Uit elkaar om kinderwens wegens leeftijdsverschil?

14-01-2022 20:13 308 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Voor dit topic heb ik een nieuwe nick aangemaakt. Onder mijn gebruikelijke nick ben ik herkenbaar voor een paar personen en ik ben er nog even niet aan toe om dit onderwerp irl bekend te maken.

Sinds 4 jaar ben ik samen met mijn vriend. Toen wij elkaar leerden kennen was dat niet met de intentie om een relatie te starten, maar we werden verliefd en bleven dat en zodoende zijn we hier beland. We wonen nu 2,5 jaar samen en hebben het fijn.

Waarom dan dit topic? Er is een probleem dat al een hele tijd boven blijft komen en we komen er niet uit. Er is een leeftijdsverschil tussen ons. Ik ben 35 en hij is 27. In principe geen probleem, maar op één vlak is dit een probleem: het vlak kinderen.

Ik heb geen allesoverheersende kinderwens, maar ben er na lang wikken en wegen inmiddels al een tijd over uit dat ik graag een kind of kinderen zou willen krijgen. In principe denk ik dat ik ook zonder kinderen te krijgen gelukkig zal blijven, maar ik zou het op z’n minst graag proberen.
Mijn vriend wil ook wel kinderen. Maar eigenlijk niet nu al. En hier komen we niet uit.

Ik begrijp heel goed dat hij er eigenlijk nog niet aan moet denken. Net lekker bezig met zijn carrière en nog middenin het opbouwen van zijn leven.
Ik wil hierin mijn zin ook echt niet doordrijven. Ik durf nog best een half jaar of jaartje te wachten, maar langer eigenlijk niet. Wat nou als ik te lang wacht en het helemaal niet meer lukt?
Mijn vriend zou gevoelsmatig nog wel een jaar of 5 à 10 willen wachten. En die tijd heb ik gewoon niet meer.

Onlangs hadden we een lang gesprek waarin de conclusie naar boven kwam dat we er maar gewoon voor moeten gaan (voor kinderen) en dat we er wel uitkomen met z’n tweeën en een kind, dat hij er ook echt wel positieve dingen in ziet en er voor zou gaan als het eenmaal zo ver is. Ben daarna begonnen met slikken van foliumzuur, maar als ik eerlijk ben zie en merk ik gewoon aan hem dat hij voornamelijk zoveel water bij de wijn zou gooien om mij niet kwijt te raken, maar dat hij diep van binnen eigenlijk echt nog niet wil. Dat voelt natuurlijk niet als de goede basis voor zo’n grote beslissing (dus blijven de condooms op het nachtkastje staan en is het foliumzuur weer in de kast verdwenen).

Hij snapt mij. Ik snap hem. Maar wat dan nu?

Ik word zo verdrietig van het idee dat we dan nu uit elkaar zouden moeten hierom. Hem moeten missen. En het idee me (weer) door een portie liefdesverdriet te moeten worstelen, me daarna weer in het datingleven te moeten storten, en (als ik geluk heb iemand tegen te komen) weer opnieuw het hele riedeltje door moeten gaan van iemand leren kennen, diens vrienden en familie te moeten leren kennen, weer een nieuwe schoonfamilie… Ik wil dat helemaal niet. (Je leest, dit zou niet mijn eerste relatiebreuk zijn en die breuken zijn me ook niet in de koude kleren gaan zitten.)

Mijn vriend wil kinderen, dus ook als ik voor hem kies en mijn eigen kinderloosheid op de koop toe neem zal onze relatie uiteindelijk waarschijnlijk stranden op het moment dat hij aan kinderen toe is en ik dat niet meer kan. Rationeel gezien lijkt het dus het best om de stekker er maar zo snel mogelijk uit te trekken. Maar wat dan.. Dan ben ik 35 en sta ik weer de stukken van mijn gebroken hart aan elkaar te lijmen.

Omdat ik wel besef dat het zo niet door kan gaan open ik dit topic. Er zijn vast vrouwen die in een soortgelijke situatie hebben gezeten; wat hebben jullie gedaan?

Heb ik nog kans op nog een gelukkig relatie, op tijd om kinderen te krijgen? Of ben ik te laat?
Wie helpt me relativeren? Wie stelt me gerust dat je ook op of na je 35ste nog een leuke en geschikte partner kan tegenkomen waarmee je een gezin kan stichten?

Dank alvast.
Alle reacties Link kopieren
Is in dit geval een compromis niet mogelijk? Bijvoorbeeld een of twee jaar wachten? Wachten tot hij eraan toe is en dat het bij jou dan niet meer lukt lijkt me sowieso geen optie, zeker als je verwacht dat hij je dan aan de kant zet voor iemand die nog wel vruchtbaar is. Dan sta jij compleet met lege handen, en geen vervulde kinderwens, en geen relatie meer. En dat compromis zou ik ook eigenlijk alleen sluiten als ik erop zou vertrouwen dat hij niet nog eens terugkrabbelt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Ben je niet wat te rigoreus?
Als in, jullie delen de kinderwens, alleen het tijdstip (nog) niet. Maar hij staat er wel voor open en snapt ook dat jij niet nog 10 jaar wil wachten.. Dat is toch een mooi uitgangspunt? :)

Kun je hem niet nog gewoon de tijd geven aan het idee te wennen etc?
En dan over een jaartje weer eens het gesprek aangaan?

Of verwacht je van hem dat hij bij wijze van spreken ' a la minute contractueel vastleggen of en wanneer hij je wil bezwangeren?' ;)

Heb er geen ervaring mee, maar hoor van vrienden dat deze wensen vrijwel nooit volledig synchroon lopen. En toch een kwestie is van een keuze maken.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn genoeg vrouwen die op hun 40ste nog zwanger worden, dus jullie zouden ook af kunnen spreken om nog 3-4 jaar te wachten. Dan is hij rond de 30, dat is ook alweer heel anders dan 27. Als jullie nu uit elkaar zouden gaan en je moet je weer het hele riedeltje van een nieuwe relatie etc. dan ben je ook zo een paar jaar verder.
Alle reacties Link kopieren
Jullie zijn dus geen match.

Nieuwe partner met het doel een kind te krijgen moet je op zoek naar 45 plus man
Alle reacties Link kopieren
Denk dat je moet praten, praten en nog eens praten. Het leeftijdsverschil heeft nou eenmaal consequenties. Als jullie samen verder willen zullen jullie toch samen tot een oplossing moeten komen.
Alle reacties Link kopieren
@Susan, dat compromis hebben we al eens gesloten.. een jaar geleden ongeveer hebben we afgesproken 'over een jaar' ervoor te gaan of er in ieder geval heel serieus over te spreken en een startdatum af te spreken. Dat is dus ongeveer nu, en hij is er nog niet klaar voor. Ik weet niet of ik erop durf te gokken dat hij er over een jaar, twee jaar wel klaar voor is.

@Mikiniki, ik denk/vrees alleen dat het over een jaartje nog hetzelfde is voor hem; dat hij er nog niet klaar voor is. En dan ben ik weer een jaar ouder. Hij weet het allemaal niet en voor hem voelt 5-10 jaar als een veiligere marge.

@m-april, ja in principe heb je gelijk. Maar wat nou als we/ik er meer wil(len) dan eentje? Dan wordt het wellicht voor een tweede een lastig verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee collega’s die in deze situatie zaten (de man-kant van dit verhaal). In beide gevallen ook wel even moeilijk geweest, veel gepraat. Uiteindelijk beiden besloten dat ze het niet waard vonden om een verder goede relatie weg te gooien omdat ze liever nog een paar jaar gewacht hadden, en inmiddels beiden in bezit van een zoon.
In beide gevallen was het wel expliciet duidelijk dat er wel een kinderwens was, ook met elkaar, alleen had het wat de man betreft ook een paar jaar later gemogen.
Alle reacties Link kopieren
Hoe graag wil hij eigenlijk kinderen MET JOU ?

Want het lijkt dat hij misschien wel ooit een keer kinderen wil, maar aangezien jij over 10 jaar te oud bent - als hij ooit een keer tijd en zin heeft erin - die er dus niet samen met jou zullen komen.

Als hij nu spreekt in termen van 5 à 10 jaar zou ik er vanuit gaan dat er samen geen kinderen komen.

Ofwel ga je door met elkaar, maar komen er dus geen kinderen.
Ofwel split je en ga je op zoek naar een man die zich al meer wil settelen.


(Hordes mannen overigens die wél carrière en kinderen op hun 27ste kunnen combineren.)
wissewis wijzigde dit bericht op 14-01-2022 20:33
13.56% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Oké dat veranderd de zaak wel een beetje..
Ingewikkeld zeg!

Zou het kunnen zijn dat hij het niet met jou wil? En je soort van aan het lijntje houdt?

Of meer in de categorie koudwatervrees?

Wat zegt je gevoel?
Alle reacties Link kopieren
Denk je niet te moeilijk? Je vriend wil er voor gaan. Liever niet nú, maar hij wil wel en daarom gingen de condooms toch ook weg? Voordat de baby er is ben je tenminste 9 maanden verder. Alle tijd om aan het idee te wennen. Natuurlijk zou het perfect zijn als jullie allebei nu een super grote wens hebben, maar het leven is niet volledig maakbaar en perfect :)
Alle reacties Link kopieren
Als je het uit maakt gaat het een hele tijd duren eer je terug klaar bent om te daten. Je vindt niet zo maar een leuke realtie. Dat kan gerust een paar jaar of zelfs langer duren. En dan begin je toch ook niet binnen de 6 maand al aan kinderen? En veel kans dat je vooral mannen tegen komt die al kinderen hebben...
Als je een goede relatie hebt met je huidige vriend koester die dan en praat. Zeg dat je nog wat wil wachten maar geen jaren.
Eigenlijk had hij toch toegegeven? Ook al was het om jou een plezier te doen... Lijkt me een prima vent.
Alle reacties Link kopieren
Intotheunknown schreef:
14-01-2022 20:31
Denk je niet te moeilijk? Je vriend wil er voor gaan. Liever niet nú, maar hij wil wel en daarom gingen de condooms toch ook weg? Voordat de baby er is ben je tenminste 9 maanden verder. Alle tijd om aan het idee te wennen. Natuurlijk zou het perfect zijn als jullie allebei nu een super grote wens hebben, maar het leven is niet volledig maakbaar en perfect :)
Je wil écht geen kind krijgen met een man die daar eigenlijk in zijn hart nog niet klaar voor is.
Receipe for disaster.

Je wil over 5 jaar ook niet horen tijdens een ruzie dat jij dat kind erdoor gedrukt hebt en daar nu maar in je ééntje voor opdraait.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
WhatDreamsAreMadeOf schreef:
14-01-2022 20:28
@Susan, dat compromis hebben we al eens gesloten.. een jaar geleden ongeveer hebben we afgesproken 'over een jaar' ervoor te gaan of er in ieder geval heel serieus over te spreken en een startdatum af te spreken. Dat is dus ongeveer nu, en hij is er nog niet klaar voor. Ik weet niet of ik erop durf te gokken dat hij er over een jaar, twee jaar wel klaar voor is.

@Mikiniki, ik denk/vrees alleen dat het over een jaartje nog hetzelfde is voor hem; dat hij er nog niet klaar voor is. En dan ben ik weer een jaar ouder. Hij weet het allemaal niet en voor hem voelt 5-10 jaar als een veiligere marge.

@m-april, ja in principe heb je gelijk. Maar wat nou als we/ik er meer wil(len) dan eentje? Dan wordt het wellicht voor een tweede een lastig verhaal.
Ik ken best een hoop vrouwen die tussen hun 42-47 nog een kindje hebben gekregen. Natuurlijk bestaat er een kans dat het niet lukt, maar de kans dat het wel lukt is groter.

Het alternatief is dat jullie uit elkaar gaan en je dus weer opnieuw iemand moet tegenkomen, leren kennen, etc. En dan ben je ook weer een paar jaar verder. Dan zit je in feite met hetzelfde probleem qua tijd.
Alle reacties Link kopieren
@nausicaa, wissewis, mikiniki; die vraag heb ik hem inderdaad gesteld, of hij wel kinderen wil met mij, en hij zegt dat hij mij wel als de moeder ziet van zijn kinderen. Ik geloof wel dat hij daarin de waarheid spreekt, mijn bullshitradar is (na schade en schande) wel redelijk goed afgesteld.

@intotheunknown, wellicht denk ik te moeilijk inderdaad, maar ik voel zijn twijfel en toen ik dat gisteren bespreekbaar maakte gaf hij toe dat hij inderdaad liever toch nog zou wachten dan nu ervoor gaan. En dan denk ik, hoe kan ik een kind opzadelen met een vader die er niet 100% voor gaat?
Alle reacties Link kopieren
Nou ja, ik snap wel dat het een dealbreaker begint te worden. Hij heeft nog alle tijd, zij niet, en vijf tot tien jaar is gewoon geen haalbare kaart. Ik zou niet het risico willen lopen dat ik straks kinderloos ben omdat het allemaal te lang heeft geduurd en op de koop toe ook nog de relatie kwijt ben omdat hij tegen die tijd wel een duidelijke kinderwens heeft en op zoek gaat naar iemand die nog wel vruchtbaar is.

Maar misschien moet je ook niet te veel voor hem denken. Als hij instemt om er nu voor te gaan dan vindt hij dat misschien niet het meest ideaal, maar misschien heeft hij dat toch zelf ook liever dan dat de relatie overgaat of dat hij straks geen kinderen meer met jou kan krijgen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
@Attraverso, m-april, dat is inderdaad mijn dilemma. Kies ik voor wat ik ken (en wat goed is) met het risico dat er geen kind komt (voor mij) of met het risico dat het kind een compromis-kind is en slechts half gewenst is door de vader? Of kies ik voor het risico van opnieuw beginnen en de kans dat ik niet op tijd iemand tegenkom waarmee ik het zie zitten? Echt lastig.
Alle reacties Link kopieren
WhatDreamsAreMadeOf schreef:
14-01-2022 20:40
@Attraverso, m-april, dat is inderdaad mijn dilemma. Kies ik voor wat ik ken (en wat goed is) met het risico dat er geen kind komt (voor mij) of met het risico dat het kind een compromis-kind is en slechts half gewenst is door de vader? Of kies ik voor het risico van opnieuw beginnen en de kans dat ik niet op tijd iemand tegenkom waarmee ik het zie zitten? Echt lastig.
Je hebt niet persé een vader nodig, hé, als vrouw.

Je kan het eventueel ook alleen doen als je écht een kind wil.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Is het kind echt maar half gewenst door de vader? Of is gewoon de timing net niet helemaal zoals hij het het liefst had gezien? Stel dat vruchtbaarheid geen issue was en je kon tien jaar wachten, dan was de timing voor jou toch weer niet ideaal? Ik bedoel, jouw ideaalbeeld is moeder worden nu je in de dertig bent, niet als je in de veertig bent.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
@Susan, ja precies, het begint een dealbreaker te worden. We hebben dit onderwerp natuurlijk vaker besproken, en ik moet nu gewoon weten wat hij wil, en hij weet het niet.

Soms denk ik dat het koudwatervrees is en dat als het kind er eenmaal is hij een superleuke en lieve vader zou zijn, maar aan de andere kant voel ik me schuldig bij het idee dat ik hem 'op zo'n jonge leeftijd' een kind door de strot duw terwijl hij nog geniet van zijn onbezorgde leven. (En dat wil ik een kind natuurlijk niet aandoen.)

Natuurlijk ook zijn eigen keus om een relatie aan te gaan met een vrouw die tegen de houdbaarheidsdatum loopt, maar zo is het gewoon gegaan en de gesprekken daarover waren eerder natuurlijk wat meer vrijblijvend omdat het sowieso nog te snel was.
Alle reacties Link kopieren
Maar hallo, TO is toch ook nog zeker 10 jaar vruchtbaar? Ik zie geloof ik het probleem niet zo. In dit geval zou ik gewoon een datum prikken. Okee, jij wil nog wat wachten, ik ben ouder, als we op 15 januari 2025 nog steeds gelukkig met elkaar zijn en er nog geen kind is, gooien we dan alle voorbehoedsmiddelen uit het raam.

Dan is hij 30 en jij 38, dan hebben jullie nog tijd zat om wel 4 kinderen nog te krijgen.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
@Wissewis, het liefst zou ik een kind geboren laten worden binnen een fijne relatie, maar mocht deze relatie stranden zou ik het alleenstaand moederschap wel gaan onderzoeken als optie.

@Susan, ja..goeie vraag, is het half gewenst? Hij weet het niet goed en ik kan dat niet goed inschatten voor hem.

Als voor je 50ste de gebruikelijke grens was voor het krijgen van kinderen, i.p.v. 40, dan zou ik prima nog wachten. Ik vind het leven zonder kind ook nog leuk. Maar zo is het nou eenmaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat als je vraagt wat hij wil. Vijf tot tien jaar wachten en dan een kind krijgen, maar dan wel met een andere vrouw, wat betekent dat de relatie met jou dus ophoudt, of eerder een kind krijgen dan hij voor ogen had?

Want stel dat hij het tweede wel liever zou willen, dan zou ik het, als ik hem was, heel betuttelend en vervelend vinden als jij voor hem beslist dat hij liever het eerste wil.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
@Fashionvictim, maar hoe weet je dat? Dat ik nog zeker 10 jaar vruchtbaar ben? Dat is toch geen gegeven? Het risico op afwijkingen en miskramen wordt met de jaren ook steeds groter, dat baart me gewoon zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Intotheunknown schreef:
14-01-2022 20:31
Denk je niet te moeilijk? Je vriend wil er voor gaan. Liever niet nú, maar hij wil wel en daarom gingen de condooms toch ook weg? Voordat de baby er is ben je tenminste 9 maanden verder. Alle tijd om aan het idee te wennen. Natuurlijk zou het perfect zijn als jullie allebei nu een super grote wens hebben, maar het leven is niet volledig maakbaar en perfect :)
Ik neig ook hiernaar. Zó verschrikkelijk is dat nou ook weer niet, het is niet zo dat je hem erin luist of zo. Hij staat er voor open, ook al zou hij eigenlijk liever langer gewacht hebben. Nou dan. Ga ervoor.
Je hebt nou eenmaal geen vijf of tien jaar meer. Roeien met de riemen die je hebt en verder niet te moeilijk maken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven