Traumatische bevalling

07-04-2021 17:36 139 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is nu 2 maanden geleden dat ik bevallen ben. En het was echt de hel op aarde. Ik heb geprobeerd hier over te praten met veel mensen, maar ik merk dat men het niet zo wil horen of dat de kous wordt afgedaan met 'maar het gaat met hem heel goed toch? en jij ziet er ook alweer goed uit!'.

Ook van tevoren heb ik me zoveel zorgen gemaakt ivm een geschat groot kindje bij de echo's. Maar iedereen zei tegen me dat er een oerkracht in mij naar boven zou komen. Dat mijn lichaam zou weten wat het zou moeten doen. En dat ik de pijn zou vergeten nadat hij op mijn borst werd gelegd. Dat de kraamweek echt genieten zou zijn. Dat het allemaal wel mee zou gaan vallen, zeker omdat ik me zo druk maakte.

Wat een teleurstelling. Geen van alles was waar. Precies waar ik bang voor was, is mij overkomen. Een horrobevalling, bijna 30 uur lang, weeënstorm vol in de rug, zonder dat ze effect hadden op de ontsluiting. Geen pijnstilling mogen en uren en uren het moeten ondergaan. Wel bijna 20 uur voordat ik eindelijk een ruggenprik mocht, en zelfs toen had ik maar 1cm ontsluiting. En daardoor volledig uitgeput de rest moeten doen. Wat niet lukte. Meer dan 2 uur moeten persen, twee keer een flinke knip. 4x gevacuümeerd en hij bleef er maar af schieten. 2 man aan elke zijde met al hun gewicht duwend op mijn buik. Het is niet gek, want mijn zoontje was bijna 5kg bij de geboorte.

Ik voelde geen blijdschap bij de geboorte. Ik was alleen heel opgelucht dat hij huilde. Daarna heb ik niks meer ervan meegekregen. Ik bleef maar flauwvallen. Ik heb tot 3 weken na de bevalling katheters en klysma's gemoeten omdat alles daar niet meer 'werkte'. De eerste 2 weken heb ik niks in de verzorging kunnen doen van mijn zoontje. Ik heb fulltime gekolfd want bv lukte niet. De meeste dagen meer tranen dan melk. En zoveel frustratie en ruzies omdat partner het slecht trok om alles alleen te moeten doen (wat ik heel goed begrijp).

Het is nu 2 maanden geleden en het lijkt alsof het maar gewoon weer goed met mij moet gaan. Dat vind ik zelf. Maar anderen ook.

Maar zo voel ik me gewoon niet. Lichamelijk niet, mentaal niet. Ik heb goede dagen. Maar ook mindere. Ik heb altijd pijn in mijn bekken en rug. Ik mag niet sporten. Ik kan me niet concentreren, wat werken en studeren nu lastig maakt. Ik voel me opgejaagd, gestrest en angstig. Mijn relatie is sinds de geboorte ook niet meer wat het is geweest. Het is vooral praktisch. Waar ik in de zwangerschap op handen gedragen werd, lijkt het nu alsof mijn 'taak' erop zit en we vooral een team zijn om alles draaiende te houden. Ik voel me niet gezien of gehoord.

Vandaag ben ik naar de huisarts geweest. Ik moet het 3 maanden geven. Ook heb ik al hulp gezocht bij een bekkenfysiotherapeut en krijg ik behandeling bij een holistische praktijk. Ik doe al veel voor mijn herstel, maar soms is het gewoon even heel kut. Ik hou zielsveel van mijn zoontje en hij doet het fantastisch. Ook mijn studie die altijd is doorgelopen gaat super goed. Ik haal mooie cijfers. Ik werk ook alweer, dat gaat ook prima.
Maar toch voel ik me soms echt even heel erg rot.

Ik wilde het gewoon even kwijt. En hoop herkenbaarheid te vinden.
Alle reacties Link kopieren
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:49
Nee, maar dit klinkt als een zeer onveilige situatie voor moeder en kind. Dit mag echt niet nog een keer gebeuren.
Een keizersnede is geen directe oplossing. De POP poli is gespecialiseerd is vrouwen met bevallingstrauma. TO zou daar heen verwezen moeten worden, bij een eventuele volgende zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:49
Nee, maar dit klinkt als een zeer onveilige situatie voor moeder en kind. Dit mag echt niet nog een keer gebeuren.
Ik heb dit besproken in het na-gesprek. Maar de gynaecoloog vond het onzin, de weg was immers nu vrijgebaand en mijn lichaam zou volgende keer echt wel weten hoe het zou moeten. Ik mag geen keizersnede de volgende keer, dat staat vast.

En precies dat gesprek is wat me laat twijfelen aan mezelf. Was het wel echt zo erg zoals ik het heb ervaren? Of hoort dit er gewoon een beetje bij en neem ik het te heftig op?
Maída schreef:
07-04-2021 17:52
Ik heb dit besproken in het na-gesprek. Maar de gynaecoloog vond het onzin, de weg was immers nu vrijgebaand en mijn lichaam zou volgende keer echt wel weten hoe het zou moeten. Ik mag geen keizersnede de volgende keer, dat staat vast.

En precies dat gesprek is wat me laat twijfelen aan mezelf. Was het wel echt zo erg zoals ik het heb ervaren? Of hoort dit er gewoon een beetje bij en neem ik het te heftig op?
O wauw. Mijn vriendin baart ook altijd zulke grote kinderen. De eerste zat klem en zij mag niet meer natuurlijk bevallen ivm de risico’s.
Alle reacties Link kopieren
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:49
Het zal misschien per persoon verschillen dan. Mijn neef is psycholoog en werkt veel met EMDR.
Hij is er altijd zeer over te spreken. Een enkele keer helpt het niet, maar meestal wel en boekt hij er ook snel resultaat mee.

Ja, haha, qua tijd en "resultaat" is het inderdaad "snel" (nogmaals: in tijd uitgedrukt) maar de impact van Emdr op je dagelijkse leven is gigantisch. Als je geen ervaringsdeskundige bent in het ondergaan van EMDR (begrijp ik hier uit in elk geval) heb je geen idee wat je zegt. emdr is echt heel heftig voor de persoon die dat doet.
Alle reacties Link kopieren
To neem je eigen gevoelens serieus. Een mannelijke gynaecoloog en een huisarts hebben makkelijk praten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Maída schreef:
07-04-2021 17:52
Ik heb dit besproken in het na-gesprek. Maar de gynaecoloog vond het onzin, de weg was immers nu vrijgebaand en mijn lichaam zou volgende keer echt wel weten hoe het zou moeten. Ik mag geen keizersnede de volgende keer, dat staat vast.

En precies dat gesprek is wat me laat twijfelen aan mezelf. Was het wel echt zo erg zoals ik het heb ervaren? Of hoort dit er gewoon een beetje bij en neem ik het te heftig op?
Bijzonder...dat een gynaecoloog niet direct akkoord gaat met een ks snap ik. Blijft een operatie maar bij ons worden er via de pop wel andere keuzes gemaakt op basis van trauma. Ks of eerder inleiding bevalling bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Maída schreef:
07-04-2021 17:52
Ik heb dit besproken in het na-gesprek. Maar de gynaecoloog vond het onzin, de weg was immers nu vrijgebaand en mijn lichaam zou volgende keer echt wel weten hoe het zou moeten. Ik mag geen keizersnede de volgende keer, dat staat vast.

En precies dat gesprek is wat me laat twijfelen aan mezelf. Was het wel echt zo erg zoals ik het heb ervaren? Of hoort dit er gewoon een beetje bij en neem ik het te heftig op?
Nee, het was ECHT zo erg!! Jij hebt het namelijk zo ervaren. Er zullen klinisch wellicht ingewikkelder gevallen zijn geweest voor de beste man, maar jij hebt emotioneel heel wat grenzen overschreden. En dat heeft niks te maken met "nu is de weg vrij".

Ga ALSJEBLIEFT met iemand praten die wat weet van ziekenhuis trauma's. Bij mij werd het ook weggewuifd, maar ik bleek PTSS te hebben. Jij, en alleen jij, weet hoe je de bevalling hebt ervaren. Het is niet aan de gyn om jouw gevoel af te doen als 'het valt wel mee'.
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
07-04-2021 17:55
Bijzonder...dat een gynaecoloog niet direct akkoord gaat met een ks snap ik. Blijft een operatie maar bij ons worden er via de pop wel andere keuzes gemaakt op basis van trauma. Ks of eerder inleiding bevalling bijvoorbeeld.
Ik heb naar aanleiding van mijn beval-angst icm een baby die op de p95 lijn lag (GROOOOOT kindje) aan de verloskundige voorgelegd om ingeleid te worden, maar daar wilden ze absoluut niet in meegaan. En weet je, ik snap dat ook op zich wel. Het is de eerste en de wetenschap wijst uit dat een groot kindje niet per se een moeilijke bevalling is. Rationeel snap ik de gynaecoloog ook wel, want het is inderdaad vaak bij de tweede dat het makkelijker gaat.

Maar ik wou en wil zo graag dat er naar mij geluisterd was en wordt.
Alle reacties Link kopieren
Hogwarts schreef:
07-04-2021 17:46
O wat naar voor je dat je dit hebt moeten meemaken.

Ik heb zelf ook een horror bevalling meegemaakt 8 jaar geleden. Mijn dochter was ook bijna 5 kg. Bij mij is het na 12 uur weeen geeindigd in een spoedkeizersnee. Ook ik kon de eerste weken helemaal niks en had weinig band met mijn dochter. Verder veel pijn beken en rug (nu nog steeds). Daarna niet meer kunnen werken helaas door een postpartum depressie zeiden ze. Maar ik denk dat ik gewoon overspannen was.

Het is zoals je zei, je lichaam en jij worden vereerd als je zwanger bent en daarna verwacht men dat je weer zo snel mogelijk de 'oude' bent.

Doe rustig aan is mijn tip en je gevoelens mogen er zijn. Jij en jouw gezondheid is net zo belangrijk als die van de baby.
Zelfde hier. Ingeleid, lang weeën en een spoedks. Vond het niet zo horror achtig eigenlijk. Mijn eerste bevalling was erger. Was ik ook geestelijk flink van naar de klote, maar niemand deed wat. Ik wist niet eens dat een pnd bestond...
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:49
Het zal misschien per persoon verschillen dan. Mijn neef is psycholoog en werkt veel met EMDR.
Hij is er altijd zeer over te spreken. Een enkele keer helpt het niet, maar meestal wel en boekt hij er ook snel resultaat mee.
Het is vaak ook helpend, maar het is niet iets wat je bij de ikea boekt. Het is een serieuze behandeling.
Polsjef schreef:
07-04-2021 17:57
Het is vaak ook helpend, maar het is niet iets wat je bij de ikea boekt. Het is een serieuze behandeling.
Maar het probleem en de trauma zijn ook serieus. En serieuze problemen vragen ook om een goede aanpak en niet iets wat je zomaar doet.
beetjegek schreef:
07-04-2021 17:57
Zelfde hier. Ingeleid, lang weeën en een spoedks. Vond het niet zo horror achtig eigenlijk. Mijn eerste bevalling was erger. Was ik ook geestelijk flink van naar de klote, maar niemand deed wat. Ik wist niet eens dat een pnd bestond...
Fijn voor je dat het niet horror achtig was. Besef je wel dat je met deze opmerking mijn ervaring kleiner maakt? Ik leef al 8 jaar in de prak (wia) thank you very much.
Alle reacties Link kopieren
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:59
Maar het probleem en de trauma zijn ook serieus. En serieuze problemen vragen ook om een goede aanpak en niet iets wat je zomaar doet.

Ja absoluut, maar EMDR kan ook over 6 maanden als de rust wat meer wedergekeerd is en er ruimte is om een zeer intensieve behandeling aan te gaan. Met gesprekken en gehoord worden kan je de ergste randjes er nu al afhalen.
Nicco88 schreef:
07-04-2021 17:59
Maar het probleem en de trauma zijn ook serieus. En serieuze problemen vragen ook om een goede aanpak en niet iets wat je zomaar doet.

Je neef is psycholoog begrijp ik en jij niet.
Alle reacties Link kopieren
Hogwarts schreef:
07-04-2021 18:01
Fijn voor je dat het niet horror achtig was. Besef je wel dat je met deze opmerking mijn ervaring kleiner maakt? Ik leef al 8 jaar in de prak (wia) thank you very much.
Iedereen beleefd het anders he? Ik zit zelf ook in de wia. Beetjegek he?
@to...ga naar de poh ggz of pop poli. Ook post partum kan verwijzing voor pop poli.
beetjegek schreef:
07-04-2021 18:02
Iedereen beleefd het anders he? Ik zit zelf ook in de wia. Beetjegek he?
Ik begrijp dat jouw cavia doder is.
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
07-04-2021 18:04
@to...ga naar de poh ggz of pop poli. Ook post partum kan verwijzing voor pop poli.

Oh echt!!! Dan ZEKER doen TO. Wat ben ik fantastisch geholpen bij de POP!!
Alle reacties Link kopieren
Hogwarts schreef:
07-04-2021 18:07
Ik begrijp dat jouw cavia doder is.
Morsdood
Alle reacties Link kopieren
Dit topic gaat over to haar ervaring. Het is geen wedstrijd wie had de naarste bevalling. Door te vergelijken, neem je haar ervaring niet serieus. Zij heeft al genoeg mensen om haar heen die haar ervaring niet serieus nemen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 07-04-2021 18:11
0.88% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb totaal geen ervaring met bevallen ofzo, maar wat je hebt meegemaakt klinkt vreselijk. Ik hoop dat je de juiste hulp krijgt. :rose:
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
viva-amber schreef:
07-04-2021 18:11
Dit topic gaat over to haar ervaring. Het is geen wedstrijd wie had de naarste bevalling. Door te vergelijken, neem je haar ervaring niet serieus. Zij heeft al genoeg mensen om haar heen die haar ervaring niet serieus nemen.

Eens.

TO: ongeacht wat de mannelijke gynaecoloog zegt, neem je ervaring en de heftige nasleep serieus. Er zijn hele goede tips gegeven waar je terecht kunt. Zo op basis van je OP vind ik het erg heftig wat je hebt doorstaan. Dat een ander dat niet ervaren heeft hoeft jou niet te doen twijfelen over of dat normaal is. Normaal bepaal jij en iemand zoeken die jouw ervaring serieus neemt is echt wat je nu moet doen.

Sterkte want dit lijkt me erg zwaar om in je eentje mee door te ploeteren.
Alle reacties Link kopieren
Misschien is het boek van Diana Koster iets voor je? Dat heet ‘perfecte bevallingen bestaan niet’ . Dat gaat over vrouwen die een ingrijpende bevalling hebben meegemaakt en de impact op hun leven.

https://www.bol.com/nl/p/perfecte-beval ... oductImage


Wat naar dat de gynaecoloog jouw ervaring niet erkend heeft!! Het klinkt als een bevalling die beter niet natuurlijk had kunnen gaan, maar de gynaecoloog zal zijn eigen fout niet erkennen.

Hopelijk vind je de steun in de ervaringsverhalen en oefeningen in het boek.
viva-amber schreef:
07-04-2021 18:11
Dit topic gaat over to haar ervaring. Het is geen wedstrijd wie had de naarste bevalling. Door te vergelijken, neem je haar ervaring niet serieus. Zij heeft al genoeg mensen om haar heen die haar ervaring niet serieus nemen.
Ik ben het 100% met je eens.

TO ik weet niet of je nu al toe bent aan EMDR. De pop poli daarentegen is een hele goeie optie.

Verder zoals ik al eerder aangaf neem je tijd, pas goed op jezelf.

Ik heb heel veel gehad aan het verhaal van Louis Pentland (op youtube). Zij had de eerste keer een verschrikkelijk traumatiserende bevalling en wilde ook nooit meer bevallen. 8 jaar later toch weer een kindje gekregen. Ze heeft allerlei tips over hoe je met een traumatiserende bevalling om kan gaan.
Alle reacties Link kopieren
Pfoe to, dat klinkt als een heel heftige bevalling! :hug: Het kan ook nog echt even duren voordat je weer van je lichamelijke klachten af bent, je lichaam heeft echt gewoon een klap gekregen.

Er zijn al een hoop goede tips gegeven, hopelijk vind je de hulp die je nodig hebt!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven