Werk & Studie
alle pijlers
Het grote omschool/we gaan iets anders doen topic
woensdag 19 november 2025 om 09:31
Hoi dames,
Ik zag veel van deze onderwerpen voorbij komen; mensen die twijfelen of ze een carrière switch willen/kunnen/durven maken. Ik ben er zelf ook zo een. Nou ja, ik wil, ik kan en ik durf, maar het is toch spannend. Dus misschien leuk om hier ervaringen te delen.
Mijn verhaal; ik werk al sinds mijn 25ste als ZZP-er in IT omgevingen. Nog nooit zonder opdracht gezeten, het verdient goed maar om nou te zeggen 'joh wat word ik hier gelukkig van'. Het is natuurlijk allemaal nogal oppervlakkig. Dit is mijn laatste opdracht (die nog een keer verlengd gaat worden met een nieuwe opdracht bij mijn huidige opdrachtgever tot 1 juli 2026) maar dan ga ik dus starten in een compleet ander beroep. Ookal ben ik 52
Ik word zelfstandig ondernemer in de uitvaartzorg. Ik wil meer voldoening, meer zingeving en me ook vooral gaan specialiseren in overlijdens waarvan men weet dat die eraan komen om zo samen met die persoon een uitvaart geheel naar wens en zo persoonlijk mogelijk te maken. Daarnaast wil ik tov anderen een extra dienst aanbieden. De hele rompslomp na de uitvaart. Belastingzaken moeten geregeld worden, financieen moeten uitgezocht worden (beiden zaken waar ik nu voornamelijk mee werk), en alles wat er daarnaast nog bij komt kijken als mensen al in diepe rouw zijn.
Goed, per 1 juli ga ik dus starten. Ik heb bewust gekozen voor een klassikale opleiding en met daarbij ook stage lopen bij meerdere uitvaarten omdat ik daar het meeste van leerde ipv een online cursus. Dus van 'lijkverzorging en opmaak' tot en met de uitvaart. Alles meegelopen en ik ben alleen maar overtuigder en enthousiaster geworden. Een naam moet ik nog verzinnen, maar ik denk dat ik dat gewoon lekker simpel hou met mijn Naam en dan 'uitvaartverzorging' erachter.
Dus wie vind het leuk om mee te kletsen over carrière switchen ongeacht wat je deed en wat je gaat of zou willen doen?
Ik zag veel van deze onderwerpen voorbij komen; mensen die twijfelen of ze een carrière switch willen/kunnen/durven maken. Ik ben er zelf ook zo een. Nou ja, ik wil, ik kan en ik durf, maar het is toch spannend. Dus misschien leuk om hier ervaringen te delen.
Mijn verhaal; ik werk al sinds mijn 25ste als ZZP-er in IT omgevingen. Nog nooit zonder opdracht gezeten, het verdient goed maar om nou te zeggen 'joh wat word ik hier gelukkig van'. Het is natuurlijk allemaal nogal oppervlakkig. Dit is mijn laatste opdracht (die nog een keer verlengd gaat worden met een nieuwe opdracht bij mijn huidige opdrachtgever tot 1 juli 2026) maar dan ga ik dus starten in een compleet ander beroep. Ookal ben ik 52
Ik word zelfstandig ondernemer in de uitvaartzorg. Ik wil meer voldoening, meer zingeving en me ook vooral gaan specialiseren in overlijdens waarvan men weet dat die eraan komen om zo samen met die persoon een uitvaart geheel naar wens en zo persoonlijk mogelijk te maken. Daarnaast wil ik tov anderen een extra dienst aanbieden. De hele rompslomp na de uitvaart. Belastingzaken moeten geregeld worden, financieen moeten uitgezocht worden (beiden zaken waar ik nu voornamelijk mee werk), en alles wat er daarnaast nog bij komt kijken als mensen al in diepe rouw zijn.
Goed, per 1 juli ga ik dus starten. Ik heb bewust gekozen voor een klassikale opleiding en met daarbij ook stage lopen bij meerdere uitvaarten omdat ik daar het meeste van leerde ipv een online cursus. Dus van 'lijkverzorging en opmaak' tot en met de uitvaart. Alles meegelopen en ik ben alleen maar overtuigder en enthousiaster geworden. Een naam moet ik nog verzinnen, maar ik denk dat ik dat gewoon lekker simpel hou met mijn Naam en dan 'uitvaartverzorging' erachter.
Dus wie vind het leuk om mee te kletsen over carrière switchen ongeacht wat je deed en wat je gaat of zou willen doen?
vrijdag 21 november 2025 om 08:22
Noerie wat leuk! Vertel vertel vertel!!! Wat vind jij de leuke en minder leuke kanten van het werk. Wat zijn de grootste valkuilen voor veel mensen? Het liefst hoor ik je helemaal uit!
vrijdag 21 november 2025 om 08:29
Een van de vragen die ik bijvoorbeeld heb. Kijk, als ik in mijn huidige werk een dagje niet kan (ziek ofzo) jammer maar helaas. Pakken we het daarna weer op. Met een uitvaart kan dat natuurlijk niet. Ze gaan moeilijk de uitvaart even een paar dagen uitstellen tot ik ontgriept ben. Ik moet iets van een samenwerking zien te vinden als achtervang van elkaar. In geval van nood. Hoe heb jij dat geregeld?
vrijdag 21 november 2025 om 08:40
Tijdens de opleiding werd ook best diep ingegaan op je eigen visie van de dood en of je eigen uitvaart. Daarin was ik dan weer uniek. Niet op het gebied van de dood hoor. De dood hoort bij het leven. Je ontkomt er niet aan.
Maar we moesten onze eigen ideale uitvaart omschrijven. Ik was de enige die zo klaar was omdat ikzelf dus een technische uitvaart wil. De rest was bezig met muziek uitzoeken e.d. Ik wil dat voor mezelf allemaal niet. Ik wil gewoon, hun, Dood? Jep, Dood. Ophalen, cremeren en strooi me maar ergens over een strooiveldje uit. Omdat dat bij MIJ past. En bij iedereen past een heel persoonlijke uitvaart. Naar eigen wens en emotie. En tegenwoordig is alles mogelijk. Oke, niet zo snel bij de grote commerciele jongens. Dat is lopende band werk. Maar juist de zelfstandig uitvaart ondernemers kunnen die persoonlijke touch wel geven. Ik heb het boek van uitvaartondernemer Iede Hoorn gelezen. Echt zo mooi. Geen rouwstoet. Nee, de kist op een boot door de grachten van amsterdam met de nabestaanden erbij naar het uitvaartcentrum.
Je kunt zelfs een hologram van jezelf laten opnemen en zelf nog even een 'speech'' komen geven op je uitvaart. Kijk, lijkt mij niks en ik zou me doodschrikken. Staat je overleden pa daar ineens op het podium... Maar het kan. Of een jongetje die gek was op brandweerauto's. Die is door een kolonne brandweerauto's begeleid waarna de brandweermannen een boog maakten waar de mensen met zijn kist doorheen liepen. Prachtig. Maar dat gaat je niet lukken met die commerciele jongens want kost te veel regel tijd. En ook zijn kist was gemaakt door een meubelmaker in de vorm van een brandweer auto (dat kon in dit geval want men wist dat hij zou komen te overlijden dus was die tijd er ook). Hij heeft zelf nog zijn 'handtekening' erop gezet.
Maar we moesten onze eigen ideale uitvaart omschrijven. Ik was de enige die zo klaar was omdat ikzelf dus een technische uitvaart wil. De rest was bezig met muziek uitzoeken e.d. Ik wil dat voor mezelf allemaal niet. Ik wil gewoon, hun, Dood? Jep, Dood. Ophalen, cremeren en strooi me maar ergens over een strooiveldje uit. Omdat dat bij MIJ past. En bij iedereen past een heel persoonlijke uitvaart. Naar eigen wens en emotie. En tegenwoordig is alles mogelijk. Oke, niet zo snel bij de grote commerciele jongens. Dat is lopende band werk. Maar juist de zelfstandig uitvaart ondernemers kunnen die persoonlijke touch wel geven. Ik heb het boek van uitvaartondernemer Iede Hoorn gelezen. Echt zo mooi. Geen rouwstoet. Nee, de kist op een boot door de grachten van amsterdam met de nabestaanden erbij naar het uitvaartcentrum.
Je kunt zelfs een hologram van jezelf laten opnemen en zelf nog even een 'speech'' komen geven op je uitvaart. Kijk, lijkt mij niks en ik zou me doodschrikken. Staat je overleden pa daar ineens op het podium... Maar het kan. Of een jongetje die gek was op brandweerauto's. Die is door een kolonne brandweerauto's begeleid waarna de brandweermannen een boog maakten waar de mensen met zijn kist doorheen liepen. Prachtig. Maar dat gaat je niet lukken met die commerciele jongens want kost te veel regel tijd. En ook zijn kist was gemaakt door een meubelmaker in de vorm van een brandweer auto (dat kon in dit geval want men wist dat hij zou komen te overlijden dus was die tijd er ook). Hij heeft zelf nog zijn 'handtekening' erop gezet.
vrijdag 21 november 2025 om 08:44
Daar zou ik niet te hard van uitgaan. Iedereen is anders. Deze zomer is mijn goede vriendin overleden. Zij was ziek maar was tot vlak voor het einde volledig ingesteld op beter worden. Dat botste met de artsen, die sommige behandelingen en onderzoeken niet meer wilden doen omdat ze terminaal was. Zij vond dat heel vervelend, dat er zo van uitgegaan werd dat ze zich al helemaal verzoend had met het einde. Ze zei: “daar ben ik nog niet.”
Datzelfde heb ik gezien bij een vriend van mij, die klampte zich tot op het laatste moment aan het leven vast, ook toen zijn lichaam al helemaal op was.
Waarmee ik maar zeggen wil: niet iedereen is hetzelfde. Bovendien heb je niet alleen te maken met de overledene, maar ook met diens familie en vrienden
vrijdag 21 november 2025 om 08:57
BuzzieBee schreef: ↑21-11-2025 08:40Tijdens de opleiding werd ook best diep ingegaan op je eigen visie van de dood en of je eigen uitvaart. Daarin was ik dan weer uniek. Niet op het gebied van de dood hoor. De dood hoort bij het leven. Je ontkomt er niet aan.
Maar we moesten onze eigen ideale uitvaart omschrijven. Ik was de enige die zo klaar was omdat ikzelf dus een technische uitvaart wil. De rest was bezig met muziek uitzoeken e.d. Ik wil dat voor mezelf allemaal niet. Ik wil gewoon, huh, Dood? Jep, Dood. Ophalen, cremeren en strooi me maar ergens over een strooiveldje uit. Omdat dat bij MIJ past. En bij iedereen past een heel persoonlijke uitvaart. Naar eigen wens en emotie. En tegenwoordig is alles mogelijk. Oke, niet zo snel bij de grote commerciele jongens. Dat is lopende band werk. Maar juist de zelfstandig uitvaart ondernemers kunnen die persoonlijke touch wel geven. Ik heb het boek van uitvaartondernemer Iede Hoorn gelezen. Echt zo mooi. Geen rouwstoet. Nee, de kist op een boot door de grachten van amsterdam met de nabestaanden erbij naar het uitvaartcentrum.
Je kunt zelfs een hologram van jezelf laten opnemen en zelf nog even een 'speech'' komen geven op je uitvaart. Kijk, lijkt mij niks en ik zou me doodschrikken. Staat je overleden pa daar ineens op het podium... Maar het kan. Of een jongetje die gek was op brandweerauto's. Die is door een kolonne brandweerauto's begeleid waarna de brandweermannen een boog maakten waar de mensen met zijn kist doorheen liepen. Prachtig. Maar dat gaat je niet lukken met die commerciele jongens want kost te veel regel tijd. En ook zijn kist was gemaakt door een meubelmaker in de vorm van een brandweer auto (dat kon in dit geval want men wist dat hij zou komen te overlijden dus was die tijd er ook). Hij heeft zelf nog zijn 'handtekening' erop gezet.
vrijdag 21 november 2025 om 08:59
Dat weet ik hoor. Een vriendin van mij was meteen na de diagnose al uitbehandeld en had daar vrede mee. Maar een kennis bleef ook vasthouden. En dat mag. Iedereen gaat natuurlijk anders mijn zijn of haar eigen aanstaande overlijden om. Hoe klein sommige dingen ook zijn, maar mensen blijven geluk halen uit die hele kleine dingen en willen dat niet kwijt. Wie wil dat nu wel. Dat maakt een overlijden zo persoonlijk vind ik. En dus moet die uitvaart ook zo persoonlijk mogelijk zijn. De tijd dat iedereen in een aula afscheid neemt met koffie en cake en een bitterbal met een borrel is wel geweest.jorchugh_jor schreef: ↑21-11-2025 08:44Daar zou ik niet te hard van uitgaan. Iedereen is anders. Deze zomer is mijn goede vriendin overleden. Zij was ziek maar was tot vlak voor het einde volledig ingesteld op beter worden. Dat botste met de artsen, die sommige behandelingen en onderzoeken niet meer wilden doen omdat ze terminaal was. Zij vond dat heel vervelend, dat er zo van uitgegaan werd dat ze zich al helemaal verzoend had met het einde. Ze zei: “daar ben ik nog niet.”
Datzelfde heb ik gezien bij een vriend van mij, die klampte zich tot op het laatste moment aan het leven vast, ook toen zijn lichaam al helemaal op was.
Waarmee ik maar zeggen wil: niet iedereen is hetzelfde. Bovendien heb je niet alleen te maken met de overledene, maar ook met diens familie en vrienden
zondag 23 november 2025 om 21:16
Haha, dat snap ik hoor! Het leukste aan mijn werk vind ik de gesprekken aan tafel met de familie. Daarin kan je soms echt verschil maken. Al is dat ook echt niet altijd zo. Soms willen familie echt wat anders, dat vind ik dat erg 'leuk' om te doen. HEt minst leuke is inderdaad het harde werken. Bij mij liep het al snel heel goed. En dat is het een olievlek die gaat. Er komen steeds meer meldingen. Nee zeggen doe ik inmiddels ook af en toe; want het gaat soms gewoon niet meer.
Ik heb net weer zo'n 10 weken non-stop gewerkt. En dan ook nog een paar s'nachts mijn bed uit... Pittig soms.
Dat vraagt veel van mijn gezin en mijn sociale leven is een stuk kleiner geworden.
Op een gegevens moment kreeg ik achtervang; maar dat blijft wel moeilijk. Want zij heeft ook een eigen bedrijf en is altijd druk; zij vangt dus alleen op als ik echt iets heb. Inmiddels heb ik ook assistenten die dingen doen en iemand die hele uitvaarten kan draaien. Dat scheelt een hoop. Maar achtervang vinden is niet makkelijk. En als ik ziek wordt terwijl ik al een uitvaart heb; dan is het op mijn tanden bijten en toch door.... al heb ik dat inmiddels beter voor elkaar gelukkig. En het altijd bereikbaar zijn moest wennen.
Maar het mooiste is dat als je gebeld wordt, bij de familie aanbelt en naar binnen stapt; dan stap je iemand leven in en je mag een een hele intieme week met ze meelopen. Heel bijzonder vind ik dat. Dus ook al is het soms pittig qua uren en bereikbaarheid; als ik eenmaal weer een huiskamer binnen stap; dan voelt het echt niet als werk.
maandag 24 november 2025 om 12:08
Nour! Superbedankt voor je antwoorden alvast. Is het oke als ik je een PB stuur met wat vragen? De nachten eruit zie ik niet tegenop. En ben jij anders gaan kijken naar je eigen uitvaart? Ik niet, ik wil zo weinig mogelijk. Maar vind het fantastisch omde uitvaart van mensen te regelen zoals zij dat willen. Een paar dagen meegelopen bij ‘een van de grote jongens’. 80% van de wensen deden ze niet aan. Tijd is geld.
maandag 24 november 2025 om 15:15
Leuk onderwerp! Ik stond op het punt om zelf een topic te openen, maar misschien kan iemand me hier ook helpen.
Ik werk momenteel in de zorg en heb een goed salaris, maar ik voel de behoefte om een andere richting op te gaan. Het probleem is dat ik niet veel kan inleveren op mijn salaris vanwege mijn financiële verplichtingen. Mijn belangrijkste vraag is dan ook: Wat wil ik eigenlijk? Hoe kom ik erachter welke richting ik op wil, als ik eerlijk ben, heb ik daar op dit moment echt geen idee van.
Ik werk momenteel in de zorg en heb een goed salaris, maar ik voel de behoefte om een andere richting op te gaan. Het probleem is dat ik niet veel kan inleveren op mijn salaris vanwege mijn financiële verplichtingen. Mijn belangrijkste vraag is dan ook: Wat wil ik eigenlijk? Hoe kom ik erachter welke richting ik op wil, als ik eerlijk ben, heb ik daar op dit moment echt geen idee van.
maandag 24 november 2025 om 17:20
Ik schrijf graag mee! Zit nu in het tweede jaar van een paramedische hbo opleiding (deeltijd). Kwam uit de marketing/communicatiehoek en twijfelde al langer. Toen ik mijn baan verloor, sprong ik in het diepe. En...dat was de beste keuze ooit!
Ik merk nu pas hoe vervelend ik mijn vorige werk vond. En ook hoe het is om iets te doen wat je wél leuk en uitdagend vindt. Alhoewel ik de opleiding zelf niet zo heel moeilijk vind. De uitdaging haal ik uit mijn stages. Dan komen theorie en praktijk bij elkaar. En merk ik pas echt waarom ik me laat omscholen: om te werken met en voor zorgvragers.
Had ik dit maar 20 jaar eerder gedaan, verzucht ik soms weleens. Al denk ik dat ik toen nog niet klaar was voor dit vak.
Ik ben overigens in de 40 en heb de luxe dat ik hier niet nog naast hoef te werken. De studie (icm gezin en andere verplichtingen) kosten me genoeg kruim.
Ik merk nu pas hoe vervelend ik mijn vorige werk vond. En ook hoe het is om iets te doen wat je wél leuk en uitdagend vindt. Alhoewel ik de opleiding zelf niet zo heel moeilijk vind. De uitdaging haal ik uit mijn stages. Dan komen theorie en praktijk bij elkaar. En merk ik pas echt waarom ik me laat omscholen: om te werken met en voor zorgvragers.
Had ik dit maar 20 jaar eerder gedaan, verzucht ik soms weleens. Al denk ik dat ik toen nog niet klaar was voor dit vak.
Ik ben overigens in de 40 en heb de luxe dat ik hier niet nog naast hoef te werken. De studie (icm gezin en andere verplichtingen) kosten me genoeg kruim.
maandag 24 november 2025 om 18:18
Ja herkenbaar hoor @Cicil, had ik maar 18 jaar geleden doorgestudeerd voor dit vak, waar ik mij voor wil omscholen. Maar het heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben 
. Ik had vanmiddag een gesprek over het traject omscholen naar onderwijs. Over ongeveer een week word ik gebeld door het onderwijs loket.
. Ik had vanmiddag een gesprek over het traject omscholen naar onderwijs. Over ongeveer een week word ik gebeld door het onderwijs loket.
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 25 november 2025 om 13:28
Het draaiboek uiteraard volledig kunnen overnemen,
.
dinsdag 25 november 2025 om 16:44
Dus die moet dezelfde opleiding gevolgd hebben als jjj?
Lijkt me lastig. ‘Achtervang’ klinkt niet of je zo iemand in loondienst wil, dus moet een zelfstandige zijn. En als die in dezelfde regio werkt, is die al gauw concurrent. Of werkt het niet zo in die branche?
dinsdag 25 november 2025 om 17:53
Zelfde opleiding hoeft niet. Wel hetzelfde gevoel. Ik heb overigens volgende week dinsdag met een ervaren begeleider waar ik ook stage heb gelopen dus hopelijk komt daar een verband uit.jorchugh_jor schreef: ↑25-11-2025 16:44Dus die moet dezelfde opleiding gevolgd hebben als jjj?
Lijkt me lastig. ‘Achtervang’ klinkt niet of je zo iemand in loondienst wil, dus moet een zelfstandige zijn. En als die in dezelfde regio werkt, is die al gauw concurrent. Of werkt het niet zo in die branche?
dinsdag 25 november 2025 om 17:53
Zelfde opleiding hoeft niet. Wel hetzelfde gevoel. Ik heb overigens volgende week dinsdag met een ervaren begeleider waar ik ook stage heb gelopen dus hopelijk komt daar een verband uit.jorchugh_jor schreef: ↑25-11-2025 16:44Dus die moet dezelfde opleiding gevolgd hebben als jjj?
Lijkt me lastig. ‘Achtervang’ klinkt niet of je zo iemand in loondienst wil, dus moet een zelfstandige zijn. En als die in dezelfde regio werkt, is die al gauw concurrent. Of werkt het niet zo in die branche?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
