Psyche
alle pijlers
Overzicht totaal kwijt
woensdag 22 oktober 2025 om 14:03
Hallo,
Even mijn situatie schetsen, ik ben een moeder van 2 kinderen waarvan 1 zwaar lichamelijk beperkt is. Ik werk 20 uur mijn man 40 uur.
Onze dochter zit in onze woonplaats op school en doet het verder goed.
Onze zoon zit op 45 Min afstand op school en daar zijn natuurlijk vele afspraken.
Nu gaf ik vanmorgen aan tijdens een gesprek met een therapeut van mijn zoon dat ik het zwaar vind - het Levend verlies dragen van mijn zoon de moeilijke gesprekken met en over hem. Het voelt alsof ik continu brandjes aan het blussen ben zonder einde. Heel eenzaam omdat er eigenlijk niemand zelfs mijn man die mij begrijpt.
Het is een uitzichtloze situatie, en dat klinkt misschien heel negatief maar er is geen pauze hij zal nooit veel verder komen dan nu en dat betekend dat hij bij elke handeling hulp nodig heeft. Zijn gedrag is ook vrij lastig soms want de dingen die hij wel kan bepalen is hij
heel dringend in, heeft veel bevestiging nodig elke avond dezelfde vragen bij naar bed gaan. (door de hersenschade denken wij of iets van autisme)
Hij is nu 7 en ik sta op het punt van omvallen. Mijn man doet wat hij kan naast zijn werkuren zijn baas is redelijk flexibel maar het werk moet uiteindelijk ook gewoon gedaan worden. Minder werken is een optie maar dingen echt plannen op die middag dat hij vrij is blijft ook lastig. Het verdelen van de medische afspraken daar ervaren wij in dat mijn man het allemaal net anders over brengt als ik, en ik ook serieuzer wordt genomen dan hem.
Hij helpt wel met bestellen/ophalen van medicatie reparaties enz maar er komt veel op mij af.
Huishouden daar helpt ie mee , en pakt ook extra dingen op als ik het vraag hij ziet het helaas niet zelf. (vroeger verwend door zijn mama
)
Hoe gaan we dit nog jaren volhouden, ik wil niet stoppen met werken - iets anders zou wel een mogelijkheid zijn maar eigenlijk vind ik mijn werk wel leuk.
Vrijdag ga ik ook voor een gesprek met de POH-GGZ van onze huisarts want ik overzie het gewoon allemaal niet meer.
Ik dacht wellicht hebben jullie tips (zonder mijn man aan te vallen want hij doet echt wel zijn best maar de schoorsteen moet ook wel blijven roken)
in Mei hebben we een zware operatie gehad begin volgend jaar zit er nog een aan te komen. Daarom dat ik nu probeer alles op een rij te zetten.
Even mijn situatie schetsen, ik ben een moeder van 2 kinderen waarvan 1 zwaar lichamelijk beperkt is. Ik werk 20 uur mijn man 40 uur.
Onze dochter zit in onze woonplaats op school en doet het verder goed.
Onze zoon zit op 45 Min afstand op school en daar zijn natuurlijk vele afspraken.
Nu gaf ik vanmorgen aan tijdens een gesprek met een therapeut van mijn zoon dat ik het zwaar vind - het Levend verlies dragen van mijn zoon de moeilijke gesprekken met en over hem. Het voelt alsof ik continu brandjes aan het blussen ben zonder einde. Heel eenzaam omdat er eigenlijk niemand zelfs mijn man die mij begrijpt.
Het is een uitzichtloze situatie, en dat klinkt misschien heel negatief maar er is geen pauze hij zal nooit veel verder komen dan nu en dat betekend dat hij bij elke handeling hulp nodig heeft. Zijn gedrag is ook vrij lastig soms want de dingen die hij wel kan bepalen is hij
heel dringend in, heeft veel bevestiging nodig elke avond dezelfde vragen bij naar bed gaan. (door de hersenschade denken wij of iets van autisme)
Hij is nu 7 en ik sta op het punt van omvallen. Mijn man doet wat hij kan naast zijn werkuren zijn baas is redelijk flexibel maar het werk moet uiteindelijk ook gewoon gedaan worden. Minder werken is een optie maar dingen echt plannen op die middag dat hij vrij is blijft ook lastig. Het verdelen van de medische afspraken daar ervaren wij in dat mijn man het allemaal net anders over brengt als ik, en ik ook serieuzer wordt genomen dan hem.
Hij helpt wel met bestellen/ophalen van medicatie reparaties enz maar er komt veel op mij af.
Huishouden daar helpt ie mee , en pakt ook extra dingen op als ik het vraag hij ziet het helaas niet zelf. (vroeger verwend door zijn mama
) Hoe gaan we dit nog jaren volhouden, ik wil niet stoppen met werken - iets anders zou wel een mogelijkheid zijn maar eigenlijk vind ik mijn werk wel leuk.
Vrijdag ga ik ook voor een gesprek met de POH-GGZ van onze huisarts want ik overzie het gewoon allemaal niet meer.
Ik dacht wellicht hebben jullie tips (zonder mijn man aan te vallen want hij doet echt wel zijn best maar de schoorsteen moet ook wel blijven roken)
in Mei hebben we een zware operatie gehad begin volgend jaar zit er nog een aan te komen. Daarom dat ik nu probeer alles op een rij te zetten.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:08
Poe jullie hebben ook erg veel op jullie bordje!
Als je man minder kan werken, waarom gebeurt dat niet? En dan idd geen halve dag minder (want dat is zo lastig te handhaven) maar een dag, en dan ook daadwerkelijk niet bereikbaar zijn/geen werkdingen doen.
Verder heel goed dat je gaat overleggen met je poh. Die heeft vast goede tips!
Als je man minder kan werken, waarom gebeurt dat niet? En dan idd geen halve dag minder (want dat is zo lastig te handhaven) maar een dag, en dan ook daadwerkelijk niet bereikbaar zijn/geen werkdingen doen.
Verder heel goed dat je gaat overleggen met je poh. Die heeft vast goede tips!
woensdag 22 oktober 2025 om 14:11
Het kan, maar financieel zou het wel invloed hebben natuurlijk. Vooral voor de leuke dingen die we doen als gezin. En ook de extra dingen die we doen voor onze zoon (komen best wel wat extra kosten bij kijken)gonniegijsje schreef: ↑22-10-2025 14:08Poe jullie hebben ook erg veel op jullie bordje!
Als je man minder kan werken, waarom gebeurt dat niet? En dan idd geen halve dag minder (want dat is zo lastig te handhaven) maar een dag, en dan ook daadwerkelijk niet bereikbaar zijn/geen werkdingen doen.
Verder heel goed dat je gaat overleggen met je poh. Die heeft vast goede tips!
woensdag 22 oktober 2025 om 14:15
Het komt op mij ook over dat jullie nooit tijd hebben voor jullie zelf, om de batterij weer een beetje op te laden. Altijd maar door en door en door, totdat het niet meer gaat.
Probeer op één of andere manier op korte termijn een ‘mini vakantie’ te regelen, lang weekend weg bijv met alleen jij en je man. Ik snap dat dat heel lastig zal zijn. Daarnaast moet je zien dat jullie structureel tijd met jullie tweeën hebben, bijv een avondje per week of als dat echt niet lukt per twee weken.
Probeer op één of andere manier op korte termijn een ‘mini vakantie’ te regelen, lang weekend weg bijv met alleen jij en je man. Ik snap dat dat heel lastig zal zijn. Daarnaast moet je zien dat jullie structureel tijd met jullie tweeën hebben, bijv een avondje per week of als dat echt niet lukt per twee weken.
paulp wijzigde dit bericht op 22-10-2025 14:26
0.50% gewijzigd
woensdag 22 oktober 2025 om 14:16
Hij een dag minder, jii een dag meer. Het klinkt niet eerlijk verdeeld, zo’n ‘helpende’ man in het huishouden.Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:11Het kan, maar financieel zou het wel invloed hebben natuurlijk. Vooral voor de leuke dingen die we doen als gezin. En ook de extra dingen die we doen voor onze zoon (komen best wel wat extra kosten bij kijken)
woensdag 22 oktober 2025 om 14:21
In de avond zijn we wel vrij, maar ook moe. (zitten van 20.00 tot 22.00 op de bank - tv/serie) We proberen wel 1x per maand via zorgoppas een avondje weg te gaan helaas is meer financieel echt een te grote impact. al zou thuis daten ook een optie zijn natuurlijkPaulP schreef: ↑22-10-2025 14:15Het komt op mij ook over dat jullie nooit tijd hebben voor jullie zelf, om de batterij weer een beetje op te laden. Altijd maar door en door en door, totdat het niet meer gaat.
Probeer op één of andere manier op korte termijn een ‘mini vakantie’ te regelen, lang weekend weg bijv met alleen jij en je man. Ik snap dat dat heel lastig zal zijn. Daarnaast moet je doen dat jullie structureel tijd met jullie tweeën hebben, bijv een avondje per week of als dat echt niet lukt per twee weken.
Weekendje weg is een goed idee dat hebben we dit jaar nog niet gedaan.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:24
Dit was ook mijn gedachte. En maak hem verantwoordelijk voor delen van het huishouden: de was, de afwas, verschonen bedden, stofzuigen. Ik mag toch hopen dat hij wel vuile vaat en een volle wasmand ziet staan. En hij kan reminders in zijn agenda zetten voor het verschonen van de bedden en stofzuigen. Hij doet zijn deel en jij hoeft er niet meer aan te denken.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:26
Hoe is jullie financiële situatie, als ik vragen mag? Als je financiële ruimte hebt, zou je misschien kunnen kijken naar een huishoudelijke hulp. Dat lost de kern van jullie probleem natuurlijk niet op, maar het kan wel lucht geven als je dat stuk volledig los kunt laten. Daarnaast zou ik bij de POH-GGZ zeker informeren naar vormen van mantelzorgondersteuning.
Je schrijft dat jullie in theorie de medische afspraken kunnen verdelen, maar dat dit in de praktijk niet goed werkt. Waar loopt dat dan precies op vast?
Je schrijft dat jullie in theorie de medische afspraken kunnen verdelen, maar dat dit in de praktijk niet goed werkt. Waar loopt dat dan precies op vast?
woensdag 22 oktober 2025 om 14:26
Ik wil echt niet meer werken, dus dat is voor mij geen optie. Denk ook dat de situatie daardoor niet veranderd, alleen dat hij op zijn vrije dag de afspraken kan doen. ik denk dat dat het op de andere 4 dagen alsnog op mij komt.
Hij zou alleen meer tijd in het huishouden kunnen besteden. Dat zou wel een voordeel zijn.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:28
Ja dit doen wij wel al, maar 1x per 6 weken. Het is qua energie voor zoon een grote belasting.
en Financieel op ons WLZ budget ook. Ik weet dat ik meerzorg kan aanvragen maar geen energie voor.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:31
Dit wilde ik ook schrijven. Ik ken meerdere gezinnen die dit heel lastig en confronterend vonden, maar kind had het er leuk en zelf werden ze even wat meer ontlast. Er was meer tijd voor de andere kinderen, om wat extra te slapen of relaxen of om dingen te doen die anders niet mogelijk waren.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:36
We kunnen nu prima rondkomen en ook nog een beetje sparen, we hebben inderdaad wel een hulp in de huishouding.Koffiezetapparaat schreef: ↑22-10-2025 14:26Hoe is jullie financiële situatie, als ik vragen mag? Als je financiële ruimte hebt, zou je misschien kunnen kijken naar een huishoudelijke hulp. Dat lost de kern van jullie probleem natuurlijk niet op, maar het kan wel lucht geven als je dat stuk volledig los kunt laten. Daarnaast zou ik bij de POH-GGZ zeker informeren naar vormen van mantelzorgondersteuning.
Je schrijft dat jullie in theorie de medische afspraken kunnen verdelen, maar dat dit in de praktijk niet goed werkt. Waar loopt dat dan precies op vast?
Dus de basis klusjes blijven over niet de grote klussen badkamer of keuken en als dochter in bad zit haal ik nog wel eens een doekje over de badkamer. vader doet altijd zoon.
Voor mij blijft stofzuigen en de was over en soms een extra klusje. Man doet alles buiten.
Mijn man is geen prater en kan niet verwoorden wat onze zoon nodig heeft, en er speelt ook vaak zoveel dat hij het lastig vind bij wie wat hoort en waarmee ze onze zoon kunnen helpen. even voor de beeldvorming er zijn 45 organisaties/mensen die iets van ons willen.
Sommige spreek ik wekelijks sommige jaarlijks sommige op afroep zoals problemen met de rolstoel.
Mijn man neemt wel de admin van de WLZ op zich.
Hij doet echt wel zijn best, maar het is ook gewoon veel
woensdag 22 oktober 2025 om 14:44
Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:03Het voelt alsof ik continu brandjes aan het blussen ben zonder einde. Heel eenzaam omdat er eigenlijk niemand zelfs mijn man die mij begrijpt.
Hij is nu 7 en ik sta op het punt van omvallen. Mijn man doet wat hij kan naast zijn werkuren zijn baas is redelijk flexibel maar het werk moet uiteindelijk ook gewoon gedaan worden. Minder werken is een optie maar dingen echt plannen op die middag dat hij vrij is blijft ook lastig. Het verdelen van de medische afspraken daar ervaren wij in dat mijn man het allemaal net anders over brengt als ik, en ik ook serieuzer wordt genomen dan hem.
Hij helpt wel met bestellen/ophalen van medicatie reparaties enz maar er komt veel op mij af.
Huishouden daar helpt ie mee , en pakt ook extra dingen op als ik het vraag hij ziet het helaas niet zelf. (vroeger verwend door zijn mama
Ik dacht wellicht hebben jullie tips
Mijn tip is om eens heel aandachtig (en vooral eerlijk) te gaan kijken naar de situatie zoals die nu is en vooral ook naar het waarom van bepaalde keuzes (welke overtuigingen liggen eraan ten grondslag bijvoorbeeld).
Vier weken geleden schreef je nog dat je echt niet zomaar ging omvallen (toen mensen je waarschuwden in je vorige topic) en nu sta je ineens toch op omvallen.
Je schreef ook dat het voor zowel jou als je man werkt dat je man niet minder gaat werken en het meeste op jou komt thuis. En dat het huishouden prima verdeeld is. Ook daar werd je toen over bevraagd, of het allemaal wel zo goed werkt voor jou maar je wilde daar niet aan, dit was echt het beste voor jullie. Mijn tip is dus: stop met vasthouden aan rigide overtuigingen en ga echt met een open blik naar je situatie en álle mogelijkheden kijken. Je kunt er hier over sparren, maar dan zul je niet steeds in de verdediging moeten schieten anders heeft het geen zin. Dan kun je beter een fijne coach zoeken.
Je toont in je huidige OP weer dat je de controle niet wil loslaten. Je man zou wel medische afspraken kunnen doen maar hij is niet zo goed als jij, dus doe jij het liever zelf. Daar kies jij voor (bevraag jezelf eens wat daar allemaal achter zit) en dat heeft vergaande consequenties: zelfs je eigen man begrijpt je niet meer waardoor je je heel eenzaam voelt, plus je staat op omvallen. Is dat het waard, om zelf alle touwtjes in handen te willen houden?
Je situatie is moeilijk, dat ontken ik niet. Maar er is echt meer mogelijk, je hoeft er niet voor te kiezen om altijd maar de (enige) hoofdverantwoordelijke te zijn van jullie zoon.
woensdag 22 oktober 2025 om 14:46
Jeetje, wat heb je veel op je bordje, ik word er al moe van als ik dit zo lees! Hebben jullie wel eens geprobeerd dat jij het voorwerk doet (op papier: wat er gezegd moet worden / puntsgewijs)? Zodat je man toch wat over kan nemen. Snap heel goed dat hij zijn best doet, maar voor jou is het zo ook niet vol te houden. Naast je baan van 20 uur heb je eigenlijk nog meer dan een fulltime baan ernaast!Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:36We kunnen nu prima rondkomen en ook nog een beetje sparen, we hebben inderdaad wel een hulp in de huishouding.
Dus de basis klusjes blijven over niet de grote klussen badkamer of keuken en als dochter in bad zit haal ik nog wel eens een doekje over de badkamer. vader doet altijd zoon.
Voor mij blijft stofzuigen en de was over en soms een extra klusje. Man doet alles buiten.
Mijn man is geen prater en kan niet verwoorden wat onze zoon nodig heeft, en er speelt ook vaak zoveel dat hij het lastig vind bij wie wat hoort en waarmee ze onze zoon kunnen helpen. even voor de beeldvorming er zijn 45 organisaties/mensen die iets van ons willen.
Sommige spreek ik wekelijks sommige jaarlijks sommige op afroep zoals problemen met de rolstoel.
Mijn man neemt wel de admin van de WLZ op zich.
Hij doet echt wel zijn best, maar het is ook gewoon veel
koffiezetapparaat wijzigde dit bericht op 22-10-2025 14:47
Reden: Spellingsfout
Reden: Spellingsfout
0.07% gewijzigd
woensdag 22 oktober 2025 om 14:48
Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:28Ja dit doen wij wel al, maar 1x per 6 weken. Het is qua energie voor zoon een grote belasting.
en Financieel op ons WLZ budget ook. Ik weet dat ik meerzorg kan aanvragen maar geen energie voor.
Dan doet je man dat. Daarnaast: als iets meer oplevert op de lange termijn dan is het nuttiger om nu een prioriteit te maken van het regelen, ook al kost dat nu energie. Daar heb je wel een helicopterview voor nodig, dat je even afstand kunt nemen van de details het dagelijkse geregel. Hoe ga je ervoor zorgen dat jij of je man die stap kunnen maken om dat overzicht wél weer te krijgen?
woensdag 22 oktober 2025 om 14:54
En ik snap het hoor, daar niet van. Ik ben/was zelf ook zo en zolang het werkt werkt het (alhoewel het niet echt verstandig is), maar er komt een keer die man met de hamer. Beter ben je die voor en ga je al eerder voor een gezonde balans. Ik heb het op een hele harde manier moeten leren, jammer wel. Voor TO vermoed ik dat het minstens net zo'n zware kluif zal worden want ik herken de overtuiging dat (als) jij het beste voor je kind kunt zorgen jij dat dús op je moet nemen want alleen het beste is goed genoeg. Tja, dat gaat zich wreken zoals TO nu ook merkt (de eenzaamheid, je groeit toch ook uit elkaar op deze manier en je gaat geheid onderuit uiteindelijk). Inmiddels weet ik dat iets minder goed ook kan en dat als er dan fouten gemaakt worden dat ook wel weer recht trekt, het is voor de ander ook gewoon een leerproces (wat jij zelf al jaren geleden doorlopen hebt).
woensdag 22 oktober 2025 om 14:57
En dat kan hij ook niet leren?Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:36We kunnen nu prima rondkomen en ook nog een beetje sparen, we hebben inderdaad wel een hulp in de huishouding.
Dus de basis klusjes blijven over niet de grote klussen badkamer of keuken en als dochter in bad zit haal ik nog wel eens een doekje over de badkamer. vader doet altijd zoon.
Voor mij blijft stofzuigen en de was over en soms een extra klusje. Man doet alles buiten.
Mijn man is geen prater en kan niet verwoorden wat onze zoon nodig heeft, en er speelt ook vaak zoveel dat hij het lastig vind bij wie wat hoort en waarmee ze onze zoon kunnen helpen. even voor de beeldvorming er zijn 45 organisaties/mensen die iets van ons willen.
Sommige spreek ik wekelijks sommige jaarlijks sommige op afroep zoals problemen met de rolstoel.
Mijn man neemt wel de admin van de WLZ op zich.
Hij doet echt wel zijn best, maar het is ook gewoon veel
woensdag 22 oktober 2025 om 14:58
Klopt, paar weken geleden dacht ik niet dat het zo diep zou zitten, we hebben samen veel gepraat en ik hoopte ook dat er rust zou komen. Wat normaal ook wel is oktober en november is vaak even bijkomen van de opstart van het schooljaar en dan weer een piek in December. Maar het blijft gewoon maar door gaan. Ons huis staat ook in de verkoop geeft ook stress mee (zelfs in deze woningmarkt). Die druk van de operatie is groot. Ik zeg ook niet dat ik nu omval, maar ik zie wel in dat ik om kan gaan vallen als dit nog lang zo door gaat.S-Groot schreef: ↑22-10-2025 14:44Mijn tip is om eens heel aandachtig (en vooral eerlijk) te gaan kijken naar de situatie zoals die nu is en vooral ook naar het waarom van bepaalde keuzes (welke overtuigingen liggen eraan ten grondslag bijvoorbeeld).
Vier weken geleden schreef je nog dat je echt niet zomaar ging omvallen (toen mensen je waarschuwden in je vorige topic) en nu sta je ineens toch op omvallen.
Je schreef ook dat het voor zowel jou als je man werkt dat je man niet minder gaat werken en het meeste op jou komt thuis. En dat het huishouden prima verdeeld is. Ook daar werd je toen over bevraagd, of het allemaal wel zo goed werkt voor jou maar je wilde daar niet aan, dit was echt het beste voor jullie. Mijn tip is dus: stop met vasthouden aan rigide overtuigingen en ga echt met een open blik naar je situatie en álle mogelijkheden kijken. Je kunt er hier over sparren, maar dan zul je niet steeds in de verdediging moeten schieten anders heeft het geen zin. Dan kun je beter een fijne coach zoeken.
Je toont in je huidige OP weer dat je de controle niet wil loslaten. Je man zou wel medische afspraken kunnen doen maar hij is niet zo goed als jij, dus doe jij het liever zelf. Daar kies jij voor (bevraag jezelf eens wat daar allemaal achter zit) en dat heeft vergaande consequenties: zelfs je eigen man begrijpt je niet meer waardoor je je heel eenzaam voelt, plus je staat op omvallen. Is dat het waard, om zelf alle touwtjes in handen te willen houden?
Je situatie is moeilijk, dat ontken ik niet. Maar er is echt meer mogelijk, je hoeft er niet voor te kiezen om altijd maar de (enige) hoofdverantwoordelijke te zijn van jullie zoon.
Overspannen vind ik altijd een rot woord maar ik besef me wel dat ik al 7 jaar in overleef stand sta met chronisch slaapt tekort.
Het gaat niet om controle maar om ervaring, hij doet wel afspraken voor onze zoon maar daar komen dan hele andere dingen uit. Hij wordt verkeerd begrepen of brengt het verkeerd over. Wat denk je dat het kost aan tijd om zulke dingen weer op te lossen.
Daarom doet hij de praktische korte vragen dingen. Als iets niet in een persoon zit hoe hard hij zijn best ook doet hoe kan ik dat er dan wel in krijgen? Het gaat wel om de belangrijkste zorg van onze zoon. Hij is de dupe van zulke dingen.
Hij wil ook om deze redenen niet door groeien op zijn werk.
Hij kan wel minder gaan werken, zou financieel minder zijn aangezien hij toch het hoogste uurloon heeft. Ik heb niet de behoefte om meer te werken.
Ik snap dat het overkomt als onwil, maar het is natuurlijk heel makkelijk oplossingen bedenken achter de laptop maar in de praktijk is het niet zo simpel.
woensdag 22 oktober 2025 om 15:05
Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:58Klopt, paar weken geleden dacht ik niet dat het zo diep zou zitten, we hebben samen veel gepraat en ik hoopte ook dat er rust zou komen. Wat normaal ook wel is oktober en november is vaak even bijkomen van de opstart van het schooljaar en dan weer een piek in December. Maar het blijft gewoon maar door gaan. Ons huis staat ook in de verkoop geeft ook stress mee (zelfs in deze woningmarkt). Die druk van de operatie is groot. Ik zeg ook niet dat ik nu omval, maar ik zie wel in dat ik om kan gaan vallen als dit nog lang zo door gaat.
Overspannen vind ik altijd een rot woord maar ik besef me wel dat ik al 7 jaar in overleef stand sta met chronisch slaapt tekort.
Het gaat niet om controle maar om ervaring, hij doet wel afspraken voor onze zoon maar daar komen dan hele andere dingen uit. Hij wordt verkeerd begrepen of brengt het verkeerd over. Wat denk je dat het kost aan tijd om zulke dingen weer op te lossen.
Daarom doet hij de praktische korte vragen dingen. Als iets niet in een persoon zit hoe hard hij zijn best ook doet hoe kan ik dat er dan wel in krijgen? Het gaat wel om de belangrijkste zorg van onze zoon. Hij is de dupe van zulke dingen.
Hij wil ook om deze redenen niet door groeien op zijn werk.
Hij kan wel minder gaan werken, zou financieel minder zijn aangezien hij toch het hoogste uurloon heeft. Ik heb niet de behoefte om meer te werken.
Ik snap dat het overkomt als onwil, maar het is natuurlijk heel makkelijk oplossingen bedenken achter de laptop maar in de praktijk is het niet zo simpel.
1. Natuurlijk krijgt hij geen ervaring als jij het altijd maar zelf blijft doen en hij nooit fouten mag maken en zelf oplossen
2. Helemaal prima als jij mensen en hun meedenken weer zo weg wil zetten maar dit is dus wel precies de houding die jou niet helpt. Maar blijf vooral in je gelijk zitten, dat jij het allemaal wel weet en het echt niet anders kan. En dan krijg je wat je de afgelopen 7 jaar al kreeg.
Ik laat het hier wel weer even bij, beetje verspilde moeite voor mij nu. Hoop dat je bij de POH steun vindt en verder komt, misschien gaat er een deurtje open.
woensdag 22 oktober 2025 om 15:14
Ik denk niet dat er bij jou sprake is van onwil. Maar ik begrijp bovenstaande niet helemaal als je hier om tips komt vragen.Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:58Ik snap dat het overkomt als onwil, maar het is natuurlijk heel makkelijk oplossingen bedenken achter de laptop maar in de praktijk is het niet zo simpel.
woensdag 22 oktober 2025 om 15:34
En soms is het juist wel zo simpel en is die onwil er wel degelijk. Omdat het veiliger, comfortabeler is om in die controle te blijven hangen. Omdat het ergens misschien wel iets oplevert, om degene te zijn die het allemaal weet en doet. Omdat het eng is dat iets misschien anders gaat dan je zelf zou doen. Omdat je anders misschien óók over jezelf na moet denken of jezelf tegenkomt.Dansjedansje1000 schreef: ↑22-10-2025 14:58
Ik snap dat het overkomt als onwil, maar het is natuurlijk heel makkelijk oplossingen bedenken achter de laptop maar in de praktijk is het niet zo simpel.
Want, om er maar iets uit te halen, het is natuurlijk onzinnig dat een volwassen man, met normale verstandelijke vermogens, niet zou kunnen begrijpen wie wat allemaal doet met betrekking tot de zorg van zijn eigen kind. Natuurlijk, er zijn veel mensen betrokken en natuurlijk zal het soms een onnavolgbaar web van instanties en kastjes en muren zijn, maar als hij zijn belastingaangifte in kan vullen, dan snapt hij dit ook heus wel. Áls hij de ruimte krijgt om er überhaupt tussen te komen, natuurlijk. En ja, het is ook gewoon een beetje vreemd dat je hier om tips vraagt en zo'n beetje direct zegt dat het vanachter de laptop makkelijk oplossingen bedenken is. Het is notabene wat je ons vraagt te doen, dan is het toch ook aan jou om daar in ieder geval wat meer voor open te staan?
woensdag 22 oktober 2025 om 15:42
Weet je hoe andere ouders dat doen, misschien bij klasgenootjes van je zoon? Hoe zit dat met zorgbudget? Soms heb je toch dat ouders helemaal stoppen met werken en dan leven van het zorgbudget en de zorg verlenen? Hoe zit het met thuis wonen, is er zoiets als een medische BSO of dat je zoon elke week ergens kan slapen? Ik snap dat je de zorg niet uit handen wil geven maar ik denk dat je op een gegeven moment wel moet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
