. Heeft het nu superdruk gelukkig, maar vanwege corona zal dat over een tijdje stil liggen dus hij wil al het werk aanpakken wat er nu nog ligt om de buffer te vergroten. Hij doet veel in huis en met de kinderen waar hij kan, maar werkt nu ook 40-50 uur per week, dus ook hij loopt op z'n tandvlees.

Ik probeer van alles in te zetten, ben op gesprek gegaan bij de praktijkondersteuner, wacht op een oproep van de bedrijfsarts, mijn leidinggevende zoekt een coach voor me. Maar ook daar zijn wachtlijsten dus pas over een paar weken kan er iemand met me mee denken. En ondertussen ben ik thuis en heb ik het idee dat dat niet helpt. Als de kinderen even weg zijn (ze mochten nu allebei logeren bij iemand dus vandaag het huis leeg) dan gaat het wel. Maar ze komen zo weer thuis en dan heb ik direct weer kortsluiting. De meeste dagen is er sowieso wel eentje thuis, soms ook twee.

Ik doe wat ik kan om m'n energie terug te vinden, ik wandel dagelijks veel en probeer leuke dingen met de kinderen te doen. Ga op tijd naar bed, maar ik kan slecht slapen en word vaak wakker. De dingen waar ik echt energie uit haal kunnen nu niet dankzij corona of gebrek aan concentratie, dus ik moet op zoek naar wat anders.

Vorige week heb ik weinig gedaan. Geslapen, gewandeld, bezig met de kinderen, wat genetflixt, maar ik merk dat dat niet werkt. Het kost me meer energie dan het oplevert. Soms is alleen het opstaan van bank al iets waar ik de puf niet voor heb.

Ik overweeg om weer aan het werk te gaan, daar is het rustiger dan hier en dan doe ik tenminste wat, maar van de gedachte alleen krijg ik ook een knoop in m'n buik. Ik ben daar te emotioneel (elke dag huilbuien, dat kan niet op het werk) ongeconcentreerd en moe voor. Mijn kinderen steeds wegsturen is geen optie. Ze gaan wel regelmatig ergens anders werken, maar familie geeft aan het ook pittig te vinden en niet elke dag te willen/kunnen. Noodopvang is afgeraden door de juf en de IB-er, gezien de problemen bij de kinderen en de vorm van de opvang (grote drukke groepen met weinig begeleiding).

Maar wat dan wel? Wie herkent dit en heeft de gouden tip? Ik wil me zo graag weer wat beter voelen of in ieder geval het gevoel te hebben iets te doen waardoor het beter wordt...
Alle reacties Link kopieren
Heb dit trouwens bij Corona geplaatst, omdat het vooral samenhangt met de maatregelen. Als ze weer naar school mogen en we weer kunnen doen wat we willen zal het ook anders zijn, maar ja. Wie weet hoe lang dat nog duurt...?
Alle reacties Link kopieren
Best veel jongeren en studenten vervelen zich best wel. Ik zou een oproepje op Nextdoor zetten welke scholier/student elke dag 2 uur jouw kinderen wil helpen met schoolwerk. Kan jij lekker moeder blijven en leuke dingen met ze doen.
Alle reacties Link kopieren
Dit lijkt me een reden om in aanmerking te komen voor nood opvang zodat je kinderen overdag “gewoon” naar school gaan en jij de rust die je op dit moment nodig hebt kunt nemen. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wat naar en een ingewikkelde situatie.

Gaan ze normaal gesproken naar de BSO? Je zou ook kunnen kijken of ze daar heen kunnen, ze zijn er ingericht op kinderen vermaken en het vooruitzicht van een paar uurtjes stilte kan fijn zijn. BSO heeft ook noodopvang na schooltijd.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar helaas. Ik zit precies in hetzelfde schuitje als jij. Ik heb alleen ander werk en nog een peuter thuis. Maar ik zou toch gebruik maken van de noodopvang. Ik maak hier nou 2 dagen per week gebruik van ( wel op advies van school omdat ik en kind het beide niet meer trekken thuis) en merk toch dat ik dan de andere dagen beter aan kan.
Alle reacties Link kopieren
Adelaar81 schreef:
27-01-2021 11:24
Dit lijkt me een reden om in aanmerking te komen voor nood opvang zodat je kinderen overdag “gewoon” naar school gaan en jij de rust die je op dit moment nodig hebt kunt nemen. Sterkte!
We komen sowieso wel in aanmerking voor noodopvang, maar zowel de juf als de IB-er hebben ons dit nadrukkelijk afgeraden. Ze hebben het op school zo ingericht dat ze in een grote ruimte met zo'n 35-40 kinderen zelfstandig moeten werken. Ze zijn nu al snel overprikkeld, dus na de opvang zijn ze dan helemaal heftig. Dit uit zich dan in huilbuien, woedeuitbarstingen, ruzie en geschreeuw en daar kan ik op dit moment al helemaal niet tegen.
Alle reacties Link kopieren
Carmencita schreef:
27-01-2021 11:25
Wat naar en een ingewikkelde situatie.

Gaan ze normaal gesproken naar de BSO? Je zou ook kunnen kijken of ze daar heen kunnen, ze zijn er ingericht op kinderen vermaken en het vooruitzicht van een paar uurtjes stilte kan fijn zijn. BSO heeft ook noodopvang na schooltijd.
Ze gaan niet naar BSO, dit werkte niet en zorgde voor meer onrust.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat kan ik mij heel goed voorstellen. Overspannen hoeft niet altijd van het werk te komen natuurlijk. Een burn out hebben met of door je kinderen is alsof je gewoon 80 uur per week moet blijven werken.
Je wil slapen en stilte aan je hoofd, maar je hebt het tegenovergestelde.

Ik was ook overspannen met de zorg van de kinderen en eruit komen was zwaar. Het duurde vooral heel lang. Elke dag verstand op 0 en doorakkeren.

Misschien kan je een stripje slaappillen van de dokter krijgen, slaap je wel beter.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt heel veel op je bordje :hug:

Goed dat je qua werk op de rem hebt gestapt. Maak je daar niet te druk over. De arbo meldt zich over een paar weken en bespreek dan een reïntegratie op het werk. Misschien een lichtere afdeling, andere tijden etc. Dat komt later wel.

De noodopvang is afgeraden voor de kinderen (en de school zelf) maar het zou jou ontlasten om even tot jezelf te komen. Misschien niet beide kinderen tegelijk. Maar op dinsdag kind 1 en op donderdag kind 2 zodat je het thuis wat minder zwaar hebt. Of kind 1 gaat naar Oma en kind 2 naar oom of tante als je echt het huis leeg wil hebben voor een uurtje of twee.

Ik snap de zorg van je man om voor zoveel mogelijk geld te zorgen als jullie een mindere tijd verwachten. Maar deze corona- tijd duurt nog wel even en ook als iedereen gevaccineerd is, is het nog niet gelijk afgelopen of zoals in 2019. Sommige dingen zijn permanent aan het veranderen zoals thuiswerken, bestellen (zelfs mijn moeder is nu klant bij Bol.com) etc. Ik weet niet wat je man doet, maar dat buffelen kan hij nog heel lang en het gaat nu ten koste van jou. Ik zou dus serieus bespreken dat jij nu ziek bent en zijn hulp nu harder nodig hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ze wel op de noodopvang doen 2 dagen per week. Heb jij even rust.

Misschien in de toekomst ook zinvol om te kijken of je zelf ADHD hebt.
Alle reacties Link kopieren
stokske schreef:
27-01-2021 11:32
Ja, dat kan ik mij heel goed voorstellen. Overspannen hoeft niet altijd van het werk te komen natuurlijk. Een burn out hebben met of door je kinderen is alsof je gewoon 80 uur per week moet blijven werken.
Je wil slapen en stilte aan je hoofd, maar je hebt het tegenovergestelde.

Ik was ook overspannen met de zorg van de kinderen en eruit komen was zwaar. Het duurde vooral heel lang. Elke dag verstand op 0 en doorakkeren.

Misschien kan je een stripje slaappillen van de dokter krijgen, slaap je wel beter.
Dat doorakkeren, daar heb ik juist zoveel moeite mee. Ik heb het idee dat ik op de omstandigheden geen invloed heb, dus dat ik intern wat moet veranderen. Het gevoel dat ik iets moet doen om mezelf "beter" te maken, maar wat dan? Ik wil niet maanden in de ziektewet zitten. Ik ben normaal gesproken een actief mens, altijd op pad, dingen doen en ontdekken. Dat heb ik ook nodig om me goed te voelen. Maar ja, reizen kan niet, musea dicht, borrelen niet verstandig... Ik denk dat daar ergens de crux zit, ik mis de leuke prikkels en heb dagelijks nare prikkels en ik weet niet hoe ik dat omdraai...

Extra opvang voor de kinderen ben ik wel aan het zoeken, alleen in de omgeving is weinig aanbod. De noodopvang is echt uitgesloten, als ik een afgedraaid kind terug krijg kost het me velen malen meer energie namelijk. Ik ben nu ook niet de kalme ontspannen moeder die ik wil zijn, waardoor het nog sneller explodeert.
Alle reacties Link kopieren
Ik verwacht dat de basisscholen de 9e wel weer open gaan.. dus het einde is in zicht.. hopelijk.
Hoop doet leven! ;-)
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
27-01-2021 11:33
Je hebt heel veel op je bordje :hug:


Ik snap de zorg van je man om voor zoveel mogelijk geld te zorgen als jullie een mindere tijd verwachten. Maar deze corona- tijd duurt nog wel even en ook als iedereen gevaccineerd is, is het nog niet gelijk afgelopen of zoals in 2019. Sommige dingen zijn permanent aan het veranderen zoals thuiswerken, bestellen (zelfs mijn moeder is nu klant bij Bol.com) etc. Ik weet niet wat je man doet, maar dat buffelen kan hij nog heel lang en het gaat nu ten koste van jou. Ik zou dus serieus bespreken dat jij nu ziek bent en zijn hulp nu harder nodig hebt.
Daar heb je wel een goed punt. Vanavond toch maar even met hem om de tafel om te zien wat anders kan.
Alle reacties Link kopieren
kerst schreef:
27-01-2021 11:39
Ik zou ze wel op de noodopvang doen 2 dagen per week. Heb jij even rust.

Misschien in de toekomst ook zinvol om te kijken of je zelf ADHD hebt.
Eigenlijk weet ik dat al wel, ik heb alle kenmerken van ADD. Heb dankzij mijn werk ook al veel ingezet om daarmee om te gaan (leefregels, structuur, oplaadmomenten) wat voorheen wel genoeg was. Maar ja, corona gooit nu alles omver.
Alle reacties Link kopieren
Kinderen kunnen nog wel buiten sporten. Biedt dat nog mogelijkheden om jou hier en daar wat rust te geven?
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
27-01-2021 11:42
Ik verwacht dat de basisscholen de 9e wel weer open gaan.. dus het einde is in zicht.. hopelijk.
Hoop doet leven! ;-)
Haha, ik hoop heel hard met je mee!
Alle reacties Link kopieren
Probeer de noodopvang in ieder geval, om en om of twee/drie dagen per week.
Alle reacties Link kopieren
Eze schreef:
27-01-2021 11:45
Kinderen kunnen nog wel buiten sporten. Biedt dat nog mogelijkheden om jou hier en daar wat rust te geven?
Dit doen ze al wel, maar dat kleine uurtje is op dit moment niet genoeg. Maar ze raken er wel wat energie van kwijt en dat is ook veel waard!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou echt rust nemen, dat is de enige manier. Je hebt jezelf langdurig uitgeput. 2 kleine 'adhd' kinderen, een man die 50 uur per week werkt en een baan met een zware doelgroep in de ggz en nog steeds ben je aan het zoeken wat je nog meer kan doen. Wanneer je langurig roofbouw pleegt op jezelf dan heb je lang en veel rust nodig om te herstellen. Dit is niet binnen 2 maanden over en hersteld. Doe het hoog nodigen en accepteert dat je energie voorlopig niet terug komt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Fijn hoor, dat buffelen van je man. Maar ten koste van wat en vooral van wie? Laat dat eens tot je doordringen.

Je kunt wel jezelf willen verbeteren, maar iedereen heeft een grens. Tijd om naar JOUW grens te luisteren. Dus kinderen meer onder de hoede van een ander (je man, betaalde oppas). En als je ze naar familie doet, doe je ze dan allebei naar dezelfde? Zou ik niet doen aangezien men dat heel zwaar vindt.

En met gekibbel: stuur er gewoon ook geregeld één naar zijn/haar kamer.
Alle reacties Link kopieren
Zonnetje77 schreef:
27-01-2021 11:47
Dit doen ze al wel, maar dat kleine uurtje is op dit moment niet genoeg. Maar ze raken er wel wat energie van kwijt en dat is ook veel waard!
Op je baan kun je je ziekmelden, ja man zou wat minder kunnen werken, misschien kunnen de kinderen naar opa en oma een dagje of naar een vriendje...maar je kinderen kun je niet terugstoppen. Dit is nu eenmaal de consequentie van een maximaal leven, allebei een zware baan, één crisis en de boel ligt op zijn gat, omdat er geen balans is in jullie leven.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Zonnetje77 schreef:
27-01-2021 11:30
We komen sowieso wel in aanmerking voor noodopvang, maar zowel de juf als de IB-er hebben ons dit nadrukkelijk afgeraden. Ze hebben het op school zo ingericht dat ze in een grote ruimte met zo'n 35-40 kinderen zelfstandig moeten werken. Ze zijn nu al snel overprikkeld, dus na de opvang zijn ze dan helemaal heftig. Dit uit zich dan in huilbuien, woedeuitbarstingen, ruzie en geschreeuw en daar kan ik op dit moment al helemaal niet tegen.
Toch zou ik de noodOPVANG proberen. Er zijn ook best rustige dagen daar. Afgelopen vrijdag vertelde mijn zoon dat ze met z’n zevenen verstoppertje hadden gespeeld in school aan het einde van de dag. Mijn zoon komt er omdat hij regelmaat en gezag nodig heeft. Hij heeft geen etiket maar wel een aantal kenmerken die wijzen op.... En regelmaat, samen met een bekend gezicht is wat school hem wel kan bieden.

En een goede vriendin zei tegen me.... loslaten, soms is het hoogst haalbare bereikt. Mijn zoon krijgt af en toe e-mails van de juf dat dingen van de afgelopen week niet gedaan zijn. Er gaan dan een hele rij emoties door me heen maar haar woorden relativeren. Sorry juf, dit was het hoogst haalbare afgelopen week.
superuser2020 wijzigde dit bericht op 27-01-2021 11:58
14.60% gewijzigd
Jaren geleden raakte ik zwaar overspannen. Langere tijd 80 uur per week gewerkt in een baan met veel verantwoordelijkheid en een alles behalve leuke werkgever. Heeft me vijf jaar gekost om weer terug op niveau te komen en nu bijna tien jaar later heb ik pas weer het vertrouwen dat ik het allemaal weer aankan.

Echt, pleeg geen roofbouw op jezelf. Kijk samen met je man wat er financieel mogelijk is qua hij iets minder doorbuffelen en opvang voor de kinderen (sowieso dat laatste. Jij hebt rust nodig en dat ga je niet krijgen met de kinderen over de vloer, hoe lief ze ook zijn en hoeveel je ook van ze houdt). En misschien helpt het je om bij te houden waar je energie van krijgt of wat je energie kost (ik hield een lijstje met de activiteiten die ik deed bij en noteerde daarnaast op een schaal van 1 tot 10 hoeveel energie het kostte of opleverde).

Ik wens je heel veel sterkte. Overspannen zijn is echt rot.
Alle reacties Link kopieren
Zonnetje77 schreef:
27-01-2021 11:47
Dit doen ze al wel, maar dat kleine uurtje is op dit moment niet genoeg. Maar ze raken er wel wat energie van kwijt en dat is ook veel waard!
Zou je dat kunnen uitbreiden? Hier bieden sommige verenigingen de ruimte voor kinderen om te komen proberen of ze de trainingen leuk vinden. Er is hier ook een BSO die buitensport aanbiedt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven