Even spuien.. en graag tips!

23-06-2022 09:02 120 berichten
Goedemorgen allemaal,

Ik wil graag even spuien, maar ben ook zeker op zoek naar meedenken/spiegels/etc.

Vanochtend ruzie met mijn man. Hij is al een tijd lang in een mineurstemming, hij had een groot evenement op zijn werk vorige week waar hij stress van had en daarnaast speelt er ook veel op zijn werk, mensen die ineens vertrekken, etc. Het geeft hem veel stress. Hij is daardoor vermoeid en vooral snel aangebrand en bot. Onze dochter slaapt momenteel slecht, dus ook dat werkt niet mee.

Ik heb zelf moeite met zijn stemming, ik ben een rationeel persoon en over het algemeen ben ik vrolijk. Voor mij voelen zijn buien persoonlijk en ik betrek het (zeker als ik moe ben, zoals nu) op mijzelf.

Vanochtend maak ik man wakker om 07.15, omdat ik om 07.30 naar mijn werk vertrek en hij de kinderen dus moet overnemen want ik moet me klaarmaken. Ik knuffel hem even, hij wordt slecht wakker en terwijl ik me aan begin te kleden en een beetje vertel over de ochtend met de kinderen blijft hij stil. Ik vraag hem uiteindelijk wat er is en hij geeft aan stress te hebben. Hij begint te vertellen, gisteren opnieuw drama op zijn werk en hij heeft er erg veel last van, na een tijd te luisteren en het verhaal is afgerond vertel ik hem over iets wat ik nog hoorde over een collega wat eraan gerelateerd is op een positieve wijze als zijnde: joh ik hoorde dit en dat is misschien een lichtpuntje. Dan gaat de beerput open, er komen nog veel meer verhalen, het is allemaal slecht.

Maar ik moet naar mijn werk, het is al 07.30 geweest. Ik luister naar hem, stel voor om het er vanavond uitgebreid erover te hebben als ik terugkom van mijn werk. Daar is hij extreem geïrriteerd over en dan kom ik aan bod, ik ben steeds s avonds weg (feit: 1 avond per week sport ik, vorige week was hij 4 avonden weg), ik ga steeds vroeg slapen waardoor er weinig ruimte is voor knuffelen laat staan meer (we liggen samen op bed, ik zeg om 22.15 dat ik ga slapen, hij gaat uiteindelijk 22.30 slapen), ik lijk genoeg aan mezelf te hebben, etc.. Inmiddels zijn we naar beneden gelopen en de kinderen zijn erbij, het is inmiddels 07.45 en ik moet echt naar mijn werk.

Ik kan hier zo boos over worden. Ik ga nu met een rotgevoel naar mijn werk en het voelt zo onredelijk. Ik vat het zelf ook veel persoonlijker op want ik ben ook erg moe door de nachten maar die mineurstemming ga ik zo slecht op. Tegen de kinderen kan het altijd vrolijk etc, maar tegen mij is dat een brug te ver ofzo.

Terwijl ik dit typ merk ik al dat ik rust krijg maar ik ben zo benieuwd of mensen mij handvatten kunnen geven om hiermee om te gaan. Had ik dit gesprek niet moeten beginnen? Had ik meer de tijd moeten nemen en daarmee (veel) te laat moeten komen op mijn werk? Ik ben een rationeel persoon en erg rechtvaardig ingesteld, ik heb dus vaak moeite met zijn mineurstemming als ik daar zelf de oorzaak niet van ben. Hebben jullie daar nog tips voor?

Mijn man heeft in het verleden een burnout gehad en slikt nog steeds medicatie. Het is ook wel echt iets wat bij hem hoort, het negatieve en snel gestresst zijn. Daar heb ik voor gekozen, maar zoek wel manieren om hiermee om te gaan. Ik probeer me vaak invoelend op te stellen of vrij te spelen van de kinderen zodat hij wat kan uitrusten, wat niet wordt gewaardeerd (snap ik op zich ook wel, misschien wat betuttelend), maar als ik mijn eigen plan trek, valt dit ook vaak verkeerd. We hebben het er wel eens over gehad en volgens mij verwacht hij dat we gewoon doorgaan zoals altijd maar ik heb dan veel last van zijn humeur. Het maakt me onzeker.

Goed.. hopelijk tips!
Oh en ja ik typ dit dus op mijn werk, het zit me erg hoog en kan me moeilijk concentreren. Het voelt nu al een stuk beter en ga dus even aan de slag. Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vervelend voor je. Maak vanavond ruimte om alles goed te bespreken. En vraag inderdaad s avonds: hoe gaat het met je? En niet s ochtends.

Prima gedaan hoor. Dit gebeurt nou eenmaal in een relatie met kinderen. Maar er zit dus blijkbaar meer dus hebben jullie meer tijd nodig om te praten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je man zit in een baan waar er teveel werk is voor te weinig mensen.
Het werk moet wel gedaan worden.
Ik vermoed dat je man heel betrokken en verantwoordelijk is en dus op zijn werk meer dan zijn steentje bij draagt. Maar hij kan natuurlijk niet in zijn eentje het werk van 4 man doen. En dan begint het te schuren.

Er word teveel van hem gevraagd en hij vraagt teveel van zichzelf.

Ga eens luisteren naar zijn verhaal. Steun hem. Help hem een weg te vinden hoe hij zijn verstand erbij kan houden en toch werk kan doen. Help hem grenzen stellen op zijn werk zodat hij niet zoveel overvraagt word.

Ja de timing was ruk, maar hij werd dus om 7:15 uur al wakker met stress van de dag. Dan rust je ook niet uit en doe je dus ook niets voor je humeur.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig. Wel fijn dat hij het uit. Denk je dat een andere baan zou kunnen helpen? Ik zou hem erkenning en steun geven, maar wel ook grenzen stellen. Dat hij niet kan verwachten dat jij in de ochtend uitgebreid naar zijn problemen gaat luisteren bijvoorbeeld. Misschien een vast kwartier/half uur in de avond reserveren om samen te praten. Ik zou streng zijn op mijn eigen grenzen om te voorkomen dat ik helemaal zou worden leeggezogen (ervaring mee). Ik zou er wel heel blij mee zijn dat hij naar de kinderen lief is. En ook uitspreken wat zijn gedrag met Jou doet, dat je je er onzeker door voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn stress en negativiteit zijn niet jouw probleem. Je hebt er natuurlijk wel last van, maar je kunt dit niet voor hem oplossen. Je doet al je best door met hem mee te leven en de zorg op je te nemen, en dan is het weer niet goed want betuttelend?! En tegen jou tekeer gaan terwijl je naar je werk moet gaat ook echt te ver.

Geef duidelijk je grens aan: heel vervelend voor je, maar ik heb nu geen tijd, vanavond praten we verder. Wil je meer seks/knuffelen, geef het aan als wens en niet als verwijt vroeg op de ochtend als je geen tijd hebt om erover te praten En geef zeker je enige sportavond niet op; ook jij hebt recht op eigen tijd en ontspanning.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent geen rationeel persoon in dit opzicht, want anders begreep je prima dat dit niet over jou gaat.
Het is fijn als je kunt proberen hier rationeler in te staan.

Ik zou in de ochtend met 15 minuten op de klok geen gesprek zijn aangegaan over 'wat is er?". Je klinkt vooral rationeel in het willen oplossen van zijn 'probleem' maar je bent niet de oorzaak en kunt het ook niet wegnemen, dus wat ga je doen?

Als hij aanleg heeft tot somberheid dan heeft 'opvrolijken' eerder een tegengesteld effect. Zijn gevoel oprecht erkennen, en daarnaast begrenzen van de ruimte die negativiteit inneemt in jullie gesprekken is alles wat je kunt doen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren Quote
De timing om vlak voor je weg moet te vragen is niet heel handig, maar hij kan ook niet verlangen dat je dan maar te laat op je werk komt. Spreek dan idd af om ‘s avonds verder te praten. Ga samen een stuk wandelen ofzo, dat praat vaak makkelijker.

Als de stress van zijn werk komt zal hij daar toch echt mee aan de slag moeten anders gaat het weer mis. Op jou afreageren is niet de oplossing, in tegendeel. Naar de huisarts of POH?
Alle reacties Link kopieren Quote
Als partners ben je er om elkaar te steunen, maar het is niet zo dat je verantwoordelijk bent voor elkaars emotionele welzijn. Het is niet zeldzaam dat mannen hun vrouw toch min of meer verantwoordelijk maken voor hun emotionele welzijn.

Dat bij jouw man je eigen plan trekken verkeerd valt vind ik daarom wel een rode vlag.
Doreia* schreef:
23-06-2022 09:16
Ja de timing was ruk, maar hij werd dus om 7:15 uur al wakker met stress van de dag. Dan rust je ook niet uit en doe je dus ook niets voor je humeur.
Wel nog ter verduidelijking, en een kijkje in ons tropenleven, 07.15 is uitslapen in ons huis. Ik zat 05.40 beneden.
Alle reacties Link kopieren Quote
DrBrowns schreef:
23-06-2022 09:35
Wel nog ter verduidelijking, en een kijkje in ons tropenleven, 07.15 is uitslapen in ons huis. Ik zat 05.40 beneden.
Neemt niet weg dat hij blijkbaar al bij het opstaan in de stress zit.
En een slecht slaapritme bevordert dat geenszins.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
.
anoniem_363058 wijzigde dit bericht op 04-07-2022 13:12
99.74% gewijzigd
Wat anderen zeggen : niet ‘s morgens vroeg vragen hoe het met hem is als je je naar je werk moet haasten. Je kunt eventueel ‘s avonds vragen : goh, ik merkte dat je vanmorgen niet lekker in je vel zat, is er iets ? Je kunt het ook laten gaan en wachten tot hij zelf met iets komt. Je weet immers wel wat er aan de hand is en hij moet zelf actie ondernemen om eruit te komen. Blijkbaar kun jij hem niet helpen en altijd de klaagmuur van je man zijn zou ik ook voor passen. Nu ik dit zo schrijf ga ik mijn eigen tip ook maar eens op mezelf toepassen. Mijn man heeft ook nogal de neiging om maandenlang tegen mij te somberen en te zeuren over dingen die hem niet aanstaan op zijn werk, eindeloze gesprekken en begrip, pogingen hem op te beuren, tips geven, maar hij doet er nooit iets mee. Blijkbaar gaat het om het klagen. Intussen een paar avonden per week een verpestte sfeer. Daar ben ik eigenlijk ook wel klaar mee.
.
anoniem_363058 wijzigde dit bericht op 04-07-2022 13:12
99.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Het klinkt alsof je man wederom tegen een burnout aan zit. Als hij hier al ervaring mee heeft (maar in het verleden hier niet genoeg van heeft geleerd) dan is het tijd om nogmaals het hulp-pad op te gaan. Blijkbaar komt hij er zelf niet uit.
lolapaloeza schreef:
23-06-2022 09:30
Je bent geen rationeel persoon in dit opzicht, want anders begreep je prima dat dit niet over jou gaat.
Het is fijn als je kunt proberen hier rationeler in te staan.

Ik zou in de ochtend met 15 minuten op de klok geen gesprek zijn aangegaan over 'wat is er?". Je klinkt vooral rationeel in het willen oplossen van zijn 'probleem' maar je bent niet de oorzaak en kunt het ook niet wegnemen, dus wat ga je doen?

Als hij aanleg heeft tot somberheid dan heeft 'opvrolijken' eerder een tegengesteld effect. Zijn gevoel oprecht erkennen, en daarnaast begrenzen van de ruimte die negativiteit inneemt in jullie gesprekken is alles wat je kunt doen.
Hij heeft het anders wel over haar op gegeven moment, dus vind dit een beetje rare sneer.
MargjeM schreef:
23-06-2022 09:32
Als partners ben je er om elkaar te steunen, maar het is niet zo dat je verantwoordelijk bent voor elkaars emotionele welzijn. Het is niet zeldzaam dat mannen hun vrouw toch min of meer verantwoordelijk maken voor hun emotionele welzijn.

Dat bij jouw man je eigen plan trekken verkeerd valt vind ik daarom wel een rode vlag.
Ik ook. Maar ja blijkbaar werkt dat niet zo als ik de meeste reacties zo lees.
BoosBoosBoos schreef:
23-06-2022 09:23
Lastig. Wel fijn dat hij het uit. Denk je dat een andere baan zou kunnen helpen? Ik zou hem erkenning en steun geven, maar wel ook grenzen stellen. Dat hij niet kan verwachten dat jij in de ochtend uitgebreid naar zijn problemen gaat luisteren bijvoorbeeld. Misschien een vast kwartier/half uur in de avond reserveren om samen te praten. Ik zou streng zijn op mijn eigen grenzen om te voorkomen dat ik helemaal zou worden leeggezogen (ervaring mee). Ik zou er wel heel blij mee zijn dat hij naar de kinderen lief is. En ook uitspreken wat zijn gedrag met Jou doet, dat je je er onzeker door voelt.
Andere baan is het niet persé, op zich worden al deze mensen vervangen, met in principe ook gewoon ervaren mensen. Hij heeft vooral emotioneel last van het "gedoe" en de negativiteit die men aan het vertrek koppelt. Ze lijken het bedrijf en in het bijzonder de manager waar hij met veel plezier mee samen werkt, de grond in te willen boren. Heel erg vervelend natuurlijk.
Elleke schreef:
23-06-2022 09:49
Wat anderen zeggen : niet ‘s morgens vroeg vragen hoe het met hem is als je je naar je werk moet haasten. Je kunt eventueel ‘s avonds vragen : goh, ik merkte dat je vanmorgen niet lekker in je vel zat, is er iets ? Je kunt het ook laten gaan en wachten tot hij zelf met iets komt.
Ik denk dat dit heel waar is, bedankt voor het inzicht. Dat vind ik lastig inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
je timing om hem te vragen wat er speelt, is echt waardeloos. Je hebt op de eerste plaats geen tijd om er uitgebreid over te praten, op de tweede plaats luister je niet eens echt naar hem door gelijk je eigen verhaal er tegenaan te gooien en heel eerlijk, je moet bij mij ook niet over dit soort dingen beginnen als ik net wakker ben.
Tegelijkertijd zal ook je man iets met zijn stress en negativiteit moeten doen, want zo kunnen jullie en daardoor ook jullie kinderen niet verder.
Je man moet dus iets doen en jij moet leren om als hij ergens over stresst of piekert het niet gelijk als iets van jou te zien.
En vraag hem gewoon of hij wil spuien of een oplossing wil. Er is niks zo vervelend als je alleen maar wil spuien en de ander komt met oplossingen of pogingen om positief te zijn.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
lolapaloeza schreef:
23-06-2022 09:30
Je bent geen rationeel persoon in dit opzicht, want anders begreep je prima dat dit niet over jou gaat.
Het is fijn als je kunt proberen hier rationeler in te staan.

Ik zou in de ochtend met 15 minuten op de klok geen gesprek zijn aangegaan over 'wat is er?". Je klinkt vooral rationeel in het willen oplossen van zijn 'probleem' maar je bent niet de oorzaak en kunt het ook niet wegnemen, dus wat ga je doen?

Als hij aanleg heeft tot somberheid dan heeft 'opvrolijken' eerder een tegengesteld effect. Zijn gevoel oprecht erkennen, en daarnaast begrenzen van de ruimte die negativiteit inneemt in jullie gesprekken is alles wat je kunt doen.
Ondanks dat ik begrijp dat ik niet de oorzaak ben, heeft mijn rechtvaardigheidsgevoel er wel heel veel moeite mee dat ik daar dan wel de lasten van mag dragen.

Opvrolijken werkt inderdaad tegengesteld. Daar moet ik mee oppassen. Je geeft aan dat ik de negativiteit kan begrenzen, hoe zou ik dat concreet kunnen doen? Dat vind ik wel heel lastig. Dat probeer ik denk ik door positiviteit in het gesprek in te proberen te brengen maar dat valt dan al snel in de categorie opvrolijken vrees ik. Is wel een dunne lijn om te lopen, maar tips zijn erg welkom!
Alle reacties Link kopieren Quote
oh en mocht iemand denken dat mijn posting betekent dat ik vind dat de vrouw altijd ter ondersteuning van de man moet fungeren en vooral niet lastig mag zijn, andersom denk ik er hetzelfde over
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
.
anoniem_363058 wijzigde dit bericht op 04-07-2022 13:12
99.63% gewijzigd
Gewoon zeggen dat je hem begrijpt qua druk en teleurstelling.

Maar dat je zijn buien en sfeerverziekend gezeur opgegeven moment wel zat bent. Dat jij er echt last van hebt, vooral als jij daarna ook nog aan de beurt bent.

Of hij gaat er wat aan doen op werk of een andere baan of hij leert er beter mee omgaan.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 23-06-2022 10:08
5.86% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Neem een avond goed de tijd voor elkaar. Hij geeft ook aan dat hij de verbinding met jou mist en ook genegenheid en seks.
Praat echt goed en aandachtig met elkaar. Regel desnoods een logeeravondje voor de kinderen.
Haal/maak/bestel lekker 'volwassen' eten en pak jullie favoriete drankje erbij en praat lang en uitgebreid.

Maak tijd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven