Zwanger worden na een miskraam 2022

19-06-2022 09:42 1904 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn er meiden die dit jaar een miskraam (of meer) hebben gehad en weer opnieuw zwanger proberen te worden? En die ook behoefte hebben om te kletsen over wachtbankjes en de onzekerheden na een miskraam? Ik kan niet helemaal aansluiting vinden bij andere topics, vandaar een nieuwe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spannend Enniepennie! Ik merkte de eerste dagen van de positieve testen ook nog niet veel. Duim voor je dat ie oploopt

Superfijn van de mooie echo Aventurijn! Wel eng van het bloedverlies. Hoe is het nu daarmee? Ik hoop zo dat het gewoon goedkomt deze keer

Lastig van de misselijkheid Dropmaan. Fijn wel dat je werkgever zo meedenkt en hopelijk is het allemaal voor een goed doel

Hoe gaat het met jou Zeeschelp?

Dikke knuffel voor Bailey en Pimpelmeesje. Denk aan jullie

Hier inmiddels 6+3 en sinds afgelopen dinsdag voel ik me steeds slechter lichamelijk. Continu misselijk/weeiig gevoel in mijn buik met af en toe pieken waardoor ik echt bijna moet overgeven, maar dat is me tot nu toe nog bespaard gebleven. Bij de miskramen heb ik me nooit zo ellendig gevoeld, dus hopelijk is het een goed teken.
Woensdag staat de eerste echo en ik vind het doodeng. Hoop zo dat we eindelijk een keer goed nieuws gaan krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn je weer even te lezen Perenboompje. Wat vervelend dat je je zo misselijk voelt! Ik hoop dat het overgeven je bespaard blijft, dat is echt helemaal niks. Helpt het om kleine beetjes te eten om die pieken tegen te gaan? Heb je woensdag een beetje op tijd je echo? Ik duim zo hard voor goed nieuws. Succes met de laatste dagen afwachten :hug:

Enniepennie hoe is het afgelopen met je testen?

Zeeschelp, Bailey, Dropmaan, Pimpelmeesje :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel veel succes morgen Perenboompje!
Denk aan je!

Mijn testen lopen denk ik langzaam op en de clearblue met wekenindicator geeft nu ook 2-3 weken aan. Vind het nog steeds wel spannend want heb nog geen echte dye-stealer te pakken maar de lijnen worden wel iets duidelijker. Ben nu 4+4 en gestopt met testen. Begint langzaam in te dalen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat gebeurt er hier opeens veel. Laat ik beginnen te zeggen dat ik ook veel denk aan de meiden die (nog) geen nieuwe positieve test vast hebben. Kan niet makkelijk zijn om dan hier te lezen. Hopelijk voelen jullie je wel vrij om hier je gevoelens te delen.

Dropmaan, deze week je 13 wkn echo. Willen jullie het geslacht weten? Wij hebben het wel al gezien. En heb je al uitslag van je NIPT?
Aventurijn, wat mooi een goede echo. Blijft bijzonder die eerste echo van boontje naar mini mens. Ga je NIPT prikken?
EP, wat fijn dat je testen oplopen. Het is trouwens compleet normaal om nog niks te voelen, ik merk altijd pas rond 6 a 7 weken zwangerschap iets, behalve honger en dat ik kattig word..
Perenboompje wat vervelend dat je je zo misselijk voelt. Je kan suprimal proberen. Hier hielp het tegen de misselijkheid maar werd er wel heel moe van. Morgen een spannende dag, ik zal aan je denken.

Hier gaat het langzaamaan iets beter, geloof ik. We zijn er inmiddels vrij zeker van dat we nog een knulletje krijgen! Dat was even wennen - op de een of andere manier had ik er niet eens bij stil gestaan dat dat ook nog een optie was, na de meiden - maar ik ben er ontzettend blij mee, hopelijk lijkt hij op zijn geweldige broer. Door het geslacht te weten wordt het allemaal wel iets concreter en betrap ik mezelf er heel af en toe op dat ik durf te dromen over volgend jaar.
Ik ben nu ruim 16 weken, ongeveer de termijn waarop ik de meisjes verloor. Daar denk ik wel heel veel aan, ben ook best verdrietig en ik merk ook echt wel dat dit nieuwe kindje absoluut geen pleister is (dat dacht ik ook nooit hoor, maar merk dat anderen dat wel denken).
Onze buren hebben 8 weken geleden een kindje gekregen en dat bleek tot groot verdriet na de bevalling opeens onverwachts flink gehandicapt. Die dingen zijn mega zeldzaam maar ik merk dat dat me snachts wakker houdt, die angst.
Al best wat pijnlijke opmerkingen gehad ('oh maar je moet er wel van genieten hoor' en ouders die dit hun 6e kleinkind noemen ipv de 8e). Echt heel lastig en verdrietig.
Al weten nog niet veel mensen het, m'n buik is nog bescheiden en met de truien en jassen in de winter is het lang te verbergen. Ik merk dat ik voorgaande keren heel graag mn buik showde maar dit keer hou ik hem liever 'geheim', het liefst zeg ik helemaal niks en heb ik in de lente gewoon opeens een baby. En voor nu even veilig alleen van ons.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven