Ik wil dit niet, maar ik voel me een bitch

15-05-2025 15:55 155 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoera, het is mijn trouwdag. Nou ja, hoera... Man en ik zijn achttien jaar getrouwd, maar we vieren het niet. Nooit. In het begin zijn we samen wel eens uit eten geweest of zo, maar verder zijn we het allebei al vaak vergeten. Helemaal prima, we vinden die datum niet belangrijk.
Maar onze moeders willen allebei altijd toch komen. Zij denken er wél altijd aan. Ze hebben dus al vaak onverwacht (althans voor ons onverwacht omdat we niet beseften dat het onze trouwdag was) voor de deur gestaan met een bosje bloemen.
En ik voel me egoïstisch om dit te zeggen, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Enerzijds vind ik dat te vervelend om te zeggen. Anderzijds: ze doen het niet voor ons, maar meer voor zichzelf. Ze "dwingen" ons eigenlijk om er toch bij stil te staan door toch op bezoek te komen.
Net als vaker gebeurd is in voorgaande jaren, had ik eigenlijk andere plannen voor vanavond en had ik niet gerekend op bezoek. (die plannen zijn meer in het kader van lekker lang in bad liggen, zoiets, dus geen echte goede reden om af te zeggen)
Ik voel me gedwongen om elk jaar opnieuw onverwacht en ad hoc iets te vieren wat ik eigenlijk helemaal niet wil vieren, anders hadden we dat wel gedaan.
Maar ik denk dat de moeders het wel lief bedoelen en ik vind het ook rot om te zeggen. Zó groot is het nou ook weer niet. Maar toch voel ik me er elk jaar steeds vervelender bij.
Wat zou jij doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:44
Mijn man wil ook nooit, of in ieder geval zelden, zijn verjaardag vieren. Dat geeft hij dan ook aan in beide familie apps. Beide moeders komen desondanks toch, want ja, dat geldt niet voor hun, toch...?
Zo irritant. Ik zou hier ook echt totaal niet tegen kunnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vier mijn trouwdag ook niet en ben hem ook wel eens vergeten.
Meer dan eens. En ik heb wel eens de verkeerde datum genoemd tegen anderen, die ik daarna moest vertellen dat ik me vergist had.

Ik zou ook écht niet blij zijn met gedwongen aandacht en viering. Terwijl ik heus wel wat voor een ander wil doen. Maar niet voor een ander iets voor mezelf vieren.

Zo was ooit ook mijn ex-schoonmoeder de enige die ‘leuk’ onverwacht langskwam op mijn verjaardag. Ik jaag d’r niet weg met een riek en drink braaf koffie (zonder koek of taart, want dat heb ik niet in huis), maar het is wel eenmalig.

Ik wil wél aandacht geven, maar geen aandacht ontvangen voor jouw plezier.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
15-05-2025 18:50
Oh ik snap je heel goed hoor. Het is jullie trouwdag en jullie kiezen bewust om er niks mee te doen. Maar (schoon)moeders respecteert dat niet en moet er elk jaar een “how can i make this about me-show” van maken.

Laatst was er en topic over iemand die zn verjaardag niet wil vieren en toch onverwachts bezoek krijgt van schoonfamilie. In dat topic was geen enkel begrip voor de ouder in kwestie.

Ik zou gewoon duidelijk zeggen dat je her niet wil vieren. En dus ook niet door onverwachts bezoek. En als ze toch komen zit je lekker in bad en doe je niet open.
Haha, ja ik haalde dit topic ook al aan, want moest daar ook onmiddellijk aan denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:05
Ja, voor mij wel. Ik heb mijn uiterste best gedaan om uit te leggen waarom. Maar ik snap ook dat het misschien moeilijk te begrijpen is als je er zelf anders in staat of in een andere situatie zit.
Ik begrijp je volledig.
Tegenwoordig vier ik mijn verjaardag niet meer, vroeger deed ik dat wel. Maar dan op een zondag voor of na mijn verjaardag. En zelfs toen presteerden ze het om dan tóch de avond van mijn verjaardag op de stoep te staan. Echt... waarom?
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje22 schreef:
15-05-2025 18:51
Zo irritant. Ik zou hier ook echt totaal niet tegen kunnen.
Ik ook niet. Maar ergens begrijp ik het van een verjaardag nog ietsje beter dan bij een trouwdag. Die verjaardag heeft wellicht voor de moeder in kwestie ook betekenis (want geboorte van zoon). Maar die trouwdag? Dat is toch bij uitstek iets om als stel samen te vieren? Als je het al zou willen vieren…
Alle reacties Link kopieren Quote
Een van de manieren is om telkens weg te zijn. Maar ja, dat moet je maar net willen.

Het gaat je eigenlijk niet om het bezoekje op zich, maar meer dat ze over je gevoel en wensen heen walsen. Ik kan me je gevoel voorstellen.

De irritatie bouwt zich op en het wordt steeds meer een ding.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het wel erg haaks staan op je posts in het moederdagtopic, eerlijk gezegd.


En wat nou als jullie kinderen jullie elk jaar confronteren feliciteren met jullie trouwdag ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:44
Mijn man wil ook nooit, of in ieder geval zelden, zijn verjaardag vieren. Dat geeft hij dan ook aan in beide familie apps. Beide moeders komen desondanks toch, want ja, dat geldt niet voor hun, toch...?
Oh, ja, dat aannemen van een status aparte, heel irritant.

En ik vind dat ook een manier van niet-serieus nemen. Wat jij/jullie dan ook zeggen te willen, de moeders weten nog steeds beter hoe het hoort, of wat goed of normaal of 'leuk' is.

Ik kan het ook niet zo goed onder woorden brengen maar herken je irritatie tot in de puntjes van mijn tenen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:36
Hier herken ik mezelf en mijn huwelijk niet in. Maar ik kan me wel voorstellen dat het zo overkomt.
Oh, oké, gelukkig maar. ;) Maar als het dat niet is dan zou ik idd óf gewoon zorgen dat je weg bent, óf het (niet helemaal onverwachte bezoek) gewoon zo behandelen alsof het een willekeurige andere dag zou zijn waarop ze langs kwamen.

En dan kun je ook gewoon nonchalant zeggen toch: joh, zouden jullie die bezoekjes voortaan achterwege willen laten, zo specifiek op de trouwdag zelf? Kom gezellig een andere dag langs voor een bakkie.

Als het dus niet ligt aan iets complex in jullie huwelijk dan is dat toch niet heel moeilijk om te verwoorden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Even als misverstandtherapeut optreden:

Als zij denken dat je niet van onverwachts bezoek houdt..
..en ze komen élk jaar..
..dan zou het heel best kunnen dat ze oprecht denken dat ze niet onverwachts op bezoek komen.

Zeker voor mensen die zich niet kunnen voorstellen dat je het niet leuk vindt is het erg moeilijk om, je raadt het nooit, zich dit voor te stellen.

Combineer dat met de bizarre overtuiging van sommige mensen dat je eigenlijk helemaal geen “Nee” bedoeld, maar stiekem “Ja”.. (er was een tijd gelede; een topic over niets voor je verjaardag willen krijgen, dat was voor heel wat mensen ook écht te moeilijk om te realiseren), dan kom je vanzelf uit bij een verplicht bezoekje/ontvangstje.


Mijn advies: heel duidelijk zijn. ‘Ik voel me bijna schuldig en ongastvrij, maar ik vind bezoek op/voor onze trouwdag écht niet leuk. En ik ben liever een keer eerlijk en duidelijk, dan dat ik mijn trouwdatum ga onthouden omdat ik op die manier ongewenst bezoek kan ontlopen. En bezoek vind ik wél leuk, maar dan op een ander moment. Kom je zondag weer een bakkie doen?’
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
15-05-2025 18:55
Ik ook niet. Maar ergens begrijp ik het van een verjaardag nog ietsje beter dan bij een trouwdag. Die verjaardag heeft wellicht voor de moeder in kwestie ook betekenis (want geboorte van zoon). Maar die trouwdag? Dat is toch bij uitstek iets om als stel samen te vieren? Als je het al zou willen vieren…
Niet om op jou in te hakken hoor, want ik lees dat je het begrijpt, maar: juist dat opdringen van "voor mij is het ook een belangrijke dag" trek ik dus onwijs slecht. Dat zal allemaal best, maar het is niet JOUW ding, maar het mijne. Dus ik bepaal of en hoe we daarbij stilstaan, niet jij.

-knip-

Ik kan me helemaal voorstellen dat de irritatie over de jaren heen opbouwt.
tunamelt wijzigde dit bericht op 16-05-2025 08:47
Reden: Persoonlijk
20.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 17:55
Ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen waar de weerstand precies vandaan komt.

Toch proberen: ik hou niet van onverwacht bezoek, en dat weten ze. En ja, het is vaak onverwacht omdat ik niet aan de trouwdag gedacht had. In mijn agenda zetten kan, maar voor mij is het niet belangrijk.

Ik geef niets om die dag. Door per se toch te komen, moet ik er toch wat mee, ondanks dat ik dat zelf eigenlijk niet wil.

De moeders zijn allebei minder dan een week geleden jarig geweest en bovendien is moederdag pas geweest. Op onze trouwdag hebben we dus altijd al erg veel moeder- tijd nét achter de rug.

Het maakt dat ik me niet serieus genomen voel. Het gaat niet om MIJN gevoel. En dat is vaak het geval. Het draait al vaak om hen, en niet of nauwelijks om mij. Zelfs op mijn trouwdag dus.

Ik merk dat ik het moeilijk vind om uit te leggen.
Ik denk dat ik je wel snap. Ze leggen je een verplichting op die jij niet belangrijk vindt en negeren dus jouw gevoelens.
Maar mensen gaan voorbij
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:41
...
Ik wil het gewoon "mogen" vergeten, dat het gewoon oké is om elkaar na een paar weken lachend aan te kijken en zeggen "oh, vorige maand was onze trouwdag, zullen we uit eten gaan?".
...
Dit is precies hoe mijn man en ik dat soort dingen ook doen. Ik vind dat je het goed uitlegt, hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt ze alleen niet verbieden dat ze een datum onthouden die jij het liefst ooit misschien helemaal zou "vergeten." Was het nou de 15e of de 25e? En mei of juni.

Zo zal het misschien gaan bij sommige echtparen en zeker als die geen ouders of siblings hebben die er aan denken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 15:55
Wat zou jij doen?
Voor jezelf bepalen wat belangrijker is voor je.
Als de relatie met je (schoon)moeder belangrijk is en verder zijn ze niet opdringerig, kun je het misschien in liefde ontvangen? Je schrijft, ze doen het eigenlijk voor zichzelf. Ik klink misschien mega pessimistisch, maar eigenlijk is álles wat je doet voor jezelf. Ook als je iets niet zegt wanneer je geërgerd bent. Want je hebt dan meer belang bij de goede relatie of andere motieven (kan vanalles zijn, om roddelen te voorkomen, of om een beroep op iemand te kunnen doen en dit is je wisselgeld). Maar feitelijk is álles imo eigenbelang. Zo heeft jouw moeder of schoonmoeder ook een eigen belang. Dat kan zijn de relatie goed houden, niet alleen willen zijn, wisselgeld om later tegen je gebruiken, dat kan zijn de relatie met kleinkinderen te onderhouden, dat kan zijn om je ook om een gunst te vragen, dat kan zijn omdat zij w;el behoefte heeft aan bezoek en hoopt dat dit wederkerig is. We hebben allemaal onze belangen, jij ook. Ook jezelf wegcijferen dient een (eigen) belang.

Als je dit van jezelf weet en accepteert dat mensen zo werken, kun je jouw eigen belangen (en die van je man) onder de loep nemen en bedenken wat voor jou een goede optelsom is en daar iets mee gaan doen. Maar dan zul je ook moeten accepteren dat bepaalde keuzes ook consequenties kunnen hebben. Het moeten uitleggen en je rotgevoel verdragen of een teleurgestelde moeder of een moeder die een gunst weigert of kinderen die roepen dat ze oma nooit zien of (verzin het, ik weet niet wat van toepassing is in jouw situatie)
Alle reacties Link kopieren Quote
Joppie schreef:
15-05-2025 19:06
Ik denk dat ik je wel snap. Ze leggen je een verplichting op die jij niet belangrijk vindt en negeren dus jouw gevoelens.
Ik snap het ook. Het leest alsof moeders over jullie behoeftes heen walsen. Niet alleen nu want dan zou het te doen zijn maar het is een voortdurend patroon waardoor je de ruimte niet meer voelt, zeker als moeder al jaren een emotionele claim op je legt en jouw behoeftes negeert. Zo’n dag als dit wordt dan een moetje.
The North Remembers
Alle reacties Link kopieren Quote
Arlandria schreef:
15-05-2025 19:13
Dit is precies hoe mijn man en ik dat soort dingen ook doen. Ik vind dat je het goed uitlegt, hoor.
En dat is helemaal prima maar dat los je niet op door te zeggen dat ze niet langs mogen/hoeven te komen. Dan ook geen bloemen en kaart.
En ook geen appje om 9.00 's morgens met "Gefeliciteerd met jullie trouwdag"

Want zelfs als dat het enige is dat de moeders nog wel doen dan komen TO en haar man nooit op het punt dat ze elkaar na een maand aankijken en zeggen: oooh ja, het was onze trouwdag tig dagen geleden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
15-05-2025 18:27
Ik denk dat het te confronterend is. Niet zozeer het (onverwachte) bezoek maar je zou ook dmv een grote vos bloemen of een kaart kunnen ontstaan. Die benadrukt teveel een enorm romantisch aspect en als het dan doordrenkt is met rode rozen en hartjes en teksten als: nog altijd even verliefd!!! Of: "al 18 jaar een gelukkig paar" terwijl je net echt kei en keihard hebt moeten werken aan je relatie, of je in een broer zus relatie bent beland, of al diverse malen op het punt hebt gestaan om toch uit elkaar te gaan, dan is het niet zo prettig wanneer je felicitaties krijgt alsof je het allergelukkigste echtpaar op aarde bent waar niks of niemand tussen te krijgen is.

Maar ja, misschien zijn de moeders in de veronderstelling dat TO en haar man dat zijn.

Ik opper maat wat hoor, zo klinkt het een beetje.
Huh? Dat ze niet hechten aan hun trouwdag vind je vergezochter dan dit?
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
15-05-2025 18:28
En dan? Zijn ze niet thuis en hebben de moeders bedacht rode hartjesballonnen aan de voordeur vast te binden...
Ja, en? Lekker belangrijk.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 17:55
Ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen waar de weerstand precies vandaan komt.

Toch proberen: ik hou niet van onverwacht bezoek, en dat weten ze. En ja, het is vaak onverwacht omdat ik niet aan de trouwdag gedacht had. In mijn agenda zetten kan, maar voor mij is het niet belangrijk.

Ik geef niets om die dag. Door per se toch te komen, moet ik er toch wat mee, ondanks dat ik dat zelf eigenlijk niet wil.

De moeders zijn allebei minder dan een week geleden jarig geweest en bovendien is moederdag pas geweest. Op onze trouwdag hebben we dus altijd al erg veel moeder- tijd nét achter de rug.

Het maakt dat ik me niet serieus genomen voel. Het gaat niet om MIJN gevoel. En dat is vaak het geval. Het draait al vaak om hen, en niet of nauwelijks om mij. Zelfs op mijn trouwdag dus.

Ik merk dat ik het moeilijk vind om uit te leggen.
Als je dit wil voorkomen, is het toch een piepkleine moeite om bij herhaling elk jaar een week van te voren in je agenda een notitie te laten terugkeren dat je via app je moeder/schoonmoeder eraan herinnert dat jullie het niet vieren en dat ze niet langs hoeven komen. En als ze wérkelijk over jouw grenzen gaan, zul je ze toch moeten aangeven. Met knikken en vriendelijk blijven en je een beetje laten overrulen, ben jij niet bezig met je grenzen aangeven. Joh ma, je bedoelt het ongetwijfeld goed, maar ik vind het écht niet fijn. De maand mei staat voor mij al erg in het teken van familiebezoek door verjaardagen en moederdag en dan komt er slechts een paar dagen later onze trouwdag achteraan. Het is mij to much.

Spreek jezelf uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
15-05-2025 19:26
Ja, en? Lekker belangrijk.
Dus dat is wel ok?
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 18:41
Dat was ik eigenlijk niet per se. Maar door de jaren heen is die weerstand ontstaan omdat ze er toch per se hun ding van willen maken.
Ik ber zelf totaal onattent in, in alleen al de precieze datum onthouden. Ik vind het fijn dat mijn man er hetzelfde in staat, maar niet fijn dat we nu in een bepaalde mal gedwongen worden. Ik wil het gewoon "mogen" vergeten, dat het gewoon oké is om elkaar na een paar weken lachend aan te kijken en zeggen "oh, vorige maand was onze trouwdag, zullen we uit eten gaan?". Zoiets.
Ik snap dat ik het misschien onhandig onder woorden breng, ik merk dat ik dat moeilijk vind.
Ik vind je glashelder. Het is gewoon maar net hoe iemand er zelf in staat, denk ik.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
15-05-2025 19:26
Als je dit wil voorkomen, is het toch een piepkleine moeite om bij herhaling elk jaar een week van te voren in je agenda een notitie te laten terugkeren dat je via app je moeder/schoonmoeder eraan herinnert dat jullie het niet vieren en dat ze niet langs hoeven komen. En als ze wérkelijk over jouw grenzen gaan, zul je ze toch moeten aangeven. Met knikken en vriendelijk blijven en je een beetje laten overrulen, ben jij niet bezig met je grenzen aangeven. Joh ma, je bedoelt het ongetwijfeld goed, maar ik vind het écht niet fijn. De maand mei staat voor mij al erg in het teken van familiebezoek door verjaardagen en moederdag en dan komt er slechts een paar dagen later onze trouwdag achteraan. Het is mij to much.

Spreek jezelf uit.
Ja, zoiets zal het worden, denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
15-05-2025 19:29
Ja, zoiets zal het worden, denk ik.
Ook dat heb ik geprobeerd. Het kwartje is nooit gevallen. Ik ging er inderdaad voor zorgen dat we op onze trouwdag/verjaardagen niet thuis waren en dan werd ik (en niet mijn man) gebeld om te zeggen dat ze voor een dichte deur stonden. Tja....
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou zijn mijn schoonouders best van het onaangekondigde bezoek, maar zelfs zij komen niet op de koffie op onze trouwdag. Dat vinden ze onze dag. We krijgen hooguit een appje. Met felicitaties. Vorige trouwdag boden ze aan om op te passen, zodat wij uit eten konden. Ik snap ook niet zo goed wat de relevantie is van bezoek op iemands trouwdag. Tenzij het een zoveeljaarjubileum is ofzo waar je voor wordt uitgenodigd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven