Wel of niet tegen ex zeggen dat zoon het erg vindt?

18-10-2018 07:41 50 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb een geweldige zoon van inmiddels 18 jaar. Hij is eigenlijk moeiteloos door de scheiding heen gekomen en de jaren erna. Het is een loyale jongen, die absoluut geen partij wil trekken in geen enkele situatie voor 1 van ons en trouw blijft aan ons allebei. Prachtige eigenschap, maar soms mag hij wel iets meer voor zichzelf opkomen. Ik merk ook dat hij die eigenschap in zijn vriendenkring heeft, waar hij af en toe een beetje over zich heen laat lopen.
Sinds de scheiding is de afspraak als volgt: van maandag t/m woensdagochtend is hij bij zijn vader + 1 weekend per 2 weken. In de vakanties vervalt de regeling en verdelen we de vakanties in overleg. Deze regeling blijft tot zoon 21 is, alleen hebben we wel afgesproken dat zoon het vanaf zijn 18e zelf zou regelen met vader en dat ik er tussenuit ging. Mijn ex heeft sinds onze scheiding 3 vriendinnen gehad en zette haar vervolgens op de eerste plaats en zoon kwam helaas stukken lager op het lijstje. Ex heeft ook een verleden van zware psychische problemen, maar ik ben ervan overtuigd dat hij met heel zijn hart houdt van zijn zoon. De derde vriendin heeft hij nu ruim een jaar. Zoon heeft sinds dat jaar ook een bijbaantje gevonden bij de Albert Heijn, waar hij superblij mee is. Nou ja, je raadt het al: sinds dat jaar zijn er allemaal problemen met het bezoeken van zijn vader. Ex plant van alles in in vakanties, zonder rekening te houden met zoon. Hij houdt weliswaar de maandag en dinsdag vrij, maar in de vakanties was het juist de afspraak dat de normale regeling zou vervallen en de vakantie in overleg opgedeeld zou worden. Zoon heeft daarnaast zijn bijbaantje en moet soms werken bv op een maandag of op een zondag. Hij stelt dan voor om een andere zondag te komen of om een dagje later weg te gaan, maar dat kan echt NOOIT. Hij heeft het nu al zo vaak geprobeerd, dat hij er moedeloos van wordt. Ook komt het af en toe voor dat het handiger is dat vader hem met de auto op komt halen (ritje van 15 minuten), zodat zoon zijn fiets niet daar staat en hij ook niet 45 minuten hoeft te fietsen, maar als hij dat vraagt kan het ook nooit. Het zure (voor zoon dan) is dat hij wel verhalen hoort dat vader de kinderen van zijn nieuwe vriendin brengt/haalt.

In de zomervakantie was zoon zelf 3 weken weg, dus bleven er nog maar 3 weken over om te verdelen, waarvan hij een week had gereserveerd voor zijn vader. Toen puntje bij paaltje kwam, kon hij er slechts 2 dagen terecht, omdat zijn vader de rest van de vakantie bij zijn vriendin was (zij woont een uur rijden er vandaan). Toen hij daar wat van zei, gaf zijn vader aan dat hij er altijd welkom was, waarop zoon zei: ja maar als ik kom, kom ik natuurlijk voor jou. Deze herfstvakantie is een beetje de druppel. Zoon moest op maandag de hele dag werken, dus kon pas op dinsdag komen. Maar nogmaals: in de vakantie vervalt de maandag/dinsdag regeling en delen we de vakanties op. Gisteren kwam zoon al thuis en hij ging helemaal teneer geslagen op de bank bij me zitten. Normaal gaat hij zoals een echte puber, meteen door naar zijn kamer. Hij vertelde dat zijn vader op vakantie ging met zijn vriendin en dat hij al op dinsdag avond was vertrokken. Zoon was toen nog maar wel snachts daar gebleven, maar op woensdag weer terug gekomen naar huis. Hij had zijn vader wel laten merken dat hij het niet leuk vond, maar die had vervolgens de bal teruggekaatst door te zeggen dat zoon toch zelf op maandag was gaan werken bij zijn bijbaantje. Zoon wil nu een gesprek aan gaan met zijn vader om te vragen of hij voortaan zijn plannen met hem kan overleggen, ipv hem voor een voldongen feit te zetten. Ik heb hem gevraagd of hij daarbij hulp van mij nodig heeft, maar hij wil niet dat ik me ermee bemoei. Ook zegt hij dat hij er verder niet heel erg meezit. Helaas kent hij zijn vader heel goed en weet hij dat hij weinig moet verwachten.

Zo kan ik nog 100en voorbeelden geven. Ik vind het verschrikkelijk voor mijn zoon, ik heb zo’n medelijden met hem. Hij is zo lief en loyaal en verdient dit niet. Hij verdient een vader die alles voor hem afzegt, omdat hij hem toch al zo weinig ziet. Ex gun ik ondanks alles ook een goede band met zijn zoon en als hij zo doorgaat, vrees ik het ergste. Ik weet niet wat ik moet doen: hier iets van zeggen of me er buiten houden. Zoon is immers 18 en moet ook zelf leren om voor zich op te komen, ik kan hem niet blijven beschermen. Aan de andere kant zou ik ex willen laten weten dat zoon hieronder lijdt (ook al zegt zoon van niet) en hem de tip geven hier rekening mee te houden, zeker als hij de band tussen hen goed wil houden. Punt is: ik weet 100% zeker dat ex zelf niet doorheeft wat hij aan het doen is en als ik er wat van ga zeggen, duikt hij in de slachtofferrol. Hij zal het zien als een aanval op zijn vader zijn, want diep van binnen vindt hij dat hij daarin gefaald heeft. Ik kan het dus wel zeggen, maar ik vrees dat het geen effect heeft.
Wat zouden jullie doen: wel of niet hier iets van zeggen?
iching wijzigde dit bericht op 18-10-2018 08:35
0.24% gewijzigd
Rond die leeftijd ben ik gestopt met om het weekend naar m’n vader gaan. Ik had het te druk en het voelde iedere keer als een verplichting.

Laat hem een thuis kiezen bij mam of pap, en dan kan hij de andere ouder bezoeken op afspraak. Zo gaat dat ook als hij binnenkort toch het huis uit is.
Alle reacties Link kopieren
Beslist niet. Je zoon heeft je gevraagd je erbuiten te houden en dat heb je te respecteren. Het ergste dat kan gebeuren is niét dat vader en zoon elkaar niet meer zien, mocht dat gebeuren dan is dat prima, dan is het statement gemaakt.
Ik snap je ex overigens prima. Na 6 jaar scheiding en een verse verkering leidt hij nu een heerlijk leven en hij vraagt van zoon of die zich hierin kan voegen, vanzelfsprekend vindt zoon dat lastig. Vader houdt zich niet helemaal aan de afspraken, dat zie ik ook maar hij heeft een ondertussen volwassen zoon en vult zijn eigen leven in.

Waar het wringt is dat vader zich niet wegcijfert voor zoon, zoon niet altijd op de eerste plaats zet. Dat maakt hem geen slechtere ouder, wel een andere ouder.

Als jij zuiver naar de situatie kijkt, ben je dan echt heel verbolgen omdat het arme kind beter verdiend of vind je het stiekem een beetje lastig dat je ex zijn leven zo heerlijk invult met zijn verse lief?
...
Een omgangsregeling voor een volwassene?
Helaas is dit voor veel kinderen de realiteit na een scheiding:

https://nos.nl/artikel/2255225-geen-con ... beter.html
Alle reacties Link kopieren
Jullie zoon is meerderjarig, hij hoeft zich niet te houden aan de omgangsregeling en kan zelf kijken met vader wanneer ze afspreken.

Zoon heeft steeds meer ook een eigen leven gekregen en een bijbaan. Dus het is aan hem om met zijn vader te overleggen.

Ik snap dat het moeilijk is voor je om aan te zien, maar zoon heeft gelijk in het feit dat jij je er niet mee hoeft bemoeien.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
18-10-2018 07:49
Beslist niet. Je zoon heeft je gevraagd je erbuiten te houden en dat heb je te respecteren. Het ergste dat kan gebeuren is niét dat vader en zoon elkaar niet meer zien, mocht dat gebeuren dan is dat prima, dan is het statement gemaakt.
Ik snap je ex overigens prima. Na 6 jaar scheiding en een verse verkering leidt hij nu een heerlijk leven en hij vraagt van zoon of die zich hierin kan voegen, vanzelfsprekend vindt zoon dat lastig. Vader houdt zich niet helemaal aan de afspraken, dat zie ik ook maar hij heeft een ondertussen volwassen zoon en vult zijn eigen leven in.

Waar het wringt is dat vader zich niet wegcijfert voor zoon, zoon niet altijd op de eerste plaats zet. Dat maakt hem geen slechtere ouder, wel een andere ouder.

Als jij zuiver naar de situatie kijkt, ben je dan echt heel verbolgen omdat het arme kind beter verdiend of vind je het stiekem een beetje lastig dat je ex zijn leven zo heerlijk invult met zijn verse lief?
Dank voor je reactie! Ik ga uiteraard me er niet mee bemoeien, maar wilde voorzichtig dit tegen ex zeggen. Verder heb je het niet g oed geinterpreteerd. Ik ben totaal niet verbolgen over zijn verse liefjes. Ik weet namelijk dat hij zwaar depressief is en niet alleen kan zijn. De laatste keer dat ik hem sprak was een half jaar geleden, daarin gaf hij aan dat hij me zo miste en hij het leven bijna niet aankan. Juist daarom gun ik hem een goede relatie met zijn zoon. Ik wil dat ze allebei gelukkig zijn.
Niet mee bemoeien.

Wat houden jullie omgangsregeling lang vol trouwens. Hier was dat met 16 wel over.
Alle reacties Link kopieren
Nogmaals, het was ook absoluut niet mijn bedoeling me ermee te gaan bemoeien. Maar ik twijfelde of ik toch niet iets ervan zou zeggen, meer als tip, omdat ik mijn ex een goede relatie met zijn zoon gun en ik weet dat hij heel veel van hem houdt.
Zelf had ik al besloten er niks van te zeggen, maar mijn omgeving vond dat ik dat wel moest doen, vandaar dit topic. Ik luister voortaan beter naar mezelf ;-)
Alle reacties Link kopieren
Niet bemiddelen, bemoeien of compenseren.
Heel moeilijk, maar het is wat het is, je helpt je zoon meer door de realiteit onder ogen te zien. De band tussen vader en zoon is niet jouw zaak. Je zoons geluk zul je ook echt meer aan hemzelf moeten overlaten. Natuurlijk doet het pijn als je ziet dat de scheiding nare gevolgen heeft voor je kind, maar dat is nou eenmaal zo. Dat kun je niet wegmaken. Daar zit misschien ook wat schuldgevoel van jou bij (dat heb ik tenminste wel) maar daar help ik mijn kinderen niet mee.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Nemaìn’ schreef:
18-10-2018 07:49
Een omgangsregeling voor een volwassene?
Dit. Het is dat er achttienjarige bij staat, het leest alsof het over een 12- jarige gaat.

Ik zou hem eens wat weerbaarder maken.
Alle reacties Link kopieren
Amaqanda schreef:
18-10-2018 07:59
Dit. Het is dat er achttienjarige bij staat, het leest alsof het over een 12- jarige gaat.

Ik zou hem eens wat weerbaarder maken.
Dat kan dan opeens wel bij een 18 jarige?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
iching schreef:
18-10-2018 07:57
Nogmaals, het was ook absoluut niet mijn bedoeling me ermee te gaan bemoeien. Maar ik twijfelde of ik toch niet iets ervan zou zeggen, meer als tip, omdat ik mijn ex een goede relatie met zijn zoon gun en ik weet dat hij heel veel van hem houdt.
Zelf had ik al besloten er niks van te zeggen, maar mijn omgeving vond dat ik dat wel moest doen, vandaar dit topic. Ik luister voortaan beter naar mezelf ;-)
Volgens mij is niet mee bemoeien of er wel iets van zeggen het tegenovergestelde.
Alle reacties Link kopieren
Nemaìn’ schreef:
18-10-2018 07:49
Een omgangsregeling voor een volwassene?
Hahahaha, wat een stomme tikfout. Nee, natuurlijk was dat geen omgangsregeling, mijn excuses!
Dit was de regeling zoals we het in het ouderschapsplan hadden opgenomen en we hadden samen afgesproken dat het tot zijn 18e door zou gaan. Toen zoon 18 werd, hebben we het geevalueerd en gaf zoon aan dat hij het een prima afspraak vond en er graag mee door wilde gaan en dat hij voortaan zelf met vader de weekenden en vakanties zou regelen. Dit is 9 maanden geleden. Sindsdien kan ex geen enkel weekend en ook de vakanties is hij er nooit.
Alle reacties Link kopieren
Amaqanda schreef:
18-10-2018 07:59
Dit. Het is dat er achttienjarige bij staat, het leest alsof het over een 12- jarige gaat.

Ik zou hem eens wat weerbaarder maken.
Dat probeer ik al heel lang, want ik vindt ook dat hij dat zou moeten worden.
Het zit heel erg in zijn karakter vrees ik.
Juist daarom heb ik het hele jaar er niks over gezegd tegen zijn vader, omdat ik hoopte dat zoon voor zichzelf op zou komen.
Maar als je tips hebt hoe je een persoon weerbaarder kan maken, hoor ik het echt graag.
(behalve dan dat ik niks hiervan tegen mijn ex moet zeggen, want dat had ik inmiddels zelf ook al wel door)
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoons zijn ook volwassen en ja, natuurlijk hebben we een regeling. Ik wil graag weten wanneer ze hier thuis zijn en wanneer bij mijn ex, dat vind ik niet meer dan logisch. De kinderen houden zelf ook enorm van duidelijkheid dus dit werkt voor alle partijen.
Overleg is overigens altijd mogelijk.

Iching, ik interpreteerde niks, ik vroeg. Ik spreek wel vaker met verbolgen moeders en ik voel er eigenlijk altijd een klein prikje in. Niet omdat ze hun ex terug willen, wel omdat ze het zelf ook fijn zouden vinden als ze beter voor zichzelf zouden kunnen kunnen kiezen en hun kroost soms wat meer los zouden kunnen laten.
Dat is namelijk ook een kunst. ;-D
...
Niet mee bemoeien tot je zoon er om vraagt.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 18-10-2018 08:19
79.14% gewijzigd
Hij zal het zien als een aanval op zijn vader zijn, want diep van binnen weet hij dat hij daarin gefaald heeft.
Waarom vind jij dat hij als vader gefaald heeft? Jullie zoon wil nog steeds graag naar hem toe.
Je zou graag willen dat je ex andere besluiten neemt. Daar heb je geen invloed op en zal ook niet veranderen als je dit zult zeggen.
Hoe rot je het ook vindt om te zien dat het lijkt of je ex je zoon niet belangrijk (genoeg) vindt, je helpt je zoon er niet mee om hem zielig te vinden.

Hij heeft er meer aan dat je zonder oordeel luistert naar waar hij mee zit, waar hij tegenaan loopt. En dat je hem vertelt hoe hij daarmee om zou kunnen gaan. Hij ziet minder problemen dan jij, als ik je OP lees.
Ik zou als ik jou was ook eens informeren bij zoon en vader in hoeverre de gemaakte afspraken nog relevant zijn, aangezien zoon steeds meer zijn eigen leven krijgt. Iemand van die leeftijd hoort gewoon te kunnen werken en eigen vakantie- en uitgaansplannen te kunnen maken. Vastzitten aan afspraken van een omgangsregeling is dan erg beperkend.
Klinkt als tijd voor een herziening daarvan, passend bij de behoefte van jullie zoon.
Alle reacties Link kopieren
Sorry Roos, ik bedoelde ook niet dat je de laatste zin had geinterpreteerd (de zin over of ik verbolgen was). Ik refereerde naar het stukje waarin je schreef dat hij een heerlijk leventje had met verse liefjes. Dat was het interpretatie deel. Ik weet dat hij zwaar depressief is en helemaal geen heerlijk leventje heeft. Best sneu hoor, want ik zie hem liever gelukkig. Paar jaar geleden is hij opgenomen geweest bij het verse liefje nummer 2 en echt waar, dat was zo naar, dat ik hem dat heerlijke leventje gun. We hebben ons enorm veel zorgen gemaakt toen en dat was voor zoon helemaal afschuwelijk. Dus laat hem maar lekker genieten, dat is beter voor ons allemaal!

Verder heb je helemaal gelijk, moeders hebben inderdaad de neiging om enigszins verbolgen te zijn, ik spreek mezelf daar zeker niet van vrij, maar doe mijn uiterste best om dat er buiten te laten.
iching schreef:
18-10-2018 08:03
Hahahaha, wat een stomme tikfout. Nee, natuurlijk was dat geen omgangsregeling, mijn excuses!
Dit was de regeling zoals we het in het ouderschapsplan hadden opgenomen en we hadden samen afgesproken dat het tot zijn 18e door zou gaan. Toen zoon 18 werd, hebben we het geevalueerd en gaf zoon aan dat hij het een prima afspraak vond en er graag mee door wilde gaan en dat hij voortaan zelf met vader de weekenden en vakanties zou regelen. Dit is 9 maanden geleden. Sindsdien kan ex geen enkel weekend en ook de vakanties is hij er nooit.
Oh, dit klinkt toch anders. Dat is inderdaad naar...
Alle reacties Link kopieren
Je zoon is 18, en je geeft zelf aan dat hij voor zichzelf moet opkomen. Dit is een mooi moment.

Ga een gesprek aan met je zoon, vraag of dat hij de huidige omgangsregeling goed vindt of dat hij dit liever anders zou zien. Zo ja, wat kan HIJ ZELF DOEN. Kan hij zelf met z'n vader in gesprek gaan, of wordt het een mededeling. En pas daarna ga je vragen of dat jij iets voor hem kan betekenen. Hij kan met 18 jaar niet verwachten dat moeders alles oplost.

Geen idee of dat dit nog consequenties heeft voor de alimentatie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
laverneb schreef:
18-10-2018 08:17
Waarom vind jij dat hij als vader gefaald heeft? Jullie zoon wil nog steeds graag naar hem toe.

Ik zou als ik jou was ook eens informeren bij zoon en vader in hoeverre de gemaakte afspraken nog relevant zijn, aangezien zoon steeds meer zijn eigen leven krijgt. Iemand van die leeftijd hoort gewoon te kunnen werken en eigen vakantie- en uitgaansplannen te kunnen maken. Vastzitten aan afspraken van een omgangsregeling is dan erg beperkend.
Klinkt als tijd voor een herziening daarvan, passend bij de behoefte van jullie zoon.
Ex geeft zelf aan dat hij als vader gefaald heeft, dat waren zijn woorden. Ik kan dat hier niet neer zetten vanwege privacy, maar heeft te maken met 18 jaar lang geen opvoeding gegeven en zichzelf altijd op de eerste plaats zetten. Hij is een fantastische man verder, alleen een hele bijzondere vader. Ik vind zelf niet dat hij gefaald heeft, misschien had ik het anders moeten verwoorden. Ik probeerde alleen aan te geven wat er zou gebeuren als ik er iets van zou zeggen: dat dat oergevoel van falen dan bij hem omhoog zou komen. Waarom zoon nog steeds graag naar hem toe wil: omdat hij een fantastische man is, heel charmant EN omdat zoon loyaal is tot aan zijn dood. Die zal nooit, maar dan ook nooit contact verbreken of minderen.

De afspraken waren juist 8 maanden geleden herzien. Ik heb continu gevraagd aan zoon de laatste tijd: wil je er wat aan veranderen? Jij mag het bepalen he, jij bent degene die beslist. Maar zoon wil het zo houden, zoals het was.
Alle reacties Link kopieren
hamerhaai schreef:
18-10-2018 08:23
Je zoon is 18, en je geeft zelf aan dat hij voor zichzelf moet opkomen. Dit is een mooi moment.

Ga een gesprek aan met je zoon, vraag of dat hij de huidige omgangsregeling goed vindt of dat hij dit liever anders zou zien. Zo ja, wat kan HIJ ZELF DOEN. Kan hij zelf met z'n vader in gesprek gaan, of wordt het een mededeling. En pas daarna ga je vragen of dat jij iets voor hem kan betekenen. Hij kan met 18 jaar niet verwachten dat moeders alles oplost.

Geen idee of dat dit nog consequenties heeft voor de alimentatie.
Dit is exact zoals ik er zelf insta en zoals ik het ook tot nu toe had aangepakt. Alleen begon mijn omgeving opeens te roepen: hier moet je wat van zeggen, dit kan echt niet etc etc etc. En tja, dan ga je toch even twijfelen. Maar inmiddels twijfel ik niet meer :-D
iching schreef:
18-10-2018 08:24
Ik heb continu gevraagd aan zoon de laatste tijd: wil je er wat aan veranderen? Jij mag het bepalen he, jij bent degene die beslist. Maar zoon wil het zo houden, zoals het was.
.
Jij kan dit wel vinden, maar je ex denkt daar mogelijk anders over. Die kan of wil kennelijk niet zomaar alles omgooien omdat jullie zoon bijvoorbeeld moet werken. Realiseer je dat dat ook zijn goed recht is.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de reacties niet gelezen, maar:

Hij is volwassen. Velen wonen op die leeftijd op kamers en zien hun ouders zelfs niet zo vaak meer als zij nog wel bij elkaar zijn. Een omgangsregeling op die leeftijd vind ik echt onzin.

Mijn man heeft kinderen die inmiddels volwassen zijn en toen zij gingen studeren op hun 18e stopte het ook met de vaste dagen en weekenden. Ze komen nu gewoon zo nu en dan, de een blijft dan slapen en de ander niet, of we zien ze op verjaardagen van familie etc. Gewoon zoals een volwassene zijn ouders ziet. Ze hebben hun moeder, hun vader, vrienden en vriendinnen, een relatie, studie, bijbaantje, kortom een heel eigen leven. Ik zou gewoon die omgangsregeling stopzetten en dan kan hij gewoon met zijn vader afspreken wanneer ze elkaar zien, dus wanneer het beiden uitkomt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven